2019-09-25 00:26:35
ΘΕΑΤΡΟ ΤΕΧΝΗΣ ΚΑΡΟΛΟΥ ΚΟΥΝ
Πρόγραμμα 2019-2020
"Ο καθείς και τα όπλα του"
Οδυσσέας Ελύτης
ΜΕΤΑΚΛΗΣΕΙΣ
ITALIAN FOCUS από το ΘΕΑΤΡΟ ΤΕΧΝΗΣ (1-7 Οκτωβρίου)
Το Θέατρο Τέχνης Καρόλου Κουν φέρνει στην Αθήνα και τη Θεσσαλονίκη 4 παραστάσεις ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΤΩ ΙΤΑΛΙΑ, στο πλαίσιο της ελληνοϊταλικής πλατφόρμας Τempo Forte και με την υποστήριξη του Υπουργείου Πολιτισμού Ιταλίας, του Ιταλικού Μορφωτικού Ινστιτούτου Αθηνών και της Ιταλικής Πρεσβείας στην Ελλάδα.
Το Italian focus 2019 αποτελεί την πρώτη δράση του τριετούς προγράμματος συνεργασίας μεταξύ Ιταλίας και Ελλάδας (2019-2021) γύρω από τη θεματική: “Επανάσταση” (Revolution). Η συνεργασία γίνεται με πρωτοβουλία του Θεάτρου Τέχνης Καρόλου Κουν και των ιταλικών θεατρικών φορέων: Teatro di Sardegna (Cagliari, Nuoro), Primavera dei Teatri Festival (Castrovillari), Teatro della Città (Catania) , Scena Nuda (Reggio Calabria).
Με το βλέμμα στραμμένο στην επερχόμενη επέτειο των 200 χρόνων από την Επανάσταση του 1821, οι δύο χώρες εμπνέονται από τη θεματική “επανάσταση” (πολιτική, οικονομική, κοινωνική, πολιτιστική, προσωπική) και σχεδιάζουν καλλιτεχνικές και ευρύτερα πολιτιστικές ανταλλαγές που στοχεύουν στη μελλοντική δημιουργία ενός μεσογειακού πολιτιστικού δικτύου. Το πρόγραμμα επιθυμεί να στηρίξει και να προωθήσει τη σύγχρονη δραματουργία Ελλάδας και Ιταλίας (με έμφαση στη δραματουργία της Νότιας Ιταλίας), να υποστηρίξει το έργο σκηνοθετών και από τις δύο χώρες, τη μετεκπαίδευση καλλιτεχνών, τις μετακλήσεις και τις ανταλλαγές παραστάσεων , τις συνεργασίες καλλιτεχνικών σχημάτων και από τις δύο χώρες αλλά και τη δημιουργία διεθνών παραγωγών.
Το πρόγραμμα εγκαινιάζεται με την παρουσίαση 4 παραγωγών από την Κάτω Ιταλία που θα παρουσιαστούν με ελληνικούς υπέρτιτλους στο ελληνικό κοινό. Πρόκειται για δύο πρωτότυπα σύγχρονα ιταλικά έργα με επίκαιρη θεματική -“Polvere”(σκόνη) με θέμα τη γυναικοκτονία και “Miracolo” (θαύμα) με θέμα τη μετανάστευση- και δύο πρωτότυπα έργα εμπνευσμένα και βασισμένα πάνω σε κλασικά κείμενα : “Macbettu” -διασκευή του “Μακπμέθ” του Σαίξπηρ, σε μεταφορά του έργου στη Σαρδηνία και σε σαρδηνιακή διάλεκτο- και το “Penelope”, ένας μονόλογος πάνω στο μυθικό πρόσωπο της Πηνελόπης βασισμένος σε κείμενα του Ομήρου, του Οβιδίου και της Μάργκαρετ Άτγουντ.
Χώροι διεξαγωγής του ITALIAN FOCUS στην Αθήνα: Θέατρο Τέχνης-Φρυνίχου, Θέατρο Τέχνης -Υπόγειο, Δημοτικό Θέατρο Πειραιά. Χώροι στη Θεσσαλονίκη: Θέατρο Αμαλία, Δημήτρια 2019.
Συγκεκριμένα θα παρουσιαστούν:
“POLVERE” (Σκόνη) κείμενο-σκηνοθεσία: Saverio La Ruina, SCENA VERTICALE 28 Σεπτεμβρίου Θεσσαλονίκη, Θέατρο Αμαλία
1-3 Οκτωβρίου, Θέατρο Τέχνης-ΦΡΥΝΙΧΟΥ
“MACBETTU”(Μακμπέθ) κείμενο-σκηνοθεσία: Alessandro Serra, SARDEGNA TEATRO
29 Σεπτεμβρίου Θεσσαλονίκη- Δημήτρια
2-3 Οκτωβρίου, ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΘΕΑΤΡΟ ΠΕΙΡΑΙΑ
“MIRACOLO” (Θαύμα) κείμενο-σκηνοθεσία: Giuseppe Massa, TEATRO DELLA CITTÀ
29 Σεπτεμβρίου Θεσσαλονίκη- Θέατρο Αμαλία/ 5-7 Οκτωβρίου, -ΦΡΥΝΙΧΟΥ
“PENELOPE”, κείμενο-σκηνοθεσία: Matteo Tarasco, SCENA NUDA
30 Σεπτεμβρίου Θεσσαλονίκη- Θέατρο Αμαλία/ 4-6 Οκτωβρίου, ΥΠΟΓΕΙΟ
Ώρα παράστασης (Αθήνα, Πειραιά και Θεσσαλονίκη στο θέατρο Αμαλία) 21.15.
Τιμές εισιτηρίων: 16 και 12 ευρώ μειωμένο/ MACBETTU Διακεκριμένες θέσεις 18 ευρώ
Να σημειωθεί ότι αντίστοιχα θα παρουσιαστούν στην Ιταλία οι παραγωγές του Θεάτρου Τέχνης :
“ΟΙ ΔΟΥΛΕΣ “ του Ζαν Ζενέ, σε σκηνοθεσία Μαριάννας Κάλμπαρη
(30 Νοεμβρίου-Festival dei Miti Contemporanei) και “ΙΟΥΛΙΟΣ ΚΑΙΣΑΡ”, του Ουίλιαμ Σαίξπηρ, σε σκηνοθεσία Νατάσας Τριανταφύλλη (6 Δεκεμβρίου-TEATRO DELLA CITTÀ).
WHEN WE WENT ELECTRONIC , Caitlin Saylor Stephens
Μετάκληση από το ΤΗΕ ΤΑΝΚ theatre της Νέας Υόρκης
13-14 Ιουνίου-ΦΡΥΝΙΧΟΥ
Για πρώτη φορά στην Ελλάδα το THE TANK THEATRE της Νέας Υόρκης με ένα σύγχρονο έργο σε σκηνοθεσία της καλλιτεχνικής διευθύντριας του θεάτρου Μeghan Finn
WHEN WE WENT ELECTRONIC, της Caitlin Saylor Stephens
Σκηνοθεσία: Μeghan Finn
Μουσική: Sarah Frances Cagianese και Caitlin Saylor Stephens
Φωτισμοί: Sarah Johnston
Photo credit: Skye Morse-Hodgson
Σχολείο τέλος! Βράδια αποφοίτησης 2011. Δύο κορίτσια «Made in USA», νεαρά μοντέλα της American Apparel, αναζητούν τη χαμένη τους μνήμη μετά από ένα τραγικά διασκεδαστικό πάρτι. Καθώς αρχίζουν να συμβαίνουν πολύ περίεργα πράγματα, τα κορίτσια αμφισβητούν σταδιακά την ίδια την αυθεντικότητα της δικής τους προσωπικής σύνθεσης, των υλικών από τα οποία οι ίδιες είναι φτιαγμένες και αν τελικά ό,τι συνέβη χθες βράδυ ήταν πραγματικά αληθινό. Μετά από όλα αυτά, ίσως αυτό που έγινε χθες να μην ήταν ένα-ακόμα-πάρτι. Ναι αυτό ακριβώς, ίσως να μην ήταν ένα-ακόμα-πάρτι.
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΣΕ ΥΨΗΛΗ ΑΝΑΛΥΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ «WHEN WE WENT ELECTRONIC» https://www.dropbox.com/sh/h6bdb160g3wfnii/AAAbbs8_c5bHbpWx17Bx-Wuma?dl=0
ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΕΣ
ΕΘΝΙΚΗ ΛΥΡΙΚΗ ΣΚΗΝΗ
Το ΘΕΑΤΡΟ ΤΕΧΝΗΣ ΚΑΡΟΛΟΥΝ ΚΟΥΝ έχει τη χαρά και την τιμή να εγκαινιάσει φέτος μια μακροπρόθεσμη συνεργασία με την ΕΘΝΙΚΗ ΛΥΡΙΚΗ ΣΚΗΝΗ. Επιθυμία και των δύο φορέων είναι μέσα από τη συνεργασία αυτή να προβάλουμε την ελληνική δημιουργία, να δώσουμε βήμα σε σημαντικούς, αλλά και νεότερους δημιουργούς, να συμβάλουμε στην εκπαίδευση καλλιτεχνών, καθώς και να γνωρίσουμε στο κοινό νέα είδη μουσικού θεάτρου.
Η συνεργασία ξεκίνησε επισήμως με τη «λαϊκή οπερέτα» του Σταμάτη Κραουνάκη Εκκλησιάζουσες, η οποία επιχειρεί μια νέα προσέγγιση στο κείμενο του Αριστοφάνη σε σκηνοθεσία Μαριάννας Κάλμπαρη .Η παράσταση έκανε πρεμιέρα στο Ηρώδειο (9/9) και παίχτηκε στο φεστιβάλ Αισχύλεια της Ελευσίνας (13/9) και το Φεστιβάλ Δάσους της Θεσσαλονίκης (16/9). Λόγω επιτυχίας θα παρουσιαστεί για 4 μόνο παραστάσεις στη Φρυνίχου:
"ΕΚΚΛΗΣΙΑΖΟΥΣΕΣ-Αριστοφάνη - Η λαϊκή οπερέτα"
Μετάφραση-λιμπρέτο-μουσική: Σταμάτης Κραουνάκης
Σκηνοθεσία: Μαριάννα Κάλμπαρη
Σκηνικά-κοστούμια: Χριστίνα Κάλμπαρη
Χορογραφίες: Θοδωρής Πανάς
Φωτισμοί: Στέλλα Κάλτσου
Βοηθός σκηνοθέτη: Μαριλένα Μόσχου
Βοηθός σκηνογράφου: Σοφία Αρβανίτη-Φλώρου
Ευγενική χορηγία: ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΝΑΥΠΛΙΩΤΗ-ΠΑΝΑΓΟΠΟΥΛΟΥ
Παίζουν: Σοφία Φιλιππίδου, Χριστόφορος Σταμπόγλης, Σταμάτης Κραουνάκης, Ιωάννα Μαυρέα, Κατερίνα Λυπηρίδου, Χρήστος Γεροντίδης, Σάκης Καραθανάσης, Κώστας Μπουγιώτης, Ερατώ Αγγουράκη, Πίνα Κούλογλου, Τερέζα Καζιτόρη, Ματίλντα Τούμπουρου
Ζωντανή μουσική: Βασίλης Ντρουμπογιάννης, Βάιος Πράπας, Γιώργος Ταμιωλάκης, Δημήτρης Ανδρέου
Συμπαραγωγή: ΘΕΑΤΡΟ ΤΕΧΝΗΣ- ΕΘΝΙΚΗ ΛΥΡΙΚΗ ΣΚΗΝΗ
26-27-28-29 Σεπτεμβρίου - ΦΡΥΝΙΧΟΥ
"ΤΟ ΝΕΚΡΟ ΝΕΡΟ"
Παράσταση βασισμένη στον κύκλο τραγουδιών «Η ωραία μυλωνού»
του Φραντς Σούμπερτ
Ο σκηνοθέτης και αντιπρόεδρος του Δ.Σ. της Εθνικής Λυρικής Σκηνής Θέμελης Γλυνάτσης επιστρέφει στη σκηνή της Φρυνίχου με ένα μουσικό έργο του Σούμπερτ.
Πρόκειται για μια ιδιαίτερη παράσταση που βασίζεται στον αριστουργηματικό κύκλο τραγουδιών του Φραντς Σούμπερτ Η ωραία μυλωνού και που συνδυάζει το ρομαντισμό του σπουδαίου συνθέτη με την τεχνολογία και το σύγχρονο θέατρο.
Σκηνοθεσία και δραματουργία: Θέμελης Γλυνάτσης
Σκηνικά και κοστούμια: Αλεξία Θεοδωράκη
Φωτισμοί: Στέλλα Κάλτσου
Video: Μάριος Γαμπιεράκης και Χρυσούλα Κοροβέση
Βοηθ. σκηνοθ.: Ζέττα Πασπαράκη
Τενόρος: Χρήστος Κεχρής
Πιάνο: Τίτος Γουβέλης
Μια συμπαραγωγή του Θεάτρου Τέχνης με την Εθνική Λυρική Σκηνή.
Η παράσταση πραγματοποιείται με την υποστήριξη της Αυστριακής Πρεσβείας.
Παραστάσεις: Μάιος 2020 -ΦΡΥΝΙΧΟΥ
Τέλος, να σημειωθεί ότι την Άνοιξη του 2019, εγκαινιάστηκε το εκπαιδευτικό κομμάτι της συνεργασίας ανάμεσα στους δύο φορείς, στο πλαίσιο του οποίου, το εκπαιδευτικό πρόγραμμα νέων τραγουδιστών της όπερας της ΕΛΣ, με τίτλο "Οι νέοι της Όπερας" παρουσίασε στο Θέατρο Τέχνης- Φρυνίχου την όπερα του Μότσαρτ Η μεγαλοψυχία του Τίτου.
