2019-12-09 19:00:19
Από το 2009 ετοιμάζονται ΤΟΥ ΚΙΜΩΝΑ ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΥΣ
Τα σχέδια της Τουρκίας για το Αιγαίο, αλλά και την Ανατολική Μεσόγειο αποκάλυψε σε ομιλία του ο Χουλουσί Ακάρ, δείχνοντας πως η Τουρκία ελίσσεται στα σχέδια των παγκόσμιων κέντρων εξουσίας σε σχέση με την ευρύτερη γειτονιά μας.
«Οι δραστηριότητες για τη προστασία των δικαιωμάτων και συμφερόντων μας στο Αιγαίο, στην ανατολική Μεσόγειο και στην Κύπρο συνεχίζονται με αποφασιστικότητα. Το πιο εύκολο πράγμα που μπορεί να γίνει είναι ο διαμοιρασμός με δίκαιο τρόπο και σύμφωνα με το δίκαιο κάθε είδους πηγής και πλούτου που υπάρχει στο Αιγαίο, την ανατολική Μεσόγειο και την Κύπρο», ανέφερε ο Ακάρ.
Η περιβόητη συνεκμετάλλευση, η οποία θα ανοίξει τον δρόμο, εφόσον προχωρήσει, σε αλλαγές συνόρων και στο Αιγαίο. Έχοντας γνώση της διεθνούς πραγματικότητας, η γείτονα προσπαθεί να «αρπάξει» ό,τι μπορεί.
Σε αυτή την κατεύθυνση λοιπόν κινείται το περιβόητο Μνημόνιο Τουρκία και ισλαμικής κυβέρνησης της Λιβύης για την ΑΟΖ.
Όπως ομολόγησε δημόσια και ο ίδιος ο Ερντογάν, με το μνημόνιο κατανόησης, το οποίο συνοδεύτηκε και από ένα δεύτερο για τη «συνεργασία σε Ασφάλεια και Άμυνα», ξεκινά η νομική διαδικασία που θα οδηγήσει στην ανακήρυξη της τουρκικής Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης (ΑΟΖ), η οποία θα αγνοεί πλήρως την ελληνική νοτίως της γραμμής Κρήτης – Καρπάθου – Ρόδου – Καστελόριζου, αποκόπτοντας γεωγραφικά μια θαλάσσια περιοχή η οποία αποτελεί το δυτικό τμήμα μία ενιαίας ζώνης που στα ανατολικά της τέμνεται με τις ΑΟΖ της Κύπρου και της Αιγύπτου.
Δείτε την Ελληνική ΑΟΖ με βάση την γραμμή Κρήτης – Καρπάθου – Ρόδου – Καστελόριζου και εν συνεχεία αυτό που θέλουν να επιβάλλουν οι Τούρκοι:
Όταν η Τουρκία δουλεύει Η Τουρκία άρχισε να ασχολείται ενεργά με την οριοθέτηση ΑΟΖ με τη Λιβύη πριν από περίπου δέκα χρόνια. Ειδικότερα, όταν στις 27 Μαΐου του 2009 η Λιβύη ανακήρυξε την δική της ΑΟΖ, κάλεσε τις ενδιαφερόμενες γειτονικές χώρες να υπογράψουν με αυτήν τις ανάλογες συμφωνίες.
Τότε, με πρωτοβουλία του τότε αρχηγού του Ναυτικού, ναυάρχου Εσρέφ Ουγούρ Γιγίτ, η Άγκυρα άρχισε να καταστρώνει χάρτες με τους οποίους η διεκδικούσε θαλάσσια σύνορα με την Λιβύη.
Το ξέσπασμα του εμφυλίου πολέμου στην Λιβύη στις αρχές του 2011 ανάγκασε την Άγκυρα να παγώσει τα σχέδια της.
Τελικά, στις μέρες που διανύουμε, η Τουρκία μετέφερε νέους χάρτες, σύμφωνα με τους οποίους τα ελληνικά νησιά, ανεξαρτήτου μεγέθους και συμπεριλαμβανομένης της Κρήτης, εμφανίζονται να έχουν περιορισμένη έως μηδενική επήρεια στην χάραξη της ΑΟΖ.
