2020-04-21 23:28:13
Κάποια παιδιά έρχονται σε αυτόν τον κόσμο προικισμένα με εντυπωσιακά ισχυρό χαρακτήρα και αδάμαστο πνεύμα.
Τα παιδιά αυτά συχνά παρεξηγούνται βαθιά, ενώ δεκάδες βιβλίων έχουν γραφτεί, τα οποία δίνουν συμβουλές για το πώς να τους «σπάσεις τον τσαμπουκά», πώς να τιθασεύσεις το πνεύμα τους, πώς να τα επιβάλλεις την υπακοή τους. Πόσο δυσάρεστη απώλεια ηγετικών ικανοτήτων, πάθους και διορατικότητας για αυτόν τον κόσμο, όταν οι γονείς ακολουθούν αυτές τις τιμωρητικές πρακτικές.
Όχι μόνο μπορούμε να μεγαλώνουμε τα προικισμένα αυτά παιδιά με ευγένεια και σεβασμό, αλλά τα «δώρα» που θα μας επιστραφούν αργότερα είναι ανεκτίμητα.
Δείτε κάποιες περιγραφές που χρησιμοποιούνται συχνά, όταν αναφέρεται κανείς στα χαρακτηριστικά ενός ατίθασου παιδιού: Απαιτητικό, επίμονο, πεισματάρικο, αυταρχικό, κακότροπο, δύσκολο, προκλητικό, αγύριστο κεφάλι, αντιδραστικό, επαναστατικό, αδιάφορο, ασεβές.
Τώρα δείτε κάποιες από τις συχνότερες περιγραφές που χρησιμοποιούνται συχνά για τους ενήλικες που αποτελούν ηγετικές φυσιογνωμίες αυτού του κόσμου, τους CEO’s, τους επιχειρηματίες, τους καινοτόμους, τους κορυφαίους αθλητές, κ.λ.π.: Αποφασιστικός, επίμονος, αυθεντικός, σίγουρος για τον εαυτό του, με αυτοπεποίθηση, διορατικός, ασυμβίβαστος, ωμός, αφοσιωμένος.
Παρατηρήστε, ότι οι περιγραφές είναι σχεδόν οι ίδιες, όμως στην πρώτη περίπτωση, όταν δίνονται σε παιδί, οι χαρακτηρισμοί έχουν αρνητική έννοια, ενώ όταν δίνονται σε ενήλικα είναι θετικοί.
Άλλες περιγραφές που δίνονται στα ατίθασα παιδιά, οι οποίες συμπίπτουν με αυτές των ενήλικων ηγετών είναι:
Είναι κατά κανόνα ιδιαίτερα δημιουργικά και έξυπνα,Είναι συνήθως γεμάτα πάθος και ένταση στα ενδιαφέροντα και στις απόψεις τους.Συχνά έχουν την ακόρεστη ανάγκη να γνωρίζουν το «γιατί».Συνήθως μαθαίνουν κάνοντας κάτι.Έχουν πολύ συχνά έντονη την ανάγκη να αμφισβητήσουν ή να τεστάρουν την «τάξη πραγμάτων».Είναι συνήθως τελειομανείς, έχω περισσότερες απαιτήσεις από τον εαυτό τους, όχι από τους άλλους.Τείνουν να χρειάζονται διαρκώς την επικύρωση.Έχουν έντονη την ανάγκη να ακούγονται.Έχουν συχνά έντονη την ανάγκη για συναισθηματική ασφάλεια.Τείνουν να αντιστέκονται στις αλλαγές, εκτός κι αν νιώθουν ότι έχουν κάποιον έλεγχο σε αυτήν.Είναι συχνά υπερευαίσθητα.Συνήθως αυτοσυγκεντρώνονται απίστευτα σε αυτό με το οποίο καταπιάνονται κάθε φορά.Τείνουν να είναι ευσυνείδητα και άκρως αφοσιωμένα.Είναι συνήθως τρομερά ανεξάρτητα.
Παρόλο που δεν αμφισβητεί κανείς, ότι αποτελεί πρόκληση να μεγαλώνεις ένα παιδί που δείχνει να αμφισβητεί τα πάντα, υπάρχουν τρόποι να δουλέψεις μαζί του και όχι εναντίον του, προκειμένου να διατηρήσεις και να «θρέψεις» αυτά τα μοναδικά δώρα του.
Το να διατηρήσεις μια υγιή σχέση γονιού-παιδιού είναι απόλυτα σημαντικό, καθώς ταυτόχρονα προσπαθείς να βρεις μια ισορροπία ανάμεσα στο να βάζεις όρια στο πνευματώδες παιδί σου και στο να μην περιορίζεις την ελευθερία του να «ανθίζει» και να γίνεται ο άνθρωπος που προορίζεται να γίνει.
