2020-05-14 00:05:33
Ήταν την περασμένη Δευτέρα όταν ένας 29χρονος άνδρας, ο Μπέντζαμιν Φιλντ, άσκησε έφεση κατά της απόφασης που τον Αύγουστο του 2019 τον καταδίκασε σε ισόβια κάθειρξη - Εκείνος, θέλει την ελευθερία του - Τα όσα διέπραξε δύσκολα θα του την εξασφαλίσουν Λένε πως η ιστορία επαναλαμβάνεται, σε άλλες εποχές και με άλλους πρωταγωνιστές, μαζί με τα σενάρια που κλείνονται μέσα της. Μία τέτοια ιστορία είναι αυτή του βρετανού Μπέντζαμιν Φιλντ. Ένα καρμπόν απατεωνιάς, ραδιουργίας και παράνοιας, μία ξεπατικωτούρα της εγκληματικής οργάνωσης με την επωνυμία «Εταιρεία Δολοφόνων» που συγκλόνισε το Πανελλήνιο το Πάσχα του 1987. Ιθύνων νους της εν λόγω συμμορίας υπήρξε ο 51χρονος (τότε) δικηγόρος Χρήστος Παπαδόπουλος. Ένας άνθρωπος υπεράνω πάσης υποψίας, πρότυπο επιτυχημένου πολίτη, πρώην Δήμαρχος Ν. Χαλκηδόνας, οικογενειάρχης και πατέρας τριών παιδιών. Ο Παπαδόπουλος και οι συνεργοί του προσέγγιζαν ηλικιωμένους και στη συνέχεια τους δολοφονούσαν για να επωφεληθούν από τις διαθήκες τους, τις οποίες πλαστογραφούσαν. Το ίδιο πάνω κάτω έκανε και ο Μπέντζαμιν Φιλντ. Χωρίς συνεργούς και με απύθμενο θράσος…
Κάλπικος έρωτας σε χρυσή περιουσία
Απρίλιος 2011 στο Μέιντς Μόρετον του Μπάκιγχαμ. Ο 20χρονος Βρετανός φοιτητής στο Πανεπιστήμιο του Μπάκιγχαμ, Μπέντζαμιν Φιλντ, γνωρίζει τον 65χρονο καθηγητή και μυθιστοριογράφο Πίτερ Φάρκχαρ. Η γνωριμία τους έγινε στην ενορία όπου εκκλησιαζόταν ο Φάρκχαρ, εκεί ακριβώς όπου ο Φιλντ τελούσε χρέη Επιτρόπου. Ο έρωτας τους έμοιαζε σφοδρός κι ένα χρόνο αργότερα οι δύο άνδρες έκαναν μια οιονεί γαμήλια τελετή, ανταλλάσοντας όρκους αιώνιας αγάπης, στην εκκλησία St. Mary στο Hampstead. Τον Σεπτέμβριο του 2013,ο Φάρκχαρ άλλαξε τη διαθήκη του προς όφελος του Φιλντ ενώ τον Νοέμβριο του 2014 οι όροι της διαθήκης αναθεωρήθηκαν ξανά προς όφελος του νεαρού Επιτρόπου…
Ο Φάρκχαρ άφηνε του Φιλντ, το σπίτι του, 15.000 λίρες ενώ τον διόρισε και ατζέντη του. Σε λιγότερο από ένα χρόνο, τον Σεπτέμβριο του 2015, ο Φάρκχαρ άλλαξε τη διαθήκη του για τρίτη φορά μεταβιβάζοντας στον Φιλντ το ½ του σπιτιού του. Και τότε ακριβώς ξεκίνησε να γράφεται η αρχή του τέλους του…
Έναν μήνα μετά την τελευταία αλλαγή της διαθήκης, ο Φάρκχαρ εισάγεται στο νοσοκομείο με τους γιατρούς να κάνουν λόγο για «υπερβολική λήψη ναρκωτικών ουσιών». Την ίδια στιγμή ο Φιλντ εμφανίζεται απαρηγόρητος μπροστά στους φίλους και την οικογένεια του Φάρκχαρ υποστηρίζοντας ότι ο μυθιστοριογράφος παλεύει όλο αυτό το διάστημα σκληρά με τον αλκοολισμό και τα ναρκωτικά. Η αλήθεια είναι ότι πάλευε, αλλά χωρίς να το γνωρίζει!
