2020-03-23 22:30:32
Το σύγχρονο ποδόσφαιρο συχνά κλυδωνίζεται λόγω των τεράστιων σκανδάλων χρηματισμού και παράνομου στοιχηματισμού. Όταν ο Τζορτζ Όργουελ έγραφε το
προφητικό «1984» στα τέλη της δεκαετίας του ’40 σίγουρα δεν είχε στο μυαλό του την στρογγυλή θέα, ωστόσο τα τελευταία χρόνια η παρουσία ενός Μεγάλου Αδελφού που θα παρακολουθεί τους πάντες και τα πάντα στον χώρο του ποδοσφαιρικού (και όχι μόνο) προκαθορισμένου στοιχήματος κρίθηκε από πολλούς επιτακτική.
Το 2008 μάλιστα η έκρηξη των στημένων αγώνων οδήγησε την Ευρωπαϊκή Ποδοσφαιρική Συνομοσπονδία (UEFA) να ομολογήσει πως απευθύνθηκε στη Europol, ζητώντας τη συνδρομή της για τη διαλεύκανση μιας σειράς ποδοσφαιρικών αγώνων, το αποτέλεσμα των οποίων θεωρείται προσυνεννοημένο.
«Τα στημένα παιχνίδια είναι ο καρκίνος του ποδοσφαίρου. Γνωρίζουμε ότι υπάρχουν και προσπαθούμε να βρούμε τρόπους να τα καταπολεμήσουμε, καθώς καταστρέφουν το μέλλον του αθλήματος» δήλωσε ο τότε Γάλλος πρόεδρος της UEFA κ. Μισέλ Πλατινί, ζητώντας τη συνδρομή εντεταλμένων αρχών και θεσμικών οργάνων της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των κρατών-μελών της.
Τα χρόνια της αθωότητας του ποδοσφαίρου έχουν περάσει ανεπιστρεπτί θα ομολογήσουν πολλοί… Γυρνώντας ωστόσο 40 χρόνια πίσω στο (όχι και τόσο μακρινό) 1980 το τοπίο δεν φάνταζε και ιδιαίτερα ονειρικό Το ημερολόγιο έγραφε Κυριακή 23 Μαρτίου του 1980 και σίγουρα τίποτα δεν προμήνυε αυτά που θα ακολουθούσαν. Ο φίλαθλος ιταλικός λαός ετοιμάζονταν να παρακολουθήσει την 24η αγωνιστική της Serie A, καθώς και την 27η στη δεύτερη κατηγορία. Στο ημίχρονο των αγώνων όλα άλλαξαν… Η αστυνομία εισέβαλε στα αποδυτήρια πολλών γηπέδων της χώρας, περνώντας χειροπέδες σε παίκτες και παράγοντες, με την κατηγορία της συμμετοχής σε σκάνδαλο στημένων αγώνων.
Το στέκι που εξυφάνθηκε η κομπίνα
Ένας εστιάτορας ονόματι Αλβάρο Τρίνκα, ένας έμπορος οπωροκηπευτικών γνωστός ως Μάσιμο Κρουτσιάνι και μια στρατιά επιφανών ποδοσφαιριστών της εποχής όπως ο αρχηγός της Λάτσιο, Τζιουζέπε Γουίλσον, ο κορυφαίος Μπρούνο Τζιορντάνο, ο Λιονέλο Μανφρεντόνια (διεθνής με την εθνική Ιταλίας), αλλά και ο Μάσιμο Κατσιατόρι, με τόπο συνάντησης το ρωμαϊκό εστιατόριο «Le Lampare» συνέθεταν το σκηνικό, όπου στήθηκε το μεγαλεπήβολο σχέδιο που θα ζήλευε και ο Κουεντίν Ταραντίνο.
