2012-06-18 19:25:03
Και μόνον η φράση καρκίνος του μαστού αρκεί. Δεν χρειάζεται να προσθέσουμε τίποτε περισσότερο για να τρομάξουμε ή να χάσουμε τη γη κάτω από τα πόδια μας στο άκουσμά της. «Ομως μπορούμε να τον προλάβουμε και να τον ξεπεράσουμε, αν πρωτίστως δεν στενοχωριόμαστε. Ωστόσο, πρέπει να φροντίζουμε να κάνουμε νωρίς και καλή συντροφική σχέση. Να τεκνοποιούμε σε μικρές ηλικίες, πριν από τα 40. Να μην αφήνουμε πίσω την υγεία μας τρέχοντας για την επαγγελματική αποκατάσταση και την καριέρα μας» αναφέρει η δρ Λυδία Ιωαννίδου - Μουζάκα, πρόεδρος της Ελληνικής Εταιρείας Μαστολογίας, επ. καθηγήτρια της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών, γυναικολόγος - χειρουργός και ιδρυτικό μέλος του κέντρου «Ελλη Λαμπέτη».
Επίσης, πρέπει να ξέρουμε πως από ό,τι ψηλαφίζουμε μόνες μας κατά την υποτυπώδη αλλά ωστόσο ουσιαστική αυτοεξέταση του μαστού μας «τα εννέα στα δέκα δεν είναι καρκίνος», όπως μας λέει η δρ Μουζάκα.
«Οι κύστεις, τα λιπώματα, τα ινο-αδενώματα, τα αιματώματα, τα ινο-λιπώματα, όλα αυτά είναι καλοήθεις όγκοι. Είναι πιο συχνά από τον καρκίνο του μαστού και επομένως από τις δέκα γυναίκες που θα ψηλαφίσουν ογκίδιο, οι εννέα δεν θα έχουν καρκίνο» αναφέρει χαρακτηριστικά και συμβουλεύει:
- Να μη φοβόμαστε.
- Να μην περιμένουμε να φτάσουμε στο σημείο να βρούμε τον καρκίνο με ψηλάφηση.
- Να κάνουμε μετά τα σαράντα κάθε χρόνο μαστογραφία, εφόσον δεν έχουμε κληρονομικό ιστορικό. Εάν έχουμε κληρονομικό ιστορικό, θα πρέπει να ξεκινάμε τη μαστογραφία δέκα χρόνια νωρίτερα από την ηλικία εμφάνισης στη μητέρα ή την αδελφή μας.
- Εάν δεν έχουμε τεκνοποιήσει και είμαστε 35 ή 36 ετών, πρέπει να κάνουμε μαστογραφία πριν από την εγκυμοσύνη.
- Εάν δεν μπορούμμε να τεκνοποιήσουμε και πρόκειται να υποβληθούμε σε εξωσωματική γονιμοποίηση, ακόμη και στην ηλικία των τριάντα, είναι απαραίτητη μια μαστογραφία πριν από τη διέγερση των ωοθηκών. Διότι κάλλιστα μπορεί να υπάρχει ένας υποκλινικός, μη ψηλαφητός καρκίνος, να τον αγνοεί η ίδια η γυναίκα, να τον αγνοεί και ο γιατρός της και κατά την εγκυμοσύνη, με τις ορμόνες που αλλάζουν αυτός να φουντώσει. Αν δεν κάνουμε τη μαστογραφία, δεν θα μπορέσουμε να τον ανακαλύψουμε.
Η ΜΑΣΤΕΚΤΟΜΗ
Οταν σε μια γυναίκα διαγνωστεί καρκίνος του μαστού, πρέπει να μη σκεφτεί ότι έμεινε μόνη της. Να ζητήσει τη στήριξη ψυχολόγου ή ειδικών κέντρων όπως το Κέντρο Ψυχοκοινωνικής Στήριξης «Ελλη Λαμπέτη». Επίσης, είναι σημαντικό να αντιμετωπίζουμε ώριμα το θέμα της απώλειας του συμβόλου της θηλυκότητάς μας, του μαστού μας.
