2020-04-04 18:23:20
Τόν Ἰούνιο τοῦ 2009 γεννήσαμε πρόωρα στό Νοσοκομεῖο Παπαγεωργίου Θεσσαλονίκης. Τόν ἴδιο μῆνα, γιά λόγους ὑγείας τοῦ μωροῦ, μεταφερθήκαμε μέ ἀερομεταφορά στήν Ἀθήνα, στό Νοσοκομεῖο Παίδων «Ἁγία Σοφία».
Κατά τήν παραμονή μας ἐκεῖ, ἡ ὁποία διήρκησε περίπου δύο μῆνες, γνωρίσαμε τόν Ὅσιο Νικηφόρο τόν λεπρό, ἀπό ἕνα βιβλίο πού μᾶς ἔδωσε ἕνας Ἁγιορείτης Γέροντας.
Τό νεογέννητο μωρό μας παρουσίαζε ἀναπνευστικά καί καρδιακά προβλήματα καί οἱ γιατροί μᾶς ἔλεγαν ὅτι δέν ἦταν καί τόσο καλά καί θά χρειαζόταν χειρουργική ἐπέμβαση.
Ὁ λόγος αὐτός ἦταν ἡ αἰτία, πού δέν ἔτρωγε κανονικά καί θά ἔπαιρνε πολύ χρόνο νά φάη μέ τό μπιμπερόν, ὥστε μετά νά τό πάρουμε στό σπίτι μας. Ἀκόμη τρεφόταν μέ τό σωληνάκι. Τό ἄγχος ἡμέρα μέ τήν ἡμέρα μεγάλωνε καί δέν ξέραμε τί νά σκεφθοῦμε, ἀφοῦ βρισκόμασταν στήν ἐντατική καί στό ἐπισκεπτήριο, πού ἦταν δύο μισάωρα τήν ἡμέρα, βλέπαμε ὅτι τό μωρό μας ἄλλοτε ἦταν καλά καί ἄλλοτε χειρότερα.
Βλέποντας ὁ Γέροντας ὅλα αὐτά καί συμμεριζόμενος τόν πόνο μας, μᾶς ἐμπιστεύθηκε τό Ἅγιο Λείψανο τοῦ Ὁσίου Νικηφόρου τοῦ λεπροῦ, τό ὁποῖο φυλάσσεται σέ λειψανοθήκη, καί μᾶς εἶπε· «Τρεῖς ἡμέρες θά σταυρώνετε τό μωρό σας πάνω ἀπό τήν θερμοκοιτίδα».
῎Ετσι καί ἔγινε. Τό πρωΐ, ἀφοῦ εἴχαμε διαβάσει τήν Παράκληση τοῦ Ἁγίου, ἀνηφορήσαμε ἀπό Ἀμπελοκήπους γιά τό Γουδί.
Μπήκαμε στήν ἐντατική καί σταυρώσαμε τό μωρό μας καί ὅλα τά ἄλλα μωρά. Τό ἀπόγευμα, πηγαίνοντας στό δεύτερο ἐπισκεπτήριο, πρίν ( ) μποῦμε ὅλοι οἱ γονεῖς τῶν παιδιῶν, βγαίνει ἡ ἐπιμελήτρια ἐφημερεύουσα γιατρός τῶν νεογνῶν καί μᾶς λέει· «Δέν ξέρω τί ἔγινε, ἀλλά σήμερα ὅλα τά μωρά εἶναι καλά. Δέν μπορῶ νά πῶ περισσότερα, οὔτε νά τό ἐξηγήσω».
Ἐμεῖς ἀμέσως κοιταχθήκαμε μέ θαυμασμό καί χαμογελάσαμε. ῾Ο Ὅσιος Νικηφόρος δέν ἄργησε νά ἀκούση τίς προσευχές μας καί νά μᾶς δείξη τήν ἀγάπη του.
Τό ἑπόμενο πρωΐ πήγαμε ξανά στό ἐπισκεπτήριο καί ξανά τήν ἑπομένη. Συνεχίσαμε νά προσευχόμαστε καί νά σταυρώνουμε τό μωρό. Μετά ἀπό λίγες ἡμέρες καί ἐνῶ οἱ γιατροί μᾶς ἔλεγαν ὅτι θ’ ἀργήση πολύ νά φάη κάποια ποσότητα καί νά πιάση μπιμπερόν, πήγαμε ἕνα πρωΐ καί ἀντικρύσαμε κάτι συγκλονιστικό. Τό ἀγοράκι μας ἔτρωγε μέ μπιμπερόν καί μάλιστα μεγάλη ποσότητα. «Σέ 4-5 ἡμέρες θά φύγετε γιά τό σπίτι σας», ἔλεγε ὁ γιατρός μέ θαυμασμό.
Πράγματι, σέ 5 ἡμέρες πήραμε τό μωρό μας στό σπίτι μας. Εὐχαριστοῦμε πολύ τόν Ὅσιο Νικηφόρο γιά τήν ἀγάπη πού μᾶς ἔδειξε.
