2020-12-29 13:04:45
Σε αποζημίωση συνολικού ύψους 50.000 ευρώ λόγω ηθικής βλάβης συν τους τόκους που υπολογίζονται από το καλοκαίρι του 2011 και τα τέλη του 2012, συν τα δικαστικά έξοδα καλείται να καταβάλλει ο Πάνος Καμμένος στον Αντρίκο Παπανδρέου, που δικαιώθηκε από το Τριμελές Εφετείο Αθηνών.
Το δικαστήριο κλήθηκε να εξετάσει σε δεύτερο βαθμό τις αγωγές του Αντρίκου Παπανδρέου κατά του κ. Καμμένου, που είχε καταγγείλει δημόσια τον αδελφό του πρώην πρωθυπουργού για δήθεν εμπλοκή του σε CDS (ασφάλιστρα κινδύνου), με αποτέλεσμα να επωφεληθεί δήθεν από τη χρεοκοπία της χώρας.
Οι δικαστές δικαίωσαν πλήρως τον Αντρίκο Παπανδρέου, ενώ αποφάσισαν ότι κάθε φορά που ο κ. Καμμένος επαναλαμβάνει τους ισχυρισμούς του, θα καταβάλλει 2.000 στον κ. Παπανδρέου.
Το ιστορικό της υπόθεσης
Το Τριμελές Εφετείο Αθηνών, περίπου ένα χρόνο μετά τη συζήτηση των αγωγών, στις 16 Ιανουαρίου 2020, τις οποίες συνεκδίκασε, αποφάσισε να δικαιώσει πλήρως τον αδελφό του πρώην πρωθυπουργού που είχε «χάσει» πρωτόδικα τη μία από τις δύο αγωγές.
Οι αγωγές κατατέθηκαν τον Μάιο του 2011 και τον Νοέμβριο του 2012 από τον Αντρίκο Παπανδρέου, που προσέφυγε στο Πολυμελές Πρωτοδικείο Αθηνών.
Στην πρώτη αγωγή, ο κ. Παπανδρέου ανέφερε ότι ο τότε βουλευτής της ΝΔ Πάνος Καμμένος «προσέβαλε παράνομα και υπαίτια την προσωπικότητα του με την προβολή ψευδών ισχυρισμών για αυτόν, τους οποίους ο εναγόμενος περιέλαβε σε συνέντευξη που έδωσε στις 19 Μαΐου του 2011 σε ραδιοφωνικό σταθμό» και ζητούσε χρηματική ικανοποίηση λόγω ηθικής βλάβης ύψους 1 εκατ. ευρώ.
Ωστόσο, το πρωτοβάθμιο δικαστήριο απέρριψε την αγωγή και επέβαλε μάλιστα στον αδελφό του πρώην πρωθυπουργού να καταβάλλει δικαστικά έξοδα 20.000 ευρώ στον Πάνο Καμμένο.
Ο Αντρίκος Παπανδρέου προσέφυγε και δεύτερη φορά κατά του Πάνου Καμμένου, καταγγέλλοντας ότι «προσέβαλε και πάλι παράνομα και υπαίτια την προσωπικότητα του με την προβολή ψευδών ισχυρισμών για αυτόν καθώς και εξυβριστικών και απειλητικών φράσεων που ο εναγόμενος περιέλαβε σε δηλώσεις του στον Τύπο, στο διαδίκτυο και σε ραδιοφωνικούς σταθμούς». Αυτή τη φορά διεκδικούσε χρηματική ικανοποίηση λόγω ηθικής βλάβης ύψους 300.000 ευρώ.
Στη δεύτερη αγωγή, το δικαστήριο δέχθηκε εν μέρει τους ισχυρισμούς του κ. Παπανδρέου και του επιδίκασε αποζημίωση 30.000 ευρώ συν τους νόμιμους τόκους.
Και οι δύο πλευρές προσέφυγαν σε δεύτερο βαθμό, με τον κ. Παπανδρέου να ασκεί έφεση και τον κ. Καμμένο αντέφεση.
