2012-06-21 12:12:47
η σήραγγα του Salang. Η διαδρομή μέσω της οποίας ο εξοπλισμός του γαλλικού στρατού θα αποχωρίσει από το Αφγανιστάν αρχίζει να διευκρινιστεί. Η νότια διαδρομή μέσω του Πακιστάν, φαίνεται σήμερα ανέφικτη για πολιτικούς λόγους, δεδομένου ότι οι σχέσεις μεταξύ των ΗΠΑ και του Πακιστάν είναι στα χειρότερα τους.
Παραμένει επομένως η βόρεια διαδρομή μέσω της Ρωσίας.
Οι διαπραγματεύσεις δεν ολοκληρώθηκαν ακόμα αλλά παίρνουν σάρκα και οστά. Η ιδέα θα ήταν η ακόλουθη: όλος ο εξοπλισμός θα συγκεντρωνόταν στην γενική αποθήκη (στη Καμπούλ) και θα μεταφερόταν σε συνεχεία στο Ουζμπεκιστάν.
Από εκεί, θα φορτωνόταν σε ρωσικά τρένα με προορισμό τις χώρες της Βαλτικής (Λιθουανία η Λετονία), διασχίζοντας το Ουζμπεκιστάν, το Καζακστάν και τη Ρωσία.
Ενδεικτικά, χρειάζονται περίπου τρεις μέρες για να φτάσουν στη Μόσχα από την Κεντρική Ασία. Πρόκειται για μακρύ ταξίδι, με πολλά περάσματα συνόρων, με τοπικές ευαισθησίες που πρέπει να σεβαστούν, και με αναγκαίες προφυλάξεις.
Από την βαλτική ακτή, ο εξοπλισμός και τα οχήματα θα φορτωθούν σε πλοία με προορισμό τη Γαλλία - πιθανώς τη Τουλόν.
Το κύριο ζήτημα είναι: πώς να φύγουν από την Καμπούλ για τη Κεντρική Ασία; Οδικώς ή αεροπορικώς;
Η οδική λύση είναι η οικονομικότερη αλλά η πιο επικίνδυνη. Η αυτοκινητοπομπή θα απειλείτο σε όλη τη διαδρομή από τους αντάρτες, χωρίς να υπολογιστούν οι «απλές» φυσικές δυσκολίες. Ο δρόμος περνά μεταξύ άλλων από τη σήραγγα του Salang, όπου οι Σοβιετικοί είχαν χάσει εκατοντάδες άνδρες το 1982, πιθανώς ως αποτέλεσμα μιας επίθεσης ...
Η οδική διαδρομή θα απαιτούσε σημαντικά μέσα προστασίας (ελικόπτερα, μη επανδρωμένα αεροσκάφη, άρματα μάχης, πεζικό) και θα ήταν αρκετά δύσκολο να ζητηθούν από τους συμμάχους μας.
Παραμένει η αεροπορική λύση με την μίσθωση αεροπλάνων Antonov 124, τα οποία θα σχημάτιζαν μια αερογέφυρα προς το γειτονικό Ουζμπεκιστάν (μία ώρα πτήσης), με δύο καθημερινές πτήσεις μετ 'επιστροφής. Η λύση αυτή, πιο δαπανηρή, είναι πολύ ασφαλέστερη. Ωστόσο, θα ήταν φθηνότερη από πτήσεις προς τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, όπου θα γινόταν η φόρτωση σε πλοία. Το κόστος μιας ώρας πτήσης με Antonov 124 είναι περίπου 25.000 δολάρια ...
Ωστόσο, ο δρόμος μέσω των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων, θα χρησιμοποιηθεί για το πιο ευαίσθητο μέρος του εξοπλισμού του γαλλικού στρατού που δεν θα έβλεπαν με καλό μάτι οι Γάλλοι στρατιωτικοί να περιφέρεται στους ρωσικούς σιδηροδρόμους.
