2019-09-29 20:01:19
ΜΑΝΗ ΚΑΙ ΞΗΡΟΜΕΡΟ στα 1831
Επ΄ ευκαιρία των 188 ετών από τη δολοφονία του Ιωάννη Καποδίστρια και μέσα από αδιάσειστα στοιχεία από πρωτογενείς αρχειακές πηγές, όπως μας συνηθίζει ο Ξηρομερίτης ιστορικός ερευνητής, Νίκος Θεοδ. Μήτσης, παρουσιάζουμε την ιστορική διατριβή που αφορά την εφυλιοπολεμική κατάσταση στα 1831 στην Ελλάδα, την ανταρσία στη Μάνη από τους Μαυρομιχαλαίους, τις αντιδράσεις και τα ψηφίσματα συμπαράστασης της επαρχίας Βονίτσης και Ξηρομέρου και των στρατευμάτων της Δυτ. Ελλάδος προς τον Κυβερνήτη Ιωάννη Καποδίστρια, αλλά και τον σκοτεινό και δόλιο ρόλο των ξένων δυνάμεων (Αγγλία, Γαλλία, Ρωσία).
Άξιο σημειώσεως για τον αναγνώστη σαυτό το θέμα που σας παρουσιάζουμε, είναι τα ψηφίσματα συμπαράστασης των Ακαρνάνων προς το πρόσωπο του Κυβερνήτη Ιωάννη Καποδίστρια που μας φέρνει στο φως της δημοσιότητας για πρώτη φορά ο Νίκος Μήτσης
. Ένας αθόρυβος ιστορικός ερευνητής, που για την προσφορά του Ξηρομέρου και της Βόνιτσας στην εθνική Παλιγγενεσία, μέσα από την πολύχρονη έρευνα του στα Γ.Α.Κ, αλλά και τη δράση του στα πολιτιστικά και αυτοδιοικητικά πράγματα του Ξηρομέρου, μας δίνει το δικαίωμα να λέμε ότι οι ιστορικές του έρευνές και τα βιβλία του, είναι αναμφισβήτητα και με τη βούλα πιστοποιητικά εγκυρότητας για την Τοπικής μας Ιστορία.
Θα μείνετε έκθαμβοι, διαβάζοντας για τις δημοκρατικές Συνελεύσεις των Ξηρομεριτών στον Μύτικα στις 28 Φεβρουαρίου 1831, στον Αετό Ξηρομέρου στις 4 Αυγούστου 1831, στη Βόνιτσα στις 3 Αυγούστου 1831, όπως και τα ψηφίσματα συμπαράστασης τους προς τον Ιωάννη Καποδίστρια, εξ αιτίας της ανταρσίας των Μαυρομιχαλαίων κατά του Καποδίστρια.
Θα διαπιστώσετε ποια χωριά συμμετείχαν στις Συνελεύσεις αυτές, ποια ονόματα υπέγραψαν, τη Δημογεροντία της Βόνιτσας στα 1831, όπως και τη Δημογεροντία του Ξηρομέρου, την Αστυνομία στον Μύτικα στα 1831, τα ψηφίσματα συμπαράστασης από τα στρατόπεδα του Μακρυνόρους και τα ονόματα των αξιωματικών του Ταξιαρχικού Σώματος στη Δυτική Ελλάδα .
Παράλληλα θα διαβάσετε και αντίστοιχα ψηφίσματα υπέρ του Καποδίστρια από δεκάδες χωριά της Μάνης. Τη δολοφονία του Καποδίστρια από τους: Κωνσταντίνο και Γεώργιο Μαυρομιχάλη, καθώς και την τραγική τους εκτέλεση.
Θα δείτε σε πρωτότυπη μορφή τη δακρύβρεχτη επιστολή δακρυρροούντων οπλαρχηγών της Δυτικής Ελλάδος με τις πρωτότυπες υπογραφές των: Γεωργίου Βαρνακιώτη, Θεόδωρου Γρίβα, Ανδρέα Ίσκου, Κίτσου Τζαβέλα, Γεωργίου Τσόγκα, Δημήτρη Μακρή, Κωνσταντή Βέρρη, Γιαννάκη Στάικου, Παναγή Γαλάνη, Γαρδικιώτη Γρίβα, Βικέντιου Πίσσα Φρούραρχου Μεσολογγίου, κλπ αξιωματικών.
Αλλά και τις δυο εθνοσυνελεύσεις και δυο κυβερνήσεις που υπήρχαν στα 1831 εξ αιτίας της εμυλιοπολεμικής κατάστασης που επικρατούσε τότε στην άρτι συσταθείσα ανεξάρτητη Ελλάδα.
Όπως και την έλευση του βασιλιά Όθωνα στην Ελλάδα στα 1833, μετά από την έγκριση της Ε΄ Εθνοσυνέλευσης των Ελλήνων τον Ιούλιο του 1832 .
Ιστορικά ντοκουμέντα που κάθε αναγνώστης θα ήθελε να γνωρίζει, καθότι η πραγματική μας ιστορία και δη η Τοπική δεν μας έχει διδαχθεί, για λόγους που αναντίρρητα δεν είναι της παρούσης.
******************
ιστορικές ιχνηλασίες
Γράφει ο: ΝΙΚΟΣ ΘΕΟΔ. ΜΗΤΣΗΣ
Συγγραφέας Ιστορικός
ΜΑΝΗ ΚΑΙ ΞΗΡΟΜΕΡΟ στα 1831
Η ανταρσία κατά του Καποδίστρια στο Λιμένι και την Αρεόπολη, όπως και τα υπέρ αυτού ψηφίσματα συμπαράστασης των Ξηρομεριτών, των Βονιτσάνων και των δυτικοελλαδιτών αξιωματικών του στρατού που αφορούσαν τη δολοφονία του Καποδίστρια από τους Γεώργιο και Κωνσταντίνο Μαυρομιχάλη.
Ως γνωστόν από το Πάσχα του 1830 Μανιάτες από τα χωριά Λιμένι και Αρεόπολη βρέθηκαν σε ανταρσία διαρκείας κατά του Κυβερνήτη Ιωάννη Καποδίστρια και μοίραζαν, ιδιοχείρως οι ίδιοι, συνθήματα, για την μη πληρωμή των φόρων με την παρακάτω δικαιολογία “Ουδέποτε πλήρωσε η Μάνη και δεν πρέπει να καθιερωθή τοιαύτη κακή συνήθεια“ και τον Δεκέμβριο του ιδίου έτους συγκρότησαν, παρανόμως φυσικά, Προσωρινή (Διοικητική) Επιτροπή με έδρα την Τζίμοβα δηλ. τη σημερινή Αρεόπολη της Μάνης.
Πρωταγωνιστικό ρόλο σ αυτή την ανταρσία έπαιξε ο Τζανής (Ιωάννης) ή Κατσής Μαυρομιχάλης, αδελφός του Πετρόμπεη, ο οποίος συγκρότησε, όπως προείπαμε, επαναστατική κυβέρνηση στην Τσίμοβα (Αρεόπολη), έδιωξε τους κυβερνητικούς υπαλλήλους, άρπαξε τις προσόδους του Τελωνείου και έστειλε μερικούς οπαδούς– φίλους του στην Μονεμβασιά και το Έλος της Λακωνίας όπου και λεηλάτησαν τους κατοίκους......... Η δυσαρέσκεια και η εχθρότητα των Μαυρομιχαλαίων στον Καποδίστρια οφειλόταν στην κατάργηση των προνομίων που είχαν στους δασμούς και τη φορολογία κατά την Τουρκική περίοδο ως ηγεμόνων της Μάνης. Παράλληλα το 1830 το αντικαποδιστριακό ρεύμα διογκώθηκε ταχύτατα με κύρια στηρίγματα στην Ύδρα, στον Πόρο, στις Σπέτσες, στη Σύρο και στη Μάνη. Οι πλοιοκτήτες εκείνης της εποχής έτρεφαν μεγάλο μίσος για τον Καποδίστρια και δεν επιθυμούσαν να φορολογηθούν όπως οι υπόλοιποι πολίτες της χώρας.
Ο πύργος του Παναγιώτη Μούρτζινου (Τρουπάκη) στην Καρδαμύλη της Μεσσηνιακής Μάνης
Η ΓΕΝΙΚΗ Εφημερίς [φ. 7/28-1-1831] η οποία αναφέρει για τα γεγονότα της ανταρσίας από τους Μαυρομιχαλαίους, τέλους του 1830 με αρχές του 1831, στο Λιμένι της Μάνης
Έτσι τον Δεκέμβριο του 1830 ξέσπασαν στο Λιμένι της Μάνης (έδρα των Μαυρομιχαλαίων) φοβερές ταραχές, διώχθηκε βίαια ο έκτακτος Επίτροπος (Νομάρχης Κάτω Μεσσηνίας, Ιάκωβος Κορνήλιος) και οι Μανιάτες ετοιμαζόταν να προχωρήσουν με στασιαστικές διαθέσεις στο Ναύπλιο. Παράλληλα προχώρησαν σε έκτροπα και βιαιότητες και έφθασε στο σημείο να κάνουν και ανταρσία για να ανατρέψουν με πραξικοπηματικό τρόπο τον νόμιμο και εκλεγμένο από τη Γ΄ Εθνοσυνέλευση, Κυβερνήτη Ιωάννη Αντ. Καποδίστρια.
Κυριότερος σκοπός των στασιαστών ήταν η κάλυψη της διαρπαγής των δημοσίων χρημάτων, που είχαν εκείνες τις ημέρες εισπραχθεί από τις προσόδους της επαρχίας Μαΐνης (Μάνης). Επίσης μια άλλη απαράδεκτη ενέργεια του αντικαποδιστριακού Ανδρέα Μιαούλη ήταν και η ανατίναξη δυο ελληνικών πλοίων στις 1 Αυγούστου 1831 στον ναύσταθμο του Πόρου. Συγκεκριμένα, ανατίναξε την φρεγάτα “Ελλάς” και την κορβέτα “Ύδρα”.
H εφημερίδα ΓΕΝΙΚΗ (αριθ. 7/28-1-1831, ιδέ σχετική φωτο πιο πάνω) για τη στάση των Μανιατών, αναφέρει μεταξύ άλλων τα εξής:
“ο Γερουσιαστής Πέτρος Μαυρομιχάλης (Πετρόμπεης), ο αδελφός του Κωνσταντίνος και ο ανεψιός του Κατσάκος ανεχώρησαν κρυφίως για το Λιμένι. Οι δύο πρώτοι ελειποτάκτησαν ως προς την οποίαν κατείχον θέσιν καθό υπάλληλοι της Κυβερνήσεως και ο τρίτος εδραπέτευσεν από την εν Άργει φυλακήν, όπου εκρατείτο κρισολογούμενος εις το Πρωτόκλητον Δικαστήριον. Πιστεύομεν αδιστάκτως ότι η αξιόποινος αύτη πράξις συνέχεται με τα στασιώδη κινήματα, τα οποία συνέβησαν εις Λιμένι προς τα τέλη του Δεκεμβρίου.
Η κυβέρνησις έλαβε και θα λάβει τα πλέον δραστήρια μέτρα τόσον δια να προφυλάξη τας ειρημένας επαρχίας απο την επιδημίαν της αταξίας, όσον και δια να επαναγάγη εις τα χρέη των ανθρώπους αποπλανημένους από την αμάθειαν και την πλεονεξίαν....................... Σας δίδομεν τας πληροφορίας ταύτας, δια να οδηγηθήτε ως προς τας ομιλίας σας με τους δημογέροντας, τους προκρίτους και τους πολίτας των οποίων ενεπιστεύθητε την διεύθυνσιν επαρχιών....
Εν Ναυπλίω την 18 Ιανουαρίου 1831
ο Κυβερνήτης ο Γραμματεύς της Επικρατείας
Ι.Α. ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑΣ Ν. ΣΠΗΛΙΑΔΗΣ “
****************** Ο Καποδίστριας αφού είδε ότι οι Μαυριμιχαλαίοι ξεπέρασαν κάθε όριο, αντέδρασε και συνέλαβε τον Τζανή (Ιωάννης) Μαυρομιχάλη (που ήταν αδελφός του Πετρόμπεη Μαυρομιχάλη), τον γιο του Ηλία Κατσάκο και τους περιόρισε στις Σπέτσες και στο Άργος αντίστοιχα, με την κατηγορία της πειρατείας και της απόπειρας δολοφονίας. Και, στις 23 Ιανουαρίου 1831 συνέλαβε στο Κατάκωλο Ηλείας τον αντικαποδιστριακό Πετρόμπεη Μαυρομιχάλη (τον άλλοτε Μπέη της Μάνης) και τον φυλάκισε στο Ιτσ Καλέ (Ακροναυπλία). Ως γνωστόν τον Μάρτιο του 1832 ο Πετρόμπεης Μαυρομιχάλης αποφυλακίστηκε με διαταγή του Αυγουστίνου Αντ. Καποδίστρια.
Αυτές οι στασιάσεις και οι ταραχές είχαν σαν αποτέλεσμα τα υπόλοιπα γεωγραφικά διαμερίσματα της Ελλάδος να δημιουργήσουν “κίνημα” συμπάθειας προς τον Κυβερνήτη και, με αφορμή την διακήρυξη του Καποδίστρια όπως δημοσιεύθηκε με αριθ. 2993 στην εφημερίδα ΓΕΝΙΚΗ, εξέδιδαν οι Δημογεροντίες ψηφίσματα, εκφράζοντας έτσι και δημόσια τη συμπαράστασή τους προς τον Ιωάννη Καποδίστρια.
************
Ένα τέτοιο ψήφισμα συμπαράστασης προς τον Καποδίστρια για τα γεγονότα της ανταρσίας των Μανιατών κατά του Κυβερνήτη τον Δεκέμβριο του 1830 στο Λιμένι Λακωνίας, έχουμε και από τη Δημογεροντία του Ξηρομέρου. Ψήφισμα που συντάχθηκε και υπογράφηκε στις 28 Φεβρουαρίου 1831 στον Μύτικα από τους δημογέροντες και τους προκρίτους του Ξηρομέρου, το οποίο και αξίζει τον κόπο να δούμε, πως οι τότε Ξηρομερίτες, έδειχναν τη συμπαράστασή τους προς τον Καποδίστρια σε χρόνο που άλλες επαρχίες της Ελλάδας στασίαζαν, καθώς επίσης και τα ονόματα αυτών που υπέγραψαν το ψήφισμα συμπαράστασης στον Καποδίστρια, αλλά και τα χωριά απ’ τα οποία και κατάγονταν οι υπογράφοντες.
