2020-02-15 13:53:28
Ο κατά κόσμον Νικόλαος Καραβέλης του Τριαντάφυλλου και της Ευαγγελίας γεννήθηκε στη Βερδικούσα Ελασσώνος το 1896. Εκάρη μοναχός μετά δύο άλλων αδελφών στις 15.11.1920 στην ιερά μονή Αγίας Τριάδος Σουρβιάς Βόλου. Το 1926 μετέβησαν στη μονή Φλαμουρίου, την οποία είχε ιδρύσει ο Φιλοθεΐτης άγιος Συμεών ο ανυπόδητος και μονοχίτων (†1594). Μαζί με τους άλλους δύο μοναχούς ήλθε στο Άγιον Όρος το 1924, τον ιερομόναχο Χριστόφορο (†1955), που πήγε στη Βατοπεδινή σκήτη του Αγίου Δημητρίου, και τον υποτακτικό του μοναχό Συμεών (†1956).
Ο Γεράσιμος, ο Θεσσαλός αυτός παπάς, το αρχαίο Κυριακό της σκήτης του Αγίου Βασιλείου είχε για κελλί του. Από τη μονή Φλαμουρίου της μητροπόλεως
Δημητριάδος ήλθε διάκονος στο Άγιον Όρος. Μαθήτευσε στον Γέροντα Καλλίνικο (†1930), τον ησυχαστή, στα Κατουνάκια, όπου του δίδαξε τα μυστικά της νοεράς προσευχής. Ήταν μικροκαμωμένος, πετσί και κόκαλο, ολιγογένης και αδύναμος, αλλά με γενναία ψυχή και καρδιά φιλόχριστη, φιλάρετη, φιλάδελφη και φιλότεκνη
. Καθημερινό του εντρύφημα είχε το βιβλίο της Φιλοκαλίας. Των ιεροπρεπών Κολλυβάδων θερμός υποστηρικτής και συνεχιστής. Κοινωνούσε καθημερινά και μιλούσε με «πάθος» για τη συνεχή θεία Μετάληψη. Έλεγε με δάκρυα: «Τί χάνουν οι ευλογημένοι πατέρες που ζουν μακράν του αγίου ποτηρίου!». Λησμονιόταν στην ανάγνωση των ιερών ακολουθιών και στην αέναη προσευχή. Δεν το είχε για τίποτε να αναγνώσει τις Ώρες, τον Εσπερινό, το Θεοτοκάριο, το Απόδειπνο, τους Χαιρετισμούς, τον Όρθρο, τη θεία Λειτουργία. Νύχτες ολόκληρες τις αφιέρωνε στον Θεό, δίχως να σκέφτεται και να υπολογίζει την αδύναμη σάρκα του. Μ’ ένα φασκόμηλο περνούσε πολλά βράδια. Φτώχια. Απλότητα, ησυχία και κατάνυξη βασίλευαν πάντοτε στο ταπεινό κελλί του αξιομακάριστου αυτού Γέροντος. Χειροτονήθηκε πρεσβύτερος το 1937. Ανεπαύθη εν Κυρίω στις 15.2.1967 στην Καλύβη των Εισοδίων της Θεοτόκου.
Πηγές – Βιβλιογραφία
Ανώνυμου, Ακάκιος μοναχός, Αγιορειτική Βιβλιοθήκη 333-334/1964, σσ. 218-219. Χερουβείμ αρχιμ., Από το Περιβόλι της Παναγίας νοσταλγικές αναμνήσεις, Ωρωπός Αττικής 1981, σσ. 204-209.
Μοναχού Μωυσέως Αγιορείτου, Μέγα Γεροντικό, τ. Β΄, εκδ. Μυγδονία σ.779-780
https://www.pemptousia.gr
Ο Γεράσιμος, ο Θεσσαλός αυτός παπάς, το αρχαίο Κυριακό της σκήτης του Αγίου Βασιλείου είχε για κελλί του. Από τη μονή Φλαμουρίου της μητροπόλεως
Δημητριάδος ήλθε διάκονος στο Άγιον Όρος. Μαθήτευσε στον Γέροντα Καλλίνικο (†1930), τον ησυχαστή, στα Κατουνάκια, όπου του δίδαξε τα μυστικά της νοεράς προσευχής. Ήταν μικροκαμωμένος, πετσί και κόκαλο, ολιγογένης και αδύναμος, αλλά με γενναία ψυχή και καρδιά φιλόχριστη, φιλάρετη, φιλάδελφη και φιλότεκνη
Πηγές – Βιβλιογραφία
Ανώνυμου, Ακάκιος μοναχός, Αγιορειτική Βιβλιοθήκη 333-334/1964, σσ. 218-219. Χερουβείμ αρχιμ., Από το Περιβόλι της Παναγίας νοσταλγικές αναμνήσεις, Ωρωπός Αττικής 1981, σσ. 204-209.
Μοναχού Μωυσέως Αγιορείτου, Μέγα Γεροντικό, τ. Β΄, εκδ. Μυγδονία σ.779-780
https://www.pemptousia.gr
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
13184 - Ιερομόναχος Ιάκωβος Αγιορείτης (1870 - 15 Φεβρουαρίου 1960)
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
