2021-03-15 10:00:26
Η γνώμη μου, όχι ως «κληρικού», αλλά ως προσώπου είναι ότι η ανθρωπότητα δεν γνώρισε τη μονογαμία εξαιτίας της πτώσεως της. Για τον πεπτωκότα άνθρωπο η πολυγαμία είναι φυσική.
Η Χριστιανική μονογαμία είναι υπερφυσική· είναι κλήση προς την υπευθυνότητα μας για την κατά το δυνατόν βαθύτερη συναίσθηση της προσωπικής αρχής μας. Η προσωπική αγάπη, δηλαδή όταν κάποιος
αγαπά ένα πρόσωπο συγκεκριμένο, δεν είναι ψυχική ή φυσιολογική, για να μην πούμε συνδεδεμένη με την ανατομία ή, στην καλύτερη περίπτωση, με τον ψυχισμό.
Ο προσωπικός γάμος, μιλώντας κυριολεκτικά, δεν επαναλαμβάνεται· είναι πάντοτε μοναδικός. Το νόημα του έγκειται στο να μην παραμείνουμε στα όρια της φύσεως, αλλά στην από κοινού προσπάθεια να γίνουμε «ναός» για την λατρεία του Ανάρχου Πατρός.
Τότε ο γάμος γίνεται οδός προς σωτηρία. Κανένας από μας στη δεδομένη μας κατάσταση δεν αποτελεί τελειότητα. Όλοι έχουμε ανάγκη, ώστε και με την Άνωθεν ενέργεια και με την προσπάθεια μας να αναπτυχθούμε στη γνώση του Θεού.
Αν κάποιος μας δεχτεί όπως είμαστε, τότε βεβαίως θα δεχθεί κάτι, που απέχει πολύ από την τελειότητα. Και εμείς, επίσης, αν δεχθούμε τον αγώνα να ζήσουμε από κοινού με το δεδομένο πρόσωπο, τότε το δεχόμαστε αυτό όπως είναι. Συνεπώς αντιμετωπίζουμε την αναγκαιότητα αμοιβαίων δημιουργικών προσπαθειών για την απόκτηση της ποθούμενης αιώνιας διαμονής εν τω Θεώ.
Πηγή: Το μυστήριο της Χριστιανικής Ζωής, Αρχιμανδρίτου Σωφρονίου (σ. 192-193), Ιερά μονή Τιμίου Προδρόμου, Έσσεξ Αγγλίας, Δεύτερη έκδοση (2011).
Πηγή: orthopraxia
paraklisi
Η Χριστιανική μονογαμία είναι υπερφυσική· είναι κλήση προς την υπευθυνότητα μας για την κατά το δυνατόν βαθύτερη συναίσθηση της προσωπικής αρχής μας. Η προσωπική αγάπη, δηλαδή όταν κάποιος
αγαπά ένα πρόσωπο συγκεκριμένο, δεν είναι ψυχική ή φυσιολογική, για να μην πούμε συνδεδεμένη με την ανατομία ή, στην καλύτερη περίπτωση, με τον ψυχισμό.
Ο προσωπικός γάμος, μιλώντας κυριολεκτικά, δεν επαναλαμβάνεται· είναι πάντοτε μοναδικός. Το νόημα του έγκειται στο να μην παραμείνουμε στα όρια της φύσεως, αλλά στην από κοινού προσπάθεια να γίνουμε «ναός» για την λατρεία του Ανάρχου Πατρός.
Τότε ο γάμος γίνεται οδός προς σωτηρία. Κανένας από μας στη δεδομένη μας κατάσταση δεν αποτελεί τελειότητα. Όλοι έχουμε ανάγκη, ώστε και με την Άνωθεν ενέργεια και με την προσπάθεια μας να αναπτυχθούμε στη γνώση του Θεού.
Αν κάποιος μας δεχτεί όπως είμαστε, τότε βεβαίως θα δεχθεί κάτι, που απέχει πολύ από την τελειότητα. Και εμείς, επίσης, αν δεχθούμε τον αγώνα να ζήσουμε από κοινού με το δεδομένο πρόσωπο, τότε το δεχόμαστε αυτό όπως είναι. Συνεπώς αντιμετωπίζουμε την αναγκαιότητα αμοιβαίων δημιουργικών προσπαθειών για την απόκτηση της ποθούμενης αιώνιας διαμονής εν τω Θεώ.
Πηγή: Το μυστήριο της Χριστιανικής Ζωής, Αρχιμανδρίτου Σωφρονίου (σ. 192-193), Ιερά μονή Τιμίου Προδρόμου, Έσσεξ Αγγλίας, Δεύτερη έκδοση (2011).
Πηγή: orthopraxia
paraklisi
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Ακρόαση για μια θέση στο… μετρό της Νέας Υόρκης.
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
