2021-03-18 20:30:27
Mου έλεγε ο π. Γαβριήλ για τον αγαπημένο του υποτακτικό π. Νικόλαο Μακαρασβίλι:
— Εγώ σε ευλογώ να πας στον π. Νικόλαο και να τον υπακούς. Αυτός είναι ο ιερομόναχος που τηρεί απαρέγκλιτα τους εκκλησιαστικούς κανόνες. Τέτοιον μοναχό δεν θα ξαναέχει η Γεωργία. Η ταπείνωση του φθάνει μέχρι το θρόνο του Κυρίου. Ο «πρύτανης» στους μοναχούς είμαι εγώ. Όμως εμένα θα διαδεχθεί ο π. Νικόλαος. Θα τον βάλουνε να περάσει μέσα από «σωλήνα» και μετά θα γίνει γιατρός όλων των ψυχών. Εγώ πώς θα μπορούσα να αγαπήσω τους μέθυσους, αν δεν είχα περάσει μέσα απ' αυτή την αμαρτία; Είμαι 40 χρόνια μοναχός και δεν είχα κοντά μου ποτέ ούτε έναν δόκιμο, και τώρα 40 ημερών μοναχοί έχουν! Ο Νικόλαος είναι η τελευταία μου ελπίδα. Ο μόνος που εμπιστεύομαι. Μόνο εγώ τον καταλαβαίνω, γιατί τον μοναχό μόνο ένας μοναχός μπορεί να τον καταλάβει. Ο Νικόλαος ξέρει να κλαδεύει τα ξερά δέντρα όσο κανείς άλλος!
Ο π. Γαβριήλ είχε πει στη μητέρα του π. Νικόλαου:
— Εσείς δεν ξέρετε τι θα γίνει το παιδί σας. Τα λόγια του θα τα ακούει όλος ο κόσμος. Και για να πάνε οι άνθρωποι να φιλήσουν το χερι του θα δυσκολευονται πολύ.
Ο π. Γαβριήλ και ο π. Νικόλαος έχουν τα ίδια κοινά χαρακτηριστικά: ανείπωτη αγάπη προς τον Θεό και τον άνθρωπο, αγάπη προς την πατρίδα, υπακοή, ταπεινοφροσύνη, αγνότητα, παρθενία, αυστηρή άσκηση, αυτοθυσία, ανιδιοτέλεια. Επιπλέον, και οι δύο έζησαν ως άστεγοι και ζητιάνοι, ενώ μέχρι σήμερα κατηγορούν τον π. Νικόλαο ως περιπλανώμενο τρελό, όπως κατηγορούσαν και τον π. Γαβριήλ.
Μια φορά ο π. Νικόλαος μου είπε:
— Μαλχάζι, μερικές φορές λέω τέτοια ανεξήγητα πράγματα που ούτε ο Αντίχριστος δεν θα μπορεί να πει. Τι να κάνω; Αυτοί οι πιστοί δεν θέλουν να βάλουν το μυαλό τους να δουλέψει.
Είχε πει ο π. Γαβριήλ στον π. Νικόλαο, προετοιμάζοντας τον για τις επερχόμενες δοκιμασίες:
— Παιδί μου, Νικόλαε, θα σε κατηγορήσουν για πόρνο, ομοφυλόφιλο, κλέφτη, τρελό και άλλα πολλά. Ο δρόμος όμως του μοναχού αυτός είναι.
Διηγείται ο π. Νικόλαος για τη γνωριμία του με τον Γέροντα:
«Εγώ τον π. Γαβριήλ δεν τον γνώρισα τώρα. Από τα παιδικά μου χρόνια με ακολουθεί χωρίς να το καταλαβαίνω. Θυμάμαι πως στο Μπατούμι, εκεί που μεγάλωσα, τριγύριζε ένας ζητιάνος. Ήταν πολύ παράξενος. Τα παιδιά τρέχαμε από πίσω του και τον φωνάζαμε "Άγγελο". Μια φορά τον είδα μπροστά στο σπίτι μου και μου είπε ότι εγώ δεν θα παντρευτώ. Τότε θύμωσα. "Αλλιώς γυναίκα σου θα είναι η τάδε", και μου είπε το όνομα μιας συμμαθήτριας μου που ήταν πολύ άσχημη. Έπειτα, το καλοκαίρι, που ήμουν μόνος στο σπίτι του θείου μου στο Τσαγβέρι, ήρθε ένας ζητιάνος και μου ζήτησε την εικόνα που είχε ο θείος μου κρεμασμένη στον τοίχο. Του την έδωσα. Αργότερα, όταν έγινα μοναχός, είδα αυτή την εικόνα κρεμασμένη στο κελί του π. Γαβριήλ.
