2020-10-19 23:24:20
Λίγοι θα γνωρίζουν τον Συνταγματάρχη Δημήτρη Θεοτόκη που το καλοκαίρι του 1922 κατά τη διάρκεια της Μικρασιατικής Καταστροφής κατόρθωσε να διασώσει και να διαπορθμεύσει στη Μυτιλήνη άθικτη τη Μονάδα του και συνάμα να σώσει 6.000 σχεδόν Έλληνες και Αρμένους που απειλούνταν από το τούρκικο μαχαίρι των επελαύνοντων τούρκων Τσετών.
Ο Συνταγματάρχης Δημήτριος Θεοτόκης εκείνο το μοιραίο καλοκαίρι του 1922 βρέθηκε να διοικεί την 15η Μεραρχία ή Ανεξάρτητη Μεραρχία με δύναμη 7000 ανδρών περίπου. Η κατάρρευση του μετώπου τον βρήκε στη περιοχή Κιουτάχειας-Σειντή Γαζή σε βάθος 600 χιλιομέτρων από την ακτή του Αιγαίου. Η κατάρευση του μετώπου και η ασύντακτη υποχώρηση του ελληνικού στρατού άρχισε ουσιαστικά την 17 Αυγούστου του 1922.
Από την 17 Αυγούστου ο ασύρματος της Μεραρχίας δεν ήταν δυνατόν να συνδεθεί με γειτονικές Μεραρχίες ή την έδρα της Στρατιάς στη Σμύρνη. Βαθμίαια διαπιστώθηκε ότι η Ανεξάρτητη Μεραρχία είχε κυκλωθεί σχεδόν από όλες τις πλευρές. Στις 19 Αυγούστου το πρωί, ελληνικό αεροπλάνο ρίχνει στις θέσεις της Μεραρχίας σφραγισμένο κιβώτιο που μέσα βρίσκονται πληροφορίες για τη δεινή θέση που έχει περιέλθει κυκλωμένη από παντού και χωρίς ελπίδα ενίσχυσης και υποστήριξης. Επιπλέον δίνονται εντολές να κατευθυνθεί στα παράλια προκειμένου να διασωθεί.
Από εκείνη τη μέρα αρχίζει μια πορεία 600 χιλιομέτρων προς δυσμάς δίνοντας μάχες προς όλες τις κατευθύνσεις ανοίγοντας διάδρομο κυριολεκτικά ανάμεσα στον εχθρό,αλλά διατηρώντας τη συνοχή της. Το ηθικό των αξιωματικών και στρατιωτών κρατήθηκε πάντα σε υψηλό επίπεδο χωρίς να παρατηρηθεί καμία λιποψυχία, κάτω από τη στιβαρή διοίκηση του κερκυραίου συνταγματάρχη Δημήτρη Θεοτόκη. Επιπλέον από τις ελληνικά χωριά και τις πόλεις που περνούσαν οι κάτοικοι ακολούθησαν τους άνδρες της Μεραρχίας προκειμένου να αποφύγουν το μαχαίρι και τη κρεμάλα των επελαυνόντων Τούρκων.
Τελικά την 30 Αυγούστου 1922 φθάνουν στη παραλία Δικέλη στα Μικρασιατικά παράλια με ελάχιστες απώλειες προστατεύοντας 6000 πρόσφυγες. Μέχρι το απόγευμα της 1 Σεπτεμβρίου έχει διαπεραιωθεί στη Μυτιλήνη το σύνολο των στρατιωτών και των προσφύγων.
Επειδή η διαδρομή που ακολούθησε η μεραρχία ήταν περίπου ίδια με αυτήν που ακολούθησαν οι 13.000 Έλληνες μισθοφόροι υπο τον Ξενοφώντα το 401π.χ επανερχόμενοι από την ασιατική ενδοχώρα μέσα από ένα αφιλόξενο περιβάλον,ο άθλος της μεραρχίας του Θεοτόκη ονομάσθηκε η ΚΑΘΟΔΟΣ ΤΩΝ ΝΕΩΤΕΡΩΝ ΜΥΡΙΩΝ.
Προς τιμήν του αείμνηστου Δημήτριου Θεοτόκη έχει δοθεί σε στρατόπεδο στον Άγιο Ιωάννη στη Κέρκυρα το όνομά του.