Οι εγκέφαλοι Τρίνκα και Κρουτσιάνοι πλησίασαν τους παίκτες των «λατσιάλι» που σύχναζαν στο restaurant, προκειμένου να τους πείσουν να συμμετάσχουν στο σχέδιο που μηχανεύονταν για να πλουτίσουν. Η διαδικασία; Απλή. Οι ποδοσφαιριστές θα χρηματίζονταν για τις «υπηρεσίες» τους και οι ίδιοι θα έπαιζαν τεράστια ποσά, σε παράνομα γραφεία στοιχημάτων.
Και κάπως έτσι οι παίκτες της Λάτσιο συμφώνησαν να κανονίσουν αποτελέσματα τόσο δικών τους αγώνων (διακύμανση σκορ, τελικό νικητή), όσο και να βάλουν στο κόλπο παίκτες και άλλων ομάδων, που γνώριζαν ότι θα ενδιαφέρονταν για μια τέτοια κομπίνα.
Κάθε αρχή… και δύσκολη
Όλα ήταν έτοιμα για την πρώτη εφαρμογή της κομπίνας το 1979 σε μια φιλική αναμέτρηση μεταξύ της Λάτσιο και της Παλέρμο. Οι παίκτες της Λάτσιο που ήταν στο κόλπο μίλησαν με τον Κρουτσιάνι και τον έφεραν σε επαφή με τον αρχηγό της Παλέρμο, Γκουίντο Μαγκερίνι. Ωστόσο κανείς δεν υπολόγιζε πως ένα απρόοπτο θα ήταν ικανό να ματαιώσει την παρθενική τους δοκιμή. Οι Λατσιάλοι έχασαν την προγραμματισμένη πτήση τους και ως εκ τούτου το παιχνίδι δεν πραγματοποιήθηκε.
Το στημένο Μίλαν-Λάτσιο
Σιγά σιγά ολοένα και περισσότεροι ποδοσφαιριστές της ομάδας της Ρώμης άρχισαν να απομακρύνονται από το κύκλωμα, ενώ οι δύο επιτήδιοι είχαν μπλέξει και με οργανωμένους μπουκμέικερς. Η κατάρρευση ήταν πλέον προ των πυλών. Οι εφημερίδες άρχισαν να γράφουν για κύκλωμα παράνομου στοιχήματος, και ο Κρουτσιάνι που δεχόταν και απειλές αφού χρώσταγε πλέον πολλά χρήματα κατέφυγε στις αρχές. Εκεί παρέδωσε καταγεγραμμένες τηλεφωνικές συνομιλίες του με παίκτες, καθώς και αντίγραφα των επιταγών.
Το αποκορύφωμα της «ρήξης» ωστόσο ήρθε μετά από μία αναμέτρηση της Μίλαν με την Λάτσιο, όπου το αποτέλεσμα δεν ήταν το επιθυμητό, αφού οι «ροσονέρι» κέρδισαν με 2-1.
Το τελευταίο μοιραίο παιχνίδι
Τα λεφτά άρχισαν να βγάινουν ξεκούραστα, αλλά το χρήμα τους…τύφλωσε και ήθελαν όλο και περισσότερα.
Το τελευταίο μοιραίο παιχνίδι που επιχείρησαν να στήσουν οι Τρίνκα και Κρουτσιάνι, ήταν το Μπολόνια-Αβελίνο τον Φεβρουάριο του 1980. Ο Κρουτσιάνι φέρεται να είχε πει στους εμπλεκόμενους παίκτες, πως αν τα πράγματα δεν εξελίσσονταν όπως είχαν προγραμματίστει, θα καταστρεφόταν. Όπως και έγινε. Παρότι το παιχνίδι είχε συμφωνηθεί να έρθει ισοπαλία, δεκαπέντε λεπτά πριν από τη λήξη της αναμέτρησης, ο Μπέπε Σαβόλντι της Μπολόνια, σκόραρε και χάρισε τη νίκη στην ομάδα του.
Εκ των υστέρων, αποδείχθηκε πως ο Σαβόλντι είχε χρηματιστεί από τους παράνομους στοιχηματικούς πράκτορες για να χαλάσει το deal.