Σημειωτέον ότι στην Ακαρνανία υπήρχε, τότε, έντονο αντικαποδιστριακό ρεύμα, λόγω του ότι οι περιοχές Ξηρόμερο, Βόνιτσα και Βάλτος αφέθηκαν εκτός των ορίων του νεοσύστατου ελληνικού κράτους με την συνθήκη της Ανδριανουπόλεως 2-14 Σεπτ. 1829. Ενσωματώθηκαν, ως γνωστόν, αμφότερες οι επαρχίες της Ακαρνανίας στο ελληνικό κράτος, με τη συνθήκη της Κάλλιτζας στις 9-21 Ιουλίου του 1832.
Παρόμοια ψηφίσματα βρήκαμε κατά την έρευνά μας και από τις επαρχίες της τότε Αιτωλοακαρνανίας όπως: του Βάλτου, της Ευρυτανίας, της Τριχωνίδας, του Ζυγού, του Βλοχού, του Αιτωλικού, του Μεσολογγίου, της Ναυπακτίας, των Κραβάρων αλλά κλπ διαμερισμάτων της τότε ελεύθερης Ελλάδας [Γεν. Γραμ. φ. 264].
Ιδού και το ψήφισμα που αλιεύσαμε στην αέναο έρευνα μας στα Γ.Α.Κ, μεταφρασμένο από πρωτότυπη αρχειακή πηγή, του οποίου κρατάμε το ύφος και την ορθογραφία αυτού ως έχει από το πρωτότυπο, ψήφισμα που συντάχθηκε και υπογράφηκε στον Μύτικα από τους προκριτοδημογέροντες του Ξηρομέρου:
“Προς τον Εξοχώτατον Κυβερνήτην της Ελλάδος
Εξοχώτατε!
Η υπ΄ αριθ. 2993 εγκύκλιος της Υ. Ε την οποίαν η Γεν. Εφημερίς δημοσιεύει μας δίδει την αφορμήν εις το να εκφράσωμε προς την Σ. Κυβέρνησιν τα αισθήματά μας, εις την λύπην την οποίαν συναισθάνθημεν δια τα κατά εν Λιμένι της Σπάρτης συμβάντα, αποτέλεσμα ολέθριον της κακοβουλίας των Μαυρομιχαλαίων της οποίας τυφλά όργανα μόνοι οι Λιμένιοι. Ελεούμε περιπαθέστατα το δυστύχημα των κατοίκων του Λιμενίου και δεν ελπίζομεν, αν έχουν ψυχήν ελληνικήν, να μην ήτον εις αίσθησιν, δια την εξ απάτης επωνείδιστον παρεκτροπήν των ταύτην και (εις) κατάστασιν.
Μας εμπνέει επίσης οικτράν αποστροφήν και αγανάκτησιν το φρόνημα και ο σκοπός των κακοβούλων στασιαστών, οι οποίοι και εις άλλας περιστάσεις απέδειξαν εις το κοινόν της Ελλάδος και εις τον κόσμον, ότι δεν είναι γνήσια της Ελλάδος τέκνα και όνειδος της πατρίδος των.
Παγώνει αφ ετέρου το αίμα μας εις τας φλέβας του μήποτε περίστασιν τοιαύτην, καθ΄ ην αντικείμενον των φιλανθρώπων φροντίδων της Ευρώπης, και των ευεργετικών σκοπών των κρατεών υπερασπιστών μας τα πράγματα της Ελλάδος και η αποκατάστασις της πατρίδος μας, η φήμη άλλως πως εξηγήσει τα καθ΄ ημάς, και λυπήσει τους φίλους και ευεργέτας μας και παραβλέψει τα πολύτιμα της πατρίδος μας συμφέροντα.
Σπεύδομεν δια ταύτα να διαβεβαιώσουμε στον Σεβαστόν Κυβερνήτην μας, την διακίαν θλίψιν μας και αγανάκτησιν ως προς τα συμβάντα, και την ολόψυχον και καθολικήν αφοσίωσιν όλων ημών εις την ενεστώτα Σοφήν Κυβέρνησίν μας και τα καθεστώτα. Ως άστρον δε αντικείμενον της πατρικής σας κηδεμονίας, αξιούμε και γενικοτέρας προσοχής την πατρώαν μας ταύτην Γην, της οποίας οι κάτοικοι και υπό τον ζυγόν της Τυρανικής εξουσίας, σεμνοπρεπώς εφύλαξαν χαρακτήρα υποταγής κι όχι δουλείας ως προς τους Τυράνους των. Και εις το στάδιον του αγώνος μας ενδόξως ηγωνίσθησαν με το ευγενές αίσθημα, το οποίον το προς την πατρίδα χρέος των υπαγόρευε και το δικαίωμα, αποβλέποντες εις ένα και μόνον τέλος δια να ζήσουν ελεύθεροι και υπό νόμους. Απεκδεχόμενοι ως αποτέλεσμα των πολυαιμάτων θυσιών και αγώνων των της ευνομίας τα καλά , όσα διάτινος καιρού ευτυχώς με την παρουσίαν σας απολαμβάνομεν. Και δεν πιστεύομεν ποτέ ώστε η φιλάνθρωπος και ευαίσθητος καρδίας σας να υποφέρει, λαοί οίτινες τόσον εκτίμησαν και λατρεύουν το πολίτιμον της ελευθερίας όνομα και πράγμα και οίτινες έγιναν όλοι θύματα του πολέμου και με απίστευτον διακαρτέρησαν υπομονήν και ανδρείαν επ΄ αυτό και μόνον δια να ζήσουν ως άνθρωποι και όχι ως κτήνη, να αποσπασθούν ασπλάχνως από την ολομέλειαν της Ελλάδος και να παρορασθώσιν εις εγκατάλειψιν εις τοιαύτην κατάστασιν, Σας διαβεβαιούμεν ή φιλανθρωπία δι ημάς ή θάνατος. Τα Σώματα των υπολειπομένων μας κατάστικτα από πληγάς. Αι κωμοπόλεις εις τα χωρία μας σχηματίζουν οικτράν ερημίαν και πολυάριθμαι οικογένειές μας θύματα του πολέμου, και λάφυρα της θυρωδίας των απόντων μας εχθρών και τυράννων, ώστε το να επιζήσωμεν όνειδος εις ημάς, και άδικον εις τας ιεράς εκείνας ευκλέας σκηνάς, των οποίων αχνίζουν ακόμη τα αίματα, και η ζωηρά και παντηκοτάτι ενθύμησις των οποίων συνδέει και ζωογονεί τας τεθλημένας καρδίας μας. Περισσότερον μήτε ψυχήν έχομεν να εκφρασθώμεν, μήτε η κατάστασίς μας επιδέχθει περιγραφήν εις κάθε εναντίον, ο μοι γένοιτο.
Όθεν και τα ολίγα ταύτα αν γενούν ευπρόσδεκτος αφορμή και ύλη επιχειρηματική εις την Εξοχότητά σας εις το να επικαλεσθείτε την φιλανθρωπίαν των Σεβαστών δυνάμεων εις την ευεργετικήν προσπάθειάν των και δι ημάς. Των οποίων η φιλανθρωπία συνοδευομένη με την αχώριστον και υψηλήν δικαιοσύνην των ήτοι τους χαρακτηρίζει, δεν συγχωρεί βέβαια την εγκατάλειψιν.
Επικαλούμεθα επί τούτοις ώστε η θεία πρόνοια ήτις σας επροώρισεν αξιοσέβαστε Κυβερνήτα! ως όργανον των τοιούτων φιλανθρώπων πράξεων και μεγαλουργειών να εμπνεύση εις την ψυχήν σας όσα συντελεστικά εις υπεράσπησιν των δικαιωμάτων μας και εξασφάλησιν της τύχης μας και όσα πρόσφορα εις το να δικαιώσουν την διαγωγήν μας ερύπια του κόσμου και να ματαιώσουν τας κακοβουλίας τους σκοπούς, ων κυτίον των συμφερόντων του έθνους, και της οποίας επαξίως χαίρει υπολήψεως.
Δέξασθε Σεβαστέ Κυβερνήτα, την μεθ υποταγής και υποκλίσεως απεριόριστον ευγνωμοσύνην μας και το Σέβας .
Εν Μύτικα τη 28 Φεβρουαρίου 1831
Το ψήφισμα συμπαράστασης υπέρ του κυβερνήτη Ιωάννη Καποδίστρια, που συντάχθηκε και Υπογράφηκε στις 28 Φεβρ. το 1831 στον Μύτικα από τους προκρίτους και Δημογέροντες του Ξηρομέρο [Γεν.Γραμ.φ.264]
Ιδού και τα ονόματα, τα αξιώματα, αλλά και τα χωριά κάθε προκριτοδημογέροντα υπογράφοντα στη συνέλευση αυτή στις 28 Φεβρουαρίου 1831 στον Μύτικα Ξηρομέρου:
Επίσης ακολουθούν και οι υπογραφές μερικών αξιωματικών του Ταξιαρχικού Σώματος, όπως:
ο Πεντακοσίαρχος Νικόλαος Μαυρομμάτης, ο εικοσιπένταρχος Σωτήρης Σαμαντάς, ο πενήνταρχος Τάτζης Δραγαμεστινός, ο εκατόνταρχος Γεώργιος Δασκαλάκης επίτροπος παρά του Δημογέροντος Προδρόμου.
Η Αστυνομία Ξηρομέρου επικυροί το γνήσιον των όπισθεν και άνωθεν υπογραφών Δημογερόντων και Προκρίτων της Επαρχίας ταύτης.
Μια ανάγνωση με τη δέουσα προσοχή, διαπιστώνεται αναντίρρητα από τον αναγνώστη ότι αρκετά ονόματα εκείνης της περιόδου, υπάρχουν και σήμερα στα προαναφερόμενα χωριά του Ξηρομέρου.
Το αυτό θα διαπιστωθεί και στην παρακάτω συνέλευση που έγινε στον Αετό Ξηρομέρου στις 4 Αυγούστου του 1831 την οποία και σας παρουσιάζουμε πιο κάτω.
Η δε εφημερίδα, ΓΕΝΙΚΗ, φύλο 25, γράφει στις 1 Απρ. 1831 τα ακόλουθα:
«Μας εκοινοποιήθησαν ήδη και έτεραι αναφοραί προς την Κυβέρνησιν των επαρχιών Βλοχού, Βάλτου, Ξηρομέρου και Καρπενησίου, και των νήσων Σίφνου, Πολυκάνδρου, Σύρου και Αμοργού εξηγούσαι και αυταί την αγανάκτησιν του λαού δια το κίνημα της Μαυρομιχαλικής οικογενείας……… [ Φ.25/1/4/1831]
Δυστυχώς το έτος 1831 χαρακτηρίστηκε με πολιτικές ανωμαλίες και στασιακά κινήματα κυρίως από τη Μάνη, τη Χίο, τις Σπέτσες, τον Πόρο, τη Σύρο και την Ύδρα, αλλά και στρατιωτικά κινήματα όπως αυτό με τον Τσάμη Καρατάσο. Υπήρξε εν κατακλείδι, μια ασταθής πολιτικοστρατιωτική κατάσταση και ζητούσαν οι αντικαποδιστριακοί, επίμονα, εθνική Συνέλευση η οποία προσδιορίστηκε για τις 8 Σεπτ. 1831 δίχως δε αυτή ποτέ να πραγματοποιηθεί σε αυτή την ημερομηνία.
Λογικό ήταν κάτω από αυτές τις συνθήκες, η κυβέρνηση του Καποδίστρια να ενημερώνει συστηματικά με εγκυκλίους τους Διοικητές και Έκτακτους Επιτρόπους [Νομάρχες] σε κάθε νομό για τα ανά την επικράτεια τεκταινόμενα και οι Διοικητές να ενημερώνουν τις Δημογεροντίες που υπήρχαν στα χωριά.
Μία τέτοια εγκύκλιος με Αριθ. 4.012 στάλθηκε αρχές καλοκαιριού του 1831 σε όλους τους Νομούς, η οποία γνωστοποιούσε την κατάσταση των στασιαστών στην Ύδρα και στη Μάνη και, κάθε επαρχία εξέδιδε πανελλαδικά και αντίστοιχα ψηφίσματα συμπαράστασης και ευγνωμοσύνης προς τον Κυβερνήτη Ιωάννη Αντ. Καποδίστρια.
*******************
Ένα τέτοιο ψήφισμα έχουμε και από την Συνέλευση των Ξηρομεριτών και των Βονιτσάνων (άλλο Ξηρόμερο κι άλλο Βόνιτσα!!!) που πραγματοποιήθηκαν στη Βόνιτσα στις 23 Ιουλίου 1831 και στον Αετό Ξηρομέρου στις 4 Αυγούστου 1831.
Η αναφορά της επαρχίας Βονίτσης μεταξύ των άλλων, αναφέρει και τα εξής:
«Αναφορά της επαρχίας Βονίτσης
ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΕΞΟΧΩΤΑΤΟΝ ΚΥΒΕΡΝΗΤΗΝ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ
Εξοχώτατε
Ο Διοικητής μας μας εκοινοποίησε κατ΄ αυτάς τα δια του υπ΄ αριθ. 4.012 εγκυκλίου κοινοποιούμενα των οποίων το πνεύμα και ο σκοπός αποβλέπει εις το να μας κάμη προσεκτικούς εις τα αληθινά μας συμφέροντα και να μας αποκαταστήση αξίον, της οποίας το έθνος απολαμβάνει συμπαθείας των Συμμάχων των Εθνών.
Είδομεν με φρίκην και αγανάκτησιν εν αυτή και τα ανακινούμενα από κακοβούλους τινάς και φατριαστάς, των οποίων η διαγωγή φαυλόβιος, και έργον των να ταράττουν το πάν, και παντοιοτρόπως να διοργανίζουν και να δολιεύωνται ολέθρια κατά των γενικών συμφερόντων και της πατρίδος………… Τοιαύτα έχοντες υπ΄ όψιν και αναπολούντες το παρελθόν ως προς την παρούσαν κατάστασι μας, δεν ημπορούμεν παρά να σας κηρύττωμεν ευεργέτην μας και σωτήρα, και με βαθείαν ευγνομωσύνη συναίσθησιν και εις τους υιούς μας κατά διαδοχήν και εις τας απερχομένας γεννεάς, να παραπέμπωμεν της ευεργεσίας την χάριν και κλέος…………………………… Δέχθητε Εξοχώτατε, την διαβεβαίωσιν των ειλικρινών αισθημάτων μας, και την αφοσίωσιν μας μετ΄ ευγνωμοσύνης απεριγράπτου και διαπαντός.
