2019-11-28 07:14:35
Πώς να υποδεχθείς έναν νέο άγιο που καταγράφηκε στις μέρες σου στο σύνταγμα της αγιότητος! Στις πιο αναστάσιμες σελίδες της Εκκλησίας!
Αυτές οι πρώτες ώρες και μέρες μοιάζουν σαν να τέλειωσε αιφνίδια μια Σαρακοστή, μια Μεγάλη Εβδομάδα και ένα Πάσχα ανέτειλε!
Ναι, «έαρ μυρίζει σήμερον»! Και τα Χριστός Ανέστη που αναδύονται εκ τάφου ζώντων, φέρνουν στις καρδιές
μας αίγλη Μυστηρίου ξένου!
Η γης τέτοιες στιγμές μεταβάλλεται σε ουρανό! Και οι καρδιές μας σπήλαια φιλόξενα και πανδοχεία Βηθλεέμ! (Και πολλές φορές δεν αντέχεται τόση εκ χάριτος χαρά)!
Παιδία νέα, οι νεοφανείς άγιοι μας Ιερώνυμος Σιμωνοπετρίτης (1871-1957) και Σωφρόνιος του Έσσεξ (1896-1993), ως πρόσφατα γέροντες, Γέροντες και πνευματικοί μας καθοδηγητές! Βακτηρίες και παρηγοριά μας ότι φιλοτίμως αγάπησαν πολύ! Ότι αγάπησαν πολύ! Και πάλιν πολύ! Και ίσως και πιο πολύ! (Αυτή πρέπει να είναι η σχέση των αγίων με τον Θεό).
Έτσι, έγιναν με δικιά τους προαίρεση και οι ίδιοι άρτος ζωής στο ζυμωτήρι της κατά Θεόν άσκησης. Και συγχρόνως διαμοιράστηκαν αντίδωρο σε όλους εμάς! Ένα ψιχουλάκι αγιότητος για κάθε ψυχούλα που αναζητούσε -απόλυτα πικραμένη και απελπισμένη- και παρακαλούσε για «λίγα ψίχουλα αγάπης»!
Μακάριοι οι άγιοι μας, αλλά, και πάντα, στα σύνορα της απελπισίας και της απόγνωσης χωρίς να απελπίζονται! Απελπισμένοι για την όντως Αγάπη, κτυπώντας ευλαβικά και με ιδιαίτερη ευγένεια την πόρτα του Θεού, την πόρτα του παραδείσου!
«Κράτα τον νουν σου στον Άδη και μην απελπίζεσαι» ήταν πενταπόσταγμα της πνευματικής ζωής του Αγίου Σιλουανού του Αθωνίτη (1866-1938). Πρόκειται για λόγια που άκουσε από τον ίδιο τον Χριστό. Αυτό το δραστικό δίδαγμα της απαντοχής και της ελπίδας θα διδάξει σε όλη την οικουμένη ο όσιος Σωφρόνιος του Έσσεξ! (Τι ομορφιά και τι αγαλλίαση νιώθουμε όταν αποκαλούμε, επίσημα πλέον, τους διακεκριμένους σε αγιότητα, γήινους ομοιοπαθείς μας, ως «όσιους» και «αγίους»! Και να η ομορφιά και το κάλος που δημιουργεί την καλή αλλοίωση! Πού σου αλλοτρίωση το κέντρον)!
Η συνάντηση, βεβαίως, των δύο Αγιορειτών, Ρώσων αγίων, Σιλουανού και Σωφρονίου, δεν ήταν καθόλου τυχαία. Και να, τι τους ένωσε για να συμβαδίσουν μαζί εσαεί και στην αιωνιότητα.
