2020-02-07 22:18:54
Η πρώτη νύχτα έξω από την φυλακή, τα διεθνή ΜΜΕ και η σιωπή του ανθρώπου
που έσφιγγε πάντα στην τσέπη του το 45αρι της 17Ν
Ήξερε ότι από την στιγμή που έγινε γνωστό ότι θα λάβει την πρώτη του 48ωρη άδεια μετά από δεκαπέντε χρόνια στην φυλακή θα προκληθεί σωρεία αντιδράσεων. Ήξερε ότι ελάχιστοι θα χαίρονταν που αυτός, ο αμετανόητος εκτελεστής, αυτός που δεν ζήτησε ποτέ συγνώμη για τις ανθρώπινες ζωές που αφαίρεσε, θα ανέπνεε αέρα ελευθερίας σαράντα οχτώ ώρες. Τίποτε από όλα αυτά δεν ένοιαξε τον Δημήτρη Κουφοντίνα, όταν με σταθερό βήμα και γκρίζα μαλλιά, πέρασε την πόρτα των Φυλακών Κορυδαλλού μέσα σε ένα πανδαιμόνιο από φωνές, συνθήματα, κάμερες, φωτογράφους, δημοσιογράφους και αλληλέγγυους συντρόφους. Ο άνθρωπος που ξεκίναγε το βιβλίο του με την φράση «Γεννήθηκα 17Ν» προκάλεσε αλυσιδωτές αντιδράσεις κατά την διάρκεια της πρώτης του άδειας. Συγγενείς θυμάτων ξέσπασαν, η πλειοψηφία των κομμάτων ξεσηκώθηκε κατά της απόφασης, βουλευτές και αρχηγοί έκαναν δηλώσεις ενώ με την υπόθεση ασχολήθηκαν ακόμη και τα διεθνή ΜΜΕ.
Το State Department εξέφρασε τότε την τρομερή ανησυχία του ότι ο τρομοκράτης δεν θα επιστρέψει στην φυλακή μέσω της εκπροσώπου του Χίδερ Νάουερτ, επικαλούμενη χωρίς να την αναφέρει την περίπτωση του Χριστόδουλου Ξηρού, που έφυγε και δεν επέστρεψε στην φυλακή. Κάτι που τελικά δεν συνέβη. Την ίδια ώρα που έκανε τις δηλώσεις της ο Δημήτρης Κουφοντίνας απολάμβανε την οικογενειακή θαλπωρή του σπιτιού του στον Βαρνάβα, μαζί με την σύζυγό του και τον γιο του Έκτορα. Ούτως η άλλως η χτεσινή νύχτα ήταν πολύ διαφορετική για τον «Λουκά» της 17Ν και την ματωμένη διαδρομή της ζωής του μέχρι το μεσημέρι της 5ης Σεπτεμβρίου του 2002, όταν παραδόθηκε οικειοθελώς στην ΓΑΔΑ.
Ψυχρός εκτελεστής
Εκείνη την ημέρα ο άνδρας που βγήκε από το ταξί περπάτησε μέχρι την είσοδο της Γενικής Αστυνομικής Διεύθυνσης Αθηνών και με μια φράση που είπε στον αστυνομικό-φύλακα σήμανε συναγερμό: «Είμαι ο Δημήτρης Κουφοντίνας και θέλω να παραδοθώ». Ο «Αντώνης» ή «Λουκάς», ο «φαρμακοχέρης» όπως τον αποκαλούσαν οι αστυνομικοί, οδηγήθηκε στα γραφεία της Αντιτρομοκρατικής αλλά δεν έσπασε ποτέ. Αρνήθηκε από την αρχή να συνεργαστεί και ακόμη και σήμερα φέρεται να είναι ο μόνος που γνωρίζει τα χαμένα μυστικά του κεφαλαίου ελληνική τρομοκρατία. Το μέρος που είναι κρυμμένα τα χρήματα από τις ληστείες που τροφοδοτούσαν την οργάνωση και που «αναπαύεται» το ιστορικό 45άρι της 17Ν, το οποίο δεν βρέθηκε ποτέ από την Αντιτρομοκρατική, η γραφομηχανή και η σφραγίδα της οργάνωσης. Από την εφηβεία, το πέρασμα από το ΠΑΣΟΚ και τους Μαοϊστές, μέχρι τον «Κοσμά» του ΕΛΑ και την ένοπλη δράση της 17Ν ο δρόμος για τον Δημήτρη Κουφοντίνα ήταν προ-αποφασισμένος. Στο βιβλίο του περιέγραψε γλαφυρά την πυκνή «δράση» της 17Ν από το 1983 μέχρι το 1992 ξεκινώντας από τις δολοφονίες των Τσάντες και Τζαντ, αμφότεροι Αμερικανοί στρατιωτικοί που υπηρετούσαν στην Ελλάδα.