Βάσει αυτών των ισχυρισμών αφαιρούν από την Ελλάδα υπέρ της Λιβύης ΑΟΖ έκτασης 39.000 τετραγωνικών χιλιομέτρων.
Τι φοβάται η Άγκυρα;
Οι Τούρκοι στέλνουν στρατιωτική βοήθεια στο διεθνώς αναγνωρισμένο ισλαμικό καθεστώς της Τρίπολης. Αυτό γιατί ενδεχόμενη πτώση της λιβυκής πρωτεύουσας στα χέρια των δυνάμεων του πρώην κανταφικού Χαφτάρ, θα έθετε σε κίνδυνο την υπογραφή της εν λόγω συμφωνίας.
Τι είχε κάνει η Ελλάδα;
Το 2011, η Αθήνα είχε προχωρήσει μονομερώς στην οριοθέτηση της δικής της ΑΟΖ με τη Λιβύη το 2011, με την ψήφιση του νόμου 4001 για την έρευνα των υδρογονανθράκων.
Η Ελλάδα υποστηρίζει ότι η μέθοδος οριοθέτησης ΑΟΖ και υφαλοκρηπίδας, πρέπει να είναι η μέση γραμμή, ενώ η Τρίπολη υποστηρίζει την μέθοδο της ευθυδικίας, την οποίαν υποστηρίζει και η Τουρκία.
Αρχή της μέσης γραμμής που βασίζεται στο Δίκαιο της Θάλασσας για την οριοθέτηση ΑΟΖ μεταξύ γειτονικών χωρών (ΘΕΣΗ ΕΛΛΑΔΑΣ):
Με απλά λόγια η ΑΟΖ θα χωρίζεται στα δύο και η γραμμή-όριο θα βρίσκεται ακριβώς στην μέση, μεταξύ των δύο ακτών.
Όπως είχε αναφέρει ο κ. Μανιάτης: «Ελλείψει συμφωνίας οριοθέτησης με γειτονικά κράτη των οποίων οι ακτές είναι παρακείμενες ή αντικείμενες με τις ελληνικές ακτές, το εξωτερικό όριο της υφαλοκρηπίδας και της αποκλειστικής οικονομικής ζώνης (αφής κηρυχθεί), είναι η μέση γραμμή, κάθε σημείο της οποίας απέχει ίση απόσταση από τα εγγύτερα σημεία των γραμμών βάσης (τόσων ηπειρωτικών όσο και νησιωτικών) από τις οποίες μετράται το εύρος της αιγιαλίτιδας ζώνης».
Τα διεθνή δικαστήρια έχουν δεχθεί ότι η μέση γραμμή αποτελεί κατ΄ αρχήν την γραμμή αφετηρίας, στην οποία πρέπει να βασίζεται κάθε οριοθέτηση και μόνον εφόσον δικαιολογείται απόκλιση από αυτήν λόγω ειδικών/σχετικών περιστάσεων που αφορούν στην συγκεκριμένη υπόθεση, το τελικό όριο θα απομακρύνεται από την μέση γραμμή.
Βάσει αυτής της πρόνοιας του νόμου 4001/2011 έγινε η χάραξη του σχετικού χάρτη και παραχωρήθηκαν για εξερεύνηση τα δύο οικόπεδα, νοτιοδυτικά της Κρήτης, στις εταιρείες, Total, Exxon Mobil και ΕΛΠΕ.
Δείτε τον χάρτη:
Αρχή της ευθυδικίας, την οποία επικαλείται η Τουρκία ΚΑΙ στο Αιγαίο (ΘΕΣΗ ΤΟΥΡΚΙΑΣ ΚΑΙ ΙΣΛΑΜΙΚΗΣ ΛΙΒΥΗΣ):
Βασίζεται στην υφαλοκρηπίδα, το τμήμα του παράκτιου βυθού της θάλασσας. Ο ορισμός της υφαλοκρηπίδας, κατά την γεωλογία είναι το τμήμα το οποίο αποτελεί την ομαλή προέκταση της ακτής κάτω από την επιφάνεια της θάλασσας ως το σημείο στο οποίο αυτή διακόπτεται απότομα. Η υφαλοκρηπίδα διακόπτεται εκεί όπου ο βυθός αποκτά απότομη κλίση 30-45ο.
