2019-12-11 21:19:41
Το τελεσθέν θαύμα του Αγίου Σπυρίδωνα εν Ναυπάκτω
Ότι συνέβη την 12 μεσούντος μηνός,μνήμην του Αγίου Σπυρίσωνος είς Ναύπακτον είναι εκπληκτικόν,είναι άξιον θαυμασμού και ούκ ολίγης παρατηρήσεως. Είναι θαύμα πράγματι.
Έξωθεν της πόλεως της Ναυπάκτου ο Ι.Μούσγος έχει έναν υδρόμυλον,από τον οποίον ούκ ολίγα κερδίζει. Ο άνθρωπος αυτός δεν είναι πολύ ευλαβής προς τα θεία. Είναι εξ εκείνων οίτινες όταν διατρέχουν κίνδυνον επικαλούνται την αρωγήν της θείας δυνάμεως προς διάσωσίν των. Καλώς εχόντων των πραγμάτων ο Μούσγος,προτιμά πάντοτε την εργασίαν του,αδιαφορών εάν η ημέρα εν ήν εργάζεται είναι επέτειος αγίου τινός,ή ημέρα επίσημος επιβάλλουσα τρόπον τινά αργίαν.
Και προχθές,εορτή του Αγίου Σπυρίδωνος,ο έν λόγω μυλωθρός εζήτησε να εργασθή διότι είχε να αλέση πολύν αραβόσιτιν. Και ήθελησε ν'αρχίση τήν εργασίαν του προ της Θείας Λειτουργίας ,πράγμα τό οποίον έκαμε κακήν εντύπωσιν εις τον υιόν του.
-Δεν κάνει,πατέρα,να αρχίσωμεν από τώρα τη δουλειά,παρετήρησεν ούτος.
-Πώς δέν κάνει; Γιατί; ηρώτησεν ο πατήρ,εξακολουθών τας προετοιμασίας διά την έναρξιν της λειτουργίας του υδρομύλου
-Δεν κάνει,πατέρα,δεν κάνει,είναι του Αγίου Σπυρίδωμος και δεν ετελείωσεν η Λειτουργία,εφώναξεν ο υιός,στενοχωρηθείς και σπεύσας όπως εμποδίση τον πατέρα του. Αλλ' ό γέρων,αδιάφορος εντελώς,απώθησε τον υιόν του,ειπών ξηρώτατα:
- Εγώ,παιδί μου,εδανείσθηκα τα λεφτά από τήν Τράπεζα. Δεν μου τά έδωκεν ο Άγιος Σπυρίδων. Θα δουλέψω για να βγάλω τά λεφτά.
Ο υιός εξηκολούθησε να παρακαλή τόν πατέρα,αλλ'ό γέρων ήτο αμείλικτος. Ήθελε να αρχίση την εργασίαν του πρό τού πέρατος τής Θείας Λειτουργίας
-Δεν τά ακούω αυτά εγώ! Θα δουλέψω!
Εσήκωσεν έν τέλει καί έρριψεν ένα σάκκον πλήρη αραβοσίτου είς τον μύλον και ήρχισε να αλέθη. Παρήλθεν ολίγον διάστημα καί ο μυλωθρός ηθέλησε να ιδή εάν τό άλεσμα ήτο καλόν ή έπρεπε να τό κάμη ψιλότερον. Κύψας έλαβε δια της χειρός του ολίγον άλεσμα και προχώρησε πρός το παράθυρον διά νά εξετάση τούτο.. Εγούρλωσε τά μάτια του καί εξέβαλε κραυγήν εκπλήξεως:
-Τί είναι τούτο!Τι είναι τούτο!
Ο υιός του μυλωθρού, ο οποίος ευρίσκετο εκεί του πλησίον ελέγχων καί κατακρίνων πάντοτε τον πατέρα του διά την ανευλάβειά του εταράχθη ακούσας τήν κραυγήν,ήν ούτος εξέβαλε,καί έσπευσε να ίδη τί είχε συμβή.
-Τι τρέχει,πατέρα,τί τρέχεις ηρώτησεν ανήσυχος ο υιός,ενώ έκυψε νά ίδη τό άλεσμα τό οποίον είχεν είς τήν χείρα του ό γέρων καί παρετήρε,μετ'εκπλήξεως και ταραχής ταυτοχρόνως.
