Γεννήθηκε και ζει στην Αθήνα με καταγωγή από την Κόνιτσα Ιωαννίνων, είναι απόφοιτος του ΕΚΠΑ στις θεολογικές επιστήμες και πλέων εργάζεται και ως καθηγητής θρησκευτικών στην ιδιωτική εκπαίδευση,
Είναι διπλωματούχος Βυζαντινής Μουσικής και τελεί χρέη ιεροψάλτη στον Ι. Ν. Αγιου Στεφάνου Νεας Ιωνίας Αττικής. Επίσης είναι διπλωματούχος Μεταπτυχιακού Προγράμματος Σπουδών Εκτέλεσης & Ερμηνείας της Παραδοσιακής Μουσικής με ειδικότητα στο Παραδοσιακό Τραγούδι του Μουσικού Τμήματος της Φιλοσοφικής Σχολής Πανεπιστημίου Αθηνών (ΕΚΠΑ).
Βραβεύτηκε στο Παραδοσιακό Τραγούδι από τον Όμιλο για την Unesco Tεχνών Λόγου και Επιστημών Ελλάδος (21-22 Ιανουαρίου 2014 ΤΕΧΝΟΠΟΛΙΣ Δήμου Αθηναίων).
Διδάσκει Παραδοσιακό Τραγούδι στο Εκκλησιαστικό Ίδρυμα Βυζαντινής & Παραδοσιακής Μουσικής της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αθηνών ατομικά και χορωδιακα μαθήματα. Στο Λύκειο Ελληνίδων Παιανίας και στον Πολιτιστικό Σύλογο Παραδοσιακοί Δρόμοι Πατησίων.
Είναι δημιουργός επιμορφωτικών διαζώσης και διαδικτυακών μουσικών εργαστηρίων παραδοσιακού τραγουδιού σεμιναριακού τύπου σε εκπαιδευτήρια και πολιτιστικούς φορείς ή συλλόγους που προάγουν τον Ελληνικό Πολιτισμό σε Ελλάδα, Εξωτερικό και Κύπρο. Επιπλέων Διευθύνει χορωδίες παραδοσιακού τραγουδιού σε πολιτιστικούς φορείς εντός Αττικής και διοργανώνει παραστασιακές εκδηλώσεις δικής του έμπνευσης με εποχιακές θεματικές σε δήμους εντός κι εκτός Αττικής με συμμετοχές δικών του χορωδιών.
Στον χώρο της δισκογραφίας ξεκίνησε το 2015 με το "Στης Προσφυγιάς την Αύρα" και το 2018 με το "ΕΚΩΝ ΕΤΑΦΗ ΚΑΙ ΑΛΗΘΩΣ ΑΝΕΣΤΗ"
Μουσικά Projects ''Eγώ είμαι Νέος φίλος'', Χοροθεατρική Παράσταση ''Με τα τραγούδια σου μιλώ'' στο ΑΛΦΑ ΙΔΕΑ Θέατρο, ''Τα λέμε με Δίστιχα'' και γενικότερα εμφανίσεις σε χώρους Ηρώδειο, Μέγαρο Μουσικής Αθηνών και Δημοτικά Θεατρα ανά την Ελλάδα και σε μουσικές σκηνές και εκδόσεις (Εκδόσεις Γαβριηλίδη, Σφιγγα κ.α).
Έχει κάνει σημαντικές συνεργασίες στο χώρο και συνεντεύξεις σε Κρατικό Ραδιοφώνο & Τηλεόραση (ΕΡΤ2, ΕΡΤ3 πρώτο δεύτερο τρίτο πρόγραμμα της ΕΡΤ), Ρ/Σ ΚΟΚΚΙΝΟ, Ρ/Σ ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ, Ρ/Σ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ.
Πλέων Σημειώνει τη δική του καλλιτεχνική πορεία στο χώρο του Τραγουδιού με σεβασμό και αγάπη προς αυτό, που του παραδίδεται και αυτό που προσφέρει χαρίζοντάς το στο σήμερα με αισθητική.