ΔΗΠΕΘΕ ΚΟΖΑΝΗΣ
To ΘΕΑΤΡΟ ΤΕΧΝΗΣ και το ΔΗΠΕΘΕ ΚΟΖΑΝΗΣ συνεργάζονται για πρώτη φορά φέτος εγκαινιάζοντας ένα πρόγραμμα “ανταλλαγής” παραστάσεων. Έτσι η περσινή επιτυχημένη παραγωγή του Θεάτρου Τέχνης “Ανθρωποφύλακες”, του Περικλή Κοροβέση σε σκηνοθεσία Μάνου Βαβαδάκη θα παρουσιαστεί τον Μάρτιο 2020, μετά την επανάληψη της στο Υπόγειο, στο ΔΗΠΕΘΕ ΚΟΖΑΝΗΣ. Αντίστοιχα, η νέα παραγωγή του ΔΗΠΕΘΕ ΚΟΖΑΝΗΣ “Τριαντάφυλλο στο στήθος” του Τένεσι Ουίλιαμς σε σκηνοθεσία του καλλιτεχνικού διευθυντή του ΔΗΠΕΘΕ Λευτέρη Γιοβανίδη, μετά την πρεμιέρα της στην Κοζάνη, θα παρουσιαστεί τον Ιανουάριο 2020 στο Υπόγειο του ΘΕΑΤΡΟ ΤΕΧΝΗΣ.
ΘΕΑΤΡΟ ΑΜΑΛΙΑ, Θεσσαλονίκη
Μια σταθερή συνεργασία ξεκινά φέτος ανάμεσα στα δύο θέατρα. Στόχος της συνεργασίας είναι το Θέατρο Αμαλία να γίνει το “σπίτι” του Θεάτρου Τέχνης στη Θεσσαλονίκη, ο χώρος στον οποίο θα παρουσιάζεται κάθε χρόνο σημαντικό μέρος του προγράμματός του στο κοινό της πόλης. Μέσα από αυτή λοιπόν την προοπτική θα παρουσιαστούν στη Θεσσαλονίκη έως το Δεκέμβριο 2019 οι παραστάσεις του ITALIAN FOCUS: “Polvere”(28/9)”Miracolo”(29/9) “Penelope” (30/9), η συμπαραγωγή του Θεάτρου Τέχνης με την Ομάδα KURSK: “Οθέλλος”, Ουίλιαμ Σαίξπηρ-σκηνοθεσία Χάρη Φραγκούλη, (3-6 /10 και 9-13/10 ) και οι παραγωγές του Θεάτρου Τέχνης “Οι δούλες”, Ζαν Ζενέ- σκηνοθεσία Μαριάννας Κάλμπαρη (23-24/11) καθώς και τα 'Ολο σπίτι, κρεββάτι κι εκκλησία", Φράνκα Ράμε-Ντάριο Φο- σκηνοθεσία Κωστή Καπελώνη, και “Ανθρωποφύλακες”, Περικλή Κοροβέση- σκηνοθεσία Μάνου Βαβαδάκη.
Θα ανακοινωθούν όλες οι ημερομηνίες καθώς και οι παραγωγές του ΘΕΑΤΡΟΥ ΤΕΧΝΗΣ που θα παρουσιαστούν στο θέατρο Αμαλία από τον Ιανουάριο 2020.
ΝΕΕΣ ΠΑΡΑΓΩΓΕΣ
"Ο ΓΛΑΡΟΣ", Άντον Τσέχωφ
Ο Γιάννης Παρασκευόπουλος, νέος καλλιτεχνικός διευθυντής του ΔΗΠΕΘΕ ΒΕΡΟΙΑΣ και σκηνοθέτης με σημαντικό έργο στην έδρα του, τη Θεσσαλονίκη, αναμετριέται για τρίτη φορά με το αριστούργημα του παγκόσμιου ρεπερτορίου. Έχοντας σκηνοθετήσει το έργο στο Εθνικό Θέατρο της Κραϊόβα το 2015, αλλά και το 2018 σε μια επιτυχημένη συμπαραγωγή του ΔΗΠΕΘΕ Ιωαννίνων και του Θεσσαλικού Θεάτρου, ο σκηνοθέτης παρουσιάζει για πρώτη φορά το έργο στην Αθήνα ενσωματώνοντας στοιχεία της ιστορίας και της φυσιογνωμίας της σκηνής της Φρυνίχου.
Στον Γλάρο, η ματαίωση των ονείρων της νιότης και οι λάθος επιλογές στον έρωτα ωθούν τη δράση. Το ερωτικό ασύμπτωτο, η απόρριψη, η αναπόσπαστη σχέση ζωής και τέχνης, οι συγκρούσεις του παλιού με το νέο, η κωμωδία της ανθρώπινης αποτυχίας, η απεγνωσμένη αναζήτηση της ευτυχίας: είναι όλα εκεί. Η παράσταση εστιάζει στην προσπάθεια που καταβάλλουν οι νέοι ήρωες για να αντισταθούν, ώστε να μην ενσωματωθούν σε έναν κόσμο τελματωμένο και παλιό. Σε κάθε πράξη του έργου, ένας νέος άνθρωπος, με όνειρα, με προσδοκίες, με ορμή, δεν αντέχει πια να είναι… γενναίος, απαρνιέται τη διαφορετικότητά του, γλιστρά και ενσωματώνεται σε έναν κόσμο συντηρητικό και συμβιβασμένο. Από αυτήν την άποψη, η παράσταση ανιχνεύει τη διάψευση των ονείρων, τη ματαίωση της επιθυμίας, την αγωνία της διατήρησης της προσωπικής ταυτότητας, αναζητώντας, ίσως, διεξόδους δημιουργικής αντίστασης μέσα από την ίδια την πράξη του θεάτρου.
Μετάφραση: Ξένια Καλογεροπούλου
Σκηνοθεσία: Γιάννης Παρασκευόπουλος
Συνεργάτης Δραματουργός: Σοφία Ευτυχιάδου
Σκηνικά: Richard Antony
Φωτισμοί: Αλέκος Αναστασίου
Κοστούμια: Βασίλης Μπαρμαρίγος
Μουσική: Μάνος Μυλωνάκης
Βοηθός σκηνοθέτη: Ανδρέας Παράσχος
Παραγωγή: Θέατρο Του Νέου Κόσμου - PanEntertainment
Διανομή
Σόριν: Θανάσης Μιχαηλίδης
Αρκάντινα: Γιώτα Φέστα
Τριγκόριν: Γιώργος Βεργούλης
Τρέπλιεφ: Γκαλ Α. Ρομπίσα
Νίνα: Χρυσή Μπαχτσεβάνη
Σαμράγιεφ: Στέλιος Νίνης
Πωλίνα: Ζωή Ιωαννίδη
Ντόρν: Αρτέμης Χαραλαμπίδης
Μάσα: Έφη Γούση
Μεντβεντέγκο: Γιάννης Κοντός
Γιάκοφ: Λάμπρος Γραμματικός
Από 16 Οκτωβρίου 2019- 18 Ιανουαρίου 2020 -ΦΡΥΝΙΧΟΥ
Παραστάσεις: Τετάρτη-Κυριακή: 20.00 & Πέμπτη-Παρασκευή-Σάββατο: 21.15
"ΡΙΤΕΡ,ΝΤΕΝΕ,ΦΟΣ", Τόμας Μπέρνχαρντ
Για πρώτη φορά στο Θέατρο Τέχνης το έργο-μύθος του Μπέρνχαρντ με μια εξαιρετική ομάδα ηθοποιών και την -εκ του Θεάτρου Τέχνης προερχόμενη- Μαρία Πρωτόπαππα σε θέση σκηνοθέτη.
Τρία πρόσωπα. Τρεις ηθοποιοί. Ένα αιμομικτικό τρίο σε γεύμα. Μία κωμικοτραγική ιεροτελεστία. Σαν χορωδία από παράφρονες, τρία αδέλφια αποπειρώνται ενάντια στην αφασία, στην παράλυσή τους, στο μηδενισμό, με όπλο τον μηδενισμό.
Ο Αυστριακός Τόμας Μπέρνχαρντ (1931-1989) δανείζεται στοιχεία από την την πραγματική ιστορία του συμπατριώτη του φιλόσοφου της λογικής της απεικονιστικής θεωρίας του νοήματος της γλώσσας, Λούντβιχ Βίτγκενστάιν (1889-1951), των αδελφών του και του ανηψιού του Πολ. Η αλληγορία του θίγει την υποκρισία των Αυστριακών, σχετικά με την συμβολή τους στα εγκλήματα του Γ΄ Ράιχ κατά της ανθρωπότητας, και αποκαλύπτει την αυταπάτη της αθωότητας καθώς και την βλακεία που διακρίνει το ανθρώπινο είδος εν γένει, μιας και παραβλέποντας αυτά τα εγκλήματα εξακολουθεί να διατηρεί την ψευδαίσθηση μιας υπαρξιακής ανωτερότητας.
Μετάφραση: Γιώργος Δεπάστας
Σκηνοθεσία: Μαρία Πρωτόπαππα
Σκηνικά- Φωτισμοί: Σάκης Μπιρμπίλης
Αντικείμενα- Props: Γεωργία Μπούρα
Κοστούμια: Άγις Παναγιώτου
Sound design: Λόλεκ
Κίνηση: Κατερίνα Φωτιάδη
Styling (κομμώσεις-μακιγιάζ): Θοδωρής Μπουρνέλης
Βοηθός Σκηνοθέτη-Εκτέλεση Παραγωγής: Μαρία Ξανθοπουλίδου
Β’ Βοηθός Σκηνοθέτη: Ιουλία Σταμούλη
Βοηθός σκηνογράφου: Νατάσσα Τσιντικίδη
Φωτογραφίες: Δομινίκη Μητροπούλου
Μακιγιάζ φωτογράφισης: Γεωργία Φίλιππα
Video Trailer παράστασης: Μιχαήλ Μαυρομούστακος
Διανομή
Λουκία Μιχαλοπούλου : Ρίττερ
Στεφανία Γουλιώτη: Ντένε
Αργύρης Ξάφης: Φος
Μια συμπαραγωγή του Θεάτρου Τέχνης με το Θέατρο του Νέου Κόσμου και την Kart Productions
Η παράσταση επιχορηγείται από το Υπουργείο Πολιτισμού
Παραστάσεις
από 18/10/2019 έως 12/1/2020
κάθε Τετάρτη, Πέμπτη, Παρασκευή, Σάββατο, Κυριακή
Ώρες
Τε 20:00, Πε-Πα 21:15, Σα 21:15, Κυ 20:00
Τιμές εισιτηρίων
Τετάρτη & Παρασκευή: 15€ κανονικό, 12€ φοιτητικό, 10€ ανέργων
Πέμπτη: 10€ γενική είσοδος
Σάββατο-Κυριακή: 18€ κανονικό, 15€ μειωμένο
(Το μειωμένο ισχύει για φοιτητές, άνεργους, πολύτεκνους, άνω των 65 ετών, με τα αντίστοιχα δικαιολογητικά.)
ΤΟ ΝΕΟ ΕΡΓΟ ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΗ ΠΑΠΑΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
"ΠΡΟΕΡΤΙΑ"
Ο Βασίλης Παπαβασιλείου και ο "Φωκίων Καπνίδης", "συναντώνται" και πάλι στη σκηνή της Φρυνίχου. Αυτή τη φορά δε θα είναι μόνοι τους Αλλάζουν οι καιροί. Μαζί τους και οι άνθρωποι. Έτσι συνέβη και με τον Φωκίωνα Καπνίδη, τον πρωταθλητή των ψεκασμένων της περασμένης δεκαετίας και αποτυχόντα υποψήφιο πρωθυπουργό στις τελευταίες εκλογές.
Ανακάλυψε μέσα του μια κλίση για την τέχνη της συγγραφής. Γι'αυτό, υποκινούμενος από τον εορτασμό των 200 χρόνων της ελληνικής ε.πανάστασης, προσέλαβε σε βάση πλήρους και αποκλειστικής απασχόλησης μια νεαρή καθηγήτρια δημιουργικής γραφής με την οποία πέρασε μια εβδομάδα .
Τα "Προεόρτια" καταγράφουν το χρονικό αυτής της συνάντησης, της οποίας ο ολοκληρωμένος καρπός θα δει φυσικά το φως, καλώς εχόντων των πραγμάτων, το 2021.
Κείμενο- σκηνοθεσία-ερμηνεία: Βασίλης Παπαβασιλείου
Καλλιτεχνική συνεργάτις: Νικολέτα Φιλόσογλου
14 Δεκεμβρίου - 12 Απριλίου- ΦΡΥΝΙΧΟΥ
Σάββατο-Κυριακή στις 19.00
"ΗΛΕΚΤΡΑ", Σοφοκλή
Ο Άρης Μπινιάρης, στην πρώτη του συνεργασία με το Θέατρο Τέχνης, προσεγγίζει μέσα από την έντονα προσωπική ματιά του το έργο του Σοφοκλή, έχοντας δώσει εξαιρετικά δείγματα γραφής μέσα από τους επιτυχημένους “Πέρσες”-Αισχύλου αλλά και τις “Βάκχες”-Ευριπίδη.
Όσο οι πληγές της ματώνουν ακόμα, δεν πρόκειται ποτέ να σταματήσει. Ώσπου να στραγγιστεί εντελώς, όλο το μαύρο σκοτάδι της νύχτας. Δεν πρόκειται ποτέ να σταματήσει. Τα ατελείωτα τραγούδια της οργής, θ’ ακούγονται συνέχεια από εκείνη. Για τον φόνο του πατέρα της. Του σκίσαν το κεφάλι με μια πέλεκυ. Η μάνα της κι ο άνανδρος ο εραστής της. Πώς να συζεί με τους φονιάδες; Πώς να αφήσει τη ζωή της να χαθεί; Πώς μια γυναίκα σαν εκείνη; Πώς αλλιώς να κάνει; Πώς θα φυτρώσει μέσα της, ένα κλωνάρι αγαπημένο; Αν δεν αστράψει απάνω απ’ τους φονιάδες. Αν δεν μεσουρανήσει πάνω απ’ τους γελαστούς εχθρούς. Άμα δεν λύσει με ορμή το σκοτάδι. Πώς μια γυναίκα σαν εκείνη; Πώς αλλιώς να κάνει;
Η παράσταση αποτελεί ένα ταυτόχρονα θεατρικό και μουσικό γεγονός. Οι ηθοποιοί αντλούν πληροφορίες από την ρυθμικότητα του κειμένου και μεταβολίζουν, με το σώμα και τη φωνή, σε θεατρική δράση, τον ήχο και το ρυθμό του ποιητικού λόγου. Με όχημα την μουσική, δημιουργούν, μια δυναμική πλατφόρμα αναπαράστασης και αναδεικνύουν το συγκινησιακό πεδίο της αρχαίας τραγωδίας. Χορωδιακά μέρη, μελωδίες και δυναμικοί ρυθμοί, δημιουργούν ένα παλλόμενο και ζωντανό ηχητικό περιβάλλον, μέσα από το οποίο αναδεικνύονται τα πρόσωπα μιας παλιάς μα πάντα επίκαιρης ιστορίας.
