2020-03-04 12:40:16
Μία από τις συχνότερες απογοητεύσεις στη ζωή προέρχεται από τις σχέσεις μας με τους άλλους: Φίλους, γονείς, συγγενείς, συναδέλφους, παιδιά...
Η πικρή γεύση που αφήνουν στο στόμα οι απογοητευτικές σχέσεις, αυτά που περιμέναμε από τους άλλους και τελικά δεν τα έκαναν, μας χαλάνε τη διάθεση αλλά και τις σχέσεις μας.
Μπορούμε να αλλάξουμε τους άλλους; Όχι! Όμως, μπορούμε να αλλάξουμε τον εαυτό μας, και το πώς αντιμετωπίζουμε τα πράγματα που μας ενοχλούν και τη ζωή γενικότερα.
Το πρώτο βήμα
Για να μειώσουμε τον αριθμό και το βαθμό απογοήτευσης που παίρνουμε από τους άλλους, αλλάζουμε εμείς τις προσδοκίες που έχουμε από τους άλλους!
Θα μου πείτε, εύκολα το λέμε, δύσκολα το κάνουμε! Δε θα διαφωνήσω, θα υπενθυμίσω όμως ότι όλα είναι θέμα συνήθειας και εξάσκησης.
1. Σταματήστε να περιμένετε ότι οι άλλοι θα συμφωνούν πάντα μαζί σας
Να θυμάστε πάντα ότι είστε ο εαυτός σας, με τη δική σας γνώμη, άποψη, σκέψεις, συναισθήματα και επιθυμίες, και αυτό είναι κάτι μοναδικό και πολύτιμο.
Ακόμα και αν έχετε δίκαιο, αυτό δε σημαίνει ότι ο άλλος πρέπει να το ασπαστεί, να το αναγνωρίσει και να συμφωνήσει μαζί σας.
Μείνετε πιστοί στον εαυτό σας (όταν έχετε δίκαιο!), κρατήστε τη μοναδικότητά σας και μην περιμένετε ότι ο άλλος απαραιτήτως θα συμφωνήσει μαζί σας.
Αν έχετε την αυτοπεποίθηση να πιστεύετε στη γνώμη και τις πεποιθήσεις σας, δε χρειάζεται να σας το επιβεβαιώσει κάποιος τρίτος!
2. Σταματήστε να περιμένετε σεβασμό και αναγνώριση από τους άλλους αν δεν τα προσφέρετε εσείς στον εαυτό σας
Οι περισσότεροι άνθρωποι χρησιμοποιούν τους άλλους ως καθρέφτη: κοιτάζονται εκεί για να δουν την εικόνα τους.
Πόσο λάθος όμως είναι αυτό! Η πραγματική αυτοεκτίμηση και η πραγματική αυτοεικόνα δημιουργούνται μέσα στο ίδιο το άτομο, μέσα από αργές διαδικασίες αυτογνωσίας και ακολουθώντας το μονοπάτι της αυτοβελτίωσης.
Αν εσείς δε νιώθετε καλά για τον εαυτό σας, αν εσείς υποβαθμίζετε τον εαυτό σας, τον αμφισβητείτε ή δεν είστε σίγουροι, τότε τι εικόνα δείχνετε προς τα έξω;
Και πώς οι άλλοι θα αναγνωρίσουν αυτό που εσείς οι ίδιοι δεν αναγνωρίζετε εντός σας και που δεν το βγάζετε προς τα έξω;
Ξεκινήστε λοιπόν αναγνωρίζοντας τον εαυτό σας, τις προσπάθειες και τα επιτεύγματά σας και σεβαστείτε το ποιος είστε ως άνθρωπος.
3. Σταματήστε να περιμένετε να σας συμπαθούν όλοι
Εσείς, συμπαθείτε όλο τον κόσμο που γνωρίζετε; Φυσικά και όχι!
Αντίστοιχα, δεν είναι δυνατό να σας συμπαθούν όλοι.