Ό τι και να γίνει, η ρωσική επιλογή απαιτεί πολιτική διαχείριση της υπόθεσης. Και δεν είναι η ώρα να θυμώσουμε με τη Μόσχα σχετικά με άλλα θέματα.
Για παράδειγμα, για τη Συρία ...
Πηγή
InfoGnomon
Παραμένει επομένως η βόρεια διαδρομή μέσω της Ρωσίας.
Οι διαπραγματεύσεις δεν ολοκληρώθηκαν ακόμα αλλά παίρνουν σάρκα και οστά. Η ιδέα θα ήταν η ακόλουθη: όλος ο εξοπλισμός θα συγκεντρωνόταν στην γενική αποθήκη (στη Καμπούλ) και θα μεταφερόταν σε συνεχεία στο Ουζμπεκιστάν.
Από εκεί, θα φορτωνόταν σε ρωσικά τρένα με προορισμό τις χώρες της Βαλτικής (Λιθουανία η Λετονία), διασχίζοντας το Ουζμπεκιστάν, το Καζακστάν και τη Ρωσία.
Ενδεικτικά, χρειάζονται περίπου τρεις μέρες για να φτάσουν στη Μόσχα από την Κεντρική Ασία. Πρόκειται για μακρύ ταξίδι, με πολλά περάσματα συνόρων, με τοπικές ευαισθησίες που πρέπει να σεβαστούν, και με αναγκαίες προφυλάξεις.
Από την βαλτική ακτή, ο εξοπλισμός και τα οχήματα θα φορτωθούν σε πλοία με προορισμό τη Γαλλία - πιθανώς τη Τουλόν.
Το κύριο ζήτημα είναι: πώς να φύγουν από την Καμπούλ για τη Κεντρική Ασία; Οδικώς ή αεροπορικώς;
Η οδική λύση είναι η οικονομικότερη αλλά η πιο επικίνδυνη. Η αυτοκινητοπομπή θα απειλείτο σε όλη τη διαδρομή από τους αντάρτες, χωρίς να υπολογιστούν οι «απλές» φυσικές δυσκολίες. Ο δρόμος περνά μεταξύ άλλων από τη σήραγγα του Salang, όπου οι Σοβιετικοί είχαν χάσει εκατοντάδες άνδρες το 1982, πιθανώς ως αποτέλεσμα μιας επίθεσης ...
Η οδική διαδρομή θα απαιτούσε σημαντικά μέσα προστασίας (ελικόπτερα, μη επανδρωμένα αεροσκάφη, άρματα μάχης, πεζικό) και θα ήταν αρκετά δύσκολο να ζητηθούν από τους συμμάχους μας.
Παραμένει η αεροπορική λύση με την μίσθωση αεροπλάνων Antonov 124, τα οποία θα σχημάτιζαν μια αερογέφυρα προς το γειτονικό Ουζμπεκιστάν (μία ώρα πτήσης), με δύο καθημερινές πτήσεις μετ 'επιστροφής. Η λύση αυτή, πιο δαπανηρή, είναι πολύ ασφαλέστερη. Ωστόσο, θα ήταν φθηνότερη από πτήσεις προς τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, όπου θα γινόταν η φόρτωση σε πλοία. Το κόστος μιας ώρας πτήσης με Antonov 124 είναι περίπου 25.000 δολάρια ...
Ωστόσο, ο δρόμος μέσω των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων, θα χρησιμοποιηθεί για το πιο ευαίσθητο μέρος του εξοπλισμού του γαλλικού στρατού που δεν θα έβλεπαν με καλό μάτι οι Γάλλοι στρατιωτικοί να περιφέρεται στους ρωσικούς σιδηροδρόμους.
Ό τι και να γίνει, η ρωσική επιλογή απαιτεί πολιτική διαχείριση της υπόθεσης. Και δεν είναι η ώρα να θυμώσουμε με τη Μόσχα σχετικά με άλλα θέματα.
Για παράδειγμα, για τη Συρία ...
Πηγή
InfoGnomon
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Παράξενοι τουρίστες στην Βόρεια Ελλάδα
ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Θάνατος στον Έλληνα
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
