2019-10-11 02:52:38
Έχει χαρακτηριστεί από πολλούς ως “η χειρότερη κουζίνα του κόσμου”, ενώ άλλοι θεωρούν ότι δεν έχει καν τον δικό της χαρακτήρα αφού στην ουσία αποτελεί συνονθύλευμα
διαφορετικών κουζινών του κόσμου. Μέχρι και ο Αστερίξ μιλά στην ταινία του με στερεοτυπικό τρόπο για τους Βρετανούς λέγοντας πως “πίνουν χλιαρή μπίρα και τρώνε άνοστα βραστά κρέατα με σάλτσα μέντας”. Η αλήθεια είναι όμως πως μακριά από όλα τα κλισέ η βρετανική κουζίνα έχει να προσθέσει μερικά αρκετά ενδιαφέροντα πιάτα στο παγκόσμιο τραπέζι.
Για να είμαστε ειλικρινείς, η κουζίνα της Γηραιάς Αλβιόνας έχει δεχθεί όντως έντονες επιρροές από τις κουζίνες των διάφορων λαών που κατά καιρούς την κατοίκησαν, όπως οι Κέλτες, οι Βίκινγκς, οι Ρωμαίοι, οι Νορμανδοί και οι Σάξονες. Θα ήταν άδικο βέβαια να την “κατηγορήσουμε” για αυτό αν αναλογιστεί μάλιστα κανείς πως και το σουβλάκι για το οποίο είμαστε τόσο περήφανοι έχει -είτε θέλουμε να το παραδεχθούμε είτε όχι- τις ρίζες του νοτιοανατολικότερα του Αιγαίου
. Πέρα όμως από τους περιστασιακούς “ενοίκους” της βρετανικής γης, ας μην ξεχνάμε πως η Αγγλία αποτελεί ναυτική χώρα, η οποία για χρόνια ασχολούνταν με το εμπόριο με τους ταξιδευτές να φέρνουν πίσω τσάι και μπαχαρικά από όλο τον κόσμο. Το μπόλιασμα της βρετανικής κουζίνας με ξενόφερτες γεύσεις οφείλεται και στο γεγονός ότι η χώρα ήταν αυτοκρατορία με αποικίες στην Ασία, την Αφρική και την Ευρώπη, αλλά και στο ότι πολύ ξένοι πληθυσμοί κατοίκησαν κατά καιρούς τα νησιά της.
Οι Βρετανοί όμως πέρα από τα περίπλοκα πιάτα που συνδυάζουν πολλές διαφορετικές γεύσεις, αγαπούν και την ιεροτελεστία των γευμάτων τους. Πέρα από το καθιερωμένο τσάι στις πέντε, οι κάτοικοι της αυτοκρατορίας της βασίλισσας Ελισάβετ μέχρι και σήμερα λατρεύουν να μετατρέπουν το κάθε τους γεύμα σε μια μικρή τελετή, δίνοντας μάλιστα μεγάλη βάση στην παραμικρή λεπτομέρεια. Τα φρεσκοσιδερωμένα κάτασπρα τραπεζομάντιλα και οι πετσέτες αποτελούν προϋπόθεση έναρξης του δείπνου, ενώ τα σερβίτσια από φίνες και περίτεχνες πορσελάνες και τα ποτήρια από καλό κρύσταλλο που είναι με ευλαβική σειρά τοποθετημένα μπροστά από κάθε μέλος της οικογένειας, συμπληρώνουν ιδανικά το φροντισμένο τραπέζι χωρίς να μάχονται με τα πιάτα για την κατάκτηση της προσοχής.