Η αλήθεια λοιπόν ήταν πως για πολύ καιρό, ο Φιλντ «βομβάρδιζε» κρυφά τον εραστή του με τζιν, ουίσκι, ποτίν (αλκοολούχο ποτό από την Ιρλανδία), βιοαιθανόλη, παραισθησιογόνο 2C-B, λοραζεπάμη, φλουραζεπάμη, καθώς και άλλες ουσίες, εφαρμόζοντας ταυτόχρονα στην εντέλεια μία μέθοδο ψυχολογικών βασανιστηρίων με την ονομασία «Το φως του γκαζιού».
Η έκφραση προέρχεται από το θεατρικό έργο «Gas Light» που γράφτηκε από τον Πάτρικ Χάμιλτον το 1938 και έκανε το ντεμπούτο του στο θέατρο Ρίτσμοντ του Δυτικού Λονδίνου. Η πλοκή περιστρέφεται γύρω από έναν σύζυγο ο οποίος στην προσπάθειά του να εξοντώσει τη συνεσταλμένη γυναίκα του την πείθει ότι εκείνη τρελαίνεται: Η γυναίκα ακούει περίεργους θορύβους, βλέπει σκιές, αντικείμενα εμφανίζονται και εξαφανίζονται μυστηριωδώς, μία λάμπα γκαζιού αναβοσβήνει μόνη της στο σαλόνι. Ωστόσο, ο μοναδικός υπεύθυνος για την παράνοια της γυναίκας δεν είναι κάποια ψυχολογική νόσος αλλά ο ίδιος ο σύζυγός που θέλει όσο τίποτε άλλο να την ξαποστείλει για να καρπωθεί την περιουσία της.
Έτσι ακριβώς και ο Φιλντ προσπάθησε να πείσει τον Φάρκχαρ ότι τρελαινόταν, μετακινώντας ή σπάζοντας αντικείμενα μέσα στο σπίτι, διαγράφοντας επαφές τηλεφώνου και γράφοντας κρυφά μηνύματα στους καθρέφτες. Εν τω μεταξύ, ο Φάρκχαρ κατέγραφε την «πτώση» του σε ένα ημερολόγιο «Ήθελα να πεθάνω… Είδα πλήθος από φρικτά μαύρα έντομα» ενώ έλεγε στους φίλους του ότι ένιωθε σαν τον Βασιλιά Λήρ του Σαίξπηρ, ζώντας μέσα στον ψυχικό του κατήφορο. Ο Φιλντ, από την άλλη πλευρά, κινηματογραφούσε τον εραστή του υπό την επήρεια των ουσιών, διασκέδαζε βλέποντας τον να υποφέρει και «χειροκροτούσε» τις αυτοκτονικές τάσεις, που ο ίδιος του είχε φυτέψει στο μυαλό.
Το σατανικό σχέδιο του Φιλντ για την εξόντωση του Φάρκχαρ έληξε στις 26 Οκτωβρίου του 2015 όταν ο πρώην μυθιστοριογράφος βρέθηκε νεκρός στον καναπέ του από την παραδουλεύτρα του, συντροφιά με ένα μισοάδειο μπουκάλι ουίσκι. Ο ιατροδικαστής κατέγραψε το θάνατο του Φάρκχαρ «ως οξεία δηλητηρίαση από αλκοόλ», ο Φιλντ πήρε το μερίδιο του από τη διαθήκη και στη συνέχεια έστρεψε την αρρωστημένη προσοχή του σε μία γειτόνισσα του Φάρκχαρ, συνταξιούχο διευθύντρια σχολείου, την 81χρονη Αν Μουρ-Μάρτιν Το επόμενο θύμα και η ώρα της αποκάλυψης
Μέσα σε διάστημα μικρότερο των επτά μηνών μετά τον θάνατο του Φάρκχαρ, η ερωτοχτυπημένη γειτόνισσα Αν Μουρ-Μάρτιν έδωσε στον Φιλντ 4.400 λίρες για να αγοράσει αυτοκίνητο ενώ τρεις μήνες αργότερα του κατέθεσε το ποσό των 27.000 λιρών για ένα «μηχάνημα αιμοκάθαρσης νεφρού» για τον μικρότερο αδερφό του, Τομ.