Η ημέρα της σύλληψης
Η 23η Μαρτίου 1980 ορίστηκε ως η μέρα της συντονισμένης επιχείρησης της αστυνομίας στα ιταλικά γήπεδα. Τα εντάλματα σύλληψης είχαν εκδοθεί και στις 17:00 ώρα Ιταλίας, όταν και στήθηκε μια γιγαντιαία επιχείρηση της ιταλικής αστυνομίας σε διάφορες πόλεις της χώρας, με στόχο τη σύλληψη ποδοσφαιριστών. Επιδίωξη των καραμπινιέρι ήταν η ταυτόχρονη σύλληψη 9 παραγόντων και ποδοσφαιριστών της Serie A και δύο της Serie B, ώστε να μην προλάβουν να συνεννοηθούν και να βρουν άλλοθι.
Συνολικά τιμωρήθηκαν 21 ποδοσφαιριστές (18 της Serie A, 3 της Serie B), μεταξύ των οποίων και ο Μοντέζι, όχι επειδή χειραγώγησε αγώνες, αλλά επειδή δεν κατήγγειλε όσα γνώριζε.
Ο Πάολο Ρόσι τιμωρήθηκε αρχικά με 3 χρόνια απαγόρευσης ενασχόλησης με το ποδόσφαιρο, όμως στη συνέχεια η ποινή του έπεσε στα 2 χρόνια, προκειμένου να μπορέσει να δώσει το παρών στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 1982, όπου αναδείχθηκε πρώτος σκόρερ και συνέβαλλε το μέγιστα, ώστε η Ιταλία να κατακτήσει το τρόπαιο.
Μεταξύ άλλων, συνελήφθησαν οι ποδοσφαιριστές Ρίκι Αλμπερτόζι Τζόρτζιο Μορίνι και ο πρόεδρος της Μίλαν Φελίτσε Κολόμπο. Συνελήφθησαν επίσης ο ποδοσφαιριστής Γκουίντο Μαγκερίνι, ο Στέφανο Πελεγκρίνι, ο Μπρούνο Τζορντάνο, ο Πίνο Ουίλσον και ο Λιονέλο Μανφρεντόνια.
Τις πιο βαριές τιμωρίες υπέστησαν ο Πελεγκρίνι (6 χρόνια), ο Κατσατόρι (5 χρόνια), ο Αλμπερτόζι (4 χρόνια) και οι Τζορντάνο, Μανφρεντόνια, Πετρίνι, Μαγκερίνι και Σαβόλντι (3,5 χρόνια).
Οι ποινές των ομάδων
Όσον αφορά την τύχη των εμπλεκομένων κλαμπ, ο πέλεκυς υπήρξε ιδιαίτερα βαρύς για τις Μίλαν και Λάτσιο, που υποβιβάστηκαν στη Serie Β.
Οι ροσονέρι έναν χρόνο μετά από την κατάκτηση του εγχώριου τίτλου, βρέθηκαν για πρώτη φορά στην ιστορία τους στη δεύτερη κατηγορία του ιταλικού πρωταθλήματος. Κατάφεραν ωστόσο να επιστρέψουν άμεσα στη Serie A, όμως το 1982 ξανά υποβιβάστηκαν για αγωνιστικούς αυτή τη φορά λόγους. Ειδικότερα, στο τελευταίο ματς της σεζόν, στις 16 Μαΐου 1982, επικράτησαν της Τσεζένα με 3-2, όμως ένα γκολ της Τζένοα στην έδρα της Νάπολι στο τελευταίο λεπτό του αγώνα, κράτησε τους Γενοβέζους στην A’ κατηγορία και έστειλε το κλαμπ του Μιλάνου και πάλι στη Β’ κατηγορία.
Η Λάτσιο επέστρεψε στη Serie B μετά από 8 χρόνια και ένα πρωτάθλημα, εκείνο του 1973-1974 που ήταν και το πρώτο στα χρονικά της, παραμένοντας στην κατηγορία για 3 χρόνια.
