2020-01-02 21:53:55
Στα εβδομήντα επτά του χρόνια ο αρχιτέκτονας Κώστας Κονδύλης μπορούσε άνετα να ασχολείται με τρία πράγματα ταυτόχρονα χωρίς να κουράζεται. Έχοντας ταυτιστεί -εσαεί
για κάποιους-με τον Ντόναλντ Τραμπ για τον οποίο σχεδίασε μεταξύ άλλων τον Tramp World Tower, έναν από τα πιο ψηλά κτήρια της Νέας Υόρκης. Μιας πόλης, στην οποία ο Κώστας Κονδύλης άφησε ανεξίτηλη την σφραγίδα του με τα κτήρια που έχει σχεδιάσει, τα οποία του έδωσαν τον τίτλο «Ο αυτοκράτορας των ουρανοξυστών».
Παρόλο που θα μπορούσε να είχε αποσυρθεί, εξακολουθούσε-μέχρι να χτυπηθεί από τον καρκίνο- να εργάζεται καθημερινά, πριν επιστρέψει στο εξαιρετικής αισθητικής διαμέρισμά του στο Μανχάταν, σε ένα κτήριο που έχει κατασκευαστεί πριν τον Β’ παγκόσμιο πόλεμο.
Το άφηνε μόνο τα Σαββατοκύριακα για να χαλαρώσει στην εξοχική κατοικία που έχει στο Σάουθαμπτον, εκεί όπου τον περιμένουν κάποια από τα αυτοκίνητα της ιδιωτικής του συλλογής. Όπως είχε πει το όνειρό του ήταν να γίνει σχεδιαστής αυτοκινήτων όταν ήταν έφηβος ακόμη, μόνο που η μοίρα τον έσπρωξε αρχικά στην αρχιτεκτονική και μετά στον φιλόδοξο Ντόναλντ Τραμπ…
H απώλειά του μετά την μάχη με την επάρατο το καλοκαίρ του 2018 βύθισε στην θλίψη τον χώρο της αρχιτεκτονικής και όχι μόνο, αφήνοντας ένα δυσαναπλήρωτο κενό «Θέλω να σχεδιάσεις το επόμενο κτήριο μου»
Λένε ότι υπάρχουν στιγμές στην ζωή ενός ανθρώπου, τις οποίες δεν ξεχνάει ποτέ. Ο Κώστας Κονδύλης έχει αναμφίβολα πολλές τέτοιες, μία όμως αποδείχτηκε καθοριστική. «Μια μέρα με ειδοποιούν από την ρεσεψιόν ότι ο Ντόναλντ Τραμπ θέλει να με συναντήσει άμεσα. Το ραντεβού κλείνεται την ίδια στιγμή και όταν συναντιόμαστε, μετά την τυπική χειραψία δεν περίμενε ούτε ένα λεπτό». Ο σημερινός πλανητάρχης-τότε δηλαδή στην δεκαετία του ’80 ένας νεαρός επιχειρηματίας-κοιτάει τον Κώστα Κονδύλη στα μάτια και του λέει: «Εσύ σχεδίασες τα κτήρια που είδα στην 36η Οδό;».
Στην καταφατική απάντηση του Έλληνα αρχιτέκτονα που διακατεχόταν από μια νευρικότητα ο Τραμπ έχει μόνο μια φράση να προσθέσει: «Το επόμενο που θα σχεδιάσεις θα είναι δικό μου. Από σήμερα φρόντισε να είσαι κοντά σε τηλέφωνο. Θα σε πάρω άμεσα».
Μόλις φεύγει ο Κονδύλης μένει μόνος του μέσα στο δωμάτιο, προσπαθώντας να κατανοήσει τι είχε συμβεί μέσα σε δύο-τρία λεπτά με τον ορμητικό Τραμπ. Τα επόμενα χρόνια οι δύο άνδρες θα έρθουν πολύ κοντά μέσα από την συνεργασία τους η οποία χάρισε στην Νέα Υόρκη κτήρια σαν το εμβληματικό Tramp World Tower. Θα γίνουν φίλοι μέσα από την τριβή-συχνά καθημερινή, τις διαφωνίες και ενίοτε τις δημιουργικές συγκρούσεις, κάτι που ο Ντόναλντ Τραμπ θα εκτιμήσει πολύ.
