2019-10-13 09:52:31
Με ρυθμίσεις που ψήφισε η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ στον νόμο 4430/16 και τις τροποποιήσεις που επήλθαν με τους νόμους 4558/18 και 4574/18 δόθηκε ως καταληκτική ημερομηνία η 31.12.2019 για τη δυνατότητα σύναψης νέων ατομικών συμβάσεων εργασίας στις υποστηρικτικές υπηρεσίες του Δημοσίου.
Ygeionomikoi.gr
Συγκεκριμένα, ο νόμος 4430/16 στο άρθρο 63 παρ. 1 όπως έχει διαμορφωθεί μετά από τις τροποποιήσεις, αναφέρει:
Οι κεντρικές, οι αποκεντρωμένες και όλες εν γένει οι υπηρεσίες των Υπουργείων, καθώς και τα νομικά πρόσωπα δημοσίου δικαίου (Ν.Π.Δ.Δ.) και νομικά πρόσωπα ιδιωτικού δικαίου (Ν.Π.Ι.Δ.) που εποπτεύονται από τα Υπουργεία, με απόφαση του αρμόδιου μονομελούς ή συλλογικού οργάνου της Διοίκησής τους, δύνανται για τις ανάγκες καθαριότητας των κτιρίων της ευθύνης τους και του περιβάλλοντος χώρου αυτών, καθώς και για τις ανάγκες εστίασης, σίτισης και φύλαξής τους, να συνάπτουν ατομικές συμβάσεις εργασίας ιδιωτικού δικαίου ορισμένου χρόνου, εφόσον δεν επαρκεί το υπάρχον προσωπικό τους και συντρέχουν απρόβλεπτες ή επείγουσες περιστάσεις
. Ως τέτοιες θεωρούνται ενδεικτικώς: α) νομικό ή πραγματικό κώλυμα απρόσκοπτης παροχής των υπηρεσιών αυτών από τρίτα νομικά ή φυσικά πρόσωπα, που δεν οφείλεται σε υπαιτιότητα του αποδέκτη των υπηρεσιών αυτών, β) εξοικονόμηση δημοσιονομικής ωφέλειας που επιτυγχάνεται με τη σύναψη των συμβάσεων εργασίας του παρόντος σε σύγκριση με άλλα μέσα. Για τη συνδρομή της απρόβλεπτης ή επείγουσας περίστασης απαιτείται αιτιολογημένη κρίση των παραπάνω φορέων. Οι ως άνω συμβάσεις συνάπτονται σύμφωνα με τις διατάξεις του παρόντος άρθρου, κατά παρέκκλιση κάθε άλλης γενικής ή ειδικής διάταξης νόμου. Οι εξαιρετικές ρυθμίσεις του παρόντος άρθρου μπορούν να εφαρμοστούν μέχρι 31.12.2019.
Οι ανωτέρω φορείς, με απόφαση του μονομελούς ή συλλογικού οργάνου της Διοίκησής τους, δύνανται να παρατείνουν χρονικά τις ατομικές συμβάσεις ορισμένου χρόνου που έχουν συναφθεί με τη διαδικασία της παραγράφου 3, εφόσον εξακολουθούν να συντρέχουν οι προϋποθέσεις του παρόντος άρθρου.
Είναι προφανές ότι οι ρυθμίσεις αυτές ανοίγουν το δρόμο για την επιστροφή των εργολάβων από 1/1/ 2020 σε όσα νοσοκομεία έχουν υπογράψει ατομικές συμβάσεις οι οποίες λήγουν στο τέλος του 2019 ή και αργότερα αφού με βάση τις συγκεκριμένες ρυθμίσεις δεν δίνεται η δυνατότητα της υπογραφής νέων συμβάσεων.
Το ζήτημα αυτό δεν έχει αναδειχθεί παρά το γεγονός ότι ο χρόνος που υπάρχει για την υπογραφή νέων συμβάσεων εξαντλείται. Παράλληλα έχουμε κρούσματα που το ΑΣΕΠ δεν εγκρίνει νέες προκηρύξεις που η έναρξη τους ξεκινά μετά τις 31.12.2019.
Αν όλα αυτά συνδυαστούν με τις εκπεφρασμένες προθέσεις της Κυβέρνησης για την εφαρμογή των συμπράξεων με ιδιώτες, είναι ολοφάνερο ότι στο τέλος του 2019 που ένα πολύ μεγάλο μέρος των συμβάσεων λήγει, θα οδηγηθούμε σε χιλιάδες απολύσεις.
Η εξέλιξη αυτή δεν θέτει προ των ευθυνών της μόνο την σημερινή Κυβέρνηση αλλά ταυτόχρονα εκθέτει ανεπανόρθωτα και την προηγούμενη που πανηγύριζε ότι έχει διασφαλίσει με τις ρυθμίσεις που είχε ψηφίσει το εργασιακό μέλλον των εργαζομένων στις υποστηρικτικές υπηρεσίες.
