2020-09-03 09:58:02
Προεκλογική ρελάνς από τον ένοικο του Λευκού Οίκου με βασική στόχευση να αποδομήσει τη δυναμική Μπάιντεν παρουσιάζοντάς τον ως «λίγο και μαλθακό» - Με τα μεγάλα αγκάθια
του κορωνοϊού, του ρατσισμού και της ύφεσης να έχουν πληγώσει ανεπανόρθωτα το προφίλ του, βάζει μπροστά τη Μελάνια για να ξαναμασήσει την καραμέλα της «Μεγάλης Αμερικής»
«Κάναμε ακριβώς το σωστό πράγμα και σώσαμε εκατομμύρια ζωές», είπε με τη γνώριμη ναπολεόντεια αλαζονεία του ο Ντόναλντ Τραμπ στο συνέδριο του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος, όπου και τυπικά έλαβε το χρίσμα για να διεκδικήσει ξανά την προεδρία. Είναι άλλο πράγμα να το πιστεύει αυτό ο ίδιος, και άλλο να το πιστέψουν και να τον επιβραβεύσουν τόσοι Αμερικανοί, ώστε να του δώσουν μια δεύτερη πενταετία στον Λευκό Οίκο.
Είναι διαπιστωμένο όχι μόνο από ψυχοπαθολογική διάγνωση, αλλά ακόμα και από απλές παρατηρήσεις λογικών ανθρώπων ότι ο Τραμπ έχει ταλέντο στο να πραγματοποιεί πολλά και συχνά άλματα μεταξύ των φαντασιώσεών του.
Από τον Κήπο των Ρόδων στον Λευκό Οίκο, η Μελάνια Τραμπ κάνει έκκληση να επικρατήσει ηρεμία και συναίνεση, υποσχόμενη ότι ο σύζυγός της θα σώσει τελικά τους Αμερικανούς από τον εφιάλτη του κορωνοϊού, θα επιβάλλει την κοινωνική δικαιοσύνη και θα κάνει την Αμερική «great again
Οπως γράφει στη στήλη του στους «New York Times» ο Νίκολας Κριστόφ, με την τελευταία βεβαιότητά του για απόλυτα επιτυχημένη διαχείριση της κρίσης υγείας ο Τραμπ μεταπήδησε από τη φαντασίωση του «απλή γρίπη είναι, θα περάσει» στη νέα φαντασίωση ότι ήδη έχει σώσει τους συμπολίτες του από τον φοβερό ιό. «Πρόκειται για τόσο εξωφρενική στρέβλωση που προσβάλλει τη μνήμη σχεδόν 180.000 ανθρώπων που έχουν πεθάνει εδώ από τον COVID».
Και όπως είπε στον αρθρογράφο ο Πίτερ Τζέι Χότεζ, από τους πιο διακεκριμένους επιστήμονες στην Αμερική (παιδίατρος, με πολλές δραστηριότητες σε θέματα παγκόσμιας υγιεινής, εμβολιασμού και παραμελημένων τροπικών ασθενειών), «η κυβέρνηση Τραμπ είναι αποκλειστικά υπεύθυνη για τη μεγαλύτερη αποτυχία στη δημόσια υγεία τα τελευταία 100 χρόνια στις ΗΠΑ».
Πέρα όμως από τα άλματα φαντασιώσεων του Τραμπ, αλλά και από τις τεκμηριωμένες βεβαιότητες της επιστημονικής και μη κοινότητας στην Αμερική για την ευθύνη του σ’ αυτή την κρίση, το ερώτημα είναι αν αρκούν αυτά για να χάσει τις εκλογές στις 3 Νοεμβρίου. Και πέραν αυτού, μπορεί κάποιος να πει, επομένως, ότι εάν δεν είχε «συμβεί» ο κορωνοϊός, o 74χρονος σήμερα επιχειρηματίας από τη Νέα Υόρκη θα είχε ήδη τη νίκη στην τσέπη του;
«Μάλλον», θα πουν πολλοί. Αλλά στην Αμερική του σήμερα οι απαντήσεις είναι όσο περίπλοκες είναι και οι απλές ερωτήσεις. Ισως γιατί εκείνοι που τις καθορίζουν (τις απαντήσεις) είναι άνθρωποι που πάντα υπήρχαν, ναι, αλλά πλέον έχουν συνασπιστεί σε ένα καινούριο ρεύμα, πρωτοφανές για τη χώρα: αυτό του «τραμπισμού». Ρεύμα που έχει όλα τα αταξινόμητα και απρόβλεπτα χαρακτηριστικά του προσώπου που τα εκπροσωπεί, αλλά και εύκολα ανιχνεύσιμα κύτταρα φανατισμού και οπαδισμού. Πρόκειται μάλιστα και για νέα κύτταρα, όχι μόνο γερασμένα και συντηρητικά.