Τα νησιά έχουν υφαλοκρηπίδα (κατοικημένα και βραχονησίδες) εφόσον μπορούν να συντηρήσουν ζωή. Και εδώ είναι η μεγάλη διαφορά με την Τουρκία, που υποστηρίζει πως τα ελληνικά νησιά του μισού περίπου Αιγαίου ακουμπούν στην δική της υφαλοκρηπίδα επομένως δεν έχουν δικαίωμα δικής τους υφαλοκρηπίδας. Είναι προέκταση δηλαδή των… δικών τους ακτών, τις οποίες κατέχουν.
ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΝΟΥΜΕΡΟ ΕΝΑ:
Στο παρελθόν, η Λιβύη έχει μεταφέρει στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης δύο υποθέσεις σχετικά με την οριοθέτηση θαλάσσιων ζωνών με τους γείτονές της, τις οποίες τώρα επικαλείται η Άγκυρα, αναφορικά με την επήρεια των νησιών στον προσδιορισμό των ορίων της υφαλοκρηπίδας και της ΑΟΖ.
Η μία περίπτωση του 1982 αφορούσε τη διαφωνία της Λιβύης με την Τυνησία στην χάραξη της υφαλοκρηπίδας και η δεύτερη με την Μάλτα. Δυστυχώς, και στις δύο περιπτώσεις το Διεθνές Δικαστήριο γνωμοδότησε υπέρ της Λιβύης, δηλ. του χερσαίου κράτους, αναγνωρίζοντας περιορισμένη έως καθόλου επήρεια σε δύο νησιά της Τυνησίας και στην επίσης Μάλτα ως νησιωτική χώρα.
ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΝΟΥΜΕΡΟ 2:
Οι Τούρκοι υποστηρίζουν πως σε περίπτωση που η Ελλάδα προχωρήσει στην οριοθέτηση της ΑΟΖ με την Κύπρο και την Αίγυπτο, βασιζόμενη στην γραμμή Κρήτης – Καρπάθου – Ρόδου – Καστελόριζου, εκτός από την Λιβύη θα βγει χαμένη από την μοιρασιά και η Αίγυπτος.
Επομένως η γείτονα προσπαθεί να διεμβολίσει την υφιστάμενη τριμερή συνεργασία Ελλάδας-Κύπρου-Αιγύπτου.
Μια τέτοια μοιρασιά πάντως φαίνεται δύσκολη στο εγγύς και ορατό μέλλον, δεδομένου ότι υπάρχουν εχθρικές σχέσεις μεταξύ του αιγύπτιου προέδρου Αμπντέλ Φατάχ αλ Σίσι και του Ερντογάν.
Την ίδια ώρα, τουρκικά ΜΜΕ σκιαγραφούν υπολογισμούς, με βάση τους οποίους, αν και το Ισραήλ διαπραγματεύονταν την ΑΟΖ της με την Τουρκία -και όχι με την Κύπρο- θα διασφάλιζε έλεγχο μεγαλύτερων περιοχών στην Ανατολική Μεσόγειο.
Δείτε χάρτη:
Εν κατακλείδι, η Τουρκία έχει εξαπολύσει μεγάλη επίθεση στην Ελλάδα, προκειμένου να μπορέσει να αρπάξει ό,τι μπορεί από την Ανατ. Μεσόγειο και το Αιγαίο και να περικυκλώσει την χώρα μας με κράτη που θα συμφωνήσουν μαζί της εις βάρος των συμφερόντων μας.
Η Τουρκία παρουσιάζεται ως «η μεγαλύτερη ακτή της ΝΑ Μεσογείου, που δεν μπορεί να αγνοηθεί», κάτι που αποτελούσε και θέση της προηγούμενης κυβέρνησή της Αριστεράς, η οποία έδωσε, κατά τα φαινόμενα, «πάτημα» στις σημερινές απόψεις της Τουρκίας.
