2021-01-09 13:00:03
Ανεξέλεγκτη παραμένει η κατάσταση στο Μενίδι, στο Ζεφύρι και σε άλλες περιοχές της Δυτικής Αττικής, όσον αφορά στο φαινόμενο της οπλοφορίας και οπλοχρησίας, ειδικά μετά το χθεσινό περιστατικό με αδέσποτη σφαίρα σε ταξί.
Είναι καθαρά θέμα τύχης ότι δεν έχουμε θρηνήσει θύματα τις τελευταίες 15 ημέρες καθώς στις εν λόγω περιοχές «βρέχει σφαίρες» για ασήμαντες αφορμές, κυρίως από τα πιστόλια οπλισμένων Ρομά, κατά την διάρκεια τρικούβερτων γλεντιών που διοργανώνονται στα σπίτια τους, παρά τους περιορισμούς και τις απαγορεύσεις λόγω της πανδημίας Covid-19.
Όσες προσπάθειες κι αν έχουν γίνει για να περιοριστεί ή να υποβαθμιστεί σε αρκετές περιπτώσεις το φαινόμενο της οπλοχρησίας, τα ντοκουμέντα που έρχονται στο φως είναι αδιάσειστα. Διότι μπορεί κάποιοι να ισχυρίζονται ότι τα τελευταία χρόνια έχουν γίνει σοβαρές προσπάθειες για να ελεγχθεί το φαινόμενο και να περιοριστούν οι «αδέσποτες σφαίρες», ωστόσο αρκεί έστω κι μια απ’ αυτές να αποδειχθεί μοιραία για τη ζωή κάποιου περαστικού ή κάτοικου, όπως συνέβη στην περίπτωση του 11χρονου Μάριου ο οποίος σκοτώθηκε από μια τέτοια σφαίρα στο προαύλιο του σχολείου του πριν από λίγα χρόνια.
«Περπατάς και βρίσκεις σφαίρες στο δρόμο. Εντάξει στο Μενίδι είσαι» γράφει ο Χ.Λ, κάτοικος Μενιδίου, κρατώντας μια σφαίρα στο χέρι του, την οποία εντόπισε καθώς περπατούσε. Την επίμαχη εικόνα ανέβασε ο ίδιος στο Facebook για να ακολουθήσει καταιγισμός σχολίων.
«Σε λίγο καιρό θα μπαίνουν στα σπίτια, να μας σημαδεύουν» σχολιάζει από κάτω ένας χρήστης των σόσιαλ μίντια, για να απαντήσει ένας άλλος: «Αφού βρήκες εσύ την σφαίρα και όχι αυτή εσένα, πάλι καλά να λες, ούτε στο Τέξας να ήμασταν».
«Μπορεί να μην είμαστε στο Τέξας αλλά είμαστε Τέξας αυτό είναι το θέμα» σχολιάζει μια άλλη κάτοικος Μενιδίου.
Το παράδοξο είναι ότι η πολιτεία συνεχίζει να μην αναγνωρίζει τις ευθύνες της. Τρανό παράδειγμα, τα επιχειρήματα που επικαλέστηκαν οι νομικοί εκπρόσωποι του ελληνικού δημοσίου κατά την άσκηση έφεσης στην απόφαση- σταθμός του Διοικητικού Πρωτοδικείου στην υπόθεση του 11χρονου Μάριου που έκρινε ότι η αστυνομία δεν έκανε όσα έπρεπε να είχε κάνει σε μια περιοχή που λόγω της αυξημένης εγκληματικότητας, έχει μετατραπεί σε γκέτο παρανομίας, επιδικάζοντας το ποσό του μισού εκατ. Ευρώ στους γονείς του.
Την χαρακτήρισαν τυχαίο γεγονός που οφείλεται «σε ανωτέρα βία» ζητώντας να μην επιδοθεί χρηματική αποζημίωση στην οικογένεια του αδικοχαμένου παιδιού. anatakti
Είναι καθαρά θέμα τύχης ότι δεν έχουμε θρηνήσει θύματα τις τελευταίες 15 ημέρες καθώς στις εν λόγω περιοχές «βρέχει σφαίρες» για ασήμαντες αφορμές, κυρίως από τα πιστόλια οπλισμένων Ρομά, κατά την διάρκεια τρικούβερτων γλεντιών που διοργανώνονται στα σπίτια τους, παρά τους περιορισμούς και τις απαγορεύσεις λόγω της πανδημίας Covid-19.
Όσες προσπάθειες κι αν έχουν γίνει για να περιοριστεί ή να υποβαθμιστεί σε αρκετές περιπτώσεις το φαινόμενο της οπλοχρησίας, τα ντοκουμέντα που έρχονται στο φως είναι αδιάσειστα. Διότι μπορεί κάποιοι να ισχυρίζονται ότι τα τελευταία χρόνια έχουν γίνει σοβαρές προσπάθειες για να ελεγχθεί το φαινόμενο και να περιοριστούν οι «αδέσποτες σφαίρες», ωστόσο αρκεί έστω κι μια απ’ αυτές να αποδειχθεί μοιραία για τη ζωή κάποιου περαστικού ή κάτοικου, όπως συνέβη στην περίπτωση του 11χρονου Μάριου ο οποίος σκοτώθηκε από μια τέτοια σφαίρα στο προαύλιο του σχολείου του πριν από λίγα χρόνια.
«Περπατάς και βρίσκεις σφαίρες στο δρόμο. Εντάξει στο Μενίδι είσαι» γράφει ο Χ.Λ, κάτοικος Μενιδίου, κρατώντας μια σφαίρα στο χέρι του, την οποία εντόπισε καθώς περπατούσε. Την επίμαχη εικόνα ανέβασε ο ίδιος στο Facebook για να ακολουθήσει καταιγισμός σχολίων.
«Σε λίγο καιρό θα μπαίνουν στα σπίτια, να μας σημαδεύουν» σχολιάζει από κάτω ένας χρήστης των σόσιαλ μίντια, για να απαντήσει ένας άλλος: «Αφού βρήκες εσύ την σφαίρα και όχι αυτή εσένα, πάλι καλά να λες, ούτε στο Τέξας να ήμασταν».
«Μπορεί να μην είμαστε στο Τέξας αλλά είμαστε Τέξας αυτό είναι το θέμα» σχολιάζει μια άλλη κάτοικος Μενιδίου.
Το παράδοξο είναι ότι η πολιτεία συνεχίζει να μην αναγνωρίζει τις ευθύνες της. Τρανό παράδειγμα, τα επιχειρήματα που επικαλέστηκαν οι νομικοί εκπρόσωποι του ελληνικού δημοσίου κατά την άσκηση έφεσης στην απόφαση- σταθμός του Διοικητικού Πρωτοδικείου στην υπόθεση του 11χρονου Μάριου που έκρινε ότι η αστυνομία δεν έκανε όσα έπρεπε να είχε κάνει σε μια περιοχή που λόγω της αυξημένης εγκληματικότητας, έχει μετατραπεί σε γκέτο παρανομίας, επιδικάζοντας το ποσό του μισού εκατ. Ευρώ στους γονείς του.
Την χαρακτήρισαν τυχαίο γεγονός που οφείλεται «σε ανωτέρα βία» ζητώντας να μην επιδοθεί χρηματική αποζημίωση στην οικογένεια του αδικοχαμένου παιδιού. anatakti
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Κορωνοϊός – Εμβολιασμός: Πότε η μια δόση μπορεί να είναι αρκετή
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