Και αυτό δεν έχει να κάνει αποκλειστικά με το ποιος είστε σαν άνθρωπος, αλλά έχει να κάνει με ένα σωρό παράγοντες όπως το αν δώσατε στον άλλον την ευκαιρία να σας γνωρίσει ή αν ο άλλος είχε την επιθυμία να σταθεί και να μιλήσει μαζί σας για να καταλάβει τι άνθρωπος είστε.
Έπειτα, ας μην ξεχνάμε ότι οι άνθρωποι έχουν διαφορετικά γούστα στα απλά και στα σύνθετα πράγματα, από τα χρώματα, τα αρώματα και τις γεύσεις που προτιμούν, μέχρι τις αξίες ζωής, τους ανθρώπους και το είδος ζωής που θέλουν για τον εαυτό τους.
Αυτή η διαφορετικότητα κάνει τη ζωή πολύπλοκη και ενδιαφέρουσα!
Συμπαθήστε λοιπόν πρώτοι εσείς τον εαυτό σας και στη συνέχεια επενδύστε σε ποιοτικές σχέσεις με ανθρώπους τους οποίους εσείς επιλέγετε (και δεν περιμένετε παθητικά να σας συμπαθήσουν όλοι ή να σας επιλέξουν οι άλλοι).
Μάθετε να δράτε στη ζωή από θέση ασφάλειας και όχι ανασφάλειας!
4. Σταματήστε να περιμένετε να είναι οι άλλοι όπως εσείς θα τους θέλατε να είναι
Μια από τις πιο ύπουλες παγίδες της συναισθηματικής και κοινωνικής ζωής είναι όταν κανείς περιμένει τους άλλους να είναι κάπως αλλιώς από αυτό που είναι! Αυτό όμως σχετίζεται περισσότερο με μια δική σας ανασφάλεια και λιγότερο με τις ελλείψεις ή τα μειονεκτήματα του άλλου.
Στη φαντασία μας μπορεί να επιθυμούμε συγκεκριμένους σημαντικούς άλλους, σύζυγο, παιδιά, συγγενείς, φίλους, συνεργάτες....
Τους αποδίδουμε τα χαρακτηριστικά που επιθυμούμε και περιμένουμε στην καθημερινότητά μας να ανταποκριθούν αυτοί οι άνθρωποι στο φανταστικό πρότυπο που εμείς φτιάξαμε στο μυαλό μας...
Αυτό είναι συνταγή για καταστροφή! Οι άνθρωποι γύρω μας είναι.. ανθρώπινοι, με τα προτερήματα και τα ελαττώματά τους (όπως άλλωστε και εμείς οι ίδιοι).
Το να παρακαλάμε τύπου ευχολόγιου «μακάρι να ήταν ο/η σύζυγος έτσι ή αλλιώς» δεν εξυπηρετεί τίποτε άλλο από το να εντείνει την απογοήτευση και τη γκρίνια.
Αποδεχτείτε τους άλλους όπως είναι. Αν κάποιο άτομο πραγματικά δε σας κάνει, απομακρύνετέ το από τη ζωή σας.
5. Σταματήστε να περιμένετε από τους άλλους να μαντεύουν τι ακριβώς σκέφτεστε
Εσείς ξέρετε τι ακριβώς σκέφτεται κάποιο κοντινό ή πιο μακρινό πρόσωπό σας; Όχι!! Πιθανότατα φαντάζεστε ή υποθέτετε, αλλά δεν μπορείτε να ξέρετε με 100% σιγουριά, διότι δεν είστε μέσα στο μυαλό του!
Αντίστοιχα, ακόμα και οι αγαπημένοι σας άνθρωποι δεν είναι δυνατό ανά πάσα στιγμή να γνωρίζουν τι ακριβώς σκέφτεστε ή πώς αισθάνεστε.
Εσείς θα πρέπει να τους το πείτε.
Και, φυσικά, αυτό είναι ένας από τους βασικούς κανόνες της επικοινωνίας: λέμε αυτό που σκεφτόμαστε και αισθανόμαστε για να μπορεί να υπάρξει βασική κατανόηση, συνεννόηση και έμπρακτη δράση, όταν χρειάζεται.