Κάποτε, επισκέφτηκε στο κελλί του τον π. Σωφρόνιο, στην Ιερά Μονή Αγίου Παντελεήμονος, Αγίου Όρους ένας ερημίτης και ζήτησε από τον πρόσφατα χειροτονηθέντα π. Σωφρόνιο να του πει λόγο σωτηρίας. Ο νέος Άγιος μας, που εκείνη τη στιγμή ετοίμαζε τσάι για τον επισκέπτη του, του είπε: «Να στέκεσαι στο χείλος της αβύσσου της απογνώσεως, και όταν δεις ότι αρχίζεις να αποκάμνεις, τραβήξου λίγο πίσω και πιες ένα φλιτζάνι τσάι». Δεν μοιάζει αυτό με τα λόγια του Χριστού προς τον άγιο Σιλουανό που προαναφέραμε;
Ο ερημίτης, πάντως, δεν αναπαύτηκε με τα παράδοξα γι’ αυτόν λόγια του πατρός Σωφρονίου και κατέφυγε στον αγιο Σιλουανό, για να πιστοποιήσει την σοβαρότητα και την αλήθεια του λόγου που του “προσφέρθηκε” μαζί με το τσάι. Έτσι, την επόμενη μέρα ο νεοφανής άγιος Σιλουανός κάλεσε τον πιο νεοφανή άγιο μας και του αποκάλυψε στην συζήτηση που είχαν, πως ο ίδιος ο Χριστός του είπε: «Κράτα τον νουν σου στον Άδη και μην απελπίζεσαι»! (Όσο για την φράση προς τον ερημίτη, του είπε πως ήταν πάνω από το μέτρο του του συνομιλητή του. Δηλαδή δεν μπορούσε να την αντιληφθεί εύκολα).
Έτσι, λοιπόν, ο Γέροντας Σιλουανός βρήκε τον ομόψυχο και ομότροπο του, στον οποίο μπορούσε να εμπιστευτεί τις πνευματικές του εμπειρίες, αλλά και τα πλήρους χάριτος κείμενά του. Με τα γραπτά αυτά, θα αρχίσει την οικουμενική αποστολή του ο Άγιος Σωφρόνιος, διδάσκοντας ως νέος απόστολος Παύλος τα έθνη, αλλά και αναβαπτίζοντας τους ορθοδόξους με αληθή ορθόδοξα, εκκλησιαστικά βιώματα.
Δεν πρέπει να ξεχνάμε, πως είναι μια εποχή που ανατολικές θρησκείες υπόσχονταν εσωτερικότητα και πνευματική ζωή στον εξουθενωμένο και απαραμύθητο Δυτικό άνθρωπο από τον “θάνατο” του Θεού. Μια εποχή που η εκκοσμίκευση της Δύσεως επηρέασε, σχεδόν, καταλυτικά και την δική μας ανατολική ορθόδοξη θεώρηση της εκκλησιαστικής και εν γένει πνευματικής ζωής μας.
Αλλά, είναι γνωστόν, πως και ο ίδιος ο άγιος Σωφρόνιος κατέφυγε στις ανατολικές θρησκείες. Αυτό, ίσως, να ήταν και μια παραχώρηση Θεού για να γνωρίσει πραγματικά το πνεύμα τους και να μπορέσει αργότερα να μιλήσει στην γλώσσα όλων αυτών των τίμιων αναζητητών που κατέφευγαν στον Βουδισμό και τον Ινδουισμό. Μήπως και ο απόστολος Παύλος δεν ήταν και αυτός καλά ασκημένος στον λόγο της Παλαιάς Διαθήκης -και μάλιστα ζηλωτής, δηλαδή φανατικός- αλλά και τον αρχαιοελληνικό;
Και, όπως ο απόστολος Παύλος είχε τον απόστολο Ανανία (εκ των Εβδομήκοντα), που του καθάρισε τα μάτια για να δει πλέον με διαφορετικό τρόπο την ζωή, έτσι και ο άγιος Σωφρόνιος είχε Γέροντα και καθοδηγητή τον άγιο Σιλουανό. Και οι δύο, βεβαίως, είχαν προσωπική συνάντηση με τον Θεό και οι δύο είχαν αποκαλυπτικές εμπειρίες που τους «διαμόρφωσαν», τους αλλοίωσαν, τους χαρίτωσαν! Με τον τρόπο αυτό διατύπωσαν και τον καλώς αλλοιωθέντα συνάμα προσωπικό τους λόγο. Έτσι, προσέφεραν το νέο κρασί σε νέους ασκούς και ξεδίψασαν τους διψασμένους πνευματικά ανθρώπους της εποχής τους αντίστοιχα και τους έμαθαν να μην απελπίζονται έως θανάτου αλλά αναστάσιμα.