Στα «πιο μαλακά» έπεσαν οι Αβελίνο, Μπολόνια, Περούτζια, Παλέρμο και Ταράντο που τιμωρήθηκαν με αφαίρεση βαθμών από το πρωτάθλημα της επόμενης σεζόν.
anatakti
προφητικό «1984» στα τέλη της δεκαετίας του ’40 σίγουρα δεν είχε στο μυαλό του την στρογγυλή θέα, ωστόσο τα τελευταία χρόνια η παρουσία ενός Μεγάλου Αδελφού που θα παρακολουθεί τους πάντες και τα πάντα στον χώρο του ποδοσφαιρικού (και όχι μόνο) προκαθορισμένου στοιχήματος κρίθηκε από πολλούς επιτακτική.
Το 2008 μάλιστα η έκρηξη των στημένων αγώνων οδήγησε την Ευρωπαϊκή Ποδοσφαιρική Συνομοσπονδία (UEFA) να ομολογήσει πως απευθύνθηκε στη Europol, ζητώντας τη συνδρομή της για τη διαλεύκανση μιας σειράς ποδοσφαιρικών αγώνων, το αποτέλεσμα των οποίων θεωρείται προσυνεννοημένο.
«Τα στημένα παιχνίδια είναι ο καρκίνος του ποδοσφαίρου. Γνωρίζουμε ότι υπάρχουν και προσπαθούμε να βρούμε τρόπους να τα καταπολεμήσουμε, καθώς καταστρέφουν το μέλλον του αθλήματος» δήλωσε ο τότε Γάλλος πρόεδρος της UEFA κ. Μισέλ Πλατινί, ζητώντας τη συνδρομή εντεταλμένων αρχών και θεσμικών οργάνων της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των κρατών-μελών της.
Τα χρόνια της αθωότητας του ποδοσφαίρου έχουν περάσει ανεπιστρεπτί θα ομολογήσουν πολλοί… Γυρνώντας ωστόσο 40 χρόνια πίσω στο (όχι και τόσο μακρινό) 1980 το τοπίο δεν φάνταζε και ιδιαίτερα ονειρικό Το ημερολόγιο έγραφε Κυριακή 23 Μαρτίου του 1980 και σίγουρα τίποτα δεν προμήνυε αυτά που θα ακολουθούσαν. Ο φίλαθλος ιταλικός λαός ετοιμάζονταν να παρακολουθήσει την 24η αγωνιστική της Serie A, καθώς και την 27η στη δεύτερη κατηγορία. Στο ημίχρονο των αγώνων όλα άλλαξαν… Η αστυνομία εισέβαλε στα αποδυτήρια πολλών γηπέδων της χώρας, περνώντας χειροπέδες σε παίκτες και παράγοντες, με την κατηγορία της συμμετοχής σε σκάνδαλο στημένων αγώνων.
Το στέκι που εξυφάνθηκε η κομπίνα
Ένας εστιάτορας ονόματι Αλβάρο Τρίνκα, ένας έμπορος οπωροκηπευτικών γνωστός ως Μάσιμο Κρουτσιάνι και μια στρατιά επιφανών ποδοσφαιριστών της εποχής όπως ο αρχηγός της Λάτσιο, Τζιουζέπε Γουίλσον, ο κορυφαίος Μπρούνο Τζιορντάνο, ο Λιονέλο Μανφρεντόνια (διεθνής με την εθνική Ιταλίας), αλλά και ο Μάσιμο Κατσιατόρι, με τόπο συνάντησης το ρωμαϊκό εστιατόριο «Le Lampare» συνέθεταν το σκηνικό, όπου στήθηκε το μεγαλεπήβολο σχέδιο που θα ζήλευε και ο Κουεντίν Ταραντίνο.
Οι εγκέφαλοι Τρίνκα και Κρουτσιάνοι πλησίασαν τους παίκτες των «λατσιάλι» που σύχναζαν στο restaurant, προκειμένου να τους πείσουν να συμμετάσχουν στο σχέδιο που μηχανεύονταν για να πλουτίσουν. Η διαδικασία; Απλή. Οι ποδοσφαιριστές θα χρηματίζονταν για τις «υπηρεσίες» τους και οι ίδιοι θα έπαιζαν τεράστια ποσά, σε παράνομα γραφεία στοιχημάτων.
