2020-11-16 12:31:24
Ως γνωστόν, διάγουμε την τελευταία
εβδομάδα της επίσημης Αποκριάς. Είναι η εβδομάδα που επιτρέπεται λόγω εθίμου να βάλεις μια ωραία μάσκα, ένα ριχτό, μια παγιέτα, να....ζωστείς καραμπίνες και μαγκούρια και να μασκαρευτείς όπως απαιτεί η παράδοση.
Δυστυχώς όμως, τον περισσότερο καιρό ζούμε στην περίοδο της ανεπίσημης Αποκριάς, με μάσκες που δεν φαίνονται, στολές που δεν σου προκαλούν γέλιο και άπλετες σερπαντίνες ψεύδους. Χιλιάδες μασκαράδες, με την καλή και την κακή έννοια, τριγυρνάνε ανάμεσά μας απολαμβάνοντας μια ζωή πίσω από μια μάσκα. Του Ζορό θα είναι, της Barbie κολομπίνας θα είναι, της βιτσιόζας μοναχής θα είναι, θα σας γελάσω.
Θα μου πει κάποιος: -Δεν πας ρε κοπελιά (αυτό πολύ θα μου άρεσε) να κοιταχτείς μην έχεις ανοίξει καμιά ψυχωσούλα και βλέπεις παντού μάσκες και στολές; Μήπως λεβέντη μου (και αυτό θα του άρεσε) δεν πας εσύ αντ΄ εμού, που αδυνατείς να καταλάβεις ότι έχουμε γεμίσει κλόουν, Πινόκιο και μαγισσούλες!
Ανοίγεις την τηλεόραση και το καρναβάλι του Ρίο ξεδιπλώνεται μπροστά σου. Μπορεί να στερείται χαρούμενων παλλόμενων γλουτών αλλά είναι γεμάτο ευφάνταστες προσωπικότητες που φοράνε τη μάσκα του ειδήμονα, του επαναστάτη ή του αγανακτισμένου. Και εκεί που λες μπράβο, εύγε, πάρτο πάνω σου, χαλάει η κακούργα η μάσκα, πέφτει, και από πίσω εμφανίζεται -ω, εκ θαύματος- ένας χαριτωμένος λαοπλάνος απατεώνας.
Χίλιες φορές να είχε ντυθεί τηλεκατευθυνόμενο. Θα ταίριαζε περισσότερο με το ρόλο που υποδύεται. Παίρνεις μια εφημερίδα να δεις τι γίνεται και πλούσιο φωτογραφικό ρεπορτάζ από το Καρναβάλι της Πάτρας παρουσιάζει τυπάκια με κοστούμια και γραβάτες ντυμένους σωτήρες. Και στα λεγόμενα «Μπουρμπούλια», που η μάνα χάνει το παιδί και το παιδί τη βρίσκει, ο σωτήρας ξεβρακώνεται και απομένει εκτεθειμένος με το απόλυτο trend, το βρακί του προδότη.
Χαριτωμένες αοιδοί και καλλιτέχνιδες προσθέτουν με τη λάμψη τους έναν άλλο τόνο στο καρναβάλι της Ξάνθης, ενδεδυμένες τις ευτυχισμένες συζύγους, τις αυτοδημιούργητες προσωπικότητες, αλλά με τη λήξη του πάρτι το γκλίτερ φεύγει και μένουν κάτι κέρατα ικανά να πιάσουν CNN καμπάνα και βιτσιόζικα χατίρια σε διαφόρους… μεγαλοηλεκτρολόγους, προκειμένου να πέσουν τα φώτα της δημοσιότητας επάνω τους.
Όμως τα καρναβάλια είναι και δίπλα μας, κοντά μας, σε καθημερινή βάση. Είναι ο φίλος που γυρνάς την πλάτη και σου καρφώνει τη σούβλα για το κοκορέτσι. Ο συνεργάτης που με ύφος κατάκοπου παρουσιάζει το έργο σου, για δικό του. Ο συνάδελφος που σε στηρίζει σκάβοντάς σου ένα λάκκο που βρίσκει πετρέλαιο. Κάποιες φορές, βέβαια, είμαστε και εμείς μέρος αυτής της χοροεσπερίδας, που με τη δική μας μάσκα παίζουμε το ρόλο που θέλουμε.