-Νά τί είναι,απήντησεν ό γέρων. Νά,είναι στάκτη!
-Στάκτη! είπεν ο γέρων σταυροκοπηθείς.
-Στάκτη! επανέλαβεν ο γέρων μετανοών διά τό αμάρτημά του. Εσκέφθη τότε ότι δεν έπρεπε να εργασθή πρό τού πέρατος της Λειτουργίας καί ήλεγχεν εαυτόν διά τήν πλεονεξίαν καί ασέβειαν πρός τόν Άγιον Σπυρίσδωνα.
-Βλέπεις πατέρα,λέγει ο υιόςλότι δεν έκαμες καλά να αλέσης σήμερα; Νά τό θαύμα του Αγίου. Η κακομοιριά μας,πάντοτε η κακομοιριά μας!
Ο γέρων έκυψε την κεφαλήν,εν τούτοις εδοκίμασε καί πάλιν νά αλέση,διότι παρ'όλην τήν μετάνοιάν του είχε καί κάποιαν δυσπιστίαν. Ήθελε να βεβαιωθή καλύτερα καί ήρχισεν πάλιν ν'αλέθη,μετ'ολίγον δέ εξετάσας είδεν ότι όχι μόνον στάχτη ήτο τό άλεσμα,αλλά καί άμμος.
Τότε πλέον εσταμάτησε τόν μύλον,εσταυροκοπήθη καί αυτός καί έπαυσεν τήν εργασίαν. Αλλά τό εκπληκτικόν τούτο γεγονός δέν εβράδυνε νά γνωσθή είς όλην την πόλιν καί πολλοί έσπευσαν νά ίδουν τί είχε συμβή. Ευθύς δέ μόλις εμάνθανον πού έλαβε χώραν το έκτακτον εκείνο συμβάν,εσταυροκοπούντο καί κατέκριναν τον μυλωθρόν,όστις τοσούτον ασεβής εδείχθη
Έκ τού ''Νεολόγου''Πατρών,14 Δεκεμβρίου
Τα χειρόγραφα κείμενα τα βρήκα στην εξαιρετική σελίδα στο Facebook του John Petsalis.Μεταφορά στο διαδύκτιο proskynitis.blogspot
Ότι συνέβη την 12 μεσούντος μηνός,μνήμην του Αγίου Σπυρίσωνος είς Ναύπακτον είναι εκπληκτικόν,είναι άξιον θαυμασμού και ούκ ολίγης παρατηρήσεως. Είναι θαύμα πράγματι.
Έξωθεν της πόλεως της Ναυπάκτου ο Ι.Μούσγος έχει έναν υδρόμυλον,από τον οποίον ούκ ολίγα κερδίζει. Ο άνθρωπος αυτός δεν είναι πολύ ευλαβής προς τα θεία. Είναι εξ εκείνων οίτινες όταν διατρέχουν κίνδυνον επικαλούνται την αρωγήν της θείας δυνάμεως προς διάσωσίν των. Καλώς εχόντων των πραγμάτων ο Μούσγος,προτιμά πάντοτε την εργασίαν του,αδιαφορών εάν η ημέρα εν ήν εργάζεται είναι επέτειος αγίου τινός,ή ημέρα επίσημος επιβάλλουσα τρόπον τινά αργίαν.
Και προχθές,εορτή του Αγίου Σπυρίδωνος,ο έν λόγω μυλωθρός εζήτησε να εργασθή διότι είχε να αλέση πολύν αραβόσιτιν. Και ήθελησε ν'αρχίση τήν εργασίαν του προ της Θείας Λειτουργίας ,πράγμα τό οποίον έκαμε κακήν εντύπωσιν εις τον υιόν του.
-Δεν κάνει,πατέρα,να αρχίσωμεν από τώρα τη δουλειά,παρετήρησεν ούτος.
-Πώς δέν κάνει; Γιατί; ηρώτησεν ο πατήρ,εξακολουθών τας προετοιμασίας διά την έναρξιν της λειτουργίας του υδρομύλου
-Δεν κάνει,πατέρα,δεν κάνει,είναι του Αγίου Σπυρίδωμος και δεν ετελείωσεν η Λειτουργία,εφώναξεν ο υιός,στενοχωρηθείς και σπεύσας όπως εμποδίση τον πατέρα του. Αλλ' ό γέρων,αδιάφορος εντελώς,απώθησε τον υιόν του,ειπών ξηρώτατα:
- Εγώ,παιδί μου,εδανείσθηκα τα λεφτά από τήν Τράπεζα. Δεν μου τά έδωκεν ο Άγιος Σπυρίδων. Θα δουλέψω για να βγάλω τά λεφτά.