Διασκευή βασισμένη στη μετάφραση του Γ. Χειμωνά /Σκηνοθεσία/ Δραματουργία:
Άρης Μπινιάρης
Μουσική σύνθεση: Χρήστος Γεωργόπουλος
Σκηνικός χώρος: Κωστής Καραντάνης
Κουστούμια : Νίκη Ψυχογιού
Βοηθός σκηνοθέτη: Δώρα Ξαγοράρη
Διεύθυνση παραγωγής: Κατερίνα Διακουμοπούλου
Παραγωγή: Performing Arts and Ententainment Ltd
Παίζουν: Εβελίνα Παπούλια, Ελένη Μπούκλη, Λένα Μποζάκη, Δημήτρης Μανδρινός, Νίκος Τσολερίδης, Τάσος Κορκός, Λεωνή Ξεροβάσιλα, Δώρα Ξαγοράρη, Κατερίνα Δημάτη, Άρης Μπινιάρης
Μουσικός : Χρήστος Γεωργόπουλος
Από 23 Ιανουαρίου- 12 Απριλίου 2020-ΦΡΥΝΙΧΟΥ
Τετάρτη έως Κυριακή, κάθε βράδυ στις 21.00
"ΕΝΤΜΟΝΤ", Ντέηβιντ Μάμετ
Ο "Εντμοντ"-ένα από τα σπάνια παιγμένα έργα του εξαιρετικά δημοφιλούς Ντέηβιντ Μάμετ -παρουσιάζεται για πρώτη φορά στην Αθήνα σε σκηνοθεσία Μαριάννας Κάλμπαρη. Είναι το πρώτο έργο του Μάμετ που παρουσιάζεται στο Θέατρο Τέχνης.
Πρόκειται για ένα τολμηρό, σκοτεινό και καθόλου "πολιτικά ορθό" κείμενο που διαπνέεται από μια έντονα μεταφυσική διάθεση που δε συναντάμε συχνά στον Μάμετ. Γραμμένος το 1982, για 28 ρόλους και μέσα από 23 σύντομες ο "Έντμοντ" έχει πολλά κοινά σημεία με τον "Βόυτσεκ" του Μπύχνερ αλλά και τον "Μπάαλ" του Μπρεχτ, τόσο στη δομή όσο και στα βασικά χαρακτηριστικά του κεντρικού ήρωα.
Το έργο καταγράφει την "επανάσταση" ενός καθημερινού, λευκού, μεσοαστού σαραντάρη άνδρα που αναζητώντας κάποιο απροσδιόριστο “νόημα ζωής” και θέλοντας να ξεφύγει από την ανούσια, τακτοποιημένη ζωή του, αποφασίζει να εγκαταλείψει τη γυναίκα του και να βουτήξει στην σκοτεινή, άγνωστη για εκείνον πλευρά της πόλης. Εκεί, στον υπόκοσμο της Νέας Υόρκης, στα μπαρ, στο μετρό, στους δρόμους, στα φτηνά ξενοδοχεία, στα sex shop, ο Έντμοντ θα έρθει αντιμέτωπος με τους μεγαλύτερους φόβους και τα πιό άγρια ένστικτά του. Εκεί θα αναδυθεί όλος ο ρατσισμός, ο μισογυνισμός, η ομοφοβία που έκρυβε μέσα του. Εκεί θα ανακαλύψει το μόνο νόμο που έχει ισχύ σε έναν παράλογο κόσμο: τη βία.
Πρόκειται , όπως λέει και ο ίδιος ο συγγραφέας για ένα είδος "σύγχρονης παραβολής". Για μια "μεσοαστική τραγωδία". Και πάνω απ΄όλα για μια ιστορία που μιλά για τη βαθιά νόσο και την κατάρρευση της σύγχρονης δυτικής κοινωνίας. Γιατί "η κοινωνία είναι άρρωστη, όχι ο άνθρωπος" διευκρινίζει ο Μάμετ.
Αξίζει να επισημανθεί ότι το όνομα αλλά και το επίθετο του ήρωα: Edmond Burke, ο Μάμετ το δανείστηκε -διόλου τυχαία προφανώς- από τον γνωστό Ιρλανδό ρήτορα, φιλόσοφο και πολιτικό (1729-1797) που ήταν σφοδρός πολέμιος της Γαλλικής Επανάστασης γι αυτό και έμεινε στην ιστορία ως ο ιδρυτής του σύγχρονου συντηρητισμού. Ένα χαρακτηριστικό του απόφθεγμα: " Και τι είναι η ελευθερία χωρίς σοφία και αρετή; Είναι το μεγαλύτερο από όλα τα κακά, είναι τρέλα, είναι διαστροφή χωρίς όρια”
Μετάφραση-σκηνοθεσία: Μαριάννα Κάλμπαρη
Δραματουργός παράστασης: Έλενα Τριανταφυλλοπούλου
Σκηνικά-κοστούμια: Χριστίνα Κάλμπαρη
Φωτισμοί: Στέλλα Κάλτσου
Παίζουν: Γιάννος Περλέγκας, Δημήτρης Πασσάς, Μανώλης Αφολαγιάν, Κωνσταντίνα Τάκαλου, Δημήτρης Μαγγίνας, Μαριλένα Μόσχου
Από 30 Ιανουαρίου-12 Απριλίου 2020- ΥΠΟΓΕΙΟ
Τετάρτη και Κυριακή στις 20.00, Πέμπτη-Σάββατο 21.15
Η παράσταση επιχορηγείται από το Υπουργείο Πολιτισμού
"ΤΟ ΧΡΟΝΙΚΟ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ", Στήβεν Χόκινγκ
«Το χρονικό του Χρόνου» μεταφέρεται για πρώτη φορά στο θέατρο από την Νατάσα Τριανταφύλλη σε μια παράσταση που επιχειρεί να φέρει την επιστημονική σκέψη σε διάλογο με την καλλιτεχνική δημιουργία. Η αποκαλυπτική ευφυία του Hawking θα συναντηθεί επί σκηνής με την έμπνευση και το πάθος λογοτεχνικών και θεατρικών ηρώων οι οποίοι, ίσως και εν αγνοία τους, πλησίασαν τις ίδιες θεματικές που συνοψίζονται στην αμετάβλητη αγωνία για τα όρια της ανθρώπινης ύπαρξης.
-Από πού ερχόμαστε;
-Ποια είναι η θέση μας μέσα στο σύμπαν;
-Επηρεάζει η ύπαρξή μας την ισορροπία του σύμπαντος;
«Το χρονικό του Χρόνου», το εκδοτικό φαινόμενο του Stephen Hawking, αποτελείται από δώδεκα κεφάλαια. Ο συγγραφέας, με επιστημονική διαύγεια αλλά και απαράμιλλο χιούμορ, παραθέτει τις βασικές επιστημονικές ανακαλύψεις του ίδιου και των προκατόχων του πάνω στο χωρόχρονο, τη διαστολή του Σύμπαντος, την αρχή της απροσδιοριστίας, τις αγαπημένες του Μαύρες Τρύπες και το επονομαζόμενο Βέλος του Χρόνου, αναζητώντας μια ενοποιημένη θεωρία των πάντων, που θα οδηγήσει σε μια νέα κοσμογονική ερμηνεία.
Η απόδειξη, μόλις στον 20ο αιώνα, ότι το Σύμπαν δεν είναι στατικό και αμετάβλητο αλλά δυναμικό και διαστελλόμενο, δημιουργεί έναν νέο τόπο σκέψης και φιλοσοφικής θεώρησης σχετικά με την ανθρώπινη κατάσταση και τη θέση της μέσα στο σύμπαν. Πρόκειται για έναν νέου τύπου «κοσμογονικό Διαφωτισμό», κατά τον οποίον ο άνθρωπος μπορεί, αποδεδειγμένα πια, να νιώθει μέρος ενός πολύ μεγαλύτερου χώρου και να κατανοήσει πως ο χρόνος, η ενέργεια και η ύλη του σύμπαντος στο οποίο ανήκει εξηγούν πολλές από τις λειτουργίες του, πέρα από τις μέχρι τώρα φιλοσοφικές, θρησκευτικές και ψυχολογικές ερμηνείες.
Κείμενο: Stephen Hawking
Κείμενο παράστασης: Έλενα Τριανταφυλλοπούλου, Νατάσα Τριανταφύλλη
Σκηνοθεσία – Σκηνικός Χώρος: Νατάσα Τριανταφύλλη
Κοστούμια: Ιωάννα Τσάμη
Μουσική: Monika
Φωτισμοί: Σάκης Μπιρμπίλης
Ειδικός Συνεργάτης: Λευτέρης Σαράφης
Βοηθός Σκηνοθέτη: Δήμητρα Μητροπούλου
Παίζουν: Μελέτης Ηλίας , Δημήτρης Πασσάς
Σε κάθε παράσταση θα υπάρχει ένας special guest. Τα ονόματα θα ανακοινωθούν προσεχώς.
24 Φεβρουαρίου 2020- 14 Απριλίου- ΦΡΥΝΙΧΟΥ
Δευτέρα-Τρίτη, ώρα 21.00
"EVERYBODY DIES YOUNG"
Μια παράσταση του Γιώργο Βαλαή, που επανέρχεται με τη δική του πλέον ομάδα στη Φρυνίχου,
5 χρόνια μετά τον “Vanya- 10 χρόνια μετά”, που είχαν παρουσιάσει οι blitz.
Πέντε άτομα αναπλάθουν όλη τη ζωή τους μέσα σε ένα living room. Αναπαριστούν κινηματογραφικές σκηνές που τους σημάδεψαν, ακούνε ξανά τη μουσική που ακούγανε κάποια στιγμή στο παρελθόν τους, εφευρίσκουν παιχνίδια προσπαθώντας να ξαναβρούν αυτό που έχει χαραχτεί στην μνήμη τους, δημιουργώντας μια αίσθηση φαντάσματος από το παρελθόν στο παρόν. Προσπαθούν να ανακατασκευάσουν το παρελθόν, να φτιάξουν καινούργιες αναμνήσεις, να βρούν την ταυτότητα τους μέσα από το δίπολο πλαστού και αυθεντικού, διαμεσολαβημένου (mediated) και εμπειρικού για να οδηγηθούν σε ένα μέλλον που ποτέ δεν ήρθε.
Πρόκειται για μια άλλη μορφή νοσταλγίας, την νοσταλγία μιας ανάκλησης για τις δυνατότητες ενός μέλλοντος που έχουν καταστεί παρωχημένες από την πορεία του χρόνου. Προσπαθούν να παγιδευτούν σε ένα χωροχρόνο που δεν είναι πια δικός τους. Είναι ένας χρόνος χωρίς ηλικία.
Η μνήμη μας σαν κοινωνία γίνεται όλο και περισσότερο στοιχειωμένη από όλα αυτά που έχουμε δημιουργήσει στο παρελθόν. Η μνήμη μας δεν ισούται κατ’ ανάγκη μόνο με την ταυτότητά μας μετά την έκρηξη των media. Η μνήμη μας είναι παγιδευμένη (και αποθηκευμένη μέσα στις συσκευές μας) μέσα σε ένα κόσμο που συνεχώς αλλάζει, και φαίνεται να μας στερεί τη δυνατότητα για μια ανάγκη μεταμόρφωσης, ανάγκη για ένα ολοκαίνουργιο παρόν για να υπάρξουμε.
Είμαστε αληθινοί εμείς οι ίδιοι ή τα αντανακλαστικά μας και ότι ονειρευόμαστε, είναι αποτελέσματα ενός πολιτιστικού νοήματος που εμείς οι ίδιοι παράγουμε;
Οι ήρωες της παράστασης κάνουν αυτό που θα μπορούσαμε να αποκαλέσουμε διασκέδαση ή λήθη, μεταξύ ανθρώπων που είναι μέλη μιας κοινωνίας της λήθης, της λήθης του θανάτου, της διαπίστωσης ότι η ζωή δεν έχει νόημα παρά μόνο εκείνο το οποίο εμείς είμαστε ικανοί να της δώσουμε. Οι κοινωνικές μας σχέσεις, η μουσική, ο κινηματογράφος, η τέχνη γενικότερα λειτουργούν για να διευκολύνουν, να αποκαλύπτουν και να επικαλύπτουν αυτή τη λήθη. Παρόλα αυτά, το πέρασμα του χρόνου, βιώνεται από όλους μας σε όλες τις πτυχές και σε κάθε ηλικία.
Το πέρασμα του χρόνου είναι η βασική μας ανθρώπινη εμπειρία, ο τόπος συνάντησης του εαυτού μας με τους άλλους και ταυτόχρονα ένας περίπλοκος, αντιφατικός τόπος, στον οποίο ο καθένας από εμάς θα μπορούσε, αν είχαμε την υπομονή και το θάρρος, να αποτιμήσουμε τα ψέματα και τις αλήθειες που επιβαρύνουν τη ζωή μας.
Δραματουργία: Γιώργος Βαλαής-Voltnoi Brege
Σκηνοθεσου -αι﷽﷽﷽﷽5 Πκή)ορά στην Αθήνα,ρονι
τηςία: Γιώργος Βαλαής
Σκηνικά- κοστούμια: Μαρία Πανουργιά
Φωτισμοί: Τάσος Παλαιορούτας
Επιμέλεια κίνησης: Γιάννης Νικολαϊδης
Παίζουν: Εύη Σαουλίδου, Ελίνα Ρίζου, Φιντέλ Ταλαμπούκας, Θοδωρής Πέντίδης, Γιώργος Βαλαής
Συμπαραγωγή: One plant productions-Θέατρο Τέχνης Καρόλου Κουν
24 Απρίλιου 2010 -31 Μαΐου -ΥΠΟΓΕΙΟ
Πέμπτη έως Κυριακή
Η παράσταση επιχορηγείται από το Υπουργείο Πολιτισμού
"ΤΟ ΣΥΝΤΟΜΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ ΤΗΣ ΑΝΑΡΧΙΑΣ"
Ο Ακύλλας Καραζήσης και φέτος στο Θέατρο Τέχνης, αυτή τη φορά ως σκηνοθέτης, με μια δυνατή ομάδα νέων ηθοποιών.