Από αυτό, το νέο κρασί του Αποστόλου Παύλου που πάλιωσε και πλέον έγινε ανεκτίμητης αξίας, και το νιο και φρέσκο, σύγχρονο και ολοζώντανο του αγίου Σωφρονίου πίνουμε και ξεδιψάμε και συγχρόνως διατελούμε νηφάλιοι σε πνευματική μέθη. Διαφορετικά, δεν αντέχεται ούτε ο εαυτός μας, ούτε η ίδια η ζωή, όσο λαμπερή, επίσημη και σοβαροφανή και αν είναι. Εκτός αν έχουμε καταντήσει εντελώς επηρμένα αυτοείδωλα και κύμβαλα αλαλάζοντα!
Οι νέοι αγιορείτες άγιοι μας, Ιερώνυμος Σιμωνοπετρίτης και Σωφρόνιος του Έσσεξ, που αγιοκατατάχθηκαν χθες από την Ιερά Σύνοδο του Οικουμενικού μας Πατριαρχείου δεν είναι μόνον δείχτες πορείας αλλά η ίδια η πορεία. Άλλωστε και ο Χριστός είπε “εγώ ειμί η οδός, η αλήθεια, και η ζωή”!
Γι’ αυτό, ας χαρούμε αυτό το πέρασμα, αυτό το Πάσχα και το έαρ που ανέτειλε αίφνης αλλά σίγουρα μόνιμα! Πρόκειται για χαράς ευαγγέλιο! Χαράς υπόσχεση! Χαράς πολιτεία! Χαράς προσδοκία! Χαρά Θεού!
Ετέχθησαν άγιοι! Χορού αγίων, χαράν χαρείτε!
Για τον όσιο Ιερώνυμο θα αναφερθούμε σε άλλο σημείωμα ιδιαίτερα.
Στέλιος Κούκος
https://www.pemptousia.gr
Αυτές οι πρώτες ώρες και μέρες μοιάζουν σαν να τέλειωσε αιφνίδια μια Σαρακοστή, μια Μεγάλη Εβδομάδα και ένα Πάσχα ανέτειλε!
Ναι, «έαρ μυρίζει σήμερον»! Και τα Χριστός Ανέστη που αναδύονται εκ τάφου ζώντων, φέρνουν στις καρδιές
μας αίγλη Μυστηρίου ξένου!
Η γης τέτοιες στιγμές μεταβάλλεται σε ουρανό! Και οι καρδιές μας σπήλαια φιλόξενα και πανδοχεία Βηθλεέμ! (Και πολλές φορές δεν αντέχεται τόση εκ χάριτος χαρά)!
Παιδία νέα, οι νεοφανείς άγιοι μας Ιερώνυμος Σιμωνοπετρίτης (1871-1957) και Σωφρόνιος του Έσσεξ (1896-1993), ως πρόσφατα γέροντες, Γέροντες και πνευματικοί μας καθοδηγητές! Βακτηρίες και παρηγοριά μας ότι φιλοτίμως αγάπησαν πολύ! Ότι αγάπησαν πολύ! Και πάλιν πολύ! Και ίσως και πιο πολύ! (Αυτή πρέπει να είναι η σχέση των αγίων με τον Θεό).
Έτσι, έγιναν με δικιά τους προαίρεση και οι ίδιοι άρτος ζωής στο ζυμωτήρι της κατά Θεόν άσκησης. Και συγχρόνως διαμοιράστηκαν αντίδωρο σε όλους εμάς! Ένα ψιχουλάκι αγιότητος για κάθε ψυχούλα που αναζητούσε -απόλυτα πικραμένη και απελπισμένη- και παρακαλούσε για «λίγα ψίχουλα αγάπης»!