Πες μας για τα πρώτα σου βήματα στην μουσική από όταν θυμάσαι τον εαυτό σου;
Έντονες και συγκινητικές μνήμες. Θυμάμαι τη μητέρα μου να με κανακεύει στην αγκαλιά της και να μου τραγουδά. Αυτό μεγάλωσε σαν ζωντανός οργανισμός μέσα μου και το φέρω ως δυνατή μνήμη. Ίσως η πρώτη μου εμπειρία αυτή -να μου τραγουδά η μητέρα μου-έδρασε ομοιοπαθητικά για να αποκτήσω κι εγώ φωνή εξελίσιμη και μουσικό αυτί. Στο δημοτικό τραγουδούσα στις εκδρομές του σχολείου το ρεπερτόριο που ακούγαμε τότε στα ραδιόφωνα. Είχα πολλές κασέτες και κατόπιν ψηφιακούς δίσκους όπου άκουγα μεγάλες εμβληματικές ελληνικές φωνές και μελετούσα γυρίσματα . Στα εννέα μου ξεκίνησα να ψέλνω.
Τι ήταν αυτό που σε κέρδισε στην παραδοσιακή μουσική;
Αφότου ξεκίνησα να ψέλνω πρακτικά άρχισα να μελετώ συστηματικά τη βυζαντινή μουσική η οποία μου ξεκλείδωσε κατοπινά ένα διάβα. Εκεί, ανακάλυψα έναν κήπο –για να μιλήσω εικονικά- σα να μου είπε μια φωνή: ‘’μη διστάζεις είσελθε και ξεκίνα να λαμβάνεις ευωδιές’’ Επομένως, φυσικό κι επόμενο ήταν να εισέλθω στα μονοπάτια της παραδοσιακής μουσικής μια και η βυζαντινή μουσική θεωρείται η πρώτη μου ‘’γραμματική’’ για να κατανοήσω περαιτέρω τους ήχους, τις κλίμακες, τα Μακάμια, τους δρόμους, τους ρυθμούς κλπ. Έβλεπα ότι μπορούσα να τοποθετήσω τη φωνή μου σε αυτά κι έτσι συνέχισα. Όλα αυτά με κέρδισαν και έφτασα σε σημείο να ολοκληρώσω τις σπουδές μου, να πάρω τα διπλώματά μου στη βυζαντινή και στο παραδοσιακό τραγούδι, να ερμηνεύω, να διδάσκω και να παρουσιάζω
Υπήρξε στιγμή που να σκέφτηκες να αλλάξεις κατεύθυνση;
Όχι, διότι ό, τι και να παρουσιάζω το μελετώ πολύ ώστε να συνδέεται άμεσα με την ιδιοσυγκρασία μου και βεβαίως να έχει κάτι να πει. Ο, τι με εμπνέει επιδιώκω να το φέρνω με καλαισθησία στο σήμερα και ό, τι εμπνέει είναι διαχρονικό.
Ποια είναι η γνώμη σου για τα μουσικά talent show; Θα δήλωνες συμμετοχή;
Αν μ΄ ενδιέφερε ίσως να το έκανα. Αυτό όμως που κάνω ήδη και έχω χτίσει με γεμίζει περισσότερο και χαρακτηρίζεται από διαχρονικότητα επομένως δεν θα το απηύθηνα σε κάτι που έχει ημερομηνία λήξης με τα σημερινά δεδομένα που συναντάμε μάζα και κατανάλωση.
Αγαπημένες σου συνήθειες;
Αυτό που ήδη κάνω να δημιουργώ και να ταξιδεύω μέσα από αυτό και να το μοιράζομαι με τους φίλους μου.
Αγαπημένη σου φράση, ή τραγούδι ή στιχάκι
‘’Άκου στον πόνο μου Ουρανέ της γης το καρδιοχτύπι’’ από τη λαβωματιά του Νότη Μαυρουδή και μία άλλη ρήση που έχω βαστήξει και με βοηθά: ‘’οι πράξεις-κινήσεις μας έχουν νόημα όταν μας προσδιορίζουν ένα ζωτικό μέλλον’’. Επομένως, ζούμε για να ανακαλύπτουμε ότι όντως ζούμε όταν σχετιζόμαστε και μοιραζόμαστε κι έτσι ο νους μας ξεφεύγει από τα στενά του θλιμμένα όρια και ανοιγόμαστε προς ό, τι μας εξασφαλίζει υγεία και ένα γεμάτο ζωή και χαρούμενο μέλλον. Αυτό οφείλουμε να το κατανοήσουμε διότι δεν είμαστε μηχανές-ρομπότ άβουλα, αλλά ζωντανοί οργανισμοί με νου ψυχή και σώμα που θέλουν να ζήσουν με νόημα.