Περιμένοντας κάθε φορά να μαντέψουν οι άλλοι τι έχετε εσείς στο μυαλό σας, στην ουσία δημιουργείτε άσχημες ψυχολογικές συνθήκες και για εσάς τους ίδιους αλλά και για τους άλλους, που δε θα μπορέσουν να ανταποκριθούν σε αυτό που επιθυμείτε.
6. Σταματήστε να περιμένετε ότι οι άλλοι γύρω σας θα αλλάξουν ξαφνικά
Εσείς παραμένετε το ίδιο άτομο, με τις ίδιες σκέψεις, συναισθήματα και συμπεριφορά.
Κάτι δε σας αρέσει σε κάποιον άλλον: τον/τη σύντροφο ή σύζυγο, ή το παιδί σας, ή κάποιο φιλικό πρόσωπο και του ζητάτε να αλλάξει, ή, ακόμα χειρότερα, περιμένετε χωρίς να πείτε κάτι ότι ο άλλος θα διαβάσει τη σκέψη σας και θα αλλάξει....
Πόσο ρεαλιστικό είναι αυτό; Η απάντηση είναι «καθόλου».
Οι άνθρωποι δεν αλλάζουν, αν δεν το επιθυμούν οι ίδιοι. Ακόμα και αν το επιθυμούν, όμως, δεν είναι σίγουρο ότι η αλλαγή θα είναι προς την κατεύθυνση που εσείς επιθυμείτε.
Το σημαντικότερο είναι να κουβεντιάσετε με αυτό το άτομο, να του εκφράσετε τις σκέψεις σας, όχι με επίκεντρο τον εαυτό σας (όχι δηλαδή «εγώ θέλω εσύ να αλλάξεις επειδή εγώ ζορίζομαι/στεναχωριέμαι/εκνευρίζομαι) αλλά με επίκεντρο το καλό του άλλου.
Το πιθανότερο είναι ότι δεν θα υπάρξει ριζική αλλαγή. Έτσι, θα πρέπει να αποδεχτείτε το ποιος είναι ο άλλος άνθρωπος, τα προτερήματα και τα ελαττώματά του.
Ένα άλλο σημαντικό στοιχείο είναι ότι αν εσείς αλλάξετε το πώς βλέπετε το συγκεκριμένο άτομο και αλλάξετε τη συμπεριφορά σας απέναντί του, το άτομο αυτό θα αλλάξει λόγω της δικής σας αλλαγής.
7. Σταματήστε να είστε επικριτικοί.
Μήπως έχετε την τάση με το που γνωρίζετε κάποιο άτομο να βλέπετε κατευθείαν τα ελαττώματά του;
Μήπως συνηθίζετε να επικρίνετε τους οικείους σας για τα στραβά και τα ανάποδα του χαρακτήρα ή της συμπεριφοράς τους;
Με αυτό τον τρόπο δημιουργείτε αρνητικό κλίμα στις σχέσεις σας, αλλά, κυρίως, βλέπετε τη ζωή μέσα από έναν μαύρο φακό που τα θαμπώνει όλα.
Οι άνθρωποι που είναι επικριτικοί με τους άλλους συνήθως αναγνωρίζουν σε αυτούς (συνειδητά ή μη) τα προσωπικά τους ελαττώματα και ανασφάλειες.
Με το να είστε επικριτικοί πιθανότατα είστε –σε κάποιον μικρότερο ή μεγαλύτερο βαθμό- και απορριπτικοί.
Αυτή η στάση ζωής είναι περιοριστική και σίγουρα δε σας εμπλουτίζει ψυχικά.
Δοκιμάστε μια στάση ανεκτικότητας και αποδοχής των άλλων, εκτιμώντας τα θετικά τους στοιχεία και αναγνωρίζοντας ότι όπως και εσείς οι ίδιοι έτσι και οι άλλοι έχουν τα μειονεκτήματά τους.