Οι νέοι ψηφοφόροι του Τραμπ
Πριν από λίγες μέρες, παραμονές του συνεδρίου του κόμματος, στην πόλη Σάρλοτ της Βόρειας Καρολάινα, το BBC μίλησε με πολλούς νεαρούς Ρεπουμπλικανούς.
Συνοπτικά, οι περισσότεροι νέοι ψηφοφόροι πιστεύουν ότι ο Τραμπ έχει φέρει «φρεσκάδα και ζωηράδα» στο κόμμα. Οτι «είναι αυθεντικός». Οτι «αυτό που σκέφτεται το λέει». Οτι «είναι ενεργός στα σόσιαλ μίντια, ιδίως στο τουίτερ». Οτι «λύνει προβλήματα αμέσως, δεν τα αφήνει να λιμνάζουν». Και τέλος, ότι θα τον ψήφιζαν ακόμα κι αν ήταν υποψήφιος των Δημοκρατικών.
Σε αυτό το κοινό, μαζί και στους μεσοαστούς των Μεσοδυτικών Πολιτειών, που είναι από απλοί συντηρητικοί μέχρι και υπερ-εθνικιστές και ξενοφοβικοί, απευθύνεται ο Τραμπ, χρησιμοποιώντας όσο πιο σκληρή, ενίοτε και προκλητική/χυδαία, γλώσσα διαθέτει το επικοινωνιακό του οπλοστάσιο. Στην ομιλία του στην τελευταία μέρα του συνεδρίου, αργά την Πέμπτη, έπαιξε δυνατά το χαρτί «θα ξανακάνουμε το οικονομικό θαύμα και θα ξαναγίνει η Αμερική μεγάλη».
Η επιχείρηση επανεκλογής
Οσα παραθέσαμε ως τώρα, και άλλα που ακολουθούν, είναι από τα απόνερα του Συνεδρίου των Ρεπουμπλικανών. Τι ειπώθηκε και τι προβλήθηκε εκεί. Και είναι προφανές από αυτά ότι το στρατόπεδο του Τραμπ επενδύει σε επιδιορθώσεις-χειρουργικές παρεμβάσεις της προσωπικότητάς του και στο να παρουσιάσει τα όχι λίγα κουσούρια του περίπου ως παραστρατημένα προτερήματα!
Ολοι ξέρουμε -το δείχνουν περίτρανα και οι δημοσκοπήσεις- ότι, εκτός από την τραγική εκ μέρους του διαχείριση της πανδημικής κρίσης (πάνω από 6 εκατομμύρια κρούσματα, οι θάνατοι γύρω στους 185.000), τον βαραίνουν ακόμα πολλά στη μάχη του να ξαναγίνει πρόεδρος.
Ενδεικτικά: Ο τρόπος που αντιμετώπισε τη δολοφονία του Αφροαμερικανού Τζορτζ Φλόιντ, η στάση και η συμπεριφορά του εναντίον των γυναικών (κάποιες τις έχει πει «σκυλιά» και άλλες «χοντρά γουρούνια»), ότι δεν γνωρίζει τα δημοκρατικά όριά του στην άσκηση εξουσίας και άλλα πολλά.
Στο συνέδριο του Σάρλοτ επιχειρήθηκε ένα μάλλον άγαρμπο λίφτινγκ σε μερικά από αυτά και σε άλλα μια όχι και τόσο πειστική παρουσίαση ενός πιο ανθρώπινου προσώπου. Η Κέιλι ΜακΕνανι, υπεύθυνη του Γραφείου Τύπου του Λευκού Οίκου, αναφέρθηκε σε προσωπικό της περιστατικό (έκανε προληπτική μαστεκτομή επειδή, λέει, ήταν σε ομάδα υψηλού κινδύνου για καρκίνο) για να πει ότι «αυτός ο πρόεδρος είναι στο πλευρό κάθε Αμερικανού και Αμερικανίδας που έχουν προδιάθεση για καρκίνο» και ότι είναι τόσο τρυφερός που «αμέσως μετά την επέμβασή μου τηλεφώνησε για να δει αν ήμουν καλά».
Την περασμένη Τρίτη, σε μια εμφανή προσπάθειά του να διορθώσει την κακή εικόνα του μετά τη δολοφονία του Τζορτζ Φλόιντ, ο Ντόναλντ Τραμπ ανακοίνωσε, μέσω ενός 7λεπτου βίντεο, λίγη ώρα πριν από την έναρξη της δεύτερης ημέρας του συνεδρίου, την απονομή χάριτος σε έναν Αφροαμερικανό άνδρα, τον Τζον Πόντερ, ο οποίος είχε καταδικαστεί για ληστεία τράπεζας στη Νεβάδα και τώρα διευθύνει μια μη κερδοσκοπική εταιρεία υπέρ των δικαιωμάτων των φυλακισμένων.
