2020-01-07 00:00:17
Ο κατά κόσμον Δημήτριος Μακρής, ο μελλοντικός Αγιαννανίτης Πνευματικός, γεννήθηκε στο χωριό Βρύναινα, που είναι κοντά στη μονή της Άνω Ξενίας Αλμυρού, στο όρος Όρθρυς.
Ήταν ανεψιός των παλαιών Γερόντων Αναναίων της Καλύβης Τιμίου Σταυρού της σκήτης της Αγίας Άννης. Ήλθε σε αυτή με πόθο το 1903. Υποτάχθηκε σε αυτούς και υπήρξε «υπόδειγμα μοναχικής υπακοής και αγωνίσθηκε σε όλα τα στάδια της άσκητικής πολιτείας», κατά τον μακαριστό Γέροντα Άνθιμο Αγιαννανίτη (†1996).
Εκάρη μοναχός το 1912. Χειροτονήθηκε ιεροδιάκονος το 1919 και
ιερομόναχος το 1938.
Για μία περίοδο ήταν ζηλωτής. Όταν επέστρεψε στο Κυριακό της σκήτης, δεν δυσκολεύθηκε καθόλου να πάει τελευταίος στην σειρά των ιερέων.
Υπήρξε άνθρωπος ευγενής, συνετός, καλοκάγαθος, ιδιαίτερα ελεήμων.
Προείδε και προείπε το τέλος του. Έδωσε χρήσιμες συμβουλές και νουθεσίες στην καλή συνοδεία του. Ζήτησε να τον πάρει ο Κύριος μετά την εορτή των Θεοφανείων. Έτσι κι έγινε. Ανεπαύθη μετά μικρή ασθένεια στις 7.1.1977, ημέρα εορτής του Τιμίου Προδρόμου, προστάτου των μοναχών.
Διακρίθηκε ως άριστος και διακριτικός Πνευματικός. Εξομολογούσε πλήθος μοναχών, σκητιωτών, κελλιωτών και μοναστηριακών, καθώς και λαϊκών, ακούραστα και αξεκούραστα. Χαιρόταν να βοηθά ανάγκες ψυχών αγαπητών συνανθρώπων του.
Πηγές – Βιβλιογραφία
Ανθίμου Αγιαννανίτου ιερομ., «Αγία Άννα» το ιερό βήμα του Άθωνα, Άγιον Όρος 1992, σ. 93.
Πηγή: Μοναχού Μωυσέως Αγιορείτου, Μέγα Γεροντικό, τ. Β΄, εκδ. Μυγδονία σ.917-918
http://www.pemptousia.gr
Ήταν ανεψιός των παλαιών Γερόντων Αναναίων της Καλύβης Τιμίου Σταυρού της σκήτης της Αγίας Άννης. Ήλθε σε αυτή με πόθο το 1903. Υποτάχθηκε σε αυτούς και υπήρξε «υπόδειγμα μοναχικής υπακοής και αγωνίσθηκε σε όλα τα στάδια της άσκητικής πολιτείας», κατά τον μακαριστό Γέροντα Άνθιμο Αγιαννανίτη (†1996).
Εκάρη μοναχός το 1912. Χειροτονήθηκε ιεροδιάκονος το 1919 και
ιερομόναχος το 1938.
Για μία περίοδο ήταν ζηλωτής. Όταν επέστρεψε στο Κυριακό της σκήτης, δεν δυσκολεύθηκε καθόλου να πάει τελευταίος στην σειρά των ιερέων.
Υπήρξε άνθρωπος ευγενής, συνετός, καλοκάγαθος, ιδιαίτερα ελεήμων.
Προείδε και προείπε το τέλος του. Έδωσε χρήσιμες συμβουλές και νουθεσίες στην καλή συνοδεία του. Ζήτησε να τον πάρει ο Κύριος μετά την εορτή των Θεοφανείων. Έτσι κι έγινε. Ανεπαύθη μετά μικρή ασθένεια στις 7.1.1977, ημέρα εορτής του Τιμίου Προδρόμου, προστάτου των μοναχών.
Διακρίθηκε ως άριστος και διακριτικός Πνευματικός. Εξομολογούσε πλήθος μοναχών, σκητιωτών, κελλιωτών και μοναστηριακών, καθώς και λαϊκών, ακούραστα και αξεκούραστα. Χαιρόταν να βοηθά ανάγκες ψυχών αγαπητών συνανθρώπων του.
Πηγές – Βιβλιογραφία
Ανθίμου Αγιαννανίτου ιερομ., «Αγία Άννα» το ιερό βήμα του Άθωνα, Άγιον Όρος 1992, σ. 93.
Πηγή: Μοναχού Μωυσέως Αγιορείτου, Μέγα Γεροντικό, τ. Β΄, εκδ. Μυγδονία σ.917-918
http://www.pemptousia.gr
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Ο Βύντρα στους γηραιότερους ποδοσφαιριστές του πρωταθλήματος
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
