2019-11-13 13:10:39
Φθινόπωρο! Αρχαίο γεγονός. Ίσως όχι από Κτίσεως Κόσμου αρχαίο, αλλά αρκούντως παμπάλαιο. Έξω βρέχει. Ο επίσης αρχαίος έρωτας του Ουρανού με τη Γη. Στα παλαιότερα αναγνωστικά του Δημοτικού,”τα πρωτοβρόχια”.
Τώρα η ανέμελη βόλτα του Ήλιου στο στερέωμα κρύβεται πίσω από τα νέφη που με τη σειρά τους προοιωνίζονται τους καπνούς απ’τα τζάκια και τα παραγώνια του χειμώνα.
Η βροχή, ο έρωτας του Ουρανού με τη Γη, ασύμμετρη για τους ανθρώπους σχέση- από την άνυδρη Γεδρωσία, έως τις λάσπες του Βερντέν, είναι σαν οι δύο αρχέγονοι Θεοί που ορίζουν την ύπαρξη των θνητών και αδιαφορούν για την τύχη τους. Προφανώς τυγχάνουν, εδώ και αιώνες, ενοχλημένοι.
Μία σταγόνα μιας βροχής σε ένα τζάμι αφηγείται την ιστορία των ανθρώπων- του καθενός ξεχωριστά ως εάν μιας σταγόνας στον ωκεανό, και όλων μαζί, ζώντων τε και τεθνεόντων, ως εάν ενός κόκκου άμμου γαλαξίες του Σύμπαντος.
Από την εποχή που ο φοβισμένος άνθρωπος έτρεχε στις σπηλιές για τον φόβο των κεραυνών και σκέπαζε το κεφάλι του με αιγίδες κόντρα στις καταιγίδες, έως τον άνθρωπο του σήμερα, πολλά ποτάμια άλλαξαν κοίτη, αλλά η εξηράνθησαν κι άλλα εγεννήθηκαν. Η τύχη όμως των ανθρώπων τους απασχολεί, όσον απασχολεί τη σταγόνα μιας βροχής η μοίρα της.
Σήμερα η βροχή είναι είδηση στις τηλεοράσεις και η πρόγνωση του καιρού απαραίτητο αξεσουάρ ενός τρόπου ζωής που εκκλησιάζεται στα Χρηματιστήρια. Και τρέμουμε την κλιματική αλλαγή αλλά όχι τον καπιταλισμό που την προκαλεί .
Η σταγόνα στο τζάμι πνίγηκε, άλλη σταγόνα την κατάπιε, ρονιές πια η βροχή στο παράθυρο, ποτάμια που αλλάζουν κοίτη. Φθινόπωρο πίσω από το τζάμι δύο παιδικά ματάκια διαβάζουν στο Αναγνωστικό ότι "ήρθαν τα πρωτοβρόχια" Αύγουστος - Νοέμβριος 2019
via
olalathos
Τώρα η ανέμελη βόλτα του Ήλιου στο στερέωμα κρύβεται πίσω από τα νέφη που με τη σειρά τους προοιωνίζονται τους καπνούς απ’τα τζάκια και τα παραγώνια του χειμώνα.
Η βροχή, ο έρωτας του Ουρανού με τη Γη, ασύμμετρη για τους ανθρώπους σχέση- από την άνυδρη Γεδρωσία, έως τις λάσπες του Βερντέν, είναι σαν οι δύο αρχέγονοι Θεοί που ορίζουν την ύπαρξη των θνητών και αδιαφορούν για την τύχη τους. Προφανώς τυγχάνουν, εδώ και αιώνες, ενοχλημένοι.
Μία σταγόνα μιας βροχής σε ένα τζάμι αφηγείται την ιστορία των ανθρώπων- του καθενός ξεχωριστά ως εάν μιας σταγόνας στον ωκεανό, και όλων μαζί, ζώντων τε και τεθνεόντων, ως εάν ενός κόκκου άμμου γαλαξίες του Σύμπαντος.
Από την εποχή που ο φοβισμένος άνθρωπος έτρεχε στις σπηλιές για τον φόβο των κεραυνών και σκέπαζε το κεφάλι του με αιγίδες κόντρα στις καταιγίδες, έως τον άνθρωπο του σήμερα, πολλά ποτάμια άλλαξαν κοίτη, αλλά η εξηράνθησαν κι άλλα εγεννήθηκαν. Η τύχη όμως των ανθρώπων τους απασχολεί, όσον απασχολεί τη σταγόνα μιας βροχής η μοίρα της.
Σήμερα η βροχή είναι είδηση στις τηλεοράσεις και η πρόγνωση του καιρού απαραίτητο αξεσουάρ ενός τρόπου ζωής που εκκλησιάζεται στα Χρηματιστήρια. Και τρέμουμε την κλιματική αλλαγή αλλά όχι τον καπιταλισμό που την προκαλεί .
Η σταγόνα στο τζάμι πνίγηκε, άλλη σταγόνα την κατάπιε, ρονιές πια η βροχή στο παράθυρο, ποτάμια που αλλάζουν κοίτη. Φθινόπωρο πίσω από το τζάμι δύο παιδικά ματάκια διαβάζουν στο Αναγνωστικό ότι "ήρθαν τα πρωτοβρόχια" Αύγουστος - Νοέμβριος 2019
via
olalathos
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
ΤΟ ΣΑΤΑΝΙΚΟ ΓΕΛΙΟ ΤΟΥ ΤΣΙΠΡΟΒΙΤΣ, Ο JOKER, KAI H ΔΕΞΙΑ ΤΟΥ ’50…
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