2020-04-15 20:41:53
«Συμφωνώντας με μερικά από τα μέτρα του Μητσοτάκη, δεν είμαι και υποχρεωμένη να τον παντρευτώ πολιτικά» - Τι λέει για την επόμενη μέρα και όλες τις κοινωνικές, εργασιακές και πολιτικές αλλαγές που θα επιφέρει Το στόρι είναι απλό. Και το περιγράφω όπως έγινε ακριβώς. Πριν από μέρες με μια παρέμβασή της δημιουργήθηκε ντόρος τρομερός. Εδώ που τα λέμε με κάθε της εμφάνιση και παρέμβαση προκαλείται σεισμός. Μικρός ή μεγάλος.
Γι’ αυτό το κανάλια φροντίζουν να ανοίγουν τις πόρτες τους και μετά χαράς να υποδέχονται τις φλογερές, ανατρεπτικές και αιρετικές απόψεις της Λιάνας Κανέλλη. Με απλά λόγια, η Λιάνα πουλάει. Τρελά. Επειδή, λοιπόν, διάβασα την άποψή της περί COVID-19 και όλων των κοινωνικών, εργασιακών και πολιτικών αλλαγών που θα επιφέρει, μίλησα μαζί της. Εκείνη με παρακάλεσε να αναρτήσουμε την άποψή της από τη δική της ιστοσελίδα, την Katiousa, και υποσχέθηκε να μιλήσει μαζί μου σε μερικές μέρες.
Οχι, όμως, για τα προσωπικά της. Της το υποσχέθηκα και το τήρησα. Κάπως έτσι, τηλεφωνικά φυσικά, κατέγραψα μια συνομιλία που φυσικά εμπεριέχει όλα τα χαρακτηριστικά της. Σταθερή, ακλόνητη υπέρ επανάστασης. Προσθέτοντας ότι «η επανάσταση είναι και ατομική ευθύνη». Χειμαρρώδης ο λόγος της. Πάντα είναι και με αυτόν τον χείμαρρο θα παραμείνει μέχρι το τέλος της ζωής της. Στοιχηματίζω ό,τι έχω και δεν έχω. Και εντελώς ανατρεπτική στις πολιτικές της τοποθετήσεις.
Αν θέλεις μια εντελώς αλλιώτικη άποψη, που πάει κόντρα στο ρεύμα, τότε δεν έχεις παρά να διαβάσεις ή να ακούσεις Λιάνα Κανέλλη. Σ’ αρέσει δεν σ’ αρέσει. Συμφωνείς ή διαφωνείς, η Λιάνα είναι και θα παραμείνει ο θηλυκός Εγκέλαδος της κοινωνικής και πολιτικής μας ζωής. Και πού ’σαι. Μαζί της δεν πλήττεις ποτέ. Λίγο το ’χεις;
«Aκούγεται ηρωικό να φτιάχνουν μάσκες οι μοδίστρες»
- Τι εννοείς με τη φράση «πλήττονται βάναυσα και μεθοδεύονται οι κάθε είδους σχέσεις μεταξύ των ανθρώπων»;
«Εννοώ αυτό που βιώνουμε όλοι μας, θέλοντας και μη. Η φύση, ρε Δημήτρη, αυτού του άγνωστου, για την ώρα, στους ειδικούς μοχθηρού ιού έβαλε μεταξύ μας απόσταση.
Μικρή και συνάμα τεράστια. Εβαλε καχυποψία. Τρόμο. Φόβο. Τα ʼκανε όλα τηλέ. Ωρες-ώρες φριχτά. Δεν μπορείς να αγκαλιάσεις νεογέννητο ή να φιλήσεις το μέτωπο της μάνας και του πατέρα σου πριν τους παραχώσεις. Αυτή είναι η βαναυσότητα. Η εύκολη μετάδοση είναι που έκανε την απόσταση σωτήρια και την αγκαλιά του άλλου παγίδα. Οσο για τη μεθόδευση, είναι χαζός όποιος δεν βλέπει ή δεν δει πως άμα φτιάξεις κενό στις σχέσεις των ανθρώπων -προσωπικές, κοινωνικές, πολιτικές- τότε θα το γεμίσουν διαβόλια, τριβόλια, θεριά και κτήνη».
- Και όταν λες «τα δικαιώματα μπαίνουν σε ανέλεγκτα ιδιοτελή μικροσκόπια σκοπιμότητας»;
«Μα είναι πολύ απλό. Πάρε την παλιά γνώση της συλλογικής εμπειρίας και δες τη στο σήμερα. Ενα κλαδί, δύο κλαδιά, άντε τρία κι αραιά, τα τσακίζεις στο γόνατο, σχετικά εύκολα. Ενα δεμάτι ξύλα, όμως, δεν μπορείς, Δημήτρη μου, κι αν είναι και δεμένο σφιχτά, δεν προσπαθείς καν. Και θα χάσεις και ρεζίλι θα γίνεις. Βάλε τώρα στη θέση των κλαδιών τις σχέσεις εργασίας.
