2021-06-09 23:41:59
Τα εμβόλια που διατίθενται σήμερα σε ολόκληρο τον κόσμο και τις ΗΠΑ για την πρόληψη του COVID-19 έχουν αποδειχθεί μέχρι τώρα σε μεγάλο βαθμό ασφαλή και αποτελεσματικά. Όμως, δεδομένου ότι κανένα εμβόλιο δεν είναι τέλειο, η ιατρική κοινότητα αναμένει να δει περιστασιακές λοιμώξεις ακόμη και μετά τον πλήρη εμβολιασμό.
Το υπουργείο Υγείας της Ουάσινγκτον (DOH) ερευνά αναφορές ατόμων στην πολιτεία που έδειξαν θετικοί για COVID-19 περισσότερες από δύο εβδομάδες μετά τον πλήρη εμβολιασμό. Οι επιστήμονες αποκαλούν αυτές τις περιπτώσεις ως «breakthrough», οι οποίες αναμένονται με οποιοδήποτε εμβόλιο. Συγκεκριμένα, με αυτό τον όρο αναφέρονται στη μόλυνση που προκύπτει στον οργανισμό, επειδή αντιστάθηκε στην θεραπεία ή το εμβόλιο.
Όπως αναφέρει o Robert H. Shmerling, MD, Senior Editor Editor, στο Harvard Health Publishing, περισσότερες από 10.000 από αυτές τις λεγόμενες περιπτώσεις COVID-19 έχουν αναφερθεί στις ΗΠΑ
. Αν και φαίνεται μεγάλος αριθμός, o Shmerling αναφέρει ότι θα πρέπει να ληφθεί υπόψιν ότι σχεδόν 133 εκατομμύρια άνθρωποι έχουν εμβολιαστεί, επομένως αυτές οι περιπτώσεις όπου κάποιος κολλάει τον ιό (με συμπτωματικό ή ασυμπτωματικό τρόπο) αντιπροσωπεύουν λιγότερους από έναν στους 10.000. «Είναι ασφαλές να υποθέσουμε ότι δεν αναφέρονται όλες οι σημαντικές περιπτώσεις, αλλά μέχρι στιγμής αυτό είναι ένα εξαιρετικά χαμηλό ποσοστό αποτυχίας!», αναφέρει
Επειδή τα εμβόλια βοηθούν στην πρόληψη σοβαρών λοιμώξεων, οι περισσότερες περιπτώσεις είναι ήπιες ή μέτριες. Πρέπει να συνεχίσουμε να τα παρακολουθούμε αυτά ή πρέπει να επικεντρωθούμε μόνο σε σοβαρές περιπτώσεις - αυτές που οδηγούν σε νοσηλεία, διαμονή μονάδες εντατικής θεραπείας και, πιο σπάνια, σε θανάτους; Αυτή είναι η ερώτηση που απάντησε πρόσφατα το CDC αποφασίζοντας να επικεντρωθεί μόνο σε περιπτώσεις που απαιτούν νοσηλεία.
Ακολουθεί μετάφραση του άρθρου του Harvard Medical Blog
Τι μας λένε όλες οι breakthrough περιπτώσεις;
Ενώ αυτή η προσέγγιση μπορεί να μην φαίνεται παράλογη, έχει σίγουρα μειονεκτήματα. Επειδή η COVID-19 είναι μια νέα ασθένεια που προκαλείται από έναν νέο ιό και τα εμβόλια αναπτύχθηκαν μόλις πρόσφατα, η μελέτη των πιο πάνω περιστατικών μπορεί να μας πει πολλά. Για παράδειγμα:
Είναι υπεύθυνοι οι παράγοντες που σχετίζονται με τα διάφορα εμβόλια;
Ένας τύπος εμβολίου μπορεί να είναι λιγότερο αποτελεσματικός από έναν άλλο.
Τα κατασκευαστικά προβλήματα μπορεί να κάνουν ορισμένες παρτίδες ενός εμβολίου λιγότερο αποτελεσματικές.
Προβλήματα με την αποθήκευση ή απόψυξη ή σφάλματα στη δοσολογία του εμβολίου, μπορεί να οδηγήσουν σε αποτυχία του εμβολίου.
