2019-11-22 23:27:14
Σήμερα είναι ένα από τα πιο δημοφιλή τρόφιμα της ελληνικής κουζίνας το οποίο μάλιστα αποτέλεσε την τροφή των φτωχών στη διάρκεια του β Παγκοσμίου Πολέμου. Φανταζόμαστε ότι καταλάβατε περί ου ο λόγος...
Πιθανολογείται ότι η χαρουπιά έλκει την καταγωγή της από την Αραβική χερσόνησο. Είναι αυτοφυές φυτό των χωρών της κεντρικής ανατολικής μεσογειακής λεκάνης (αν και υπάρχουν αμφιβολίες για την ιθαγένειά του) και έχει εγκλιματιστεί ευρέως σε χώρες της δυτικής πλευράς της Μεσογείου. Καλλιεργείται σε περιοχές με μεσογειακό κλίμα σε όλες τις ηπείρους.
Οι ιδιότητές της:
Αντιοξειδωτική
Αντιδιαβητική, αντιιική
Αντιδιαρροϊκή
Υπολιπιδαιμική
Κλινικές μελέτες έδειξαν ότι έχει επίδραση στην απώλεια βάρους, καθώς και ότι είναι κατάλληλη για τους βρεφικούς κοιλόπονους.
Μαγειρική: Το χαρουπάλευρο, η χαρουπόσκονη και το σιρόπι (ή πετιμέζι) χαρουπιού χρησιμοποιούνται σε αρτοσκευάσματα, γλυκά και ηδύποτα. Τα ακατέργαστα χαρούπια έχουν χρησιμοποιηθεί κυρίως ως ζωοτροφή, αν και τα ξυλοκέρατα αποτέλεσαν σωτήρια διατροφική λύση κατά την Κατοχή (σοκολάτα της Κατοχής).
Μυστικό: Το χαρούπι μπορεί αν υποκαταστήσει τη σοκολάτα και το κακάο στη ζαχαροπλαστική και στην αρτοποιία. Βράζοντας παρατεταμένα τα χαρούπια παρασκευάζεται το πετιμέζι χαρουπιού (το κακώς λεγόμενο «χαρουπόμελο», αφού δεν έχει σχέση με τη διαδικασία παραγωγής μελιού), που έχει γεύση παρόμοια με της σοκολάτας, υπερέχει όμως αυτής σε θρεπτικά στοιχεία διότι περιέχει 52 φορές λιγότερο λίπος, δεν περιέχει αλλεργιογόνα, καφεΐνη ή θεοβρομίνη, και η γλυκύτητά του οφείλεται σε φυσικά σάκχαρα. Η χημική σύνθεση του χαρουπιού εξαρτάται από την ποικιλία, την προέλευση και τον χρόνο συγκομιδής. Μια γενναία κουταλιά χαρουπάλευρο μπορεί να χρησιμοποιηθεί για πρωινό, σε συνδυασμό με σταφίδες αμύγδαλα, λιναρόσπορο και χυμό από ένα πορτοκάλι και ξύσμα από ένα λεμόνι. Η προσθήκη ενός ολόκληρου χαρουπιού στο μαγείρεμα υποκαθιστά τη ζάχαρη σε φαγητά με ντομάτες.
Συστατικά: Σάκχαρα (σακχαρόζη 32-38%, γλυκόζη 5-6%, φρουκτόζη 5-7%, μαλτόζη), κυτταρίνη-ημικυτταρίνη (18%), λιπίδια κορεσμένα και ακόρεστα σε ίσες αναλογίες), αμινοξέα (αλανίνη, γλυκίνη, προλίνη, βαλίνη, τυροσίνη, φαινυλανίνη), ταννίνες (16-20%), φαινολικά οξέα (κινναμωτικό οξύ, γαλλικό οξύ) γλυκοζίτες φλαβονοειδών (3-O-α-L-ραμνοσίδης της κερκετίνης και της μυρικετίνης), κάλιο, ασβέστιο, μαγνήσιο, νάτριο, σίδηρος, χαλκός, μαγγάνιο, ψευδάργυρος.
Ρόφημα: Τα τεμαχισμένα χαρούπια που βράζονται για τουλάχιστον 10-15 λεπτά δίνουν ένα εύγευστο αφέψημα (κρύο ή ζεστό). Πειράματα in vitro και in vivo έδειξαν ότι εκχυλίσματα του χαρουπιού παρουσιάζουν διαφορές δράσεις, όπως αντιοξειδωτική, αντιδιαβητική, αντιιική, αντικαρκινική, αντιδιαρροϊκή, υπόλιπιδαιμική. Κλινικές μελέτες έδειξαν ότι έχει επίδραση στην απώλεια βάρους λόγω της αίσθησης της πληρότητας στο στομάχι, καθώς και ότι είναι κατάλληλο για τους βρεφικούς κοιλόπονους.
anatakti
Πιθανολογείται ότι η χαρουπιά έλκει την καταγωγή της από την Αραβική χερσόνησο. Είναι αυτοφυές φυτό των χωρών της κεντρικής ανατολικής μεσογειακής λεκάνης (αν και υπάρχουν αμφιβολίες για την ιθαγένειά του) και έχει εγκλιματιστεί ευρέως σε χώρες της δυτικής πλευράς της Μεσογείου. Καλλιεργείται σε περιοχές με μεσογειακό κλίμα σε όλες τις ηπείρους.