Πιάσε μια εποχική, μια σταθερή, μια εκ περιτροπής εργασία. Βάλ’ τες σε καραντίνα. Τραβάς ένα μέτρο και τις τσάκισες με τη μία. Πάρε ένα δεμάτι μόνιμες και σταθερές δουλειές και δοκίμασε να τις τσακίσεις όλες μαζί. Την πάτησες. Στα ιδιοτελή μικροσκόπια το κέρδος των λίγων βαφτίστηκε δήθεν πλούτος των πολλών, μπήκαν οι σχέσεις ανέλεγκτα σε μετάλλαξη κι έτσι μαζί με τη μερική απασχόληση κ.λπ. ήρθε και η μερική ζωή. Και τώρα με τον ιό, όποιος θέλει να βγάλει κέρδος πρέπει να ελέγχει το μαμ, κακά και νάνι μας».
- Δηλαδή πρόκειται περί συνωμοσίας των πιο μαύρων κύκλων του παγκόσμιου καπιταλιστικού συστήματος;
«Με διασκεδάζει αυτή η ερώτηση, την οποία άλλωστε κάνουν πολλοί. Μόλις σε μια κουβέντα πάρεις πρέφα ότι το παγκόσμιο καπιταλιστικό σύστημα έχει μαύρους κύκλους, πιο μαύρους από τους προηγούμενους, αμέσως σου ’ρχεται στο μυαλό η συνωμοσία. Τόσο κράζει δηλαδή η φύση του συστήματος. Εγώ δεν βλέπω καμιά συνωμοσία.
Την οργάνωση και τα μέσα παραγωγής βλέπω. Ολοι έφτιαχναν μάσκες και αναπνευστήρες στην Κίνα, λόγω φθηνού εργατικού κόστους και μαζικής παραγωγής. Αρρώστησαν οι Κινέζοι, τις κράτησαν για πάρτη τους και τόμπολα οι ΜΕΘ. Και να τα κλάματα για το λάθος της παγκοσμιοποίησης, που δεν έγινε για τους ανθρώπους αλλά για τα λεφτά. Κι έτσι τώρα, στο τσάκα-τσάκα, αλλάζει και η μόδα. Και ακούγεται ηρωικό να φτιάχνουν μάσκες οι μοδίστρες της γειτονιάς, οι φαντάροι, οι οίκοι Armani, Hermès, και αναπνευστήρες οι κατασκευαστές πυραύλων Κρουζ αντάμα».
«Συμφωνώ με μερικά μέτρα του Κυριάκου, αλλά δεν θα τον παντρευτώ πολιτικά»
- Δεν είναι φονικός ο κορωνοϊός;
«Δολοφονικός είναι. Βαράει πισώπλατα μάλιστα. Τραυματίζει και τρομάζει πολλούς και σκοτώνει λίγους, ευτυχώς. Δεν είναι όμως ανίκητος. Αν βάλεις όλα τα μυαλά του κόσμου, όλα τα μέσα τα επιστημονικά και όλο το χρήμα που χρειάζεται, τότε τον θερίζεις πριν σε θερίσει. Εδώ θα αναμετρηθούμε. Σε αυτή την πίστα και όχι στη στατιστική που μετατρέπει τη ζωή σε λοταρία».
- Συμφωνείς ή διαφωνείς με τα μέτρα που πήρε ο Κυριάκος;
«Ο Κυριάκος; Οπως λέγαμε ο Αλέξης; Ρητορικό το μικρό όνομα φαντάζομαι. Και κακό συνήθειο το βλέπω να εξοικειώνεσαι σε κάθε κρίση από την οξεία μνημονίτιδα, ως την καλπάζουσα κορωνοΐωση, και να ταυτίζεσαι τόσο με τα πρόσωπα της ηγεσίας. Στο τέλος νομίζεις ότι την έχεις. Μερικά μέτρα που πήρε η κυβέρνηση ήταν έγκαιρα και σωστά. Αλλα ήταν σωστά και άργησαν να ληφθούν. Αλλα είναι άθλια και αποσπασματικά. Για παράδειγμα, καλώς έκλεισαν σχολεία και μαγαζιά. Αργησε το κλείσιμο των αεροδρομίων αλλά και οι έλεγχοι των επιβατών.
Η απαγόρευση των απολύσεων στον ιδιωτικό τομέα πήγε στράφι, ως προσχηματική. Διάβασε τη Μαύρη Βίβλο του ΠΑΜΕ και θα καταλάβεις ποιοι προστατεύονται με τα περισσότερα από αυτά και πόσα χάνουν οι εργαζόμενοι. Συνοπτικά, τα μέτρα επιβίωσης θόλωσαν τον ορίζοντα της ζωής».
