2012-06-25 20:35:05
Με το βλέμμα στραμμένο στην Ευρώπη, ο γνωστός Αμερικανός οικονομολόγος μας προτρέπει να παρατηρήσουμε το «πώς οι Ευρωπαίοι ηγέτες χειρίζονται την τραπεζική κρίση στην Ισπανία», σημειώνοντας το εξής: «Ξεχάστε την Ελλάδα, που λίγο ως πολύ είναι χαμένη υπόθεση. Το ....... μέλλον της Ευρώπης θα κριθεί στην Ισπανία».
Με την Ελλάδα εκτός χάρτη, ο Κρούγκμαν αναρωτιέται αν το ευρώ θα κατακρημνιστεί και η Ευρώπη θα διασπαστεί για μια ακόμα φορά, όπως το 1931, που δεν έσωσε κανείς την Αυστρία (χώρα από τις τράπεζες της οποίας πυροδοτήθηκε εκείνη η κρίση), με τον ένα υπεύθυνο να επιρρίπτει ευθύνες στον άλλο.
«Όπως η Αυστρία το 1931, έτσι και η Ισπανία έχει ελλειμματικές τράπεζες που έχουν ανάγκη από περισσότερα κεφάλαια, αλλά η ισπανική κυβέρνηση τώρα, όπως και αυτή της Αυστρίας τότε, έρχεται αντιμέτωπη με ερωτήματα που αφορούν στην ίδια της τη φερεγγυότητα».
Σήμερα, ακόμα και οι πιο συγκρατημένοι οικονομολόγοι, φοβούνται επανάληψη του μεγάλου κραχ του 1929, το οποίο διήρκεσε μέχρι το 1939.
Κατά την άποψη του Κρούγκμαν, οι Ευρωπαίοι ηγέτες με πρώτη τη Γερμανίδα καγκελάριο, θα έπρεπε, βλέποντας το ευρώ να παραπαίει, να μοιραστούν το οικονομικό ρίσκο των ισπανικών τραπεζών και όχι να τις δανείσουν για να βγάλουν μόνοι οι Ισπανοί, το φίδι από την τρύπα.
«Μοιάζει προφανές το γεγονός ότι οι Ευρωπαίοι δανειστές πρέπει, με τον έναν ή τον άλλο τρόπο, να αναλάβουν μέρος του οικονομικού ρίσκου των ισπανικών τραπεζών. Όχι, δεν θα αρέσει στη Γερμανία, αλλά με το ευρώ σε άμεσο κίνδυνο, δεν θα κόστιζε πολύ μια τέτοια μοιρασιά.
Αλλά όχι. Η ‘λύση’ της Ευρώπης ήταν να δανείσει την ισπανική κυβέρνηση, λέγοντάς της πως η εξυγίανση των τραπεζών της είναι δικό της θέμα. Ο δανεισμός δεν έπεισε τις αγορές, οι οποίες, σύντομα, συνειδητοποίησαν πως δεν βοήθησε σε κάτι, αντιθέτως, βούτηξε στο χρέος την κυβέρνηση της Ισπανίας και έσπρωξε την ίδια την –ευρωπαϊκή- κρίση σε ακόμα χειρότερο επίπεδο», αναφέρει ο Κρούγκμαν.
Kafeneio
Με την Ελλάδα εκτός χάρτη, ο Κρούγκμαν αναρωτιέται αν το ευρώ θα κατακρημνιστεί και η Ευρώπη θα διασπαστεί για μια ακόμα φορά, όπως το 1931, που δεν έσωσε κανείς την Αυστρία (χώρα από τις τράπεζες της οποίας πυροδοτήθηκε εκείνη η κρίση), με τον ένα υπεύθυνο να επιρρίπτει ευθύνες στον άλλο.
«Όπως η Αυστρία το 1931, έτσι και η Ισπανία έχει ελλειμματικές τράπεζες που έχουν ανάγκη από περισσότερα κεφάλαια, αλλά η ισπανική κυβέρνηση τώρα, όπως και αυτή της Αυστρίας τότε, έρχεται αντιμέτωπη με ερωτήματα που αφορούν στην ίδια της τη φερεγγυότητα».
Σήμερα, ακόμα και οι πιο συγκρατημένοι οικονομολόγοι, φοβούνται επανάληψη του μεγάλου κραχ του 1929, το οποίο διήρκεσε μέχρι το 1939.
Κατά την άποψη του Κρούγκμαν, οι Ευρωπαίοι ηγέτες με πρώτη τη Γερμανίδα καγκελάριο, θα έπρεπε, βλέποντας το ευρώ να παραπαίει, να μοιραστούν το οικονομικό ρίσκο των ισπανικών τραπεζών και όχι να τις δανείσουν για να βγάλουν μόνοι οι Ισπανοί, το φίδι από την τρύπα.
«Μοιάζει προφανές το γεγονός ότι οι Ευρωπαίοι δανειστές πρέπει, με τον έναν ή τον άλλο τρόπο, να αναλάβουν μέρος του οικονομικού ρίσκου των ισπανικών τραπεζών. Όχι, δεν θα αρέσει στη Γερμανία, αλλά με το ευρώ σε άμεσο κίνδυνο, δεν θα κόστιζε πολύ μια τέτοια μοιρασιά.
Αλλά όχι. Η ‘λύση’ της Ευρώπης ήταν να δανείσει την ισπανική κυβέρνηση, λέγοντάς της πως η εξυγίανση των τραπεζών της είναι δικό της θέμα. Ο δανεισμός δεν έπεισε τις αγορές, οι οποίες, σύντομα, συνειδητοποίησαν πως δεν βοήθησε σε κάτι, αντιθέτως, βούτηξε στο χρέος την κυβέρνηση της Ισπανίας και έσπρωξε την ίδια την –ευρωπαϊκή- κρίση σε ακόμα χειρότερο επίπεδο», αναφέρει ο Κρούγκμαν.
Kafeneio
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Σόρος: "Στη Γερμανία οι ευθύνες στην περίπτωση διάλυσης του ευρώ"
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