Εκτεθειμένη βεβαίως είναι τόσο η πλειοψηφία της ΠΟΕΔΗΝ όσο και η συνδικαλιστική παράταξη του ΣΥΡΙΖΑ που οχυρώθηκαν πίσω από τη δυνατότητα υπογραφής ατομικών συμβάσεων εμφανίζοντας αυτές τις συμβάσεις ως τη μοναδική λύση που δήθεν διασφάλιζε το εργασιακό μέλλον των εργαζομένων στις υποστηρικτικές υπηρεσίες. Πολύ περισσότερο όταν κάποιοι από αυτούς καθησύχαζαν τους εργαζόμενους υποσχόμενοι ότι οι ατομικές συμβάσεις αποτελούν το πρώτο σκαλοπάτι για τη μονιμοποίηση τους.
Το ΜΕΤΑ Υγειονομικών από την πρώτη στιγμή είχε επισημάνει ότι η λύση του προβλήματος βρισκόταν σε διαφορετική κατεύθυνση. Δυστυχώς τότε ήταν η μοναδική συνδικαλιστική δύναμη που κατέθετε συγκεκριμένη πρόταση που διασφάλιζε το εργασιακό μέλλον των εργαζομένων. Παράλληλα αποκάλυπτε τις φρούδες ελπίδες που καλλιεργούσε η κυβέρνηση και ο μνημονιακός συνδικαλισμός.
Συγκεκριμένα πρότεινε και διεκδικούσε:
Την επαναφορά των υπηρεσιών που πέρασαν σε ιδιώτες στο Δημόσιο και την επανασύσταση των οργανικών θέσεων σε αυτές τις υπηρεσίες.
Την κατάργηση του θεσμού των συμβασιούχων και των ελαστικών εργασιακών σχέσεων.
Την μονιμοποίηση των συμβασιούχων που υπηρετούν σήμερα και καλύπτουν πάγιες και διαρκείς ανάγκες μέσω της μετατροπής των συμβάσεων σε αορίστου χρόνου.
Σήμερα η μοναδική διέξοδος από το αδιέξοδο που έχει δημιουργηθεί και μπροστά στον κίνδυνο μαζικών απολύσεων και επιστροφής των εργολάβων σε υπηρεσίες που είχαν εκδιωχθεί, είναι η αποδοχή της πρότασης του ΜΕΤΑ Υγειονομικών που σήμερα φαίνεται να την υιοθετούν δεκάδες σωματεία εργαζομένων αλλά και ένα μεγάλο μέρος των συμβασιούχων.
Κάθε άλλη πρόταση συντηρεί την εργασιακή ομηρία των συμβασιούχων και τελικά οδηγεί στην απόλυσή τους ενώ δεν ανοίγει το δρόμο για την οριστική εκδίωξη των εργολάβων.
Η πρωτοβουλία των σωματείων στην Αττική αλλά και σε άλλες περιοχές όπως στην Κρήτη , κόντρα στις επιλογές των μνημονιακών δυνάμεων της ΠΟΕΔΗΝ, με βασικό αίτημα τη μονιμοποίηση όλων των συμβασιούχων μπορεί και πρέπει να αποτελέσει την αφετηρία για την αντιμετώπιση αυτού του προβλήματος και τη διασφάλιση της εργασίας όλων των συμβασιούχων στην υγεία.
medispin
Ygeionomikoi.gr
Συγκεκριμένα, ο νόμος 4430/16 στο άρθρο 63 παρ. 1 όπως έχει διαμορφωθεί μετά από τις τροποποιήσεις, αναφέρει:
Οι κεντρικές, οι αποκεντρωμένες και όλες εν γένει οι υπηρεσίες των Υπουργείων, καθώς και τα νομικά πρόσωπα δημοσίου δικαίου (Ν.Π.Δ.Δ.) και νομικά πρόσωπα ιδιωτικού δικαίου (Ν.Π.Ι.Δ.) που εποπτεύονται από τα Υπουργεία, με απόφαση του αρμόδιου μονομελούς ή συλλογικού οργάνου της Διοίκησής τους, δύνανται για τις ανάγκες καθαριότητας των κτιρίων της ευθύνης τους και του περιβάλλοντος χώρου αυτών, καθώς και για τις ανάγκες εστίασης, σίτισης και φύλαξής τους, να συνάπτουν ατομικές συμβάσεις εργασίας ιδιωτικού δικαίου ορισμένου χρόνου, εφόσον δεν επαρκεί το υπάρχον προσωπικό τους και συντρέχουν απρόβλεπτες ή επείγουσες περιστάσεις
Οι ανωτέρω φορείς, με απόφαση του μονομελούς ή συλλογικού οργάνου της Διοίκησής τους, δύνανται να παρατείνουν χρονικά τις ατομικές συμβάσεις ορισμένου χρόνου που έχουν συναφθεί με τη διαδικασία της παραγράφου 3, εφόσον εξακολουθούν να συντρέχουν οι προϋποθέσεις του παρόντος άρθρου.