Όταν ήμουν φοιτητής, αποφάσισα να κλεφτώ με μια κοπέλα. Την ίδια όμως ημέρα, ένας φίλος μου με κάλεσε σε τραπέζι. Δεν μπορούσα να μην πάω. Εκεί ήταν κι ένας μοναχός, με πολύ παράξενη συμπεριφορά. Κάθισε δίπλα μου, έβαλε το χέρι του στα γόνατα μου, με κοίταξε στα μάτια και μου είπε: "Εσύ δεν θα παντρευτείς ποτέ. Ξέχασες το λόγο;".
Ύστερα, όταν έκανα την πρακτική μου για το πτυχίο μου στο πανεπιστήμιο έξω από την πόλη, είχα γνωρίσει έναν άλλο μοναχό, με τον οποίο συζητούσα συχνά. Είχαν όμως βάλει (από την Κα Γκε Μπε) κάποιον να τον παρακολουθεί, ο οποίος δεν μας άφηνε ποτέ μόνους. Μια μέρα λοιπόν εκείνος ο μοναχός άρχισε να φωνάζει ότι θέλει άντρα και έτρεξε ν' αγκαλιάσει αυτόν που τον παρακολουθούσε. Εκείνος τρομοκρατήθηκε: "Αυτός είναι ανώμαλος", είπε κι έφυγε. Έτσι δεν μας ξαναενόχλησε, κι εγώ συνέχισα να συνομιλώ ελεύθερα πια μαζί με εκείνον τον σοφό μοναχό.
Τώρα πια είμαι σίγουρος ότι και ο ζητιάνος και ο μοναχός εκείνος ήταν το ίδιο πρόσωπο, δηλαδή ο π. Γαβριήλ- αλλά όσες φορές κι αν πίεσα τον Γέροντα να μου το βεβαιώσει, αρνιόταν να μιλήσει».
Από το βιβλίο «Ο Άγιος Γαβριήλ (1929-1995) ο δια Χριστόν Σαλός και Ομολογητής
proskynitis
— Εγώ σε ευλογώ να πας στον π. Νικόλαο και να τον υπακούς. Αυτός είναι ο ιερομόναχος που τηρεί απαρέγκλιτα τους εκκλησιαστικούς κανόνες. Τέτοιον μοναχό δεν θα ξαναέχει η Γεωργία. Η ταπείνωση του φθάνει μέχρι το θρόνο του Κυρίου. Ο «πρύτανης» στους μοναχούς είμαι εγώ. Όμως εμένα θα διαδεχθεί ο π. Νικόλαος. Θα τον βάλουνε να περάσει μέσα από «σωλήνα» και μετά θα γίνει γιατρός όλων των ψυχών. Εγώ πώς θα μπορούσα να αγαπήσω τους μέθυσους, αν δεν είχα περάσει μέσα απ' αυτή την αμαρτία; Είμαι 40 χρόνια μοναχός και δεν είχα κοντά μου ποτέ ούτε έναν δόκιμο, και τώρα 40 ημερών μοναχοί έχουν! Ο Νικόλαος είναι η τελευταία μου ελπίδα. Ο μόνος που εμπιστεύομαι. Μόνο εγώ τον καταλαβαίνω, γιατί τον μοναχό μόνο ένας μοναχός μπορεί να τον καταλάβει. Ο Νικόλαος ξέρει να κλαδεύει τα ξερά δέντρα όσο κανείς άλλος!
Ο π. Γαβριήλ είχε πει στη μητέρα του π. Νικόλαου:
— Εσείς δεν ξέρετε τι θα γίνει το παιδί σας. Τα λόγια του θα τα ακούει όλος ο κόσμος. Και για να πάνε οι άνθρωποι να φιλήσουν το χερι του θα δυσκολευονται πολύ.
Ο π. Γαβριήλ και ο π. Νικόλαος έχουν τα ίδια κοινά χαρακτηριστικά: ανείπωτη αγάπη προς τον Θεό και τον άνθρωπο, αγάπη προς την πατρίδα, υπακοή, ταπεινοφροσύνη, αγνότητα, παρθενία, αυστηρή άσκηση, αυτοθυσία, ανιδιοτέλεια. Επιπλέον, και οι δύο έζησαν ως άστεγοι και ζητιάνοι, ενώ μέχρι σήμερα κατηγορούν τον π. Νικόλαο ως περιπλανώμενο τρελό, όπως κατηγορούσαν και τον π. Γαβριήλ.