Οι ιδιότητές της:
Αντιοξειδωτική
Αντιδιαβητική, αντιιική
Αντιδιαρροϊκή
Υπολιπιδαιμική
Κλινικές μελέτες έδειξαν ότι έχει επίδραση στην απώλεια βάρους, καθώς και ότι είναι κατάλληλη για τους βρεφικούς κοιλόπονους.
Μαγειρική: Το χαρουπάλευρο, η χαρουπόσκονη και το σιρόπι (ή πετιμέζι) χαρουπιού χρησιμοποιούνται σε αρτοσκευάσματα, γλυκά και ηδύποτα. Τα ακατέργαστα χαρούπια έχουν χρησιμοποιηθεί κυρίως ως ζωοτροφή, αν και τα ξυλοκέρατα αποτέλεσαν σωτήρια διατροφική λύση κατά την Κατοχή (σοκολάτα της Κατοχής).
Μυστικό: Το χαρούπι μπορεί αν υποκαταστήσει τη σοκολάτα και το κακάο στη ζαχαροπλαστική και στην αρτοποιία. Βράζοντας παρατεταμένα τα χαρούπια παρασκευάζεται το πετιμέζι χαρουπιού (το κακώς λεγόμενο «χαρουπόμελο», αφού δεν έχει σχέση με τη διαδικασία παραγωγής μελιού), που έχει γεύση παρόμοια με της σοκολάτας, υπερέχει όμως αυτής σε θρεπτικά στοιχεία διότι περιέχει 52 φορές λιγότερο λίπος, δεν περιέχει αλλεργιογόνα, καφεΐνη ή θεοβρομίνη, και η γλυκύτητά του οφείλεται σε φυσικά σάκχαρα. Η χημική σύνθεση του χαρουπιού εξαρτάται από την ποικιλία, την προέλευση και τον χρόνο συγκομιδής. Μια γενναία κουταλιά χαρουπάλευρο μπορεί να χρησιμοποιηθεί για πρωινό, σε συνδυασμό με σταφίδες αμύγδαλα, λιναρόσπορο και χυμό από ένα πορτοκάλι και ξύσμα από ένα λεμόνι. Η προσθήκη ενός ολόκληρου χαρουπιού στο μαγείρεμα υποκαθιστά τη ζάχαρη σε φαγητά με ντομάτες.
Συστατικά: Σάκχαρα (σακχαρόζη 32-38%, γλυκόζη 5-6%, φρουκτόζη 5-7%, μαλτόζη), κυτταρίνη-ημικυτταρίνη (18%), λιπίδια κορεσμένα και ακόρεστα σε ίσες αναλογίες), αμινοξέα (αλανίνη, γλυκίνη, προλίνη, βαλίνη, τυροσίνη, φαινυλανίνη), ταννίνες (16-20%), φαινολικά οξέα (κινναμωτικό οξύ, γαλλικό οξύ) γλυκοζίτες φλαβονοειδών (3-O-α-L-ραμνοσίδης της κερκετίνης και της μυρικετίνης), κάλιο, ασβέστιο, μαγνήσιο, νάτριο, σίδηρος, χαλκός, μαγγάνιο, ψευδάργυρος.
Ρόφημα: Τα τεμαχισμένα χαρούπια που βράζονται για τουλάχιστον 10-15 λεπτά δίνουν ένα εύγευστο αφέψημα (κρύο ή ζεστό). Πειράματα in vitro και in vivo έδειξαν ότι εκχυλίσματα του χαρουπιού παρουσιάζουν διαφορές δράσεις, όπως αντιοξειδωτική, αντιδιαβητική, αντιιική, αντικαρκινική, αντιδιαρροϊκή, υπόλιπιδαιμική. Κλινικές μελέτες έδειξαν ότι έχει επίδραση στην απώλεια βάρους λόγω της αίσθησης της πληρότητας στο στομάχι, καθώς και ότι είναι κατάλληλο για τους βρεφικούς κοιλόπονους.
anatakti
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Μαυρίκιος: Παράνομη αποικιοκρατική κατοχική δύναμη η Βρετανία
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