Τι αποφάσισε το Εφετείο
Οι Εφέτες δικαστές αναφέρουν στην απόφασή τους ότι επί ο κ. Καμμένος ισχυριζόταν ότι ο κ. Παπανδρέου μετείχε ως εταίρος στις αλλοδαπές εταιρείες IJ Partners SA και Unigestion SA.
Ο κ. Καμμένος μάλιστα συνέδεσε τις εταιρείες με την αγορά CDS από το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο το 2009, και υποστήριξε ότι η συναλλαγή έγιναν λόγω εσωτερικής πληροφόρησης του Αντρίκου Παπανδρέου για την επικείμενη χρεοκοπία και προσφυγή της Ελλάδας στο ΔΝΤ. Ως εκ τούτου, αναφέρει το δικαστήριο, «η αξία των cds θα αυξανόταν σε τεράστια μεγέθη με αντίστοιχο οικονομικό όφελος των εταιριών αυτών και συνακολούθως και του ιδίου και μελλοντική ζημιά του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου που κατείχε τα ομόλογα του ελληνικού δημοσίου».
Ο κ. Καμμένος ισχυρίστηκε ότι ο Αντρίκος Παπανδρέου «επιχείρησε μέσω των CDS να κερδοσκοπήσει από τη χρεοκοπία της χώρας την οποία ο ίδιος γνώριζε». Κάτι τέτοιο προκύπτει ευθέως από το περιεχόμενο «των συνεντεύξεων, αναρτήσεων και δηλώσεων του εναγομένου που αποτέλεσαν το αντικείμενο της δεύτερης αγωγής σε βάρος του, έστω κι αν σε ορισμένες από αυτές, η αναφορά του εναγομένου στην εμπλοκή του ενάγοντος ως προς τα CDS δεν ήταν απολύτως ευθεία αλλά γινόταν με τη μορφή υποψίας, υπαινιγμού ή ερωτήματος, διατηρώντας όμως και τότε τον καταγγελτικό χαρακτήρα της σε βάρος του ενάγοντος».
Το δικαστήριο επισημαίνει ότι οι ισχυρισμοί του κ. Καμμένου ήταν αναληθείς καθώς «αποδείχθηκε ότι ο ενάγων ουδεμία σχέση είχε με τις αγορές των CDS από το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο όπως εξάλλου δεν είχαν καμία σχέση και οι εταιρείες IJ Partners και Unigestion που εξαρχής διέψευσαν αυτόν τον ισχυρισμό».
Σύμφωνα με τους δικαστές, ο κ. Καμμένος δεν γνώριζε την αναλήθεια των ισχυρισμών του, αλλά είχε την εσφαλμένη πεποίθηση ότι οι εταιρείες είχαν όντως αγοράσει τα CDS από το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο και ότι ο κ. Παπανδρέου ήταν εταίρος τους και είχε εμπλοκή στις συναλλαγές. Μ
Ωστόσο, επισημαίνει το δικαστήριο «η πεποίθηση του δεν ήταν δικαιολογημένη ενόψει μάλιστα και της μακράς μέχρι τότε βουλευτικής εμπειρίας του και των σπουδών του ως οικονομολόγου και επομένως υπαιτίως (από αμέλεια) αγνοούσε την αναλήθεια των ισχυρισμών του αφού η προβολή των ισχυρισμών αυτών δεν στηριζόταν σε έρευνα και μάλιστα τέτοια που να τελεί σε αναλογία με τη σοβαρότητα του περιεχομένου των ισχυρισμών του, ούτε στηριζόταν σε αντίστοιχα στοιχεία τα οποία να έχει στην κατοχή του ή δε προβολή των ισχυρισμών αυτών συνεχίστηκε και μάλιστα με εντονότερο τρόπο μολονότι είχε μεσολαβήσει η κατηγορηματική διάψευση τους από τον ενάγοντα και από τις φερόμενες ως αγοράστριες εταιρείες».