Αρχικό υλικό της παράστασης αποτελούν μεταξύ άλλων το αυτοβιογραφικό βιβλίο του Τζωρτζ Όργουελ, Φόρος Τιμής στην Καταλωνία, το λογοτεχνικό και δημοσιογραφικό έργο του Έρνεστ Χεμινγούεϊ και το έργο του Χανς Μάγκνους Εντσεσμπέργκερ, Το σύντομο καλοκαίρι της Αναρχίας. Κείμενα που αναφέρονται στον ισπανικό εμφύλιο, παντρεύοντας την υποκειμενικότητα των εμπειριών των συγγραφέων τους, με την ικανότητά τους για καθαρή κριτική πάνω στα γεγονότα και τις ιδεολογίες που τα κατευθύνουν.
Στόχος είναι να υπερβούμε το θέατρο ντοκουμέντο και να εξετάσουμε την έννοια της επαναστατικότητας, όχι μόνο στο συγκεκριμένο ιστορικό πλαίσιο, αναζητώντας κι άλλες συνδέσεις με κινήματα και επαναστάσεις σε όλο το χρονικό φάσμα της μετανεωτερικότητας, εμβαθύνοντας με έναν πρωτότυπο και προσωπικό τρόπο σε μια έννοια ανοιχτή, επίκαιρη και ταλαιπωρημένη από τη χρήση, όπως η επανάσταση.
Σκηνοθεσία: Ακύλλας Καραζήσης
Σκηνικά-κοστούμια: Μαρία Πανουργιά
Παίζουν: Μάνος Βαβαδάκης, Στέλλα Βογιατζάκη, Χαρά Μάτα-Γιαννάτου, Κατερίνα Ζησούδη, Κατερίνα Παπανδρέου, Κωνσταντίνος Πλεμμένος
30 Απριλίου - 31 Μαΐου 2020-ΦΡΥΝΙΧΟΥ
Πέμπτη έως Κυριακή
ΣΥΝΕΧΙΖΟΝΤΑΙ ΓΙΑ 2ηΧΡΟΝΙΑ
"Η ΦΑΛΑΚΡΗ ΤΡΑΓΟΥΔΙΣΤΡΙΑ", Ιονέσκο
Μετά από έναν σύντομο επιτυχημένο κύκλο παραστάσεων την περσινή χρονιά, «Η φαλακρή τραγουδίστρια» επανέρχεται στο Θέατρο Τέχνης Καρόλου Κουν. Το αριστούργημα του Ευγένιου Ιονέσκο, που σκηνοθέτησε η Σοφία Μαραθάκη, ανεβαίνει ξανά τον Οκτώβριο στη Σκηνή της Φρυνίχου για λίγες παραστάσεις.
Γραμμένο το 1948, το έργο «Η φαλακρή τραγουδίστρια» καθιερώνει ουσιαστικά το Θέατρο του Παραλόγου, καταρρίπτοντας όλους τους συμβατικούς κανόνες τις κλασικής δραματουργίας. Περιγράφοντας με παράδοξο τρόπο την τυποποιημένη καθημερινότητα της αστικής κοινωνίας, ο Ευγένιος Ιονέσκο αποκαλύπτει την ανεπάρκεια της γλώσσας ως μέσο επικοινωνίας και επιτίθεται σ΄ έναν κόσμο που μοιάζει να έχει χάσει τη μεταφυσική του διάσταση.
Ο κύριος και η κυρία Σμιθ υποδέχονται τον κύριο και την κυρία Μαρτέν μέσα στο εγγλέζικο αστικό σαλόνι τους. Όλοι μαζί προσπαθούν να διασκεδάσουν την ανία τους καταφεύγοντας σε κοινοτοπίες, όταν εισβάλλει ο Αρχηγός της Πυροσβεστικής, ο οποίος βρίσκεται σε μυστική αποστολή. Παράλληλα, η υπηρέτρια του σπιτιού, η Μαίρυ, φαντασιώνεται πως είναι ο Σέρλοκ Χολμς και απαγγέλει αυτοσχέδια ποιήματα.
Αιχμάλωτοι της συνήθειας, των άσκοπων γλωσσικών επαναλήψεων και των επιφανειακών σχέσεων, οι ήρωες του Ιονέσκο χαρακτηρίζονται από παντελή έλλειψη πνευματικότητας και συναισθηματικής νοημοσύνης, θύματα ενός κοινωνικού συστήματος που τους οδηγεί στη λήθη και τον πνευματικό αφανισμό.
Η φαλακρή τραγουδίστρια ανεβαίνει για πρώτη φορά στο Θέατρο Τέχνης το 1961 σε σκηνοθεσία του Καρόλου Κουν και μετάφραση του Κώστα Σταματίου, φέρνοντας το αθηναϊκό κοινό σε επαφή με την πρωτοποριακή ευρωπαϊκή θεατρική γραφή της εποχής.
Με όχημα τη νέα μετάφραση της Δήμητρας Κονδυλάκη, η Σοφία Μαραθάκη και η Ομάδα Θεάτρου Ατονάλ επιχειρούν ν΄ ανακαλύψουν εκ νέου το παράλογο σύμπαν του έργου, αντιμετωπίζοντας το ως «οικοδόμημα καταστροφής» που σιγά- σιγά καταρρέει αφήνοντας να φανούν η πλήξη, η μοναξιά και η γελοιότητα που χαρακτηρίζουν τον σύγχρονο άνθρωπο.
Μετάφραση: Δήμητρα Κονδυλάκη
Σκηνοθεσία: Σοφία Μαραθάκη
Συνεργάτης δραματολόγος: Έλενα Τριανταφυλλοπούλου
Σκηνικό- Κοστούμια: Κωνσταντίνος Ζαμάνης
Μουσική: Βασίλης Τζαβάρας
Κίνηση: Βρισηίδα Σολωμού
Φωτισμοί: Σάκης Μπιρμπίλης
Βοηθός σκηνοθέτη: Κατερίνα Γεωργουδάκη
Επιμέλεια κομμώσεων: Χρόνης Τζήμος
Κατασκευή κοστουμιών: Γιώργος Παρλιάρος, Ελένη Μελισσού
Φωτογραφίες: Andrea Bonetti
Καλλιτεχνική συνεργασία: Εύα Μαραθάκη
Εκτέλεση παραγωγής: POLYPLANITY Productions / Γιολάντα Μαρκοπούλου & Βίκυ Στρατάκη
Διανομή :
Κος Σμιθ: Μάριος Παναγιώτου
Κα Σμιθ: Φωτεινή Παπαχριστοπούλου
Κος Μαρτέν: Κωνσταντίνος Παπαθεοδώρου
Κα Μαρτέν: Μαρία Παρασύρη
Μαίρυ: Σοφία Μαραθάκη
Ο Αρχηγός της Πυροσβεστικής: Κωνσταντίνος Μωραἴτης
Με την υποστήριξη του Γαλλικού Ινστιτούτου Ελλάδος.
Συμπαραγωγή : Ομάδα ΑΤΟΝΑλ- Θέατρο Τέχνης Καρόλου Κουν
Η παράσταση επιχορηγήθηκε από το Υπουργείο Πολιτισμού
21 Οκτωβρίου-3 Δεκεμβρίου ΦΡΥΝΙΧΟΥ
Δευτέρα-Τρίτη 21.00
"ΟΙ ΔΟΥΛΕΣ", Ζενέ (3η χρονιά)
“Οι Δούλες” για τρίτη χρονιά στο Υπόγειο για 8 μόνο παραστάσεις πριν ταξιδέψουν στη Θεσσαλονίκη (Θέατρο Αμαλία-23 και 24 Νοεμβρίου) και στην Ιταλία (Festival dei miti contemporanei-30 Νομεβρίου).
Η υπόθεση με λίγα λόγια έχει ως εξής: Δύο υπηρέτριες καταστρώνουν την εξόντωση της λατρεμένης αλλά και απόλυτα μισητής τους Κυρίας. Τα αφελή σχέδια τους αποτυγχάνουν και στρέφονται εναντίον τους.
Τι είναι όμως αυτό που κάνει το έργο του Ζενέ να ανεβαίνει τόσο συχνά στην παγκόσμια σκηνή από το 1947 που γράφτηκε μέχρι τις μέρες μας; Σίγουρα: “Δεν πρόκειται για ένα έργο που θέλει να υπερασπιστεί τη μοίρα της τάξης των υπηρετών. Υπάρχει συνδικάτο που ασχολείται με τα ζητήματα αυτών των ανθρώπων. Πρόκειται για μια αλληγορική ιστορία...» διευκρινίζει ο ίδιος ο Ζενέ.
Οι δούλες, είμαστε εμείς. Με τα μικρά και μεγάλα μας όνειρα, τα ψέμματα που λέμε στον εαυτό μας και στους άλλους, την απελπισμένη ανάγκη μας να δραπετεύουμε από την πραγματικότητα, να φαντασιωνόμαστε μια άλλη ζωή από αυτή που ζούμε. Εμείς που ζηλεύουμε αυτό που δεν έχουμε και βασανιζόμαστε γιατί ξέρουμε ότι δε θα το αποκτήσουμε ποτέ. Εμείς που νιώθουμε φόβο, μίσος αλλά και λατρεία απέναντι στην εξουσία. Εμείς που δεν τολμάμε να ζήσουμε αληθινά.
Οι Δούλες είναι οι αντι-ηρωΐδες της τραγωδίας των ημερών μας. Και η Κυρία τους είναι η φτηνή θεά που ορίζει τη μοίρα τους. Που σκηνοθετεί τη ζωή τους. Καμμία μεγαλειώδης κάθαρση σε αυτή τη σύγχρονη τραγι-κωμωδία. Ανθρώπινες στιγμές μόνο. Σκληρές, τρυφερές, αστείες, βίαιες, συγκινητικές. Και πάνω απ΄όλα, μια βαθιά ανάγκη για «παιχνίδι» μέχρι τελικής πτώσης. Αυτή την ανάγκη που κινεί το ίδιο το θέατρο και κρατά ζωντανή την επιθυμία μας να καταφεύγουμε σε αυτό είτε ως δημιουργοί, είτε ως κοινό. Αναζητώντας αυτό το «κάτι» που η ζωή επιμένει να μας κρύβει.
Μετάφραση-σκηνοθεσία: Μαριάννα Κάλμπαρη
Σκηνικά-κοστούμια: Χριστίνα Κάλμπαρη
Μουσική επιμέλεια: Νέστωρ Κοψιδάς
Επιμέλεια κίνησης: Βάλια Παπαχρήστου
Φωτισμοί: Στέλλα Κάλτσου
Βοηθός σκηνοθέτη: Μαριλένα Μόσχου
Παίζουν: Κάτια Γέρου, Κωνσταντίνα Τάκαλου, Μαριάννα Κάλμπαρη
21 Οκτωβρίου- 12 Νοεμβρίου- ΥΠΟΓΕΙΟ
Δευτέρα-Τρίτη 21.15
"ΑΝΘΡΩΠΟΦΥΛΑΚΕΣ", Περικλή Κοροβέση
Οι Ανθρωποφύλακες ξανά στο Υπόγειο μετά την επιτυχημένη πρώτη τους παρουσίαση πέρσι την άνοιξη και πριν ταξιδέψουν σε άλλες πόλεις της Ελλάδας.
Οι Ανθρωποφύλακες του Περικλή Κοροβέση αποτελούν βιβλίο ορόσημο, αφού είναι η πρώτη μαρτυρία που τυπώθηκε και κυκλοφόρησε διεθνώς κάνοντας γνωστή την πρακτική βασανισμών που ακολουθούσε το καθεστώς των συνταγματαρχών έναντι των αντιφρονούντων. Μια οργανωμένη άνωθεν πρακτική που στόχευε στον πλήρη εξευτελισμό των συλληφθέντων, σωματικά και ψυχικά. Η σκληρότητα της περιγραφής των βασανισμών στην ταράτσα της Μπουμπουλίνας ισορροπεί με την λογοτεχνική αφήγηση του Κοροβέση, απόρροια της καλλιτεχνικής του ιδιότητας.
Ακριβώς πενήντα χρόνια μετά από την πρώτη έκδοση του βιβλίου η παράσταση αναμοχλεύει τις σκληρές δοκιμασίες εξευτελισμού και βίας που υπέστη μέρος του λαού, πρακτική που ακόμα και σήμερα, έστω και ως αστείο, επιδοκιμάζεται από πολιτικούς και πολίτες. Σε συνδυασμό με τη σκιαγράφηση της περιόδου της Επταετίας αναδεικνύεται πως το καθεστώς απλώθηκε σε όλους τους τομείς, στραγγαλίζοντας κάθε φωνή αντίστασης και δημιουργίας.
Διακευή: Άνδρη Θεοδότου
Σκηνοθεσία: Μάνος Βαβαδάκης
Σκηνικά-κοστούμια: Γεωργίνα Γερμανού
Μουσική: Φάνης Ζαχόπουλος
Κίνηση: Μυτρώ Γράψα
Φωτισμοί: Στέλλα Κάλτσου
Βοηθός σκηνοθέτη: Δώρα Γεωργακοπούλου
Βοηθός σκηνογράφου: Τίνα Μαρινάκη
Φωτογραφίες: Μυτρώ Αποστολίδου
Παίζουν: Νέστωρ Κοψιδάς, Θεοδώρα Γεωργακοπούλου, Ειρήνη Γεωργαλάκη, Ελένη Ζαχοπούλου, Άρης Λάσκος
16 Δεκεμβρίου-18 Φεβρουαρίου -ΥΠΟΓΕΙΟ
Δευτέρα-Τρίτη 21.00
"ΟΘΕΛΛΟΣ", Σαίξπηρ
Ο Χάρης Φραγκούλης και η ομάδα KURSK, παρουσιάζουν και πάλι μετά την περσινή επιτυχία τη δική τους εκδοχή πάνω στον «Οθέλλο» του Σαίξπηρ.
