Η πανώλη ή αλλιώς πανούκλα είναι μια οξεία λοιμώδης νόσος, που προκαλείται από τον βάκιλο του Γερσίν και που μεταδίδεται στον άνθρωπο από τσίμπημα ψύλλων, οι οποίοι παρασιτούν κυρίως σε τρωκτικά.
Έχει εύκολη και γρήγορη μετάδοση, με άμεση ή έμμεση επαφή, ακόμα και με τα σταγονίδια. Είναι βαριάς μορφής ασθένεια, που συνοδεύεται από υψηλό πυρετό και τοξική κατάσταση.
Η πανώλη εμφανίζεται σε τρεις μορφές: τη βουβωνική πανώλη, η οποία συνοδεύεται από έντονη αιμορραγική λεμφαδενίτιδα, η πνευμονική πανώλη, η οποία εμφανίζεται με τη μορφή μιας βαρύτατης πνευμονίας και τέλος, η σηψαιμική πανώλη, που προκαλεί γενική σηψαιμία στον οργανισμό.
Στην Ελλάδα, λοιπόν, τον Απρίλιο του 1828, διαδόθηκε ότι η πανούκλα είχε κάνει την εμφάνισή της στη νήσο Ζέα. Η είδηση, όμως, δεν ήταν ακριβής. Παρ’ όλα αυτά, ο Κυβερνήτης της χώρας σε εκείνους τους δύσκολους καιρούς, ο Ιωάννης Καποδίστριας, λαμβάνοντας αφορμή από τη φημολογία, επελήφθη του οργανισμού υγειονομικών μέτρων.
Ιωάννης Καποδίστριας (10/02/1776 – 09/10/1831)Μα, δυστυχώς, μετά από λίγες μέρες, η τρομερή πανώλη ενέσκηψε πάνω από την Ύδρα και τις Σπέτσες. Η διάδοσή της αποδόθηκε σε κάποιο ελληνικό πλοίο, το οποίο είχε επιστρέψει στα νησιά αυτά του Αργοσαρωνικού, αφού προηγουμένως το πλήρωμά του είχε έρθει σε επαφή με Άραβες στο λιμάνι της Μεθώνης, με σκοπό την ανταλλαγή αιχμαλώτων.
Ο Καποδίστριας πολέμησε σθεναρά τη νόσο με αυστηρό σύστημα απομόνωσης των μολυσμένων ατόμων. Η διακοπή όλων των συγκοινωνιών, αλλά και κάθε μορφής εργασίας, καθώς και οι φόβοι της περαιτέρω εξάπλωσης του λοιμού ήρθαν να προστεθούν στις τόσες δυσχέρειες του καιρού εκείνου, μιας μικρής και ταλαιπωρημένης χώρας που πάλευε να σταθεί στα πόδια της μετά την Επανάσταση του 1821.
Η πανώλη σημείωνε θραύση στον στρατό του Ιμπραήμ Πασά στην Πελοπόννησο, ειδικά στη Μεθώνη, αποδεκατίζοντας τους στρατιώτες. Μάλιστα, τον Δεκέμβριο του 1828, η τρομερή πανούκλα χτύπησε και τα Καλάβρυτα.
Σε γενικές γραμμές, η επιδημία εκείνη έφερε ήπιο χαρακτήρα και τα θύματα υπήρξαν λίγα μεταξύ των Χριστιανών. Απεναντίας, εξαιτίας της κακής διατροφής και του μεγάλου συγχρωτισμού, πολλοί ήταν οι Αιγύπτιοι που έχασαν τη ζωή τους.
Η πανώλη ξαναπαρουσιάστηκε στην Ελλάδα και κατά τον Μάρτιο του 1837, στον Πόρο αυτή τη φορά, όπου σκότωσε πολλούς ανθρώπους, εξαιτίας των πλημμελών και ασύνετων μέτρων που πάρθηκαν από την τότε Κυβέρνηση του Βαυαρού Ιγνάτιου φον Ρούντχαρτ.
Ιγνάτιος φον Ρούντχαρτ (11/03/1790 – 11/05/1838)Διήρκεσε συνολικά τέσσερις μήνες, αλλά περιορίστηκε και κατεστάλη εν τέλει με τα κατάλληλα μέτρα, τα οποία έλαβε ο τελευταίος απεσταλμένος από την Κυβέρνηση στον Πόρο ιατρός, ονόματι Πέτρος Κ. Ηπίτης, ο οποίος ήταν άλλωστε και ο προσωπικός ιατρός του Αλέξανδρου Υψηλάντη.
Η είδηση δημοσιεύθηκε στο περιοδικό “ΕΣΤΙΑ”, στις 11/03/1879…
Το άρθρο, όπως δημοσιεύθηκε στο περιοδικό “ΕΣΤΙΑ”, στις 11/03/1879Μοιραστείτε το άρθρο...
Let's block ads! (Why?)
ΠΗΓΗ
Η πανώλη στην Ελλάδα, το 1828 ΠΕΡΙΕΡΓΑ - STRANGE
periergaa
