2020-08-26 20:57:21
Γράφει ο π. Ηλίας Μάκος
Δεν είναι γνωστός ο μάρτυρας Λούκιος, που η μνήμη του εορτάζεται στις 20 Αυγούστου, αλλά, ούτε συνηθισμένο είναι ένας βουλευτής να μαρτυρά για τον Χριστό και να αγιάζει.
Μπορεί η εποχή μας να είναι διαφορετική από τα τέλη και τα τέλη του 2ου αιώνα και τις αρχές του 3ου αιώνα, που έζησε ο Λούκιος, αλλά οι συμβολισμοί δεν αλλάζουν.
Ειδωλολάτρης ήταν ο Λούκιος και βουλευτής στην Κυρήνη της Λιβύης. Πριν γίνει Χριστιανός ήδη ξεχώριζε για το ήθος του, την εντιμότητά του, αλλά και τη φιλανθρωπία. Είχε, δηλαδή, τις προϋποθέσεις από τα είδωλα να διαβεί στην προσκύνηση του αληθινού Θεού.
Και δόθηκε η αφορμή, όταν ο Επίσκοπος Κυρήνης Θεόδωρος μαρτύρησε, διακηρύσσοντας την πίστη του στην Ανάσταση του Χριστού.
Ο Λούκιος κατάλαβε ότι ο δρόμος της αθανασίας παραμένει διάπλατα ανοιχτός και ο Θεός προσκαλεί τον άνθρωπο να τον διαβεί, παίρνοντάς του από τον ώμο το φορτίο της αμαρτίας, μέσα στο οποίο κρύβεται ο θάνατος.
Και απομένει στην ελεύθερη εκλογή του ανθρώπου να ακολουθήσει τον Αναστάντα. Αυτό έπραξε και ο Λούκιος. Βαπτίστηκε Χριστιανός.
Πόσο σπουδαία, θεώρησε την ευλογία της άφεσης των αμαρτιών, που του χαρίστηκε με το Βάπτισμα.
Βγήκε ολόλευκος και τελείως ανένοχος και καθαρός από την κολυμβήθρα, ξαναγεννήθηκε, χωρίς καμία κηλίδα. Με το Βάπτισμα άνοιξε η πύλη του Χριστιανισμού.
Και μετάλαβε την Ανάσταση και την έκανε προσωπική του νίκη, όταν οι διώκτες του, που δεν περίμεναν την αλλαγή του, του πήραν το κεφάλι.
Με το μαρτύριό του, αν και θανατώθηκε, ξέφυγε από το θάνατο, που είναι κατάσταση πτώσης, φθοράς, απόγνωσης. Και πέρασε στην Ανάσταση, που είναι είναι μυστήριο χαράς, ελευθερίας, θέωσης.
Ο Λούκιος, απελευθέρωσε τον εαυτό του από τις πολιτικές και θρησκευτικές σκοπιμότητες της εποχής του και διάλεξε την αναγέννησή του.
Μπορεί να μου τη χάρισε τη δόξα του κόσμου, αλλά με αυτή προόδευσε πνευματικά, με αυτή βρήκε το δρόμο προς τη Βασιλεία των Ουρανών και κέρδισε τη δόξα του Θεού.
Η αναγέννησή του είχε την προέλευση από τη χάρη του Αγίου Πνεύματος και έτσι προσέλαβε η ψυχή του νέα μορφή και νέα ζωή.
Δεν αποθαρρύνθηκε και δεν απελπίστηκε και δεν κλονίστηκε όταν από βουλευτής έγινε ένας ταπεινός δούλος του Κυρίου. Δέχθηκε πρόθυμα και ευχάριστα τη μεγάλη κλήση της αγάπης Του.
Να, λοιπόν, το δίδαγμα από το βίο του. Να αφήνουμε τον εαυτό μας, τη ζωή μας και τη δράση μας να φέρεται, να οδηγείται από τα βήματα της θείας βούλησης. Να αναθέτουμε τα πάντα στην πρόνοια του Θεού, χωρίς επιφυλάξεις.
Όσοι αρνούμαστε και αδιαφορούμε για μια φωτιστική και αγιαστική ζωή και δεν την λαμβάνουμε υπ' όψιν μας, όπως γίνεται τελευταίως, ζούμε στο σκοτάδι και στη συμφορά της ψυχικής νέκρωσης και ας είμαστε λουσμένοι στα φώτα του υλικού πολιτισμού.
Αντίθετα όσοι την πιστεύουμε και την εγκολπωνόμαστε, όπως ο Λούκιος, γνωρίζουμε γιατί ζούμε, πως να ζούμε, αλλά και πως να πεθαίνουμε.
