ΝΕΑ VIDEO NEA PHOTO NEA

 | 

Πιο καθαρό μυαλό και δυνατή μνήμη για όσους ρυθμίζουν το σάκχαρο – Ποιοι ωφελούνται περισσότερο

Η ρύθμιση του σακχάρου στο αίμα μπορεί να βελτιώσει τις γνωστικές δεξιότητες όπως την ικανότητα μάθησης και τη μνήμη. Δείτε ποιοι ασθενείς ωφελούνται περισσότερο Η ρύθμιση σακχάρου μπορεί να βελτιώσει τη γνωστική ικανότητα σε υπέρβαρους ασθενείς με διαβήτη τύπου 2, ισχυρίζεται νέα έρευνα που δημοσιεύεται στο Journal of Clinical Endocrinology and Metabolism. Οι ασθενείς σημείωσαν καλύτερες επιδόσεις αναφορικά με τη μνήμη, τη διαύγεια στη σκέψη και την ικανότητα μάθησης.

Αντιθέτως, η απώλεια βάρους όπως και η αυξημένη σωματική δραστηριότητα στις περιπτώσεις διαβητικών ασθενών με παχυσαρκία δεν συνοδεύτηκαν από αντίστοιχα αποτελέσματα.

Όπως εξήγησε ο Δρ Owen Carmichael, Ph.D., Καθηγητής και Διευθυντής του Απεικονιστικού Τμήματος Βιοϊατρικής στο Ερευνητικό Κέντρο Βιοϊατρικής Pennington, η ρύθμιση του σακχάρου μπορεί να λειτουργήσει αποτρεπτικά ως προς των εκφυλισμό των γνωστικών ικανοτήτων εξαιτίας του σακχάρου εντούτοις, δεν είναι εύκολο για όποιον αφέθηκε να περάσει στο φάσμα της παχυσαρκίας να επανακτήσει την εγκεφαλική του ευρωστία χάνοντας απλώς βάρος. «Ο εγκέφαλος είναι πολύ πιθανό να έχει ακολουθήσει έναν δρόμο χωρίς επιστροφή», δήλωσε χαρακτηριστικά.

Στην έρευνα έλαβαν μέρος 1.100 συμμετέχοντες από τη μελέτη Look AHEAD (Action for Health In Diabetes), μια τυχαιοποιημένη δοκιμή που συγκρίνει τα αποτελέσματα της Εντατικής Παρέμβασης στον Τρόπο Ζωής (Intensive Lifestyle Intervention – ILI) για την απώλεια βάρους μέσω της υγιεινής διατροφής και της αυξημένης σωματικής δραστηριότητας, σε σχέση με ένα πρόγραμμα ελέγχου του διαβήτη μέσω υποστήριξης και εκπαίδευσης (Diabetes Support and Education – DSE) σε υπέρβαρα και παχύσαρκα άτομα με διαβήτη τύπου 2.

Μία ομάδα συμμετεχόντων παρακολούθησαν τρεις ετήσιες συνεδρίες σχετικά με τη διατροφή, τη σωματική δραστηριότητα και την κοινωνική υποστήριξη. Η άλλη ομάδα προχώρησε σε αλλαγές στη διατροφή και το χρόνο σωματικής δραστηριότητας μέσω ενός προγράμματος ειδικά σχεδιασμένου ώστε να χάσουν περισσότερο από το 7% του σωματικού τους βάρους σε ένα χρόνο και να συντηρήσουν αυτήν την απώλεια. Σε διάστημα οκτώ και δεκατριών χρόνων από την έναρξη της μελέτης, υποβλήθηκαν σε γνωστικές δοκιμασίες σχετικά με τη σκέψη, τη δυνατότητα μάθησης και τη μνήμη.

Τα αποτελέσματα διέψευσαν τις προσδοκίες των ερευνητών ότι τα άτομα με μεγαλύτερη βελτίωση στα επίπεδα σακχάρου στο αίμα, τη σωματική δραστηριότητα και την απώλεια βάρους θα σημείωναν καλύτερες επιδόσεις στις γνωστικές δοκιμασίες. Πράγματι, η μείωση των επιπέδων του σακχάρου στο αίμα συνοδεύτηκε από καλύτερα αποτελέσματα, δεν συνέβη όμως το ίδιο και με τη σημαντική απώλεια βάρους ή την περισσότερη σωματική άσκηση.

Ήταν ενδιαφέρον, σχολίασε ο Δρ Carmichael, πως τα άτομα που έχασαν περισσότερο βάρος βελτίωσαν τις δεξιότητες που σχετίζονται με την εκτελεστική λειτουργία του εγκεφάλου: τη βραχυπρόθεσμη μνήμη, τον προγραμματισμό, τον έλεγχο της παρόρμησης, την προσοχή και την ικανότητα εναλλαγής εργασιών. Ωστόσο, η ικανότητα εκμάθησης μέσω του προφορικού λόγου και η συνολική μνήμη σημείωσαν ύφεση. Τέλος, αναφορικά με τη σωματική δραστηριότητα, αποδείχτηκε πιο επωφελής για τους υπέρβαρους ασθενείς σε σχέση με τους παχύσαρκους.

«Τα αποτελέσματα ήταν χειρότερα για τους συμμετέχοντες με παχυσαρκία κατά την έναρξη της μελέτης», υπογράμμισε ο Δρ. Carmichael κρούοντας τον κώδωνα του κινδύνου στους παχύσαρκους ασθενείς με διαβήτη που κινδυνεύουν από μη αναστρέψιμες βλάβες της γνωστικής τους λειτουργίας.

Η μελέτη επισημαίνει την ανάγκη αντιστάθμισης των επιπτώσεων στην υγεία από τον διαβήτη τύπου 2 όχι μόνο γιατί εκθέτει τους ασθενείς σε διπλάσιο κίνδυνο για γνωστική βλάβη και άνοια (συμπεριλαμβανομένης της νόσου Αλτσχάιμερ), αλλά επιβαρύνει οικονομικά το κράτος πρόνοιας με τις αυξημένες δαπάνες για την υγειονομική τους περίθαλψη.
anatakti