«Ασφαλώς η μαστεκτομή είναι μια ακρωτηριαστική επέμβαση. Γι’ αυτό και εμείς οι γιατροί επιμένουμε στο ότι τα ασφαλιστικά ταμεία πρέπει να καλύπτουν την ανάπλαση του μαστού. Η ανάπλαση του μαστού δεν είναι μια επέμβαση κοσμητική, αισθητική. Είναι μια επέμβαση αποκατάστασης μιας αναπηρίας. Ωστόσο, μεταξύ των γυναικών που διαγιγνώσκονται με καρκίνο του μαστού υπάρχουν και εκείνες που έχουν την υποστήριξη του συζύγου τους και μπορούν να δεχθούν καλύτερα αυτήν την απώλεια. Σε πολλές περιπτώσεις η απώλεια του μαστού μπορεί να κάνει καλύτερες και πιο στοργικές τις σχέσεις των δύο συζύγων. Αρκεί το ζευγάρι να δεχθεί ψυχοκοινωνική στήριξη. Τότε δεν υπάρχει περίπτωση η γυναίκα με καρκίνο του μαστού να μείνει μόνη της και να το παλεύει. Εχουμε δει στο κέντρο “Ελλη Λαμπέτη” ότι τα ζευγάρια που έρχονται, ενημερώνονται και μπαίνουν σε πρόγραμμα στήριξης, δεν χωρίζουν. Σε άλλες περιπτώσεις, η μαστεκτομή μπορεί να μη γίνει αποδεκτή ή να μην μπορεί να εφαρμοστεί λόγω κόστους. Πάντως, σε κάθε περίπτωση εκείνο που πρέπει να αποβάλουμε είναι ο φόβος» λέει η κ. Μουζάκα.
ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΑΝΔΡΙΚΗ ΥΠΟΘΕΣΗ
Ας σημειωθεί πως η εμφάνιση της νόσου σε άρρενες, παρ’ ότι σπανιότατη, δεν είναι άγνωστη. Ο καρκίνος του μαστού στον άνδρα έχει χειρότερη έκβαση για τους εξής απλούστατους λόγους:
1. Ο άνδρας δεν πάει στον γιατρό αμέσως μόλις διαπιστώσει κάποια ανωμαλία στον μαστό.
2. Δυστυχώς αργεί να διαγνωστεί διότι ασθενείς και γιατροί δεν τον σκέφτονται εύκολα.
3. Λόγω καθυστερημένης διάγνωσης και λόγω του μικρού μεγέθους του μαστού, έχουμε πιο συχνή διήθηση του δέρματος ή του μυός που βρίσκεται πίσω από τον μαστό (μείζων θωρακικός), με αποτέλεσμα τη διευκόλυνση των μεταστάσεων.
[email protected]
Espressonews.gr
Επίσης, πρέπει να ξέρουμε πως από ό,τι ψηλαφίζουμε μόνες μας κατά την υποτυπώδη αλλά ωστόσο ουσιαστική αυτοεξέταση του μαστού μας «τα εννέα στα δέκα δεν είναι καρκίνος», όπως μας λέει η δρ Μουζάκα.
«Οι κύστεις, τα λιπώματα, τα ινο-αδενώματα, τα αιματώματα, τα ινο-λιπώματα, όλα αυτά είναι καλοήθεις όγκοι. Είναι πιο συχνά από τον καρκίνο του μαστού και επομένως από τις δέκα γυναίκες που θα ψηλαφίσουν ογκίδιο, οι εννέα δεν θα έχουν καρκίνο» αναφέρει χαρακτηριστικά και συμβουλεύει:
- Να μη φοβόμαστε.
- Να μην περιμένουμε να φτάσουμε στο σημείο να βρούμε τον καρκίνο με ψηλάφηση.
- Να κάνουμε μετά τα σαράντα κάθε χρόνο μαστογραφία, εφόσον δεν έχουμε κληρονομικό ιστορικό. Εάν έχουμε κληρονομικό ιστορικό, θα πρέπει να ξεκινάμε τη μαστογραφία δέκα χρόνια νωρίτερα από την ηλικία εμφάνισης στη μητέρα ή την αδελφή μας.
- Εάν δεν έχουμε τεκνοποιήσει και είμαστε 35 ή 36 ετών, πρέπει να κάνουμε μαστογραφία πριν από την εγκυμοσύνη.