- Αν διαφωνείς με την πολιτική και τα μέτρα του Κυριάκου, τότε πώς εξηγείς το γεγονός ότι η συντριπτική πλειοψηφία είναι με το μέρος του;
«Συμφωνώντας με μερικά από τα μέτρα του, δεν είμαι και υποχρεωμένη να τον υιοθετήσω ή να τον παντρευτώ πολιτικά, καταθέτοντας και όρκους πίστης και για τώρα και για μετά. Η συντριπτική πλειοψηφία που επικαλείσαι είναι προφανώς από τις δημοσκοπήσεις. Οταν θα ’ρθει η ώρα για να πληρωθεί το μάρμαρο, τότε θα κριθεί η πολιτική που εφαρμόστηκε και πριν και στη διάρκεια και μετά την κάθε κρίση. Τότε θα φανεί ποιος πλήρωσε για ταφόπλακα και ποιος για μαρμάρινο θρόνο».
- Και πώς είναι δυνατόν να επιθυμεί το σύστημα μαζική ανεργία; «Ε, τώρα μην κάνεις το χαζό. Η πρώτη φορά είναι; Επιβάλλεις μαζική ανεργία και εξασφαλίζεις αμέσως μετά την πάταξή της με ξεφτιλισμένα μεροκάματα, κατακρεουργημένους μισθούς, ψευτοεπιδόματα και πετσοκομμένες συντάξεις. Το “σφάξε με αγά μου ν’ αγιάσω”, πιάνει μια χαρά στον βάλτο της ανασφάλειας, στην τρομοκράτηση των μαζών, στη χειραγώγηση των αναγκών που, έτσι κι αλλιώς, κινούν την Ιστορία».
Τα κοπάδια των καταναλωτών σε καινούρια βοσκοτόπια
- Κι αν ευνοεί και σχεδιάζει μαζική ανεργία, αυτό δεν θα λειτουργήσει καταστροφικά για το καταναλωτικό σύστημα των αγορών;
«Μπορεί, αλλά προσωρινά. Χρήσιμο πάντως για το σύστημα είναι να αναζωογονείται καίγοντας μέρος του κεφαλαίου και μαζί μ’ αυτό πολύ μεγαλύτερο κομμάτι της εργασίας. Υστερα το σχέδιο είναι γνωστό. Τα κοπάδια των καταναλωτών θα ανακατευθυνθούν σε καινούρια βοσκοτόπια της αγοράς, θα βοσκήσουν και θα θρέψουν τα νέα κέρδη. Δεν μιλάμε για καινοτομία. Καπιταλιστικό deja vu είναι».
- Φυσικά πρέπει να προστατευτούν και να θωρακιστούν τα πιο ευάλωτα στρώματα των εργαζομένων και των μικρομεσαίων, αλλά από πού θα προκύψουν όλα αυτά τα χρήματα;
«Σαν ερώτηση πορνοβοσκού μου ακούγεται. (Χα! χα!) Για να βρεις λεφτά να στηρίξεις τους αδύναμους, κατ’ εμέ πρέπει να τα ψάξεις σε αυτούς που τους κατέστησαν αδύναμους.
Σε αυτούς που θωράκισαν τα κλοπιμαία με θεσμούς, λυκοσυμμαχίες και λαμογιές του λευκού κολάρου. Υπόθεση πολιτικής εργασίας: θες λιγότερους επιβάτες εργαζόμενους στα λεωφορεία, αραιά καθισμένους, για λόγους ασφάλειας και... γενικού καλού.
Να μη συνωστίζονται και να μην ξεροσταλιάζουν στις στάσεις. Φυσικό είναι να αραιώσεις τα δρομολόγια, να λιγοστέψεις τα λεωφορεία ή να διπλασιάσεις τα λεωφορεία και τα δρομολόγια, αυξάνοντας τις θέσεις εργασίας, την ασφάλεια και μειώνοντας δραστικά τον χρόνο αναμονής και εισπράττοντας ξεκούραστους οδηγούς αλλά και εργαζομένους. Εσύ αποφασίζεις».
- Πιστεύεις δηλαδή, μέσα σε αυτές τις συνθήκες, πως καλύτερα θα ήταν μια Ελλάδα με το δικό της νόμισμα;
«Οι πολιτικές επιλογές, μωρέ Δημήτρη, για την παραγωγή του πλούτου και την αναπαραγωγή της φτώχειας, ούτε αρχίζουν, ούτε τελειώνουν, ούτε κρέμονται αποκλειστικά από το νόμισμα. Τώρα που άρχισαν και κάτι πονηρές συζητήσεις για “μια παγκόσμια κυβέρνηση”, αναρωτιέμαι ποιος πάει να πουλήσει το παραμύθι ότι το σύστημα θα μείνει το ίδιο και θα καλυτερέψει με νομισματικά τερτίπια. Δηλαδή με ρωτάς αν η φτώχεια μπορεί να έχει εθνικό νόμισμα; Εχει δεν έχει, φτώχεια είναι».
Η επανάσταση είναι ατομική ευθύνη
- Και αν ο καπιταλισμός είναι τόσο απάνθρωπος και τόσο ανάλγητος, τότε γιατί η παγκόσμια κοινότητα δεν στρέφεται σε άλλες πολιτικές;
«Τώρα αρχίζει και πιάνει πάτο στο βαρέλι της βαρβαρότητας ο κόσμος, αλλού πιο γρήγορα, αλλού πιο αργά.
