2020-11-23 22:50:11
Η διαφορετική προσέγγιση που επέλεξε να υιοθετήσει την Κυριακή ο Τούρκος πρόεδρος απέναντι στην Ευρώπη, σχολιάζεται από μερίδα του γερμανικού Τύπου - Προβληματισμός για τις βλέψεις του στην Κύπρο μετά το «πικνίκ» στα Βαρώσια
Ο νέος συμφιλιωτικός τόνος που υιοθέτησε τελευταία ο Τούρκος πρόεδρος μιλώντας για την Ευρώπη αλλά και για εσωτερικούς πολιτικούς του αντιπάλους αιφνιδιάζει Γερμανούς αρθρογράφους. Εννοεί στα σοβαρά όσα λέει ή οι απόψεις του μαρτυρούν πολιτικές και οικονομικές πιέσεις, τις οποίες υφίσταται; Μήπως πρόκειται για τέχνασμα προκειμένου να διατηρήσει την εξουσία και να αποφύγει τις κυρώσεις στο Συμβούλιο Κορυφής της 10ης Δεκεμβρίου;
Η εφημερίδα Süddeutsche Zeitung υποστηρίζει ότι για τον Τούρκο πρόεδρο έχει έρθει ο κόμπος στο χτένι, κυρίως λόγω των χειρίστων επιδόσεων της οικονομίας, η οποία υπονομεύει και τη δική του κυριαρχία του.
Η Ευρώπη του Ερντογάν και οι κυρώσεις της ΕΕ
Ο σχολιαστής της SZ παρατηρεί: «Η πολιτική στοχευμένων προκλήσεων στην αναζήτηση πετρελαίου και φυσικού αερίου στη Μεσόγειο, η επιθετική, μιλιταριστική εξωτερική πολιτική από τη βόρεια Αφρική μέχρι τον νότιο Καύκασο και ο τρόπος μεταχείρισης της αντιπολίτευσης στη χώρα του που συχνά ξεπερνά κάθε όριο κράτους δικαίου, προφανώς όλα αυτά ωθούν τον Ερντογάν να αντιληφθεί ότι κάποια στιγμή έρχεται ο λογαριασμός για την πολιτική του τύπου "κανείς δεν μπορεί να τα βάλει μαζί μου"».
Ο Γερμανός αρθρογράφος διακρίνει ωστόσο στον Ερντογάν και κάποιον πραγματισμό, που τον έχει οδηγήσει μέχρι τώρα σε ξαφνικές αλλαγές στην πολιτική του. «Υπό αυτήν την έννοια η ρήση του ότι βλέπει την Τουρκία εντός της Ευρώπης θα πρέπει να αντιμετωπιστεί από την μια πλευρά με τον απαιτούμενο σκεπτικισμό. Από την άλλη όμως μέσα από οπορτουνιστικές και αμφιλεγόμενες κινήσεις προκύπτουν συχνά δυνατότητες σε πολιτικό πεδίο. Και σε σχέση με την Τουρκία ο στρατηγικός στόχος θα πρέπει να παραμείνει η παραμονή της χώρας στην Ευρώπη» επισημαίνει η εφημερίδα.
«Τι κρύβεται πίσω από τη νέα αγάπη του Ερντογάν για την Ευρώπη;» είναι ο τίτλος σχετικού άρθρου της Augsburger Allgemeine. Ο αρθρογράφος της παραθέτει αναλυτικά στοιχεία γύρω από τη συγκρουσιακή πολιτική της χώρας του, τις παράνομες, όπως αποκαλεί η ΕΕ, αξιώσεις της στα παράλια των ελληνικών νησιών, τις συνεχείς παρατάσεις των Navtex για ερευνητικό της πλοίο και διαπιστώνει: «Με τη νέα ομολογία του για την Ευρώπη ο Ερντογάν θέλει να αποτρέψει τις κυρώσεις που απειλεί να επιβάλλει η ΕΕ (…) Oι κυρώσεις της Ευρώπης ενδέχεται να δώσουν το οριστικό χτύπημα στην ήδη κλονισμένη τουρκική οικονομία».