Ενδεχόμενα την Άγκυρα ευχαριστούσε η επάνοδος ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία.
parapona-rodou
Τα σχέδια της Τουρκίας για το Αιγαίο, αλλά και την Ανατολική Μεσόγειο αποκάλυψε σε ομιλία του ο Χουλουσί Ακάρ, δείχνοντας πως η Τουρκία ελίσσεται στα σχέδια των παγκόσμιων κέντρων εξουσίας σε σχέση με την ευρύτερη γειτονιά μας.
«Οι δραστηριότητες για τη προστασία των δικαιωμάτων και συμφερόντων μας στο Αιγαίο, στην ανατολική Μεσόγειο και στην Κύπρο συνεχίζονται με αποφασιστικότητα. Το πιο εύκολο πράγμα που μπορεί να γίνει είναι ο διαμοιρασμός με δίκαιο τρόπο και σύμφωνα με το δίκαιο κάθε είδους πηγής και πλούτου που υπάρχει στο Αιγαίο, την ανατολική Μεσόγειο και την Κύπρο», ανέφερε ο Ακάρ.
Η περιβόητη συνεκμετάλλευση, η οποία θα ανοίξει τον δρόμο, εφόσον προχωρήσει, σε αλλαγές συνόρων και στο Αιγαίο. Έχοντας γνώση της διεθνούς πραγματικότητας, η γείτονα προσπαθεί να «αρπάξει» ό,τι μπορεί.
Σε αυτή την κατεύθυνση λοιπόν κινείται το περιβόητο Μνημόνιο Τουρκία και ισλαμικής κυβέρνησης της Λιβύης για την ΑΟΖ.
Όπως ομολόγησε δημόσια και ο ίδιος ο Ερντογάν, με το μνημόνιο κατανόησης, το οποίο συνοδεύτηκε και από ένα δεύτερο για τη «συνεργασία σε Ασφάλεια και Άμυνα», ξεκινά η νομική διαδικασία που θα οδηγήσει στην ανακήρυξη της τουρκικής Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης (ΑΟΖ), η οποία θα αγνοεί πλήρως την ελληνική νοτίως της γραμμής Κρήτης – Καρπάθου – Ρόδου – Καστελόριζου, αποκόπτοντας γεωγραφικά μια θαλάσσια περιοχή η οποία αποτελεί το δυτικό τμήμα μία ενιαίας ζώνης που στα ανατολικά της τέμνεται με τις ΑΟΖ της Κύπρου και της Αιγύπτου.
Δείτε την Ελληνική ΑΟΖ με βάση την γραμμή Κρήτης – Καρπάθου – Ρόδου – Καστελόριζου και εν συνεχεία αυτό που θέλουν να επιβάλλουν οι Τούρκοι:
Όταν η Τουρκία δουλεύει Η Τουρκία άρχισε να ασχολείται ενεργά με την οριοθέτηση ΑΟΖ με τη Λιβύη πριν από περίπου δέκα χρόνια. Ειδικότερα, όταν στις 27 Μαΐου του 2009 η Λιβύη ανακήρυξε την δική της ΑΟΖ, κάλεσε τις ενδιαφερόμενες γειτονικές χώρες να υπογράψουν με αυτήν τις ανάλογες συμφωνίες.
Τότε, με πρωτοβουλία του τότε αρχηγού του Ναυτικού, ναυάρχου Εσρέφ Ουγούρ Γιγίτ, η Άγκυρα άρχισε να καταστρώνει χάρτες με τους οποίους η διεκδικούσε θαλάσσια σύνορα με την Λιβύη.
Το ξέσπασμα του εμφυλίου πολέμου στην Λιβύη στις αρχές του 2011 ανάγκασε την Άγκυρα να παγώσει τα σχέδια της.
Τελικά, στις μέρες που διανύουμε, η Τουρκία μετέφερε νέους χάρτες, σύμφωνα με τους οποίους τα ελληνικά νησιά, ανεξαρτήτου μεγέθους και συμπεριλαμβανομένης της Κρήτης, εμφανίζονται να έχουν περιορισμένη έως μηδενική επήρεια στην χάραξη της ΑΟΖ.
Βάσει αυτών των ισχυρισμών αφαιρούν από την Ελλάδα υπέρ της Λιβύης ΑΟΖ έκτασης 39.000 τετραγωνικών χιλιομέτρων.