Ο χρόνος του δεύτερου εμβολίου μπορεί να διαδραματίσει ρόλο, είτε χορηγείται νωρίτερα είτε αργότερα από ό, τι συνιστάται.
Είναι σημαντικοί οι παράγοντες που σχετίζονται με άτομα που εμβολιάζονται;
Οι διαφορές στα ποσοστά αποτυχίας μπορεί να βασίζονται στην ηλικία, το φύλο, την εθνικότητα, τη χρήση φαρμάκων ή την ανοσολογική λειτουργία.
Προφανής ανεπάρκεια εμβολίου μπορεί να συμβεί λόγω έλλειψης μάσκας, φυσικής απόστασης και / ή έκθεσης σε μολυσμένο άτομο λίγο πριν από τον πλήρη εμβολιασμό.
Τι γίνεται με παράγοντες που σχετίζονται με τον ιό;
Ορισμένες μεταλλαγμένες εκδόσεις του SARs-CoV-2 - οι ιογενείς παραλλαγές που προκαλούν ανησυχία - ενδέχεται να υπερεκπροσωπούνται μεταξύ τον περιπτώσεων . Δεν το γνωρίζουμε ακόμα, επειδή έχει γίνει γενετική ανάλυση σε σχετικά λίγες από αυτές τις περιπτώσεις. Εάν όντως ισχύει, αυτό σημαίνει ότι τα διαθέσιμα εμβόλια είναι λιγότερο αποτελεσματικά έναντι ορισμένων παραλλαγών, μια ανακάλυψη που θα μπορούσε να οδηγήσει τους κατασκευαστές εμβολίων να τα τροποποιήσουν.
Εκτός από την καλύτερη κατανόηση σχετικά με το γιατί συμβαίνουν αυτές οι περιπτώσεις «breakthrough» λοιμώξεων, θα ήταν χρήσιμο να καταλάβουμε γιατί κάποιες περιπτώσεις που κάποιος εμβολιάστηκε πλήρως αλλά έχει κολλήσει έχει ήπια ενώ άλλοι είναι σοβαρά συμπτώματα. Και πρέπει να μάθουμε αν τα άτομα που αναπτύσσουν μια σημαντική λοίμωξη θα πρέπει να λάβουν ένα ενισχυτικό εμβόλιο μετά την ανάρρωσή τους.
Μια εκπληκτική κίνηση από το CDC
Λαμβάνοντας υπόψη όλα όσα θα μπορούσαν να αντληθούν από τη μελέτη εμβολιασμένων ατόμων με breakthrough λοιμώξεις, η πρόσφατη ανακοίνωση του CDC φαίνεται εκπληκτική. Οι ειδικοί του CDC αποφάσισαν πρόσφατα να σταματήσουν να παρακολουθούν όλες τις πρωτοποριακές περιπτώσεις και αντίθετα να επικεντρωθούν σε εκείνες που χρειάζονται νοσηλεία. Οι επίσημοι λόγοι που δόθηκαν για αυτό περιελάμβαναν:
Κάνοντας τις περιπτώσεις ατόμων που αρρώστησαν ως προτεραιότητα επιτρέπει την καλύτερη χρήση των πόρων.
Οι ήπιες περιπτώσεις δεν επιβαρύνουν το σύστημα υγειονομικής περίθαλψης και φαίνεται απίθανο να αποτελέσουν σημαντική απειλή διάδοσης λοιμώξεων σε άλλους. Αυτό το τελευταίο σημείο παραμένει αναπόδεικτο. Ενώ ορισμένες μελέτες έχουν διαπιστώσει ότι η ποσότητα του ιού που μεταφέρεται από άτομα με πρωτοποριακές λοιμώξεις είναι χαμηλή, καθιστώντας τους απίθανο να μεταδοθεί, γνωρίζουμε ότι υπήρξαν εξαιρέσεις.
Όλες οι περιπτώσεις που εντοπίστηκαν από τον Ιανουάριο έως τον Απρίλιο του 2021 δεν δείχνουν σαφές μοτίβο που θα μπορούσε να προωθήσει την κατανόησή μας για το γιατί συμβαίνουν.