Τουρκική προσάρτηση των κατεχόμενων;
Από τον γερμανόφωνο τύπο του Σαββατοκύριακου επισημαίνουμε στην κυριακάτικη Neue Zürcher Zeitung μακροσκελές άρθρο για τα «όνειρα του Ερντογάν προσάρτησης της Βόρειας Κύπρου», όπως αναφέρεται στον τίτλο. Ο αρθρογράφος περιγράφει τα όσα συνέβησαν και ελέχθησαν στο «πικνίκ» του Τούρκου προέδρου, στην παραλία των Βαρωσίων, πάλαι ποτέ σημαντική λουτρόπολη του νησιού, όπου έκαναν διακοπές διασημότητες, όπως η Ελίζαμπεθ Τέιλορ και ο Ρίτσαρντ Μπάρτον. Ο αρθρογράφος αναφέρεται στα λεγόμενα Ερντογάν, αλλά κυρίως στα εκδήλωση πρόθεσης για δημιουργία δύο κρατών, των Ελλήνων στον νότο, των Τούρκων στον βορρά. «Αυτό από μόνο του είναι μια πρόκληση» σημειώνει. «Διότι η επανένωση των δύο τμημάτων συνεχίζει να ισχύει ως επίσημος στόχος των πολύχρονων διαπραγματεύσεων υπό την αιγίδα του ΟΗΕ. Στην πραγματικότητα ο Ερντογάν ίσως να έχει κάτι εντελώς διαφορετικό στο μυαλό τους, την προσάρτηση της Βόρειας Κύπρου στην Τουρκία. Θα ήταν η συνέχιση της επεμβατικής του εξωτερικής πολιτικής των περασμένων χρόνων».
Η έγκριτη εφημερίδα της Ελβετίας επικαλείται τον τουρκοκύπριο πολιτικό επιστήμονα Μέτε Χατάι, ο οποίος υπογραμμίζει ότι «ο στρατηγικός στόχος είναι η τουρκική προσάρτηση του βόρειου τμήματος σύμφωνα με το μοντέλο του Βλάντιμιρ Πούτιν με την προσάρτηση της Κριμαίας στη Ρωσία το 2014. Ένα οργανωμένο δημοψήφισμα με τις ψήφους της πλειοψηφίας στη Βόρεια Κύπρο θα προσέδιδε νομιμοποίηση σε ένα τέτοιο βήμα. Στο εσωτερικό του ο Ερντογάν βρίσκεται υπό μεγάλη πίεση λόγω της οικονομικής κρίσης και θεωρεί την προσάρτηση ως διέξοδο από τα προβλήματά του» μεταφέρει ο δημοσιογράφος τις απόψεις του τουρκοκύπριου ειδικού.
Τέλος η εφημερίδα die Welt σημειώνει ότι ο Ερντογάν έχει προβλήματα με το αλκοόλ. Δεν εννοεί ότι είναι αλκοολικός, όπως ο Κεμάλ Ατατούρκ που πέθανε από κύρωση του ήπατος. Σε εποχή κορωνοϊού και άδειων κρατικών ταμείων ο Τούρκος πρόεδρος χρειάζεται τα χρήματα από την φορολόγηση των αλκοολούχων, που απαγορεύονται στην μουσουλμανική Τουρκία ιδιαίτερα μάλιστα επί Ερντογάν. Και ο αρθρογράφος συνεχίζει: «Σύμφωνα με τον αντιπρόεδρο του μεγαλύτερου αντιπολιτευόμενου κόμματος, του Ρεπουμπλικανικού, το σχέδιο του προϋπολογισμού προβλέπει για φέτος φορολογικά έσοδα ύψους 17 δις τουρκικών λιρών, αλλά αυτό που συμβαίνει είναι παράλογο. Το κράτος έχει μετατραπεί σε "αλκοολικό" που έχει εξάρτηση από τον φόρο επί των ποτών. Ο Ερντογάν προσπαθεί να κάνει την ανάγκη φιλοτιμία, αλλά η στρατηγική του μακροπρόθεσμα δεν αποδίδει. Ενώ οι φόροι επί των ποτών συνεχώς αυξάνονται, μειώνονται οι πωλήσεις. Αυτό δεν σημαίνει ότι οι Τούρκοι πίνουν γενικά λιγότερο. Ευρισκόμενος σε δίλημμα απέναντι στην πολιτική για το αλκοόλ ο Τούρκος πρόεδρος υποτίμησε την δημιουργικότητα του λαού του, που του αρέσει να πίνει. Αντί να αγοράζει λοιπόν ποτά σε εξωφρενικές τιμές, όλο και περισσότεροι στην Τουρκία παράγουν τη δική τους ρακή».