Το δύσκολο κομμάτι σε αυτό το χορό μασκαράδων είναι να συνειδητοποιήσουμε ότι οι μάσκες δεν μας κρύβουν. Απλά μας καλύπτουν. Για πολλούς οι Απόκριες έχουν γίνει τρόπος ζωής. Δεν τολμάνε να δείξουν το αληθινό τους πρόσωπο. Είτε γιατί φοβούνται την κριτική, την κατακραυγή ή απλά τη αποκάλυψη. Αυτό το «καρναβάλι» πρέπει να τελειώσει. Μας καταστρέφει ως ανθρώπους, ως κοινωνία και ως χώρα.
Οι μάσκες -εκτός από αυτές της ομορφιάς- πάντα με τρομάζανε. Όχι γιατί ξέρω ότι κάτι κρύβουν, αλλά γιατί φοβάμαι τι μπορεί να είναι αυτό που κρύβουν. Πρέπει να κάψουμε τον Καρνάβαλο. Το θέμα, όμως, είναι θέλουμε; Αντέχουμε; Γιατί αν δεν έχουμε τη δύναμη να τον κάψουμε, είναι σίγουρο ότι προσεχώς θα…αρπάξουμε μόνοι μας και μετά θα ντυθούμε μούμιες για να κρύψουμε τραύματα και εγκαύματα.
Τελικά, όλοι αυτοί οι τρελοί καρναβαλιστές δεν ξέρουν ή δεν θέλουν να ξέρουν, ότι οι μάσκες κάποια στιγμή φέρνουν δύσπνοια και πέφτουν από μόνες τους; Γνωρίζουν ή όχι ότι η στολή από την κατάχρηση θα φθαρεί και θα φανεί το φθηνό τους ρούχο; Κυρίες και κύριοι, οι Απόκριες έχουν Καθαρά Δευτέρα.
Είναι η μέρα που όλα καθαρίζουν και η βρώμα της υποκρισίας παστρεύεται και εξαγνίζεται. Ας πάρουμε επιτέλους την απόφαση να κάνουμε κάθε μέρα να είναι μια Καθαρή Δευτέρα. Καλύτερα γυμνοί και αληθινοί, παρά παλιομασκαράδες!
Δυναμίτης - Ειδήσεις You might also like:
dunamitis
εβδομάδα της επίσημης Αποκριάς. Είναι η εβδομάδα που επιτρέπεται λόγω εθίμου να βάλεις μια ωραία μάσκα, ένα ριχτό, μια παγιέτα, να....ζωστείς καραμπίνες και μαγκούρια και να μασκαρευτείς όπως απαιτεί η παράδοση.
Δυστυχώς όμως, τον περισσότερο καιρό ζούμε στην περίοδο της ανεπίσημης Αποκριάς, με μάσκες που δεν φαίνονται, στολές που δεν σου προκαλούν γέλιο και άπλετες σερπαντίνες ψεύδους. Χιλιάδες μασκαράδες, με την καλή και την κακή έννοια, τριγυρνάνε ανάμεσά μας απολαμβάνοντας μια ζωή πίσω από μια μάσκα. Του Ζορό θα είναι, της Barbie κολομπίνας θα είναι, της βιτσιόζας μοναχής θα είναι, θα σας γελάσω.
Θα μου πει κάποιος: -Δεν πας ρε κοπελιά (αυτό πολύ θα μου άρεσε) να κοιταχτείς μην έχεις ανοίξει καμιά ψυχωσούλα και βλέπεις παντού μάσκες και στολές; Μήπως λεβέντη μου (και αυτό θα του άρεσε) δεν πας εσύ αντ΄ εμού, που αδυνατείς να καταλάβεις ότι έχουμε γεμίσει κλόουν, Πινόκιο και μαγισσούλες!
Ανοίγεις την τηλεόραση και το καρναβάλι του Ρίο ξεδιπλώνεται μπροστά σου. Μπορεί να στερείται χαρούμενων παλλόμενων γλουτών αλλά είναι γεμάτο ευφάνταστες προσωπικότητες που φοράνε τη μάσκα του ειδήμονα, του επαναστάτη ή του αγανακτισμένου. Και εκεί που λες μπράβο, εύγε, πάρτο πάνω σου, χαλάει η κακούργα η μάσκα, πέφτει, και από πίσω εμφανίζεται -ω, εκ θαύματος- ένας χαριτωμένος λαοπλάνος απατεώνας.