Ζούμε σε τραγικά ενδιαφέροντες καιρούς. Και ο κορωνοϊός φέρνει και το τέλος των ψευδαισθήσεων για μεγάλες μάζες που πίστεψαν ότι η ζωή τους δεν κρέμεται από τα χέρια τους και τον διπλανό τους, αλλά από τις επενδύσεις, το image και το εγώ τους. Στη στροφή μπήκαμε και με ιλιγγιώδη ταχύτητα. Πολιτικό ζώο είναι ο άνθρωπος, δεν τον φοβάμαι όταν πάρει το τιμόνι στα χέρια του».
- Πώς, κατά τη γνώμη σου, θα είναι η επόμενη μέρα, ποιες οι αλλαγές που θα προκύψουν;
«Η επόμενη μέρα, όσο μαύρη κι άραχλη και αν μοιάζει, θα ανήκει στον κόσμο της δουλειάς. Από τον επιστήμονα στο εργαστήριο που θα επαναστατήσει αν δεν τον αφήσουν να σώσει τον κόσμο χωρίς να τον πουλήσουν ως μετοχή, ως τον νεκροθάφτη που θα πάρει στο κατόπι τον φονιά που του φόρτωσε δουλειά. Θα αρχίσουμε να συνειδητοποιούμε πως και η επανάσταση είναι τελικά και ατομική ευθύνη. Οι αλλαγές θα είναι κολοσσιαίες. Στην αρχή θα μοιάζει ότι δεν μπορούμε να ονειρευτούμε χωρίς δανεικά.
Υστερα μπορεί και να πλακώσουν τα φασισταριά και να πουλάνε ξανά την αρία φυλή και την ευγονική του Μένγκελε σε καινοτόμα συσκευασία. Μετά θα εμφανιστούν και οι κολοσσοί της τεχνητής νοημοσύνης που θα δοκιμάσουν να καθυποτάξουν τον κοινό νου και να αποκτήσουν έλεγχο στα κουτάκια του μυαλού μας. Ο άνθρωπος, όσο κι αν είναι λύκος για τον άλλον, τελικά διαφέρει από τα ζώα γιατί τρέφεται και απολαμβάνει το κάλλος, την ομορφιά. Θα κερδίσουμε! Γιατί μετά το 1917 ξέρουμε πού μπορούμε να πάμε, άμα θέλουμε. Οι καταστροφικές αλλαγές που προαναγγέλλονται για τους εργαζομένους θα γίνουν μπούμερανγκ».
- Και αν είναι έτσι, τόσο καταστροφικά για τους εργαζομένους και τους ευάλωτους, τότε γιατί δεν επανέρχεται δυναμικά το παρελθόν του υπαρκτού σοσιαλισμού;
«Αυτός του μέλλοντος μας, η νιότη του κόσμου που λέμε κι οι κομμουνιστές, επελαύνει. Εξ ου και ο φόβος και η συκοφάντηση και η συνεχής αναγωγή στο παρελθόν των τραυμάτων και όχι των θαυμάτων του. Το Στάλινγκραντ άντεξε την πολιορκία. Εσύ δεν αντέχεις το γεγονός ή την ταινία;».
Υπαρκτός Σοσιαλισμός, κατασκεύασμα αντικομμουνιστικό
- Και μια και τα λέμε όλα, πάντα ήθελα να σε ρωτήσω ποιες, κατά τη γνώμη σου, οι βασικές αιτίες που γκρέμισαν τον υπαρκτό σοσιαλισμό;
«Η εμμονή στον όρο “υπαρκτός σοσιαλισμός” είναι, ρε φίλε, όπως και να το δεις το πράγμα, κατασκεύασμα των αντικομμουνιστών. Μια ορολογία που δεν αντέχει καμία πολιτική, επιστημονική και απλουστευτική ακόμα ανάλυση, πόσο μάλλον κριτική. Δεν έχω την απαιτούμενη αλαζονεία και... ξερολοσύνη για να σου πω εδώ, με δυο απλές κουβέντες, ως τελική μια Ιστορία που ακόμα γράφεται.
Θα γυρίσω στο βασικό μου ένστικτο. Αν είχε γκρεμιστεί, δεν θα έψαχναν σήμερα, ακόμα και οι εξαθλιωμένοι καπιταλιστές, να αντιγράψουν και να ξεπατικώσουν τις βασικές του αρχές. Και με το ίδιο ένστικτο σου λέω ότι αυτός του 21ου αιώνα θα έρθει αντιμέτωπος και με τον εχθρό και με τα λάθη του».
- Τα ερωτήματα, αμείλικτα και οι μέχρι τώρα απαντήσεις δεν πείθουν...
«Μα βέβαια. Ου με πείσεις καν με πείσεις. Πώς να δώσεις το χέρι σου σε αυτόν που δεν θέλει να σηκωθεί;».