Ο υιός εξηκολούθησε να παρακαλή τόν πατέρα,αλλ'ό γέρων ήτο αμείλικτος. Ήθελε να αρχίση την εργασίαν του πρό τού πέρατος τής Θείας Λειτουργίας
-Δεν τά ακούω αυτά εγώ! Θα δουλέψω!
Εσήκωσεν έν τέλει καί έρριψεν ένα σάκκον πλήρη αραβοσίτου είς τον μύλον και ήρχισε να αλέθη. Παρήλθεν ολίγον διάστημα καί ο μυλωθρός ηθέλησε να ιδή εάν τό άλεσμα ήτο καλόν ή έπρεπε να τό κάμη ψιλότερον. Κύψας έλαβε δια της χειρός του ολίγον άλεσμα και προχώρησε πρός το παράθυρον διά νά εξετάση τούτο.. Εγούρλωσε τά μάτια του καί εξέβαλε κραυγήν εκπλήξεως:
-Τί είναι τούτο!Τι είναι τούτο!
Ο υιός του μυλωθρού, ο οποίος ευρίσκετο εκεί του πλησίον ελέγχων καί κατακρίνων πάντοτε τον πατέρα του διά την ανευλάβειά του εταράχθη ακούσας τήν κραυγήν,ήν ούτος εξέβαλε,καί έσπευσε να ίδη τί είχε συμβή.
-Τι τρέχει,πατέρα,τί τρέχεις ηρώτησεν ανήσυχος ο υιός,ενώ έκυψε νά ίδη τό άλεσμα τό οποίον είχεν είς τήν χείρα του ό γέρων καί παρετήρε,μετ'εκπλήξεως και ταραχής ταυτοχρόνως.
-Νά τί είναι,απήντησεν ό γέρων. Νά,είναι στάκτη!
-Στάκτη! είπεν ο γέρων σταυροκοπηθείς.
-Στάκτη! επανέλαβεν ο γέρων μετανοών διά τό αμάρτημά του. Εσκέφθη τότε ότι δεν έπρεπε να εργασθή πρό τού πέρατος της Λειτουργίας καί ήλεγχεν εαυτόν διά τήν πλεονεξίαν καί ασέβειαν πρός τόν Άγιον Σπυρίσδωνα.
-Βλέπεις πατέρα,λέγει ο υιόςλότι δεν έκαμες καλά να αλέσης σήμερα; Νά τό θαύμα του Αγίου. Η κακομοιριά μας,πάντοτε η κακομοιριά μας!
Ο γέρων έκυψε την κεφαλήν,εν τούτοις εδοκίμασε καί πάλιν νά αλέση,διότι παρ'όλην τήν μετάνοιάν του είχε καί κάποιαν δυσπιστίαν. Ήθελε να βεβαιωθή καλύτερα καί ήρχισεν πάλιν ν'αλέθη,μετ'ολίγον δέ εξετάσας είδεν ότι όχι μόνον στάχτη ήτο τό άλεσμα,αλλά καί άμμος.
Τότε πλέον εσταμάτησε τόν μύλον,εσταυροκοπήθη καί αυτός καί έπαυσεν τήν εργασίαν. Αλλά τό εκπληκτικόν τούτο γεγονός δέν εβράδυνε νά γνωσθή είς όλην την πόλιν καί πολλοί έσπευσαν νά ίδουν τί είχε συμβή. Ευθύς δέ μόλις εμάνθανον πού έλαβε χώραν το έκτακτον εκείνο συμβάν,εσταυροκοπούντο καί κατέκριναν τον μυλωθρόν,όστις τοσούτον ασεβής εδείχθη
Έκ τού ''Νεολόγου''Πατρών,14 Δεκεμβρίου
Τα χειρόγραφα κείμενα τα βρήκα στην εξαιρετική σελίδα στο Facebook του John Petsalis.Μεταφορά στο διαδύκτιο proskynitis.blogspot
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