-Καλύτερα να είναι βαρύ το σπαθί
-Γιατί;
-Για να μη μπορείς να το σηκώσεις
-Γιατί;
-Γιατί ό,τι μάθεις θα είναι μέχρι να το σηκώσεις
-Κι αυτοί;
-Αυτοί θα πούνε ψέματα
-Θα τους σκοτώσω όταν σηκώσω το σπαθί
-Δεν μπορείς
-Γιατί;
-Το βλέπεις το τζάμι;
-Όχι
-Η αγάπη είναι αυτό που κυλάει απ’ τη μύτη σου όταν τρακάρεις στο τζάμι που σε χωρίζει απ’ τον κόσμο. Και τώρα πάρε αυτό για να σκουπίσεις medlabgr
Πρόγραμμα 2019-2020
"Ο καθείς και τα όπλα του"
Οδυσσέας Ελύτης
ΜΕΤΑΚΛΗΣΕΙΣ
ITALIAN FOCUS από το ΘΕΑΤΡΟ ΤΕΧΝΗΣ (1-7 Οκτωβρίου)
Το Θέατρο Τέχνης Καρόλου Κουν φέρνει στην Αθήνα και τη Θεσσαλονίκη 4 παραστάσεις ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΤΩ ΙΤΑΛΙΑ, στο πλαίσιο της ελληνοϊταλικής πλατφόρμας Τempo Forte και με την υποστήριξη του Υπουργείου Πολιτισμού Ιταλίας, του Ιταλικού Μορφωτικού Ινστιτούτου Αθηνών και της Ιταλικής Πρεσβείας στην Ελλάδα.
Το Italian focus 2019 αποτελεί την πρώτη δράση του τριετούς προγράμματος συνεργασίας μεταξύ Ιταλίας και Ελλάδας (2019-2021) γύρω από τη θεματική: “Επανάσταση” (Revolution). Η συνεργασία γίνεται με πρωτοβουλία του Θεάτρου Τέχνης Καρόλου Κουν και των ιταλικών θεατρικών φορέων: Teatro di Sardegna (Cagliari, Nuoro), Primavera dei Teatri Festival (Castrovillari), Teatro della Città (Catania) , Scena Nuda (Reggio Calabria).
Με το βλέμμα στραμμένο στην επερχόμενη επέτειο των 200 χρόνων από την Επανάσταση του 1821, οι δύο χώρες εμπνέονται από τη θεματική “επανάσταση” (πολιτική, οικονομική, κοινωνική, πολιτιστική, προσωπική) και σχεδιάζουν καλλιτεχνικές και ευρύτερα πολιτιστικές ανταλλαγές που στοχεύουν στη μελλοντική δημιουργία ενός μεσογειακού πολιτιστικού δικτύου. Το πρόγραμμα επιθυμεί να στηρίξει και να προωθήσει τη σύγχρονη δραματουργία Ελλάδας και Ιταλίας (με έμφαση στη δραματουργία της Νότιας Ιταλίας), να υποστηρίξει το έργο σκηνοθετών και από τις δύο χώρες, τη μετεκπαίδευση καλλιτεχνών, τις μετακλήσεις και τις ανταλλαγές παραστάσεων , τις συνεργασίες καλλιτεχνικών σχημάτων και από τις δύο χώρες αλλά και τη δημιουργία διεθνών παραγωγών.
Το πρόγραμμα εγκαινιάζεται με την παρουσίαση 4 παραγωγών από την Κάτω Ιταλία που θα παρουσιαστούν με ελληνικούς υπέρτιτλους στο ελληνικό κοινό. Πρόκειται για δύο πρωτότυπα σύγχρονα ιταλικά έργα με επίκαιρη θεματική -“Polvere”(σκόνη) με θέμα τη γυναικοκτονία και “Miracolo” (θαύμα) με θέμα τη μετανάστευση- και δύο πρωτότυπα έργα εμπνευσμένα και βασισμένα πάνω σε κλασικά κείμενα : “Macbettu” -διασκευή του “Μακπμέθ” του Σαίξπηρ, σε μεταφορά του έργου στη Σαρδηνία και σε σαρδηνιακή διάλεκτο- και το “Penelope”, ένας μονόλογος πάνω στο μυθικό πρόσωπο της Πηνελόπης βασισμένος σε κείμενα του Ομήρου, του Οβιδίου και της Μάργκαρετ Άτγουντ.
Χώροι διεξαγωγής του ITALIAN FOCUS στην Αθήνα: Θέατρο Τέχνης-Φρυνίχου, Θέατρο Τέχνης -Υπόγειο, Δημοτικό Θέατρο Πειραιά. Χώροι στη Θεσσαλονίκη: Θέατρο Αμαλία, Δημήτρια 2019.
Συγκεκριμένα θα παρουσιαστούν:
“POLVERE” (Σκόνη) κείμενο-σκηνοθεσία: Saverio La Ruina, SCENA VERTICALE 28 Σεπτεμβρίου Θεσσαλονίκη, Θέατρο Αμαλία
1-3 Οκτωβρίου, Θέατρο Τέχνης-ΦΡΥΝΙΧΟΥ
“MACBETTU”(Μακμπέθ) κείμενο-σκηνοθεσία: Alessandro Serra, SARDEGNA TEATRO
29 Σεπτεμβρίου Θεσσαλονίκη- Δημήτρια
2-3 Οκτωβρίου, ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΘΕΑΤΡΟ ΠΕΙΡΑΙΑ
“MIRACOLO” (Θαύμα) κείμενο-σκηνοθεσία: Giuseppe Massa, TEATRO DELLA CITTÀ
29 Σεπτεμβρίου Θεσσαλονίκη- Θέατρο Αμαλία/ 5-7 Οκτωβρίου, -ΦΡΥΝΙΧΟΥ
“PENELOPE”, κείμενο-σκηνοθεσία: Matteo Tarasco, SCENA NUDA
30 Σεπτεμβρίου Θεσσαλονίκη- Θέατρο Αμαλία/ 4-6 Οκτωβρίου, ΥΠΟΓΕΙΟ
Ώρα παράστασης (Αθήνα, Πειραιά και Θεσσαλονίκη στο θέατρο Αμαλία) 21.15.
Τιμές εισιτηρίων: 16 και 12 ευρώ μειωμένο/ MACBETTU Διακεκριμένες θέσεις 18 ευρώ
Να σημειωθεί ότι αντίστοιχα θα παρουσιαστούν στην Ιταλία οι παραγωγές του Θεάτρου Τέχνης :
“ΟΙ ΔΟΥΛΕΣ “ του Ζαν Ζενέ, σε σκηνοθεσία Μαριάννας Κάλμπαρη
(30 Νοεμβρίου-Festival dei Miti Contemporanei) και “ΙΟΥΛΙΟΣ ΚΑΙΣΑΡ”, του Ουίλιαμ Σαίξπηρ, σε σκηνοθεσία Νατάσας Τριανταφύλλη (6 Δεκεμβρίου-TEATRO DELLA CITTÀ).
WHEN WE WENT ELECTRONIC , Caitlin Saylor Stephens
Μετάκληση από το ΤΗΕ ΤΑΝΚ theatre της Νέας Υόρκης
13-14 Ιουνίου-ΦΡΥΝΙΧΟΥ
Για πρώτη φορά στην Ελλάδα το THE TANK THEATRE της Νέας Υόρκης με ένα σύγχρονο έργο σε σκηνοθεσία της καλλιτεχνικής διευθύντριας του θεάτρου Μeghan Finn
WHEN WE WENT ELECTRONIC, της Caitlin Saylor Stephens
Σκηνοθεσία: Μeghan Finn
Μουσική: Sarah Frances Cagianese και Caitlin Saylor Stephens
Φωτισμοί: Sarah Johnston
Photo credit: Skye Morse-Hodgson
Σχολείο τέλος! Βράδια αποφοίτησης 2011. Δύο κορίτσια «Made in USA», νεαρά μοντέλα της American Apparel, αναζητούν τη χαμένη τους μνήμη μετά από ένα τραγικά διασκεδαστικό πάρτι. Καθώς αρχίζουν να συμβαίνουν πολύ περίεργα πράγματα, τα κορίτσια αμφισβητούν σταδιακά την ίδια την αυθεντικότητα της δικής τους προσωπικής σύνθεσης, των υλικών από τα οποία οι ίδιες είναι φτιαγμένες και αν τελικά ό,τι συνέβη χθες βράδυ ήταν πραγματικά αληθινό. Μετά από όλα αυτά, ίσως αυτό που έγινε χθες να μην ήταν ένα-ακόμα-πάρτι. Ναι αυτό ακριβώς, ίσως να μην ήταν ένα-ακόμα-πάρτι.
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΣΕ ΥΨΗΛΗ ΑΝΑΛΥΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ «WHEN WE WENT ELECTRONIC» https://www.dropbox.com/sh/h6bdb160g3wfnii/AAAbbs8_c5bHbpWx17Bx-Wuma?dl=0
ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΕΣ
ΕΘΝΙΚΗ ΛΥΡΙΚΗ ΣΚΗΝΗ
Το ΘΕΑΤΡΟ ΤΕΧΝΗΣ ΚΑΡΟΛΟΥΝ ΚΟΥΝ έχει τη χαρά και την τιμή να εγκαινιάσει φέτος μια μακροπρόθεσμη συνεργασία με την ΕΘΝΙΚΗ ΛΥΡΙΚΗ ΣΚΗΝΗ. Επιθυμία και των δύο φορέων είναι μέσα από τη συνεργασία αυτή να προβάλουμε την ελληνική δημιουργία, να δώσουμε βήμα σε σημαντικούς, αλλά και νεότερους δημιουργούς, να συμβάλουμε στην εκπαίδευση καλλιτεχνών, καθώς και να γνωρίσουμε στο κοινό νέα είδη μουσικού θεάτρου.
Η συνεργασία ξεκίνησε επισήμως με τη «λαϊκή οπερέτα» του Σταμάτη Κραουνάκη Εκκλησιάζουσες, η οποία επιχειρεί μια νέα προσέγγιση στο κείμενο του Αριστοφάνη σε σκηνοθεσία Μαριάννας Κάλμπαρη .Η παράσταση έκανε πρεμιέρα στο Ηρώδειο (9/9) και παίχτηκε στο φεστιβάλ Αισχύλεια της Ελευσίνας (13/9) και το Φεστιβάλ Δάσους της Θεσσαλονίκης (16/9). Λόγω επιτυχίας θα παρουσιαστεί για 4 μόνο παραστάσεις στη Φρυνίχου:
"ΕΚΚΛΗΣΙΑΖΟΥΣΕΣ-Αριστοφάνη - Η λαϊκή οπερέτα"
Μετάφραση-λιμπρέτο-μουσική: Σταμάτης Κραουνάκης
Σκηνοθεσία: Μαριάννα Κάλμπαρη
Σκηνικά-κοστούμια: Χριστίνα Κάλμπαρη
Χορογραφίες: Θοδωρής Πανάς
Φωτισμοί: Στέλλα Κάλτσου
Βοηθός σκηνοθέτη: Μαριλένα Μόσχου
Βοηθός σκηνογράφου: Σοφία Αρβανίτη-Φλώρου
Ευγενική χορηγία: ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΝΑΥΠΛΙΩΤΗ-ΠΑΝΑΓΟΠΟΥΛΟΥ
Παίζουν: Σοφία Φιλιππίδου, Χριστόφορος Σταμπόγλης, Σταμάτης Κραουνάκης, Ιωάννα Μαυρέα, Κατερίνα Λυπηρίδου, Χρήστος Γεροντίδης, Σάκης Καραθανάσης, Κώστας Μπουγιώτης, Ερατώ Αγγουράκη, Πίνα Κούλογλου, Τερέζα Καζιτόρη, Ματίλντα Τούμπουρου
Ζωντανή μουσική: Βασίλης Ντρουμπογιάννης, Βάιος Πράπας, Γιώργος Ταμιωλάκης, Δημήτρης Ανδρέου
Συμπαραγωγή: ΘΕΑΤΡΟ ΤΕΧΝΗΣ- ΕΘΝΙΚΗ ΛΥΡΙΚΗ ΣΚΗΝΗ
26-27-28-29 Σεπτεμβρίου - ΦΡΥΝΙΧΟΥ
"ΤΟ ΝΕΚΡΟ ΝΕΡΟ"
Παράσταση βασισμένη στον κύκλο τραγουδιών «Η ωραία μυλωνού»
του Φραντς Σούμπερτ
Ο σκηνοθέτης και αντιπρόεδρος του Δ.Σ. της Εθνικής Λυρικής Σκηνής Θέμελης Γλυνάτσης επιστρέφει στη σκηνή της Φρυνίχου με ένα μουσικό έργο του Σούμπερτ.
Πρόκειται για μια ιδιαίτερη παράσταση που βασίζεται στον αριστουργηματικό κύκλο τραγουδιών του Φραντς Σούμπερτ Η ωραία μυλωνού και που συνδυάζει το ρομαντισμό του σπουδαίου συνθέτη με την τεχνολογία και το σύγχρονο θέατρο.
Σκηνοθεσία και δραματουργία: Θέμελης Γλυνάτσης
Σκηνικά και κοστούμια: Αλεξία Θεοδωράκη
Φωτισμοί: Στέλλα Κάλτσου
Video: Μάριος Γαμπιεράκης και Χρυσούλα Κοροβέση
Βοηθ. σκηνοθ.: Ζέττα Πασπαράκη
Τενόρος: Χρήστος Κεχρής
Πιάνο: Τίτος Γουβέλης
Μια συμπαραγωγή του Θεάτρου Τέχνης με την Εθνική Λυρική Σκηνή.
Η παράσταση πραγματοποιείται με την υποστήριξη της Αυστριακής Πρεσβείας.
Παραστάσεις: Μάιος 2020 -ΦΡΥΝΙΧΟΥ
Τέλος, να σημειωθεί ότι την Άνοιξη του 2019, εγκαινιάστηκε το εκπαιδευτικό κομμάτι της συνεργασίας ανάμεσα στους δύο φορείς, στο πλαίσιο του οποίου, το εκπαιδευτικό πρόγραμμα νέων τραγουδιστών της όπερας της ΕΛΣ, με τίτλο "Οι νέοι της Όπερας" παρουσίασε στο Θέατρο Τέχνης- Φρυνίχου την όπερα του Μότσαρτ Η μεγαλοψυχία του Τίτου.