- Οπως άριστα γνωρίζεις, αν ρωτήσεις, θα σου πουν «καλύτερα δημοκρατία στα λόγια και στα καφενεία παρά καμία ελευθερία, παρά μόνο συγκεντρωτισμός και κομματική πειθαρχία». Ετσι δεν είναι;
«Ανάλογα με το καφενείο και τον καφετζή και την τιμή του καφέ και την παρέα και τον καφέ με άδειο στομάχι και το φρεντοτσίνο με γεμάτο. Ετσι δεν είναι; Ας ανοίξουν τα καφενεία και βλέπουμε!».
anatakti
Γι’ αυτό το κανάλια φροντίζουν να ανοίγουν τις πόρτες τους και μετά χαράς να υποδέχονται τις φλογερές, ανατρεπτικές και αιρετικές απόψεις της Λιάνας Κανέλλη. Με απλά λόγια, η Λιάνα πουλάει. Τρελά. Επειδή, λοιπόν, διάβασα την άποψή της περί COVID-19 και όλων των κοινωνικών, εργασιακών και πολιτικών αλλαγών που θα επιφέρει, μίλησα μαζί της. Εκείνη με παρακάλεσε να αναρτήσουμε την άποψή της από τη δική της ιστοσελίδα, την Katiousa, και υποσχέθηκε να μιλήσει μαζί μου σε μερικές μέρες.
Οχι, όμως, για τα προσωπικά της. Της το υποσχέθηκα και το τήρησα. Κάπως έτσι, τηλεφωνικά φυσικά, κατέγραψα μια συνομιλία που φυσικά εμπεριέχει όλα τα χαρακτηριστικά της. Σταθερή, ακλόνητη υπέρ επανάστασης. Προσθέτοντας ότι «η επανάσταση είναι και ατομική ευθύνη». Χειμαρρώδης ο λόγος της. Πάντα είναι και με αυτόν τον χείμαρρο θα παραμείνει μέχρι το τέλος της ζωής της. Στοιχηματίζω ό,τι έχω και δεν έχω. Και εντελώς ανατρεπτική στις πολιτικές της τοποθετήσεις.
Αν θέλεις μια εντελώς αλλιώτικη άποψη, που πάει κόντρα στο ρεύμα, τότε δεν έχεις παρά να διαβάσεις ή να ακούσεις Λιάνα Κανέλλη. Σ’ αρέσει δεν σ’ αρέσει. Συμφωνείς ή διαφωνείς, η Λιάνα είναι και θα παραμείνει ο θηλυκός Εγκέλαδος της κοινωνικής και πολιτικής μας ζωής. Και πού ’σαι. Μαζί της δεν πλήττεις ποτέ. Λίγο το ’χεις;
«Aκούγεται ηρωικό να φτιάχνουν μάσκες οι μοδίστρες»
- Τι εννοείς με τη φράση «πλήττονται βάναυσα και μεθοδεύονται οι κάθε είδους σχέσεις μεταξύ των ανθρώπων»;
«Εννοώ αυτό που βιώνουμε όλοι μας, θέλοντας και μη. Η φύση, ρε Δημήτρη, αυτού του άγνωστου, για την ώρα, στους ειδικούς μοχθηρού ιού έβαλε μεταξύ μας απόσταση.
Μικρή και συνάμα τεράστια. Εβαλε καχυποψία. Τρόμο. Φόβο. Τα ʼκανε όλα τηλέ. Ωρες-ώρες φριχτά. Δεν μπορείς να αγκαλιάσεις νεογέννητο ή να φιλήσεις το μέτωπο της μάνας και του πατέρα σου πριν τους παραχώσεις. Αυτή είναι η βαναυσότητα. Η εύκολη μετάδοση είναι που έκανε την απόσταση σωτήρια και την αγκαλιά του άλλου παγίδα. Οσο για τη μεθόδευση, είναι χαζός όποιος δεν βλέπει ή δεν δει πως άμα φτιάξεις κενό στις σχέσεις των ανθρώπων -προσωπικές, κοινωνικές, πολιτικές- τότε θα το γεμίσουν διαβόλια, τριβόλια, θεριά και κτήνη».
- Και όταν λες «τα δικαιώματα μπαίνουν σε ανέλεγκτα ιδιοτελή μικροσκόπια σκοπιμότητας»;
«Μα είναι πολύ απλό. Πάρε την παλιά γνώση της συλλογικής εμπειρίας και δες τη στο σήμερα. Ενα κλαδί, δύο κλαδιά, άντε τρία κι αραιά, τα τσακίζεις στο γόνατο, σχετικά εύκολα. Ενα δεμάτι ξύλα, όμως, δεν μπορείς, Δημήτρη μου, κι αν είναι και δεμένο σφιχτά, δεν προσπαθείς καν. Και θα χάσεις και ρεζίλι θα γίνεις. Βάλε τώρα στη θέση των κλαδιών τις σχέσεις εργασίας.
Πιάσε μια εποχική, μια σταθερή, μια εκ περιτροπής εργασία. Βάλ’ τες σε καραντίνα. Τραβάς ένα μέτρο και τις τσάκισες με τη μία. Πάρε ένα δεμάτι μόνιμες και σταθερές δουλειές και δοκίμασε να τις τσακίσεις όλες μαζί. Την πάτησες. Στα ιδιοτελή μικροσκόπια το κέρδος των λίγων βαφτίστηκε δήθεν πλούτος των πολλών, μπήκαν οι σχέσεις ανέλεγκτα σε μετάλλαξη κι έτσι μαζί με τη μερική απασχόληση κ.λπ. ήρθε και η μερική ζωή. Και τώρα με τον ιό, όποιος θέλει να βγάλει κέρδος πρέπει να ελέγχει το μαμ, κακά και νάνι μας».
