Η νομική επιστήμη ελέγχει εάν ένας δημόσιος λειτουργός επιτελεί σωστά τα καθήκοντά του με το εάν φροντίζει τα της υπηρεσίας του όπως φροντίζει και τα του οίκου του. Μπορεί αλήθεια η Γαιαοσέ να προστατεύσει την περιουσία της; Μπορούν οι κατά τόπους αρχαιολογικές εφορίες και εφορίες νεοτέρων μνημείων να προστατεύσουν τα νεότερα, βυζαντινά και αρχαία μνημεία της περιοχής τους;
Γράφει ο Σωτήρης Βενέτης
Αγαπητά Σιδηροδρομικά Νέα
Σε προηγούμενή μου επιστολή προς τον εξαιρετικό σας ιστότοπο ζήτησα από το ΥΠΟΜΕΔΙ, τις ελληνικές σιδηροδρομικές εταιρίες Τρενοσέ, Γαιαοσέ, ΟΣΕ, Εργοσέ, και άλλους πολλούς φορείς (https://sidirodromikanea.blogspot.com/2021/02/blog-post_125.html#more) αλλά και γενικότερα κάθε ευαίσθητο άνθρωπο καλής θελήσεως που αγαπάει τον τόπο του και τιμά την ιστορία και τον πολιτισμό του να αποφανθούν οριστικά και τελεσίδικα εάν το τρένο του Πηλίου στοιχειοθετεί όντως πολιτιστικό μνημείο της νεότερης Ελλάδας, της Θεσσαλίας, του Βόλου και του Πηλίου, αν αξίζει να είναι χαρακτηρισμένο ως μοναδικό μνημείο παγκόσμιας κληρονομιάς της βιομηχανικής περιόδου ή αν δεν έχει πλέον πια καμία αξία και μπορεί πολύ εύκολα να ξηλωθεί από ένα συνεργείο λίγων ανθρώπων και να οδηγηθεί στο χώρο συγκέντρωσης μετάλλων σκραπ για ανακύκλωση.
Βέβαια, όλα αυτά λαμβάνουν χώρα διότι αυθαιρέτησαν πολλοί επί του τρένου του Πηλίου και ειδικότερα επί της σιδηροδρομικής γραμμής, από την εποχή ήδη κατά την οποία το τρένο βρισκόταν σε λειτουργία εν συνόλω και πριν από τη μεγάλη παύση του η οποία ξεκίνησε τον Αύγουστο του 1971, καθώς δρόμοι ανοίχθηκαν παραπλεύρως της σιδηροδρομικής γραμμής (βλέπε την επαρχιακή οδό Βόλου – Αγριάς) ή ακόμα χειρότερα δρόμοι στρώθηκαν ακριβώς πάνω στη χάραξή της (βλέπε την επαρχιακή οδό Αγριάς – Άνω Λεχωνίων)
. Οι ΣΕΚ / ΟΣΕ, πλην ελαχίστων περιόδων, αδιαφόρησαν και συνεχίζουν να αδιαφορούν επιδεικτικά και μετά την επιμέρους κατάτμηση του ενιαίου και συνολικού ΟΣΕ, παρότι τώρα με τον Νόμο 3891 ΦΕΚ188 τ. Α΄ 04.11.2010 – Άρθρο 5, το καθηκοντολόγιο της διαχειρίστριας σιδηροδρομικής εταιρίας της σιδηροδρομικής γης είναι πλέον ξεκάθαρο και διαυγές, σε σχέση πάντοτε με το αντίστοιχο δήθεν «χαοτικό» του πάλαι ποτέ ενιαίου ΟΣΕ. Η κατάσταση εντός του πολεοδομικού συγκροτήματος του Βόλου υπήρξε ακόμα χειρότερη για την εν λόγω σιδ/κή γραμμή όταν για πολλά χρόνια και από πολλές δημοτικές αρχές πριν και μάλιστα πολύ πιο (δήθεν) φιλικές προς τον σιδηρόδρομο από την τωρινή, εκδηλώνονταν φαινόμενα και λάμβαναν χώρα ενέργειες ασέβειας και απαξίωσης της υποδομής και επιδομής του τρένου του Πηλίου. Για όσους δεν γνωρίζουν ή κάνουν ότι δεν γνωρίζουν, καθετί το οποίο γίνεται χωρίς σημαντικές αντιδράσεις δημιουργεί de facto κατάσταση και συνιστά καθεστώς εν δυνάμει νόμιμο! Τώρα μια δημοτική αρχή προχωρά ένα βήμα παραπέρα από τις προηγούμενες στήνοντας αρχικά κυκλικούς κόμβους επί της σιδ/κής γραμμής και με την πρόφαση δήθεν των έργων για την αποστράγγιση ομβρίων υδάτων επιχειρεί την κάλυψή της χωρίς ουδείς από τις υπερκείμενες αρχές και κυρίως από τη διαχειρίστρια Γαιαοσέ να αντιδρά στο ελάχιστο. Ο κόμπος πλέον έχει φτάσει στο χτένι! Απειλείται με δικαστική δίωξη μία υπάλληλος του Υπουργείου Πολιτισμού γιατί τυγχάνει πράττει καλώς την εργασία της; Υπάρχουν νομικές υπηρεσίες του Δημοσίου, του Υπουργείου Πολιτισμού, του ΥΠΟΜΕΔΙ, της Γαιαοσέ, του ΟΣΕ και τόσων άλλων φορέων του στενού και ευρύτερου δημοσίου για να την προστατεύσουν; Τι ακριβώς εμποδίζει τη Γαιαοσέ και τα αρμόδια Υπουργεία Υποδομών, Πολιτισμού και Εσωτερικών (στο οποίο ανήκουν οι Δήμοι και οι Περιφέρειες) να βρουν από κοινού μια οριστική και τελεσίδικη λύση για τη διέλευση των σιδηροδρομικών γραμμών στο αστικό πολεοδομικό τμήμα της πόλης του Βόλου αλλά και της Αγριάς και των επαρχιακών οδών με τις οποίες η σιδ/κή γραμμή γειτνιάζει ή μοιράζεται τον ίδιο διάδρομο, τουλάχιστον σε επίπεδο μελέτης και χάραξης επί του χάρτου σε πρώτη φάση; Και επανέρχομαι στο αρχικό καίριο ερώτημα: είναι το τρένο του Πηλίου όντως πολιτιστικό μνημείο της νεότερης Ελλάδας, της Θεσσαλίας, του Βόλου και του Πηλίου; Αξίζει να είναι χαρακτηρισμένο ως μοναδικό μνημείο παγκόσμιας κληρονομιάς της βιομηχανικής περιόδου έστω και αν είναι φτιαγμένο από σίδερα όπως λ.χ. ο Πύργος του Άιφελ; Μπορεί να γίνει ο Πύργος του Άιφελ σωρός από παλιοσίδερα για σκραπ; Μπορεί να γίνουν τα μάρμαρα του Παρθενώνα ασβέστης σε παρακείμενη ασβεστοκάμινο της Αττικής και το μολύβι από τις κολώνες βαρίδια για το ψάρεμα;
Με εκτίμηση Σ. Βενέτης
sidirodromikanea
sidirodromikanea 