Μιλώντας χρόνια αργότερα για τον Κονδύλη στο ντοκιμαντέρ Building Stories ο νέος πλανητάρχης θα πει: «Ο Κώστας είχε σπουδαία αίσθηση στον σχεδιασμό κτηρίων, ήταν νέος και όταν πήγα να τον συναντήσω κατάλαβα ότι θα κάνουμε πολλά πράγματα μαζί». Ο Κονδύλης είχε κάτι που τον έκανε ξεχωριστό. Καταλάβαινε άμεσα τις ανάγκες του Ντόναλντ Τραμπ, τι ακριβώς ήθελε στα κτήρια του και φρόντιζε να το κάνει πραγματικότητα. Στο Trump Place γκρέμισε τους εσωτερικούς τοίχους που χώριζαν την τραπεζαρία από το σαλόνι, δίνοντας την αίσθηση μεγαλύτερων χώρων στα διαμερίσματα. Ήταν ένα τρικ του Έλληνα που λάτρεψε ο επιχειρηματίας που έδωσε μια άλλη διάσταση στο luxury real estate της Νέας Υόρκης, στα χρόνια της τρελής ανάπτυξης που γέννησαν τα golden boys της Wall Street.
Ο Κονδύλης έγινε απαραίτητος στον Τραμπ, έδινε το παρόν στα πάρτι του και φημιζόταν για ένα πράγμα. Παρέδιδε πάντοτε τα κτήρια στην ώρα τους η νωρίτερα από την συμφωνία, όπως έγινε με έναν ουρανοξύστη του Tραμπ, ο οποίος ήταν έτοιμος σε δεκαέξι μήνες.
Παρόλο που κατασκεύασε κτήριο με ενενήντα ορόφους, ο Κονδύλης δεν θα μπορούσε ποτέ να μείνει στο ρετιρέ ενός τέτοιου κτηρίου.
Επέλεξε ένα διαμέρισμα του 7ου ορόφου, σε ένα κτήριο του Μανχάταν κατασκευασμένο πριν από τον Β’ παγκόσμιο πόλεμο και είχε εξήγηση και γι’ αυτή την επιλογή του. «Εχοντας ευρωπαϊκό background συνήθισα να μένω σε κτήρια διώροφα η τριώροφα, οπότε το να κάνω την υπέρβαση και να πάω στον 90ο όροφο είναι μάλλον αδύνατο».
Ο Κονδύλης είχε πολλούς πελάτες όλα αυτά τα χρόνια, όμως σχεδόν πάντοτε όταν του ζητάνε συνέντευξη το όνομα του Τραμπ θα έρθει αργά η γρήγορα στην κουβέντα. Η γνωριμία τους και η μετέπειτα φιλία τους μετράει πλέον είκοσι ένα χρόνια και ο Έλληνας αρχιτέκτονας είχε μόνο καλά λόγια να πει για τον άνθρωπο που ανέλαβε τις τύχες της Αμερικής.
«Ο Ντόναλντ είναι ένας άνθρωπος που λατρεύει τις προκλήσεις και ένας οραματιστής. Όταν συναντιόμαστε οι δυο μας του θέτω θέματα και μπορεί να του πως ότι συμφωνώ 100% στο ένα αλλά διαφωνώ κάθετα σε ένα άλλο. Ένα πράγμα που εκτιμάει αυτός αλλά και οι πελάτες μου είναι ότι κάθομαι και ακούω πολύ προσεχτικά τι μου λένε, αλλά μετά έχω το κουράγιο να τους πω ότι αυτό δεν θα περπατήσει».
Από το Βελγικό Κονγκό στο Μανχάταν
Γόνος μιας εύπορης οικογένειας ο Κώστας Κονδύλης γεννήθηκε το 1940 στο Βελγικό Κονγκό, όπου και έμεινε μαζί με τους γονείς του μέχρι να τελειώσει το δημοτικό σχολείο. Επέστρεψαν στην Ελλάδα όπου τελείωσε το εξατάξιο τότε γυμνάσιο και ακολούθησε η μετακόμιση στην Ελβετία και οι πανεπιστημιακές σπουδές, τις οποίες συνδύασε με πολλά ταξίδια στην Ευρώπη. Πήρε το πτυχίο του στην Αρχιτεκτονική από το πανεπιστήμιο της Γενεύης και έμεινε στην Ελβετία μέχρι τα είκοσι εννιά του χρόνια, όταν αποφάσισε να διαβεί την άλλη πλευρά του Ατλαντικού.