- Δηλαδή πρόκειται περί συνωμοσίας των πιο μαύρων κύκλων του παγκόσμιου καπιταλιστικού συστήματος;
«Με διασκεδάζει αυτή η ερώτηση, την οποία άλλωστε κάνουν πολλοί. Μόλις σε μια κουβέντα πάρεις πρέφα ότι το παγκόσμιο καπιταλιστικό σύστημα έχει μαύρους κύκλους, πιο μαύρους από τους προηγούμενους, αμέσως σου ’ρχεται στο μυαλό η συνωμοσία. Τόσο κράζει δηλαδή η φύση του συστήματος. Εγώ δεν βλέπω καμιά συνωμοσία.
Την οργάνωση και τα μέσα παραγωγής βλέπω. Ολοι έφτιαχναν μάσκες και αναπνευστήρες στην Κίνα, λόγω φθηνού εργατικού κόστους και μαζικής παραγωγής. Αρρώστησαν οι Κινέζοι, τις κράτησαν για πάρτη τους και τόμπολα οι ΜΕΘ. Και να τα κλάματα για το λάθος της παγκοσμιοποίησης, που δεν έγινε για τους ανθρώπους αλλά για τα λεφτά. Κι έτσι τώρα, στο τσάκα-τσάκα, αλλάζει και η μόδα. Και ακούγεται ηρωικό να φτιάχνουν μάσκες οι μοδίστρες της γειτονιάς, οι φαντάροι, οι οίκοι Armani, Hermès, και αναπνευστήρες οι κατασκευαστές πυραύλων Κρουζ αντάμα».
«Συμφωνώ με μερικά μέτρα του Κυριάκου, αλλά δεν θα τον παντρευτώ πολιτικά»
- Δεν είναι φονικός ο κορωνοϊός;
«Δολοφονικός είναι. Βαράει πισώπλατα μάλιστα. Τραυματίζει και τρομάζει πολλούς και σκοτώνει λίγους, ευτυχώς. Δεν είναι όμως ανίκητος. Αν βάλεις όλα τα μυαλά του κόσμου, όλα τα μέσα τα επιστημονικά και όλο το χρήμα που χρειάζεται, τότε τον θερίζεις πριν σε θερίσει. Εδώ θα αναμετρηθούμε. Σε αυτή την πίστα και όχι στη στατιστική που μετατρέπει τη ζωή σε λοταρία».
- Συμφωνείς ή διαφωνείς με τα μέτρα που πήρε ο Κυριάκος;
«Ο Κυριάκος; Οπως λέγαμε ο Αλέξης; Ρητορικό το μικρό όνομα φαντάζομαι. Και κακό συνήθειο το βλέπω να εξοικειώνεσαι σε κάθε κρίση από την οξεία μνημονίτιδα, ως την καλπάζουσα κορωνοΐωση, και να ταυτίζεσαι τόσο με τα πρόσωπα της ηγεσίας. Στο τέλος νομίζεις ότι την έχεις. Μερικά μέτρα που πήρε η κυβέρνηση ήταν έγκαιρα και σωστά. Αλλα ήταν σωστά και άργησαν να ληφθούν. Αλλα είναι άθλια και αποσπασματικά. Για παράδειγμα, καλώς έκλεισαν σχολεία και μαγαζιά. Αργησε το κλείσιμο των αεροδρομίων αλλά και οι έλεγχοι των επιβατών.
Η απαγόρευση των απολύσεων στον ιδιωτικό τομέα πήγε στράφι, ως προσχηματική. Διάβασε τη Μαύρη Βίβλο του ΠΑΜΕ και θα καταλάβεις ποιοι προστατεύονται με τα περισσότερα από αυτά και πόσα χάνουν οι εργαζόμενοι. Συνοπτικά, τα μέτρα επιβίωσης θόλωσαν τον ορίζοντα της ζωής».
- Αν διαφωνείς με την πολιτική και τα μέτρα του Κυριάκου, τότε πώς εξηγείς το γεγονός ότι η συντριπτική πλειοψηφία είναι με το μέρος του;
«Συμφωνώντας με μερικά από τα μέτρα του, δεν είμαι και υποχρεωμένη να τον υιοθετήσω ή να τον παντρευτώ πολιτικά, καταθέτοντας και όρκους πίστης και για τώρα και για μετά. Η συντριπτική πλειοψηφία που επικαλείσαι είναι προφανώς από τις δημοσκοπήσεις. Οταν θα ’ρθει η ώρα για να πληρωθεί το μάρμαρο, τότε θα κριθεί η πολιτική που εφαρμόστηκε και πριν και στη διάρκεια και μετά την κάθε κρίση. Τότε θα φανεί ποιος πλήρωσε για ταφόπλακα και ποιος για μαρμάρινο θρόνο».