Χίλιες φορές να είχε ντυθεί τηλεκατευθυνόμενο. Θα ταίριαζε περισσότερο με το ρόλο που υποδύεται. Παίρνεις μια εφημερίδα να δεις τι γίνεται και πλούσιο φωτογραφικό ρεπορτάζ από το Καρναβάλι της Πάτρας παρουσιάζει τυπάκια με κοστούμια και γραβάτες ντυμένους σωτήρες. Και στα λεγόμενα «Μπουρμπούλια», που η μάνα χάνει το παιδί και το παιδί τη βρίσκει, ο σωτήρας ξεβρακώνεται και απομένει εκτεθειμένος με το απόλυτο trend, το βρακί του προδότη.
Χαριτωμένες αοιδοί και καλλιτέχνιδες προσθέτουν με τη λάμψη τους έναν άλλο τόνο στο καρναβάλι της Ξάνθης, ενδεδυμένες τις ευτυχισμένες συζύγους, τις αυτοδημιούργητες προσωπικότητες, αλλά με τη λήξη του πάρτι το γκλίτερ φεύγει και μένουν κάτι κέρατα ικανά να πιάσουν CNN καμπάνα και βιτσιόζικα χατίρια σε διαφόρους… μεγαλοηλεκτρολόγους, προκειμένου να πέσουν τα φώτα της δημοσιότητας επάνω τους.
Όμως τα καρναβάλια είναι και δίπλα μας, κοντά μας, σε καθημερινή βάση. Είναι ο φίλος που γυρνάς την πλάτη και σου καρφώνει τη σούβλα για το κοκορέτσι. Ο συνεργάτης που με ύφος κατάκοπου παρουσιάζει το έργο σου, για δικό του. Ο συνάδελφος που σε στηρίζει σκάβοντάς σου ένα λάκκο που βρίσκει πετρέλαιο. Κάποιες φορές, βέβαια, είμαστε και εμείς μέρος αυτής της χοροεσπερίδας, που με τη δική μας μάσκα παίζουμε το ρόλο που θέλουμε.
Το δύσκολο κομμάτι σε αυτό το χορό μασκαράδων είναι να συνειδητοποιήσουμε ότι οι μάσκες δεν μας κρύβουν. Απλά μας καλύπτουν. Για πολλούς οι Απόκριες έχουν γίνει τρόπος ζωής. Δεν τολμάνε να δείξουν το αληθινό τους πρόσωπο. Είτε γιατί φοβούνται την κριτική, την κατακραυγή ή απλά τη αποκάλυψη. Αυτό το «καρναβάλι» πρέπει να τελειώσει. Μας καταστρέφει ως ανθρώπους, ως κοινωνία και ως χώρα.
Οι μάσκες -εκτός από αυτές της ομορφιάς- πάντα με τρομάζανε. Όχι γιατί ξέρω ότι κάτι κρύβουν, αλλά γιατί φοβάμαι τι μπορεί να είναι αυτό που κρύβουν. Πρέπει να κάψουμε τον Καρνάβαλο. Το θέμα, όμως, είναι θέλουμε; Αντέχουμε; Γιατί αν δεν έχουμε τη δύναμη να τον κάψουμε, είναι σίγουρο ότι προσεχώς θα…αρπάξουμε μόνοι μας και μετά θα ντυθούμε μούμιες για να κρύψουμε τραύματα και εγκαύματα.
Τελικά, όλοι αυτοί οι τρελοί καρναβαλιστές δεν ξέρουν ή δεν θέλουν να ξέρουν, ότι οι μάσκες κάποια στιγμή φέρνουν δύσπνοια και πέφτουν από μόνες τους; Γνωρίζουν ή όχι ότι η στολή από την κατάχρηση θα φθαρεί και θα φανεί το φθηνό τους ρούχο; Κυρίες και κύριοι, οι Απόκριες έχουν Καθαρά Δευτέρα.
Είναι η μέρα που όλα καθαρίζουν και η βρώμα της υποκρισίας παστρεύεται και εξαγνίζεται. Ας πάρουμε επιτέλους την απόφαση να κάνουμε κάθε μέρα να είναι μια Καθαρή Δευτέρα. Καλύτερα γυμνοί και αληθινοί, παρά παλιομασκαράδες!
Δυναμίτης - Ειδήσεις You might also like:
dunamitis
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Κορωνοϊός: Εμβόλιο σε 60 ημέρες και στην Ελλάδα
ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Ώ πωλητές του λόγου, ώ υποκριτές!
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
