2020-04-16 23:35:48
«Δηλαδή, ποιο ήταν το πιο οδυνηρό, αυτό το Πάσχα το οποίο θα είμαστε αναγκασμένοι από ανώτερες από μας εξουσίες να το κάνουμε στα σπίτια μας με τη τηλεόραση ή το άλλο Πάσχα που είμαστε ελεύθεροι και
όμως φεύγαμε, και φεύγαμε και δεν δίναμε καμιά σημασία να μείνουμε στην Εκκλησία, να κοινωνήσουμε, να ακούσουμε τη Θεία Λειτουργία, και ήταν το μυαλό μας να πούμε Χριστός Ανέστη και να σουβλίσουμε και να φύγουμε. Άραγε ποιο είναι το ευάρεστο στο Θεό;
Νομίζω αυτό που θα ζήσουμε φέτος είναι πιο ευάρεστο στο Θεό παρά το προηγούμενο. Το προηγούμενο ήταν επιλογή μας, επιλέγαμε να φύγουμε, αυτό δε θα επιλέξουμε να φύγουμε, με πόνο θα μείνουμε στα σπίτια μας … επειδή στέκομαι και απέναντι στο κόσμο και βλέπω τον κόσμο από την εξέδρα, τι να σας πω δεν υπήρχε πιο οδυνηρή εικόνα από εκείνη την αναχώρηση και επειδή κρατούσαν και τα κεριά τους φαίνονταν έτσι μια πορεία αναμμένων κεριών να φεύγει να φεύγει και εμείς να λέμε «Ἀναστήτω ὁ Θεός, καὶ διασκορπισθήτωσαν οἱ ἐχθροὶ αὐτοῦ, καὶ φυγέτωσαν ἀπὸ προσώπου αὐτοῦ οἱ μισοῦντες αὐτόν», και οι αδελφοί μας οι χριστιανοί μας να επαληθεύουν την προφητεία αυτή και να φεύγουν μακρά του Θεού.
Αυτό είναι που θέλει να μετανοήσουμε και αν θα μείνουμε σπίτι το Πάσχα το θεωρώ μικρότερο κακό από αυτό που κάναμε τόσα χρόνια. Για αυτό έχουμε ανάγκη μετανοίας.
Και μπορεί εγώ να μην έφευγα ως επίσκοπος και ως κληρικός αλλά είχα και εγώ ευθύνη γιατί έφευγαν οι αδελφοί μου και τα τέκνα της Εκκλησίας, αν ήμουν καλός κληρικός και καλός επίσκοπος θα βοηθούσα τους ανθρώπους να μη φύγουν, άρα και δική μου αμέλια και δική μου απροσεξία και δική μου ανικανότητα και δική μου ανεπάρκεια έφερε αυτή την αγνωσία στο κόσμο και αμαρτάναμε μένοντας μακριά του Θεού την ώρα της Αναστάσεως.
Για αυτό ας το πάρουμε ως ένα επιτίμιο μετανοίας παιδαγωγικό…»
paraklisi
όμως φεύγαμε, και φεύγαμε και δεν δίναμε καμιά σημασία να μείνουμε στην Εκκλησία, να κοινωνήσουμε, να ακούσουμε τη Θεία Λειτουργία, και ήταν το μυαλό μας να πούμε Χριστός Ανέστη και να σουβλίσουμε και να φύγουμε. Άραγε ποιο είναι το ευάρεστο στο Θεό;
Νομίζω αυτό που θα ζήσουμε φέτος είναι πιο ευάρεστο στο Θεό παρά το προηγούμενο. Το προηγούμενο ήταν επιλογή μας, επιλέγαμε να φύγουμε, αυτό δε θα επιλέξουμε να φύγουμε, με πόνο θα μείνουμε στα σπίτια μας … επειδή στέκομαι και απέναντι στο κόσμο και βλέπω τον κόσμο από την εξέδρα, τι να σας πω δεν υπήρχε πιο οδυνηρή εικόνα από εκείνη την αναχώρηση και επειδή κρατούσαν και τα κεριά τους φαίνονταν έτσι μια πορεία αναμμένων κεριών να φεύγει να φεύγει και εμείς να λέμε «Ἀναστήτω ὁ Θεός, καὶ διασκορπισθήτωσαν οἱ ἐχθροὶ αὐτοῦ, καὶ φυγέτωσαν ἀπὸ προσώπου αὐτοῦ οἱ μισοῦντες αὐτόν», και οι αδελφοί μας οι χριστιανοί μας να επαληθεύουν την προφητεία αυτή και να φεύγουν μακρά του Θεού.
Αυτό είναι που θέλει να μετανοήσουμε και αν θα μείνουμε σπίτι το Πάσχα το θεωρώ μικρότερο κακό από αυτό που κάναμε τόσα χρόνια. Για αυτό έχουμε ανάγκη μετανοίας.
Και μπορεί εγώ να μην έφευγα ως επίσκοπος και ως κληρικός αλλά είχα και εγώ ευθύνη γιατί έφευγαν οι αδελφοί μου και τα τέκνα της Εκκλησίας, αν ήμουν καλός κληρικός και καλός επίσκοπος θα βοηθούσα τους ανθρώπους να μη φύγουν, άρα και δική μου αμέλια και δική μου απροσεξία και δική μου ανικανότητα και δική μου ανεπάρκεια έφερε αυτή την αγνωσία στο κόσμο και αμαρτάναμε μένοντας μακριά του Θεού την ώρα της Αναστάσεως.
Για αυτό ας το πάρουμε ως ένα επιτίμιο μετανοίας παιδαγωγικό…»
paraklisi
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
13516 - Μεγάλη Παρασκευή
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