Μακάριοι οι άγιοι μας, αλλά, και πάντα, στα σύνορα της απελπισίας και της απόγνωσης χωρίς να απελπίζονται! Απελπισμένοι για την όντως Αγάπη, κτυπώντας ευλαβικά και με ιδιαίτερη ευγένεια την πόρτα του Θεού, την πόρτα του παραδείσου!
«Κράτα τον νουν σου στον Άδη και μην απελπίζεσαι» ήταν πενταπόσταγμα της πνευματικής ζωής του Αγίου Σιλουανού του Αθωνίτη (1866-1938). Πρόκειται για λόγια που άκουσε από τον ίδιο τον Χριστό. Αυτό το δραστικό δίδαγμα της απαντοχής και της ελπίδας θα διδάξει σε όλη την οικουμένη ο όσιος Σωφρόνιος του Έσσεξ! (Τι ομορφιά και τι αγαλλίαση νιώθουμε όταν αποκαλούμε, επίσημα πλέον, τους διακεκριμένους σε αγιότητα, γήινους ομοιοπαθείς μας, ως «όσιους» και «αγίους»! Και να η ομορφιά και το κάλος που δημιουργεί την καλή αλλοίωση! Πού σου αλλοτρίωση το κέντρον)!
Η συνάντηση, βεβαίως, των δύο Αγιορειτών, Ρώσων αγίων, Σιλουανού και Σωφρονίου, δεν ήταν καθόλου τυχαία. Και να, τι τους ένωσε για να συμβαδίσουν μαζί εσαεί και στην αιωνιότητα.
Κάποτε, επισκέφτηκε στο κελλί του τον π. Σωφρόνιο, στην Ιερά Μονή Αγίου Παντελεήμονος, Αγίου Όρους ένας ερημίτης και ζήτησε από τον πρόσφατα χειροτονηθέντα π. Σωφρόνιο να του πει λόγο σωτηρίας. Ο νέος Άγιος μας, που εκείνη τη στιγμή ετοίμαζε τσάι για τον επισκέπτη του, του είπε: «Να στέκεσαι στο χείλος της αβύσσου της απογνώσεως, και όταν δεις ότι αρχίζεις να αποκάμνεις, τραβήξου λίγο πίσω και πιες ένα φλιτζάνι τσάι». Δεν μοιάζει αυτό με τα λόγια του Χριστού προς τον άγιο Σιλουανό που προαναφέραμε;
Ο ερημίτης, πάντως, δεν αναπαύτηκε με τα παράδοξα γι’ αυτόν λόγια του πατρός Σωφρονίου και κατέφυγε στον αγιο Σιλουανό, για να πιστοποιήσει την σοβαρότητα και την αλήθεια του λόγου που του “προσφέρθηκε” μαζί με το τσάι. Έτσι, την επόμενη μέρα ο νεοφανής άγιος Σιλουανός κάλεσε τον πιο νεοφανή άγιο μας και του αποκάλυψε στην συζήτηση που είχαν, πως ο ίδιος ο Χριστός του είπε: «Κράτα τον νουν σου στον Άδη και μην απελπίζεσαι»! (Όσο για την φράση προς τον ερημίτη, του είπε πως ήταν πάνω από το μέτρο του του συνομιλητή του. Δηλαδή δεν μπορούσε να την αντιληφθεί εύκολα).
Έτσι, λοιπόν, ο Γέροντας Σιλουανός βρήκε τον ομόψυχο και ομότροπο του, στον οποίο μπορούσε να εμπιστευτεί τις πνευματικές του εμπειρίες, αλλά και τα πλήρους χάριτος κείμενά του. Με τα γραπτά αυτά, θα αρχίσει την οικουμενική αποστολή του ο Άγιος Σωφρόνιος, διδάσκοντας ως νέος απόστολος Παύλος τα έθνη, αλλά και αναβαπτίζοντας τους ορθοδόξους με αληθή ορθόδοξα, εκκλησιαστικά βιώματα.
