2020-11-25 16:59:01
Ο επίμονος οινοποιός της Τοσκάνης που δεν δέχτηκε να εκμοντερνιστούν οι αμπελώνες που παράγουν το περίφημο Brunello που μπορεί να ωριμάσει για έναν αιώνα Εκείνη την ιδιαίτερη ημέρα -δεν συμβαίνει καθόλου συχνά το να δοκιμάσει κάποιος ένα Biondi-Santi Riserva του 1888- ο Νίκολας Μπελφράτζε, εκ των κορυφαίων ειδημόνων σε ό,τι αφορά τα ιταλικά κρασιά πραγματικά αδημονούσε.
Ο οικοδεσπότης του στο κτήμα «Ιλ Γκρέππο» ήταν ο Φράνκο Μπιόντι-Σάντι, ο «τζέντλεμαν» του Μονταλτσίνο και ο οινοποιός που επέμενε να καλλιεργεί τους αμπελώνες του, σύμφωνα με τα όσα είχε διδαχτεί από τον πατέρα του, Τανκρέντι.
Όταν άνοιξαν το μπουκάλι που ωρίμαζε 107 χρόνια με την αρμόζουσα διαδικασία και απόλαυσαν την πρώτη γουλιά, ο Μπελφράτζε δεν περίμενε ότι το συγκεκριμένο Brunello θα του έβγαζε τόσα αρώματα και γεύσεις.
Στο άρθρο για το Decanter που τυγχάνει το κορυφαίο περιοδικό για το κρασί στον κόσμο βαθμολόγησε to Bionti-Santi Tenuta Greppo Riserva του 1888 με 10/10!
Αναμφίβολα, ο Φράνκο Μπιόντι-Σάντι είχε κάθε λόγο να είναι χαρούμενος για το συγκεκριμένο Brunello του και έναν για να είναι στεναχωρημένος. Την απουσία του γιου του Τζάκοπο, από εκείνη την τόσο σημαντική μέρα της δοκιμής, ο οποίος ήταν η 6η γενιά της οκογένειας που γέννησε έναν οινικό μύθο στην ευλογημένη από κάθε άποψη γη της Τοσκάνης.
«Τα σταφύλια της οργής»
Ο παραπάνω τίτλος μπορεί να ταιριάζει αρκετά στην οικογενειακή διαμάχη για το κτήμα «Ιλ Γκρέππο» έξω από το Μονταλτσίνο, εκεί που σε ένα υψόμετρο 360-500 μέτρων γεννήθηκε το εξαιρετικό αυτό κρασί.
Μια διαμάχη που άρχισε όταν ο Τζάκοπο, το νέο αίμα της δυναστείας και γιος του Φράνκο ζήτησε να εκμοντερνίσει το κτήμα των 470 στρεμμάτων μέσα στο οποίο οι αμπελώνες καταλαμβάνουν μια έκταση μόλις 250 στρεμμάτων.
Ο νεαρός έχοντας πάρει φόρα ως νέος και δραστήριος θέλησε να επέμβει δραστικά, καλλιεργήσει γαλλικές ποικιλίες όπως merlot, cabernet, sauvignon blanc και να κάνει χρήση γαλλικών βαρελιών barriques (225 λίτρα χωρητικότητα).
Ο πατριάρχης της οικογένειας τον άκουσε με προσοχή αλλά αρνήθηκε να αλλάξει το παραμικρό σε ότι είχε να κάνει με την παραγωγή του πιο διάσημου Brunello, κάτι που ο γιος δεν μπόρεσε δεχτεί.
Αποφάσισε να αποχωρήσει και να δημιουργήσει επίσης στην Τοσκάνη αλλά πιο μακριά τους δικούς του αμπελώνες, αφήνοντας πίσω του το Μονταλτσίνο και μια πίκρα για την διαμάχη με τον πατέρα του.
Αυτόν που συνέχισε σαν 5η γενιά ότι ξεκίνησε ο προπάππος του Φερούτσιο Μπιόντι Σάντι το 1865, ο οποίος ήταν ο ιδρυτής και εφευρέτης της ονομασίας προέλευσης Brunello Di Montalcino DOCG.
Ήταν ο οινοποιός που απομόνωσε τον «κλώνο» του Sangiovese, που είναι ανώτερος από αυτόν του Chianti, τον ονόμασε BBS11 (Brunello-Biondi Santi 11) και καθόρισε την «συνταγή» για το Brunello Di Montalcino.
Ένα κρασί, που είναι 100% Sangiovese BBS11, σε αντίθεση με το Chianti που επέτρεπε και άλλες ποικιλίες (canaiolo, colorino,κλπ), μεταξυ ρτων οποίων και λευκές όπως το trebbiano και η malvasia.