«Είχε σκοπό εξύβρισης του ενάγοντος»
Το δικαστήριο στην απόφασή του αναφέρεται και στους ισχυρισμούς του κ. Καμμένου σε βάρος του κ. Παπανδρέου και της οικογένειάς του, που όπως αναφέρει δείχνουν «σκοπό εξύβρισης του ενάγοντος, με χαρακτηρισμούς όπως συμμορία, cosa nostra, λαμόγια». Μάλιστα οι δηλώσεις έκρυβαν ακόμη και απειλές σε βάρος του αδελφού του Αντρίκου Παπανδρέου, Γιώργου Παπανδρέου, που ήταν τότε πρωθυπουργός.
«Οι δηλώσεις του εναγομένου περιείχαν και απειλές σε βάρος του ενάγοντος οι οποίες προκάλεσαν ανησυχία στον τελευταίο και συγκεκριμένα οι εκφράσεις “θα κάνουμε τη δίκη κάτω από το σπίτι του”, “είμαστε πολύ”, “θα έρθουν και ενώπιον της λαϊκής δικαιοσύνης”, οι οποίες μπορούσαν να εκληφθούν από ορισμένους αποδέκτες των δηλώσεων αυτών ως πρόσκληση για την παράκαμψη της νόμιμης δικαστικής οδού και την εκδήλωση βίαιων πράξεων αυτοδίκαια σε βάρος του ενάγοντος».
Το Εφετείο έκρινε ότι με με βάση τα αποδεικτικά στοιχεία θεμελιώνεται ο παράνομος και υπαίτιος χαρακτήρας της προσβολής της προσωπικότητας του κ. Παπανδρέου, ο οποίος υπέστη ηθική βλάβη. Ως εκ τούτου, θα πρέπει να του επιδικαστεί αποζημίωση 10.000 ευρώ και 40.000 ευρώ για την πρώτη και για τη δεύτερη αγωγή αντίστοιχα.
Πέραν της αποζημίωσης, ο κ. Καμμένος καλείται να καταβάλλει και τους νόμιμους τόκους από την επίδοση τόσο της πρώτης αγωγής, που είχε κατατεθεί στις 8.6.2011, όσο και για τη δεύτερη αγωγή, που κατατέθηκε στις 21.11.2012. Επίσης, καλείται να καταβάλλει ως δικαστικά έξοδα συνολικά 4.700 ευρώ.
anatakti
Το δικαστήριο κλήθηκε να εξετάσει σε δεύτερο βαθμό τις αγωγές του Αντρίκου Παπανδρέου κατά του κ. Καμμένου, που είχε καταγγείλει δημόσια τον αδελφό του πρώην πρωθυπουργού για δήθεν εμπλοκή του σε CDS (ασφάλιστρα κινδύνου), με αποτέλεσμα να επωφεληθεί δήθεν από τη χρεοκοπία της χώρας.
Οι δικαστές δικαίωσαν πλήρως τον Αντρίκο Παπανδρέου, ενώ αποφάσισαν ότι κάθε φορά που ο κ. Καμμένος επαναλαμβάνει τους ισχυρισμούς του, θα καταβάλλει 2.000 στον κ. Παπανδρέου.
Το ιστορικό της υπόθεσης
Το Τριμελές Εφετείο Αθηνών, περίπου ένα χρόνο μετά τη συζήτηση των αγωγών, στις 16 Ιανουαρίου 2020, τις οποίες συνεκδίκασε, αποφάσισε να δικαιώσει πλήρως τον αδελφό του πρώην πρωθυπουργού που είχε «χάσει» πρωτόδικα τη μία από τις δύο αγωγές.
Οι αγωγές κατατέθηκαν τον Μάιο του 2011 και τον Νοέμβριο του 2012 από τον Αντρίκο Παπανδρέου, που προσέφυγε στο Πολυμελές Πρωτοδικείο Αθηνών.