Αγαπημένοι καλλιτέχνες;
Το πηγαίνω ανά εποχή που μουσικολογικά να το δεις κάθε εποχή έχει και τις δικές διαχρονικές και εμβληματικές φωνές, συνθέσεις που άφησαν το δικό τους στίγμα. Από τα παραδοσιακά εννοείται η Δόμνα Σαμίου και οι καθηγητές μου που μου ενεφύσησαν το σαράκι της έρευνας και της ερμηνείας. Ως προς τα ρεμπέτικα τον Τούντα και σύγχρονούς του μέχρι τον Βαμβακάρη και τον Τσιτσάνη. Θαυμάζω έργο των Τ. Σούκα, Χρ. Νικολόπουλου και Θ. Πολυκανδριώτη. Κατοπινά Καζαντζίδης, Διονυσίου και πολλοί σύγχρονοί τους. Μετά Γ. Νταλάρας Χ. Αλεξίου Ε. Βιτάλη, Γλυκερία, Ε. Αρβανιτάκη, Ε. Τσαλιγοπούλου και ο Αντώνης Βαρδής. Θέλω να αναφερθώ και στους συνθέτες μας και τους στιχουργούς ποιητές των οποίων το ύφος της μουσικής σύνθεσης τους με συνεπαίρνει : των Νότη Μαυρουδή, Γιώργου Σταυριανού, Δημήτρη Παπαδημητρίου, του εκρηκτικά ερωτικού Σταμάτη Κραουνάκη και τέλος η ποιητική γραφή πολλών μια εκ των οποίων είναι η Λίνα Νικολακοπούλου.
"Οι Σιωπές" Η νέα σου δουλειά που μόλις κυκλοφόρησε. Λίγα λόγια;
Ανέφερα προηγουμένως τον Γιώργο Σταυριανό. Ο οποίος είναι ο δημιουργός του κομματιού ‘’Οι Σιωπές’’. Βαθιά τον ευχαριστώ που εμπιστεύτηκε την φωνή μου. Πρώτη εκτέλεση αυτού του τραγουδιού της Μαρίας Δημητριάδη, δεύτερη από την Γλυκερία και τώρα τρίτη με videoclip από εμένα. Ένα τραγούδι που γνώριζα χρόνια πριν, με άγγιξε και θεώρησα ότι είναι καλό να ακουστεί και να βγει προς τα έξω ο Προφητικός στίχος του Γιώργου Σταυριανού και η μακάμικη ενορχήστρωσή του. Το τραγούδι είναι μια αντίδραση μέσα από τον ήχο και το λόγο του στη σιωπή της μουσικής και του πολιτισμού μας εν γένει που περνά δύσκολα. Το videoclip επιμελήθηκε η παραγωγός εταιρεία Keys Records με την οποία συνεργάζομαι και σε έμπνευση του Αργύρη Ναστόπουλου, ο οποίος αποτύπωσε όλον τον εσωτερικό μου κόσμο σε αυτό το video δίχως να του πω περαιτέρω λεπτομέρειες, γιατί αμέσως αντιλήφθηκε την ιδιοσυγκρασία μου και τον δρόμο που ακολουθώ και τον ευχαριστώ γι΄αυτό.
Πέραν της Μουσικής η οποία σε εμπνέει ασχολείσαι παράλληλα και με κάτι άλλο;
Ναι, γενικότερα μ ενδιαφέρει και η εκπαίδευση του Ελληνικού Πολιτισμού. Είμαι εκπαιδευτικός θεολόγος στην Ιδιωτική Εκπαίδευση. Διδάσκω παραδοσιακό τραγούδι σε φορείς Πολιτισμού και στο Ίδρυμα Βυζαντινής και Παραδοσιακής Μουσικής της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αθηνών.
Τι έχουμε να περιμένουμε στο μέλλον;
Αναμένονται εμφανίσεις με ένα εμπνευσμένο πρόγραμμα, τα Δίστιχα. Τραγούδια παραδοσιακά και έντεχνα τα οποία μέσα από τη δική μου ερμηνεία επιδιώκω να περάσω στο κοινό την ομορφιά του ποιητάρη λαού μας και σαφώς τις εμπνευσμένες δημιουργίες πολλών Ελλήνων Μουσικοσυνθετών και δικών μου βεβαίως έργων. Επιδιώκω και ετοιμάζομαι να ταξιδέψω σε Ελλάδα, εξωτερικό και ομογένεια την Ελληνική μας Μουσική. Ξεκινώ το νέο μου κομμάτι σε στίχους και μουσική το οποίο θα πάρει και αυτό το δρόμο του και θα το ακούσετε και αυτό σύντομα.
Παναγιώτη σε ευχαριστούμε πολύ για την παραχώρηση της συνέντευξης και σου ευχόμαστε τα καλύτερα από καρδιάς...
doriforosnews