ΔΗΠΕΘΕ ΚΟΖΑΝΗΣ
To ΘΕΑΤΡΟ ΤΕΧΝΗΣ και το ΔΗΠΕΘΕ ΚΟΖΑΝΗΣ συνεργάζονται για πρώτη φορά φέτος εγκαινιάζοντας ένα πρόγραμμα “ανταλλαγής” παραστάσεων. Έτσι η περσινή επιτυχημένη παραγωγή του Θεάτρου Τέχνης “Ανθρωποφύλακες”, του Περικλή Κοροβέση σε σκηνοθεσία Μάνου Βαβαδάκη θα παρουσιαστεί τον Μάρτιο 2020, μετά την επανάληψη της στο Υπόγειο, στο ΔΗΠΕΘΕ ΚΟΖΑΝΗΣ. Αντίστοιχα, η νέα παραγωγή του ΔΗΠΕΘΕ ΚΟΖΑΝΗΣ “Τριαντάφυλλο στο στήθος” του Τένεσι Ουίλιαμς σε σκηνοθεσία του καλλιτεχνικού διευθυντή του ΔΗΠΕΘΕ Λευτέρη Γιοβανίδη, μετά την πρεμιέρα της στην Κοζάνη, θα παρουσιαστεί τον Ιανουάριο 2020 στο Υπόγειο του ΘΕΑΤΡΟ ΤΕΧΝΗΣ.
ΘΕΑΤΡΟ ΑΜΑΛΙΑ, Θεσσαλονίκη
Μια σταθερή συνεργασία ξεκινά φέτος ανάμεσα στα δύο θέατρα. Στόχος της συνεργασίας είναι το Θέατρο Αμαλία να γίνει το “σπίτι” του Θεάτρου Τέχνης στη Θεσσαλονίκη, ο χώρος στον οποίο θα παρουσιάζεται κάθε χρόνο σημαντικό μέρος του προγράμματός του στο κοινό της πόλης. Μέσα από αυτή λοιπόν την προοπτική θα παρουσιαστούν στη Θεσσαλονίκη έως το Δεκέμβριο 2019 οι παραστάσεις του ITALIAN FOCUS: “Polvere”(28/9)”Miracolo”(29/9) “Penelope” (30/9), η συμπαραγωγή του Θεάτρου Τέχνης με την Ομάδα KURSK: “Οθέλλος”, Ουίλιαμ Σαίξπηρ-σκηνοθεσία Χάρη Φραγκούλη, (3-6 /10 και 9-13/10 ) και οι παραγωγές του Θεάτρου Τέχνης “Οι δούλες”, Ζαν Ζενέ- σκηνοθεσία Μαριάννας Κάλμπαρη (23-24/11) καθώς και τα 'Ολο σπίτι, κρεββάτι κι εκκλησία", Φράνκα Ράμε-Ντάριο Φο- σκηνοθεσία Κωστή Καπελώνη, και “Ανθρωποφύλακες”, Περικλή Κοροβέση- σκηνοθεσία Μάνου Βαβαδάκη.
Θα ανακοινωθούν όλες οι ημερομηνίες καθώς και οι παραγωγές του ΘΕΑΤΡΟΥ ΤΕΧΝΗΣ που θα παρουσιαστούν στο θέατρο Αμαλία από τον Ιανουάριο 2020.
ΝΕΕΣ ΠΑΡΑΓΩΓΕΣ
"Ο ΓΛΑΡΟΣ", Άντον Τσέχωφ
Ο Γιάννης Παρασκευόπουλος, νέος καλλιτεχνικός διευθυντής του ΔΗΠΕΘΕ ΒΕΡΟΙΑΣ και σκηνοθέτης με σημαντικό έργο στην έδρα του, τη Θεσσαλονίκη, αναμετριέται για τρίτη φορά με το αριστούργημα του παγκόσμιου ρεπερτορίου. Έχοντας σκηνοθετήσει το έργο στο Εθνικό Θέατρο της Κραϊόβα το 2015, αλλά και το 2018 σε μια επιτυχημένη συμπαραγωγή του ΔΗΠΕΘΕ Ιωαννίνων και του Θεσσαλικού Θεάτρου, ο σκηνοθέτης παρουσιάζει για πρώτη φορά το έργο στην Αθήνα ενσωματώνοντας στοιχεία της ιστορίας και της φυσιογνωμίας της σκηνής της Φρυνίχου.
Στον Γλάρο, η ματαίωση των ονείρων της νιότης και οι λάθος επιλογές στον έρωτα ωθούν τη δράση. Το ερωτικό ασύμπτωτο, η απόρριψη, η αναπόσπαστη σχέση ζωής και τέχνης, οι συγκρούσεις του παλιού με το νέο, η κωμωδία της ανθρώπινης αποτυχίας, η απεγνωσμένη αναζήτηση της ευτυχίας: είναι όλα εκεί. Η παράσταση εστιάζει στην προσπάθεια που καταβάλλουν οι νέοι ήρωες για να αντισταθούν, ώστε να μην ενσωματωθούν σε έναν κόσμο τελματωμένο και παλιό. Σε κάθε πράξη του έργου, ένας νέος άνθρωπος, με όνειρα, με προσδοκίες, με ορμή, δεν αντέχει πια να είναι… γενναίος, απαρνιέται τη διαφορετικότητά του, γλιστρά και ενσωματώνεται σε έναν κόσμο συντηρητικό και συμβιβασμένο. Από αυτήν την άποψη, η παράσταση ανιχνεύει τη διάψευση των ονείρων, τη ματαίωση της επιθυμίας, την αγωνία της διατήρησης της προσωπικής ταυτότητας, αναζητώντας, ίσως, διεξόδους δημιουργικής αντίστασης μέσα από την ίδια την πράξη του θεάτρου.
Μετάφραση: Ξένια Καλογεροπούλου
Σκηνοθεσία: Γιάννης Παρασκευόπουλος
Συνεργάτης Δραματουργός: Σοφία Ευτυχιάδου
Σκηνικά: Richard Antony
Φωτισμοί: Αλέκος Αναστασίου
Κοστούμια: Βασίλης Μπαρμαρίγος
Μουσική: Μάνος Μυλωνάκης
Βοηθός σκηνοθέτη: Ανδρέας Παράσχος
Παραγωγή: Θέατρο Του Νέου Κόσμου - PanEntertainment
Διανομή
Σόριν: Θανάσης Μιχαηλίδης
Αρκάντινα: Γιώτα Φέστα
Τριγκόριν: Γιώργος Βεργούλης
Τρέπλιεφ: Γκαλ Α. Ρομπίσα
Νίνα: Χρυσή Μπαχτσεβάνη
Σαμράγιεφ: Στέλιος Νίνης
Πωλίνα: Ζωή Ιωαννίδη
Ντόρν: Αρτέμης Χαραλαμπίδης
Μάσα: Έφη Γούση
Μεντβεντέγκο: Γιάννης Κοντός
Γιάκοφ: Λάμπρος Γραμματικός
Από 16 Οκτωβρίου 2019- 18 Ιανουαρίου 2020 -ΦΡΥΝΙΧΟΥ
Παραστάσεις: Τετάρτη-Κυριακή: 20.00 & Πέμπτη-Παρασκευή-Σάββατο: 21.15
"ΡΙΤΕΡ,ΝΤΕΝΕ,ΦΟΣ", Τόμας Μπέρνχαρντ
Για πρώτη φορά στο Θέατρο Τέχνης το έργο-μύθος του Μπέρνχαρντ με μια εξαιρετική ομάδα ηθοποιών και την -εκ του Θεάτρου Τέχνης προερχόμενη- Μαρία Πρωτόπαππα σε θέση σκηνοθέτη.
Τρία πρόσωπα. Τρεις ηθοποιοί. Ένα αιμομικτικό τρίο σε γεύμα. Μία κωμικοτραγική ιεροτελεστία. Σαν χορωδία από παράφρονες, τρία αδέλφια αποπειρώνται ενάντια στην αφασία, στην παράλυσή τους, στο μηδενισμό, με όπλο τον μηδενισμό.
Ο Αυστριακός Τόμας Μπέρνχαρντ (1931-1989) δανείζεται στοιχεία από την την πραγματική ιστορία του συμπατριώτη του φιλόσοφου της λογικής της απεικονιστικής θεωρίας του νοήματος της γλώσσας, Λούντβιχ Βίτγκενστάιν (1889-1951), των αδελφών του και του ανηψιού του Πολ. Η αλληγορία του θίγει την υποκρισία των Αυστριακών, σχετικά με την συμβολή τους στα εγκλήματα του Γ΄ Ράιχ κατά της ανθρωπότητας, και αποκαλύπτει την αυταπάτη της αθωότητας καθώς και την βλακεία που διακρίνει το ανθρώπινο είδος εν γένει, μιας και παραβλέποντας αυτά τα εγκλήματα εξακολουθεί να διατηρεί την ψευδαίσθηση μιας υπαρξιακής ανωτερότητας.
Μετάφραση: Γιώργος Δεπάστας
Σκηνοθεσία: Μαρία Πρωτόπαππα
Σκηνικά- Φωτισμοί: Σάκης Μπιρμπίλης
Αντικείμενα- Props: Γεωργία Μπούρα
Κοστούμια: Άγις Παναγιώτου
Sound design: Λόλεκ
Κίνηση: Κατερίνα Φωτιάδη
Styling (κομμώσεις-μακιγιάζ): Θοδωρής Μπουρνέλης
Βοηθός Σκηνοθέτη-Εκτέλεση Παραγωγής: Μαρία Ξανθοπουλίδου
Β’ Βοηθός Σκηνοθέτη: Ιουλία Σταμούλη
Βοηθός σκηνογράφου: Νατάσσα Τσιντικίδη
Φωτογραφίες: Δομινίκη Μητροπούλου
Μακιγιάζ φωτογράφισης: Γεωργία Φίλιππα
Video Trailer παράστασης: Μιχαήλ Μαυρομούστακος
Διανομή
Λουκία Μιχαλοπούλου : Ρίττερ
Στεφανία Γουλιώτη: Ντένε
Αργύρης Ξάφης: Φος
Μια συμπαραγωγή του Θεάτρου Τέχνης με το Θέατρο του Νέου Κόσμου και την Kart Productions
Η παράσταση επιχορηγείται από το Υπουργείο Πολιτισμού
Παραστάσεις
από 18/10/2019 έως 12/1/2020
κάθε Τετάρτη, Πέμπτη, Παρασκευή, Σάββατο, Κυριακή
Ώρες
Τε 20:00, Πε-Πα 21:15, Σα 21:15, Κυ 20:00
Τιμές εισιτηρίων
Τετάρτη & Παρασκευή: 15€ κανονικό, 12€ φοιτητικό, 10€ ανέργων
Πέμπτη: 10€ γενική είσοδος
Σάββατο-Κυριακή: 18€ κανονικό, 15€ μειωμένο
(Το μειωμένο ισχύει για φοιτητές, άνεργους, πολύτεκνους, άνω των 65 ετών, με τα αντίστοιχα δικαιολογητικά.)
ΤΟ ΝΕΟ ΕΡΓΟ ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΗ ΠΑΠΑΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
"ΠΡΟΕΡΤΙΑ"
Ο Βασίλης Παπαβασιλείου και ο "Φωκίων Καπνίδης", "συναντώνται" και πάλι στη σκηνή της Φρυνίχου. Αυτή τη φορά δε θα είναι μόνοι τους Αλλάζουν οι καιροί. Μαζί τους και οι άνθρωποι. Έτσι συνέβη και με τον Φωκίωνα Καπνίδη, τον πρωταθλητή των ψεκασμένων της περασμένης δεκαετίας και αποτυχόντα υποψήφιο πρωθυπουργό στις τελευταίες εκλογές.
Ανακάλυψε μέσα του μια κλίση για την τέχνη της συγγραφής. Γι'αυτό, υποκινούμενος από τον εορτασμό των 200 χρόνων της ελληνικής ε.πανάστασης, προσέλαβε σε βάση πλήρους και αποκλειστικής απασχόλησης μια νεαρή καθηγήτρια δημιουργικής γραφής με την οποία πέρασε μια εβδομάδα .
Τα "Προεόρτια" καταγράφουν το χρονικό αυτής της συνάντησης, της οποίας ο ολοκληρωμένος καρπός θα δει φυσικά το φως, καλώς εχόντων των πραγμάτων, το 2021.
Κείμενο- σκηνοθεσία-ερμηνεία: Βασίλης Παπαβασιλείου
Καλλιτεχνική συνεργάτις: Νικολέτα Φιλόσογλου
14 Δεκεμβρίου - 12 Απριλίου- ΦΡΥΝΙΧΟΥ
Σάββατο-Κυριακή στις 19.00
"ΗΛΕΚΤΡΑ", Σοφοκλή
Ο Άρης Μπινιάρης, στην πρώτη του συνεργασία με το Θέατρο Τέχνης, προσεγγίζει μέσα από την έντονα προσωπική ματιά του το έργο του Σοφοκλή, έχοντας δώσει εξαιρετικά δείγματα γραφής μέσα από τους επιτυχημένους “Πέρσες”-Αισχύλου αλλά και τις “Βάκχες”-Ευριπίδη.
Όσο οι πληγές της ματώνουν ακόμα, δεν πρόκειται ποτέ να σταματήσει. Ώσπου να στραγγιστεί εντελώς, όλο το μαύρο σκοτάδι της νύχτας. Δεν πρόκειται ποτέ να σταματήσει. Τα ατελείωτα τραγούδια της οργής, θ’ ακούγονται συνέχεια από εκείνη. Για τον φόνο του πατέρα της. Του σκίσαν το κεφάλι με μια πέλεκυ. Η μάνα της κι ο άνανδρος ο εραστής της. Πώς να συζεί με τους φονιάδες; Πώς να αφήσει τη ζωή της να χαθεί; Πώς μια γυναίκα σαν εκείνη; Πώς αλλιώς να κάνει; Πώς θα φυτρώσει μέσα της, ένα κλωνάρι αγαπημένο; Αν δεν αστράψει απάνω απ’ τους φονιάδες. Αν δεν μεσουρανήσει πάνω απ’ τους γελαστούς εχθρούς. Άμα δεν λύσει με ορμή το σκοτάδι. Πώς μια γυναίκα σαν εκείνη; Πώς αλλιώς να κάνει;
Η παράσταση αποτελεί ένα ταυτόχρονα θεατρικό και μουσικό γεγονός. Οι ηθοποιοί αντλούν πληροφορίες από την ρυθμικότητα του κειμένου και μεταβολίζουν, με το σώμα και τη φωνή, σε θεατρική δράση, τον ήχο και το ρυθμό του ποιητικού λόγου. Με όχημα την μουσική, δημιουργούν, μια δυναμική πλατφόρμα αναπαράστασης και αναδεικνύουν το συγκινησιακό πεδίο της αρχαίας τραγωδίας. Χορωδιακά μέρη, μελωδίες και δυναμικοί ρυθμοί, δημιουργούν ένα παλλόμενο και ζωντανό ηχητικό περιβάλλον, μέσα από το οποίο αναδεικνύονται τα πρόσωπα μιας παλιάς μα πάντα επίκαιρης ιστορίας.