- Και πώς είναι δυνατόν να επιθυμεί το σύστημα μαζική ανεργία; «Ε, τώρα μην κάνεις το χαζό. Η πρώτη φορά είναι; Επιβάλλεις μαζική ανεργία και εξασφαλίζεις αμέσως μετά την πάταξή της με ξεφτιλισμένα μεροκάματα, κατακρεουργημένους μισθούς, ψευτοεπιδόματα και πετσοκομμένες συντάξεις. Το “σφάξε με αγά μου ν’ αγιάσω”, πιάνει μια χαρά στον βάλτο της ανασφάλειας, στην τρομοκράτηση των μαζών, στη χειραγώγηση των αναγκών που, έτσι κι αλλιώς, κινούν την Ιστορία».
Τα κοπάδια των καταναλωτών σε καινούρια βοσκοτόπια
- Κι αν ευνοεί και σχεδιάζει μαζική ανεργία, αυτό δεν θα λειτουργήσει καταστροφικά για το καταναλωτικό σύστημα των αγορών;
«Μπορεί, αλλά προσωρινά. Χρήσιμο πάντως για το σύστημα είναι να αναζωογονείται καίγοντας μέρος του κεφαλαίου και μαζί μ’ αυτό πολύ μεγαλύτερο κομμάτι της εργασίας. Υστερα το σχέδιο είναι γνωστό. Τα κοπάδια των καταναλωτών θα ανακατευθυνθούν σε καινούρια βοσκοτόπια της αγοράς, θα βοσκήσουν και θα θρέψουν τα νέα κέρδη. Δεν μιλάμε για καινοτομία. Καπιταλιστικό deja vu είναι».
- Φυσικά πρέπει να προστατευτούν και να θωρακιστούν τα πιο ευάλωτα στρώματα των εργαζομένων και των μικρομεσαίων, αλλά από πού θα προκύψουν όλα αυτά τα χρήματα;
«Σαν ερώτηση πορνοβοσκού μου ακούγεται. (Χα! χα!) Για να βρεις λεφτά να στηρίξεις τους αδύναμους, κατ’ εμέ πρέπει να τα ψάξεις σε αυτούς που τους κατέστησαν αδύναμους.
Σε αυτούς που θωράκισαν τα κλοπιμαία με θεσμούς, λυκοσυμμαχίες και λαμογιές του λευκού κολάρου. Υπόθεση πολιτικής εργασίας: θες λιγότερους επιβάτες εργαζόμενους στα λεωφορεία, αραιά καθισμένους, για λόγους ασφάλειας και... γενικού καλού.
Να μη συνωστίζονται και να μην ξεροσταλιάζουν στις στάσεις. Φυσικό είναι να αραιώσεις τα δρομολόγια, να λιγοστέψεις τα λεωφορεία ή να διπλασιάσεις τα λεωφορεία και τα δρομολόγια, αυξάνοντας τις θέσεις εργασίας, την ασφάλεια και μειώνοντας δραστικά τον χρόνο αναμονής και εισπράττοντας ξεκούραστους οδηγούς αλλά και εργαζομένους. Εσύ αποφασίζεις».
- Πιστεύεις δηλαδή, μέσα σε αυτές τις συνθήκες, πως καλύτερα θα ήταν μια Ελλάδα με το δικό της νόμισμα;
«Οι πολιτικές επιλογές, μωρέ Δημήτρη, για την παραγωγή του πλούτου και την αναπαραγωγή της φτώχειας, ούτε αρχίζουν, ούτε τελειώνουν, ούτε κρέμονται αποκλειστικά από το νόμισμα. Τώρα που άρχισαν και κάτι πονηρές συζητήσεις για “μια παγκόσμια κυβέρνηση”, αναρωτιέμαι ποιος πάει να πουλήσει το παραμύθι ότι το σύστημα θα μείνει το ίδιο και θα καλυτερέψει με νομισματικά τερτίπια. Δηλαδή με ρωτάς αν η φτώχεια μπορεί να έχει εθνικό νόμισμα; Εχει δεν έχει, φτώχεια είναι».
Η επανάσταση είναι ατομική ευθύνη
- Και αν ο καπιταλισμός είναι τόσο απάνθρωπος και τόσο ανάλγητος, τότε γιατί η παγκόσμια κοινότητα δεν στρέφεται σε άλλες πολιτικές;
«Τώρα αρχίζει και πιάνει πάτο στο βαρέλι της βαρβαρότητας ο κόσμος, αλλού πιο γρήγορα, αλλού πιο αργά.
Ζούμε σε τραγικά ενδιαφέροντες καιρούς. Και ο κορωνοϊός φέρνει και το τέλος των ψευδαισθήσεων για μεγάλες μάζες που πίστεψαν ότι η ζωή τους δεν κρέμεται από τα χέρια τους και τον διπλανό τους, αλλά από τις επενδύσεις, το image και το εγώ τους. Στη στροφή μπήκαμε και με ιλιγγιώδη ταχύτητα. Πολιτικό ζώο είναι ο άνθρωπος, δεν τον φοβάμαι όταν πάρει το τιμόνι στα χέρια του».
