2020-01-13 16:40:48
Θύμα τσαντάκια έπεσε η Έλλη Τριανταφύλλου και θέλησε να το μοιραστεί με τους διαδικτυακούς της φίλους. Μάλιστα, η γνωστή δημοσιογράφος εξέφρασε την δυσαρέσκεια της για το γεγονός ότι παρ’ όλο που ήταν πρωί και γύρω της κυκλοφορούσε πολύς κόσμος, κανείς δεν έδειξε πρόθυμος να την βοηθήσει.
«Το πρωί διέσχιζα πεζή την Αγίου Κωνσταντίνου στο ύψος της Ομόνοιας. Στη μέση του δρόμου αισθάνθηκα ένα χέρι μέσα στην τσάντα μου. Ενστικτωδώς έστριψα προς τα δεξιά και πίσω το χέρι μου και βούτηξα ανάποδα τον νεαρό επίδοξο ληστή του πορτοφολιού μου. Εκείνος, όπως ήταν φυσικό άρχισε ν αντιστέκεται, εγώ προσπαθούσα να συνεχίσω να τον κρατάω και στην πάλη μας αυτή σώμα με σώμα, βρεθήκαμε κι οι δυο στην άσφαλτο. Μου έφυγε από τα χέρια η τσάντα, προσπάθησα να τη μαζέψω και ο νεαρός σηκώθηκε κι έφυγε τρέχοντας. Χωρίς το πορτοφόλι μου!!!
Τα δευτερόλεπτα που ήμουν πεσμένη στην άσφαλτο, έβλεπα τα παπούτσια των ανθρώπων να περνούν από δίπλα μου, χωρίς καν να κόβουν ταχύτητα. Δεκάδες ζευγάρια παπούτσια. Δερμάτινα, πλαστικά, πάνινα, αθλητικά, με τακούνια, φλατ, ακριβά, φτηνά. Ούτε ένα απ ολα τους δεν αμφιταλαντευτηκε καν αν έπρεπε να προχωρήσει η να σταματήσει.
Από την εμπειρία, μου έμεινε ένας σχετικά μικρός τραυματισμός και μια πίκρα στο στόμα. Εκείνος ( ο επίδοξος ληστής ) έμαθε σήμερα ότι μπορεί να υπάρχουν και κάποιοι που αντιστέκονται, αν μάλιστα τύχει και τους πέτυχεις σε δύσκολη μέρα. Και που πάντως, αν το πάρουν χαμπάρι, μπορεί και να αντιδράσουν έντονα. Ενίοτε και απρόβλεπτα. Κι εγώ έμαθα ( για άλλη μια φορά ) ότι προσπαθείς να μην πέσεις, αλλά αν βρεθεις κάτω, βάζεις μπρος τα δυο σου χέρια και σηκώνεσαι” που λέει και το άσμα. Μόνος σου.»
http://www.tvnea.com
«Το πρωί διέσχιζα πεζή την Αγίου Κωνσταντίνου στο ύψος της Ομόνοιας. Στη μέση του δρόμου αισθάνθηκα ένα χέρι μέσα στην τσάντα μου. Ενστικτωδώς έστριψα προς τα δεξιά και πίσω το χέρι μου και βούτηξα ανάποδα τον νεαρό επίδοξο ληστή του πορτοφολιού μου. Εκείνος, όπως ήταν φυσικό άρχισε ν αντιστέκεται, εγώ προσπαθούσα να συνεχίσω να τον κρατάω και στην πάλη μας αυτή σώμα με σώμα, βρεθήκαμε κι οι δυο στην άσφαλτο. Μου έφυγε από τα χέρια η τσάντα, προσπάθησα να τη μαζέψω και ο νεαρός σηκώθηκε κι έφυγε τρέχοντας. Χωρίς το πορτοφόλι μου!!!
Τα δευτερόλεπτα που ήμουν πεσμένη στην άσφαλτο, έβλεπα τα παπούτσια των ανθρώπων να περνούν από δίπλα μου, χωρίς καν να κόβουν ταχύτητα. Δεκάδες ζευγάρια παπούτσια. Δερμάτινα, πλαστικά, πάνινα, αθλητικά, με τακούνια, φλατ, ακριβά, φτηνά. Ούτε ένα απ ολα τους δεν αμφιταλαντευτηκε καν αν έπρεπε να προχωρήσει η να σταματήσει.
Από την εμπειρία, μου έμεινε ένας σχετικά μικρός τραυματισμός και μια πίκρα στο στόμα. Εκείνος ( ο επίδοξος ληστής ) έμαθε σήμερα ότι μπορεί να υπάρχουν και κάποιοι που αντιστέκονται, αν μάλιστα τύχει και τους πέτυχεις σε δύσκολη μέρα. Και που πάντως, αν το πάρουν χαμπάρι, μπορεί και να αντιδράσουν έντονα. Ενίοτε και απρόβλεπτα. Κι εγώ έμαθα ( για άλλη μια φορά ) ότι προσπαθείς να μην πέσεις, αλλά αν βρεθεις κάτω, βάζεις μπρος τα δυο σου χέρια και σηκώνεσαι” που λέει και το άσμα. Μόνος σου.»
http://www.tvnea.com
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Οι εξελίξεις στο Αν ήμουν πλούσιος!
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