Η Νέα Υόρκη έμελλε να είναι η πόλη που θα γινόταν κατά κάποιο τρόπο η πόλη του, αφού εκεί σχεδίασε ογδόντα έξι ουρανοξύστες, αφήνοντας ανεξίτηλη την σφραγίδα του. Όπως έχει δηλώσει «από την πρώτη μέρα που πάτησα το πόδι μου σε αυτή την πόλη, ένοιωσα πολύ άνετα», τόσο που αποφάσισε να γραφτεί στο πανεπιστήμιο Columbia για να σπουδάσει σχέδιο πόλεων. Μόλις τελείωσε ρίχτηκε με τα μούτρα στην πρακτική εξάσκηση.
Δούλεψε για δώδεκα χρόνια στο αρχιτεκτονικό γραφείο David Brody & Associates και φορτωμένος με εμπειρίες μεταπήδησε στην Philip Birnbaum & Associates, μια εταιρία γνωστή στην Νέα Υόρκη για τα κτήρια διαμερισμάτων με τα χαρακτηριστικά άσπρα τούβλα. Το 1989 και σε ηλικία σαράντα εννέα ετών ο Κώστας Κονδύλης ιδρύει το δικό του αρχιτεκτονικό γραφείο. Είναι ήδη παντρεμένος και η γυναίκα του την οποία έχασε πριν λίγα χρόνια, θα του χαρίσει μια κόρη, την Αλεξία, η οποία σήμερα εργάζεται μαζί του. Η εταιρία του μεταξύ άλλων ανέλαβε το 2007 την περίφημη ανακαίνιση του ξενοδοχείου Plaza, ενός από τα πιο εμβληματικά κτήρια της Νέας Υόρκης, στο οποίο αγόρασαν κατόπιν διαμερίσματα τουλάχιστον τρεις Έλληνες εφοπλιστές.
Η ζωή του μέχρι να χτυπηθεί από την επάρατη νόσο σήμερα εξακολουθούσε να περιλαμβάνει πολλή δουλειά, αλλά και αρκετή χαλάρωση στην εξοχική του κατοικία, εκεί όπου τον περίμεναν τα αυτοκίνητά του. Κάτοχος μιας εξαιρετικής συλλογής που περιλαμβάνει τουλάχιστον είκοσι αυτοκίνητα, ο Κονδύλης αρέσκεται στο να κάθεται στο τιμόνι μιας Lamborghini και να πατάει το γκάζι. «Βασικά σχεδιαστής αυτοκινήτων ήθελα να γίνω, αλλά τελικά η ζωή με πήγε αλλού» είχε πει σε μια από τις συνεντεύξεις του, ο άνθρωπος που με την αρχιτεκτονική του άφησε την σφραγίδα του στην μητρόπολη του κόσμου.
Κάθε χρόνο επέστρεφε-συνήθως καλοκαίρι-στην αγαπημένη του Ευρώπη για διακοπές με αυτοκίνητο, μαζί με την κατά τριάντα χρόνια νεότερη σύντροφό του. Στην Γενεύη τον περίμενε πάντα έτοιμη μια από τις Ferrari της συλλογής του με την οποία έκανε ένα road trip στην Ιταλία με στάσεις στην Τοσκάνη, την Costiera Amalfitana, το Κάπρι, το Πορτοφίνο, ενώ μετά ακολουθούσε η Γαλλία, η Κυανή ακτή και το Μονακό. Όταν πριν έξι χρόνια, οι συνεργάτες του διαφώνησαν με τα ανοίγματα της εταιρίας στο Ντουμπάι και το Κατάρ, ο Κονδύλης τους άφησε να ανεξαρτητοποιηθούν και ακολούθησε τον δικό του δρόμο, αφήνοντας τους να τελειώσουν αυτοί όλα τα ημιτελή projects στη Νέα Υόρκη.