Το δολοφονικό χέρι του «Λουκά»
Ακολούθησε η εκτέλεση του εκδότη της «Απογευματινής» Νίκου Μομφεράτου στο Κολωνάκι, την οποία αναλύει μεθοδικά ο «φαρμακοχέρης» της τρομοκρατικής οργάνωσης, που χθες το βράδυ κοιμήθηκε για πρώτη φορά μετά από δεκαπέντε χρόνια στο σπίτι του. Ούτως η άλλως όπως έγραψε στο βιβλίο του είχε ήδη περάσει στην παρανομία από τα μέσα της δεκαετίας του ’80, όταν μια «επιχείρηση» όπως την αποκαλεί έγινε αιτία να οδηγηθεί η αστυνομία σε ένα αυτοκίνητο που ήταν του πατέρα του. Απομακρύνθηκε από γνωστούς και φίλους για να συνεχίσει το «θεάρεστο» γι’ αυτόν έργο του, χτυπώντας με εκρηκτικό μηχανισμό κλούβα των ΜΑΤ, λίγο μετά τον θάνατο του νεαρού μαθητή Μιχάλη Καλτεζά. Θα ακολουθήσουν κι άλλα χτυπήματα, όπως η δολοφονία του Αμερικανού ακολούθου στην Ελλάδα Ουίλιαμ Νορντίν, η επίθεση στο αστυνομικό τμήμα του Βύρωνα και φυσικά η δολοφονία του Παύλου Μπακογιάννη. Ο Κουφοντίνας φέρεται να είναι αυτός που του δίνει την χαριστική βολή, σύμφωνα με τα όσα έχουν γραφτεί, πριν απομακρυνθεί ψύχραιμος. Στα ουρλιαχτά μιας γυναίκας γύρισε απλά, την κοίταξε και της είπε «τι φωνάζεις κυρά μου;» ατάραχος και χωρίς ίχνος ανησυχίας, βαδίζοντας ήρεμα και χωρίς να νοιάζεται για τα ουρλιαχτά και τις σειρήνες που ακούγονταν από μακριά.
anatakti
που έσφιγγε πάντα στην τσέπη του το 45αρι της 17Ν
Ήξερε ότι από την στιγμή που έγινε γνωστό ότι θα λάβει την πρώτη του 48ωρη άδεια μετά από δεκαπέντε χρόνια στην φυλακή θα προκληθεί σωρεία αντιδράσεων. Ήξερε ότι ελάχιστοι θα χαίρονταν που αυτός, ο αμετανόητος εκτελεστής, αυτός που δεν ζήτησε ποτέ συγνώμη για τις ανθρώπινες ζωές που αφαίρεσε, θα ανέπνεε αέρα ελευθερίας σαράντα οχτώ ώρες. Τίποτε από όλα αυτά δεν ένοιαξε τον Δημήτρη Κουφοντίνα, όταν με σταθερό βήμα και γκρίζα μαλλιά, πέρασε την πόρτα των Φυλακών Κορυδαλλού μέσα σε ένα πανδαιμόνιο από φωνές, συνθήματα, κάμερες, φωτογράφους, δημοσιογράφους και αλληλέγγυους συντρόφους. Ο άνθρωπος που ξεκίναγε το βιβλίο του με την φράση «Γεννήθηκα 17Ν» προκάλεσε αλυσιδωτές αντιδράσεις κατά την διάρκεια της πρώτης του άδειας. Συγγενείς θυμάτων ξέσπασαν, η πλειοψηφία των κομμάτων ξεσηκώθηκε κατά της απόφασης, βουλευτές και αρχηγοί έκαναν δηλώσεις ενώ με την υπόθεση ασχολήθηκαν ακόμη και τα διεθνή ΜΜΕ.
Το State Department εξέφρασε τότε την τρομερή ανησυχία του ότι ο τρομοκράτης δεν θα επιστρέψει στην φυλακή μέσω της εκπροσώπου του Χίδερ Νάουερτ, επικαλούμενη χωρίς να την αναφέρει την περίπτωση του Χριστόδουλου Ξηρού, που έφυγε και δεν επέστρεψε στην φυλακή. Κάτι που τελικά δεν συνέβη. Την ίδια ώρα που έκανε τις δηλώσεις της ο Δημήτρης Κουφοντίνας απολάμβανε την οικογενειακή θαλπωρή του σπιτιού του στον Βαρνάβα, μαζί με την σύζυγό του και τον γιο του Έκτορα. Ούτως η άλλως η χτεσινή νύχτα ήταν πολύ διαφορετική για τον «Λουκά» της 17Ν και την ματωμένη διαδρομή της ζωής του μέχρι το μεσημέρι της 5ης Σεπτεμβρίου του 2002, όταν παραδόθηκε οικειοθελώς στην ΓΑΔΑ.