Εν Βονίτζη την 23 Ιουλίου 1831
Οι ευπειθέστατοι πολίται της επαρχίας Βονίτζης
Κωνσταντίνος Χαλικιόπουλος Λογοθέτου, Ιωάννης Χαλικιόπουλος Λογοθέτου, Δ. Δερβέναγας, Α. Φραγκαθούλης, Χ. Ντέταρης, Γ. Παταγούδης, Γ. Τσακαλόπουλος, Ιω. Γαβριλάκης, Η. Ζέρβας, Ν. Πανταζής, Κ. Αγούτσης, Γ. Καψάλης.
έπονται και λοπαί υπογραφαί τον αριθμό 68.
Επικυρούται η γνησιότης των όπισθεν και άνωθεν υπογραφών με τη σφραγίδα ταύτης της Επαρχιακής Δημογεροντίας Βονίτζης.
Οι Δημογέροντες: Εν Βονίτζη την 3 Αυγούστου 1831
Αντώνης Αρνής, Γ. Τζιδήμας, ο Γραμματεύς Δ. Τζακαλότας [ΓΕΝΙΚΗ, φ.71,16-9-1831 σελ.450]»
**************
Η δε αναφορά των Ξηρομεριτών στον Αετό Ξηρομέρου στις 4 Αυγούστου του 1831 αναφέρει τα ακόλουθα [ΓΕΝΙΚΗ φ.71/ Τετάρτη, 16 Σεπτεμβρίου 1831] :
«Αναφορά της Επαρχίας Ξηρομέρου
ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΕΞΟΧΩΤΑΤΟΝ ΚΑΙ ΣΕΒΑΣΤΟΝ ΚΥΒΕΡΝΗΤΗΝ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ
Εξοχώτατε
Εκινονοποιήθησαν και εις ημάς τα δια της υπ. Αριθ. 4.012 εγκυκλίου γνωστοποιούμενα ανούσια και απονενοημένα κινήματα των εν Ύδρα κακοφρονούντων και στασιαστών.
Είδομεν με φρίκην μας και αγανάκτησιν τα τοιαύτα, γνωρίζοντες τους τοιούτους και ως εκ της πείρας και ότι σκοπόν άλλον δεν έχουν ειμή να ρίξουν το Έθνος εις τα φρικώδη της αναρχίας επακόλουθα.
Ιδού και το κείμενο συμπαράστασης προς τον Ιωάννη Καποδίστρια που υπογράφηκε στον Αετό Ξηρομέρου από τους προκριτοδημογέροντες αυτού, στις 6 Αυγούστου του 1831 και στο οποίο παρουσιάζονται ονόματα δημογερόντων καθώς και τα χωριά του Ξηρομέρου που συμμετείχαν στην συνέλευση αυτή.
«Εξάπτει περισσότερον την αγανάκτησιν μας καθόσον η τόλμη των αχαλίνωτος και απαυθαδιάζουν να αντιποιούνται αυτοχειροτώνητοι την επιτροπείαν του Έθνους, ώστε και εις πράξεις δημοσίας να προχωρούν υπέρ εθνικών δικαιωμάτων, σφετεριζόμενοι εγκληματικώς τα δικαιώματα του Έθνους. Συρράπτουν ανύπαρκτα και κατά των καθεστώτων η ευνομία, και εναρμόνιος τάξις των πραγμάτων, είναι θάνατος δι αυτούς. Άνθρωποι οι πλείστοι απάτριδες, με φαυλόβιον διαγωγήν, και στασιαστικόν πνεύμα, τα χαρακτηριστικά των. Η μάστιξ πολυπαθούς πατρίδος μας απ΄ αρχής αυτοί.
Όλα τα δυστυχήματα της τα χρεωστεί η Ελλάς εις αυτούς. Δεν επεκτεινόμεθα να διαγράψωμεν τους τοιούτους. Απερίγραπτος η κακία των, και τα πρακτικά των αρκετά τους θεατρίζουν, και καταδικάζουν. Εις μάτην υποκρίνονται με το πρόσχημα του πατριωτισμού να παρασύρουν τους απλουστέρους. Το ιερόν τούτο αίσθημα μακράν, όσον ο ουρανός από την γην, από τας τοιαύτας καρδίας, τας οποίας εμετουσίασεν η κακία, και απεθερίωσεν η διαγωγή. Ελεούμεν περιπαθώς τους ολίγους πεπλανημένους εκ των ομογενών μας, και ευχόμεθα την επανόρθωσίν των, και την επιείκειαν της Κυβερνήσεως δια την εξαπάτησιν των, και τους κεραυνούς της θείας δίκης κατά της κεφαλής των λαοπλάνων τούτων, και μέτρα της Κυβερνήσεως ανάλογα προς ικανοποίησιν του εθνικού χαρακτήρος ως περιεβρισμένου.
Επειδή δε και τα τοιαύτα, άλλως πως διαφημιζόμενα εις τον έξω κόσμον, λυπούν τους φίλους και ευεργέτας μας, και καταβλάπτουν και τα γενικά μας συμφέροντα παρεξηγούμενα από τους χαιρεκάκους, σπεύδομεν αυθόρμητοι και επ αυτό τούτο, να διερμηνεύσωμεν δια της παρούσης μας τα ειλικρινή μας αισθήματα, και την αφοσίωσιν μας ως προς την ενεστώσαν Κυβέρνησιν, και τα καθεστώτα.
Η δια χρόνων ήδη ευτυχώς επικρατούσα ευνομία και ησυχίαν εν τοις καθ΄ ημάς, είναι ομολουγουμένως καρπός της σοφής σας και πατρικής κυβερνήσεως, και των ακαμάτων προσπαθειών και αγώνων σας υπέρ της κοινής ευδαιμονίας. Εν τούτοις αδιστάκτως πιστεύομεν και καθομολογούμεν, ότι, έν από τα αγαθά, με τα οποία η Θεία πρόνοια εβράβευσεν τον αγώνα μας, και το κυριότατον είναι η επί κεφαλής του πολιτικού μας ορίζοντος επιστολή σας και εγκαθύδρισις.
Σειρά ευεργετημάτων τα πρακτικά σας, πολλαπλασιάζουσιν και εις ημάς με συναίσθησιν αδιαλείπτου ευγνωμοσύνης την υποχρέωσιν, ώστε, και με έκστασιν αποβλέποντες ως προς την παρούσαν κατάστασίν μας, και τας προσπαθείας σας δια την εις το τελειότερον βελτίωσίν μας, δεξιάς του Υψίστου ανευφημούμενη αντίληψις.
Διερμηνευταί λοιπόν των αισθημάτων της επαρχίας μας δια ταύτα, καθομολογούμεν και την από μέρους όλων ημών προς την Υ.Ε δια την πατρικήν αυτής κυβέρνησιν, δι όσα εχορήγησεν εις ημάς αγαθά, και την περί των μεγάλων και εμβριθών συμφερόντων μας πρόνοιαν αυτής επί το μέλλον διαπιστευόμενοι και του λοιπού την τύχην μας με όλην την αφοσίωσιν, ως εις του λοιπού την τύχην μας με όλην την αφοσίωσιν, ως εις τον μόνον ικανόν να μας ευοδώση εις τον λιμένα της αληθούς ευδαιμονίας και ελευθερίας, επαξίως της εθνικής αξιοπρεπείας και των πολυαιμάτων θυσιών και αγώνων μας.
Δέχθητε, αξιοσέβαστε ημών Κυβερνήτα, την διαβεβαίωσιν των ειλικρινών αισθημάτων μας προς Σέ, ως δείγμα της απεριορίστου ευγνωμοσύνης μας και εμπιστοσύνης.
Εν Αετώ Ξηρομέρου, την 4 Αυγούστου 1831 .
Οι ευπειθείς πολίται της επαρχίας Ξηρομέρου.
Οι του χωρίου Δραγαμέστου: Παν. Στεργιάτος, Χρ. Μαγγίνας, Ανδρέας Καλοπατίτζης, Παππα Θανάσης, Στ. Κουτζαύτης
οι της Ζάβιτζας (Αρχοντοχώρι): Γιαννάκης Καραπάνος, Στ. Σπετζαρίας, Πάνος Νίκος (Φραγλογιάννης), Τ. Καραγιάννης
οι της Κατοχής: Ιω. Βάλβης, Αντ. Κακόκληρας, Στ. Μεταξούλης, Π. Λάσκαρης
οι της Κατούνας: Μήτζος Τζιτζώνης, Κ. Τζιτζώνης, Δ. Σαμαντάς, Α. Γεωργίου
οι του Μήλα (Γουριώτισσα): Γ. Χρυσαφής, Π. Θελάκης
οι του Μαχαλά (Φυτείες): Α. Καραπάνος, Γ. Γαλάνης, Τ. Παπούλιας, Κ. Γ. Στάμου
οι του Μπαμπίνη: Α. Χαροκόπος, Γ. Τόντος, Κ. Χρήστου
οι του Παλαιοκατούνα (Λεσίνι): Ν. Γιαννέτας, Π. Παπασωτήρης, Δ. Μοσκοβίτης, Τ. Τζελέπης
οι του Πρόδρομος: Νικόλαος Γιαννούλης, Θ. Τέκος, Σ. Καρανίκας
οι του Βλυζιανά: Λ. Παππά, Στ. Μανδύλης, Γερο Νικήτας, Πλακιάς
οι του Κωνωπίνας: Γεώργιος Κολοκύθας, Β. Καρκόπουλος, Δήμος Ράπος
οι του Αχυρά: Δημήτριος Ζαρκαδούλας
οι του Κομποτής: Δημήτριος Καραΐσκος
οι του Κανδήλα: Δημ. Περδίκης, Γ. Θεοδωράκης, Α. Παπαδημητρίου, Θεοδ. Λιγκώνης
οι του Μποδολοβίτσα (Πεντάλοφος): Δ. Κατσιούλας, Β. Βλάχας, Σίμος Ρώσσος
οι του Χρυσοβίτζα: Δημ. Γκόλιας, Γ. Κατζανόπουλος, Δ. Σκαντάλης, Νίκος Ζορμπάς
οι του Αετού: Αναγν. Μπαρμπακούλης, Γ. Καρύκης, Δ. Πετζινός
οι του Τρύφου: Α. Πρεβεζάνος, Α. Ποτηροτζώτης, Γ. Κουτζός, Καρακάλης
οι του Μερδενίκου (Παναγούλα): Π. Δράκος, Α. Παβέλης
οι του Ρίγανη: Στ. Κομπορόζος, Κ. Γραμμένος
οι του Μαχαιρά: Δημ. Λιάμης, Γ. Μπακάλης
οι του Σκουρτού: Θ. Στρατούλης
οι του Παπαδάτου: Κ. Φλώρος, Θ. Στέργιος, Γ. Γερόλυμος
οι του Νύσσα και Μπόικον (οικισμοί στη Κατούνα): Χ. Καρελάκης, Γ. Παππάς, Κ. Καραμπισύρης
οι του Βάρνακα: Δ. Κουσουρής, Δημ. Παλιογιάννης, Α. Μπαλομονός, Π. Ζαρκαδούλας
Επικυρούται παρά της Δημογεροντίας ταύτης η γνησιότης των άνωθεν και όπισθεν υπογραφών και τα ενδιαλαμβανόμενα
Εν Αετώ την 6 Αυγούστου 1831
****************
Παρόμοια ψηφίσματα συμπαράστασης και αφοσιώσεως στον Καποδίστρια εξέδιδαν και στρατιωτικές μονάδες που έδρευαν, τότε, στην Δυτ. Ελλάδα, όπως π.χ στο Μεσολόγγι και στο Μακρυνόρος.
Ψηφίσματα που υπογράφονταν από επιφανείς, τότε, ανώτερους αξιωματικούς, όπως οι: Ανδρέας Ίσκος, Ιωάννης Στράτος, Γεώργιος Τσόγκας, Κίτσος Τζαβέλας, Θεόδωρος Γρίβας, Δημήτρης Μακρής, Δημήτρης ή Τσάμης Γριβογιώργος, Κώστας Βλαχόπουλος, Νικόλαος Τζαβέλας, Ναστούλης Δαγκλής, Βασίλης Γούδας, Κωνσταντής Βέρρης, Ιωάννης Ραζικώτσικας, Φωτομάρας Χρήστος, Νικόλαος Μαυρομμάτης, Μιχαήλ Μόστρας, Αθανάσιος Κουτσονίκας, Χρήστος Κουτσονίκας, Φώτης Κουσουρής, Παύλος Καραϊσκάκης, Νικόλαος Κάσκαρης, Γιάννης Καρατζογιάννης, Βασίλης Μαστραπάς, Νάστος Ζέρβας, Νικόλαος Μπαμπινιώτης, Ανδρέας Στούπας, Κώστας Καπογιωργάκης, κλπ μεσαίοι αλλά και κατώτεροι αξιωματικοί που ανέφεραν μεταξύ των άλλων και τα ακόλουθα σύμφωνα με την εφημερίδα ΓΕΝΙΚΗ.
“Εξοχώτατε. Με μεγίστην αγανάκτησιν της ψυχής μας πληροφορούμεθα όσα ιδιοτελή τινά και κακόνοα άτομα έφθασαν με το απατηλόν προσωπείον του πατριωτισμού και επί λόγω Συνελεύσεως τάχα και Συντάγματος, να διαστρέψωσιν πολλούς εκ των νήσων του Αιγαίου Πελάγους και να τους διεγείρωσιν εναντίον της ενεστώσης ευτυχούς τάξεως των πραγμάτων και της κοινής ησυχίας του έθνους.