Με κεντρικό σύνθημα το «Black Lives Matter», η ομάδα του Γιάννη Αντετοκούνμπο ανακοινώνει την απόφασή της να μην κατέβει στα play offs
Ο ξεσηκωμός των Αφροαμερικανών
Το χάπενινγκ αυτό, που στήθηκε για να διορθώσει «τις ρατσιστικές ουλές που οι αντίπαλοι προκάλεσαν στο πρόσωπο του προέδρου μας», όπως λένε οι υποστηρικτές του, αποδείχτηκε μάλλον ατυχές, αφού την παραμονή της έναρξης του συνεδρίου, στην πόλη του Ουισκόνσιν, ένας μαύρος άνδρας, ο Τζέικομπ Μπλέικ, 29 ετών, πυροβολήθηκε πολλές φορές στην πλάτη από λευκό αστυνομικό την ώρα που έμπαινε στο αυτοκίνητό του, στο οποίο βρίσκονταν τα τρία του παιδιά. Ο Μπλέικ νοσηλεύεται σε νοσοκομείο βαριά τραυματισμένος, και πιστεύεται πως εάν ζήσει θα μείνει παράλυτος από τη μέση και κάτω.
Από εκείνη τη στιγμή ξεκίνησε νέος κύκλος βίαιων διαδηλώσεων διαμαρτυρίας, με το ίδιο σύνθημα με εκείνο για τον Τζορτζ Φλόιντ: «Οι ζωές των μαύρων μετράνε». Εναντίον των διαδηλωτών τάχθηκαν ομάδες λευκών ένοπλων νεαρών και ένας 17χρονος φέρεται να πυροβόλησε εναντίον αυτών σκοτώνοντας δύο.
Ο Ντόναλντ Τραμπ έδωσε ξανά εντολή να επιβληθεί «τάξη και ασφάλεια» στους δρόμους, ενώ οι επικοινωνιολόγοι του διέψευσαν ότι ο φερόμενος δολοφόνος των διαδηλωτών ήταν θαυμαστής του προέδρου. Δημοσιεύτηκε στο Instagram φωτογραφία του δράστη στην πρώτη σειρά προεκλογικής εκδήλωσης του Τραμπ στην Αϊόβα, αλλά το επιτελείο του επιμένει ότι «δεν έχει καμία σχέση με την προεκλογική μας καμπάνια».
Μέσα σε αυτό το κακό κλίμα πήρε τον λόγο στο συνέδριο, από τον Κήπο των Ρόδων στον Λευκό Οίκο, η Μελάνια Τραμπ και έκανε έκκληση να επικρατήσει ηρεμία και συναίνεση.
Η Σλοβένα σύζυγος του προέδρου, αφού αναφέρθηκε στα θύματα του COVID-19 και εξέφρασε τα συλλυπητήριά της στους συγγενείς και φίλους τους, προσπάθησε να επιδιορθώσει και αυτή το τρωθέν ίματζ του προέδρου λέγοντας ότι «η κυβέρνηση του ανδρός μου δεν θα σταματήσει να αγωνίζεται μέχρις ότου υπάρξει αποτελεσματική θεραπεία ή εμβόλιο». Και παρακάτω, «ο Ντόναλντ δεν θα ησυχάσει μέχρις ότου κάνει ό,τι περνά από το χέρι του για να φροντίσει κάθε έναν που έχει πληγεί από αυτή την τρομερή πανδημία».
Οσο για τα πρόσφατα περιστατικά βίας κατά Αφροαμερικανών από λευκούς αστυνομικούς, παραδέχτηκε ότι «δεν είμαστε υπερήφανοι για μερικές σκοτεινές σελίδες της Ιστορίας της χώρας μας», αλλά ήταν πασιφανές ότι η Μελάνια διάβαζε προσεκτικά τα λόγια που ήταν γραμμένα μπροστά της και τα έλεγε με τέτοιον τρόπο ώστε να καταλάβει ο κόσμος ότι ήταν λόγια που δεν θα μπορούσε να πει ο σύζυγός της.
Εάν η αστυνομική βία συσπειρώνει εναντίον του Τραμπ ένα μεγάλο μέρος της αμερικανικής κοινής γνώμης, ένα εξίσου υψηλό ποσοστό έχει καμάρι του το πρότυπο ενός σκληρού μπάτσου που παίρνει τον νόμο στα χέρια του και τον επιβάλει.
Το ακροδεξιό πρόσωπο της Αμερικής βγήκε από την προστατευμένη και επιλεκτική αυτοαπομόνωσή της, και φαίνεται πως βρήκε στον Τραμπ κάποιον που να μπορεί να ταυτιστεί μαζί του. Δεν είναι αμελητέο αυτό το πρόσωπο. Ούτε σε αριθμητική δύναμη, ούτε σε συμπεριφορική ασκήμια. Η Μελάνια Τραμπ δείχνει μεν να αποστασιοποιείται από αυτό το «φαινόμενο», ή τουλάχιστον να αποτελεί μια φωνή που θα μαλακώνει τις κακές εντυπώσεις.