Η επιστροφή του ασώτου
Τα πρώτα 57 χρόνια μετά το 1865 το κτήμα κυκλοφορεί τον κόκκινο θησαυρό του μόνοα τέσσερις χρονιές, το 1888, το 1891, το 1925 και το 1945, ενώ μετά την ιστορική δοκιμή του 1995 ακολούθησε άλλη μια το 2000, όπου ανοίχτηκαν φιάλες του 1891 και βαθμολογήθηκαν πάλι απο το Decanter με 10/10.
Το φημισμένο κτήμα Il Greppo βρίσκεται κοντά στην πόλη του Montalcino και από τον 19 αιώνα μέχρι σήμερα οι πρακτικές από την πρώτη μέχρι την τελευταία σταγόνα παραμένουν ίδιες και αναλλοίωτες στο πέρασμα του χρόνου
Το μόνο που άλλαξε ήταν η επιστροφή του κατά κάποιο τρόπο «ασώτου υιού» Τζάκοπο στην αγκαλιά του πατέρα του, λίγους μήνες πριν ο τελευταίος φύγει από την ζωή σε ηλικία 91 ετών, έχοντας γράψει την δική του ξεχωριστή διαδρομή.
Ο Τζάκοπο δεν πείραξε έκτοτε το έργο του πατρός και έτσι η ωρίμανση του πιο διάσημου Brunello εξακολουθεί να λαμβάνει χώρα σε μεγάλα βαρέλια δρυός που δεν είναι Γαλλικά, αλλά από την Σλαβονία της Κροατίας, παράγοντας μόνο 80,000 φιάλες κάθε χρόνο.
Στις εξαιρετικές χρονίες παράγεται και το περίφημο Brunello Riserva, όχι όμως στις κακές κι αυτό ήταν ένα έντονο σημείο τριβής ανάμεσα σε πατέρα και υιό στην αείμνηστη κόντρα τους.
Αυτή που έληξε λίγο πριν πεθάνει ο «τζέντλεμαν του Μονταλτσίνο» που σχεδόν κάθε μέρα θα πήγαινε μια βόλτα στους αμπελώνες του κτήματος για να αγγίξει τα βαθιά σκουρόχρωμα σταφύλια του.
Έναν καρπό που είναι υπεύθυνος για ένα μυθικό κρασί, όπως αυτό που εμφιαλώθηκε στην Riserva του 1955, μια φιάλη της οποίας κοστίζει γύρω στα 4.000 ευρώ. anatakti
Ο οικοδεσπότης του στο κτήμα «Ιλ Γκρέππο» ήταν ο Φράνκο Μπιόντι-Σάντι, ο «τζέντλεμαν» του Μονταλτσίνο και ο οινοποιός που επέμενε να καλλιεργεί τους αμπελώνες του, σύμφωνα με τα όσα είχε διδαχτεί από τον πατέρα του, Τανκρέντι.
Όταν άνοιξαν το μπουκάλι που ωρίμαζε 107 χρόνια με την αρμόζουσα διαδικασία και απόλαυσαν την πρώτη γουλιά, ο Μπελφράτζε δεν περίμενε ότι το συγκεκριμένο Brunello θα του έβγαζε τόσα αρώματα και γεύσεις.
Στο άρθρο για το Decanter που τυγχάνει το κορυφαίο περιοδικό για το κρασί στον κόσμο βαθμολόγησε to Bionti-Santi Tenuta Greppo Riserva του 1888 με 10/10!
Αναμφίβολα, ο Φράνκο Μπιόντι-Σάντι είχε κάθε λόγο να είναι χαρούμενος για το συγκεκριμένο Brunello του και έναν για να είναι στεναχωρημένος. Την απουσία του γιου του Τζάκοπο, από εκείνη την τόσο σημαντική μέρα της δοκιμής, ο οποίος ήταν η 6η γενιά της οκογένειας που γέννησε έναν οινικό μύθο στην ευλογημένη από κάθε άποψη γη της Τοσκάνης.
«Τα σταφύλια της οργής»
Ο παραπάνω τίτλος μπορεί να ταιριάζει αρκετά στην οικογενειακή διαμάχη για το κτήμα «Ιλ Γκρέππο» έξω από το Μονταλτσίνο, εκεί που σε ένα υψόμετρο 360-500 μέτρων γεννήθηκε το εξαιρετικό αυτό κρασί.