- Εάν δεν μπορούμμε να τεκνοποιήσουμε και πρόκειται να υποβληθούμε σε εξωσωματική γονιμοποίηση, ακόμη και στην ηλικία των τριάντα, είναι απαραίτητη μια μαστογραφία πριν από τη διέγερση των ωοθηκών. Διότι κάλλιστα μπορεί να υπάρχει ένας υποκλινικός, μη ψηλαφητός καρκίνος, να τον αγνοεί η ίδια η γυναίκα, να τον αγνοεί και ο γιατρός της και κατά την εγκυμοσύνη, με τις ορμόνες που αλλάζουν αυτός να φουντώσει. Αν δεν κάνουμε τη μαστογραφία, δεν θα μπορέσουμε να τον ανακαλύψουμε.
Η ΜΑΣΤΕΚΤΟΜΗ
Οταν σε μια γυναίκα διαγνωστεί καρκίνος του μαστού, πρέπει να μη σκεφτεί ότι έμεινε μόνη της. Να ζητήσει τη στήριξη ψυχολόγου ή ειδικών κέντρων όπως το Κέντρο Ψυχοκοινωνικής Στήριξης «Ελλη Λαμπέτη». Επίσης, είναι σημαντικό να αντιμετωπίζουμε ώριμα το θέμα της απώλειας του συμβόλου της θηλυκότητάς μας, του μαστού μας.
«Ασφαλώς η μαστεκτομή είναι μια ακρωτηριαστική επέμβαση. Γι’ αυτό και εμείς οι γιατροί επιμένουμε στο ότι τα ασφαλιστικά ταμεία πρέπει να καλύπτουν την ανάπλαση του μαστού. Η ανάπλαση του μαστού δεν είναι μια επέμβαση κοσμητική, αισθητική. Είναι μια επέμβαση αποκατάστασης μιας αναπηρίας. Ωστόσο, μεταξύ των γυναικών που διαγιγνώσκονται με καρκίνο του μαστού υπάρχουν και εκείνες που έχουν την υποστήριξη του συζύγου τους και μπορούν να δεχθούν καλύτερα αυτήν την απώλεια. Σε πολλές περιπτώσεις η απώλεια του μαστού μπορεί να κάνει καλύτερες και πιο στοργικές τις σχέσεις των δύο συζύγων. Αρκεί το ζευγάρι να δεχθεί ψυχοκοινωνική στήριξη. Τότε δεν υπάρχει περίπτωση η γυναίκα με καρκίνο του μαστού να μείνει μόνη της και να το παλεύει. Εχουμε δει στο κέντρο “Ελλη Λαμπέτη” ότι τα ζευγάρια που έρχονται, ενημερώνονται και μπαίνουν σε πρόγραμμα στήριξης, δεν χωρίζουν. Σε άλλες περιπτώσεις, η μαστεκτομή μπορεί να μη γίνει αποδεκτή ή να μην μπορεί να εφαρμοστεί λόγω κόστους. Πάντως, σε κάθε περίπτωση εκείνο που πρέπει να αποβάλουμε είναι ο φόβος» λέει η κ. Μουζάκα.
ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΑΝΔΡΙΚΗ ΥΠΟΘΕΣΗ
Ας σημειωθεί πως η εμφάνιση της νόσου σε άρρενες, παρ’ ότι σπανιότατη, δεν είναι άγνωστη. Ο καρκίνος του μαστού στον άνδρα έχει χειρότερη έκβαση για τους εξής απλούστατους λόγους:
1. Ο άνδρας δεν πάει στον γιατρό αμέσως μόλις διαπιστώσει κάποια ανωμαλία στον μαστό.
2. Δυστυχώς αργεί να διαγνωστεί διότι ασθενείς και γιατροί δεν τον σκέφτονται εύκολα.
3. Λόγω καθυστερημένης διάγνωσης και λόγω του μικρού μεγέθους του μαστού, έχουμε πιο συχνή διήθηση του δέρματος ή του μυός που βρίσκεται πίσω από τον μαστό (μείζων θωρακικός), με αποτέλεσμα τη διευκόλυνση των μεταστάσεων.
[email protected]
Espressonews.gr
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Η Bild τα βάζει με ελληνικές αθλητικές εφημερίδες για το Euro
ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Άνοιξαν κεφάλια λαθρομεταναστών!
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
