2019-12-21 11:07:27
ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ
ΔΡYΪΝΟΥΠΟΛΕΩΣ , ΠΩΓΩΝΙΑΝΗΣ & ΚΟΝΙΤΣΗΣ
Ἀριθ. Πρωτ. 969
Χριστούγεννα2019
Ἐν τῷ Ἱερῷ Ἐπισκοπείῳ
ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ 198ῃ
ΘΕΜΑ: «Χριστούγεννα τότε... Χριστούγεννα σήμερα...”
Ἀγαπητοί μου Χριστιανοί,
-Α-
Ἕνας διάσημος ξένος συγγραφέας, ὁ Τζιοβάνι Παπίνι, ἀναφερόμενος στὴν Γέννηση τοῦ Κυρίου, ἔγραφε : ὉἸησοῦς γεννήθηκε σ’ ἕνα σταῦλο. Ἕνας σταῦλος, ἕνας πραγματικὸς σταῦλος, δὲν εἶναι τὸχαριτωμένο κι’ ἀνάλαφρο ὑπόστεγο, ποὺοἰχριστιανοὶ ζωγράφοι φαντάστηκαν, σχεδὸν σὰν νὰντρέπονταν, γιατὶ ὁ Θεός τους κατοίκησε μέσα στὴν φτώχεια. Ὁ σταῦλος, ὁἀληθινὸς σταῦλος, εἶναι ἡκατοικία τῶν ζώων. Δὲν εἶναι ἡστοὰμὲτὶς κολόνες καὶ τὰ κιονόκρανα, οὔτε τὸὄμορφο καλυβάκι τῆς ἑορταστικῆς “φάτνης” τῆς παραμονῆς τῶν Χριστουγέννων. Ὁ αὐθεντικὸς σταῦλος εἶναι σκοτεινός, βρώμικος, λερωμένος. Καθαρὴ εἶναι μονάχα, ἡγωνιὰὅπου βάζουν τὴν τροφὴτῶν ζώων, δηλαδὴ ἡ φάτνη.
Αὐτὸς εἶναι ὁἀληθινὸς σταῦλος ὅπου γεννήθηκε ὁ Ἰησοῦς. Ὁπιὸβρωμερὸς τόπος ὑπῆρξε τὸπρῶτο ἐνδιάιτημα τοῦπιὸἁγίου παιδιοῦποὺγέννησε γυναῖκα. Ὁ Χριστὸς δὲν γεννήθηκε τυχαῖα σ’ ἕνα σταῦλο. Τάχα ὁκόσμος δὲν εἶναι ἕνας ἀπέραντος σταῦλος, ὅπου οἱἄνθρωποι τρῶνε καὶκοπρίζουν ; Τὸ πιὸ ὄμορφα, τὰπιὸἁγνά, τὰπιὸθεϊκὰπράγματα, δὲν τὰ μεταβάλλουν συχνὰσὲκοπριά ; Ὕστερα ξαπλώνονται πάνω σ’ αὐτοὺς τοὺς σωροὺς τῆς κοπριᾶς καὶὀνομάζουν αὐτὴτὴν κατάσταση “ἀπόλαυση τῆς ζωῆς” ! Πάνω στὴν γῆ, λοιπόν, ποὺεἶχε μεταβληθῆσὲσταῦλο ἀλόγων ζώων, ὅπου ὅλες οἱδιακοσμήσεις καὶ τὰ μυρωδικὰδὲν μποροῦν νὰσκεπάσουν τὴν βρωμιὰ καὶτὴν δυσωδία τῆς κοπριᾶς, πρόβαλε μιὰνύχτα ὁἸησοῦς, γεννημένος ἀπὸ μιὰΠαρθένο ἄσπιλη, μὲμοναδικό του ὅπλο τὴν Ἀθωότητα (βλ. Τζ.Π. “Ἱστορία τοῦ Χριστοῦ”).