Όταν όλα αποκαλύφθηκαν, ο αδερφός του Φιλντ αθωώθηκε από την κατηγορία της συνέργειας στη δολοφονία μαζί με τον φίλο του Φιλντ, τον «μάγο» Μάρτιν Σμιθ, που βρέθηκε με ένα αντίγραφο της διαθήκης της 99χρονης χήρας Ελίζαμπεθ Ζετλ, σπιτονοικοκυράς του Σμιθ. Η Ελίζαμπεθ Ζετλ ήταν ένα από τα 100 ονόματα σε μια λίστα («Πελάτες») που φτιάχτηκε από τον Φιλντ και περιελάμβανε άτομα που «μπορεί να του ήταν χρήσιμα»! Ο κατάλογος περιελάμβανε, μεταξύ άλλων, τους γονείς του, τους παππούδες και τις γιαγιάδες του, τα αδέλφια του αλλά και τον ίδιο τον Σμιθ ο οποίος ισχυρίστηκε ότι ο Φιλντς τον χειραγωγούσε όπως ακριβώς και όλον τον κόσμο.
Η Άννα Μουρ-Μάρτιν περιγράφηκε από την κουνιάδα της ως «ερωτοχτυπημένη έφηβη»: «Είπε ότι τον αγαπούσε. Είπε ότι κάθονταν μαζί στον καναπέ και έβαζε το χέρι του γύρω της και παιχνίδιζε τις βλεφαρίδες του στο μάγουλό της… Ήταν σαν να ήταν υπνωτισμένη από αυτόν». Η Άννα Μουρ-Μάρτιν ήταν βαθιά θρησκευόμενη, μοναχική και ευάλωτη, μία τέλεια υποψήφια για ένα ακόμη «Gas Light». Ο Φιλντ έγραφε μηνύματα στον καθρέφτη της, που της «έλεγαν» να αλλάξει τη διαθήκη της (η Μουρ-Μάρτιν πίστευε ότι ήταν σταλμένα από τον Θεό!), γέμισε το σπίτι με δικές του ζωγραφιές και φωτογραφίες του ενώ της αγόρασε ένα σεξουαλικό παιχνίδι φωτογραφίζοντας την κάθε φορά που το χρησιμοποιούσε, χωρίς ωστόσο εκείνη να το γνωρίζει.
Μέχρι τον Δεκέμβριο του 2016, η Μάρτιν, είχε αλλάξει τη διαθήκη της, παραχωρώντας στον Φιλντ ολόκληρη την περιουσία της. Τα πράγματα ωστόσο αυτή την φορά θα εξελίσσονταν διαφορετικά απ’ ό,τι ο Φιλντ φανταζόταν. Τον Φεβρουάριο 2017, καθώς η Μάρτιν αναρρώνει στο σπίτι της μετά από ένα λιποθυμικό επεισόδιο, -είχε προηγηθεί η μεταφορά της σε νοσοκομείο ύστερα από μία ανεξήγητη επιληπτική κρίση- η ανιψιά της, Ανν Μαρί Μπλέικ, μαθαίνοντας από τη θεία της για τα μηνύματα στον καθρέφτη, ήρθε σε επαφή με την αστυνομία της Thames Valley κατηγορώντας τον Φιλντ ότι εξώθησε τη θεία της να αλλάξει τη διαθήκη της.
Αμέσως απαγορεύθηκε στον Φιλντ να βλέπει την Μάρτιν ενώ η ίδια, συνειδητοποιώντας πλέον ότι είχε εξαπατηθεί, διέγραψε τον Φιλντ από τη διαθήκη της. Η Άννα Μουρ-Μάρτιν πέθανε με την καρδιά κομμάτια και ταπεινωμένη δύο εβδομάδες αργότερα στις 11 Μαΐου του 2017.
Με το που έκανε τη σύνδεση ανάμεσα στην Μάρτιν, τον Φάρκχαρ και τον Φιλντ, η Αστυνομία διέταξε την εκταφή του Φάρκχαρ προκειμένου να γίνει νέα ιατροδικαστική εξέταση. Ύστερα από λίγο, η τοξικολογική ανάλυση έδειξε ότι ο Φάρκχαρ, δύο μήνες πριν πεθάνει, είχε εκτεθεί επανειλημμένως σε βαριά ηρεμιστικά. Ο ιατροδικαστής τόνισε δε ότι ήταν πολύ πιθανό ο θάνατος του Φάρκχαρ να επήλθε από ασφυξία που προκλήθηκε από κάποιο μαξιλάρι.