Στην πρώτη αγωγή, ο κ. Παπανδρέου ανέφερε ότι ο τότε βουλευτής της ΝΔ Πάνος Καμμένος «προσέβαλε παράνομα και υπαίτια την προσωπικότητα του με την προβολή ψευδών ισχυρισμών για αυτόν, τους οποίους ο εναγόμενος περιέλαβε σε συνέντευξη που έδωσε στις 19 Μαΐου του 2011 σε ραδιοφωνικό σταθμό» και ζητούσε χρηματική ικανοποίηση λόγω ηθικής βλάβης ύψους 1 εκατ. ευρώ.
Ωστόσο, το πρωτοβάθμιο δικαστήριο απέρριψε την αγωγή και επέβαλε μάλιστα στον αδελφό του πρώην πρωθυπουργού να καταβάλλει δικαστικά έξοδα 20.000 ευρώ στον Πάνο Καμμένο.
Ο Αντρίκος Παπανδρέου προσέφυγε και δεύτερη φορά κατά του Πάνου Καμμένου, καταγγέλλοντας ότι «προσέβαλε και πάλι παράνομα και υπαίτια την προσωπικότητα του με την προβολή ψευδών ισχυρισμών για αυτόν καθώς και εξυβριστικών και απειλητικών φράσεων που ο εναγόμενος περιέλαβε σε δηλώσεις του στον Τύπο, στο διαδίκτυο και σε ραδιοφωνικούς σταθμούς». Αυτή τη φορά διεκδικούσε χρηματική ικανοποίηση λόγω ηθικής βλάβης ύψους 300.000 ευρώ.
Στη δεύτερη αγωγή, το δικαστήριο δέχθηκε εν μέρει τους ισχυρισμούς του κ. Παπανδρέου και του επιδίκασε αποζημίωση 30.000 ευρώ συν τους νόμιμους τόκους.
Και οι δύο πλευρές προσέφυγαν σε δεύτερο βαθμό, με τον κ. Παπανδρέου να ασκεί έφεση και τον κ. Καμμένο αντέφεση.
Τι αποφάσισε το Εφετείο
Οι Εφέτες δικαστές αναφέρουν στην απόφασή τους ότι επί ο κ. Καμμένος ισχυριζόταν ότι ο κ. Παπανδρέου μετείχε ως εταίρος στις αλλοδαπές εταιρείες IJ Partners SA και Unigestion SA.
Ο κ. Καμμένος μάλιστα συνέδεσε τις εταιρείες με την αγορά CDS από το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο το 2009, και υποστήριξε ότι η συναλλαγή έγιναν λόγω εσωτερικής πληροφόρησης του Αντρίκου Παπανδρέου για την επικείμενη χρεοκοπία και προσφυγή της Ελλάδας στο ΔΝΤ. Ως εκ τούτου, αναφέρει το δικαστήριο, «η αξία των cds θα αυξανόταν σε τεράστια μεγέθη με αντίστοιχο οικονομικό όφελος των εταιριών αυτών και συνακολούθως και του ιδίου και μελλοντική ζημιά του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου που κατείχε τα ομόλογα του ελληνικού δημοσίου».
Ο κ. Καμμένος ισχυρίστηκε ότι ο Αντρίκος Παπανδρέου «επιχείρησε μέσω των CDS να κερδοσκοπήσει από τη χρεοκοπία της χώρας την οποία ο ίδιος γνώριζε». Κάτι τέτοιο προκύπτει ευθέως από το περιεχόμενο «των συνεντεύξεων, αναρτήσεων και δηλώσεων του εναγομένου που αποτέλεσαν το αντικείμενο της δεύτερης αγωγής σε βάρος του, έστω κι αν σε ορισμένες από αυτές, η αναφορά του εναγομένου στην εμπλοκή του ενάγοντος ως προς τα CDS δεν ήταν απολύτως ευθεία αλλά γινόταν με τη μορφή υποψίας, υπαινιγμού ή ερωτήματος, διατηρώντας όμως και τότε τον καταγγελτικό χαρακτήρα της σε βάρος του ενάγοντος».
Το δικαστήριο επισημαίνει ότι οι ισχυρισμοί του κ. Καμμένου ήταν αναληθείς καθώς «αποδείχθηκε ότι ο ενάγων ουδεμία σχέση είχε με τις αγορές των CDS από το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο όπως εξάλλου δεν είχαν καμία σχέση και οι εταιρείες IJ Partners και Unigestion που εξαρχής διέψευσαν αυτόν τον ισχυρισμό».