-Β-
Πράγματι ! Ὅταν γεννήθηκε ὁ Χριστός, στὰ μέγαρα τῶν πλουσίων ἐπλεόναζε ἡ διαφθορὰκαὶἡἀκολασία. Ἀλλά, καὶστὰμικρὰσπίτια τῶν φτωχῶν, ἡἠθικὴἐξαχρείωση συναγωνιζόταν τὴν ὑλικὴἀθλιότητα καὶστέρηση. Καὶ σ’ αὐτὸν ἀκόμα τὸν περιλάλητο Ναὸ τοῦ Σολομῶντος, στὰἹεροσόλυμα, ἐδέσποζε ἡὑποκρισία καὶὠργίαζε ἡἀσέβεια. Ὅταν ὁπιστὸς χριστιανὸς μελετᾷ τὸ πρῶτο κεφάλαιο τῆς πρὸς Ρωμαίους ἐπιστολῆς τοῦἀποστόλου Παύλου, νοιώθει ἕνα ρῖγος νὰδιατρέχῃτὸσῶμα του. Γιατί, διαπιστώνει, τὸν δυσώδη βόρβορο τῆς ἀρχαίας ἐκείνης ἐποχῆς. Ἄνθρωποι λοιγικοὶεἶχαν ἐξολισθήσει σὲἀπύθμενα βάθη ἁμαρτίας, καὶγι’ αὐτὸεἶχαν μεταβληθῆσὲἄλογα καὶἀνελεύθερα κτήνη, ἀσυγράτητα στὶς ἀτίθασες ὁρμές τους καὶστὰτυφλὰκαὶζῳὼδη ἔνστικτά τους. Ὁἀπόστολος Παῦλος, θεόπνευστος κήρυκας τῶν θείων ἀληθειῶν, γράφει μὲπόνο : Οἱἄνθρωποι “καθὼς οὐκ ἐδοκίμασαν τὸν Θεὸν ἔχει ἐν ἐπιγνώσει, παρέδωκεν αὐτοὺς ὁΘεὸς εἰς ἀδόκιμον νοῦν, ποιεῖν τὰμὴκαθήκοντα, πεπληρωμένους πάσῃ ἀδίκίᾳ, πορνείᾳ, πονηρίᾳ, πλεονεξίᾳ, κακίᾳ, μεστοὺς φθόνου, φόνου, ἔριδος, δόλου, κακοηθείας ..., ὑπερηφάνους, ἀλαζόνας ..., ἀστόργους, ἀνελεήμονας”. Καὶἐνῷγνωρίζουν ὅτι, ὅσοι κάνουν αὐτὲς τὶς ἀξιοκατάκριτες πράξεις, θὰ τιμωρηθοῦν, “οὐμόνον αὐτὰποιοῦσιν, ἀλλὰκαὶσυνευδοκοῦσι τοῖς πράσσουσι”, ἐπιδοκιμάζουν, δηλαδή, ἐκείνους ποὺτὰκάνουν αὐτά ! (Ρωμ. Α΄ 21-32).
-Γ-
Αὐτὴἦταν ἡκατάσταση τοῦ κόσμου, τότε ποὺ γεννήθηκε ὁΧριστός. Κι’ ἀπὸ ἐκείνη τὴν Ἅγια Νύχτα, ἔχουν περάσει περισσότερα ἀπὸ δύο χιλιάδες χρόνια. Σὲὅλα τὰμήκη καὶτὰπλάτη τῆς γῆς ὑψώνονται περικαλλεῖς καὶ μεγαλόπρεποι Ναοί. Κι’ οἰχριστιανοὶ ἑτοιμάζονται νὰγιορτάσουν τὰ Χριστούγεννα : Μὲ φῶτα, μὲπολύχρωμα στολίδια, μὲ τραγούδια καὶμουσικές, μὲ ρεβεγιὸν καὶταξίδια σὲ μακρυνὲς χῶρες. Ἀλλά, ὅπως τότε, ἡἔλλειψη τῆς ἀγάπης συνετέλεσε, ὥστε ὁ Χριστὸς νὰγεννηθῇστὸν σκοτεινὸκαὶβρώμικο σταῦλο, ἔτσι καὶσήμερα : Ἡ χωρὶς Χριστὸζωή, μὲτὴν ἀστραφτερή, ἀλλὰφευγαλέα λάμψη τῆς κοσμικότητας - ὅπως γράφει ὁΤζιοβάνι Παπίνι - μεταβάλλει τὸν κόσμο σὲσωροὺς κοπριᾶς, ὅπου οἱἄνθρωποι ξαπλώνουν ἐπάνω τους, κι’ ὀνομάζουν αὐτὴτὴν κατάσταση “ἀπόλαυση τῆς ζωῆς”.
Γι’ αὐτό, εἶναι ἀνάγκη νὰἀγαπήσουμε βαθειὰτὸν Χριστό. Καὶ νὰ τοῦδώσουμε καθαρὴ τὴν καρδιά μας μὲτὰἁγιαστικὰΜυστήρια τῆς Ἐκκλησίας, γιὰνὰτὴν κάνῃφάτνη Του. Αὐτὸ εὔχομαι ὁλόψυχα σὲὅλους, ὥστε μαζὶμὲτὸν Χριστὸνὰγιοράσουμε Χριστούγεννα εὐλογημένα.