Προέτρεψε τους πολίτες να δουν στο πρόσωπο του άνδρα της έναν άνθρωπο «που δεν θα σταματήσει να αγωνίζεται για εσάς και την οικογένειά σας». Είναι λόγια που θα ακουστούν πολλές φορές μέχρι την τελική αναμέτρηση και που έχουν ζυγιστεί καλά από τους επικοινωνιολόγους. Απευθύνονται σε όλους, αλλά στοχεύουν σε ορισμένους. Τους λευκούς Αμερικανούς πολίτες που τον ψήφισαν την πρώτη φορά και που έχουν γίνει τώρα απόστολοί του (οι δημοσκοπήσεις εμφανίζουν σταθερή υποστήριξη στις λεγόμενες Μεσοπολιτείες όπου θριάμβευσε πριν από περίπου 5 χρόνια), και ελπίζουν να προσηλυτίσουν και άλλους.
Η πρώτη κυρία έδωσε τροφή σε αυτούς τους «αποστόλους του Τραμπ». Τι να λένε σε γνωστούς και φίλους: ότι «δουλεύει σκληρά, μέρα και νύχτα, για να ξανακάνει την Αμερική μεγάλη πάλι» και ότι «παρά τις άνευ προηγουμένου επιθέσεις από αντιπάλους και ΜΜΕ, δεν θα τα παρατήσει ποτέ».
Ο Τζο Μπάιντεν με την υποψήφια αντιπρόεδρο Καμάλα Χάρις που αποδεικνύεται ισχυρό χαρτί στον προεκλογικό αγώνα των Δημοκρατικών, κυρίως εκ του γεγονότος ότι ο Τραμπ δυσκολεύεται να βρει κάτι σοβαρό να της προσάψει και να τη χτυπήσει
Ο «λίγος και μαλθακός» Μπάιντεν
Το στρατόπεδο Τραμπ ποντάρει πολύ σ’ αυτό το δυναμικό, όπως το προβάλλει, πρόσωπο του προέδρου και ήδη έχει αρχίσει να το αντιπαραβάλλει με «το εξασθενημένο πρόσωπο του Μπάιντεν». Η γραμμή είναι να πειστούν οι Αμερικανοί: (α) ότι η χώρα τους κινδυνεύει, δεν έχει σημασία από ποιους, (β) ότι το «οικονομικό θαύμα» που αυτός πέτυχε προ κορωνοϊού «οι αριστεροί θα το γκρεμίσουν» και (γ) ότι για το όραμα «μιας κραταιάς Αμερικής» ο αντίπαλός του «είναι λίγος και παλιωμένος».
Ο υποψήφιος των Δημοκρατικών είναι μόλις 3 χρόνια μεγαλύτερος από τον Τραμπ, αλλά, παρακολουθώντας την προεκλογική ρότα του επιτελείου του τωρινού προέδρου, είναι σαφές ότι θα αναδείξουν και αυτή τη διαφορά ως αδυναμία του. Είναι αλήθεια ότι οι τόνοι του Μπάιντεν είναι πολύ πιο χαμηλοί - σίγουρα δεν είναι απρόβλεπτος όπως ο νυν οδοστρωτήρας πρόεδρος. Ξέρεις τι θα πει, ξέρεις πώς θα το πει και ακόμα και αν χρησιμοποιήσει σκληρά λόγια, δεν θα τον πεις δυναμικό. Αυτό το επίθετο το αγαπούν πολύ οι Αμερικανοί Οι έγκυροι πολιτικοί παρατηρητές περιμένουν από τον υποψήφιο των Δημοκρατικών να δείξει όχι μόνο ότι μπορεί να νικήσει τον Τραμπ, αλλά κυρίως να επουλώσει τις πληγές που αυτός έχει επιφέρει στο έθνος. Ταυτόχρονα, όμως, θέλουν να επιδείξει έστω και λίγη από τη δυναμική του αντιπάλου του - αυτή δηλαδή που ακόμα και οι φανατικοί αντίπαλοι του Τραμπ αναγνωρίζουν.
Οι παράγοντες που λειτουργούν υπέρ του Μπάιντεν είναι: (α) ότι χαίρει γενικής εκτίμησης ως πολιτικός - ο χαρακτηρισμός που ακούγεται περισσότερο γι' αυτόν είναι ότι είναι decent guy, αξιοπρεπής τύπος. (β) Οτι, εκτός από τον καλλιτεχνικό κόσμο, τους ακαδημαϊκούς και τους διανοούμενους, έχει μαζί του τώρα ένα μεγάλο κομμάτι των Αφροαμερικανών και ισπανόφωνων - θετική κρίνεται εδώ η επιλογή της γερουσιαστού Καμάλα Χάρις ως αντιπροέδρου του, κυρίως εκ του γεγονότος ότι ο Τραμπ δυσκολεύεται να βρει κάτι σοβαρό να της προσάψει και να τη χτυπήσει. Και (γ) ότι έχει οικονομική στήριξη και δύναμη να αντιμετωπίσει τον αντίπαλό του, που είναι σίγουρο ότι θα τα δώσει όλα.