Το μυστικό για να διατηρήσεις μια σχέση εμπιστοσύνης με το παιδί σου είναι να παραμένεις ψύχραιμος και παρών και υποστηρικτικός, ακόμα κι όταν του βάζεις λογικά όρια. Βοηθά να θυμάσαι, ότι τα πιο ατίθασα παιδιά είναι αυτά που ταυτίζονται πιο έντονα με τους γονείς τους. Έτσι, αντί να αντιμετωπίζεις τις διαρκείς προκλήσεις του ως κακή συμπεριφορά και τάση να παραβιάζει την «εξουσία» σου, προσπάθησε να το μεγαλώνεις κατανοώντας ότι το ατίθασο παιδί σου είναι στην πραγματικότητα σε αποστολή ανακάλυψης, κάνοντας ατελείωτη «έρευνα» σε εσένα, ελέγχοντάς σε ξανά και ξανά, «σκάβοντας» και ξύνοντας, προκειμένου να ανακαλύψει όλες τις ιδιορρυθμίες και τις αδυναμίες σου, τα πάνω και τα κάτω σου, τις δυνάμεις και τα μειονεκτήματά σου. Αυτός ο έλεγχος δεν είναι αρνητικός, αρκεί να μην τον μετατρέψεις σε μάχη για το ποιος από τους δυο σας θα κυριαρχήσει, και να του απαντάς με ευγενική, γεμάτη σεβασμό καθοδήγηση. Αν ακολουθήσεις αυτή τη στάση θα καταφέρεις, αντί να εισπράττεις την συμπεριφορά του παιδιού σου ως προσωπική προσβολή, να βλέπεις τις προκλήσεις που σου θέτει ως προσπάθεια να μάθει και να ωριμάσει και να καταλάβει.
Δεν υπάρχει αμφιβολία, ωστόσο, ότι το να είσαι γονιός ενός παιδιού προικισμένου με ισχυρογνωμοσύνη, αποτελεί διαρκή άσκηση υπομονής και αυτορρύθμισης. Η προσωπική ανάπτυξη που θα βιώσεις με αυτό το παιδί είναι πολύτιμη, καθώς προσπαθείς να το μεγαλώσεις με ενσυναίσθηση και σοφία και συμπόνια, αλλά μπορεί να σε εξαντλήσει και πολλές φορές θα σε βγάλει πολύ έξω από τα όριά σου.
Αν το γνωρίζεις και είσαι προετοιμασμένος γι’αυτό θα καταφέρεις να αντιμετωπίσεις τα αναπόφευκτα νεύρα και να είσαι προετοιμασμένος με συγκεκριμένες στρατηγικές που θα σε βοηθούν να αντιμετωπίζεις τις προκλήσεις με ηρεμία και αποτελεσματικότητα.
L.R.Knost
Με πληροφορίες από littleheartsbooks.com , infokids.gr
ΠΗΓΗ: www.awakengr.com
Τα παιδιά αυτά συχνά παρεξηγούνται βαθιά, ενώ δεκάδες βιβλίων έχουν γραφτεί, τα οποία δίνουν συμβουλές για το πώς να τους «σπάσεις τον τσαμπουκά», πώς να τιθασεύσεις το πνεύμα τους, πώς να τα επιβάλλεις την υπακοή τους. Πόσο δυσάρεστη απώλεια ηγετικών ικανοτήτων, πάθους και διορατικότητας για αυτόν τον κόσμο, όταν οι γονείς ακολουθούν αυτές τις τιμωρητικές πρακτικές.
Όχι μόνο μπορούμε να μεγαλώνουμε τα προικισμένα αυτά παιδιά με ευγένεια και σεβασμό, αλλά τα «δώρα» που θα μας επιστραφούν αργότερα είναι ανεκτίμητα.
Δείτε κάποιες περιγραφές που χρησιμοποιούνται συχνά, όταν αναφέρεται κανείς στα χαρακτηριστικά ενός ατίθασου παιδιού: Απαιτητικό, επίμονο, πεισματάρικο, αυταρχικό, κακότροπο, δύσκολο, προκλητικό, αγύριστο κεφάλι, αντιδραστικό, επαναστατικό, αδιάφορο, ασεβές.
Τώρα δείτε κάποιες από τις συχνότερες περιγραφές που χρησιμοποιούνται συχνά για τους ενήλικες που αποτελούν ηγετικές φυσιογνωμίες αυτού του κόσμου, τους CEO’s, τους επιχειρηματίες, τους καινοτόμους, τους κορυφαίους αθλητές, κ.λ.π.: Αποφασιστικός, επίμονος, αυθεντικός, σίγουρος για τον εαυτό του, με αυτοπεποίθηση, διορατικός, ασυμβίβαστος, ωμός, αφοσιωμένος.
Παρατηρήστε, ότι οι περιγραφές είναι σχεδόν οι ίδιες, όμως στην πρώτη περίπτωση, όταν δίνονται σε παιδί, οι χαρακτηρισμοί έχουν αρνητική έννοια, ενώ όταν δίνονται σε ενήλικα είναι θετικοί.