Δρ. Λίζα Βάρβογλη, Ψυχολόγος
Πηγή: anelanda.gr
CoverPhoto: @Laura Stevens
by
Η πικρή γεύση που αφήνουν στο στόμα οι απογοητευτικές σχέσεις, αυτά που περιμέναμε από τους άλλους και τελικά δεν τα έκαναν, μας χαλάνε τη διάθεση αλλά και τις σχέσεις μας.
Μπορούμε να αλλάξουμε τους άλλους; Όχι! Όμως, μπορούμε να αλλάξουμε τον εαυτό μας, και το πώς αντιμετωπίζουμε τα πράγματα που μας ενοχλούν και τη ζωή γενικότερα.
Το πρώτο βήμα
Για να μειώσουμε τον αριθμό και το βαθμό απογοήτευσης που παίρνουμε από τους άλλους, αλλάζουμε εμείς τις προσδοκίες που έχουμε από τους άλλους!
Θα μου πείτε, εύκολα το λέμε, δύσκολα το κάνουμε! Δε θα διαφωνήσω, θα υπενθυμίσω όμως ότι όλα είναι θέμα συνήθειας και εξάσκησης.
1. Σταματήστε να περιμένετε ότι οι άλλοι θα συμφωνούν πάντα μαζί σας
Να θυμάστε πάντα ότι είστε ο εαυτός σας, με τη δική σας γνώμη, άποψη, σκέψεις, συναισθήματα και επιθυμίες, και αυτό είναι κάτι μοναδικό και πολύτιμο.
Ακόμα και αν έχετε δίκαιο, αυτό δε σημαίνει ότι ο άλλος πρέπει να το ασπαστεί, να το αναγνωρίσει και να συμφωνήσει μαζί σας.
Μείνετε πιστοί στον εαυτό σας (όταν έχετε δίκαιο!), κρατήστε τη μοναδικότητά σας και μην περιμένετε ότι ο άλλος απαραιτήτως θα συμφωνήσει μαζί σας.
Αν έχετε την αυτοπεποίθηση να πιστεύετε στη γνώμη και τις πεποιθήσεις σας, δε χρειάζεται να σας το επιβεβαιώσει κάποιος τρίτος!
2. Σταματήστε να περιμένετε σεβασμό και αναγνώριση από τους άλλους αν δεν τα προσφέρετε εσείς στον εαυτό σας
Οι περισσότεροι άνθρωποι χρησιμοποιούν τους άλλους ως καθρέφτη: κοιτάζονται εκεί για να δουν την εικόνα τους.
Πόσο λάθος όμως είναι αυτό! Η πραγματική αυτοεκτίμηση και η πραγματική αυτοεικόνα δημιουργούνται μέσα στο ίδιο το άτομο, μέσα από αργές διαδικασίες αυτογνωσίας και ακολουθώντας το μονοπάτι της αυτοβελτίωσης.
Αν εσείς δε νιώθετε καλά για τον εαυτό σας, αν εσείς υποβαθμίζετε τον εαυτό σας, τον αμφισβητείτε ή δεν είστε σίγουροι, τότε τι εικόνα δείχνετε προς τα έξω;
Και πώς οι άλλοι θα αναγνωρίσουν αυτό που εσείς οι ίδιοι δεν αναγνωρίζετε εντός σας και που δεν το βγάζετε προς τα έξω;
Ξεκινήστε λοιπόν αναγνωρίζοντας τον εαυτό σας, τις προσπάθειες και τα επιτεύγματά σας και σεβαστείτε το ποιος είστε ως άνθρωπος.
3. Σταματήστε να περιμένετε να σας συμπαθούν όλοι
Εσείς, συμπαθείτε όλο τον κόσμο που γνωρίζετε; Φυσικά και όχι!
Αντίστοιχα, δεν είναι δυνατό να σας συμπαθούν όλοι.
Και αυτό δεν έχει να κάνει αποκλειστικά με το ποιος είστε σαν άνθρωπος, αλλά έχει να κάνει με ένα σωρό παράγοντες όπως το αν δώσατε στον άλλον την ευκαιρία να σας γνωρίσει ή αν ο άλλος είχε την επιθυμία να σταθεί και να μιλήσει μαζί σας για να καταλάβει τι άνθρωπος είστε.