anatakti
του κορωνοϊού, του ρατσισμού και της ύφεσης να έχουν πληγώσει ανεπανόρθωτα το προφίλ του, βάζει μπροστά τη Μελάνια για να ξαναμασήσει την καραμέλα της «Μεγάλης Αμερικής»
«Κάναμε ακριβώς το σωστό πράγμα και σώσαμε εκατομμύρια ζωές», είπε με τη γνώριμη ναπολεόντεια αλαζονεία του ο Ντόναλντ Τραμπ στο συνέδριο του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος, όπου και τυπικά έλαβε το χρίσμα για να διεκδικήσει ξανά την προεδρία. Είναι άλλο πράγμα να το πιστεύει αυτό ο ίδιος, και άλλο να το πιστέψουν και να τον επιβραβεύσουν τόσοι Αμερικανοί, ώστε να του δώσουν μια δεύτερη πενταετία στον Λευκό Οίκο.
Είναι διαπιστωμένο όχι μόνο από ψυχοπαθολογική διάγνωση, αλλά ακόμα και από απλές παρατηρήσεις λογικών ανθρώπων ότι ο Τραμπ έχει ταλέντο στο να πραγματοποιεί πολλά και συχνά άλματα μεταξύ των φαντασιώσεών του.
Από τον Κήπο των Ρόδων στον Λευκό Οίκο, η Μελάνια Τραμπ κάνει έκκληση να επικρατήσει ηρεμία και συναίνεση, υποσχόμενη ότι ο σύζυγός της θα σώσει τελικά τους Αμερικανούς από τον εφιάλτη του κορωνοϊού, θα επιβάλλει την κοινωνική δικαιοσύνη και θα κάνει την Αμερική «great again
Οπως γράφει στη στήλη του στους «New York Times» ο Νίκολας Κριστόφ, με την τελευταία βεβαιότητά του για απόλυτα επιτυχημένη διαχείριση της κρίσης υγείας ο Τραμπ μεταπήδησε από τη φαντασίωση του «απλή γρίπη είναι, θα περάσει» στη νέα φαντασίωση ότι ήδη έχει σώσει τους συμπολίτες του από τον φοβερό ιό. «Πρόκειται για τόσο εξωφρενική στρέβλωση που προσβάλλει τη μνήμη σχεδόν 180.000 ανθρώπων που έχουν πεθάνει εδώ από τον COVID».
Και όπως είπε στον αρθρογράφο ο Πίτερ Τζέι Χότεζ, από τους πιο διακεκριμένους επιστήμονες στην Αμερική (παιδίατρος, με πολλές δραστηριότητες σε θέματα παγκόσμιας υγιεινής, εμβολιασμού και παραμελημένων τροπικών ασθενειών), «η κυβέρνηση Τραμπ είναι αποκλειστικά υπεύθυνη για τη μεγαλύτερη αποτυχία στη δημόσια υγεία τα τελευταία 100 χρόνια στις ΗΠΑ».
Πέρα όμως από τα άλματα φαντασιώσεων του Τραμπ, αλλά και από τις τεκμηριωμένες βεβαιότητες της επιστημονικής και μη κοινότητας στην Αμερική για την ευθύνη του σ’ αυτή την κρίση, το ερώτημα είναι αν αρκούν αυτά για να χάσει τις εκλογές στις 3 Νοεμβρίου. Και πέραν αυτού, μπορεί κάποιος να πει, επομένως, ότι εάν δεν είχε «συμβεί» ο κορωνοϊός, o 74χρονος σήμερα επιχειρηματίας από τη Νέα Υόρκη θα είχε ήδη τη νίκη στην τσέπη του;
«Μάλλον», θα πουν πολλοί. Αλλά στην Αμερική του σήμερα οι απαντήσεις είναι όσο περίπλοκες είναι και οι απλές ερωτήσεις. Ισως γιατί εκείνοι που τις καθορίζουν (τις απαντήσεις) είναι άνθρωποι που πάντα υπήρχαν, ναι, αλλά πλέον έχουν συνασπιστεί σε ένα καινούριο ρεύμα, πρωτοφανές για τη χώρα: αυτό του «τραμπισμού». Ρεύμα που έχει όλα τα αταξινόμητα και απρόβλεπτα χαρακτηριστικά του προσώπου που τα εκπροσωπεί, αλλά και εύκολα ανιχνεύσιμα κύτταρα φανατισμού και οπαδισμού. Πρόκειται μάλιστα και για νέα κύτταρα, όχι μόνο γερασμένα και συντηρητικά.
Οι νέοι ψηφοφόροι του Τραμπ
Πριν από λίγες μέρες, παραμονές του συνεδρίου του κόμματος, στην πόλη Σάρλοτ της Βόρειας Καρολάινα, το BBC μίλησε με πολλούς νεαρούς Ρεπουμπλικανούς.