Μια φορά ο π. Νικόλαος μου είπε:
— Μαλχάζι, μερικές φορές λέω τέτοια ανεξήγητα πράγματα που ούτε ο Αντίχριστος δεν θα μπορεί να πει. Τι να κάνω; Αυτοί οι πιστοί δεν θέλουν να βάλουν το μυαλό τους να δουλέψει.
Είχε πει ο π. Γαβριήλ στον π. Νικόλαο, προετοιμάζοντας τον για τις επερχόμενες δοκιμασίες:
— Παιδί μου, Νικόλαε, θα σε κατηγορήσουν για πόρνο, ομοφυλόφιλο, κλέφτη, τρελό και άλλα πολλά. Ο δρόμος όμως του μοναχού αυτός είναι.
Διηγείται ο π. Νικόλαος για τη γνωριμία του με τον Γέροντα:
«Εγώ τον π. Γαβριήλ δεν τον γνώρισα τώρα. Από τα παιδικά μου χρόνια με ακολουθεί χωρίς να το καταλαβαίνω. Θυμάμαι πως στο Μπατούμι, εκεί που μεγάλωσα, τριγύριζε ένας ζητιάνος. Ήταν πολύ παράξενος. Τα παιδιά τρέχαμε από πίσω του και τον φωνάζαμε "Άγγελο". Μια φορά τον είδα μπροστά στο σπίτι μου και μου είπε ότι εγώ δεν θα παντρευτώ. Τότε θύμωσα. "Αλλιώς γυναίκα σου θα είναι η τάδε", και μου είπε το όνομα μιας συμμαθήτριας μου που ήταν πολύ άσχημη. Έπειτα, το καλοκαίρι, που ήμουν μόνος στο σπίτι του θείου μου στο Τσαγβέρι, ήρθε ένας ζητιάνος και μου ζήτησε την εικόνα που είχε ο θείος μου κρεμασμένη στον τοίχο. Του την έδωσα. Αργότερα, όταν έγινα μοναχός, είδα αυτή την εικόνα κρεμασμένη στο κελί του π. Γαβριήλ.
Όταν ήμουν φοιτητής, αποφάσισα να κλεφτώ με μια κοπέλα. Την ίδια όμως ημέρα, ένας φίλος μου με κάλεσε σε τραπέζι. Δεν μπορούσα να μην πάω. Εκεί ήταν κι ένας μοναχός, με πολύ παράξενη συμπεριφορά. Κάθισε δίπλα μου, έβαλε το χέρι του στα γόνατα μου, με κοίταξε στα μάτια και μου είπε: "Εσύ δεν θα παντρευτείς ποτέ. Ξέχασες το λόγο;".
Ύστερα, όταν έκανα την πρακτική μου για το πτυχίο μου στο πανεπιστήμιο έξω από την πόλη, είχα γνωρίσει έναν άλλο μοναχό, με τον οποίο συζητούσα συχνά. Είχαν όμως βάλει (από την Κα Γκε Μπε) κάποιον να τον παρακολουθεί, ο οποίος δεν μας άφηνε ποτέ μόνους. Μια μέρα λοιπόν εκείνος ο μοναχός άρχισε να φωνάζει ότι θέλει άντρα και έτρεξε ν' αγκαλιάσει αυτόν που τον παρακολουθούσε. Εκείνος τρομοκρατήθηκε: "Αυτός είναι ανώμαλος", είπε κι έφυγε. Έτσι δεν μας ξαναενόχλησε, κι εγώ συνέχισα να συνομιλώ ελεύθερα πια μαζί με εκείνον τον σοφό μοναχό.
Τώρα πια είμαι σίγουρος ότι και ο ζητιάνος και ο μοναχός εκείνος ήταν το ίδιο πρόσωπο, δηλαδή ο π. Γαβριήλ- αλλά όσες φορές κι αν πίεσα τον Γέροντα να μου το βεβαιώσει, αρνιόταν να μιλήσει».
Από το βιβλίο «Ο Άγιος Γαβριήλ (1929-1995) ο δια Χριστόν Σαλός και Ομολογητής
proskynitis
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