«Αυτό έπρεπε να γίνει» είχε πει σε φίλο του. «Τα παιδιά πίστευαν ότι εγώ έριχνα όλο το βάρος στο εξωτερικό και είχαν δίκιο. Εγώ ευελπιστώ να μπορώ να δουλεύω μέχρι τα ογδόντα πέντε μου ίσως και λίγο παραπάνω». Τελικά αυτή η επιθυμία του δεν έγινε πραγματικότητα…
anatakti
για κάποιους-με τον Ντόναλντ Τραμπ για τον οποίο σχεδίασε μεταξύ άλλων τον Tramp World Tower, έναν από τα πιο ψηλά κτήρια της Νέας Υόρκης. Μιας πόλης, στην οποία ο Κώστας Κονδύλης άφησε ανεξίτηλη την σφραγίδα του με τα κτήρια που έχει σχεδιάσει, τα οποία του έδωσαν τον τίτλο «Ο αυτοκράτορας των ουρανοξυστών».
Παρόλο που θα μπορούσε να είχε αποσυρθεί, εξακολουθούσε-μέχρι να χτυπηθεί από τον καρκίνο- να εργάζεται καθημερινά, πριν επιστρέψει στο εξαιρετικής αισθητικής διαμέρισμά του στο Μανχάταν, σε ένα κτήριο που έχει κατασκευαστεί πριν τον Β’ παγκόσμιο πόλεμο.
Το άφηνε μόνο τα Σαββατοκύριακα για να χαλαρώσει στην εξοχική κατοικία που έχει στο Σάουθαμπτον, εκεί όπου τον περιμένουν κάποια από τα αυτοκίνητα της ιδιωτικής του συλλογής. Όπως είχε πει το όνειρό του ήταν να γίνει σχεδιαστής αυτοκινήτων όταν ήταν έφηβος ακόμη, μόνο που η μοίρα τον έσπρωξε αρχικά στην αρχιτεκτονική και μετά στον φιλόδοξο Ντόναλντ Τραμπ…
H απώλειά του μετά την μάχη με την επάρατο το καλοκαίρ του 2018 βύθισε στην θλίψη τον χώρο της αρχιτεκτονικής και όχι μόνο, αφήνοντας ένα δυσαναπλήρωτο κενό «Θέλω να σχεδιάσεις το επόμενο κτήριο μου»
Λένε ότι υπάρχουν στιγμές στην ζωή ενός ανθρώπου, τις οποίες δεν ξεχνάει ποτέ. Ο Κώστας Κονδύλης έχει αναμφίβολα πολλές τέτοιες, μία όμως αποδείχτηκε καθοριστική. «Μια μέρα με ειδοποιούν από την ρεσεψιόν ότι ο Ντόναλντ Τραμπ θέλει να με συναντήσει άμεσα. Το ραντεβού κλείνεται την ίδια στιγμή και όταν συναντιόμαστε, μετά την τυπική χειραψία δεν περίμενε ούτε ένα λεπτό». Ο σημερινός πλανητάρχης-τότε δηλαδή στην δεκαετία του ’80 ένας νεαρός επιχειρηματίας-κοιτάει τον Κώστα Κονδύλη στα μάτια και του λέει: «Εσύ σχεδίασες τα κτήρια που είδα στην 36η Οδό;».
Στην καταφατική απάντηση του Έλληνα αρχιτέκτονα που διακατεχόταν από μια νευρικότητα ο Τραμπ έχει μόνο μια φράση να προσθέσει: «Το επόμενο που θα σχεδιάσεις θα είναι δικό μου. Από σήμερα φρόντισε να είσαι κοντά σε τηλέφωνο. Θα σε πάρω άμεσα».
Μόλις φεύγει ο Κονδύλης μένει μόνος του μέσα στο δωμάτιο, προσπαθώντας να κατανοήσει τι είχε συμβεί μέσα σε δύο-τρία λεπτά με τον ορμητικό Τραμπ. Τα επόμενα χρόνια οι δύο άνδρες θα έρθουν πολύ κοντά μέσα από την συνεργασία τους η οποία χάρισε στην Νέα Υόρκη κτήρια σαν το εμβληματικό Tramp World Tower. Θα γίνουν φίλοι μέσα από την τριβή-συχνά καθημερινή, τις διαφωνίες και ενίοτε τις δημιουργικές συγκρούσεις, κάτι που ο Ντόναλντ Τραμπ θα εκτιμήσει πολύ.