Συνοπτικά, οι περισσότεροι νέοι ψηφοφόροι πιστεύουν ότι ο Τραμπ έχει φέρει «φρεσκάδα και ζωηράδα» στο κόμμα. Οτι «είναι αυθεντικός». Οτι «αυτό που σκέφτεται το λέει». Οτι «είναι ενεργός στα σόσιαλ μίντια, ιδίως στο τουίτερ». Οτι «λύνει προβλήματα αμέσως, δεν τα αφήνει να λιμνάζουν». Και τέλος, ότι θα τον ψήφιζαν ακόμα κι αν ήταν υποψήφιος των Δημοκρατικών.
Σε αυτό το κοινό, μαζί και στους μεσοαστούς των Μεσοδυτικών Πολιτειών, που είναι από απλοί συντηρητικοί μέχρι και υπερ-εθνικιστές και ξενοφοβικοί, απευθύνεται ο Τραμπ, χρησιμοποιώντας όσο πιο σκληρή, ενίοτε και προκλητική/χυδαία, γλώσσα διαθέτει το επικοινωνιακό του οπλοστάσιο. Στην ομιλία του στην τελευταία μέρα του συνεδρίου, αργά την Πέμπτη, έπαιξε δυνατά το χαρτί «θα ξανακάνουμε το οικονομικό θαύμα και θα ξαναγίνει η Αμερική μεγάλη».
Η επιχείρηση επανεκλογής
Οσα παραθέσαμε ως τώρα, και άλλα που ακολουθούν, είναι από τα απόνερα του Συνεδρίου των Ρεπουμπλικανών. Τι ειπώθηκε και τι προβλήθηκε εκεί. Και είναι προφανές από αυτά ότι το στρατόπεδο του Τραμπ επενδύει σε επιδιορθώσεις-χειρουργικές παρεμβάσεις της προσωπικότητάς του και στο να παρουσιάσει τα όχι λίγα κουσούρια του περίπου ως παραστρατημένα προτερήματα!
Ολοι ξέρουμε -το δείχνουν περίτρανα και οι δημοσκοπήσεις- ότι, εκτός από την τραγική εκ μέρους του διαχείριση της πανδημικής κρίσης (πάνω από 6 εκατομμύρια κρούσματα, οι θάνατοι γύρω στους 185.000), τον βαραίνουν ακόμα πολλά στη μάχη του να ξαναγίνει πρόεδρος.
Ενδεικτικά: Ο τρόπος που αντιμετώπισε τη δολοφονία του Αφροαμερικανού Τζορτζ Φλόιντ, η στάση και η συμπεριφορά του εναντίον των γυναικών (κάποιες τις έχει πει «σκυλιά» και άλλες «χοντρά γουρούνια»), ότι δεν γνωρίζει τα δημοκρατικά όριά του στην άσκηση εξουσίας και άλλα πολλά.
Στο συνέδριο του Σάρλοτ επιχειρήθηκε ένα μάλλον άγαρμπο λίφτινγκ σε μερικά από αυτά και σε άλλα μια όχι και τόσο πειστική παρουσίαση ενός πιο ανθρώπινου προσώπου. Η Κέιλι ΜακΕνανι, υπεύθυνη του Γραφείου Τύπου του Λευκού Οίκου, αναφέρθηκε σε προσωπικό της περιστατικό (έκανε προληπτική μαστεκτομή επειδή, λέει, ήταν σε ομάδα υψηλού κινδύνου για καρκίνο) για να πει ότι «αυτός ο πρόεδρος είναι στο πλευρό κάθε Αμερικανού και Αμερικανίδας που έχουν προδιάθεση για καρκίνο» και ότι είναι τόσο τρυφερός που «αμέσως μετά την επέμβασή μου τηλεφώνησε για να δει αν ήμουν καλά».
Την περασμένη Τρίτη, σε μια εμφανή προσπάθειά του να διορθώσει την κακή εικόνα του μετά τη δολοφονία του Τζορτζ Φλόιντ, ο Ντόναλντ Τραμπ ανακοίνωσε, μέσω ενός 7λεπτου βίντεο, λίγη ώρα πριν από την έναρξη της δεύτερης ημέρας του συνεδρίου, την απονομή χάριτος σε έναν Αφροαμερικανό άνδρα, τον Τζον Πόντερ, ο οποίος είχε καταδικαστεί για ληστεία τράπεζας στη Νεβάδα και τώρα διευθύνει μια μη κερδοσκοπική εταιρεία υπέρ των δικαιωμάτων των φυλακισμένων.