Διάπυρος πρὸς Χριστὸν εὐχέτης
Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ
† Ὁ Δρυϊνουπόλεως, Πωγωνιανῆς καὶ Κονίτσης
Α Ν Δ Ρ Ε Α Σ
thriskeftika
ΔΡYΪΝΟΥΠΟΛΕΩΣ , ΠΩΓΩΝΙΑΝΗΣ & ΚΟΝΙΤΣΗΣ
Ἀριθ. Πρωτ. 969
Χριστούγεννα2019
Ἐν τῷ Ἱερῷ Ἐπισκοπείῳ
ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ 198ῃ
ΘΕΜΑ: «Χριστούγεννα τότε... Χριστούγεννα σήμερα...”
Ἀγαπητοί μου Χριστιανοί,
-Α-
Ἕνας διάσημος ξένος συγγραφέας, ὁ Τζιοβάνι Παπίνι, ἀναφερόμενος στὴν Γέννηση τοῦ Κυρίου, ἔγραφε : ὉἸησοῦς γεννήθηκε σ’ ἕνα σταῦλο. Ἕνας σταῦλος, ἕνας πραγματικὸς σταῦλος, δὲν εἶναι τὸχαριτωμένο κι’ ἀνάλαφρο ὑπόστεγο, ποὺοἰχριστιανοὶ ζωγράφοι φαντάστηκαν, σχεδὸν σὰν νὰντρέπονταν, γιατὶ ὁ Θεός τους κατοίκησε μέσα στὴν φτώχεια. Ὁ σταῦλος, ὁἀληθινὸς σταῦλος, εἶναι ἡκατοικία τῶν ζώων. Δὲν εἶναι ἡστοὰμὲτὶς κολόνες καὶ τὰ κιονόκρανα, οὔτε τὸὄμορφο καλυβάκι τῆς ἑορταστικῆς “φάτνης” τῆς παραμονῆς τῶν Χριστουγέννων. Ὁ αὐθεντικὸς σταῦλος εἶναι σκοτεινός, βρώμικος, λερωμένος. Καθαρὴ εἶναι μονάχα, ἡγωνιὰὅπου βάζουν τὴν τροφὴτῶν ζώων, δηλαδὴ ἡ φάτνη.
Αὐτὸς εἶναι ὁἀληθινὸς σταῦλος ὅπου γεννήθηκε ὁ Ἰησοῦς. Ὁπιὸβρωμερὸς τόπος ὑπῆρξε τὸπρῶτο ἐνδιάιτημα τοῦπιὸἁγίου παιδιοῦποὺγέννησε γυναῖκα. Ὁ Χριστὸς δὲν γεννήθηκε τυχαῖα σ’ ἕνα σταῦλο. Τάχα ὁκόσμος δὲν εἶναι ἕνας ἀπέραντος σταῦλος, ὅπου οἱἄνθρωποι τρῶνε καὶκοπρίζουν ; Τὸ πιὸ ὄμορφα, τὰπιὸἁγνά, τὰπιὸθεϊκὰπράγματα, δὲν τὰ μεταβάλλουν συχνὰσὲκοπριά ; Ὕστερα ξαπλώνονται πάνω σ’ αὐτοὺς τοὺς σωροὺς τῆς κοπριᾶς καὶὀνομάζουν αὐτὴτὴν κατάσταση “ἀπόλαυση τῆς ζωῆς” ! Πάνω στὴν γῆ, λοιπόν, ποὺεἶχε μεταβληθῆσὲσταῦλο ἀλόγων ζώων, ὅπου ὅλες οἱδιακοσμήσεις καὶ τὰ μυρωδικὰδὲν μποροῦν νὰσκεπάσουν τὴν βρωμιὰ καὶτὴν δυσωδία τῆς κοπριᾶς, πρόβαλε μιὰνύχτα ὁἸησοῦς, γεννημένος ἀπὸ μιὰΠαρθένο ἄσπιλη, μὲμοναδικό του ὅπλο τὴν Ἀθωότητα (βλ. Τζ.Π. “Ἱστορία τοῦ Χριστοῦ”).