Για πρωινό οι Βρετανοί λατρεύουν να πίνουν μία κούπα με τσάι Earl Grey μαζί με το κλασικό και γνωστό σε όλους μας πρωινό τους, το οποίο αποτελείται από ψωμί με βούτυρο, μπέικον, ψητές ντομάτες και μανιτάρια, τηγανητά αβγά, λουκάνικα και φασόλια σε κόκκινη σάλτσα. Οι νεότεροι πολλές φορές αντί αυτού επιλέγουν scones με μαρμελάδα και ένα latte London fog, το οποίο στην ουσία αποτελείται από το παραδοσιακό τσάι με περγαμόντο σε συνδυασμό με γάλα στον ατμό. Το μεσημεριανό και το δείπνο στο σπίτι ξεκινά συνήθως με κάποια σαλάτα ή ένα jelly λαχανικών και συνεχίζει με με μια παραδοσιακή πίτα, όπως αυτή του βοσκού, ή ένα κλασικό roast beef (ψητό βοδινό), συνοδευόμενο από τα διάσημα πιτάκια, Υοrkshire Puddings. Εάν πάλι βρίσκονται έξω λατρεύουν να απολαμβάνουν το εθνικό τους street food, τα fish n chips ή αλλιώς τραγανά παναρισμένα φιλέτα ψαριού με τηγανητές πατάτες, συνοδευόμενα από σάλτσα tartar.
Για επιδόρπιο συχνά επιλέγουν μία τάρτα με φρούτα ή μία πουτίγκα και συχνά τις συνοδεύουν με ένα λικεράκι. Μπορεί να μην ενδίδουν όλοι στις γλυκές απολαύσεις μετά το δείπνο, αλλά αυτό που κανένας Βρετανός δεν τολμά να αναβάλει είναι η ώρα του τσαγιού, κατά την οποία φίλοι και συγγενείς μοιράζονται τα νέα τους προσθέτοντας σταγόνα σταγόνα το γάλα στο ρόφημά τους και απολαμβάνοντας μυριάδες κουλουράκια και άλλα φρεσκοψημένα αρτοποιήματα.
Πριν λοιπόν βιαστούμε να κρίνουμε τους Βρετανούς για τους αμφίβολους συνδυασμούς τους, θα πρέπει να τους αναγνωρίσουμε τουλάχιστον το σεβασμό που δείχνουν απέναντι στο φαγητό. Μέχρι και σε κλασικά λογοτεχνικά και θεατρικά έργα, όπως εκείνα της Αγκάθα Κρίστι και του Σαίξπηρ, μπορεί να εντοπίσει περιγραφές της ιεροτελεστίας του τσαγιού και των γευμάτων τους. Μπορεί η αγγλική κουζίνα να μην είναι η πλέον πλούσια, ωστόσο αξίζει να παραδεχθούμε πως έχει ορισμένα πιάτα που σε όλους μας κεντρίζουν το ενδιαφέρον και θα θέλαμε να δοκιμάσουμε, έστω και μόνο για να τα απορρίψουμε.
anatakti
διαφορετικών κουζινών του κόσμου. Μέχρι και ο Αστερίξ μιλά στην ταινία του με στερεοτυπικό τρόπο για τους Βρετανούς λέγοντας πως “πίνουν χλιαρή μπίρα και τρώνε άνοστα βραστά κρέατα με σάλτσα μέντας”. Η αλήθεια είναι όμως πως μακριά από όλα τα κλισέ η βρετανική κουζίνα έχει να προσθέσει μερικά αρκετά ενδιαφέροντα πιάτα στο παγκόσμιο τραπέζι.
