2020-01-15 19:32:09
Η λήψη ενός ευρέως γνωστού παυσίπονου φαίνεται ότι δεν μπλοκάρει μόνο τον πόνο αλλά
και τα θετικά συναισθήματα γεγονός που μπορεί να επηρεάσει τις σχέσεις των ανθρώπων και το αίσθημα συμπόνιας προειδοποιούν οι επιστήμονες
Στόχος νέας έρευνας γίνονται τα ευρέως διαδεδομένα παυσίπονα με τη δραστική ουσία παρακεταμόλη των οποίων η αναλγητική δράση, σύμφωνα με τα πορίσματα, επηρεάζει και την ενσυναίσθηση.
Τα παυσίπονα απαλύνουν τον πόνο μειώνοντας τη ροή των χημικών ουσιών που καθιστούν τις νευρικές απολήξεις ευαίσθητες. Ωστόσο, οι χημικές αυτές ουσίες περνούν και από τις περιοχές του εγκεφάλου που σχετίζονται με την ενσυναίθηση και τη συμπόνια.
Κατά τον Dominik Mischkowski, ψυχολόγο στο Πανεπιστήμιο του Οχάιο, η παρακεταμόλη ή η ακεταμινοφαίνη, μπορεί να επηρεάσουν τις προσωπικότητες των ανθρώπων, αμβλύνοντας τα συναισθήματά τους. Αποτελέσματα από αξονικές τομογραφίες έχουν δείξει ότι ακόμα και σε συνθήκες πόνου, οι άνθρωποι νιώθουν χαρά για τον συνάνθρωπο (θετική ενσυναίσθηση).
Για τις ανάγκες της έρευνας, ο ψυχολόγος Mischkowski μελέτησε 114 φοιτητές του, τους οποίες χώρισε σε δύο ομάδες. Η μία ομάδα έλαβε 1.000 mg παρακεταμόλης, ενώ η άλλη ένα εικονικό φάρμακο (placebo).
Μία ώρα μετά τη λήψη των φαρμάκων, κλήθηκαν να διαβάσουν χαρούμενες πραγματικές ιστορίες άλλων ανθρώπων, όπως η περίπτωση του «Άλεξ», ο οποίος βρήκε το θάρρος να μιλήσει και να κανονίσει συνάντηση με τον κεραυνοβόλο έρωτά του.
Οι συμμετέχοντες αξιολόγησαν την ευχαρίστηση που βίωσαν οι ίδιοι κατά την ανάγνωση των ξένων εμπειριών και πόση συμπάθεια ένιωσαν για τους άγνωστους ανθρώπους.
Τα αποτελέσματα ανέδειξαν τη σημαντικά μειωμένη ενσυναίσθηση στην ομάδα που είχε λάβει τα σκευάσματα παρακεταμόλης.
Ανησυχητική η έρευνα
Ο Δρ. Mischkowski περιέγραψε την έρευνά του ως το «πιο ανησυχητικό πράγμα που έχει κάνει ποτέ», εφιστώντας την προσοχή τόσο στους ανθρώπους όσο και στην ιατρική κοινότητα.
«Όταν δίνεις σε κάποιον ένα φάρμακο, δεν το δίνεις μόνο σε ένα άτομο – το δίνεις σε ολόκληρο το κοινωνικό σύστημα. Το κοινό θα πρέπει να έχει μεγαλύτερη επίγνωση των παρενεργειών, ώστε να μπορεί να αποφασίσει πότε πρέπει να τo λάβει με σύνεση και “κοινή λογική”».
Ωστόσο, παραδέχτηκε ότι το φάρμακο δεν αλλοιώνει τις προσωπικότητες των ανθρώπων, καθώς η επίδρασή του διαρκεί λίγες μόνο ώρες.
anatakti
και τα θετικά συναισθήματα γεγονός που μπορεί να επηρεάσει τις σχέσεις των ανθρώπων και το αίσθημα συμπόνιας προειδοποιούν οι επιστήμονες
Στόχος νέας έρευνας γίνονται τα ευρέως διαδεδομένα παυσίπονα με τη δραστική ουσία παρακεταμόλη των οποίων η αναλγητική δράση, σύμφωνα με τα πορίσματα, επηρεάζει και την ενσυναίσθηση.
Τα παυσίπονα απαλύνουν τον πόνο μειώνοντας τη ροή των χημικών ουσιών που καθιστούν τις νευρικές απολήξεις ευαίσθητες. Ωστόσο, οι χημικές αυτές ουσίες περνούν και από τις περιοχές του εγκεφάλου που σχετίζονται με την ενσυναίθηση και τη συμπόνια.
Κατά τον Dominik Mischkowski, ψυχολόγο στο Πανεπιστήμιο του Οχάιο, η παρακεταμόλη ή η ακεταμινοφαίνη, μπορεί να επηρεάσουν τις προσωπικότητες των ανθρώπων, αμβλύνοντας τα συναισθήματά τους. Αποτελέσματα από αξονικές τομογραφίες έχουν δείξει ότι ακόμα και σε συνθήκες πόνου, οι άνθρωποι νιώθουν χαρά για τον συνάνθρωπο (θετική ενσυναίσθηση).
Για τις ανάγκες της έρευνας, ο ψυχολόγος Mischkowski μελέτησε 114 φοιτητές του, τους οποίες χώρισε σε δύο ομάδες. Η μία ομάδα έλαβε 1.000 mg παρακεταμόλης, ενώ η άλλη ένα εικονικό φάρμακο (placebo).
Μία ώρα μετά τη λήψη των φαρμάκων, κλήθηκαν να διαβάσουν χαρούμενες πραγματικές ιστορίες άλλων ανθρώπων, όπως η περίπτωση του «Άλεξ», ο οποίος βρήκε το θάρρος να μιλήσει και να κανονίσει συνάντηση με τον κεραυνοβόλο έρωτά του.
Οι συμμετέχοντες αξιολόγησαν την ευχαρίστηση που βίωσαν οι ίδιοι κατά την ανάγνωση των ξένων εμπειριών και πόση συμπάθεια ένιωσαν για τους άγνωστους ανθρώπους.
Τα αποτελέσματα ανέδειξαν τη σημαντικά μειωμένη ενσυναίσθηση στην ομάδα που είχε λάβει τα σκευάσματα παρακεταμόλης.
Ανησυχητική η έρευνα
Ο Δρ. Mischkowski περιέγραψε την έρευνά του ως το «πιο ανησυχητικό πράγμα που έχει κάνει ποτέ», εφιστώντας την προσοχή τόσο στους ανθρώπους όσο και στην ιατρική κοινότητα.
«Όταν δίνεις σε κάποιον ένα φάρμακο, δεν το δίνεις μόνο σε ένα άτομο – το δίνεις σε ολόκληρο το κοινωνικό σύστημα. Το κοινό θα πρέπει να έχει μεγαλύτερη επίγνωση των παρενεργειών, ώστε να μπορεί να αποφασίσει πότε πρέπει να τo λάβει με σύνεση και “κοινή λογική”».
Ωστόσο, παραδέχτηκε ότι το φάρμακο δεν αλλοιώνει τις προσωπικότητες των ανθρώπων, καθώς η επίδρασή του διαρκεί λίγες μόνο ώρες.
anatakti
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