Το CDC συνεχίζει να μελετά την αποτελεσματικότητα του εμβολίου σε ορισμένες ομάδες ατόμων (όπως οι εργαζόμενοι στον τομέα της υγειονομικής περίθαλψης) που αντιμετωπίζουν πρωτοποριακές λοιμώξεις και συλλέγει όλα τα πρωτοποριακά δεδομένα από ορισμένες καθορισμένες πολιτείες (ΗΠΑ).
Θα μπορούσαν να υπάρχουν άλλοι λόγοι για την απόφαση του CDC. Πρώτον, υπάρχει η πρόκληση των μηνυμάτων να ενθαρρύνουμε τους ανθρώπους να εμβολιαστούν. Η εστίαση σε breakthrough περιπτώσεις μπορεί να προκαλέσει μια παραπλανητική εντύπωση ότι τα εμβόλια δεν είναι αποτελεσματικά. Αυτό μπορεί να περιπλέξει τις προσπάθειες για την καταπολέμηση της διστακτικότητας εμβολίων
Δεύτερον, ορισμένοι ειδικοί πιστεύουν ότι η αξία των περιπτώσεων παρακολούθησης που είναι σπάνιες και γενικά ήπιες είναι οριακή. Αυτό μπορεί να είναι κοντόφθαλμο: τελικά, ορισμένοι άνθρωποι που είχαν COVID-19 αναφέρουν επίμονα συμπτώματα όπως πρόβλημα με ενέργεια και προσοχή, πονοκεφάλους και δύσπνοια. Αυτό είναι γνωστό ως μακρό COVID, ή πιο επίσημα, ως μετα-οξεία επακόλουθα της λοίμωξης SARS-CoV-2 (PASC).
Τρίτον, μπορεί να είναι πολύ δύσκολο να λάβετε αξιόπιστα δεδομένα από τμήματα υγείας ή γιατρούς σε όλη τη χώρα. Μέχρι να έχουμε ένα εθνικό μητρώο όλων των περιπτώσεων (στις ΗΠΑ) και κάθε άτομο να υποβάλλει τακτικές εξετάσεις μετά τον εμβολιασμό, μπορεί να μην έχουμε ποτέ καλή ιδέα για το πόσο συχνές είναι οι επείγουσες περιπτώσεις - ή γιατί συμβαίνουν.
Bottom line
Επειδή το CDC φαίνεται μοναδικά κατάλληλο για την εργασία, είναι απογοητευτικό που δεν παρακολουθούν όλες τις σημαντικές περιπτώσεις. Αλλά αξίζει να σημειωθεί ότι το CDC δεν είναι η μόνη επιλογή: το NIH, ακαδημαϊκά ιατρικά κέντρα, κρατικά και περιφερειακά τμήματα υγείας, ιδιωτικές εταιρείες και μια ποικιλία χρηματοδοτημένων επιχορηγήσεων, καθώς και ερευνητές σε άλλες χώρες, μπορούν να αποφασίσουν να υποστηρίξουν τις προσπάθειες για να εντοπίσετε breakthrough περιπτώσεις.
Σε ημέρες, εβδομάδες ή ακόμη και μήνες που θα έρθουν, είναι πιθανό το CDC να αντιστρέψει την απόφασή του και να συνεχίσει να παρακολουθεί όλες αυτές τις περιπτώσεις. Ανεξάρτητα από το πώς ρίχνουμε φως σε όλες τις breakthrough περιπτώσεις, θα ήταν σοφό να δίνουμε περισσότερη προσοχή, όχι λιγότερη.
Πηγή
themaygeias
Το υπουργείο Υγείας της Ουάσινγκτον (DOH) ερευνά αναφορές ατόμων στην πολιτεία που έδειξαν θετικοί για COVID-19 περισσότερες από δύο εβδομάδες μετά τον πλήρη εμβολιασμό. Οι επιστήμονες αποκαλούν αυτές τις περιπτώσεις ως «breakthrough», οι οποίες αναμένονται με οποιοδήποτε εμβόλιο. Συγκεκριμένα, με αυτό τον όρο αναφέρονται στη μόλυνση που προκύπτει στον οργανισμό, επειδή αντιστάθηκε στην θεραπεία ή το εμβόλιο.