Η κατακυρίευσις του εθνικού δικρότου η ΕΛΛΑΣ, την οποίαν εσχάτως κατετόλμησαν εις Πόρον οι Υδραίοι αφήρεσε το κάλυμμα της υποκρισίας, και εφανέρωσε καθ΄ όλην την έκτασιν τους εγκληματικούς των σκοπούς, τείνοντας βέβαια εις τον όλεθρον της πατρίδος. Ότι το στρατιωτικόν τούτο απεδοκίμασε και απέρριψε πάντοτε τα τοιαύτα βδελυρά κινήματα της ραδιουργίας είναι πασίδηλον, και δι αναφορών του πολλάκις το εξέφρασε προς την Σεβαστήν Κυβέρνησιν. Δεν είναι αξιωματικός, δεν είναι στρατιώτης, να μη γνωρίζη ότι αφού η Υ.Ε έλαβε τας ηνίας της Κυβερνήσεως, το έθνος είδε την αναμόρφωσιν του, και απήλαυσεν εν άκρα ησυχία τους καρπούς των ιδρώτων του, απαλλαχθέν της τρομεράς αναρχίας, από την οποίαν πρότερον ολεθρίως κατεσπαράττετο.
Ενθυμούμενοι λοιπόν τας τρομεράς ανεμοζάλας εκείνας, εν τω μέσω των οποίων η πατρίς, πριν του ερχομού της Υ.Ε εκλονίζετο ν΄ αφανισθή ολοκλήρως, επιθυμούμεν ολοψύχως την υποστήριξιν της ενεστώσης Κυβερνήσεως και διαμαρτυρούμεθα ενώπιον Θεού και ανθρώπων, κατά των ολεθρίων κινημάτων των ραδιούργων, οίτινες πάντοτε εθυσίασαν εις την ιδιοτέλειαν του τα εμβριθή του έθνους συμφέροντα………… Εν τοσούτω έχομεν την τιμήν να υποφαινώμεθα με όλον το σέβας και υπόκλισιν.
Εκ του κατά Μακρυνόρος στρατοπέδου την 6 Αυγούστου 1831. [ΓΕΝΙΚΗ, φ. 66/29-8-1831]
***************
Όπως αντίστοιχα ψηφίσματα συμπαράστασης υπήρχαν και από τις επαρχίες της Λακωνίας και δη από αυτές κοντά με το Λιμένι και την Αερόπολη που ως γνωστόν εκείνη την εποχή ήταν εστίες σφόδρα αντικαποδιστριακές και ελεγχόμενες πλήρως από τους Μαυρομιχαλαίους.
Πρόκριτοι και Δημογέροντες από την επαρχία Ζυγού {Αγ. Δημήτριος} Σπάρτης μεταξύ άλλων αναφέρουν στις 22 Ιανουαρίου 1831 “Οι υποσημειούμενοι κάτοικοι της Επαρχίας Ζυγού με άκραν λύπην της ψυχής μας ηκούσαμεν το κατά του Διοικητού μας κίνημα εις Λιμένιον μερικών ανοήτων και ταραχοποιών εκ των χωρίων Βυτήλα, Πελεφάς, και Τζίμοβας, παρακεινούμενοι και ερεθιζόμενοι παρά των Μαυρομιχάληδων δια ιδιοτελείς σκοπούς των ... Είμεθα όλως διόλου αφοσιωμένοι εις την Σεβαστήν Κυβέρνησιν και πρόθυμοι εις τας Σεβαστάς Διαταγάς της ........... ”
Το ψήφισμα αυτό υπογράφεται από τους προκρίτους και Δημογέροντες της Επαρχίας Ζυγού, όπως τους: Δ. Μακρυγιώργης, Ι. Πετρέας, Κ. Μαγαζέας, Ι. Γιαννουλέας, Π. Γιαννάκη Χρηστέας, Θ. Πουλιγέας, Ι. Μαυρίας, Π. Γαργαλέας, Ν. Κοτοπουλέας, Τζ. Κελεπουρέας, Π. Στυλιανέας, Π. Ανανίας. [εφημερίδα ΓΕΝΙΚΗ ,Φ.10,7-2-1831]
Παρόμοιο ψήφισμα υπέγραφαν στις 23 Ιανουαρίου 1831 από τον Αλμυρό Μάνης και οι Δημογέροντες από το Σταυροπήγιο, Μ. Νικητάκης και Κ. Κουτίφας καθώς και δεκάδες Μανιάτες όπως π.χ οι: Παναγιώτης Καπετανάκης, Π. Π. Καπετανάκης, Π. Γ. Καπετανάκης, Β. Καπετανάκης, Γ. Χιλάς, Α. Χιλάς, Κ. Νικητέας, Π. Κουρουνέας, Θ. Λιμπερέας, Κ.Δ. Κωνσταντινέας, Π. Κωνσταντινέας, Ι. Μανιατέας, Ανδρουπεβίτσας Ηγούμενος, Παπά Κωνστάντιος, Τζ. Παπαδέας, Π. Γιαταναρέας, Ν. Ψαρέας, Π. Χαιδεμενέας, Σπ. Μικρουλέας, Π. Ταμπακάκης, Λ. Παπαδέας, Π. Ζερβέας, Γ. Χρυσανθέας, κ.λπ κ.λπ.
Όπως το ίδιο ψήφισμα, υπογράφεται από τους Δημογέροντες της επαρχίας Ανδρούβιστας που το υπογράφουν οι: Ι. Τρουπάκης, Γ. Τρουπάκης, Β. Τρουπάκης, Ι. Τρουπάκης, Γ. Τρουπάκης, Γ. Ν.Τρουπάκης, Σπ. Τρουπάκης, Ι. Μαρκέας, Α. Μιχαλέας, Π. Μπουκουβαλέας, Π. Δημητρέας, Π. Μανωλέας, Θ. Μιχαλέας, Ι. Μιχαλακέας, Ι.Π. Πατριαρχέας Τρουπάκης, Δ. Ξηνταβελόνης, Π. Μπουκουβαλέας, οι ιερείς Γ. Κουλουμπάκης, Σ. Διδασκάλου, Κ. Ιερομόναχος, Πνευματικός Παναηλάκης, Παπα Α. Προκόπιος, Δ. Κουμουτουρέας, Κ. Παυλέας, Ι. Καρβελέας, Α. Μανέας, Ν. Παναγουλέας, Σπ. Αβραμέας κλπ [ΓΕΝΙΚΗ, Φ.10, Σάββατο 7 Φεβρουαρίου 1831].
Στο δε φύλλο 48 της ΓΕΝΙΚΗΣ Εφημερίδας στις 27 Ιουνίου 1831 διαβάζουμε σχετικές αναφορές των επαρχιών της Σπάρτης, στις οποίες ευπειθείς πολίτες, τάσσονται υπέρ του κυβερνήτη της Ελλάδος Ιωάννη Καποδίστρια και στιγματίζουν την ανταρσία στο Λιμένι και στην Αερόπολη της Μάνης.
Έτσι βλέπουμε στις 21 Μαΐου 1831 από το Βαρούσι, εκατοντάδες υπογραφές από πολίτες της έξω Μάνης που υπογράφουν, όπως οι: Π. Καπετανάκης, Π. Π. Καπετανάκης, Π. Ι. Καπετανάκης, Β. Καπετανάκης, Ι. Καπετανάκης, Α. Ι. Καπετανάκης, Ι. Λογοθέτης, Π. Μανωλέας, Δ. Κουρκουτέας, Γ. Τζανέας, Ι. Δημητρέας, Χ. Μπανατέας, Ι. Κολομπακέας, Δ. Ταβλαρέας, Δ. Μπερδεσέας, Σ. Κοκονέας, Κ. Τζανετάκης, Ι. Σταθέας, Θ. Γεωργαλάκης, οι Δημογέροντες Κ. Κουτιφάρης και Μ. Νικητάκης και διατρανώνουν τη συμπαράστασή τους προς τον Κυβερνήτη Ιωάννη Καποδίστρια.
Στις 10 Ιουνίου 1831 πολίτες από την Ανδρούβιστα- Καρδαμύλη, υπογράφουν ψηφίσματα καταδίκης των Μαυρομιχαλαίων και υπερασπίζονται σφόδρα τον Καποδίστρια, όπως οι: Γ. Πατριαρχέας, Τ. Τρουπάκης, Σ. Τρουπάκης, Ι. Τρουπάκης, Χ. Τρουπάκης, Π. Διακαλέας, Α. Παντελέας, Π. Διακουμέας- Μαυρομιχάλης, Ν. Γεωργαντέας, Π. Γεωργαντέας, Χ. Τζαννετέας, Α. Τζαννετέας, Ν. Τζαννετέας, Δ. Κοντέας, Ν. Δρακέας, Ν. Ππαπαδέας, Α. Κητομενέας, Γ.Ταβουλαρέας, Ι. Ταβουλαρέας, Μ. Κουβαρέας, Κ. Μαυρουδέας, Ν. Μαυρουδέας, Κ. Παυλέας, Δ. Πετρέας, Χ. Φουντέας, Α. Κατζουλέας, Ν. Νικολακέας, Α. Λιάκας, Ι. Ρουσέας και οι Δημογέροντες Σ. Κυτρινιάδης και Π. Σωτηρέας κ.λπ , κ.λπ, κ.λπ.
Από την επαρχία Καστανιάς υπογράφουν αντιστοίχως οι: Α. Δουράκης, Π. Λιανέας, Στ. Καπετανέας, Π. Ορφανέας, Γ. Μαρινέας, Α. Φαδιλέας, Ι. Μιχαλακέας, Τ. Κελεπουρέας, Σ. Περάκος, Ι. Ψαρέας, Χ. Κουσούρης, Π. Σταματέας κ.λπ. Από την επαρχία Μηλέας [Πλάντζα] οι: Π. Καβάλος, Α. Κηβαλάκος, Η. Κηβαλάκος, Δ. Κηβαλάκος, Π. Κουβάκος, Π. Μαυροιδάκος, Π. Νικήτας, Γ. Μουρέας, Ν. Χρυσοσπάθης, Γ. Χρυσοσπάθης, Γ. Χιουτέας, Π. Σπερονέας, Γ. Γρηγορέας, Ι. Λουρπάκος, Μ. Μιχαλακάκος, Σ. Σαραντάκος, Γ. Κατζαδουράκος, Η. Παναγάκος, Γ. Γεωργιλέας, καθώς και οι Δημογέροντες Ι. Λογοθέτης Μπουκέας και Ιω. Χρυσοσπάθης.
Οι δε της Κακοβουλίας κάτοικοι της επαρχίας Μαΐνης (Μάνης) στις 26 Μαΐου 1831 αναφέρουν προς τον κυβερνήτη Ιωάννη Καποδίστρια το ακόλουθο ψήφισμα [ΓΕΝΙΚΗ, φ.48/27-6-1831]:
“ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΕΞΟΧΟΤΑΤΟΝ ΚΥΒΕΡΝΗΤΗΝ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ
Εξοχώτατε! Ακροαθέντες ευμενώς παρά της Υ.Ε εις Καλαμάταν, Μεθώνην και Μαραθωνήσι οι παρά των υποφαινομένων αποσταλέντες Πληρεξούσιοι των Ανατολικών και Δυτικών της Πατρίδος μας Σπάρτης Επαρχιών, παρέστησαν εις αυτήν την παρά πάντων ημών αισθανομένην ενδομύχως αγανάκτησιν κατά των εν Λιμένι και Τζίμοβαν εμφωλευόντων ολίγων τινών ταραξιών, και την εις τα καθεστώτα αφοσίωσίν μας, υπεσχέθησαν τέως, ότι δια της συνεργείας όλων ημών θέλει αποκατασταθή πάλιν η ευταξία εις Λιμένι και Τζίμοβαν. Οι παρ΄ ημών απεσταλμένοι ούτοι επανελθόντες έκαστος εις την ιδίαν επαρχίαν διεκοίνωσαν προς άπαντας την προς αυτούς παρά της Υ.Ε εγχειρισθείσαν πατρικήν απάντησιν.
Παραδεχόμενοι τοίνυν άπαντες ημάς την παρά των πληρεξουσίων μας έκτοτε γεγονυίαν αναφοράν καθ΄ όλην της την ένοιαν, δρομολογούμεν απείρους τας χάριτας δια την παρά της Υ.Ε απάντησιν εκείνης, την οποίαν ευαρεστηθείσα ηυδόκησε να εφοδιάση αυτούς ως αναφερομένην προς άπαντας. Αλλά και δια της ταπεινής ημών ταύτης δεν λείπομεν, Σεβαστέ ημών Κυβερνήτα, του να επαναλάβωμεν αναφορικώς την κατά των ταραξιών τούτων και όσων άλλων ομοιοφρόνων δικαιοτάτην αγανάκτησίν μας, των οποίων τας πράξεις αποστρεφόμενοι, ως αφορώσας την ανατροπήν των καθεστώτων δια την ιδιοτέλειαν των ιδίων της παρανομίας των συμφερόντων, αποδοκιμάζομεν αυτάς, καθ΄ όλην των την έκτασιν.
Είμεθα δε προθυμότατοι εις το να καταδιώκωμεν τους πρωταρχηγούς των, οπόταν και όταν η Σεβαστή Κυβέρνησις ευδοκήσασα διατάξη.
Δεν είναι πλέον ανεκτόν εις τας Δυτικάς και Ανατολικούς Σπαρτιάτας, να εμφωλεύωσιν εν τω μέσω των μηδενικά ιδιοτελείας άτομα, των οποίων οι συναγωνισταί όντες φυγόδικοι, να σπουδάζωσιν την ανατροπήν των καθεστώτων.
Δεν αναχόμεθα να ακούη ο έξω κόσμος, οτι οι Σπαρτιάται είναι εκείνοι, οποίους οι εν Λιμένι εμφωλεύοντες επιμελούνται να δείξωσιν συμπράκτορας της παρανομίας των, δια να ακούηται, ότι έχουσι συνοπαδούς.
Ολιγώτατοι είναι οι εν τω Λιμένι, και το όλον της Σπάρτης εις ταύτην υπογραφόμενον αναφέρεται αποδοκιμάζον την ανομιμότητά των και διαμαρτυρούμενοι κατ΄ αυτών και των συναγωνιστών των.
Δεν θέλομεν υποφέρει πώποτε να μένη υπό σιωπήν η των καθεστώτων αφοσίωσιν μας και το ανήκον σέβας, το οποίον κατά χρέος οφείλομεν εις την πατρικήν κηδεμονίαν Σου του Αρχηγού του έθνους.