Έπειτα, ας μην ξεχνάμε ότι οι άνθρωποι έχουν διαφορετικά γούστα στα απλά και στα σύνθετα πράγματα, από τα χρώματα, τα αρώματα και τις γεύσεις που προτιμούν, μέχρι τις αξίες ζωής, τους ανθρώπους και το είδος ζωής που θέλουν για τον εαυτό τους.
Αυτή η διαφορετικότητα κάνει τη ζωή πολύπλοκη και ενδιαφέρουσα!
Συμπαθήστε λοιπόν πρώτοι εσείς τον εαυτό σας και στη συνέχεια επενδύστε σε ποιοτικές σχέσεις με ανθρώπους τους οποίους εσείς επιλέγετε (και δεν περιμένετε παθητικά να σας συμπαθήσουν όλοι ή να σας επιλέξουν οι άλλοι).
Μάθετε να δράτε στη ζωή από θέση ασφάλειας και όχι ανασφάλειας!
4. Σταματήστε να περιμένετε να είναι οι άλλοι όπως εσείς θα τους θέλατε να είναι
Μια από τις πιο ύπουλες παγίδες της συναισθηματικής και κοινωνικής ζωής είναι όταν κανείς περιμένει τους άλλους να είναι κάπως αλλιώς από αυτό που είναι! Αυτό όμως σχετίζεται περισσότερο με μια δική σας ανασφάλεια και λιγότερο με τις ελλείψεις ή τα μειονεκτήματα του άλλου.
Στη φαντασία μας μπορεί να επιθυμούμε συγκεκριμένους σημαντικούς άλλους, σύζυγο, παιδιά, συγγενείς, φίλους, συνεργάτες....
Τους αποδίδουμε τα χαρακτηριστικά που επιθυμούμε και περιμένουμε στην καθημερινότητά μας να ανταποκριθούν αυτοί οι άνθρωποι στο φανταστικό πρότυπο που εμείς φτιάξαμε στο μυαλό μας...
Αυτό είναι συνταγή για καταστροφή! Οι άνθρωποι γύρω μας είναι.. ανθρώπινοι, με τα προτερήματα και τα ελαττώματά τους (όπως άλλωστε και εμείς οι ίδιοι).
Το να παρακαλάμε τύπου ευχολόγιου «μακάρι να ήταν ο/η σύζυγος έτσι ή αλλιώς» δεν εξυπηρετεί τίποτε άλλο από το να εντείνει την απογοήτευση και τη γκρίνια.
Αποδεχτείτε τους άλλους όπως είναι. Αν κάποιο άτομο πραγματικά δε σας κάνει, απομακρύνετέ το από τη ζωή σας.
5. Σταματήστε να περιμένετε από τους άλλους να μαντεύουν τι ακριβώς σκέφτεστε
Εσείς ξέρετε τι ακριβώς σκέφτεται κάποιο κοντινό ή πιο μακρινό πρόσωπό σας; Όχι!! Πιθανότατα φαντάζεστε ή υποθέτετε, αλλά δεν μπορείτε να ξέρετε με 100% σιγουριά, διότι δεν είστε μέσα στο μυαλό του!
Αντίστοιχα, ακόμα και οι αγαπημένοι σας άνθρωποι δεν είναι δυνατό ανά πάσα στιγμή να γνωρίζουν τι ακριβώς σκέφτεστε ή πώς αισθάνεστε.
Εσείς θα πρέπει να τους το πείτε.
Και, φυσικά, αυτό είναι ένας από τους βασικούς κανόνες της επικοινωνίας: λέμε αυτό που σκεφτόμαστε και αισθανόμαστε για να μπορεί να υπάρξει βασική κατανόηση, συνεννόηση και έμπρακτη δράση, όταν χρειάζεται.