Όπως αναφέρει o Robert H. Shmerling, MD, Senior Editor Editor, στο Harvard Health Publishing, περισσότερες από 10.000 από αυτές τις λεγόμενες περιπτώσεις COVID-19 έχουν αναφερθεί στις ΗΠΑ
Επειδή τα εμβόλια βοηθούν στην πρόληψη σοβαρών λοιμώξεων, οι περισσότερες περιπτώσεις είναι ήπιες ή μέτριες. Πρέπει να συνεχίσουμε να τα παρακολουθούμε αυτά ή πρέπει να επικεντρωθούμε μόνο σε σοβαρές περιπτώσεις - αυτές που οδηγούν σε νοσηλεία, διαμονή μονάδες εντατικής θεραπείας και, πιο σπάνια, σε θανάτους; Αυτή είναι η ερώτηση που απάντησε πρόσφατα το CDC αποφασίζοντας να επικεντρωθεί μόνο σε περιπτώσεις που απαιτούν νοσηλεία.
Ακολουθεί μετάφραση του άρθρου του Harvard Medical Blog
Τι μας λένε όλες οι breakthrough περιπτώσεις;
Ενώ αυτή η προσέγγιση μπορεί να μην φαίνεται παράλογη, έχει σίγουρα μειονεκτήματα. Επειδή η COVID-19 είναι μια νέα ασθένεια που προκαλείται από έναν νέο ιό και τα εμβόλια αναπτύχθηκαν μόλις πρόσφατα, η μελέτη των πιο πάνω περιστατικών μπορεί να μας πει πολλά. Για παράδειγμα:
Είναι υπεύθυνοι οι παράγοντες που σχετίζονται με τα διάφορα εμβόλια;
Ένας τύπος εμβολίου μπορεί να είναι λιγότερο αποτελεσματικός από έναν άλλο.
Τα κατασκευαστικά προβλήματα μπορεί να κάνουν ορισμένες παρτίδες ενός εμβολίου λιγότερο αποτελεσματικές.
Προβλήματα με την αποθήκευση ή απόψυξη ή σφάλματα στη δοσολογία του εμβολίου, μπορεί να οδηγήσουν σε αποτυχία του εμβολίου.
Ο χρόνος του δεύτερου εμβολίου μπορεί να διαδραματίσει ρόλο, είτε χορηγείται νωρίτερα είτε αργότερα από ό, τι συνιστάται.
Είναι σημαντικοί οι παράγοντες που σχετίζονται με άτομα που εμβολιάζονται;
Οι διαφορές στα ποσοστά αποτυχίας μπορεί να βασίζονται στην ηλικία, το φύλο, την εθνικότητα, τη χρήση φαρμάκων ή την ανοσολογική λειτουργία.
Προφανής ανεπάρκεια εμβολίου μπορεί να συμβεί λόγω έλλειψης μάσκας, φυσικής απόστασης και / ή έκθεσης σε μολυσμένο άτομο λίγο πριν από τον πλήρη εμβολιασμό.
Τι γίνεται με παράγοντες που σχετίζονται με τον ιό;
Ορισμένες μεταλλαγμένες εκδόσεις του SARs-CoV-2 - οι ιογενείς παραλλαγές που προκαλούν ανησυχία - ενδέχεται να υπερεκπροσωπούνται μεταξύ τον περιπτώσεων . Δεν το γνωρίζουμε ακόμα, επειδή έχει γίνει γενετική ανάλυση σε σχετικά λίγες από αυτές τις περιπτώσεις. Εάν όντως ισχύει, αυτό σημαίνει ότι τα διαθέσιμα εμβόλια είναι λιγότερο αποτελεσματικά έναντι ορισμένων παραλλαγών, μια ανακάλυψη που θα μπορούσε να οδηγήσει τους κατασκευαστές εμβολίων να τα τροποποιήσουν.
Εκτός από την καλύτερη κατανόηση σχετικά με το γιατί συμβαίνουν αυτές οι περιπτώσεις «breakthrough» λοιμώξεων, θα ήταν χρήσιμο να καταλάβουμε γιατί κάποιες περιπτώσεις που κάποιος εμβολιάστηκε πλήρως αλλά έχει κολλήσει έχει ήπια ενώ άλλοι είναι σοβαρά συμπτώματα. Και πρέπει να μάθουμε αν τα άτομα που αναπτύσσουν μια σημαντική λοίμωξη θα πρέπει να λάβουν ένα ενισχυτικό εμβόλιο μετά την ανάρρωσή τους.
