Πώς να παραμείνετε υγιείς ΧΩΡΙΣ κοινωνική απόσταση – Τη λύση δίνουν οι μέλισσες

2021-01-29 11:15:45

Η καθηγήτρια οικολογίας και βιώσιμης ανάπτυξης του Πανεπιστημίου της Κολούμπια αποκαλύπτει το μυστικό για μια ασφαλή ζωή χωρίς κοινωνικούς περιορισμούς

Αυτό που σίγουρα όλοι μας έχουμε εμπεδώσει πλέον, στα χρόνια του κορωνοϊού, είναι ότι κάθε μεταδοτική ασθένεια λατρεύει το συνωστισμό και τα μεγάλα πλήθη καθώς εκεί βρίσκει την ευκαιρία και εξαπλώνεται ταχύτατα.

Το ερώτημα, όμως, είναι πως είναι δυνατόν άλλοι οργανισμοί όπως οι μέλισσες, τα μυρμήγκια ή ακόμη και οι τερμίτες, που ζουν πάντοτε όλοι μαζί, παραμένουν υγιείς και στις δικές τους κοινότητες όλα λειτουργούν ρολόι;

Η Ρουθ Ντέφρις μας δίνει την απάντηση στο βιβλίο της με τίτλο: «Τι θα έκανε η φύση: Ένας οδηγός για αυτήν την τόσο αβέβαιη εποχή» που δημοσιεύθηκε τον Δεκέμβριο. Η καθηγήτρια οικολογίας και βιώσιμης ανάπτυξης του Πανεπιστημίου της Κολούμπια αποκαλύπτει το μυστικό για μια ασφαλή ζωή χωρίς κοινωνικούς περιορισμούς.

Στην πραγματικότητα όμως δεν πρόκειται για ένα, αλλά για πολλά μυστικά. Οργανισμοί όπως οι μέλισσες, τα μυρμήγκια και οι τερμίτες γνωρίζουν καλά πως να παραμένουν προστατευμένοι από παθογόνους μικροοργανισμούς. Μήπως λοιπόν θα έπρεπε και εμείς να υιοθετήσουμε ορισμένες από τις δικές τους πρακτικές;

Σύμφωνα με την Ντέφρις, τα πλάσματα της φύσης μας διδάσκουν πως αρχικά όσα από αυτά έχουν προσβληθεί από κάποιον παθογόνο μικροοργανισμό, αυτομάτως αποσύρονται και χωρίζονται από τα υγιή. Οι νεκροί οργανισμοί απομακρύνονται από την κοινότητα. Τα υγιή μέλη – όσο και αν μας κάνει εντύπωση – καθαρίζουν και απολυμαίνουν συχνά τις φωλιές τους.

Συγκεκριμένα, τα μυρμήγκια έχουν την ιδιότητα να εκκρίνουν μια απολυμαντική ουσία με την οποία καλύπτουν τις φωλιές τους. Με τον τρόπο αυτό παραμένουν προστατευμένα από τυχόν βλαβερούς μικροοργανισμούς. Ακόμη, η καθηγήτρια αναφέρει χαρακτηριστικά στο βιβλίο της: «Οι τερμίτες απλώνουν τα κόπρανα στις φωλιές τους για να επωφεληθούν από τις αντιμικροβιακές τους ιδιότητες.» Εντάξει ίσως εμείς μπορούμε να παραλείψουμε αυτό το βήμα.

Φυσικά, τίποτα δεν γίνεται τυχαία στη φύση. Έτσι, οργανισμοί που λόγο της εξειδίκευσής τους είναι πιο εκτεθειμένοι στον κίνδυνο ζουν στην περιφέρεια. Αντίστοιχα, όσοι μεταφέρουν απόβλητα ζουν όλοι μαζί και σε απόσταση από τους υπόλοιπους.

Συγκεκριμένα για τις μέλισσες η Ντέφρις γράφει: «Όσες απέκτησαν ανοσία σε κάποιον μικροοργανισμό καθώς φρόντιζαν τους αρρώστους τους, τώρα σχηματίζουν ένα προστατευτικό τείχος γύρω από τη βασίλισσα για να την προστατεύσουν.»

Ο εμβολιασμός των εργαζομένων στον τομέα της υγειονομικής περίθαλψης σίγουρα θα μας βοηθήσει να χτίσουμε και εμείς το πρώτο προστατευτικό μας τείχος. Άλλα ακόμη είμαστε στην αρχή. Σύμφωνα με την Ντέφρις «σε αντίθεση με τα έντομα, το είδος μας εξακολουθεί να μαθαίνει πώς να διαχειριστεί μια τέτοια κατάσταση».
anatakti

ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