Στις 9 Αυγούστου του 2019, ο Μπεν Φιλντ καταδικάστηκε για τη δολοφονία του Πίτερ Φάρκχαρ ενώ αθωώθηκε για τη δολοφονία της Ανν Μουρ-Μάρτιν, παρά το ότι «είναι αναμφισβήτητα υπεύθυνος για την ψυχολογική της κατάρρευση που την οδήγησε με γοργούς ρυθμούς στο θάνατο… Ο υπεύθυνος της έρευνας Μαρκ Γκλόβερ, ένας συνταξιούχος επικεφαλής επιθεωρητής ντετέκτιβ, δήλωσε ότι ο Φιλντ ταιριάζει απόλυτα με το προφίλ ενός ψυχοπαθούς: «Σκληρός, ραδιούργος, χειριστικός, απατεώνας. Δεν νομίζω ότι το σατανικός είναι μια λέξη ικανή να τον περιγράψει». Ο Φιλντ καταδικάστηκε σε ισόβια κάθειρξη με ελάχιστο όριο έκτισης ποινής τα 36 χρόνια. Σήμερα ζητά τη ζωή του πίσω. Δεν φαίνεται να τον ακούει κανείς…
anatakti
Κάλπικος έρωτας σε χρυσή περιουσία
Απρίλιος 2011 στο Μέιντς Μόρετον του Μπάκιγχαμ. Ο 20χρονος Βρετανός φοιτητής στο Πανεπιστήμιο του Μπάκιγχαμ, Μπέντζαμιν Φιλντ, γνωρίζει τον 65χρονο καθηγητή και μυθιστοριογράφο Πίτερ Φάρκχαρ. Η γνωριμία τους έγινε στην ενορία όπου εκκλησιαζόταν ο Φάρκχαρ, εκεί ακριβώς όπου ο Φιλντ τελούσε χρέη Επιτρόπου. Ο έρωτας τους έμοιαζε σφοδρός κι ένα χρόνο αργότερα οι δύο άνδρες έκαναν μια οιονεί γαμήλια τελετή, ανταλλάσοντας όρκους αιώνιας αγάπης, στην εκκλησία St. Mary στο Hampstead. Τον Σεπτέμβριο του 2013,ο Φάρκχαρ άλλαξε τη διαθήκη του προς όφελος του Φιλντ ενώ τον Νοέμβριο του 2014 οι όροι της διαθήκης αναθεωρήθηκαν ξανά προς όφελος του νεαρού Επιτρόπου…
Ο Φάρκχαρ άφηνε του Φιλντ, το σπίτι του, 15.000 λίρες ενώ τον διόρισε και ατζέντη του. Σε λιγότερο από ένα χρόνο, τον Σεπτέμβριο του 2015, ο Φάρκχαρ άλλαξε τη διαθήκη του για τρίτη φορά μεταβιβάζοντας στον Φιλντ το ½ του σπιτιού του. Και τότε ακριβώς ξεκίνησε να γράφεται η αρχή του τέλους του…
Έναν μήνα μετά την τελευταία αλλαγή της διαθήκης, ο Φάρκχαρ εισάγεται στο νοσοκομείο με τους γιατρούς να κάνουν λόγο για «υπερβολική λήψη ναρκωτικών ουσιών». Την ίδια στιγμή ο Φιλντ εμφανίζεται απαρηγόρητος μπροστά στους φίλους και την οικογένεια του Φάρκχαρ υποστηρίζοντας ότι ο μυθιστοριογράφος παλεύει όλο αυτό το διάστημα σκληρά με τον αλκοολισμό και τα ναρκωτικά. Η αλήθεια είναι ότι πάλευε, αλλά χωρίς να το γνωρίζει!
Η αλήθεια λοιπόν ήταν πως για πολύ καιρό, ο Φιλντ «βομβάρδιζε» κρυφά τον εραστή του με τζιν, ουίσκι, ποτίν (αλκοολούχο ποτό από την Ιρλανδία), βιοαιθανόλη, παραισθησιογόνο 2C-B, λοραζεπάμη, φλουραζεπάμη, καθώς και άλλες ουσίες, εφαρμόζοντας ταυτόχρονα στην εντέλεια μία μέθοδο ψυχολογικών βασανιστηρίων με την ονομασία «Το φως του γκαζιού».
Η έκφραση προέρχεται από το θεατρικό έργο «Gas Light» που γράφτηκε από τον Πάτρικ Χάμιλτον το 1938 και έκανε το ντεμπούτο του στο θέατρο Ρίτσμοντ του Δυτικού Λονδίνου. Η πλοκή περιστρέφεται γύρω από έναν σύζυγο ο οποίος στην προσπάθειά του να εξοντώσει τη συνεσταλμένη γυναίκα του την πείθει ότι εκείνη τρελαίνεται: Η γυναίκα ακούει περίεργους θορύβους, βλέπει σκιές, αντικείμενα εμφανίζονται και εξαφανίζονται μυστηριωδώς, μία λάμπα γκαζιού αναβοσβήνει μόνη της στο σαλόνι. Ωστόσο, ο μοναδικός υπεύθυνος για την παράνοια της γυναίκας δεν είναι κάποια ψυχολογική νόσος αλλά ο ίδιος ο σύζυγός που θέλει όσο τίποτε άλλο να την ξαποστείλει για να καρπωθεί την περιουσία της.