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:
Ιστορία του Ελληνικού Έθνους-Ακαδημία Αθηνών
Πολιτική Ιστορία της Συγχρόνου Ελλάδος-Σπύρου Μαρκεζίνη-Αθήνα 1972
Ανεξάρτητος Μεραρχία-Δημήτριου Αμπελά –Αθήνα 1937
πηγή
proskynitis
Ο Συνταγματάρχης Δημήτριος Θεοτόκης εκείνο το μοιραίο καλοκαίρι του 1922 βρέθηκε να διοικεί την 15η Μεραρχία ή Ανεξάρτητη Μεραρχία με δύναμη 7000 ανδρών περίπου. Η κατάρρευση του μετώπου τον βρήκε στη περιοχή Κιουτάχειας-Σειντή Γαζή σε βάθος 600 χιλιομέτρων από την ακτή του Αιγαίου. Η κατάρευση του μετώπου και η ασύντακτη υποχώρηση του ελληνικού στρατού άρχισε ουσιαστικά την 17 Αυγούστου του 1922.
Από την 17 Αυγούστου ο ασύρματος της Μεραρχίας δεν ήταν δυνατόν να συνδεθεί με γειτονικές Μεραρχίες ή την έδρα της Στρατιάς στη Σμύρνη. Βαθμίαια διαπιστώθηκε ότι η Ανεξάρτητη Μεραρχία είχε κυκλωθεί σχεδόν από όλες τις πλευρές. Στις 19 Αυγούστου το πρωί, ελληνικό αεροπλάνο ρίχνει στις θέσεις της Μεραρχίας σφραγισμένο κιβώτιο που μέσα βρίσκονται πληροφορίες για τη δεινή θέση που έχει περιέλθει κυκλωμένη από παντού και χωρίς ελπίδα ενίσχυσης και υποστήριξης. Επιπλέον δίνονται εντολές να κατευθυνθεί στα παράλια προκειμένου να διασωθεί.
Από εκείνη τη μέρα αρχίζει μια πορεία 600 χιλιομέτρων προς δυσμάς δίνοντας μάχες προς όλες τις κατευθύνσεις ανοίγοντας διάδρομο κυριολεκτικά ανάμεσα στον εχθρό,αλλά διατηρώντας τη συνοχή της. Το ηθικό των αξιωματικών και στρατιωτών κρατήθηκε πάντα σε υψηλό επίπεδο χωρίς να παρατηρηθεί καμία λιποψυχία, κάτω από τη στιβαρή διοίκηση του κερκυραίου συνταγματάρχη Δημήτρη Θεοτόκη. Επιπλέον από τις ελληνικά χωριά και τις πόλεις που περνούσαν οι κάτοικοι ακολούθησαν τους άνδρες της Μεραρχίας προκειμένου να αποφύγουν το μαχαίρι και τη κρεμάλα των επελαυνόντων Τούρκων.
Τελικά την 30 Αυγούστου 1922 φθάνουν στη παραλία Δικέλη στα Μικρασιατικά παράλια με ελάχιστες απώλειες προστατεύοντας 6000 πρόσφυγες. Μέχρι το απόγευμα της 1 Σεπτεμβρίου έχει διαπεραιωθεί στη Μυτιλήνη το σύνολο των στρατιωτών και των προσφύγων.
Επειδή η διαδρομή που ακολούθησε η μεραρχία ήταν περίπου ίδια με αυτήν που ακολούθησαν οι 13.000 Έλληνες μισθοφόροι υπο τον Ξενοφώντα το 401π.χ επανερχόμενοι από την ασιατική ενδοχώρα μέσα από ένα αφιλόξενο περιβάλον,ο άθλος της μεραρχίας του Θεοτόκη ονομάσθηκε η ΚΑΘΟΔΟΣ ΤΩΝ ΝΕΩΤΕΡΩΝ ΜΥΡΙΩΝ.
Προς τιμήν του αείμνηστου Δημήτριου Θεοτόκη έχει δοθεί σε στρατόπεδο στον Άγιο Ιωάννη στη Κέρκυρα το όνομά του.
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:
Ιστορία του Ελληνικού Έθνους-Ακαδημία Αθηνών
Πολιτική Ιστορία της Συγχρόνου Ελλάδος-Σπύρου Μαρκεζίνη-Αθήνα 1972
Ανεξάρτητος Μεραρχία-Δημήτριου Αμπελά –Αθήνα 1937
πηγή
proskynitis
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