Πηγή: dw.com
Ο νέος συμφιλιωτικός τόνος που υιοθέτησε τελευταία ο Τούρκος πρόεδρος μιλώντας για την Ευρώπη αλλά και για εσωτερικούς πολιτικούς του αντιπάλους αιφνιδιάζει Γερμανούς αρθρογράφους. Εννοεί στα σοβαρά όσα λέει ή οι απόψεις του μαρτυρούν πολιτικές και οικονομικές πιέσεις, τις οποίες υφίσταται; Μήπως πρόκειται για τέχνασμα προκειμένου να διατηρήσει την εξουσία και να αποφύγει τις κυρώσεις στο Συμβούλιο Κορυφής της 10ης Δεκεμβρίου;
Η εφημερίδα Süddeutsche Zeitung υποστηρίζει ότι για τον Τούρκο πρόεδρο έχει έρθει ο κόμπος στο χτένι, κυρίως λόγω των χειρίστων επιδόσεων της οικονομίας, η οποία υπονομεύει και τη δική του κυριαρχία του.
Η Ευρώπη του Ερντογάν και οι κυρώσεις της ΕΕ
Ο σχολιαστής της SZ παρατηρεί: «Η πολιτική στοχευμένων προκλήσεων στην αναζήτηση πετρελαίου και φυσικού αερίου στη Μεσόγειο, η επιθετική, μιλιταριστική εξωτερική πολιτική από τη βόρεια Αφρική μέχρι τον νότιο Καύκασο και ο τρόπος μεταχείρισης της αντιπολίτευσης στη χώρα του που συχνά ξεπερνά κάθε όριο κράτους δικαίου, προφανώς όλα αυτά ωθούν τον Ερντογάν να αντιληφθεί ότι κάποια στιγμή έρχεται ο λογαριασμός για την πολιτική του τύπου "κανείς δεν μπορεί να τα βάλει μαζί μου"».
Ο Γερμανός αρθρογράφος διακρίνει ωστόσο στον Ερντογάν και κάποιον πραγματισμό, που τον έχει οδηγήσει μέχρι τώρα σε ξαφνικές αλλαγές στην πολιτική του. «Υπό αυτήν την έννοια η ρήση του ότι βλέπει την Τουρκία εντός της Ευρώπης θα πρέπει να αντιμετωπιστεί από την μια πλευρά με τον απαιτούμενο σκεπτικισμό. Από την άλλη όμως μέσα από οπορτουνιστικές και αμφιλεγόμενες κινήσεις προκύπτουν συχνά δυνατότητες σε πολιτικό πεδίο. Και σε σχέση με την Τουρκία ο στρατηγικός στόχος θα πρέπει να παραμείνει η παραμονή της χώρας στην Ευρώπη» επισημαίνει η εφημερίδα.
«Τι κρύβεται πίσω από τη νέα αγάπη του Ερντογάν για την Ευρώπη;» είναι ο τίτλος σχετικού άρθρου της Augsburger Allgemeine. Ο αρθρογράφος της παραθέτει αναλυτικά στοιχεία γύρω από τη συγκρουσιακή πολιτική της χώρας του, τις παράνομες, όπως αποκαλεί η ΕΕ, αξιώσεις της στα παράλια των ελληνικών νησιών, τις συνεχείς παρατάσεις των Navtex για ερευνητικό της πλοίο και διαπιστώνει: «Με τη νέα ομολογία του για την Ευρώπη ο Ερντογάν θέλει να αποτρέψει τις κυρώσεις που απειλεί να επιβάλλει η ΕΕ (…) Oι κυρώσεις της Ευρώπης ενδέχεται να δώσουν το οριστικό χτύπημα στην ήδη κλονισμένη τουρκική οικονομία».