Μιλώντας χρόνια αργότερα για τον Κονδύλη στο ντοκιμαντέρ Building Stories ο νέος πλανητάρχης θα πει: «Ο Κώστας είχε σπουδαία αίσθηση στον σχεδιασμό κτηρίων, ήταν νέος και όταν πήγα να τον συναντήσω κατάλαβα ότι θα κάνουμε πολλά πράγματα μαζί». Ο Κονδύλης είχε κάτι που τον έκανε ξεχωριστό. Καταλάβαινε άμεσα τις ανάγκες του Ντόναλντ Τραμπ, τι ακριβώς ήθελε στα κτήρια του και φρόντιζε να το κάνει πραγματικότητα. Στο Trump Place γκρέμισε τους εσωτερικούς τοίχους που χώριζαν την τραπεζαρία από το σαλόνι, δίνοντας την αίσθηση μεγαλύτερων χώρων στα διαμερίσματα. Ήταν ένα τρικ του Έλληνα που λάτρεψε ο επιχειρηματίας που έδωσε μια άλλη διάσταση στο luxury real estate της Νέας Υόρκης, στα χρόνια της τρελής ανάπτυξης που γέννησαν τα golden boys της Wall Street.
Ο Κονδύλης έγινε απαραίτητος στον Τραμπ, έδινε το παρόν στα πάρτι του και φημιζόταν για ένα πράγμα. Παρέδιδε πάντοτε τα κτήρια στην ώρα τους η νωρίτερα από την συμφωνία, όπως έγινε με έναν ουρανοξύστη του Tραμπ, ο οποίος ήταν έτοιμος σε δεκαέξι μήνες.
Παρόλο που κατασκεύασε κτήριο με ενενήντα ορόφους, ο Κονδύλης δεν θα μπορούσε ποτέ να μείνει στο ρετιρέ ενός τέτοιου κτηρίου.
Επέλεξε ένα διαμέρισμα του 7ου ορόφου, σε ένα κτήριο του Μανχάταν κατασκευασμένο πριν από τον Β’ παγκόσμιο πόλεμο και είχε εξήγηση και γι’ αυτή την επιλογή του. «Εχοντας ευρωπαϊκό background συνήθισα να μένω σε κτήρια διώροφα η τριώροφα, οπότε το να κάνω την υπέρβαση και να πάω στον 90ο όροφο είναι μάλλον αδύνατο».
Ο Κονδύλης είχε πολλούς πελάτες όλα αυτά τα χρόνια, όμως σχεδόν πάντοτε όταν του ζητάνε συνέντευξη το όνομα του Τραμπ θα έρθει αργά η γρήγορα στην κουβέντα. Η γνωριμία τους και η μετέπειτα φιλία τους μετράει πλέον είκοσι ένα χρόνια και ο Έλληνας αρχιτέκτονας είχε μόνο καλά λόγια να πει για τον άνθρωπο που ανέλαβε τις τύχες της Αμερικής.
«Ο Ντόναλντ είναι ένας άνθρωπος που λατρεύει τις προκλήσεις και ένας οραματιστής. Όταν συναντιόμαστε οι δυο μας του θέτω θέματα και μπορεί να του πως ότι συμφωνώ 100% στο ένα αλλά διαφωνώ κάθετα σε ένα άλλο. Ένα πράγμα που εκτιμάει αυτός αλλά και οι πελάτες μου είναι ότι κάθομαι και ακούω πολύ προσεχτικά τι μου λένε, αλλά μετά έχω το κουράγιο να τους πω ότι αυτό δεν θα περπατήσει».
Από το Βελγικό Κονγκό στο Μανχάταν
Γόνος μιας εύπορης οικογένειας ο Κώστας Κονδύλης γεννήθηκε το 1940 στο Βελγικό Κονγκό, όπου και έμεινε μαζί με τους γονείς του μέχρι να τελειώσει το δημοτικό σχολείο. Επέστρεψαν στην Ελλάδα όπου τελείωσε το εξατάξιο τότε γυμνάσιο και ακολούθησε η μετακόμιση στην Ελβετία και οι πανεπιστημιακές σπουδές, τις οποίες συνδύασε με πολλά ταξίδια στην Ευρώπη. Πήρε το πτυχίο του στην Αρχιτεκτονική από το πανεπιστήμιο της Γενεύης και έμεινε στην Ελβετία μέχρι τα είκοσι εννιά του χρόνια, όταν αποφάσισε να διαβεί την άλλη πλευρά του Ατλαντικού.
