2021-01-16 14:19:04
Ο Κύριος καθώς περνούσε έξω από κάποιο χωριό, συνάντησε σε μια ερημική περιοχή δέκα λεπρούς ανθρώπους, οι οποίοι όταν τον είδαν του φώναξαν από μακριά και τον παρεκάλεσαν να τους κάνει καλά. Ο Χριστός τους θεράπευσε αμέσως και σύμφωνα με τα έθιμα της εποχής τούς είπε να πάνε στους ιερείς της περιοχής τους, για να πιστοποιήσουν εκείνοι την αποκατάσταση της υγείας τους. Ένας από αυτούς, ο οποίος μάλιστα δεν ήταν Ιουδαίος αλλά Σαμαρείτης, μετά την θεραπεία του επέστρεψε στον Χριστό τον προσκύνησε και τον ευχαρίστησε θερμά. Ο Κύριος στράφηκε στους γύρω του και είπε με παράπονο, «οὐχί οἱ δέκα ἐκαθαρίσθησαν; οἱ δέ ἐννέα ποῦ; οὐχ εὑρέθησαν ὑποστρέψαντες δοῦναι δόξαν τῷ Θεῷ».
Πολλές φορές και εμείς μοιάζουμε με τους εννέα αυτούς θεραπευμένους και δεν ευχαριστούμε τον Θεό για τα καλά που μας έχει δώσει. Έχουμε μάθει μόνο να ζητάμε. Η προσευχή μας συνήθως περιλαμβάνει αιτήματα και παράπονα προς το Θεό
. Είμαστε μεμψίμοιροι απέναντί του και ξεχνάμε πόσα δώρα μας έχει δώσει. Μερικά από αυτά είναι, το δώρο της ζωής, η υγεία μας, η οικογένειά μας, το φυσικό περιβάλλον μέσα στο οποίο ζούμε, αλλά και οι γνωστές και άγνωστες επεμβάσεις του στην προσωπική μας ζωή. Αυτό που λέμε στην ευχή της αναφοράς της Λειτουργίας του αγίου Ιωάννη του Χρυσοστόμου οτι «εὐχαριστοῦμέν σοι… ὑπέρ πάντων ὧν ἴσμεν καί ὧν οὐκ ἴσμεν, τῶν φανερῶν καί ἀφανῶν εὐεργεσιῶν, τῶν εἰς ἡμᾶς γεγενημένων…», στην καθημερινή μας ζωή ούτε που περνάει από το μυαλό μας.
Όμως για να ευχαριστούμε τον Θεό, χρειάζεται να είμαστε χαρούμενοι. Ένας που είναι λυπημένος, δυστυχισμένος, που δεν νοιώθει χαρά δεν μπορεί να ευχαριστήσει. Ο χριστιανός, ακόμη και όταν αντιμετωπίζει δυσκολίες, μπορεί να είναι χαρούμενος αν αισθάνεται ότι βρίσκεται κάτω από τη σκέπη και την αγάπη του Θεού. Ο απόστολος Παύλος θέτει την χαρά δεύτερη μετά την αγάπη, στον κατάλογο των δώρων – χαρισμάτων που δίνει το Άγιο Πνεύμα, «ὁ δέ καρπός τοῦ Πνεύματός ἐστιν ἀγάπη, χαρά, εἰρήνη, μακροθυμία, χρηστότης, ἀγαθωσύνη, πίστις, πρᾳότης, ἐγκράτεια» (Γαλ. 5,22).
Θα μπορούσε να ρωτήσει κανείς: Δεν πρέπει να θλιβόμαστε και να κλαίμε για τις αμαρτίες μας, όπως ακούμε να λέγεται μέσα στα τροπάρια της Εκκλησίας μας; Φυσικά και είναι καλό να λυπούμαστε όταν βλέπουμε τις αμαρτίες μας, αλλά επίσης και μην ξεχνάμε ότι η αγάπη του Θεού είναι απέραντη και τις συγχωρεί. Στον Κατηχητικό Λόγο του αγίου Ιωάννη του Χρυσοστόμου, διαβάζουμε: «Μηδείς ὀδυρέσθω πταίσματα˙ συγνώμη γάρ ἐκ τοῦ τάφου ἀνέτειλε»· αυτή η δωρεά του Θεού μας παρηγορεί για τα πολλά λάθη μας.