Τι φοβάται η Άγκυρα;
Οι Τούρκοι στέλνουν στρατιωτική βοήθεια στο διεθνώς αναγνωρισμένο ισλαμικό καθεστώς της Τρίπολης. Αυτό γιατί ενδεχόμενη πτώση της λιβυκής πρωτεύουσας στα χέρια των δυνάμεων του πρώην κανταφικού Χαφτάρ, θα έθετε σε κίνδυνο την υπογραφή της εν λόγω συμφωνίας.
Τι είχε κάνει η Ελλάδα;
Το 2011, η Αθήνα είχε προχωρήσει μονομερώς στην οριοθέτηση της δικής της ΑΟΖ με τη Λιβύη το 2011, με την ψήφιση του νόμου 4001 για την έρευνα των υδρογονανθράκων.
Η Ελλάδα υποστηρίζει ότι η μέθοδος οριοθέτησης ΑΟΖ και υφαλοκρηπίδας, πρέπει να είναι η μέση γραμμή, ενώ η Τρίπολη υποστηρίζει την μέθοδο της ευθυδικίας, την οποίαν υποστηρίζει και η Τουρκία.
Αρχή της μέσης γραμμής που βασίζεται στο Δίκαιο της Θάλασσας για την οριοθέτηση ΑΟΖ μεταξύ γειτονικών χωρών (ΘΕΣΗ ΕΛΛΑΔΑΣ):
Με απλά λόγια η ΑΟΖ θα χωρίζεται στα δύο και η γραμμή-όριο θα βρίσκεται ακριβώς στην μέση, μεταξύ των δύο ακτών.
Όπως είχε αναφέρει ο κ. Μανιάτης: «Ελλείψει συμφωνίας οριοθέτησης με γειτονικά κράτη των οποίων οι ακτές είναι παρακείμενες ή αντικείμενες με τις ελληνικές ακτές, το εξωτερικό όριο της υφαλοκρηπίδας και της αποκλειστικής οικονομικής ζώνης (αφής κηρυχθεί), είναι η μέση γραμμή, κάθε σημείο της οποίας απέχει ίση απόσταση από τα εγγύτερα σημεία των γραμμών βάσης (τόσων ηπειρωτικών όσο και νησιωτικών) από τις οποίες μετράται το εύρος της αιγιαλίτιδας ζώνης».
Τα διεθνή δικαστήρια έχουν δεχθεί ότι η μέση γραμμή αποτελεί κατ΄ αρχήν την γραμμή αφετηρίας, στην οποία πρέπει να βασίζεται κάθε οριοθέτηση και μόνον εφόσον δικαιολογείται απόκλιση από αυτήν λόγω ειδικών/σχετικών περιστάσεων που αφορούν στην συγκεκριμένη υπόθεση, το τελικό όριο θα απομακρύνεται από την μέση γραμμή.
Βάσει αυτής της πρόνοιας του νόμου 4001/2011 έγινε η χάραξη του σχετικού χάρτη και παραχωρήθηκαν για εξερεύνηση τα δύο οικόπεδα, νοτιοδυτικά της Κρήτης, στις εταιρείες, Total, Exxon Mobil και ΕΛΠΕ.
Δείτε τον χάρτη:
Αρχή της ευθυδικίας, την οποία επικαλείται η Τουρκία ΚΑΙ στο Αιγαίο (ΘΕΣΗ ΤΟΥΡΚΙΑΣ ΚΑΙ ΙΣΛΑΜΙΚΗΣ ΛΙΒΥΗΣ):
Βασίζεται στην υφαλοκρηπίδα, το τμήμα του παράκτιου βυθού της θάλασσας. Ο ορισμός της υφαλοκρηπίδας, κατά την γεωλογία είναι το τμήμα το οποίο αποτελεί την ομαλή προέκταση της ακτής κάτω από την επιφάνεια της θάλασσας ως το σημείο στο οποίο αυτή διακόπτεται απότομα. Η υφαλοκρηπίδα διακόπτεται εκεί όπου ο βυθός αποκτά απότομη κλίση 30-45ο.