Διο ικετεύομεν θερμώς την Υ.Ε ίνα ευαρεστηθείσα διατάξη την εις τον τύπον καταχώρησιν της ικεσίου ταύτης ταπεινής ημών αναφοράς ομού και των προλαβουσών δια των Πληρεξουσίων μας, προς πληροφορίαν του παντός.
Υποσημειούμεθα δε με την απαιτουμένην αφοσίωσιν, ευπείθειαν τε και σέβας βαθύτατον.
ximeronews
Επ΄ ευκαιρία των 188 ετών από τη δολοφονία του Ιωάννη Καποδίστρια και μέσα από αδιάσειστα στοιχεία από πρωτογενείς αρχειακές πηγές, όπως μας συνηθίζει ο Ξηρομερίτης ιστορικός ερευνητής, Νίκος Θεοδ. Μήτσης, παρουσιάζουμε την ιστορική διατριβή που αφορά την εφυλιοπολεμική κατάσταση στα 1831 στην Ελλάδα, την ανταρσία στη Μάνη από τους Μαυρομιχαλαίους, τις αντιδράσεις και τα ψηφίσματα συμπαράστασης της επαρχίας Βονίτσης και Ξηρομέρου και των στρατευμάτων της Δυτ. Ελλάδος προς τον Κυβερνήτη Ιωάννη Καποδίστρια, αλλά και τον σκοτεινό και δόλιο ρόλο των ξένων δυνάμεων (Αγγλία, Γαλλία, Ρωσία).
Άξιο σημειώσεως για τον αναγνώστη σαυτό το θέμα που σας παρουσιάζουμε, είναι τα ψηφίσματα συμπαράστασης των Ακαρνάνων προς το πρόσωπο του Κυβερνήτη Ιωάννη Καποδίστρια που μας φέρνει στο φως της δημοσιότητας για πρώτη φορά ο Νίκος Μήτσης
Θα μείνετε έκθαμβοι, διαβάζοντας για τις δημοκρατικές Συνελεύσεις των Ξηρομεριτών στον Μύτικα στις 28 Φεβρουαρίου 1831, στον Αετό Ξηρομέρου στις 4 Αυγούστου 1831, στη Βόνιτσα στις 3 Αυγούστου 1831, όπως και τα ψηφίσματα συμπαράστασης τους προς τον Ιωάννη Καποδίστρια, εξ αιτίας της ανταρσίας των Μαυρομιχαλαίων κατά του Καποδίστρια.
Θα διαπιστώσετε ποια χωριά συμμετείχαν στις Συνελεύσεις αυτές, ποια ονόματα υπέγραψαν, τη Δημογεροντία της Βόνιτσας στα 1831, όπως και τη Δημογεροντία του Ξηρομέρου, την Αστυνομία στον Μύτικα στα 1831, τα ψηφίσματα συμπαράστασης από τα στρατόπεδα του Μακρυνόρους και τα ονόματα των αξιωματικών του Ταξιαρχικού Σώματος στη Δυτική Ελλάδα .
Παράλληλα θα διαβάσετε και αντίστοιχα ψηφίσματα υπέρ του Καποδίστρια από δεκάδες χωριά της Μάνης. Τη δολοφονία του Καποδίστρια από τους: Κωνσταντίνο και Γεώργιο Μαυρομιχάλη, καθώς και την τραγική τους εκτέλεση.
Θα δείτε σε πρωτότυπη μορφή τη δακρύβρεχτη επιστολή δακρυρροούντων οπλαρχηγών της Δυτικής Ελλάδος με τις πρωτότυπες υπογραφές των: Γεωργίου Βαρνακιώτη, Θεόδωρου Γρίβα, Ανδρέα Ίσκου, Κίτσου Τζαβέλα, Γεωργίου Τσόγκα, Δημήτρη Μακρή, Κωνσταντή Βέρρη, Γιαννάκη Στάικου, Παναγή Γαλάνη, Γαρδικιώτη Γρίβα, Βικέντιου Πίσσα Φρούραρχου Μεσολογγίου, κλπ αξιωματικών.
Αλλά και τις δυο εθνοσυνελεύσεις και δυο κυβερνήσεις που υπήρχαν στα 1831 εξ αιτίας της εμυλιοπολεμικής κατάστασης που επικρατούσε τότε στην άρτι συσταθείσα ανεξάρτητη Ελλάδα.
Όπως και την έλευση του βασιλιά Όθωνα στην Ελλάδα στα 1833, μετά από την έγκριση της Ε΄ Εθνοσυνέλευσης των Ελλήνων τον Ιούλιο του 1832 .
Ιστορικά ντοκουμέντα που κάθε αναγνώστης θα ήθελε να γνωρίζει, καθότι η πραγματική μας ιστορία και δη η Τοπική δεν μας έχει διδαχθεί, για λόγους που αναντίρρητα δεν είναι της παρούσης.
******************
ιστορικές ιχνηλασίες
Γράφει ο: ΝΙΚΟΣ ΘΕΟΔ. ΜΗΤΣΗΣ
Συγγραφέας Ιστορικός
ΜΑΝΗ ΚΑΙ ΞΗΡΟΜΕΡΟ στα 1831
Η ανταρσία κατά του Καποδίστρια στο Λιμένι και την Αρεόπολη, όπως και τα υπέρ αυτού ψηφίσματα συμπαράστασης των Ξηρομεριτών, των Βονιτσάνων και των δυτικοελλαδιτών αξιωματικών του στρατού που αφορούσαν τη δολοφονία του Καποδίστρια από τους Γεώργιο και Κωνσταντίνο Μαυρομιχάλη.
Ως γνωστόν από το Πάσχα του 1830 Μανιάτες από τα χωριά Λιμένι και Αρεόπολη βρέθηκαν σε ανταρσία διαρκείας κατά του Κυβερνήτη Ιωάννη Καποδίστρια και μοίραζαν, ιδιοχείρως οι ίδιοι, συνθήματα, για την μη πληρωμή των φόρων με την παρακάτω δικαιολογία “Ουδέποτε πλήρωσε η Μάνη και δεν πρέπει να καθιερωθή τοιαύτη κακή συνήθεια“ και τον Δεκέμβριο του ιδίου έτους συγκρότησαν, παρανόμως φυσικά, Προσωρινή (Διοικητική) Επιτροπή με έδρα την Τζίμοβα δηλ. τη σημερινή Αρεόπολη της Μάνης.
Πρωταγωνιστικό ρόλο σ αυτή την ανταρσία έπαιξε ο Τζανής (Ιωάννης) ή Κατσής Μαυρομιχάλης, αδελφός του Πετρόμπεη, ο οποίος συγκρότησε, όπως προείπαμε, επαναστατική κυβέρνηση στην Τσίμοβα (Αρεόπολη), έδιωξε τους κυβερνητικούς υπαλλήλους, άρπαξε τις προσόδους του Τελωνείου και έστειλε μερικούς οπαδούς– φίλους του στην Μονεμβασιά και το Έλος της Λακωνίας όπου και λεηλάτησαν τους κατοίκους......... Η δυσαρέσκεια και η εχθρότητα των Μαυρομιχαλαίων στον Καποδίστρια οφειλόταν στην κατάργηση των προνομίων που είχαν στους δασμούς και τη φορολογία κατά την Τουρκική περίοδο ως ηγεμόνων της Μάνης. Παράλληλα το 1830 το αντικαποδιστριακό ρεύμα διογκώθηκε ταχύτατα με κύρια στηρίγματα στην Ύδρα, στον Πόρο, στις Σπέτσες, στη Σύρο και στη Μάνη. Οι πλοιοκτήτες εκείνης της εποχής έτρεφαν μεγάλο μίσος για τον Καποδίστρια και δεν επιθυμούσαν να φορολογηθούν όπως οι υπόλοιποι πολίτες της χώρας.
Ο πύργος του Παναγιώτη Μούρτζινου (Τρουπάκη) στην Καρδαμύλη της Μεσσηνιακής Μάνης
Η ΓΕΝΙΚΗ Εφημερίς [φ. 7/28-1-1831] η οποία αναφέρει για τα γεγονότα της ανταρσίας από τους Μαυρομιχαλαίους, τέλους του 1830 με αρχές του 1831, στο Λιμένι της Μάνης
Έτσι τον Δεκέμβριο του 1830 ξέσπασαν στο Λιμένι της Μάνης (έδρα των Μαυρομιχαλαίων) φοβερές ταραχές, διώχθηκε βίαια ο έκτακτος Επίτροπος (Νομάρχης Κάτω Μεσσηνίας, Ιάκωβος Κορνήλιος) και οι Μανιάτες ετοιμαζόταν να προχωρήσουν με στασιαστικές διαθέσεις στο Ναύπλιο. Παράλληλα προχώρησαν σε έκτροπα και βιαιότητες και έφθασε στο σημείο να κάνουν και ανταρσία για να ανατρέψουν με πραξικοπηματικό τρόπο τον νόμιμο και εκλεγμένο από τη Γ΄ Εθνοσυνέλευση, Κυβερνήτη Ιωάννη Αντ. Καποδίστρια.
Κυριότερος σκοπός των στασιαστών ήταν η κάλυψη της διαρπαγής των δημοσίων χρημάτων, που είχαν εκείνες τις ημέρες εισπραχθεί από τις προσόδους της επαρχίας Μαΐνης (Μάνης). Επίσης μια άλλη απαράδεκτη ενέργεια του αντικαποδιστριακού Ανδρέα Μιαούλη ήταν και η ανατίναξη δυο ελληνικών πλοίων στις 1 Αυγούστου 1831 στον ναύσταθμο του Πόρου. Συγκεκριμένα, ανατίναξε την φρεγάτα “Ελλάς” και την κορβέτα “Ύδρα”.
H εφημερίδα ΓΕΝΙΚΗ (αριθ. 7/28-1-1831, ιδέ σχετική φωτο πιο πάνω) για τη στάση των Μανιατών, αναφέρει μεταξύ άλλων τα εξής:
“ο Γερουσιαστής Πέτρος Μαυρομιχάλης (Πετρόμπεης), ο αδελφός του Κωνσταντίνος και ο ανεψιός του Κατσάκος ανεχώρησαν κρυφίως για το Λιμένι. Οι δύο πρώτοι ελειποτάκτησαν ως προς την οποίαν κατείχον θέσιν καθό υπάλληλοι της Κυβερνήσεως και ο τρίτος εδραπέτευσεν από την εν Άργει φυλακήν, όπου εκρατείτο κρισολογούμενος εις το Πρωτόκλητον Δικαστήριον. Πιστεύομεν αδιστάκτως ότι η αξιόποινος αύτη πράξις συνέχεται με τα στασιώδη κινήματα, τα οποία συνέβησαν εις Λιμένι προς τα τέλη του Δεκεμβρίου.
Η κυβέρνησις έλαβε και θα λάβει τα πλέον δραστήρια μέτρα τόσον δια να προφυλάξη τας ειρημένας επαρχίας απο την επιδημίαν της αταξίας, όσον και δια να επαναγάγη εις τα χρέη των ανθρώπους αποπλανημένους από την αμάθειαν και την πλεονεξίαν....................... Σας δίδομεν τας πληροφορίας ταύτας, δια να οδηγηθήτε ως προς τας ομιλίας σας με τους δημογέροντας, τους προκρίτους και τους πολίτας των οποίων ενεπιστεύθητε την διεύθυνσιν επαρχιών....
Εν Ναυπλίω την 18 Ιανουαρίου 1831
ο Κυβερνήτης ο Γραμματεύς της Επικρατείας
Ι.Α. ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑΣ Ν. ΣΠΗΛΙΑΔΗΣ “
****************** Ο Καποδίστριας αφού είδε ότι οι Μαυριμιχαλαίοι ξεπέρασαν κάθε όριο, αντέδρασε και συνέλαβε τον Τζανή (Ιωάννης) Μαυρομιχάλη (που ήταν αδελφός του Πετρόμπεη Μαυρομιχάλη), τον γιο του Ηλία Κατσάκο και τους περιόρισε στις Σπέτσες και στο Άργος αντίστοιχα, με την κατηγορία της πειρατείας και της απόπειρας δολοφονίας. Και, στις 23 Ιανουαρίου 1831 συνέλαβε στο Κατάκωλο Ηλείας τον αντικαποδιστριακό Πετρόμπεη Μαυρομιχάλη (τον άλλοτε Μπέη της Μάνης) και τον φυλάκισε στο Ιτσ Καλέ (Ακροναυπλία). Ως γνωστόν τον Μάρτιο του 1832 ο Πετρόμπεης Μαυρομιχάλης αποφυλακίστηκε με διαταγή του Αυγουστίνου Αντ. Καποδίστρια.
Αυτές οι στασιάσεις και οι ταραχές είχαν σαν αποτέλεσμα τα υπόλοιπα γεωγραφικά διαμερίσματα της Ελλάδος να δημιουργήσουν “κίνημα” συμπάθειας προς τον Κυβερνήτη και, με αφορμή την διακήρυξη του Καποδίστρια όπως δημοσιεύθηκε με αριθ. 2993 στην εφημερίδα ΓΕΝΙΚΗ, εξέδιδαν οι Δημογεροντίες ψηφίσματα, εκφράζοντας έτσι και δημόσια τη συμπαράστασή τους προς τον Ιωάννη Καποδίστρια.
************
Ένα τέτοιο ψήφισμα συμπαράστασης προς τον Καποδίστρια για τα γεγονότα της ανταρσίας των Μανιατών κατά του Κυβερνήτη τον Δεκέμβριο του 1830 στο Λιμένι Λακωνίας, έχουμε και από τη Δημογεροντία του Ξηρομέρου. Ψήφισμα που συντάχθηκε και υπογράφηκε στις 28 Φεβρουαρίου 1831 στον Μύτικα από τους δημογέροντες και τους προκρίτους του Ξηρομέρου, το οποίο και αξίζει τον κόπο να δούμε, πως οι τότε Ξηρομερίτες, έδειχναν τη συμπαράστασή τους προς τον Καποδίστρια σε χρόνο που άλλες επαρχίες της Ελλάδας στασίαζαν, καθώς επίσης και τα ονόματα αυτών που υπέγραψαν το ψήφισμα συμπαράστασης στον Καποδίστρια, αλλά και τα χωριά απ’ τα οποία και κατάγονταν οι υπογράφοντες.