Μια διαμάχη που άρχισε όταν ο Τζάκοπο, το νέο αίμα της δυναστείας και γιος του Φράνκο ζήτησε να εκμοντερνίσει το κτήμα των 470 στρεμμάτων μέσα στο οποίο οι αμπελώνες καταλαμβάνουν μια έκταση μόλις 250 στρεμμάτων.
Ο νεαρός έχοντας πάρει φόρα ως νέος και δραστήριος θέλησε να επέμβει δραστικά, καλλιεργήσει γαλλικές ποικιλίες όπως merlot, cabernet, sauvignon blanc και να κάνει χρήση γαλλικών βαρελιών barriques (225 λίτρα χωρητικότητα).
Ο πατριάρχης της οικογένειας τον άκουσε με προσοχή αλλά αρνήθηκε να αλλάξει το παραμικρό σε ότι είχε να κάνει με την παραγωγή του πιο διάσημου Brunello, κάτι που ο γιος δεν μπόρεσε δεχτεί.
Αποφάσισε να αποχωρήσει και να δημιουργήσει επίσης στην Τοσκάνη αλλά πιο μακριά τους δικούς του αμπελώνες, αφήνοντας πίσω του το Μονταλτσίνο και μια πίκρα για την διαμάχη με τον πατέρα του.
Αυτόν που συνέχισε σαν 5η γενιά ότι ξεκίνησε ο προπάππος του Φερούτσιο Μπιόντι Σάντι το 1865, ο οποίος ήταν ο ιδρυτής και εφευρέτης της ονομασίας προέλευσης Brunello Di Montalcino DOCG.
Ήταν ο οινοποιός που απομόνωσε τον «κλώνο» του Sangiovese, που είναι ανώτερος από αυτόν του Chianti, τον ονόμασε BBS11 (Brunello-Biondi Santi 11) και καθόρισε την «συνταγή» για το Brunello Di Montalcino.
Ένα κρασί, που είναι 100% Sangiovese BBS11, σε αντίθεση με το Chianti που επέτρεπε και άλλες ποικιλίες (canaiolo, colorino,κλπ), μεταξυ ρτων οποίων και λευκές όπως το trebbiano και η malvasia.
Η επιστροφή του ασώτου
Τα πρώτα 57 χρόνια μετά το 1865 το κτήμα κυκλοφορεί τον κόκκινο θησαυρό του μόνοα τέσσερις χρονιές, το 1888, το 1891, το 1925 και το 1945, ενώ μετά την ιστορική δοκιμή του 1995 ακολούθησε άλλη μια το 2000, όπου ανοίχτηκαν φιάλες του 1891 και βαθμολογήθηκαν πάλι απο το Decanter με 10/10.
Το φημισμένο κτήμα Il Greppo βρίσκεται κοντά στην πόλη του Montalcino και από τον 19 αιώνα μέχρι σήμερα οι πρακτικές από την πρώτη μέχρι την τελευταία σταγόνα παραμένουν ίδιες και αναλλοίωτες στο πέρασμα του χρόνου
Το μόνο που άλλαξε ήταν η επιστροφή του κατά κάποιο τρόπο «ασώτου υιού» Τζάκοπο στην αγκαλιά του πατέρα του, λίγους μήνες πριν ο τελευταίος φύγει από την ζωή σε ηλικία 91 ετών, έχοντας γράψει την δική του ξεχωριστή διαδρομή.
Ο Τζάκοπο δεν πείραξε έκτοτε το έργο του πατρός και έτσι η ωρίμανση του πιο διάσημου Brunello εξακολουθεί να λαμβάνει χώρα σε μεγάλα βαρέλια δρυός που δεν είναι Γαλλικά, αλλά από την Σλαβονία της Κροατίας, παράγοντας μόνο 80,000 φιάλες κάθε χρόνο.
Στις εξαιρετικές χρονίες παράγεται και το περίφημο Brunello Riserva, όχι όμως στις κακές κι αυτό ήταν ένα έντονο σημείο τριβής ανάμεσα σε πατέρα και υιό στην αείμνηστη κόντρα τους.
Αυτή που έληξε λίγο πριν πεθάνει ο «τζέντλεμαν του Μονταλτσίνο» που σχεδόν κάθε μέρα θα πήγαινε μια βόλτα στους αμπελώνες του κτήματος για να αγγίξει τα βαθιά σκουρόχρωμα σταφύλια του.
Έναν καρπό που είναι υπεύθυνος για ένα μυθικό κρασί, όπως αυτό που εμφιαλώθηκε στην Riserva του 1955, μια φιάλη της οποίας κοστίζει γύρω στα 4.000 ευρώ. anatakti
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Οι επιλογές από την Αυστρία δικαίωσαν τον Άρη
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