Η Νέα Υόρκη έμελλε να είναι η πόλη που θα γινόταν κατά κάποιο τρόπο η πόλη του, αφού εκεί σχεδίασε ογδόντα έξι ουρανοξύστες, αφήνοντας ανεξίτηλη την σφραγίδα του. Όπως έχει δηλώσει «από την πρώτη μέρα που πάτησα το πόδι μου σε αυτή την πόλη, ένοιωσα πολύ άνετα», τόσο που αποφάσισε να γραφτεί στο πανεπιστήμιο Columbia για να σπουδάσει σχέδιο πόλεων. Μόλις τελείωσε ρίχτηκε με τα μούτρα στην πρακτική εξάσκηση.
Δούλεψε για δώδεκα χρόνια στο αρχιτεκτονικό γραφείο David Brody & Associates και φορτωμένος με εμπειρίες μεταπήδησε στην Philip Birnbaum & Associates, μια εταιρία γνωστή στην Νέα Υόρκη για τα κτήρια διαμερισμάτων με τα χαρακτηριστικά άσπρα τούβλα. Το 1989 και σε ηλικία σαράντα εννέα ετών ο Κώστας Κονδύλης ιδρύει το δικό του αρχιτεκτονικό γραφείο. Είναι ήδη παντρεμένος και η γυναίκα του την οποία έχασε πριν λίγα χρόνια, θα του χαρίσει μια κόρη, την Αλεξία, η οποία σήμερα εργάζεται μαζί του. Η εταιρία του μεταξύ άλλων ανέλαβε το 2007 την περίφημη ανακαίνιση του ξενοδοχείου Plaza, ενός από τα πιο εμβληματικά κτήρια της Νέας Υόρκης, στο οποίο αγόρασαν κατόπιν διαμερίσματα τουλάχιστον τρεις Έλληνες εφοπλιστές.
Η ζωή του μέχρι να χτυπηθεί από την επάρατη νόσο σήμερα εξακολουθούσε να περιλαμβάνει πολλή δουλειά, αλλά και αρκετή χαλάρωση στην εξοχική του κατοικία, εκεί όπου τον περίμεναν τα αυτοκίνητά του. Κάτοχος μιας εξαιρετικής συλλογής που περιλαμβάνει τουλάχιστον είκοσι αυτοκίνητα, ο Κονδύλης αρέσκεται στο να κάθεται στο τιμόνι μιας Lamborghini και να πατάει το γκάζι. «Βασικά σχεδιαστής αυτοκινήτων ήθελα να γίνω, αλλά τελικά η ζωή με πήγε αλλού» είχε πει σε μια από τις συνεντεύξεις του, ο άνθρωπος που με την αρχιτεκτονική του άφησε την σφραγίδα του στην μητρόπολη του κόσμου.
Κάθε χρόνο επέστρεφε-συνήθως καλοκαίρι-στην αγαπημένη του Ευρώπη για διακοπές με αυτοκίνητο, μαζί με την κατά τριάντα χρόνια νεότερη σύντροφό του. Στην Γενεύη τον περίμενε πάντα έτοιμη μια από τις Ferrari της συλλογής του με την οποία έκανε ένα road trip στην Ιταλία με στάσεις στην Τοσκάνη, την Costiera Amalfitana, το Κάπρι, το Πορτοφίνο, ενώ μετά ακολουθούσε η Γαλλία, η Κυανή ακτή και το Μονακό. Όταν πριν έξι χρόνια, οι συνεργάτες του διαφώνησαν με τα ανοίγματα της εταιρίας στο Ντουμπάι και το Κατάρ, ο Κονδύλης τους άφησε να ανεξαρτητοποιηθούν και ακολούθησε τον δικό του δρόμο, αφήνοντας τους να τελειώσουν αυτοί όλα τα ημιτελή projects στη Νέα Υόρκη.
«Αυτό έπρεπε να γίνει» είχε πει σε φίλο του. «Τα παιδιά πίστευαν ότι εγώ έριχνα όλο το βάρος στο εξωτερικό και είχαν δίκιο. Εγώ ευελπιστώ να μπορώ να δουλεύω μέχρι τα ογδόντα πέντε μου ίσως και λίγο παραπάνω». Τελικά αυτή η επιθυμία του δεν έγινε πραγματικότητα…
anatakti
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