Άλλες περιγραφές που δίνονται στα ατίθασα παιδιά, οι οποίες συμπίπτουν με αυτές των ενήλικων ηγετών είναι:
Είναι κατά κανόνα ιδιαίτερα δημιουργικά και έξυπνα,Είναι συνήθως γεμάτα πάθος και ένταση στα ενδιαφέροντα και στις απόψεις τους.Συχνά έχουν την ακόρεστη ανάγκη να γνωρίζουν το «γιατί».Συνήθως μαθαίνουν κάνοντας κάτι.Έχουν πολύ συχνά έντονη την ανάγκη να αμφισβητήσουν ή να τεστάρουν την «τάξη πραγμάτων».Είναι συνήθως τελειομανείς, έχω περισσότερες απαιτήσεις από τον εαυτό τους, όχι από τους άλλους.Τείνουν να χρειάζονται διαρκώς την επικύρωση.Έχουν έντονη την ανάγκη να ακούγονται.Έχουν συχνά έντονη την ανάγκη για συναισθηματική ασφάλεια.Τείνουν να αντιστέκονται στις αλλαγές, εκτός κι αν νιώθουν ότι έχουν κάποιον έλεγχο σε αυτήν.Είναι συχνά υπερευαίσθητα.Συνήθως αυτοσυγκεντρώνονται απίστευτα σε αυτό με το οποίο καταπιάνονται κάθε φορά.Τείνουν να είναι ευσυνείδητα και άκρως αφοσιωμένα.Είναι συνήθως τρομερά ανεξάρτητα.
Παρόλο που δεν αμφισβητεί κανείς, ότι αποτελεί πρόκληση να μεγαλώνεις ένα παιδί που δείχνει να αμφισβητεί τα πάντα, υπάρχουν τρόποι να δουλέψεις μαζί του και όχι εναντίον του, προκειμένου να διατηρήσεις και να «θρέψεις» αυτά τα μοναδικά δώρα του.
Το να διατηρήσεις μια υγιή σχέση γονιού-παιδιού είναι απόλυτα σημαντικό, καθώς ταυτόχρονα προσπαθείς να βρεις μια ισορροπία ανάμεσα στο να βάζεις όρια στο πνευματώδες παιδί σου και στο να μην περιορίζεις την ελευθερία του να «ανθίζει» και να γίνεται ο άνθρωπος που προορίζεται να γίνει.
Το μυστικό για να διατηρήσεις μια σχέση εμπιστοσύνης με το παιδί σου είναι να παραμένεις ψύχραιμος και παρών και υποστηρικτικός, ακόμα κι όταν του βάζεις λογικά όρια. Βοηθά να θυμάσαι, ότι τα πιο ατίθασα παιδιά είναι αυτά που ταυτίζονται πιο έντονα με τους γονείς τους. Έτσι, αντί να αντιμετωπίζεις τις διαρκείς προκλήσεις του ως κακή συμπεριφορά και τάση να παραβιάζει την «εξουσία» σου, προσπάθησε να το μεγαλώνεις κατανοώντας ότι το ατίθασο παιδί σου είναι στην πραγματικότητα σε αποστολή ανακάλυψης, κάνοντας ατελείωτη «έρευνα» σε εσένα, ελέγχοντάς σε ξανά και ξανά, «σκάβοντας» και ξύνοντας, προκειμένου να ανακαλύψει όλες τις ιδιορρυθμίες και τις αδυναμίες σου, τα πάνω και τα κάτω σου, τις δυνάμεις και τα μειονεκτήματά σου. Αυτός ο έλεγχος δεν είναι αρνητικός, αρκεί να μην τον μετατρέψεις σε μάχη για το ποιος από τους δυο σας θα κυριαρχήσει, και να του απαντάς με ευγενική, γεμάτη σεβασμό καθοδήγηση. Αν ακολουθήσεις αυτή τη στάση θα καταφέρεις, αντί να εισπράττεις την συμπεριφορά του παιδιού σου ως προσωπική προσβολή, να βλέπεις τις προκλήσεις που σου θέτει ως προσπάθεια να μάθει και να ωριμάσει και να καταλάβει.
Δεν υπάρχει αμφιβολία, ωστόσο, ότι το να είσαι γονιός ενός παιδιού προικισμένου με ισχυρογνωμοσύνη, αποτελεί διαρκή άσκηση υπομονής και αυτορρύθμισης. Η προσωπική ανάπτυξη που θα βιώσεις με αυτό το παιδί είναι πολύτιμη, καθώς προσπαθείς να το μεγαλώσεις με ενσυναίσθηση και σοφία και συμπόνια, αλλά μπορεί να σε εξαντλήσει και πολλές φορές θα σε βγάλει πολύ έξω από τα όριά σου.
Αν το γνωρίζεις και είσαι προετοιμασμένος γι’αυτό θα καταφέρεις να αντιμετωπίσεις τα αναπόφευκτα νεύρα και να είσαι προετοιμασμένος με συγκεκριμένες στρατηγικές που θα σε βοηθούν να αντιμετωπίζεις τις προκλήσεις με ηρεμία και αποτελεσματικότητα.
L.R.Knost
Με πληροφορίες από littleheartsbooks.com , infokids.gr
ΠΗΓΗ: www.awakengr.com
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Σχέδιο για άνοιγμα των σχολείων στα μέσα Μαΐου
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