Για να είμαστε ειλικρινείς, η κουζίνα της Γηραιάς Αλβιόνας έχει δεχθεί όντως έντονες επιρροές από τις κουζίνες των διάφορων λαών που κατά καιρούς την κατοίκησαν, όπως οι Κέλτες, οι Βίκινγκς, οι Ρωμαίοι, οι Νορμανδοί και οι Σάξονες. Θα ήταν άδικο βέβαια να την “κατηγορήσουμε” για αυτό αν αναλογιστεί μάλιστα κανείς πως και το σουβλάκι για το οποίο είμαστε τόσο περήφανοι έχει -είτε θέλουμε να το παραδεχθούμε είτε όχι- τις ρίζες του νοτιοανατολικότερα του Αιγαίου
Οι Βρετανοί όμως πέρα από τα περίπλοκα πιάτα που συνδυάζουν πολλές διαφορετικές γεύσεις, αγαπούν και την ιεροτελεστία των γευμάτων τους. Πέρα από το καθιερωμένο τσάι στις πέντε, οι κάτοικοι της αυτοκρατορίας της βασίλισσας Ελισάβετ μέχρι και σήμερα λατρεύουν να μετατρέπουν το κάθε τους γεύμα σε μια μικρή τελετή, δίνοντας μάλιστα μεγάλη βάση στην παραμικρή λεπτομέρεια. Τα φρεσκοσιδερωμένα κάτασπρα τραπεζομάντιλα και οι πετσέτες αποτελούν προϋπόθεση έναρξης του δείπνου, ενώ τα σερβίτσια από φίνες και περίτεχνες πορσελάνες και τα ποτήρια από καλό κρύσταλλο που είναι με ευλαβική σειρά τοποθετημένα μπροστά από κάθε μέλος της οικογένειας, συμπληρώνουν ιδανικά το φροντισμένο τραπέζι χωρίς να μάχονται με τα πιάτα για την κατάκτηση της προσοχής.
Για πρωινό οι Βρετανοί λατρεύουν να πίνουν μία κούπα με τσάι Earl Grey μαζί με το κλασικό και γνωστό σε όλους μας πρωινό τους, το οποίο αποτελείται από ψωμί με βούτυρο, μπέικον, ψητές ντομάτες και μανιτάρια, τηγανητά αβγά, λουκάνικα και φασόλια σε κόκκινη σάλτσα. Οι νεότεροι πολλές φορές αντί αυτού επιλέγουν scones με μαρμελάδα και ένα latte London fog, το οποίο στην ουσία αποτελείται από το παραδοσιακό τσάι με περγαμόντο σε συνδυασμό με γάλα στον ατμό. Το μεσημεριανό και το δείπνο στο σπίτι ξεκινά συνήθως με κάποια σαλάτα ή ένα jelly λαχανικών και συνεχίζει με με μια παραδοσιακή πίτα, όπως αυτή του βοσκού, ή ένα κλασικό roast beef (ψητό βοδινό), συνοδευόμενο από τα διάσημα πιτάκια, Υοrkshire Puddings. Εάν πάλι βρίσκονται έξω λατρεύουν να απολαμβάνουν το εθνικό τους street food, τα fish n chips ή αλλιώς τραγανά παναρισμένα φιλέτα ψαριού με τηγανητές πατάτες, συνοδευόμενα από σάλτσα tartar.
Για επιδόρπιο συχνά επιλέγουν μία τάρτα με φρούτα ή μία πουτίγκα και συχνά τις συνοδεύουν με ένα λικεράκι. Μπορεί να μην ενδίδουν όλοι στις γλυκές απολαύσεις μετά το δείπνο, αλλά αυτό που κανένας Βρετανός δεν τολμά να αναβάλει είναι η ώρα του τσαγιού, κατά την οποία φίλοι και συγγενείς μοιράζονται τα νέα τους προσθέτοντας σταγόνα σταγόνα το γάλα στο ρόφημά τους και απολαμβάνοντας μυριάδες κουλουράκια και άλλα φρεσκοψημένα αρτοποιήματα.
Πριν λοιπόν βιαστούμε να κρίνουμε τους Βρετανούς για τους αμφίβολους συνδυασμούς τους, θα πρέπει να τους αναγνωρίσουμε τουλάχιστον το σεβασμό που δείχνουν απέναντι στο φαγητό. Μέχρι και σε κλασικά λογοτεχνικά και θεατρικά έργα, όπως εκείνα της Αγκάθα Κρίστι και του Σαίξπηρ, μπορεί να εντοπίσει περιγραφές της ιεροτελεστίας του τσαγιού και των γευμάτων τους. Μπορεί η αγγλική κουζίνα να μην είναι η πλέον πλούσια, ωστόσο αξίζει να παραδεχθούμε πως έχει ορισμένα πιάτα που σε όλους μας κεντρίζουν το ενδιαφέρον και θα θέλαμε να δοκιμάσουμε, έστω και μόνο για να τα απορρίψουμε.
anatakti
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