Είναι προφανές ότι οι ρυθμίσεις αυτές ανοίγουν το δρόμο για την επιστροφή των εργολάβων από 1/1/ 2020 σε όσα νοσοκομεία έχουν υπογράψει ατομικές συμβάσεις οι οποίες λήγουν στο τέλος του 2019 ή και αργότερα αφού με βάση τις συγκεκριμένες ρυθμίσεις δεν δίνεται η δυνατότητα της υπογραφής νέων συμβάσεων.
Το ζήτημα αυτό δεν έχει αναδειχθεί παρά το γεγονός ότι ο χρόνος που υπάρχει για την υπογραφή νέων συμβάσεων εξαντλείται. Παράλληλα έχουμε κρούσματα που το ΑΣΕΠ δεν εγκρίνει νέες προκηρύξεις που η έναρξη τους ξεκινά μετά τις 31.12.2019.
Αν όλα αυτά συνδυαστούν με τις εκπεφρασμένες προθέσεις της Κυβέρνησης για την εφαρμογή των συμπράξεων με ιδιώτες, είναι ολοφάνερο ότι στο τέλος του 2019 που ένα πολύ μεγάλο μέρος των συμβάσεων λήγει, θα οδηγηθούμε σε χιλιάδες απολύσεις.
Η εξέλιξη αυτή δεν θέτει προ των ευθυνών της μόνο την σημερινή Κυβέρνηση αλλά ταυτόχρονα εκθέτει ανεπανόρθωτα και την προηγούμενη που πανηγύριζε ότι έχει διασφαλίσει με τις ρυθμίσεις που είχε ψηφίσει το εργασιακό μέλλον των εργαζομένων στις υποστηρικτικές υπηρεσίες.
Εκτεθειμένη βεβαίως είναι τόσο η πλειοψηφία της ΠΟΕΔΗΝ όσο και η συνδικαλιστική παράταξη του ΣΥΡΙΖΑ που οχυρώθηκαν πίσω από τη δυνατότητα υπογραφής ατομικών συμβάσεων εμφανίζοντας αυτές τις συμβάσεις ως τη μοναδική λύση που δήθεν διασφάλιζε το εργασιακό μέλλον των εργαζομένων στις υποστηρικτικές υπηρεσίες. Πολύ περισσότερο όταν κάποιοι από αυτούς καθησύχαζαν τους εργαζόμενους υποσχόμενοι ότι οι ατομικές συμβάσεις αποτελούν το πρώτο σκαλοπάτι για τη μονιμοποίηση τους.
Το ΜΕΤΑ Υγειονομικών από την πρώτη στιγμή είχε επισημάνει ότι η λύση του προβλήματος βρισκόταν σε διαφορετική κατεύθυνση. Δυστυχώς τότε ήταν η μοναδική συνδικαλιστική δύναμη που κατέθετε συγκεκριμένη πρόταση που διασφάλιζε το εργασιακό μέλλον των εργαζομένων. Παράλληλα αποκάλυπτε τις φρούδες ελπίδες που καλλιεργούσε η κυβέρνηση και ο μνημονιακός συνδικαλισμός.
Συγκεκριμένα πρότεινε και διεκδικούσε:
Την επαναφορά των υπηρεσιών που πέρασαν σε ιδιώτες στο Δημόσιο και την επανασύσταση των οργανικών θέσεων σε αυτές τις υπηρεσίες.
Την κατάργηση του θεσμού των συμβασιούχων και των ελαστικών εργασιακών σχέσεων.
Την μονιμοποίηση των συμβασιούχων που υπηρετούν σήμερα και καλύπτουν πάγιες και διαρκείς ανάγκες μέσω της μετατροπής των συμβάσεων σε αορίστου χρόνου.
Σήμερα η μοναδική διέξοδος από το αδιέξοδο που έχει δημιουργηθεί και μπροστά στον κίνδυνο μαζικών απολύσεων και επιστροφής των εργολάβων σε υπηρεσίες που είχαν εκδιωχθεί, είναι η αποδοχή της πρότασης του ΜΕΤΑ Υγειονομικών που σήμερα φαίνεται να την υιοθετούν δεκάδες σωματεία εργαζομένων αλλά και ένα μεγάλο μέρος των συμβασιούχων.
Κάθε άλλη πρόταση συντηρεί την εργασιακή ομηρία των συμβασιούχων και τελικά οδηγεί στην απόλυσή τους ενώ δεν ανοίγει το δρόμο για την οριστική εκδίωξη των εργολάβων.
Η πρωτοβουλία των σωματείων στην Αττική αλλά και σε άλλες περιοχές όπως στην Κρήτη , κόντρα στις επιλογές των μνημονιακών δυνάμεων της ΠΟΕΔΗΝ, με βασικό αίτημα τη μονιμοποίηση όλων των συμβασιούχων μπορεί και πρέπει να αποτελέσει την αφετηρία για την αντιμετώπιση αυτού του προβλήματος και τη διασφάλιση της εργασίας όλων των συμβασιούχων στην υγεία.
medispin
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