Διασκευή βασισμένη στη μετάφραση του Γ. Χειμωνά /Σκηνοθεσία/ Δραματουργία:
Άρης Μπινιάρης
Μουσική σύνθεση: Χρήστος Γεωργόπουλος
Σκηνικός χώρος: Κωστής Καραντάνης
Κουστούμια : Νίκη Ψυχογιού
Βοηθός σκηνοθέτη: Δώρα Ξαγοράρη
Διεύθυνση παραγωγής: Κατερίνα Διακουμοπούλου
Παραγωγή: Performing Arts and Ententainment Ltd
Παίζουν: Εβελίνα Παπούλια, Ελένη Μπούκλη, Λένα Μποζάκη, Δημήτρης Μανδρινός, Νίκος Τσολερίδης, Τάσος Κορκός, Λεωνή Ξεροβάσιλα, Δώρα Ξαγοράρη, Κατερίνα Δημάτη, Άρης Μπινιάρης
Μουσικός : Χρήστος Γεωργόπουλος
Από 23 Ιανουαρίου- 12 Απριλίου 2020-ΦΡΥΝΙΧΟΥ
Τετάρτη έως Κυριακή, κάθε βράδυ στις 21.00
"ΕΝΤΜΟΝΤ", Ντέηβιντ Μάμετ
Ο "Εντμοντ"-ένα από τα σπάνια παιγμένα έργα του εξαιρετικά δημοφιλούς Ντέηβιντ Μάμετ -παρουσιάζεται για πρώτη φορά στην Αθήνα σε σκηνοθεσία Μαριάννας Κάλμπαρη. Είναι το πρώτο έργο του Μάμετ που παρουσιάζεται στο Θέατρο Τέχνης.
Πρόκειται για ένα τολμηρό, σκοτεινό και καθόλου "πολιτικά ορθό" κείμενο που διαπνέεται από μια έντονα μεταφυσική διάθεση που δε συναντάμε συχνά στον Μάμετ. Γραμμένος το 1982, για 28 ρόλους και μέσα από 23 σύντομες ο "Έντμοντ" έχει πολλά κοινά σημεία με τον "Βόυτσεκ" του Μπύχνερ αλλά και τον "Μπάαλ" του Μπρεχτ, τόσο στη δομή όσο και στα βασικά χαρακτηριστικά του κεντρικού ήρωα.
Το έργο καταγράφει την "επανάσταση" ενός καθημερινού, λευκού, μεσοαστού σαραντάρη άνδρα που αναζητώντας κάποιο απροσδιόριστο “νόημα ζωής” και θέλοντας να ξεφύγει από την ανούσια, τακτοποιημένη ζωή του, αποφασίζει να εγκαταλείψει τη γυναίκα του και να βουτήξει στην σκοτεινή, άγνωστη για εκείνον πλευρά της πόλης. Εκεί, στον υπόκοσμο της Νέας Υόρκης, στα μπαρ, στο μετρό, στους δρόμους, στα φτηνά ξενοδοχεία, στα sex shop, ο Έντμοντ θα έρθει αντιμέτωπος με τους μεγαλύτερους φόβους και τα πιό άγρια ένστικτά του. Εκεί θα αναδυθεί όλος ο ρατσισμός, ο μισογυνισμός, η ομοφοβία που έκρυβε μέσα του. Εκεί θα ανακαλύψει το μόνο νόμο που έχει ισχύ σε έναν παράλογο κόσμο: τη βία.
Πρόκειται , όπως λέει και ο ίδιος ο συγγραφέας για ένα είδος "σύγχρονης παραβολής". Για μια "μεσοαστική τραγωδία". Και πάνω απ΄όλα για μια ιστορία που μιλά για τη βαθιά νόσο και την κατάρρευση της σύγχρονης δυτικής κοινωνίας. Γιατί "η κοινωνία είναι άρρωστη, όχι ο άνθρωπος" διευκρινίζει ο Μάμετ.
Αξίζει να επισημανθεί ότι το όνομα αλλά και το επίθετο του ήρωα: Edmond Burke, ο Μάμετ το δανείστηκε -διόλου τυχαία προφανώς- από τον γνωστό Ιρλανδό ρήτορα, φιλόσοφο και πολιτικό (1729-1797) που ήταν σφοδρός πολέμιος της Γαλλικής Επανάστασης γι αυτό και έμεινε στην ιστορία ως ο ιδρυτής του σύγχρονου συντηρητισμού. Ένα χαρακτηριστικό του απόφθεγμα: " Και τι είναι η ελευθερία χωρίς σοφία και αρετή; Είναι το μεγαλύτερο από όλα τα κακά, είναι τρέλα, είναι διαστροφή χωρίς όρια”
Μετάφραση-σκηνοθεσία: Μαριάννα Κάλμπαρη
Δραματουργός παράστασης: Έλενα Τριανταφυλλοπούλου
Σκηνικά-κοστούμια: Χριστίνα Κάλμπαρη
Φωτισμοί: Στέλλα Κάλτσου
Παίζουν: Γιάννος Περλέγκας, Δημήτρης Πασσάς, Μανώλης Αφολαγιάν, Κωνσταντίνα Τάκαλου, Δημήτρης Μαγγίνας, Μαριλένα Μόσχου
Από 30 Ιανουαρίου-12 Απριλίου 2020- ΥΠΟΓΕΙΟ
Τετάρτη και Κυριακή στις 20.00, Πέμπτη-Σάββατο 21.15
Η παράσταση επιχορηγείται από το Υπουργείο Πολιτισμού
"ΤΟ ΧΡΟΝΙΚΟ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ", Στήβεν Χόκινγκ
«Το χρονικό του Χρόνου» μεταφέρεται για πρώτη φορά στο θέατρο από την Νατάσα Τριανταφύλλη σε μια παράσταση που επιχειρεί να φέρει την επιστημονική σκέψη σε διάλογο με την καλλιτεχνική δημιουργία. Η αποκαλυπτική ευφυία του Hawking θα συναντηθεί επί σκηνής με την έμπνευση και το πάθος λογοτεχνικών και θεατρικών ηρώων οι οποίοι, ίσως και εν αγνοία τους, πλησίασαν τις ίδιες θεματικές που συνοψίζονται στην αμετάβλητη αγωνία για τα όρια της ανθρώπινης ύπαρξης.
-Από πού ερχόμαστε;
-Ποια είναι η θέση μας μέσα στο σύμπαν;
-Επηρεάζει η ύπαρξή μας την ισορροπία του σύμπαντος;
«Το χρονικό του Χρόνου», το εκδοτικό φαινόμενο του Stephen Hawking, αποτελείται από δώδεκα κεφάλαια. Ο συγγραφέας, με επιστημονική διαύγεια αλλά και απαράμιλλο χιούμορ, παραθέτει τις βασικές επιστημονικές ανακαλύψεις του ίδιου και των προκατόχων του πάνω στο χωρόχρονο, τη διαστολή του Σύμπαντος, την αρχή της απροσδιοριστίας, τις αγαπημένες του Μαύρες Τρύπες και το επονομαζόμενο Βέλος του Χρόνου, αναζητώντας μια ενοποιημένη θεωρία των πάντων, που θα οδηγήσει σε μια νέα κοσμογονική ερμηνεία.
Η απόδειξη, μόλις στον 20ο αιώνα, ότι το Σύμπαν δεν είναι στατικό και αμετάβλητο αλλά δυναμικό και διαστελλόμενο, δημιουργεί έναν νέο τόπο σκέψης και φιλοσοφικής θεώρησης σχετικά με την ανθρώπινη κατάσταση και τη θέση της μέσα στο σύμπαν. Πρόκειται για έναν νέου τύπου «κοσμογονικό Διαφωτισμό», κατά τον οποίον ο άνθρωπος μπορεί, αποδεδειγμένα πια, να νιώθει μέρος ενός πολύ μεγαλύτερου χώρου και να κατανοήσει πως ο χρόνος, η ενέργεια και η ύλη του σύμπαντος στο οποίο ανήκει εξηγούν πολλές από τις λειτουργίες του, πέρα από τις μέχρι τώρα φιλοσοφικές, θρησκευτικές και ψυχολογικές ερμηνείες.
Κείμενο: Stephen Hawking
Κείμενο παράστασης: Έλενα Τριανταφυλλοπούλου, Νατάσα Τριανταφύλλη
Σκηνοθεσία – Σκηνικός Χώρος: Νατάσα Τριανταφύλλη
Κοστούμια: Ιωάννα Τσάμη
Μουσική: Monika
Φωτισμοί: Σάκης Μπιρμπίλης
Ειδικός Συνεργάτης: Λευτέρης Σαράφης
Βοηθός Σκηνοθέτη: Δήμητρα Μητροπούλου
Παίζουν: Μελέτης Ηλίας , Δημήτρης Πασσάς
Σε κάθε παράσταση θα υπάρχει ένας special guest. Τα ονόματα θα ανακοινωθούν προσεχώς.
24 Φεβρουαρίου 2020- 14 Απριλίου- ΦΡΥΝΙΧΟΥ
Δευτέρα-Τρίτη, ώρα 21.00
"EVERYBODY DIES YOUNG"
Μια παράσταση του Γιώργο Βαλαή, που επανέρχεται με τη δική του πλέον ομάδα στη Φρυνίχου,
5 χρόνια μετά τον “Vanya- 10 χρόνια μετά”, που είχαν παρουσιάσει οι blitz.
Πέντε άτομα αναπλάθουν όλη τη ζωή τους μέσα σε ένα living room. Αναπαριστούν κινηματογραφικές σκηνές που τους σημάδεψαν, ακούνε ξανά τη μουσική που ακούγανε κάποια στιγμή στο παρελθόν τους, εφευρίσκουν παιχνίδια προσπαθώντας να ξαναβρούν αυτό που έχει χαραχτεί στην μνήμη τους, δημιουργώντας μια αίσθηση φαντάσματος από το παρελθόν στο παρόν. Προσπαθούν να ανακατασκευάσουν το παρελθόν, να φτιάξουν καινούργιες αναμνήσεις, να βρούν την ταυτότητα τους μέσα από το δίπολο πλαστού και αυθεντικού, διαμεσολαβημένου (mediated) και εμπειρικού για να οδηγηθούν σε ένα μέλλον που ποτέ δεν ήρθε.
Πρόκειται για μια άλλη μορφή νοσταλγίας, την νοσταλγία μιας ανάκλησης για τις δυνατότητες ενός μέλλοντος που έχουν καταστεί παρωχημένες από την πορεία του χρόνου. Προσπαθούν να παγιδευτούν σε ένα χωροχρόνο που δεν είναι πια δικός τους. Είναι ένας χρόνος χωρίς ηλικία.
Η μνήμη μας σαν κοινωνία γίνεται όλο και περισσότερο στοιχειωμένη από όλα αυτά που έχουμε δημιουργήσει στο παρελθόν. Η μνήμη μας δεν ισούται κατ’ ανάγκη μόνο με την ταυτότητά μας μετά την έκρηξη των media. Η μνήμη μας είναι παγιδευμένη (και αποθηκευμένη μέσα στις συσκευές μας) μέσα σε ένα κόσμο που συνεχώς αλλάζει, και φαίνεται να μας στερεί τη δυνατότητα για μια ανάγκη μεταμόρφωσης, ανάγκη για ένα ολοκαίνουργιο παρόν για να υπάρξουμε.
Είμαστε αληθινοί εμείς οι ίδιοι ή τα αντανακλαστικά μας και ότι ονειρευόμαστε, είναι αποτελέσματα ενός πολιτιστικού νοήματος που εμείς οι ίδιοι παράγουμε;
Οι ήρωες της παράστασης κάνουν αυτό που θα μπορούσαμε να αποκαλέσουμε διασκέδαση ή λήθη, μεταξύ ανθρώπων που είναι μέλη μιας κοινωνίας της λήθης, της λήθης του θανάτου, της διαπίστωσης ότι η ζωή δεν έχει νόημα παρά μόνο εκείνο το οποίο εμείς είμαστε ικανοί να της δώσουμε. Οι κοινωνικές μας σχέσεις, η μουσική, ο κινηματογράφος, η τέχνη γενικότερα λειτουργούν για να διευκολύνουν, να αποκαλύπτουν και να επικαλύπτουν αυτή τη λήθη. Παρόλα αυτά, το πέρασμα του χρόνου, βιώνεται από όλους μας σε όλες τις πτυχές και σε κάθε ηλικία.
Το πέρασμα του χρόνου είναι η βασική μας ανθρώπινη εμπειρία, ο τόπος συνάντησης του εαυτού μας με τους άλλους και ταυτόχρονα ένας περίπλοκος, αντιφατικός τόπος, στον οποίο ο καθένας από εμάς θα μπορούσε, αν είχαμε την υπομονή και το θάρρος, να αποτιμήσουμε τα ψέματα και τις αλήθειες που επιβαρύνουν τη ζωή μας.
Δραματουργία: Γιώργος Βαλαής-Voltnoi Brege
Σκηνοθεσου -αι﷽﷽﷽﷽5 Πκή)ορά στην Αθήνα,ρονι
τηςία: Γιώργος Βαλαής
Σκηνικά- κοστούμια: Μαρία Πανουργιά
Φωτισμοί: Τάσος Παλαιορούτας
Επιμέλεια κίνησης: Γιάννης Νικολαϊδης
Παίζουν: Εύη Σαουλίδου, Ελίνα Ρίζου, Φιντέλ Ταλαμπούκας, Θοδωρής Πέντίδης, Γιώργος Βαλαής
Συμπαραγωγή: One plant productions-Θέατρο Τέχνης Καρόλου Κουν
24 Απρίλιου 2010 -31 Μαΐου -ΥΠΟΓΕΙΟ
Πέμπτη έως Κυριακή
Η παράσταση επιχορηγείται από το Υπουργείο Πολιτισμού
"ΤΟ ΣΥΝΤΟΜΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ ΤΗΣ ΑΝΑΡΧΙΑΣ"
Ο Ακύλλας Καραζήσης και φέτος στο Θέατρο Τέχνης, αυτή τη φορά ως σκηνοθέτης, με μια δυνατή ομάδα νέων ηθοποιών.