Με κεντρικό σύνθημα το «Black Lives Matter», η ομάδα του Γιάννη Αντετοκούνμπο ανακοινώνει την απόφασή της να μην κατέβει στα play offs
Ο ξεσηκωμός των Αφροαμερικανών
Το χάπενινγκ αυτό, που στήθηκε για να διορθώσει «τις ρατσιστικές ουλές που οι αντίπαλοι προκάλεσαν στο πρόσωπο του προέδρου μας», όπως λένε οι υποστηρικτές του, αποδείχτηκε μάλλον ατυχές, αφού την παραμονή της έναρξης του συνεδρίου, στην πόλη του Ουισκόνσιν, ένας μαύρος άνδρας, ο Τζέικομπ Μπλέικ, 29 ετών, πυροβολήθηκε πολλές φορές στην πλάτη από λευκό αστυνομικό την ώρα που έμπαινε στο αυτοκίνητό του, στο οποίο βρίσκονταν τα τρία του παιδιά. Ο Μπλέικ νοσηλεύεται σε νοσοκομείο βαριά τραυματισμένος, και πιστεύεται πως εάν ζήσει θα μείνει παράλυτος από τη μέση και κάτω.
Από εκείνη τη στιγμή ξεκίνησε νέος κύκλος βίαιων διαδηλώσεων διαμαρτυρίας, με το ίδιο σύνθημα με εκείνο για τον Τζορτζ Φλόιντ: «Οι ζωές των μαύρων μετράνε». Εναντίον των διαδηλωτών τάχθηκαν ομάδες λευκών ένοπλων νεαρών και ένας 17χρονος φέρεται να πυροβόλησε εναντίον αυτών σκοτώνοντας δύο.
Ο Ντόναλντ Τραμπ έδωσε ξανά εντολή να επιβληθεί «τάξη και ασφάλεια» στους δρόμους, ενώ οι επικοινωνιολόγοι του διέψευσαν ότι ο φερόμενος δολοφόνος των διαδηλωτών ήταν θαυμαστής του προέδρου. Δημοσιεύτηκε στο Instagram φωτογραφία του δράστη στην πρώτη σειρά προεκλογικής εκδήλωσης του Τραμπ στην Αϊόβα, αλλά το επιτελείο του επιμένει ότι «δεν έχει καμία σχέση με την προεκλογική μας καμπάνια».
Μέσα σε αυτό το κακό κλίμα πήρε τον λόγο στο συνέδριο, από τον Κήπο των Ρόδων στον Λευκό Οίκο, η Μελάνια Τραμπ και έκανε έκκληση να επικρατήσει ηρεμία και συναίνεση.
Η Σλοβένα σύζυγος του προέδρου, αφού αναφέρθηκε στα θύματα του COVID-19 και εξέφρασε τα συλλυπητήριά της στους συγγενείς και φίλους τους, προσπάθησε να επιδιορθώσει και αυτή το τρωθέν ίματζ του προέδρου λέγοντας ότι «η κυβέρνηση του ανδρός μου δεν θα σταματήσει να αγωνίζεται μέχρις ότου υπάρξει αποτελεσματική θεραπεία ή εμβόλιο». Και παρακάτω, «ο Ντόναλντ δεν θα ησυχάσει μέχρις ότου κάνει ό,τι περνά από το χέρι του για να φροντίσει κάθε έναν που έχει πληγεί από αυτή την τρομερή πανδημία».
Οσο για τα πρόσφατα περιστατικά βίας κατά Αφροαμερικανών από λευκούς αστυνομικούς, παραδέχτηκε ότι «δεν είμαστε υπερήφανοι για μερικές σκοτεινές σελίδες της Ιστορίας της χώρας μας», αλλά ήταν πασιφανές ότι η Μελάνια διάβαζε προσεκτικά τα λόγια που ήταν γραμμένα μπροστά της και τα έλεγε με τέτοιον τρόπο ώστε να καταλάβει ο κόσμος ότι ήταν λόγια που δεν θα μπορούσε να πει ο σύζυγός της.
Εάν η αστυνομική βία συσπειρώνει εναντίον του Τραμπ ένα μεγάλο μέρος της αμερικανικής κοινής γνώμης, ένα εξίσου υψηλό ποσοστό έχει καμάρι του το πρότυπο ενός σκληρού μπάτσου που παίρνει τον νόμο στα χέρια του και τον επιβάλει.
Το ακροδεξιό πρόσωπο της Αμερικής βγήκε από την προστατευμένη και επιλεκτική αυτοαπομόνωσή της, και φαίνεται πως βρήκε στον Τραμπ κάποιον που να μπορεί να ταυτιστεί μαζί του. Δεν είναι αμελητέο αυτό το πρόσωπο. Ούτε σε αριθμητική δύναμη, ούτε σε συμπεριφορική ασκήμια. Η Μελάνια Τραμπ δείχνει μεν να αποστασιοποιείται από αυτό το «φαινόμενο», ή τουλάχιστον να αποτελεί μια φωνή που θα μαλακώνει τις κακές εντυπώσεις.