Σημειωτέον ότι στην Ακαρνανία υπήρχε, τότε, έντονο αντικαποδιστριακό ρεύμα, λόγω του ότι οι περιοχές Ξηρόμερο, Βόνιτσα και Βάλτος αφέθηκαν εκτός των ορίων του νεοσύστατου ελληνικού κράτους με την συνθήκη της Ανδριανουπόλεως 2-14 Σεπτ. 1829. Ενσωματώθηκαν, ως γνωστόν, αμφότερες οι επαρχίες της Ακαρνανίας στο ελληνικό κράτος, με τη συνθήκη της Κάλλιτζας στις 9-21 Ιουλίου του 1832.
Παρόμοια ψηφίσματα βρήκαμε κατά την έρευνά μας και από τις επαρχίες της τότε Αιτωλοακαρνανίας όπως: του Βάλτου, της Ευρυτανίας, της Τριχωνίδας, του Ζυγού, του Βλοχού, του Αιτωλικού, του Μεσολογγίου, της Ναυπακτίας, των Κραβάρων αλλά κλπ διαμερισμάτων της τότε ελεύθερης Ελλάδας [Γεν. Γραμ. φ. 264].
Ιδού και το ψήφισμα που αλιεύσαμε στην αέναο έρευνα μας στα Γ.Α.Κ, μεταφρασμένο από πρωτότυπη αρχειακή πηγή, του οποίου κρατάμε το ύφος και την ορθογραφία αυτού ως έχει από το πρωτότυπο, ψήφισμα που συντάχθηκε και υπογράφηκε στον Μύτικα από τους προκριτοδημογέροντες του Ξηρομέρου:
“Προς τον Εξοχώτατον Κυβερνήτην της Ελλάδος
Εξοχώτατε!
Η υπ΄ αριθ. 2993 εγκύκλιος της Υ. Ε την οποίαν η Γεν. Εφημερίς δημοσιεύει μας δίδει την αφορμήν εις το να εκφράσωμε προς την Σ. Κυβέρνησιν τα αισθήματά μας, εις την λύπην την οποίαν συναισθάνθημεν δια τα κατά εν Λιμένι της Σπάρτης συμβάντα, αποτέλεσμα ολέθριον της κακοβουλίας των Μαυρομιχαλαίων της οποίας τυφλά όργανα μόνοι οι Λιμένιοι. Ελεούμε περιπαθέστατα το δυστύχημα των κατοίκων του Λιμενίου και δεν ελπίζομεν, αν έχουν ψυχήν ελληνικήν, να μην ήτον εις αίσθησιν, δια την εξ απάτης επωνείδιστον παρεκτροπήν των ταύτην και (εις) κατάστασιν.
Μας εμπνέει επίσης οικτράν αποστροφήν και αγανάκτησιν το φρόνημα και ο σκοπός των κακοβούλων στασιαστών, οι οποίοι και εις άλλας περιστάσεις απέδειξαν εις το κοινόν της Ελλάδος και εις τον κόσμον, ότι δεν είναι γνήσια της Ελλάδος τέκνα και όνειδος της πατρίδος των.
Παγώνει αφ ετέρου το αίμα μας εις τας φλέβας του μήποτε περίστασιν τοιαύτην, καθ΄ ην αντικείμενον των φιλανθρώπων φροντίδων της Ευρώπης, και των ευεργετικών σκοπών των κρατεών υπερασπιστών μας τα πράγματα της Ελλάδος και η αποκατάστασις της πατρίδος μας, η φήμη άλλως πως εξηγήσει τα καθ΄ ημάς, και λυπήσει τους φίλους και ευεργέτας μας και παραβλέψει τα πολύτιμα της πατρίδος μας συμφέροντα.
Σπεύδομεν δια ταύτα να διαβεβαιώσουμε στον Σεβαστόν Κυβερνήτην μας, την διακίαν θλίψιν μας και αγανάκτησιν ως προς τα συμβάντα, και την ολόψυχον και καθολικήν αφοσίωσιν όλων ημών εις την ενεστώτα Σοφήν Κυβέρνησίν μας και τα καθεστώτα. Ως άστρον δε αντικείμενον της πατρικής σας κηδεμονίας, αξιούμε και γενικοτέρας προσοχής την πατρώαν μας ταύτην Γην, της οποίας οι κάτοικοι και υπό τον ζυγόν της Τυρανικής εξουσίας, σεμνοπρεπώς εφύλαξαν χαρακτήρα υποταγής κι όχι δουλείας ως προς τους Τυράνους των. Και εις το στάδιον του αγώνος μας ενδόξως ηγωνίσθησαν με το ευγενές αίσθημα, το οποίον το προς την πατρίδα χρέος των υπαγόρευε και το δικαίωμα, αποβλέποντες εις ένα και μόνον τέλος δια να ζήσουν ελεύθεροι και υπό νόμους. Απεκδεχόμενοι ως αποτέλεσμα των πολυαιμάτων θυσιών και αγώνων των της ευνομίας τα καλά , όσα διάτινος καιρού ευτυχώς με την παρουσίαν σας απολαμβάνομεν. Και δεν πιστεύομεν ποτέ ώστε η φιλάνθρωπος και ευαίσθητος καρδίας σας να υποφέρει, λαοί οίτινες τόσον εκτίμησαν και λατρεύουν το πολίτιμον της ελευθερίας όνομα και πράγμα και οίτινες έγιναν όλοι θύματα του πολέμου και με απίστευτον διακαρτέρησαν υπομονήν και ανδρείαν επ΄ αυτό και μόνον δια να ζήσουν ως άνθρωποι και όχι ως κτήνη, να αποσπασθούν ασπλάχνως από την ολομέλειαν της Ελλάδος και να παρορασθώσιν εις εγκατάλειψιν εις τοιαύτην κατάστασιν, Σας διαβεβαιούμεν ή φιλανθρωπία δι ημάς ή θάνατος. Τα Σώματα των υπολειπομένων μας κατάστικτα από πληγάς. Αι κωμοπόλεις εις τα χωρία μας σχηματίζουν οικτράν ερημίαν και πολυάριθμαι οικογένειές μας θύματα του πολέμου, και λάφυρα της θυρωδίας των απόντων μας εχθρών και τυράννων, ώστε το να επιζήσωμεν όνειδος εις ημάς, και άδικον εις τας ιεράς εκείνας ευκλέας σκηνάς, των οποίων αχνίζουν ακόμη τα αίματα, και η ζωηρά και παντηκοτάτι ενθύμησις των οποίων συνδέει και ζωογονεί τας τεθλημένας καρδίας μας. Περισσότερον μήτε ψυχήν έχομεν να εκφρασθώμεν, μήτε η κατάστασίς μας επιδέχθει περιγραφήν εις κάθε εναντίον, ο μοι γένοιτο.
Όθεν και τα ολίγα ταύτα αν γενούν ευπρόσδεκτος αφορμή και ύλη επιχειρηματική εις την Εξοχότητά σας εις το να επικαλεσθείτε την φιλανθρωπίαν των Σεβαστών δυνάμεων εις την ευεργετικήν προσπάθειάν των και δι ημάς. Των οποίων η φιλανθρωπία συνοδευομένη με την αχώριστον και υψηλήν δικαιοσύνην των ήτοι τους χαρακτηρίζει, δεν συγχωρεί βέβαια την εγκατάλειψιν.
Επικαλούμεθα επί τούτοις ώστε η θεία πρόνοια ήτις σας επροώρισεν αξιοσέβαστε Κυβερνήτα! ως όργανον των τοιούτων φιλανθρώπων πράξεων και μεγαλουργειών να εμπνεύση εις την ψυχήν σας όσα συντελεστικά εις υπεράσπησιν των δικαιωμάτων μας και εξασφάλησιν της τύχης μας και όσα πρόσφορα εις το να δικαιώσουν την διαγωγήν μας ερύπια του κόσμου και να ματαιώσουν τας κακοβουλίας τους σκοπούς, ων κυτίον των συμφερόντων του έθνους, και της οποίας επαξίως χαίρει υπολήψεως.
Δέξασθε Σεβαστέ Κυβερνήτα, την μεθ υποταγής και υποκλίσεως απεριόριστον ευγνωμοσύνην μας και το Σέβας .
Εν Μύτικα τη 28 Φεβρουαρίου 1831
Το ψήφισμα συμπαράστασης υπέρ του κυβερνήτη Ιωάννη Καποδίστρια, που συντάχθηκε και Υπογράφηκε στις 28 Φεβρ. το 1831 στον Μύτικα από τους προκρίτους και Δημογέροντες του Ξηρομέρο [Γεν.Γραμ.φ.264]
Ιδού και τα ονόματα, τα αξιώματα, αλλά και τα χωριά κάθε προκριτοδημογέροντα υπογράφοντα στη συνέλευση αυτή στις 28 Φεβρουαρίου 1831 στον Μύτικα Ξηρομέρου:
Επίσης ακολουθούν και οι υπογραφές μερικών αξιωματικών του Ταξιαρχικού Σώματος, όπως:
ο Πεντακοσίαρχος Νικόλαος Μαυρομμάτης, ο εικοσιπένταρχος Σωτήρης Σαμαντάς, ο πενήνταρχος Τάτζης Δραγαμεστινός, ο εκατόνταρχος Γεώργιος Δασκαλάκης επίτροπος παρά του Δημογέροντος Προδρόμου.
Η Αστυνομία Ξηρομέρου επικυροί το γνήσιον των όπισθεν και άνωθεν υπογραφών Δημογερόντων και Προκρίτων της Επαρχίας ταύτης.
Μια ανάγνωση με τη δέουσα προσοχή, διαπιστώνεται αναντίρρητα από τον αναγνώστη ότι αρκετά ονόματα εκείνης της περιόδου, υπάρχουν και σήμερα στα προαναφερόμενα χωριά του Ξηρομέρου.
Το αυτό θα διαπιστωθεί και στην παρακάτω συνέλευση που έγινε στον Αετό Ξηρομέρου στις 4 Αυγούστου του 1831 την οποία και σας παρουσιάζουμε πιο κάτω.
Η δε εφημερίδα, ΓΕΝΙΚΗ, φύλο 25, γράφει στις 1 Απρ. 1831 τα ακόλουθα:
«Μας εκοινοποιήθησαν ήδη και έτεραι αναφοραί προς την Κυβέρνησιν των επαρχιών Βλοχού, Βάλτου, Ξηρομέρου και Καρπενησίου, και των νήσων Σίφνου, Πολυκάνδρου, Σύρου και Αμοργού εξηγούσαι και αυταί την αγανάκτησιν του λαού δια το κίνημα της Μαυρομιχαλικής οικογενείας……… [ Φ.25/1/4/1831]
Δυστυχώς το έτος 1831 χαρακτηρίστηκε με πολιτικές ανωμαλίες και στασιακά κινήματα κυρίως από τη Μάνη, τη Χίο, τις Σπέτσες, τον Πόρο, τη Σύρο και την Ύδρα, αλλά και στρατιωτικά κινήματα όπως αυτό με τον Τσάμη Καρατάσο. Υπήρξε εν κατακλείδι, μια ασταθής πολιτικοστρατιωτική κατάσταση και ζητούσαν οι αντικαποδιστριακοί, επίμονα, εθνική Συνέλευση η οποία προσδιορίστηκε για τις 8 Σεπτ. 1831 δίχως δε αυτή ποτέ να πραγματοποιηθεί σε αυτή την ημερομηνία.
Λογικό ήταν κάτω από αυτές τις συνθήκες, η κυβέρνηση του Καποδίστρια να ενημερώνει συστηματικά με εγκυκλίους τους Διοικητές και Έκτακτους Επιτρόπους [Νομάρχες] σε κάθε νομό για τα ανά την επικράτεια τεκταινόμενα και οι Διοικητές να ενημερώνουν τις Δημογεροντίες που υπήρχαν στα χωριά.
Μία τέτοια εγκύκλιος με Αριθ. 4.012 στάλθηκε αρχές καλοκαιριού του 1831 σε όλους τους Νομούς, η οποία γνωστοποιούσε την κατάσταση των στασιαστών στην Ύδρα και στη Μάνη και, κάθε επαρχία εξέδιδε πανελλαδικά και αντίστοιχα ψηφίσματα συμπαράστασης και ευγνωμοσύνης προς τον Κυβερνήτη Ιωάννη Αντ. Καποδίστρια.
*******************
Ένα τέτοιο ψήφισμα έχουμε και από την Συνέλευση των Ξηρομεριτών και των Βονιτσάνων (άλλο Ξηρόμερο κι άλλο Βόνιτσα!!!) που πραγματοποιήθηκαν στη Βόνιτσα στις 23 Ιουλίου 1831 και στον Αετό Ξηρομέρου στις 4 Αυγούστου 1831.
Η αναφορά της επαρχίας Βονίτσης μεταξύ των άλλων, αναφέρει και τα εξής:
«Αναφορά της επαρχίας Βονίτσης
ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΕΞΟΧΩΤΑΤΟΝ ΚΥΒΕΡΝΗΤΗΝ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ
Εξοχώτατε
Ο Διοικητής μας μας εκοινοποίησε κατ΄ αυτάς τα δια του υπ΄ αριθ. 4.012 εγκυκλίου κοινοποιούμενα των οποίων το πνεύμα και ο σκοπός αποβλέπει εις το να μας κάμη προσεκτικούς εις τα αληθινά μας συμφέροντα και να μας αποκαταστήση αξίον, της οποίας το έθνος απολαμβάνει συμπαθείας των Συμμάχων των Εθνών.
Είδομεν με φρίκην και αγανάκτησιν εν αυτή και τα ανακινούμενα από κακοβούλους τινάς και φατριαστάς, των οποίων η διαγωγή φαυλόβιος, και έργον των να ταράττουν το πάν, και παντοιοτρόπως να διοργανίζουν και να δολιεύωνται ολέθρια κατά των γενικών συμφερόντων και της πατρίδος………… Τοιαύτα έχοντες υπ΄ όψιν και αναπολούντες το παρελθόν ως προς την παρούσαν κατάστασι μας, δεν ημπορούμεν παρά να σας κηρύττωμεν ευεργέτην μας και σωτήρα, και με βαθείαν ευγνομωσύνη συναίσθησιν και εις τους υιούς μας κατά διαδοχήν και εις τας απερχομένας γεννεάς, να παραπέμπωμεν της ευεργεσίας την χάριν και κλέος…………………………… Δέχθητε Εξοχώτατε, την διαβεβαίωσιν των ειλικρινών αισθημάτων μας, και την αφοσίωσιν μας μετ΄ ευγνωμοσύνης απεριγράπτου και διαπαντός.