Τουρκική προσάρτηση των κατεχόμενων;
Από τον γερμανόφωνο τύπο του Σαββατοκύριακου επισημαίνουμε στην κυριακάτικη Neue Zürcher Zeitung μακροσκελές άρθρο για τα «όνειρα του Ερντογάν προσάρτησης της Βόρειας Κύπρου», όπως αναφέρεται στον τίτλο. Ο αρθρογράφος περιγράφει τα όσα συνέβησαν και ελέχθησαν στο «πικνίκ» του Τούρκου προέδρου, στην παραλία των Βαρωσίων, πάλαι ποτέ σημαντική λουτρόπολη του νησιού, όπου έκαναν διακοπές διασημότητες, όπως η Ελίζαμπεθ Τέιλορ και ο Ρίτσαρντ Μπάρτον. Ο αρθρογράφος αναφέρεται στα λεγόμενα Ερντογάν, αλλά κυρίως στα εκδήλωση πρόθεσης για δημιουργία δύο κρατών, των Ελλήνων στον νότο, των Τούρκων στον βορρά. «Αυτό από μόνο του είναι μια πρόκληση» σημειώνει. «Διότι η επανένωση των δύο τμημάτων συνεχίζει να ισχύει ως επίσημος στόχος των πολύχρονων διαπραγματεύσεων υπό την αιγίδα του ΟΗΕ. Στην πραγματικότητα ο Ερντογάν ίσως να έχει κάτι εντελώς διαφορετικό στο μυαλό τους, την προσάρτηση της Βόρειας Κύπρου στην Τουρκία. Θα ήταν η συνέχιση της επεμβατικής του εξωτερικής πολιτικής των περασμένων χρόνων».
Η έγκριτη εφημερίδα της Ελβετίας επικαλείται τον τουρκοκύπριο πολιτικό επιστήμονα Μέτε Χατάι, ο οποίος υπογραμμίζει ότι «ο στρατηγικός στόχος είναι η τουρκική προσάρτηση του βόρειου τμήματος σύμφωνα με το μοντέλο του Βλάντιμιρ Πούτιν με την προσάρτηση της Κριμαίας στη Ρωσία το 2014. Ένα οργανωμένο δημοψήφισμα με τις ψήφους της πλειοψηφίας στη Βόρεια Κύπρο θα προσέδιδε νομιμοποίηση σε ένα τέτοιο βήμα. Στο εσωτερικό του ο Ερντογάν βρίσκεται υπό μεγάλη πίεση λόγω της οικονομικής κρίσης και θεωρεί την προσάρτηση ως διέξοδο από τα προβλήματά του» μεταφέρει ο δημοσιογράφος τις απόψεις του τουρκοκύπριου ειδικού.
Τέλος η εφημερίδα die Welt σημειώνει ότι ο Ερντογάν έχει προβλήματα με το αλκοόλ. Δεν εννοεί ότι είναι αλκοολικός, όπως ο Κεμάλ Ατατούρκ που πέθανε από κύρωση του ήπατος. Σε εποχή κορωνοϊού και άδειων κρατικών ταμείων ο Τούρκος πρόεδρος χρειάζεται τα χρήματα από την φορολόγηση των αλκοολούχων, που απαγορεύονται στην μουσουλμανική Τουρκία ιδιαίτερα μάλιστα επί Ερντογάν. Και ο αρθρογράφος συνεχίζει: «Σύμφωνα με τον αντιπρόεδρο του μεγαλύτερου αντιπολιτευόμενου κόμματος, του Ρεπουμπλικανικού, το σχέδιο του προϋπολογισμού προβλέπει για φέτος φορολογικά έσοδα ύψους 17 δις τουρκικών λιρών, αλλά αυτό που συμβαίνει είναι παράλογο. Το κράτος έχει μετατραπεί σε "αλκοολικό" που έχει εξάρτηση από τον φόρο επί των ποτών. Ο Ερντογάν προσπαθεί να κάνει την ανάγκη φιλοτιμία, αλλά η στρατηγική του μακροπρόθεσμα δεν αποδίδει. Ενώ οι φόροι επί των ποτών συνεχώς αυξάνονται, μειώνονται οι πωλήσεις. Αυτό δεν σημαίνει ότι οι Τούρκοι πίνουν γενικά λιγότερο. Ευρισκόμενος σε δίλημμα απέναντι στην πολιτική για το αλκοόλ ο Τούρκος πρόεδρος υποτίμησε την δημιουργικότητα του λαού του, που του αρέσει να πίνει. Αντί να αγοράζει λοιπόν ποτά σε εξωφρενικές τιμές, όλο και περισσότεροι στην Τουρκία παράγουν τη δική τους ρακή».
Πηγή: dw.com
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