Έτσι ακριβώς και ο Φιλντ προσπάθησε να πείσει τον Φάρκχαρ ότι τρελαινόταν, μετακινώντας ή σπάζοντας αντικείμενα μέσα στο σπίτι, διαγράφοντας επαφές τηλεφώνου και γράφοντας κρυφά μηνύματα στους καθρέφτες. Εν τω μεταξύ, ο Φάρκχαρ κατέγραφε την «πτώση» του σε ένα ημερολόγιο «Ήθελα να πεθάνω… Είδα πλήθος από φρικτά μαύρα έντομα» ενώ έλεγε στους φίλους του ότι ένιωθε σαν τον Βασιλιά Λήρ του Σαίξπηρ, ζώντας μέσα στον ψυχικό του κατήφορο. Ο Φιλντ, από την άλλη πλευρά, κινηματογραφούσε τον εραστή του υπό την επήρεια των ουσιών, διασκέδαζε βλέποντας τον να υποφέρει και «χειροκροτούσε» τις αυτοκτονικές τάσεις, που ο ίδιος του είχε φυτέψει στο μυαλό.
Το σατανικό σχέδιο του Φιλντ για την εξόντωση του Φάρκχαρ έληξε στις 26 Οκτωβρίου του 2015 όταν ο πρώην μυθιστοριογράφος βρέθηκε νεκρός στον καναπέ του από την παραδουλεύτρα του, συντροφιά με ένα μισοάδειο μπουκάλι ουίσκι. Ο ιατροδικαστής κατέγραψε το θάνατο του Φάρκχαρ «ως οξεία δηλητηρίαση από αλκοόλ», ο Φιλντ πήρε το μερίδιο του από τη διαθήκη και στη συνέχεια έστρεψε την αρρωστημένη προσοχή του σε μία γειτόνισσα του Φάρκχαρ, συνταξιούχο διευθύντρια σχολείου, την 81χρονη Αν Μουρ-Μάρτιν Το επόμενο θύμα και η ώρα της αποκάλυψης
Μέσα σε διάστημα μικρότερο των επτά μηνών μετά τον θάνατο του Φάρκχαρ, η ερωτοχτυπημένη γειτόνισσα Αν Μουρ-Μάρτιν έδωσε στον Φιλντ 4.400 λίρες για να αγοράσει αυτοκίνητο ενώ τρεις μήνες αργότερα του κατέθεσε το ποσό των 27.000 λιρών για ένα «μηχάνημα αιμοκάθαρσης νεφρού» για τον μικρότερο αδερφό του, Τομ.
Όταν όλα αποκαλύφθηκαν, ο αδερφός του Φιλντ αθωώθηκε από την κατηγορία της συνέργειας στη δολοφονία μαζί με τον φίλο του Φιλντ, τον «μάγο» Μάρτιν Σμιθ, που βρέθηκε με ένα αντίγραφο της διαθήκης της 99χρονης χήρας Ελίζαμπεθ Ζετλ, σπιτονοικοκυράς του Σμιθ. Η Ελίζαμπεθ Ζετλ ήταν ένα από τα 100 ονόματα σε μια λίστα («Πελάτες») που φτιάχτηκε από τον Φιλντ και περιελάμβανε άτομα που «μπορεί να του ήταν χρήσιμα»! Ο κατάλογος περιελάμβανε, μεταξύ άλλων, τους γονείς του, τους παππούδες και τις γιαγιάδες του, τα αδέλφια του αλλά και τον ίδιο τον Σμιθ ο οποίος ισχυρίστηκε ότι ο Φιλντς τον χειραγωγούσε όπως ακριβώς και όλον τον κόσμο.