Εν Βονίτζη την 23 Ιουλίου 1831
Οι ευπειθέστατοι πολίται της επαρχίας Βονίτζης
Κωνσταντίνος Χαλικιόπουλος Λογοθέτου, Ιωάννης Χαλικιόπουλος Λογοθέτου, Δ. Δερβέναγας, Α. Φραγκαθούλης, Χ. Ντέταρης, Γ. Παταγούδης, Γ. Τσακαλόπουλος, Ιω. Γαβριλάκης, Η. Ζέρβας, Ν. Πανταζής, Κ. Αγούτσης, Γ. Καψάλης.
έπονται και λοπαί υπογραφαί τον αριθμό 68.
Επικυρούται η γνησιότης των όπισθεν και άνωθεν υπογραφών με τη σφραγίδα ταύτης της Επαρχιακής Δημογεροντίας Βονίτζης.
Οι Δημογέροντες: Εν Βονίτζη την 3 Αυγούστου 1831
Αντώνης Αρνής, Γ. Τζιδήμας, ο Γραμματεύς Δ. Τζακαλότας [ΓΕΝΙΚΗ, φ.71,16-9-1831 σελ.450]»
**************
Η δε αναφορά των Ξηρομεριτών στον Αετό Ξηρομέρου στις 4 Αυγούστου του 1831 αναφέρει τα ακόλουθα [ΓΕΝΙΚΗ φ.71/ Τετάρτη, 16 Σεπτεμβρίου 1831] :
«Αναφορά της Επαρχίας Ξηρομέρου
ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΕΞΟΧΩΤΑΤΟΝ ΚΑΙ ΣΕΒΑΣΤΟΝ ΚΥΒΕΡΝΗΤΗΝ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ
Εξοχώτατε
Εκινονοποιήθησαν και εις ημάς τα δια της υπ. Αριθ. 4.012 εγκυκλίου γνωστοποιούμενα ανούσια και απονενοημένα κινήματα των εν Ύδρα κακοφρονούντων και στασιαστών.
Είδομεν με φρίκην μας και αγανάκτησιν τα τοιαύτα, γνωρίζοντες τους τοιούτους και ως εκ της πείρας και ότι σκοπόν άλλον δεν έχουν ειμή να ρίξουν το Έθνος εις τα φρικώδη της αναρχίας επακόλουθα.
Ιδού και το κείμενο συμπαράστασης προς τον Ιωάννη Καποδίστρια που υπογράφηκε στον Αετό Ξηρομέρου από τους προκριτοδημογέροντες αυτού, στις 6 Αυγούστου του 1831 και στο οποίο παρουσιάζονται ονόματα δημογερόντων καθώς και τα χωριά του Ξηρομέρου που συμμετείχαν στην συνέλευση αυτή.
«Εξάπτει περισσότερον την αγανάκτησιν μας καθόσον η τόλμη των αχαλίνωτος και απαυθαδιάζουν να αντιποιούνται αυτοχειροτώνητοι την επιτροπείαν του Έθνους, ώστε και εις πράξεις δημοσίας να προχωρούν υπέρ εθνικών δικαιωμάτων, σφετεριζόμενοι εγκληματικώς τα δικαιώματα του Έθνους. Συρράπτουν ανύπαρκτα και κατά των καθεστώτων η ευνομία, και εναρμόνιος τάξις των πραγμάτων, είναι θάνατος δι αυτούς. Άνθρωποι οι πλείστοι απάτριδες, με φαυλόβιον διαγωγήν, και στασιαστικόν πνεύμα, τα χαρακτηριστικά των. Η μάστιξ πολυπαθούς πατρίδος μας απ΄ αρχής αυτοί.
Όλα τα δυστυχήματα της τα χρεωστεί η Ελλάς εις αυτούς. Δεν επεκτεινόμεθα να διαγράψωμεν τους τοιούτους. Απερίγραπτος η κακία των, και τα πρακτικά των αρκετά τους θεατρίζουν, και καταδικάζουν. Εις μάτην υποκρίνονται με το πρόσχημα του πατριωτισμού να παρασύρουν τους απλουστέρους. Το ιερόν τούτο αίσθημα μακράν, όσον ο ουρανός από την γην, από τας τοιαύτας καρδίας, τας οποίας εμετουσίασεν η κακία, και απεθερίωσεν η διαγωγή. Ελεούμεν περιπαθώς τους ολίγους πεπλανημένους εκ των ομογενών μας, και ευχόμεθα την επανόρθωσίν των, και την επιείκειαν της Κυβερνήσεως δια την εξαπάτησιν των, και τους κεραυνούς της θείας δίκης κατά της κεφαλής των λαοπλάνων τούτων, και μέτρα της Κυβερνήσεως ανάλογα προς ικανοποίησιν του εθνικού χαρακτήρος ως περιεβρισμένου.
Επειδή δε και τα τοιαύτα, άλλως πως διαφημιζόμενα εις τον έξω κόσμον, λυπούν τους φίλους και ευεργέτας μας, και καταβλάπτουν και τα γενικά μας συμφέροντα παρεξηγούμενα από τους χαιρεκάκους, σπεύδομεν αυθόρμητοι και επ αυτό τούτο, να διερμηνεύσωμεν δια της παρούσης μας τα ειλικρινή μας αισθήματα, και την αφοσίωσιν μας ως προς την ενεστώσαν Κυβέρνησιν, και τα καθεστώτα.
Η δια χρόνων ήδη ευτυχώς επικρατούσα ευνομία και ησυχίαν εν τοις καθ΄ ημάς, είναι ομολουγουμένως καρπός της σοφής σας και πατρικής κυβερνήσεως, και των ακαμάτων προσπαθειών και αγώνων σας υπέρ της κοινής ευδαιμονίας. Εν τούτοις αδιστάκτως πιστεύομεν και καθομολογούμεν, ότι, έν από τα αγαθά, με τα οποία η Θεία πρόνοια εβράβευσεν τον αγώνα μας, και το κυριότατον είναι η επί κεφαλής του πολιτικού μας ορίζοντος επιστολή σας και εγκαθύδρισις.
Σειρά ευεργετημάτων τα πρακτικά σας, πολλαπλασιάζουσιν και εις ημάς με συναίσθησιν αδιαλείπτου ευγνωμοσύνης την υποχρέωσιν, ώστε, και με έκστασιν αποβλέποντες ως προς την παρούσαν κατάστασίν μας, και τας προσπαθείας σας δια την εις το τελειότερον βελτίωσίν μας, δεξιάς του Υψίστου ανευφημούμενη αντίληψις.
Διερμηνευταί λοιπόν των αισθημάτων της επαρχίας μας δια ταύτα, καθομολογούμεν και την από μέρους όλων ημών προς την Υ.Ε δια την πατρικήν αυτής κυβέρνησιν, δι όσα εχορήγησεν εις ημάς αγαθά, και την περί των μεγάλων και εμβριθών συμφερόντων μας πρόνοιαν αυτής επί το μέλλον διαπιστευόμενοι και του λοιπού την τύχην μας με όλην την αφοσίωσιν, ως εις του λοιπού την τύχην μας με όλην την αφοσίωσιν, ως εις τον μόνον ικανόν να μας ευοδώση εις τον λιμένα της αληθούς ευδαιμονίας και ελευθερίας, επαξίως της εθνικής αξιοπρεπείας και των πολυαιμάτων θυσιών και αγώνων μας.
Δέχθητε, αξιοσέβαστε ημών Κυβερνήτα, την διαβεβαίωσιν των ειλικρινών αισθημάτων μας προς Σέ, ως δείγμα της απεριορίστου ευγνωμοσύνης μας και εμπιστοσύνης.
Εν Αετώ Ξηρομέρου, την 4 Αυγούστου 1831 .
Οι ευπειθείς πολίται της επαρχίας Ξηρομέρου.
Οι του χωρίου Δραγαμέστου: Παν. Στεργιάτος, Χρ. Μαγγίνας, Ανδρέας Καλοπατίτζης, Παππα Θανάσης, Στ. Κουτζαύτης
οι της Ζάβιτζας (Αρχοντοχώρι): Γιαννάκης Καραπάνος, Στ. Σπετζαρίας, Πάνος Νίκος (Φραγλογιάννης), Τ. Καραγιάννης
οι της Κατοχής: Ιω. Βάλβης, Αντ. Κακόκληρας, Στ. Μεταξούλης, Π. Λάσκαρης
οι της Κατούνας: Μήτζος Τζιτζώνης, Κ. Τζιτζώνης, Δ. Σαμαντάς, Α. Γεωργίου
οι του Μήλα (Γουριώτισσα): Γ. Χρυσαφής, Π. Θελάκης
οι του Μαχαλά (Φυτείες): Α. Καραπάνος, Γ. Γαλάνης, Τ. Παπούλιας, Κ. Γ. Στάμου
οι του Μπαμπίνη: Α. Χαροκόπος, Γ. Τόντος, Κ. Χρήστου
οι του Παλαιοκατούνα (Λεσίνι): Ν. Γιαννέτας, Π. Παπασωτήρης, Δ. Μοσκοβίτης, Τ. Τζελέπης
οι του Πρόδρομος: Νικόλαος Γιαννούλης, Θ. Τέκος, Σ. Καρανίκας
οι του Βλυζιανά: Λ. Παππά, Στ. Μανδύλης, Γερο Νικήτας, Πλακιάς
οι του Κωνωπίνας: Γεώργιος Κολοκύθας, Β. Καρκόπουλος, Δήμος Ράπος
οι του Αχυρά: Δημήτριος Ζαρκαδούλας
οι του Κομποτής: Δημήτριος Καραΐσκος
οι του Κανδήλα: Δημ. Περδίκης, Γ. Θεοδωράκης, Α. Παπαδημητρίου, Θεοδ. Λιγκώνης
οι του Μποδολοβίτσα (Πεντάλοφος): Δ. Κατσιούλας, Β. Βλάχας, Σίμος Ρώσσος
οι του Χρυσοβίτζα: Δημ. Γκόλιας, Γ. Κατζανόπουλος, Δ. Σκαντάλης, Νίκος Ζορμπάς
οι του Αετού: Αναγν. Μπαρμπακούλης, Γ. Καρύκης, Δ. Πετζινός
οι του Τρύφου: Α. Πρεβεζάνος, Α. Ποτηροτζώτης, Γ. Κουτζός, Καρακάλης
οι του Μερδενίκου (Παναγούλα): Π. Δράκος, Α. Παβέλης
οι του Ρίγανη: Στ. Κομπορόζος, Κ. Γραμμένος
οι του Μαχαιρά: Δημ. Λιάμης, Γ. Μπακάλης
οι του Σκουρτού: Θ. Στρατούλης
οι του Παπαδάτου: Κ. Φλώρος, Θ. Στέργιος, Γ. Γερόλυμος
οι του Νύσσα και Μπόικον (οικισμοί στη Κατούνα): Χ. Καρελάκης, Γ. Παππάς, Κ. Καραμπισύρης
οι του Βάρνακα: Δ. Κουσουρής, Δημ. Παλιογιάννης, Α. Μπαλομονός, Π. Ζαρκαδούλας
Επικυρούται παρά της Δημογεροντίας ταύτης η γνησιότης των άνωθεν και όπισθεν υπογραφών και τα ενδιαλαμβανόμενα
Εν Αετώ την 6 Αυγούστου 1831
****************
Παρόμοια ψηφίσματα συμπαράστασης και αφοσιώσεως στον Καποδίστρια εξέδιδαν και στρατιωτικές μονάδες που έδρευαν, τότε, στην Δυτ. Ελλάδα, όπως π.χ στο Μεσολόγγι και στο Μακρυνόρος.
Ψηφίσματα που υπογράφονταν από επιφανείς, τότε, ανώτερους αξιωματικούς, όπως οι: Ανδρέας Ίσκος, Ιωάννης Στράτος, Γεώργιος Τσόγκας, Κίτσος Τζαβέλας, Θεόδωρος Γρίβας, Δημήτρης Μακρής, Δημήτρης ή Τσάμης Γριβογιώργος, Κώστας Βλαχόπουλος, Νικόλαος Τζαβέλας, Ναστούλης Δαγκλής, Βασίλης Γούδας, Κωνσταντής Βέρρης, Ιωάννης Ραζικώτσικας, Φωτομάρας Χρήστος, Νικόλαος Μαυρομμάτης, Μιχαήλ Μόστρας, Αθανάσιος Κουτσονίκας, Χρήστος Κουτσονίκας, Φώτης Κουσουρής, Παύλος Καραϊσκάκης, Νικόλαος Κάσκαρης, Γιάννης Καρατζογιάννης, Βασίλης Μαστραπάς, Νάστος Ζέρβας, Νικόλαος Μπαμπινιώτης, Ανδρέας Στούπας, Κώστας Καπογιωργάκης, κλπ μεσαίοι αλλά και κατώτεροι αξιωματικοί που ανέφεραν μεταξύ των άλλων και τα ακόλουθα σύμφωνα με την εφημερίδα ΓΕΝΙΚΗ.
“Εξοχώτατε. Με μεγίστην αγανάκτησιν της ψυχής μας πληροφορούμεθα όσα ιδιοτελή τινά και κακόνοα άτομα έφθασαν με το απατηλόν προσωπείον του πατριωτισμού και επί λόγω Συνελεύσεως τάχα και Συντάγματος, να διαστρέψωσιν πολλούς εκ των νήσων του Αιγαίου Πελάγους και να τους διεγείρωσιν εναντίον της ενεστώσης ευτυχούς τάξεως των πραγμάτων και της κοινής ησυχίας του έθνους.
Η κατακυρίευσις του εθνικού δικρότου η ΕΛΛΑΣ, την οποίαν εσχάτως κατετόλμησαν εις Πόρον οι Υδραίοι αφήρεσε το κάλυμμα της υποκρισίας, και εφανέρωσε καθ΄ όλην την έκτασιν τους εγκληματικούς των σκοπούς, τείνοντας βέβαια εις τον όλεθρον της πατρίδος. Ότι το στρατιωτικόν τούτο απεδοκίμασε και απέρριψε πάντοτε τα τοιαύτα βδελυρά κινήματα της ραδιουργίας είναι πασίδηλον, και δι αναφορών του πολλάκις το εξέφρασε προς την Σεβαστήν Κυβέρνησιν. Δεν είναι αξιωματικός, δεν είναι στρατιώτης, να μη γνωρίζη ότι αφού η Υ.Ε έλαβε τας ηνίας της Κυβερνήσεως, το έθνος είδε την αναμόρφωσιν του, και απήλαυσεν εν άκρα ησυχία τους καρπούς των ιδρώτων του, απαλλαχθέν της τρομεράς αναρχίας, από την οποίαν πρότερον ολεθρίως κατεσπαράττετο.