Η στάση μας απέναντι στο Θεό χρειάζεται να είναι ευχαριστιακή και δοξολογική. Οι άγγελοι, σύμφωνα με τα ιερά κείμενα δοξολογούν ακατάπαυστα τον Κύριο Σαβαώθ. Ο χριστιανός όταν έχει στηρίξει την ελπίδα του στην πρόνοια και την αγάπη του Θεού, είναι ήρεμος και χαρούμενος. Συνήθως στηριζόμαστε στον εαυτό μας και είμαστε γεμάτοι άγχος, για το εγγύς ή μακρινό μέλλον. Νομίζουμε ότι όλα εξαρτώνται από εμάς και πρέπει να φροντίσουμε για την λύση όλων των προβλημάτων. Ξεχνάμε πως δεν είμαστε παντοδύναμοι και δεν μπορούμε να δώσουμε λύση σε όλα τα προβλήματα, οπότε και το άγχος μας παραμένει. Παραμερίζουμε την υπέροχη προτροπή του Κυρίου που δίνει την απάντηση σε αυτό το θέμα, «Μή οὖν μεριμνήσητε εἰς τήν αὔριον· ἡ γάρ αὔριον μεριμνήσει τά ἑαυτῆς· ἀρκετόν τῇ ἡμέρᾳ ἡ κακία αὐτῆς», (Μτ. 6,34).
Η εμπιστοσύνη στον Τριαδικό Θεό γεμίζει τον άνθρωπο με χαρά. Ο απόστολος Παύλος αν και ήταν φυλακισμένος και μάλιστα με τις απάνθρωπες συνθήκες της εποχής εκείνης, συμβουλεύει τους Φιλιππησίους να είναι πολύ χαρούμενοι, «Χαίρετε ἐν Κυρίῳ πάντοτε· πάλιν ἐρῶ, χαίρετε» (Φιλ. 4,4).
Η χαρά που δίνει η πίστη στο Χριστό δεν είναι ένα εξωτερικό γεγονός ή μία συναισθηματική κατάσταση, αλλά ένα υπέροχο εσωτερικό βίωμα. Είναι η ειρήνη που υπόσχεται ο Χριστός στους μαθητές του και αυτό που εννοεί όταν λέει σε άλλο σημείο, ότι «ἡ βασιλεία τοῦ Θεοῦ ἐντός ὑμῶν ἐστι» (Λκ 17,20-21). Είναι αυτή η ειρήνη που είναι άγνωστη στον κόσμο, «Εἰρήνην ἀφίημι ὑμῖν, εἰρήνην τήν ἐμήν δίδωμι ὑμῖν· οὐ καθώς ὁ κόσμος δίδωσιν, ἐγώ δίδωμι ὑμῖν» (Ιω 14,27). Είναι η ειρήνη που χάρισε ο Κύριος όταν, μετά την Ανάστασή του, τα πρώτα λόγια που είπε στους μαθητές του ήταν «Εἰρήνη ὑμῑν».
Αν ο χριστιανός αισθάνεται αυτή την εσωτερική γαλήνη μέσα του, τότε θα πλημυρίζει με ευγνωμοσύνη προς τον Τριαδικό Θεό και η προσευχή του θα είναι περισσότερο δοξολογική παρά ικετευτική. Αμήν.
Από το γραπτό κήρυγμα της Ιεράς Μητροπόλεως Κερκύρας- (17/1/2021)
proskynitis
Πολλές φορές και εμείς μοιάζουμε με τους εννέα αυτούς θεραπευμένους και δεν ευχαριστούμε τον Θεό για τα καλά που μας έχει δώσει. Έχουμε μάθει μόνο να ζητάμε. Η προσευχή μας συνήθως περιλαμβάνει αιτήματα και παράπονα προς το Θεό
Όμως για να ευχαριστούμε τον Θεό, χρειάζεται να είμαστε χαρούμενοι. Ένας που είναι λυπημένος, δυστυχισμένος, που δεν νοιώθει χαρά δεν μπορεί να ευχαριστήσει. Ο χριστιανός, ακόμη και όταν αντιμετωπίζει δυσκολίες, μπορεί να είναι χαρούμενος αν αισθάνεται ότι βρίσκεται κάτω από τη σκέπη και την αγάπη του Θεού. Ο απόστολος Παύλος θέτει την χαρά δεύτερη μετά την αγάπη, στον κατάλογο των δώρων – χαρισμάτων που δίνει το Άγιο Πνεύμα, «ὁ δέ καρπός τοῦ Πνεύματός ἐστιν ἀγάπη, χαρά, εἰρήνη, μακροθυμία, χρηστότης, ἀγαθωσύνη, πίστις, πρᾳότης, ἐγκράτεια» (Γαλ. 5,22).