Σύμφωνα με τους δικαστές, ο κ. Καμμένος δεν γνώριζε την αναλήθεια των ισχυρισμών του, αλλά είχε την εσφαλμένη πεποίθηση ότι οι εταιρείες είχαν όντως αγοράσει τα CDS από το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο και ότι ο κ. Παπανδρέου ήταν εταίρος τους και είχε εμπλοκή στις συναλλαγές. Μ
Ωστόσο, επισημαίνει το δικαστήριο «η πεποίθηση του δεν ήταν δικαιολογημένη ενόψει μάλιστα και της μακράς μέχρι τότε βουλευτικής εμπειρίας του και των σπουδών του ως οικονομολόγου και επομένως υπαιτίως (από αμέλεια) αγνοούσε την αναλήθεια των ισχυρισμών του αφού η προβολή των ισχυρισμών αυτών δεν στηριζόταν σε έρευνα και μάλιστα τέτοια που να τελεί σε αναλογία με τη σοβαρότητα του περιεχομένου των ισχυρισμών του, ούτε στηριζόταν σε αντίστοιχα στοιχεία τα οποία να έχει στην κατοχή του ή δε προβολή των ισχυρισμών αυτών συνεχίστηκε και μάλιστα με εντονότερο τρόπο μολονότι είχε μεσολαβήσει η κατηγορηματική διάψευση τους από τον ενάγοντα και από τις φερόμενες ως αγοράστριες εταιρείες».
«Είχε σκοπό εξύβρισης του ενάγοντος»
Το δικαστήριο στην απόφασή του αναφέρεται και στους ισχυρισμούς του κ. Καμμένου σε βάρος του κ. Παπανδρέου και της οικογένειάς του, που όπως αναφέρει δείχνουν «σκοπό εξύβρισης του ενάγοντος, με χαρακτηρισμούς όπως συμμορία, cosa nostra, λαμόγια». Μάλιστα οι δηλώσεις έκρυβαν ακόμη και απειλές σε βάρος του αδελφού του Αντρίκου Παπανδρέου, Γιώργου Παπανδρέου, που ήταν τότε πρωθυπουργός.
«Οι δηλώσεις του εναγομένου περιείχαν και απειλές σε βάρος του ενάγοντος οι οποίες προκάλεσαν ανησυχία στον τελευταίο και συγκεκριμένα οι εκφράσεις “θα κάνουμε τη δίκη κάτω από το σπίτι του”, “είμαστε πολύ”, “θα έρθουν και ενώπιον της λαϊκής δικαιοσύνης”, οι οποίες μπορούσαν να εκληφθούν από ορισμένους αποδέκτες των δηλώσεων αυτών ως πρόσκληση για την παράκαμψη της νόμιμης δικαστικής οδού και την εκδήλωση βίαιων πράξεων αυτοδίκαια σε βάρος του ενάγοντος».
Το Εφετείο έκρινε ότι με με βάση τα αποδεικτικά στοιχεία θεμελιώνεται ο παράνομος και υπαίτιος χαρακτήρας της προσβολής της προσωπικότητας του κ. Παπανδρέου, ο οποίος υπέστη ηθική βλάβη. Ως εκ τούτου, θα πρέπει να του επιδικαστεί αποζημίωση 10.000 ευρώ και 40.000 ευρώ για την πρώτη και για τη δεύτερη αγωγή αντίστοιχα.
Πέραν της αποζημίωσης, ο κ. Καμμένος καλείται να καταβάλλει και τους νόμιμους τόκους από την επίδοση τόσο της πρώτης αγωγής, που είχε κατατεθεί στις 8.6.2011, όσο και για τη δεύτερη αγωγή, που κατατέθηκε στις 21.11.2012. Επίσης, καλείται να καταβάλλει ως δικαστικά έξοδα συνολικά 4.700 ευρώ.
anatakti
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