Ἄρης - Δώρα Στάμου
Πηγή: agiosnikiforos
paraklisi
Κατά τήν παραμονή μας ἐκεῖ, ἡ ὁποία διήρκησε περίπου δύο μῆνες, γνωρίσαμε τόν Ὅσιο Νικηφόρο τόν λεπρό, ἀπό ἕνα βιβλίο πού μᾶς ἔδωσε ἕνας Ἁγιορείτης Γέροντας.
Τό νεογέννητο μωρό μας παρουσίαζε ἀναπνευστικά καί καρδιακά προβλήματα καί οἱ γιατροί μᾶς ἔλεγαν ὅτι δέν ἦταν καί τόσο καλά καί θά χρειαζόταν χειρουργική ἐπέμβαση.
Ὁ λόγος αὐτός ἦταν ἡ αἰτία, πού δέν ἔτρωγε κανονικά καί θά ἔπαιρνε πολύ χρόνο νά φάη μέ τό μπιμπερόν, ὥστε μετά νά τό πάρουμε στό σπίτι μας. Ἀκόμη τρεφόταν μέ τό σωληνάκι. Τό ἄγχος ἡμέρα μέ τήν ἡμέρα μεγάλωνε καί δέν ξέραμε τί νά σκεφθοῦμε, ἀφοῦ βρισκόμασταν στήν ἐντατική καί στό ἐπισκεπτήριο, πού ἦταν δύο μισάωρα τήν ἡμέρα, βλέπαμε ὅτι τό μωρό μας ἄλλοτε ἦταν καλά καί ἄλλοτε χειρότερα.
Βλέποντας ὁ Γέροντας ὅλα αὐτά καί συμμεριζόμενος τόν πόνο μας, μᾶς ἐμπιστεύθηκε τό Ἅγιο Λείψανο τοῦ Ὁσίου Νικηφόρου τοῦ λεπροῦ, τό ὁποῖο φυλάσσεται σέ λειψανοθήκη, καί μᾶς εἶπε· «Τρεῖς ἡμέρες θά σταυρώνετε τό μωρό σας πάνω ἀπό τήν θερμοκοιτίδα».
῎Ετσι καί ἔγινε. Τό πρωΐ, ἀφοῦ εἴχαμε διαβάσει τήν Παράκληση τοῦ Ἁγίου, ἀνηφορήσαμε ἀπό Ἀμπελοκήπους γιά τό Γουδί.
Μπήκαμε στήν ἐντατική καί σταυρώσαμε τό μωρό μας καί ὅλα τά ἄλλα μωρά. Τό ἀπόγευμα, πηγαίνοντας στό δεύτερο ἐπισκεπτήριο, πρίν ( ) μποῦμε ὅλοι οἱ γονεῖς τῶν παιδιῶν, βγαίνει ἡ ἐπιμελήτρια ἐφημερεύουσα γιατρός τῶν νεογνῶν καί μᾶς λέει· «Δέν ξέρω τί ἔγινε, ἀλλά σήμερα ὅλα τά μωρά εἶναι καλά. Δέν μπορῶ νά πῶ περισσότερα, οὔτε νά τό ἐξηγήσω».
Ἐμεῖς ἀμέσως κοιταχθήκαμε μέ θαυμασμό καί χαμογελάσαμε. ῾Ο Ὅσιος Νικηφόρος δέν ἄργησε νά ἀκούση τίς προσευχές μας καί νά μᾶς δείξη τήν ἀγάπη του.
Τό ἑπόμενο πρωΐ πήγαμε ξανά στό ἐπισκεπτήριο καί ξανά τήν ἑπομένη. Συνεχίσαμε νά προσευχόμαστε καί νά σταυρώνουμε τό μωρό. Μετά ἀπό λίγες ἡμέρες καί ἐνῶ οἱ γιατροί μᾶς ἔλεγαν ὅτι θ’ ἀργήση πολύ νά φάη κάποια ποσότητα καί νά πιάση μπιμπερόν, πήγαμε ἕνα πρωΐ καί ἀντικρύσαμε κάτι συγκλονιστικό. Τό ἀγοράκι μας ἔτρωγε μέ μπιμπερόν καί μάλιστα μεγάλη ποσότητα. «Σέ 4-5 ἡμέρες θά φύγετε γιά τό σπίτι σας», ἔλεγε ὁ γιατρός μέ θαυμασμό.
Πράγματι, σέ 5 ἡμέρες πήραμε τό μωρό μας στό σπίτι μας. Εὐχαριστοῦμε πολύ τόν Ὅσιο Νικηφόρο γιά τήν ἀγάπη πού μᾶς ἔδειξε.
Ἄρης - Δώρα Στάμου
Πηγή: agiosnikiforos
paraklisi
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
10306: Τηλεφωνική γραμμή ψυχοκοινωνικής υποστήριξης για τον κοροναϊό
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