Η Άννα Μουρ-Μάρτιν περιγράφηκε από την κουνιάδα της ως «ερωτοχτυπημένη έφηβη»: «Είπε ότι τον αγαπούσε. Είπε ότι κάθονταν μαζί στον καναπέ και έβαζε το χέρι του γύρω της και παιχνίδιζε τις βλεφαρίδες του στο μάγουλό της… Ήταν σαν να ήταν υπνωτισμένη από αυτόν». Η Άννα Μουρ-Μάρτιν ήταν βαθιά θρησκευόμενη, μοναχική και ευάλωτη, μία τέλεια υποψήφια για ένα ακόμη «Gas Light». Ο Φιλντ έγραφε μηνύματα στον καθρέφτη της, που της «έλεγαν» να αλλάξει τη διαθήκη της (η Μουρ-Μάρτιν πίστευε ότι ήταν σταλμένα από τον Θεό!), γέμισε το σπίτι με δικές του ζωγραφιές και φωτογραφίες του ενώ της αγόρασε ένα σεξουαλικό παιχνίδι φωτογραφίζοντας την κάθε φορά που το χρησιμοποιούσε, χωρίς ωστόσο εκείνη να το γνωρίζει.
Μέχρι τον Δεκέμβριο του 2016, η Μάρτιν, είχε αλλάξει τη διαθήκη της, παραχωρώντας στον Φιλντ ολόκληρη την περιουσία της. Τα πράγματα ωστόσο αυτή την φορά θα εξελίσσονταν διαφορετικά απ’ ό,τι ο Φιλντ φανταζόταν. Τον Φεβρουάριο 2017, καθώς η Μάρτιν αναρρώνει στο σπίτι της μετά από ένα λιποθυμικό επεισόδιο, -είχε προηγηθεί η μεταφορά της σε νοσοκομείο ύστερα από μία ανεξήγητη επιληπτική κρίση- η ανιψιά της, Ανν Μαρί Μπλέικ, μαθαίνοντας από τη θεία της για τα μηνύματα στον καθρέφτη, ήρθε σε επαφή με την αστυνομία της Thames Valley κατηγορώντας τον Φιλντ ότι εξώθησε τη θεία της να αλλάξει τη διαθήκη της.
Αμέσως απαγορεύθηκε στον Φιλντ να βλέπει την Μάρτιν ενώ η ίδια, συνειδητοποιώντας πλέον ότι είχε εξαπατηθεί, διέγραψε τον Φιλντ από τη διαθήκη της. Η Άννα Μουρ-Μάρτιν πέθανε με την καρδιά κομμάτια και ταπεινωμένη δύο εβδομάδες αργότερα στις 11 Μαΐου του 2017.
Με το που έκανε τη σύνδεση ανάμεσα στην Μάρτιν, τον Φάρκχαρ και τον Φιλντ, η Αστυνομία διέταξε την εκταφή του Φάρκχαρ προκειμένου να γίνει νέα ιατροδικαστική εξέταση. Ύστερα από λίγο, η τοξικολογική ανάλυση έδειξε ότι ο Φάρκχαρ, δύο μήνες πριν πεθάνει, είχε εκτεθεί επανειλημμένως σε βαριά ηρεμιστικά. Ο ιατροδικαστής τόνισε δε ότι ήταν πολύ πιθανό ο θάνατος του Φάρκχαρ να επήλθε από ασφυξία που προκλήθηκε από κάποιο μαξιλάρι.
Στις 9 Αυγούστου του 2019, ο Μπεν Φιλντ καταδικάστηκε για τη δολοφονία του Πίτερ Φάρκχαρ ενώ αθωώθηκε για τη δολοφονία της Ανν Μουρ-Μάρτιν, παρά το ότι «είναι αναμφισβήτητα υπεύθυνος για την ψυχολογική της κατάρρευση που την οδήγησε με γοργούς ρυθμούς στο θάνατο… Ο υπεύθυνος της έρευνας Μαρκ Γκλόβερ, ένας συνταξιούχος επικεφαλής επιθεωρητής ντετέκτιβ, δήλωσε ότι ο Φιλντ ταιριάζει απόλυτα με το προφίλ ενός ψυχοπαθούς: «Σκληρός, ραδιούργος, χειριστικός, απατεώνας. Δεν νομίζω ότι το σατανικός είναι μια λέξη ικανή να τον περιγράψει». Ο Φιλντ καταδικάστηκε σε ισόβια κάθειρξη με ελάχιστο όριο έκτισης ποινής τα 36 χρόνια. Σήμερα ζητά τη ζωή του πίσω. Δεν φαίνεται να τον ακούει κανείς…
anatakti
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Το αδιαχώρητο έξω από καταστήματα «take away» ποτά - Φωτος
ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Σε δημοπρασία το Defender του Bond
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