Αρχικό υλικό της παράστασης αποτελούν μεταξύ άλλων το αυτοβιογραφικό βιβλίο του Τζωρτζ Όργουελ, Φόρος Τιμής στην Καταλωνία, το λογοτεχνικό και δημοσιογραφικό έργο του Έρνεστ Χεμινγούεϊ και το έργο του Χανς Μάγκνους Εντσεσμπέργκερ, Το σύντομο καλοκαίρι της Αναρχίας. Κείμενα που αναφέρονται στον ισπανικό εμφύλιο, παντρεύοντας την υποκειμενικότητα των εμπειριών των συγγραφέων τους, με την ικανότητά τους για καθαρή κριτική πάνω στα γεγονότα και τις ιδεολογίες που τα κατευθύνουν.
Στόχος είναι να υπερβούμε το θέατρο ντοκουμέντο και να εξετάσουμε την έννοια της επαναστατικότητας, όχι μόνο στο συγκεκριμένο ιστορικό πλαίσιο, αναζητώντας κι άλλες συνδέσεις με κινήματα και επαναστάσεις σε όλο το χρονικό φάσμα της μετανεωτερικότητας, εμβαθύνοντας με έναν πρωτότυπο και προσωπικό τρόπο σε μια έννοια ανοιχτή, επίκαιρη και ταλαιπωρημένη από τη χρήση, όπως η επανάσταση.
Σκηνοθεσία: Ακύλλας Καραζήσης
Σκηνικά-κοστούμια: Μαρία Πανουργιά
Παίζουν: Μάνος Βαβαδάκης, Στέλλα Βογιατζάκη, Χαρά Μάτα-Γιαννάτου, Κατερίνα Ζησούδη, Κατερίνα Παπανδρέου, Κωνσταντίνος Πλεμμένος
30 Απριλίου - 31 Μαΐου 2020-ΦΡΥΝΙΧΟΥ
Πέμπτη έως Κυριακή
ΣΥΝΕΧΙΖΟΝΤΑΙ ΓΙΑ 2ηΧΡΟΝΙΑ
"Η ΦΑΛΑΚΡΗ ΤΡΑΓΟΥΔΙΣΤΡΙΑ", Ιονέσκο
Μετά από έναν σύντομο επιτυχημένο κύκλο παραστάσεων την περσινή χρονιά, «Η φαλακρή τραγουδίστρια» επανέρχεται στο Θέατρο Τέχνης Καρόλου Κουν. Το αριστούργημα του Ευγένιου Ιονέσκο, που σκηνοθέτησε η Σοφία Μαραθάκη, ανεβαίνει ξανά τον Οκτώβριο στη Σκηνή της Φρυνίχου για λίγες παραστάσεις.
Γραμμένο το 1948, το έργο «Η φαλακρή τραγουδίστρια» καθιερώνει ουσιαστικά το Θέατρο του Παραλόγου, καταρρίπτοντας όλους τους συμβατικούς κανόνες τις κλασικής δραματουργίας. Περιγράφοντας με παράδοξο τρόπο την τυποποιημένη καθημερινότητα της αστικής κοινωνίας, ο Ευγένιος Ιονέσκο αποκαλύπτει την ανεπάρκεια της γλώσσας ως μέσο επικοινωνίας και επιτίθεται σ΄ έναν κόσμο που μοιάζει να έχει χάσει τη μεταφυσική του διάσταση.
Ο κύριος και η κυρία Σμιθ υποδέχονται τον κύριο και την κυρία Μαρτέν μέσα στο εγγλέζικο αστικό σαλόνι τους. Όλοι μαζί προσπαθούν να διασκεδάσουν την ανία τους καταφεύγοντας σε κοινοτοπίες, όταν εισβάλλει ο Αρχηγός της Πυροσβεστικής, ο οποίος βρίσκεται σε μυστική αποστολή. Παράλληλα, η υπηρέτρια του σπιτιού, η Μαίρυ, φαντασιώνεται πως είναι ο Σέρλοκ Χολμς και απαγγέλει αυτοσχέδια ποιήματα.
Αιχμάλωτοι της συνήθειας, των άσκοπων γλωσσικών επαναλήψεων και των επιφανειακών σχέσεων, οι ήρωες του Ιονέσκο χαρακτηρίζονται από παντελή έλλειψη πνευματικότητας και συναισθηματικής νοημοσύνης, θύματα ενός κοινωνικού συστήματος που τους οδηγεί στη λήθη και τον πνευματικό αφανισμό.
Η φαλακρή τραγουδίστρια ανεβαίνει για πρώτη φορά στο Θέατρο Τέχνης το 1961 σε σκηνοθεσία του Καρόλου Κουν και μετάφραση του Κώστα Σταματίου, φέρνοντας το αθηναϊκό κοινό σε επαφή με την πρωτοποριακή ευρωπαϊκή θεατρική γραφή της εποχής.
Με όχημα τη νέα μετάφραση της Δήμητρας Κονδυλάκη, η Σοφία Μαραθάκη και η Ομάδα Θεάτρου Ατονάλ επιχειρούν ν΄ ανακαλύψουν εκ νέου το παράλογο σύμπαν του έργου, αντιμετωπίζοντας το ως «οικοδόμημα καταστροφής» που σιγά- σιγά καταρρέει αφήνοντας να φανούν η πλήξη, η μοναξιά και η γελοιότητα που χαρακτηρίζουν τον σύγχρονο άνθρωπο.
Μετάφραση: Δήμητρα Κονδυλάκη
Σκηνοθεσία: Σοφία Μαραθάκη
Συνεργάτης δραματολόγος: Έλενα Τριανταφυλλοπούλου
Σκηνικό- Κοστούμια: Κωνσταντίνος Ζαμάνης
Μουσική: Βασίλης Τζαβάρας
Κίνηση: Βρισηίδα Σολωμού
Φωτισμοί: Σάκης Μπιρμπίλης
Βοηθός σκηνοθέτη: Κατερίνα Γεωργουδάκη
Επιμέλεια κομμώσεων: Χρόνης Τζήμος
Κατασκευή κοστουμιών: Γιώργος Παρλιάρος, Ελένη Μελισσού
Φωτογραφίες: Andrea Bonetti
Καλλιτεχνική συνεργασία: Εύα Μαραθάκη
Εκτέλεση παραγωγής: POLYPLANITY Productions / Γιολάντα Μαρκοπούλου & Βίκυ Στρατάκη
Διανομή :
Κος Σμιθ: Μάριος Παναγιώτου
Κα Σμιθ: Φωτεινή Παπαχριστοπούλου
Κος Μαρτέν: Κωνσταντίνος Παπαθεοδώρου
Κα Μαρτέν: Μαρία Παρασύρη
Μαίρυ: Σοφία Μαραθάκη
Ο Αρχηγός της Πυροσβεστικής: Κωνσταντίνος Μωραἴτης
Με την υποστήριξη του Γαλλικού Ινστιτούτου Ελλάδος.
Συμπαραγωγή : Ομάδα ΑΤΟΝΑλ- Θέατρο Τέχνης Καρόλου Κουν
Η παράσταση επιχορηγήθηκε από το Υπουργείο Πολιτισμού
21 Οκτωβρίου-3 Δεκεμβρίου ΦΡΥΝΙΧΟΥ
Δευτέρα-Τρίτη 21.00
"ΟΙ ΔΟΥΛΕΣ", Ζενέ (3η χρονιά)
“Οι Δούλες” για τρίτη χρονιά στο Υπόγειο για 8 μόνο παραστάσεις πριν ταξιδέψουν στη Θεσσαλονίκη (Θέατρο Αμαλία-23 και 24 Νοεμβρίου) και στην Ιταλία (Festival dei miti contemporanei-30 Νομεβρίου).
Η υπόθεση με λίγα λόγια έχει ως εξής: Δύο υπηρέτριες καταστρώνουν την εξόντωση της λατρεμένης αλλά και απόλυτα μισητής τους Κυρίας. Τα αφελή σχέδια τους αποτυγχάνουν και στρέφονται εναντίον τους.
Τι είναι όμως αυτό που κάνει το έργο του Ζενέ να ανεβαίνει τόσο συχνά στην παγκόσμια σκηνή από το 1947 που γράφτηκε μέχρι τις μέρες μας; Σίγουρα: “Δεν πρόκειται για ένα έργο που θέλει να υπερασπιστεί τη μοίρα της τάξης των υπηρετών. Υπάρχει συνδικάτο που ασχολείται με τα ζητήματα αυτών των ανθρώπων. Πρόκειται για μια αλληγορική ιστορία...» διευκρινίζει ο ίδιος ο Ζενέ.
Οι δούλες, είμαστε εμείς. Με τα μικρά και μεγάλα μας όνειρα, τα ψέμματα που λέμε στον εαυτό μας και στους άλλους, την απελπισμένη ανάγκη μας να δραπετεύουμε από την πραγματικότητα, να φαντασιωνόμαστε μια άλλη ζωή από αυτή που ζούμε. Εμείς που ζηλεύουμε αυτό που δεν έχουμε και βασανιζόμαστε γιατί ξέρουμε ότι δε θα το αποκτήσουμε ποτέ. Εμείς που νιώθουμε φόβο, μίσος αλλά και λατρεία απέναντι στην εξουσία. Εμείς που δεν τολμάμε να ζήσουμε αληθινά.
Οι Δούλες είναι οι αντι-ηρωΐδες της τραγωδίας των ημερών μας. Και η Κυρία τους είναι η φτηνή θεά που ορίζει τη μοίρα τους. Που σκηνοθετεί τη ζωή τους. Καμμία μεγαλειώδης κάθαρση σε αυτή τη σύγχρονη τραγι-κωμωδία. Ανθρώπινες στιγμές μόνο. Σκληρές, τρυφερές, αστείες, βίαιες, συγκινητικές. Και πάνω απ΄όλα, μια βαθιά ανάγκη για «παιχνίδι» μέχρι τελικής πτώσης. Αυτή την ανάγκη που κινεί το ίδιο το θέατρο και κρατά ζωντανή την επιθυμία μας να καταφεύγουμε σε αυτό είτε ως δημιουργοί, είτε ως κοινό. Αναζητώντας αυτό το «κάτι» που η ζωή επιμένει να μας κρύβει.
Μετάφραση-σκηνοθεσία: Μαριάννα Κάλμπαρη
Σκηνικά-κοστούμια: Χριστίνα Κάλμπαρη
Μουσική επιμέλεια: Νέστωρ Κοψιδάς
Επιμέλεια κίνησης: Βάλια Παπαχρήστου
Φωτισμοί: Στέλλα Κάλτσου
Βοηθός σκηνοθέτη: Μαριλένα Μόσχου
Παίζουν: Κάτια Γέρου, Κωνσταντίνα Τάκαλου, Μαριάννα Κάλμπαρη
21 Οκτωβρίου- 12 Νοεμβρίου- ΥΠΟΓΕΙΟ
Δευτέρα-Τρίτη 21.15
"ΑΝΘΡΩΠΟΦΥΛΑΚΕΣ", Περικλή Κοροβέση
Οι Ανθρωποφύλακες ξανά στο Υπόγειο μετά την επιτυχημένη πρώτη τους παρουσίαση πέρσι την άνοιξη και πριν ταξιδέψουν σε άλλες πόλεις της Ελλάδας.
Οι Ανθρωποφύλακες του Περικλή Κοροβέση αποτελούν βιβλίο ορόσημο, αφού είναι η πρώτη μαρτυρία που τυπώθηκε και κυκλοφόρησε διεθνώς κάνοντας γνωστή την πρακτική βασανισμών που ακολουθούσε το καθεστώς των συνταγματαρχών έναντι των αντιφρονούντων. Μια οργανωμένη άνωθεν πρακτική που στόχευε στον πλήρη εξευτελισμό των συλληφθέντων, σωματικά και ψυχικά. Η σκληρότητα της περιγραφής των βασανισμών στην ταράτσα της Μπουμπουλίνας ισορροπεί με την λογοτεχνική αφήγηση του Κοροβέση, απόρροια της καλλιτεχνικής του ιδιότητας.
Ακριβώς πενήντα χρόνια μετά από την πρώτη έκδοση του βιβλίου η παράσταση αναμοχλεύει τις σκληρές δοκιμασίες εξευτελισμού και βίας που υπέστη μέρος του λαού, πρακτική που ακόμα και σήμερα, έστω και ως αστείο, επιδοκιμάζεται από πολιτικούς και πολίτες. Σε συνδυασμό με τη σκιαγράφηση της περιόδου της Επταετίας αναδεικνύεται πως το καθεστώς απλώθηκε σε όλους τους τομείς, στραγγαλίζοντας κάθε φωνή αντίστασης και δημιουργίας.
Διακευή: Άνδρη Θεοδότου
Σκηνοθεσία: Μάνος Βαβαδάκης
Σκηνικά-κοστούμια: Γεωργίνα Γερμανού
Μουσική: Φάνης Ζαχόπουλος
Κίνηση: Μυτρώ Γράψα
Φωτισμοί: Στέλλα Κάλτσου
Βοηθός σκηνοθέτη: Δώρα Γεωργακοπούλου
Βοηθός σκηνογράφου: Τίνα Μαρινάκη
Φωτογραφίες: Μυτρώ Αποστολίδου
Παίζουν: Νέστωρ Κοψιδάς, Θεοδώρα Γεωργακοπούλου, Ειρήνη Γεωργαλάκη, Ελένη Ζαχοπούλου, Άρης Λάσκος
16 Δεκεμβρίου-18 Φεβρουαρίου -ΥΠΟΓΕΙΟ
Δευτέρα-Τρίτη 21.00
"ΟΘΕΛΛΟΣ", Σαίξπηρ
Ο Χάρης Φραγκούλης και η ομάδα KURSK, παρουσιάζουν και πάλι μετά την περσινή επιτυχία τη δική τους εκδοχή πάνω στον «Οθέλλο» του Σαίξπηρ.
-Καλύτερα να είναι βαρύ το σπαθί
-Γιατί;
-Για να μη μπορείς να το σηκώσεις
-Γιατί;
-Γιατί ό,τι μάθεις θα είναι μέχρι να το σηκώσεις
-Κι αυτοί;
-Αυτοί θα πούνε ψέματα
-Θα τους σκοτώσω όταν σηκώσω το σπαθί
-Δεν μπορείς
-Γιατί;
-Το βλέπεις το τζάμι;
-Όχι
-Η αγάπη είναι αυτό που κυλάει απ’ τη μύτη σου όταν τρακάρεις στο τζάμι που σε χωρίζει απ’ τον κόσμο. Και τώρα πάρε αυτό για να σκουπίσεις medlabgr
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