- Πώς, κατά τη γνώμη σου, θα είναι η επόμενη μέρα, ποιες οι αλλαγές που θα προκύψουν;
«Η επόμενη μέρα, όσο μαύρη κι άραχλη και αν μοιάζει, θα ανήκει στον κόσμο της δουλειάς. Από τον επιστήμονα στο εργαστήριο που θα επαναστατήσει αν δεν τον αφήσουν να σώσει τον κόσμο χωρίς να τον πουλήσουν ως μετοχή, ως τον νεκροθάφτη που θα πάρει στο κατόπι τον φονιά που του φόρτωσε δουλειά. Θα αρχίσουμε να συνειδητοποιούμε πως και η επανάσταση είναι τελικά και ατομική ευθύνη. Οι αλλαγές θα είναι κολοσσιαίες. Στην αρχή θα μοιάζει ότι δεν μπορούμε να ονειρευτούμε χωρίς δανεικά.
Υστερα μπορεί και να πλακώσουν τα φασισταριά και να πουλάνε ξανά την αρία φυλή και την ευγονική του Μένγκελε σε καινοτόμα συσκευασία. Μετά θα εμφανιστούν και οι κολοσσοί της τεχνητής νοημοσύνης που θα δοκιμάσουν να καθυποτάξουν τον κοινό νου και να αποκτήσουν έλεγχο στα κουτάκια του μυαλού μας. Ο άνθρωπος, όσο κι αν είναι λύκος για τον άλλον, τελικά διαφέρει από τα ζώα γιατί τρέφεται και απολαμβάνει το κάλλος, την ομορφιά. Θα κερδίσουμε! Γιατί μετά το 1917 ξέρουμε πού μπορούμε να πάμε, άμα θέλουμε. Οι καταστροφικές αλλαγές που προαναγγέλλονται για τους εργαζομένους θα γίνουν μπούμερανγκ».
- Και αν είναι έτσι, τόσο καταστροφικά για τους εργαζομένους και τους ευάλωτους, τότε γιατί δεν επανέρχεται δυναμικά το παρελθόν του υπαρκτού σοσιαλισμού;
«Αυτός του μέλλοντος μας, η νιότη του κόσμου που λέμε κι οι κομμουνιστές, επελαύνει. Εξ ου και ο φόβος και η συκοφάντηση και η συνεχής αναγωγή στο παρελθόν των τραυμάτων και όχι των θαυμάτων του. Το Στάλινγκραντ άντεξε την πολιορκία. Εσύ δεν αντέχεις το γεγονός ή την ταινία;».
Υπαρκτός Σοσιαλισμός, κατασκεύασμα αντικομμουνιστικό
- Και μια και τα λέμε όλα, πάντα ήθελα να σε ρωτήσω ποιες, κατά τη γνώμη σου, οι βασικές αιτίες που γκρέμισαν τον υπαρκτό σοσιαλισμό;
«Η εμμονή στον όρο “υπαρκτός σοσιαλισμός” είναι, ρε φίλε, όπως και να το δεις το πράγμα, κατασκεύασμα των αντικομμουνιστών. Μια ορολογία που δεν αντέχει καμία πολιτική, επιστημονική και απλουστευτική ακόμα ανάλυση, πόσο μάλλον κριτική. Δεν έχω την απαιτούμενη αλαζονεία και... ξερολοσύνη για να σου πω εδώ, με δυο απλές κουβέντες, ως τελική μια Ιστορία που ακόμα γράφεται.
Θα γυρίσω στο βασικό μου ένστικτο. Αν είχε γκρεμιστεί, δεν θα έψαχναν σήμερα, ακόμα και οι εξαθλιωμένοι καπιταλιστές, να αντιγράψουν και να ξεπατικώσουν τις βασικές του αρχές. Και με το ίδιο ένστικτο σου λέω ότι αυτός του 21ου αιώνα θα έρθει αντιμέτωπος και με τον εχθρό και με τα λάθη του».
- Τα ερωτήματα, αμείλικτα και οι μέχρι τώρα απαντήσεις δεν πείθουν...
«Μα βέβαια. Ου με πείσεις καν με πείσεις. Πώς να δώσεις το χέρι σου σε αυτόν που δεν θέλει να σηκωθεί;».
- Οπως άριστα γνωρίζεις, αν ρωτήσεις, θα σου πουν «καλύτερα δημοκρατία στα λόγια και στα καφενεία παρά καμία ελευθερία, παρά μόνο συγκεντρωτισμός και κομματική πειθαρχία». Ετσι δεν είναι;
«Ανάλογα με το καφενείο και τον καφετζή και την τιμή του καφέ και την παρέα και τον καφέ με άδειο στομάχι και το φρεντοτσίνο με γεμάτο. Ετσι δεν είναι; Ας ανοίξουν τα καφενεία και βλέπουμε!».
anatakti
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Διασωληνωμένος 15χρονος σε σοβαρή κατάσταση
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