Και κάπως έτσι οι παίκτες της Λάτσιο συμφώνησαν να κανονίσουν αποτελέσματα τόσο δικών τους αγώνων (διακύμανση σκορ, τελικό νικητή), όσο και να βάλουν στο κόλπο παίκτες και άλλων ομάδων, που γνώριζαν ότι θα ενδιαφέρονταν για μια τέτοια κομπίνα.
Κάθε αρχή… και δύσκολη
Όλα ήταν έτοιμα για την πρώτη εφαρμογή της κομπίνας το 1979 σε μια φιλική αναμέτρηση μεταξύ της Λάτσιο και της Παλέρμο. Οι παίκτες της Λάτσιο που ήταν στο κόλπο μίλησαν με τον Κρουτσιάνι και τον έφεραν σε επαφή με τον αρχηγό της Παλέρμο, Γκουίντο Μαγκερίνι. Ωστόσο κανείς δεν υπολόγιζε πως ένα απρόοπτο θα ήταν ικανό να ματαιώσει την παρθενική τους δοκιμή. Οι Λατσιάλοι έχασαν την προγραμματισμένη πτήση τους και ως εκ τούτου το παιχνίδι δεν πραγματοποιήθηκε.
Το στημένο Μίλαν-Λάτσιο
Σιγά σιγά ολοένα και περισσότεροι ποδοσφαιριστές της ομάδας της Ρώμης άρχισαν να απομακρύνονται από το κύκλωμα, ενώ οι δύο επιτήδιοι είχαν μπλέξει και με οργανωμένους μπουκμέικερς. Η κατάρρευση ήταν πλέον προ των πυλών. Οι εφημερίδες άρχισαν να γράφουν για κύκλωμα παράνομου στοιχήματος, και ο Κρουτσιάνι που δεχόταν και απειλές αφού χρώσταγε πλέον πολλά χρήματα κατέφυγε στις αρχές. Εκεί παρέδωσε καταγεγραμμένες τηλεφωνικές συνομιλίες του με παίκτες, καθώς και αντίγραφα των επιταγών.
Το αποκορύφωμα της «ρήξης» ωστόσο ήρθε μετά από μία αναμέτρηση της Μίλαν με την Λάτσιο, όπου το αποτέλεσμα δεν ήταν το επιθυμητό, αφού οι «ροσονέρι» κέρδισαν με 2-1.
Το τελευταίο μοιραίο παιχνίδι
Τα λεφτά άρχισαν να βγάινουν ξεκούραστα, αλλά το χρήμα τους…τύφλωσε και ήθελαν όλο και περισσότερα.
Το τελευταίο μοιραίο παιχνίδι που επιχείρησαν να στήσουν οι Τρίνκα και Κρουτσιάνι, ήταν το Μπολόνια-Αβελίνο τον Φεβρουάριο του 1980. Ο Κρουτσιάνι φέρεται να είχε πει στους εμπλεκόμενους παίκτες, πως αν τα πράγματα δεν εξελίσσονταν όπως είχαν προγραμματίστει, θα καταστρεφόταν. Όπως και έγινε. Παρότι το παιχνίδι είχε συμφωνηθεί να έρθει ισοπαλία, δεκαπέντε λεπτά πριν από τη λήξη της αναμέτρησης, ο Μπέπε Σαβόλντι της Μπολόνια, σκόραρε και χάρισε τη νίκη στην ομάδα του.
Εκ των υστέρων, αποδείχθηκε πως ο Σαβόλντι είχε χρηματιστεί από τους παράνομους στοιχηματικούς πράκτορες για να χαλάσει το deal.