-Β-
Πράγματι ! Ὅταν γεννήθηκε ὁ Χριστός, στὰ μέγαρα τῶν πλουσίων ἐπλεόναζε ἡ διαφθορὰκαὶἡἀκολασία. Ἀλλά, καὶστὰμικρὰσπίτια τῶν φτωχῶν, ἡἠθικὴἐξαχρείωση συναγωνιζόταν τὴν ὑλικὴἀθλιότητα καὶστέρηση. Καὶ σ’ αὐτὸν ἀκόμα τὸν περιλάλητο Ναὸ τοῦ Σολομῶντος, στὰἹεροσόλυμα, ἐδέσποζε ἡὑποκρισία καὶὠργίαζε ἡἀσέβεια. Ὅταν ὁπιστὸς χριστιανὸς μελετᾷ τὸ πρῶτο κεφάλαιο τῆς πρὸς Ρωμαίους ἐπιστολῆς τοῦἀποστόλου Παύλου, νοιώθει ἕνα ρῖγος νὰδιατρέχῃτὸσῶμα του. Γιατί, διαπιστώνει, τὸν δυσώδη βόρβορο τῆς ἀρχαίας ἐκείνης ἐποχῆς. Ἄνθρωποι λοιγικοὶεἶχαν ἐξολισθήσει σὲἀπύθμενα βάθη ἁμαρτίας, καὶγι’ αὐτὸεἶχαν μεταβληθῆσὲἄλογα καὶἀνελεύθερα κτήνη, ἀσυγράτητα στὶς ἀτίθασες ὁρμές τους καὶστὰτυφλὰκαὶζῳὼδη ἔνστικτά τους. Ὁἀπόστολος Παῦλος, θεόπνευστος κήρυκας τῶν θείων ἀληθειῶν, γράφει μὲπόνο : Οἱἄνθρωποι “καθὼς οὐκ ἐδοκίμασαν τὸν Θεὸν ἔχει ἐν ἐπιγνώσει, παρέδωκεν αὐτοὺς ὁΘεὸς εἰς ἀδόκιμον νοῦν, ποιεῖν τὰμὴκαθήκοντα, πεπληρωμένους πάσῃ ἀδίκίᾳ, πορνείᾳ, πονηρίᾳ, πλεονεξίᾳ, κακίᾳ, μεστοὺς φθόνου, φόνου, ἔριδος, δόλου, κακοηθείας ..., ὑπερηφάνους, ἀλαζόνας ..., ἀστόργους, ἀνελεήμονας”. Καὶἐνῷγνωρίζουν ὅτι, ὅσοι κάνουν αὐτὲς τὶς ἀξιοκατάκριτες πράξεις, θὰ τιμωρηθοῦν, “οὐμόνον αὐτὰποιοῦσιν, ἀλλὰκαὶσυνευδοκοῦσι τοῖς πράσσουσι”, ἐπιδοκιμάζουν, δηλαδή, ἐκείνους ποὺτὰκάνουν αὐτά ! (Ρωμ. Α΄ 21-32).
-Γ-
Αὐτὴἦταν ἡκατάσταση τοῦ κόσμου, τότε ποὺ γεννήθηκε ὁΧριστός. Κι’ ἀπὸ ἐκείνη τὴν Ἅγια Νύχτα, ἔχουν περάσει περισσότερα ἀπὸ δύο χιλιάδες χρόνια. Σὲὅλα τὰμήκη καὶτὰπλάτη τῆς γῆς ὑψώνονται περικαλλεῖς καὶ μεγαλόπρεποι Ναοί. Κι’ οἰχριστιανοὶ ἑτοιμάζονται νὰγιορτάσουν τὰ Χριστούγεννα : Μὲ φῶτα, μὲπολύχρωμα στολίδια, μὲ τραγούδια καὶμουσικές, μὲ ρεβεγιὸν καὶταξίδια σὲ μακρυνὲς χῶρες. Ἀλλά, ὅπως τότε, ἡἔλλειψη τῆς ἀγάπης συνετέλεσε, ὥστε ὁ Χριστὸς νὰγεννηθῇστὸν σκοτεινὸκαὶβρώμικο σταῦλο, ἔτσι καὶσήμερα : Ἡ χωρὶς Χριστὸζωή, μὲτὴν ἀστραφτερή, ἀλλὰφευγαλέα λάμψη τῆς κοσμικότητας - ὅπως γράφει ὁΤζιοβάνι Παπίνι - μεταβάλλει τὸν κόσμο σὲσωροὺς κοπριᾶς, ὅπου οἱἄνθρωποι ξαπλώνουν ἐπάνω τους, κι’ ὀνομάζουν αὐτὴτὴν κατάσταση “ἀπόλαυση τῆς ζωῆς”.
Γι’ αὐτό, εἶναι ἀνάγκη νὰἀγαπήσουμε βαθειὰτὸν Χριστό. Καὶ νὰ τοῦδώσουμε καθαρὴ τὴν καρδιά μας μὲτὰἁγιαστικὰΜυστήρια τῆς Ἐκκλησίας, γιὰνὰτὴν κάνῃφάτνη Του. Αὐτὸ εὔχομαι ὁλόψυχα σὲὅλους, ὥστε μαζὶμὲτὸν Χριστὸνὰγιοράσουμε Χριστούγεννα εὐλογημένα.
Διάπυρος πρὸς Χριστὸν εὐχέτης
Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ
† Ὁ Δρυϊνουπόλεως, Πωγωνιανῆς καὶ Κονίτσης
Α Ν Δ Ρ Ε Α Σ
thriskeftika
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
ΓΕΣ: Εγκαίνια 6 Ξενώνων στη Φρουρά Ναυπλίου
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