Πηγή: romfea
paraklisi
Δεν είναι γνωστός ο μάρτυρας Λούκιος, που η μνήμη του εορτάζεται στις 20 Αυγούστου, αλλά, ούτε συνηθισμένο είναι ένας βουλευτής να μαρτυρά για τον Χριστό και να αγιάζει.
Μπορεί η εποχή μας να είναι διαφορετική από τα τέλη και τα τέλη του 2ου αιώνα και τις αρχές του 3ου αιώνα, που έζησε ο Λούκιος, αλλά οι συμβολισμοί δεν αλλάζουν.
Ειδωλολάτρης ήταν ο Λούκιος και βουλευτής στην Κυρήνη της Λιβύης. Πριν γίνει Χριστιανός ήδη ξεχώριζε για το ήθος του, την εντιμότητά του, αλλά και τη φιλανθρωπία. Είχε, δηλαδή, τις προϋποθέσεις από τα είδωλα να διαβεί στην προσκύνηση του αληθινού Θεού.
Και δόθηκε η αφορμή, όταν ο Επίσκοπος Κυρήνης Θεόδωρος μαρτύρησε, διακηρύσσοντας την πίστη του στην Ανάσταση του Χριστού.
Ο Λούκιος κατάλαβε ότι ο δρόμος της αθανασίας παραμένει διάπλατα ανοιχτός και ο Θεός προσκαλεί τον άνθρωπο να τον διαβεί, παίρνοντάς του από τον ώμο το φορτίο της αμαρτίας, μέσα στο οποίο κρύβεται ο θάνατος.
Και απομένει στην ελεύθερη εκλογή του ανθρώπου να ακολουθήσει τον Αναστάντα. Αυτό έπραξε και ο Λούκιος. Βαπτίστηκε Χριστιανός.
Πόσο σπουδαία, θεώρησε την ευλογία της άφεσης των αμαρτιών, που του χαρίστηκε με το Βάπτισμα.
Βγήκε ολόλευκος και τελείως ανένοχος και καθαρός από την κολυμβήθρα, ξαναγεννήθηκε, χωρίς καμία κηλίδα. Με το Βάπτισμα άνοιξε η πύλη του Χριστιανισμού.
Και μετάλαβε την Ανάσταση και την έκανε προσωπική του νίκη, όταν οι διώκτες του, που δεν περίμεναν την αλλαγή του, του πήραν το κεφάλι.
Με το μαρτύριό του, αν και θανατώθηκε, ξέφυγε από το θάνατο, που είναι κατάσταση πτώσης, φθοράς, απόγνωσης. Και πέρασε στην Ανάσταση, που είναι είναι μυστήριο χαράς, ελευθερίας, θέωσης.
Ο Λούκιος, απελευθέρωσε τον εαυτό του από τις πολιτικές και θρησκευτικές σκοπιμότητες της εποχής του και διάλεξε την αναγέννησή του.
Μπορεί να μου τη χάρισε τη δόξα του κόσμου, αλλά με αυτή προόδευσε πνευματικά, με αυτή βρήκε το δρόμο προς τη Βασιλεία των Ουρανών και κέρδισε τη δόξα του Θεού.
Η αναγέννησή του είχε την προέλευση από τη χάρη του Αγίου Πνεύματος και έτσι προσέλαβε η ψυχή του νέα μορφή και νέα ζωή.
Δεν αποθαρρύνθηκε και δεν απελπίστηκε και δεν κλονίστηκε όταν από βουλευτής έγινε ένας ταπεινός δούλος του Κυρίου. Δέχθηκε πρόθυμα και ευχάριστα τη μεγάλη κλήση της αγάπης Του.
Να, λοιπόν, το δίδαγμα από το βίο του. Να αφήνουμε τον εαυτό μας, τη ζωή μας και τη δράση μας να φέρεται, να οδηγείται από τα βήματα της θείας βούλησης. Να αναθέτουμε τα πάντα στην πρόνοια του Θεού, χωρίς επιφυλάξεις.
Όσοι αρνούμαστε και αδιαφορούμε για μια φωτιστική και αγιαστική ζωή και δεν την λαμβάνουμε υπ' όψιν μας, όπως γίνεται τελευταίως, ζούμε στο σκοτάδι και στη συμφορά της ψυχικής νέκρωσης και ας είμαστε λουσμένοι στα φώτα του υλικού πολιτισμού.
Αντίθετα όσοι την πιστεύουμε και την εγκολπωνόμαστε, όπως ο Λούκιος, γνωρίζουμε γιατί ζούμε, πως να ζούμε, αλλά και πως να πεθαίνουμε.
Πηγή: romfea
paraklisi
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Έκλεψαν στον εμφύλιο την Κάρα του Οσίου Συμεών και βρέθηκε θαυματουργικά
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