Θα μπορούσε να ρωτήσει κανείς: Δεν πρέπει να θλιβόμαστε και να κλαίμε για τις αμαρτίες μας, όπως ακούμε να λέγεται μέσα στα τροπάρια της Εκκλησίας μας; Φυσικά και είναι καλό να λυπούμαστε όταν βλέπουμε τις αμαρτίες μας, αλλά επίσης και μην ξεχνάμε ότι η αγάπη του Θεού είναι απέραντη και τις συγχωρεί. Στον Κατηχητικό Λόγο του αγίου Ιωάννη του Χρυσοστόμου, διαβάζουμε: «Μηδείς ὀδυρέσθω πταίσματα˙ συγνώμη γάρ ἐκ τοῦ τάφου ἀνέτειλε»· αυτή η δωρεά του Θεού μας παρηγορεί για τα πολλά λάθη μας.
Η στάση μας απέναντι στο Θεό χρειάζεται να είναι ευχαριστιακή και δοξολογική. Οι άγγελοι, σύμφωνα με τα ιερά κείμενα δοξολογούν ακατάπαυστα τον Κύριο Σαβαώθ. Ο χριστιανός όταν έχει στηρίξει την ελπίδα του στην πρόνοια και την αγάπη του Θεού, είναι ήρεμος και χαρούμενος. Συνήθως στηριζόμαστε στον εαυτό μας και είμαστε γεμάτοι άγχος, για το εγγύς ή μακρινό μέλλον. Νομίζουμε ότι όλα εξαρτώνται από εμάς και πρέπει να φροντίσουμε για την λύση όλων των προβλημάτων. Ξεχνάμε πως δεν είμαστε παντοδύναμοι και δεν μπορούμε να δώσουμε λύση σε όλα τα προβλήματα, οπότε και το άγχος μας παραμένει. Παραμερίζουμε την υπέροχη προτροπή του Κυρίου που δίνει την απάντηση σε αυτό το θέμα, «Μή οὖν μεριμνήσητε εἰς τήν αὔριον· ἡ γάρ αὔριον μεριμνήσει τά ἑαυτῆς· ἀρκετόν τῇ ἡμέρᾳ ἡ κακία αὐτῆς», (Μτ. 6,34).
Η εμπιστοσύνη στον Τριαδικό Θεό γεμίζει τον άνθρωπο με χαρά. Ο απόστολος Παύλος αν και ήταν φυλακισμένος και μάλιστα με τις απάνθρωπες συνθήκες της εποχής εκείνης, συμβουλεύει τους Φιλιππησίους να είναι πολύ χαρούμενοι, «Χαίρετε ἐν Κυρίῳ πάντοτε· πάλιν ἐρῶ, χαίρετε» (Φιλ. 4,4).
Η χαρά που δίνει η πίστη στο Χριστό δεν είναι ένα εξωτερικό γεγονός ή μία συναισθηματική κατάσταση, αλλά ένα υπέροχο εσωτερικό βίωμα. Είναι η ειρήνη που υπόσχεται ο Χριστός στους μαθητές του και αυτό που εννοεί όταν λέει σε άλλο σημείο, ότι «ἡ βασιλεία τοῦ Θεοῦ ἐντός ὑμῶν ἐστι» (Λκ 17,20-21). Είναι αυτή η ειρήνη που είναι άγνωστη στον κόσμο, «Εἰρήνην ἀφίημι ὑμῖν, εἰρήνην τήν ἐμήν δίδωμι ὑμῖν· οὐ καθώς ὁ κόσμος δίδωσιν, ἐγώ δίδωμι ὑμῖν» (Ιω 14,27). Είναι η ειρήνη που χάρισε ο Κύριος όταν, μετά την Ανάστασή του, τα πρώτα λόγια που είπε στους μαθητές του ήταν «Εἰρήνη ὑμῑν».
Αν ο χριστιανός αισθάνεται αυτή την εσωτερική γαλήνη μέσα του, τότε θα πλημυρίζει με ευγνωμοσύνη προς τον Τριαδικό Θεό και η προσευχή του θα είναι περισσότερο δοξολογική παρά ικετευτική. Αμήν.
Από το γραπτό κήρυγμα της Ιεράς Μητροπόλεως Κερκύρας- (17/1/2021)
proskynitis
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Fiat Panda CNG
ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Σκηνές συνωστισμού στο Λονδίνο:
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