Προέτρεψε τους πολίτες να δουν στο πρόσωπο του άνδρα της έναν άνθρωπο «που δεν θα σταματήσει να αγωνίζεται για εσάς και την οικογένειά σας». Είναι λόγια που θα ακουστούν πολλές φορές μέχρι την τελική αναμέτρηση και που έχουν ζυγιστεί καλά από τους επικοινωνιολόγους. Απευθύνονται σε όλους, αλλά στοχεύουν σε ορισμένους. Τους λευκούς Αμερικανούς πολίτες που τον ψήφισαν την πρώτη φορά και που έχουν γίνει τώρα απόστολοί του (οι δημοσκοπήσεις εμφανίζουν σταθερή υποστήριξη στις λεγόμενες Μεσοπολιτείες όπου θριάμβευσε πριν από περίπου 5 χρόνια), και ελπίζουν να προσηλυτίσουν και άλλους.
Η πρώτη κυρία έδωσε τροφή σε αυτούς τους «αποστόλους του Τραμπ». Τι να λένε σε γνωστούς και φίλους: ότι «δουλεύει σκληρά, μέρα και νύχτα, για να ξανακάνει την Αμερική μεγάλη πάλι» και ότι «παρά τις άνευ προηγουμένου επιθέσεις από αντιπάλους και ΜΜΕ, δεν θα τα παρατήσει ποτέ».
Ο Τζο Μπάιντεν με την υποψήφια αντιπρόεδρο Καμάλα Χάρις που αποδεικνύεται ισχυρό χαρτί στον προεκλογικό αγώνα των Δημοκρατικών, κυρίως εκ του γεγονότος ότι ο Τραμπ δυσκολεύεται να βρει κάτι σοβαρό να της προσάψει και να τη χτυπήσει
Ο «λίγος και μαλθακός» Μπάιντεν
Το στρατόπεδο Τραμπ ποντάρει πολύ σ’ αυτό το δυναμικό, όπως το προβάλλει, πρόσωπο του προέδρου και ήδη έχει αρχίσει να το αντιπαραβάλλει με «το εξασθενημένο πρόσωπο του Μπάιντεν». Η γραμμή είναι να πειστούν οι Αμερικανοί: (α) ότι η χώρα τους κινδυνεύει, δεν έχει σημασία από ποιους, (β) ότι το «οικονομικό θαύμα» που αυτός πέτυχε προ κορωνοϊού «οι αριστεροί θα το γκρεμίσουν» και (γ) ότι για το όραμα «μιας κραταιάς Αμερικής» ο αντίπαλός του «είναι λίγος και παλιωμένος».
Ο υποψήφιος των Δημοκρατικών είναι μόλις 3 χρόνια μεγαλύτερος από τον Τραμπ, αλλά, παρακολουθώντας την προεκλογική ρότα του επιτελείου του τωρινού προέδρου, είναι σαφές ότι θα αναδείξουν και αυτή τη διαφορά ως αδυναμία του. Είναι αλήθεια ότι οι τόνοι του Μπάιντεν είναι πολύ πιο χαμηλοί - σίγουρα δεν είναι απρόβλεπτος όπως ο νυν οδοστρωτήρας πρόεδρος. Ξέρεις τι θα πει, ξέρεις πώς θα το πει και ακόμα και αν χρησιμοποιήσει σκληρά λόγια, δεν θα τον πεις δυναμικό. Αυτό το επίθετο το αγαπούν πολύ οι Αμερικανοί Οι έγκυροι πολιτικοί παρατηρητές περιμένουν από τον υποψήφιο των Δημοκρατικών να δείξει όχι μόνο ότι μπορεί να νικήσει τον Τραμπ, αλλά κυρίως να επουλώσει τις πληγές που αυτός έχει επιφέρει στο έθνος. Ταυτόχρονα, όμως, θέλουν να επιδείξει έστω και λίγη από τη δυναμική του αντιπάλου του - αυτή δηλαδή που ακόμα και οι φανατικοί αντίπαλοι του Τραμπ αναγνωρίζουν.
Οι παράγοντες που λειτουργούν υπέρ του Μπάιντεν είναι: (α) ότι χαίρει γενικής εκτίμησης ως πολιτικός - ο χαρακτηρισμός που ακούγεται περισσότερο γι' αυτόν είναι ότι είναι decent guy, αξιοπρεπής τύπος. (β) Οτι, εκτός από τον καλλιτεχνικό κόσμο, τους ακαδημαϊκούς και τους διανοούμενους, έχει μαζί του τώρα ένα μεγάλο κομμάτι των Αφροαμερικανών και ισπανόφωνων - θετική κρίνεται εδώ η επιλογή της γερουσιαστού Καμάλα Χάρις ως αντιπροέδρου του, κυρίως εκ του γεγονότος ότι ο Τραμπ δυσκολεύεται να βρει κάτι σοβαρό να της προσάψει και να τη χτυπήσει. Και (γ) ότι έχει οικονομική στήριξη και δύναμη να αντιμετωπίσει τον αντίπαλό του, που είναι σίγουρο ότι θα τα δώσει όλα.
anatakti
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Έρευνα της αστυνομίας αποκαλύπτει θησαυρό
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