Περιμένοντας κάθε φορά να μαντέψουν οι άλλοι τι έχετε εσείς στο μυαλό σας, στην ουσία δημιουργείτε άσχημες ψυχολογικές συνθήκες και για εσάς τους ίδιους αλλά και για τους άλλους, που δε θα μπορέσουν να ανταποκριθούν σε αυτό που επιθυμείτε.
6. Σταματήστε να περιμένετε ότι οι άλλοι γύρω σας θα αλλάξουν ξαφνικά
Εσείς παραμένετε το ίδιο άτομο, με τις ίδιες σκέψεις, συναισθήματα και συμπεριφορά.
Κάτι δε σας αρέσει σε κάποιον άλλον: τον/τη σύντροφο ή σύζυγο, ή το παιδί σας, ή κάποιο φιλικό πρόσωπο και του ζητάτε να αλλάξει, ή, ακόμα χειρότερα, περιμένετε χωρίς να πείτε κάτι ότι ο άλλος θα διαβάσει τη σκέψη σας και θα αλλάξει....
Πόσο ρεαλιστικό είναι αυτό; Η απάντηση είναι «καθόλου».
Οι άνθρωποι δεν αλλάζουν, αν δεν το επιθυμούν οι ίδιοι. Ακόμα και αν το επιθυμούν, όμως, δεν είναι σίγουρο ότι η αλλαγή θα είναι προς την κατεύθυνση που εσείς επιθυμείτε.
Το σημαντικότερο είναι να κουβεντιάσετε με αυτό το άτομο, να του εκφράσετε τις σκέψεις σας, όχι με επίκεντρο τον εαυτό σας (όχι δηλαδή «εγώ θέλω εσύ να αλλάξεις επειδή εγώ ζορίζομαι/στεναχωριέμαι/εκνευρίζομαι) αλλά με επίκεντρο το καλό του άλλου.
Το πιθανότερο είναι ότι δεν θα υπάρξει ριζική αλλαγή. Έτσι, θα πρέπει να αποδεχτείτε το ποιος είναι ο άλλος άνθρωπος, τα προτερήματα και τα ελαττώματά του.
Ένα άλλο σημαντικό στοιχείο είναι ότι αν εσείς αλλάξετε το πώς βλέπετε το συγκεκριμένο άτομο και αλλάξετε τη συμπεριφορά σας απέναντί του, το άτομο αυτό θα αλλάξει λόγω της δικής σας αλλαγής.
7. Σταματήστε να είστε επικριτικοί.
Μήπως έχετε την τάση με το που γνωρίζετε κάποιο άτομο να βλέπετε κατευθείαν τα ελαττώματά του;
Μήπως συνηθίζετε να επικρίνετε τους οικείους σας για τα στραβά και τα ανάποδα του χαρακτήρα ή της συμπεριφοράς τους;
Με αυτό τον τρόπο δημιουργείτε αρνητικό κλίμα στις σχέσεις σας, αλλά, κυρίως, βλέπετε τη ζωή μέσα από έναν μαύρο φακό που τα θαμπώνει όλα.
Οι άνθρωποι που είναι επικριτικοί με τους άλλους συνήθως αναγνωρίζουν σε αυτούς (συνειδητά ή μη) τα προσωπικά τους ελαττώματα και ανασφάλειες.
Με το να είστε επικριτικοί πιθανότατα είστε –σε κάποιον μικρότερο ή μεγαλύτερο βαθμό- και απορριπτικοί.
Αυτή η στάση ζωής είναι περιοριστική και σίγουρα δε σας εμπλουτίζει ψυχικά.
Δοκιμάστε μια στάση ανεκτικότητας και αποδοχής των άλλων, εκτιμώντας τα θετικά τους στοιχεία και αναγνωρίζοντας ότι όπως και εσείς οι ίδιοι έτσι και οι άλλοι έχουν τα μειονεκτήματά τους.
Δρ. Λίζα Βάρβογλη, Ψυχολόγος
Πηγή: anelanda.gr
CoverPhoto: @Laura Stevens
by
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Έβρος: «Ένα τεστ για την Ευρώπη»
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