Δεν πρέπει να ξεχνάμε, πως είναι μια εποχή που ανατολικές θρησκείες υπόσχονταν εσωτερικότητα και πνευματική ζωή στον εξουθενωμένο και απαραμύθητο Δυτικό άνθρωπο από τον “θάνατο” του Θεού. Μια εποχή που η εκκοσμίκευση της Δύσεως επηρέασε, σχεδόν, καταλυτικά και την δική μας ανατολική ορθόδοξη θεώρηση της εκκλησιαστικής και εν γένει πνευματικής ζωής μας.
Αλλά, είναι γνωστόν, πως και ο ίδιος ο άγιος Σωφρόνιος κατέφυγε στις ανατολικές θρησκείες. Αυτό, ίσως, να ήταν και μια παραχώρηση Θεού για να γνωρίσει πραγματικά το πνεύμα τους και να μπορέσει αργότερα να μιλήσει στην γλώσσα όλων αυτών των τίμιων αναζητητών που κατέφευγαν στον Βουδισμό και τον Ινδουισμό. Μήπως και ο απόστολος Παύλος δεν ήταν και αυτός καλά ασκημένος στον λόγο της Παλαιάς Διαθήκης -και μάλιστα ζηλωτής, δηλαδή φανατικός- αλλά και τον αρχαιοελληνικό;
Και, όπως ο απόστολος Παύλος είχε τον απόστολο Ανανία (εκ των Εβδομήκοντα), που του καθάρισε τα μάτια για να δει πλέον με διαφορετικό τρόπο την ζωή, έτσι και ο άγιος Σωφρόνιος είχε Γέροντα και καθοδηγητή τον άγιο Σιλουανό. Και οι δύο, βεβαίως, είχαν προσωπική συνάντηση με τον Θεό και οι δύο είχαν αποκαλυπτικές εμπειρίες που τους «διαμόρφωσαν», τους αλλοίωσαν, τους χαρίτωσαν! Με τον τρόπο αυτό διατύπωσαν και τον καλώς αλλοιωθέντα συνάμα προσωπικό τους λόγο. Έτσι, προσέφεραν το νέο κρασί σε νέους ασκούς και ξεδίψασαν τους διψασμένους πνευματικά ανθρώπους της εποχής τους αντίστοιχα και τους έμαθαν να μην απελπίζονται έως θανάτου αλλά αναστάσιμα.
Από αυτό, το νέο κρασί του Αποστόλου Παύλου που πάλιωσε και πλέον έγινε ανεκτίμητης αξίας, και το νιο και φρέσκο, σύγχρονο και ολοζώντανο του αγίου Σωφρονίου πίνουμε και ξεδιψάμε και συγχρόνως διατελούμε νηφάλιοι σε πνευματική μέθη. Διαφορετικά, δεν αντέχεται ούτε ο εαυτός μας, ούτε η ίδια η ζωή, όσο λαμπερή, επίσημη και σοβαροφανή και αν είναι. Εκτός αν έχουμε καταντήσει εντελώς επηρμένα αυτοείδωλα και κύμβαλα αλαλάζοντα!
Οι νέοι αγιορείτες άγιοι μας, Ιερώνυμος Σιμωνοπετρίτης και Σωφρόνιος του Έσσεξ, που αγιοκατατάχθηκαν χθες από την Ιερά Σύνοδο του Οικουμενικού μας Πατριαρχείου δεν είναι μόνον δείχτες πορείας αλλά η ίδια η πορεία. Άλλωστε και ο Χριστός είπε “εγώ ειμί η οδός, η αλήθεια, και η ζωή”!
Γι’ αυτό, ας χαρούμε αυτό το πέρασμα, αυτό το Πάσχα και το έαρ που ανέτειλε αίφνης αλλά σίγουρα μόνιμα! Πρόκειται για χαράς ευαγγέλιο! Χαράς υπόσχεση! Χαράς πολιτεία! Χαράς προσδοκία! Χαρά Θεού!
Ετέχθησαν άγιοι! Χορού αγίων, χαράν χαρείτε!
Για τον όσιο Ιερώνυμο θα αναφερθούμε σε άλλο σημείωμα ιδιαίτερα.
Στέλιος Κούκος
https://www.pemptousia.gr
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