Η ημέρα της σύλληψης
Η 23η Μαρτίου 1980 ορίστηκε ως η μέρα της συντονισμένης επιχείρησης της αστυνομίας στα ιταλικά γήπεδα. Τα εντάλματα σύλληψης είχαν εκδοθεί και στις 17:00 ώρα Ιταλίας, όταν και στήθηκε μια γιγαντιαία επιχείρηση της ιταλικής αστυνομίας σε διάφορες πόλεις της χώρας, με στόχο τη σύλληψη ποδοσφαιριστών. Επιδίωξη των καραμπινιέρι ήταν η ταυτόχρονη σύλληψη 9 παραγόντων και ποδοσφαιριστών της Serie A και δύο της Serie B, ώστε να μην προλάβουν να συνεννοηθούν και να βρουν άλλοθι.
Συνολικά τιμωρήθηκαν 21 ποδοσφαιριστές (18 της Serie A, 3 της Serie B), μεταξύ των οποίων και ο Μοντέζι, όχι επειδή χειραγώγησε αγώνες, αλλά επειδή δεν κατήγγειλε όσα γνώριζε.
Ο Πάολο Ρόσι τιμωρήθηκε αρχικά με 3 χρόνια απαγόρευσης ενασχόλησης με το ποδόσφαιρο, όμως στη συνέχεια η ποινή του έπεσε στα 2 χρόνια, προκειμένου να μπορέσει να δώσει το παρών στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 1982, όπου αναδείχθηκε πρώτος σκόρερ και συνέβαλλε το μέγιστα, ώστε η Ιταλία να κατακτήσει το τρόπαιο.
Μεταξύ άλλων, συνελήφθησαν οι ποδοσφαιριστές Ρίκι Αλμπερτόζι Τζόρτζιο Μορίνι και ο πρόεδρος της Μίλαν Φελίτσε Κολόμπο. Συνελήφθησαν επίσης ο ποδοσφαιριστής Γκουίντο Μαγκερίνι, ο Στέφανο Πελεγκρίνι, ο Μπρούνο Τζορντάνο, ο Πίνο Ουίλσον και ο Λιονέλο Μανφρεντόνια.
Τις πιο βαριές τιμωρίες υπέστησαν ο Πελεγκρίνι (6 χρόνια), ο Κατσατόρι (5 χρόνια), ο Αλμπερτόζι (4 χρόνια) και οι Τζορντάνο, Μανφρεντόνια, Πετρίνι, Μαγκερίνι και Σαβόλντι (3,5 χρόνια).
Οι ποινές των ομάδων
Όσον αφορά την τύχη των εμπλεκομένων κλαμπ, ο πέλεκυς υπήρξε ιδιαίτερα βαρύς για τις Μίλαν και Λάτσιο, που υποβιβάστηκαν στη Serie Β.
Οι ροσονέρι έναν χρόνο μετά από την κατάκτηση του εγχώριου τίτλου, βρέθηκαν για πρώτη φορά στην ιστορία τους στη δεύτερη κατηγορία του ιταλικού πρωταθλήματος. Κατάφεραν ωστόσο να επιστρέψουν άμεσα στη Serie A, όμως το 1982 ξανά υποβιβάστηκαν για αγωνιστικούς αυτή τη φορά λόγους. Ειδικότερα, στο τελευταίο ματς της σεζόν, στις 16 Μαΐου 1982, επικράτησαν της Τσεζένα με 3-2, όμως ένα γκολ της Τζένοα στην έδρα της Νάπολι στο τελευταίο λεπτό του αγώνα, κράτησε τους Γενοβέζους στην A’ κατηγορία και έστειλε το κλαμπ του Μιλάνου και πάλι στη Β’ κατηγορία.
Η Λάτσιο επέστρεψε στη Serie B μετά από 8 χρόνια και ένα πρωτάθλημα, εκείνο του 1973-1974 που ήταν και το πρώτο στα χρονικά της, παραμένοντας στην κατηγορία για 3 χρόνια.
Στα «πιο μαλακά» έπεσαν οι Αβελίνο, Μπολόνια, Περούτζια, Παλέρμο και Ταράντο που τιμωρήθηκαν με αφαίρεση βαθμών από το πρωτάθλημα της επόμενης σεζόν.
anatakti
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