Τα νησιά έχουν υφαλοκρηπίδα (κατοικημένα και βραχονησίδες) εφόσον μπορούν να συντηρήσουν ζωή. Και εδώ είναι η μεγάλη διαφορά με την Τουρκία, που υποστηρίζει πως τα ελληνικά νησιά του μισού περίπου Αιγαίου ακουμπούν στην δική της υφαλοκρηπίδα επομένως δεν έχουν δικαίωμα δικής τους υφαλοκρηπίδας. Είναι προέκταση δηλαδή των… δικών τους ακτών, τις οποίες κατέχουν.
ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΝΟΥΜΕΡΟ ΕΝΑ:
Στο παρελθόν, η Λιβύη έχει μεταφέρει στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης δύο υποθέσεις σχετικά με την οριοθέτηση θαλάσσιων ζωνών με τους γείτονές της, τις οποίες τώρα επικαλείται η Άγκυρα, αναφορικά με την επήρεια των νησιών στον προσδιορισμό των ορίων της υφαλοκρηπίδας και της ΑΟΖ.
Η μία περίπτωση του 1982 αφορούσε τη διαφωνία της Λιβύης με την Τυνησία στην χάραξη της υφαλοκρηπίδας και η δεύτερη με την Μάλτα. Δυστυχώς, και στις δύο περιπτώσεις το Διεθνές Δικαστήριο γνωμοδότησε υπέρ της Λιβύης, δηλ. του χερσαίου κράτους, αναγνωρίζοντας περιορισμένη έως καθόλου επήρεια σε δύο νησιά της Τυνησίας και στην επίσης Μάλτα ως νησιωτική χώρα.
ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΝΟΥΜΕΡΟ 2:
Οι Τούρκοι υποστηρίζουν πως σε περίπτωση που η Ελλάδα προχωρήσει στην οριοθέτηση της ΑΟΖ με την Κύπρο και την Αίγυπτο, βασιζόμενη στην γραμμή Κρήτης – Καρπάθου – Ρόδου – Καστελόριζου, εκτός από την Λιβύη θα βγει χαμένη από την μοιρασιά και η Αίγυπτος.
Επομένως η γείτονα προσπαθεί να διεμβολίσει την υφιστάμενη τριμερή συνεργασία Ελλάδας-Κύπρου-Αιγύπτου.
Μια τέτοια μοιρασιά πάντως φαίνεται δύσκολη στο εγγύς και ορατό μέλλον, δεδομένου ότι υπάρχουν εχθρικές σχέσεις μεταξύ του αιγύπτιου προέδρου Αμπντέλ Φατάχ αλ Σίσι και του Ερντογάν.
Την ίδια ώρα, τουρκικά ΜΜΕ σκιαγραφούν υπολογισμούς, με βάση τους οποίους, αν και το Ισραήλ διαπραγματεύονταν την ΑΟΖ της με την Τουρκία -και όχι με την Κύπρο- θα διασφάλιζε έλεγχο μεγαλύτερων περιοχών στην Ανατολική Μεσόγειο.
Δείτε χάρτη:
Εν κατακλείδι, η Τουρκία έχει εξαπολύσει μεγάλη επίθεση στην Ελλάδα, προκειμένου να μπορέσει να αρπάξει ό,τι μπορεί από την Ανατ. Μεσόγειο και το Αιγαίο και να περικυκλώσει την χώρα μας με κράτη που θα συμφωνήσουν μαζί της εις βάρος των συμφερόντων μας.
Η Τουρκία παρουσιάζεται ως «η μεγαλύτερη ακτή της ΝΑ Μεσογείου, που δεν μπορεί να αγνοηθεί», κάτι που αποτελούσε και θέση της προηγούμενης κυβέρνησή της Αριστεράς, η οποία έδωσε, κατά τα φαινόμενα, «πάτημα» στις σημερινές απόψεις της Τουρκίας.
Ενδεχόμενα την Άγκυρα ευχαριστούσε η επάνοδος ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία.
parapona-rodou
VIDEO
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Ν. Δένδιας: Ευρύτατη στήριξη από Γαλλία, Ιταλία, Κύπρο και Ολλανδία
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