Ενθυμούμενοι λοιπόν τας τρομεράς ανεμοζάλας εκείνας, εν τω μέσω των οποίων η πατρίς, πριν του ερχομού της Υ.Ε εκλονίζετο ν΄ αφανισθή ολοκλήρως, επιθυμούμεν ολοψύχως την υποστήριξιν της ενεστώσης Κυβερνήσεως και διαμαρτυρούμεθα ενώπιον Θεού και ανθρώπων, κατά των ολεθρίων κινημάτων των ραδιούργων, οίτινες πάντοτε εθυσίασαν εις την ιδιοτέλειαν του τα εμβριθή του έθνους συμφέροντα………… Εν τοσούτω έχομεν την τιμήν να υποφαινώμεθα με όλον το σέβας και υπόκλισιν.
Εκ του κατά Μακρυνόρος στρατοπέδου την 6 Αυγούστου 1831. [ΓΕΝΙΚΗ, φ. 66/29-8-1831]
***************
Όπως αντίστοιχα ψηφίσματα συμπαράστασης υπήρχαν και από τις επαρχίες της Λακωνίας και δη από αυτές κοντά με το Λιμένι και την Αερόπολη που ως γνωστόν εκείνη την εποχή ήταν εστίες σφόδρα αντικαποδιστριακές και ελεγχόμενες πλήρως από τους Μαυρομιχαλαίους.
Πρόκριτοι και Δημογέροντες από την επαρχία Ζυγού {Αγ. Δημήτριος} Σπάρτης μεταξύ άλλων αναφέρουν στις 22 Ιανουαρίου 1831 “Οι υποσημειούμενοι κάτοικοι της Επαρχίας Ζυγού με άκραν λύπην της ψυχής μας ηκούσαμεν το κατά του Διοικητού μας κίνημα εις Λιμένιον μερικών ανοήτων και ταραχοποιών εκ των χωρίων Βυτήλα, Πελεφάς, και Τζίμοβας, παρακεινούμενοι και ερεθιζόμενοι παρά των Μαυρομιχάληδων δια ιδιοτελείς σκοπούς των ... Είμεθα όλως διόλου αφοσιωμένοι εις την Σεβαστήν Κυβέρνησιν και πρόθυμοι εις τας Σεβαστάς Διαταγάς της ........... ”
Το ψήφισμα αυτό υπογράφεται από τους προκρίτους και Δημογέροντες της Επαρχίας Ζυγού, όπως τους: Δ. Μακρυγιώργης, Ι. Πετρέας, Κ. Μαγαζέας, Ι. Γιαννουλέας, Π. Γιαννάκη Χρηστέας, Θ. Πουλιγέας, Ι. Μαυρίας, Π. Γαργαλέας, Ν. Κοτοπουλέας, Τζ. Κελεπουρέας, Π. Στυλιανέας, Π. Ανανίας. [εφημερίδα ΓΕΝΙΚΗ ,Φ.10,7-2-1831]
Παρόμοιο ψήφισμα υπέγραφαν στις 23 Ιανουαρίου 1831 από τον Αλμυρό Μάνης και οι Δημογέροντες από το Σταυροπήγιο, Μ. Νικητάκης και Κ. Κουτίφας καθώς και δεκάδες Μανιάτες όπως π.χ οι: Παναγιώτης Καπετανάκης, Π. Π. Καπετανάκης, Π. Γ. Καπετανάκης, Β. Καπετανάκης, Γ. Χιλάς, Α. Χιλάς, Κ. Νικητέας, Π. Κουρουνέας, Θ. Λιμπερέας, Κ.Δ. Κωνσταντινέας, Π. Κωνσταντινέας, Ι. Μανιατέας, Ανδρουπεβίτσας Ηγούμενος, Παπά Κωνστάντιος, Τζ. Παπαδέας, Π. Γιαταναρέας, Ν. Ψαρέας, Π. Χαιδεμενέας, Σπ. Μικρουλέας, Π. Ταμπακάκης, Λ. Παπαδέας, Π. Ζερβέας, Γ. Χρυσανθέας, κ.λπ κ.λπ.
Όπως το ίδιο ψήφισμα, υπογράφεται από τους Δημογέροντες της επαρχίας Ανδρούβιστας που το υπογράφουν οι: Ι. Τρουπάκης, Γ. Τρουπάκης, Β. Τρουπάκης, Ι. Τρουπάκης, Γ. Τρουπάκης, Γ. Ν.Τρουπάκης, Σπ. Τρουπάκης, Ι. Μαρκέας, Α. Μιχαλέας, Π. Μπουκουβαλέας, Π. Δημητρέας, Π. Μανωλέας, Θ. Μιχαλέας, Ι. Μιχαλακέας, Ι.Π. Πατριαρχέας Τρουπάκης, Δ. Ξηνταβελόνης, Π. Μπουκουβαλέας, οι ιερείς Γ. Κουλουμπάκης, Σ. Διδασκάλου, Κ. Ιερομόναχος, Πνευματικός Παναηλάκης, Παπα Α. Προκόπιος, Δ. Κουμουτουρέας, Κ. Παυλέας, Ι. Καρβελέας, Α. Μανέας, Ν. Παναγουλέας, Σπ. Αβραμέας κλπ [ΓΕΝΙΚΗ, Φ.10, Σάββατο 7 Φεβρουαρίου 1831].
Στο δε φύλλο 48 της ΓΕΝΙΚΗΣ Εφημερίδας στις 27 Ιουνίου 1831 διαβάζουμε σχετικές αναφορές των επαρχιών της Σπάρτης, στις οποίες ευπειθείς πολίτες, τάσσονται υπέρ του κυβερνήτη της Ελλάδος Ιωάννη Καποδίστρια και στιγματίζουν την ανταρσία στο Λιμένι και στην Αερόπολη της Μάνης.
Έτσι βλέπουμε στις 21 Μαΐου 1831 από το Βαρούσι, εκατοντάδες υπογραφές από πολίτες της έξω Μάνης που υπογράφουν, όπως οι: Π. Καπετανάκης, Π. Π. Καπετανάκης, Π. Ι. Καπετανάκης, Β. Καπετανάκης, Ι. Καπετανάκης, Α. Ι. Καπετανάκης, Ι. Λογοθέτης, Π. Μανωλέας, Δ. Κουρκουτέας, Γ. Τζανέας, Ι. Δημητρέας, Χ. Μπανατέας, Ι. Κολομπακέας, Δ. Ταβλαρέας, Δ. Μπερδεσέας, Σ. Κοκονέας, Κ. Τζανετάκης, Ι. Σταθέας, Θ. Γεωργαλάκης, οι Δημογέροντες Κ. Κουτιφάρης και Μ. Νικητάκης και διατρανώνουν τη συμπαράστασή τους προς τον Κυβερνήτη Ιωάννη Καποδίστρια.
Στις 10 Ιουνίου 1831 πολίτες από την Ανδρούβιστα- Καρδαμύλη, υπογράφουν ψηφίσματα καταδίκης των Μαυρομιχαλαίων και υπερασπίζονται σφόδρα τον Καποδίστρια, όπως οι: Γ. Πατριαρχέας, Τ. Τρουπάκης, Σ. Τρουπάκης, Ι. Τρουπάκης, Χ. Τρουπάκης, Π. Διακαλέας, Α. Παντελέας, Π. Διακουμέας- Μαυρομιχάλης, Ν. Γεωργαντέας, Π. Γεωργαντέας, Χ. Τζαννετέας, Α. Τζαννετέας, Ν. Τζαννετέας, Δ. Κοντέας, Ν. Δρακέας, Ν. Ππαπαδέας, Α. Κητομενέας, Γ.Ταβουλαρέας, Ι. Ταβουλαρέας, Μ. Κουβαρέας, Κ. Μαυρουδέας, Ν. Μαυρουδέας, Κ. Παυλέας, Δ. Πετρέας, Χ. Φουντέας, Α. Κατζουλέας, Ν. Νικολακέας, Α. Λιάκας, Ι. Ρουσέας και οι Δημογέροντες Σ. Κυτρινιάδης και Π. Σωτηρέας κ.λπ , κ.λπ, κ.λπ.
Από την επαρχία Καστανιάς υπογράφουν αντιστοίχως οι: Α. Δουράκης, Π. Λιανέας, Στ. Καπετανέας, Π. Ορφανέας, Γ. Μαρινέας, Α. Φαδιλέας, Ι. Μιχαλακέας, Τ. Κελεπουρέας, Σ. Περάκος, Ι. Ψαρέας, Χ. Κουσούρης, Π. Σταματέας κ.λπ. Από την επαρχία Μηλέας [Πλάντζα] οι: Π. Καβάλος, Α. Κηβαλάκος, Η. Κηβαλάκος, Δ. Κηβαλάκος, Π. Κουβάκος, Π. Μαυροιδάκος, Π. Νικήτας, Γ. Μουρέας, Ν. Χρυσοσπάθης, Γ. Χρυσοσπάθης, Γ. Χιουτέας, Π. Σπερονέας, Γ. Γρηγορέας, Ι. Λουρπάκος, Μ. Μιχαλακάκος, Σ. Σαραντάκος, Γ. Κατζαδουράκος, Η. Παναγάκος, Γ. Γεωργιλέας, καθώς και οι Δημογέροντες Ι. Λογοθέτης Μπουκέας και Ιω. Χρυσοσπάθης.
Οι δε της Κακοβουλίας κάτοικοι της επαρχίας Μαΐνης (Μάνης) στις 26 Μαΐου 1831 αναφέρουν προς τον κυβερνήτη Ιωάννη Καποδίστρια το ακόλουθο ψήφισμα [ΓΕΝΙΚΗ, φ.48/27-6-1831]:
“ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΕΞΟΧΟΤΑΤΟΝ ΚΥΒΕΡΝΗΤΗΝ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ
Εξοχώτατε! Ακροαθέντες ευμενώς παρά της Υ.Ε εις Καλαμάταν, Μεθώνην και Μαραθωνήσι οι παρά των υποφαινομένων αποσταλέντες Πληρεξούσιοι των Ανατολικών και Δυτικών της Πατρίδος μας Σπάρτης Επαρχιών, παρέστησαν εις αυτήν την παρά πάντων ημών αισθανομένην ενδομύχως αγανάκτησιν κατά των εν Λιμένι και Τζίμοβαν εμφωλευόντων ολίγων τινών ταραξιών, και την εις τα καθεστώτα αφοσίωσίν μας, υπεσχέθησαν τέως, ότι δια της συνεργείας όλων ημών θέλει αποκατασταθή πάλιν η ευταξία εις Λιμένι και Τζίμοβαν. Οι παρ΄ ημών απεσταλμένοι ούτοι επανελθόντες έκαστος εις την ιδίαν επαρχίαν διεκοίνωσαν προς άπαντας την προς αυτούς παρά της Υ.Ε εγχειρισθείσαν πατρικήν απάντησιν.
Παραδεχόμενοι τοίνυν άπαντες ημάς την παρά των πληρεξουσίων μας έκτοτε γεγονυίαν αναφοράν καθ΄ όλην της την ένοιαν, δρομολογούμεν απείρους τας χάριτας δια την παρά της Υ.Ε απάντησιν εκείνης, την οποίαν ευαρεστηθείσα ηυδόκησε να εφοδιάση αυτούς ως αναφερομένην προς άπαντας. Αλλά και δια της ταπεινής ημών ταύτης δεν λείπομεν, Σεβαστέ ημών Κυβερνήτα, του να επαναλάβωμεν αναφορικώς την κατά των ταραξιών τούτων και όσων άλλων ομοιοφρόνων δικαιοτάτην αγανάκτησίν μας, των οποίων τας πράξεις αποστρεφόμενοι, ως αφορώσας την ανατροπήν των καθεστώτων δια την ιδιοτέλειαν των ιδίων της παρανομίας των συμφερόντων, αποδοκιμάζομεν αυτάς, καθ΄ όλην των την έκτασιν.
Είμεθα δε προθυμότατοι εις το να καταδιώκωμεν τους πρωταρχηγούς των, οπόταν και όταν η Σεβαστή Κυβέρνησις ευδοκήσασα διατάξη.
Δεν είναι πλέον ανεκτόν εις τας Δυτικάς και Ανατολικούς Σπαρτιάτας, να εμφωλεύωσιν εν τω μέσω των μηδενικά ιδιοτελείας άτομα, των οποίων οι συναγωνισταί όντες φυγόδικοι, να σπουδάζωσιν την ανατροπήν των καθεστώτων.
Δεν αναχόμεθα να ακούη ο έξω κόσμος, οτι οι Σπαρτιάται είναι εκείνοι, οποίους οι εν Λιμένι εμφωλεύοντες επιμελούνται να δείξωσιν συμπράκτορας της παρανομίας των, δια να ακούηται, ότι έχουσι συνοπαδούς.
Ολιγώτατοι είναι οι εν τω Λιμένι, και το όλον της Σπάρτης εις ταύτην υπογραφόμενον αναφέρεται αποδοκιμάζον την ανομιμότητά των και διαμαρτυρούμενοι κατ΄ αυτών και των συναγωνιστών των.
Δεν θέλομεν υποφέρει πώποτε να μένη υπό σιωπήν η των καθεστώτων αφοσίωσιν μας και το ανήκον σέβας, το οποίον κατά χρέος οφείλομεν εις την πατρικήν κηδεμονίαν Σου του Αρχηγού του έθνους.
Διο ικετεύομεν θερμώς την Υ.Ε ίνα ευαρεστηθείσα διατάξη την εις τον τύπον καταχώρησιν της ικεσίου ταύτης ταπεινής ημών αναφοράς ομού και των προλαβουσών δια των Πληρεξουσίων μας, προς πληροφορίαν του παντός.
Υποσημειούμεθα δε με την απαιτουμένην αφοσίωσιν, ευπείθειαν τε και σέβας βαθύτατον.
ximeronews
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