Ψυχρός εκτελεστής
Εκείνη την ημέρα ο άνδρας που βγήκε από το ταξί περπάτησε μέχρι την είσοδο της Γενικής Αστυνομικής Διεύθυνσης Αθηνών και με μια φράση που είπε στον αστυνομικό-φύλακα σήμανε συναγερμό: «Είμαι ο Δημήτρης Κουφοντίνας και θέλω να παραδοθώ». Ο «Αντώνης» ή «Λουκάς», ο «φαρμακοχέρης» όπως τον αποκαλούσαν οι αστυνομικοί, οδηγήθηκε στα γραφεία της Αντιτρομοκρατικής αλλά δεν έσπασε ποτέ. Αρνήθηκε από την αρχή να συνεργαστεί και ακόμη και σήμερα φέρεται να είναι ο μόνος που γνωρίζει τα χαμένα μυστικά του κεφαλαίου ελληνική τρομοκρατία. Το μέρος που είναι κρυμμένα τα χρήματα από τις ληστείες που τροφοδοτούσαν την οργάνωση και που «αναπαύεται» το ιστορικό 45άρι της 17Ν, το οποίο δεν βρέθηκε ποτέ από την Αντιτρομοκρατική, η γραφομηχανή και η σφραγίδα της οργάνωσης. Από την εφηβεία, το πέρασμα από το ΠΑΣΟΚ και τους Μαοϊστές, μέχρι τον «Κοσμά» του ΕΛΑ και την ένοπλη δράση της 17Ν ο δρόμος για τον Δημήτρη Κουφοντίνα ήταν προ-αποφασισμένος. Στο βιβλίο του περιέγραψε γλαφυρά την πυκνή «δράση» της 17Ν από το 1983 μέχρι το 1992 ξεκινώντας από τις δολοφονίες των Τσάντες και Τζαντ, αμφότεροι Αμερικανοί στρατιωτικοί που υπηρετούσαν στην Ελλάδα.
Το δολοφονικό χέρι του «Λουκά»
Ακολούθησε η εκτέλεση του εκδότη της «Απογευματινής» Νίκου Μομφεράτου στο Κολωνάκι, την οποία αναλύει μεθοδικά ο «φαρμακοχέρης» της τρομοκρατικής οργάνωσης, που χθες το βράδυ κοιμήθηκε για πρώτη φορά μετά από δεκαπέντε χρόνια στο σπίτι του. Ούτως η άλλως όπως έγραψε στο βιβλίο του είχε ήδη περάσει στην παρανομία από τα μέσα της δεκαετίας του ’80, όταν μια «επιχείρηση» όπως την αποκαλεί έγινε αιτία να οδηγηθεί η αστυνομία σε ένα αυτοκίνητο που ήταν του πατέρα του. Απομακρύνθηκε από γνωστούς και φίλους για να συνεχίσει το «θεάρεστο» γι’ αυτόν έργο του, χτυπώντας με εκρηκτικό μηχανισμό κλούβα των ΜΑΤ, λίγο μετά τον θάνατο του νεαρού μαθητή Μιχάλη Καλτεζά. Θα ακολουθήσουν κι άλλα χτυπήματα, όπως η δολοφονία του Αμερικανού ακολούθου στην Ελλάδα Ουίλιαμ Νορντίν, η επίθεση στο αστυνομικό τμήμα του Βύρωνα και φυσικά η δολοφονία του Παύλου Μπακογιάννη. Ο Κουφοντίνας φέρεται να είναι αυτός που του δίνει την χαριστική βολή, σύμφωνα με τα όσα έχουν γραφτεί, πριν απομακρυνθεί ψύχραιμος. Στα ουρλιαχτά μιας γυναίκας γύρισε απλά, την κοίταξε και της είπε «τι φωνάζεις κυρά μου;» ατάραχος και χωρίς ίχνος ανησυχίας, βαδίζοντας ήρεμα και χωρίς να νοιάζεται για τα ουρλιαχτά και τις σειρήνες που ακούγονταν από μακριά.
anatakti
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