Μια εκπληκτική κίνηση από το CDC
Λαμβάνοντας υπόψη όλα όσα θα μπορούσαν να αντληθούν από τη μελέτη εμβολιασμένων ατόμων με breakthrough λοιμώξεις, η πρόσφατη ανακοίνωση του CDC φαίνεται εκπληκτική. Οι ειδικοί του CDC αποφάσισαν πρόσφατα να σταματήσουν να παρακολουθούν όλες τις πρωτοποριακές περιπτώσεις και αντίθετα να επικεντρωθούν σε εκείνες που χρειάζονται νοσηλεία. Οι επίσημοι λόγοι που δόθηκαν για αυτό περιελάμβαναν:
Κάνοντας τις περιπτώσεις ατόμων που αρρώστησαν ως προτεραιότητα επιτρέπει την καλύτερη χρήση των πόρων.
Οι ήπιες περιπτώσεις δεν επιβαρύνουν το σύστημα υγειονομικής περίθαλψης και φαίνεται απίθανο να αποτελέσουν σημαντική απειλή διάδοσης λοιμώξεων σε άλλους. Αυτό το τελευταίο σημείο παραμένει αναπόδεικτο. Ενώ ορισμένες μελέτες έχουν διαπιστώσει ότι η ποσότητα του ιού που μεταφέρεται από άτομα με πρωτοποριακές λοιμώξεις είναι χαμηλή, καθιστώντας τους απίθανο να μεταδοθεί, γνωρίζουμε ότι υπήρξαν εξαιρέσεις.
Όλες οι περιπτώσεις που εντοπίστηκαν από τον Ιανουάριο έως τον Απρίλιο του 2021 δεν δείχνουν σαφές μοτίβο που θα μπορούσε να προωθήσει την κατανόησή μας για το γιατί συμβαίνουν.
Το CDC συνεχίζει να μελετά την αποτελεσματικότητα του εμβολίου σε ορισμένες ομάδες ατόμων (όπως οι εργαζόμενοι στον τομέα της υγειονομικής περίθαλψης) που αντιμετωπίζουν πρωτοποριακές λοιμώξεις και συλλέγει όλα τα πρωτοποριακά δεδομένα από ορισμένες καθορισμένες πολιτείες (ΗΠΑ).
Θα μπορούσαν να υπάρχουν άλλοι λόγοι για την απόφαση του CDC. Πρώτον, υπάρχει η πρόκληση των μηνυμάτων να ενθαρρύνουμε τους ανθρώπους να εμβολιαστούν. Η εστίαση σε breakthrough περιπτώσεις μπορεί να προκαλέσει μια παραπλανητική εντύπωση ότι τα εμβόλια δεν είναι αποτελεσματικά. Αυτό μπορεί να περιπλέξει τις προσπάθειες για την καταπολέμηση της διστακτικότητας εμβολίων
Δεύτερον, ορισμένοι ειδικοί πιστεύουν ότι η αξία των περιπτώσεων παρακολούθησης που είναι σπάνιες και γενικά ήπιες είναι οριακή. Αυτό μπορεί να είναι κοντόφθαλμο: τελικά, ορισμένοι άνθρωποι που είχαν COVID-19 αναφέρουν επίμονα συμπτώματα όπως πρόβλημα με ενέργεια και προσοχή, πονοκεφάλους και δύσπνοια. Αυτό είναι γνωστό ως μακρό COVID, ή πιο επίσημα, ως μετα-οξεία επακόλουθα της λοίμωξης SARS-CoV-2 (PASC).
Τρίτον, μπορεί να είναι πολύ δύσκολο να λάβετε αξιόπιστα δεδομένα από τμήματα υγείας ή γιατρούς σε όλη τη χώρα. Μέχρι να έχουμε ένα εθνικό μητρώο όλων των περιπτώσεων (στις ΗΠΑ) και κάθε άτομο να υποβάλλει τακτικές εξετάσεις μετά τον εμβολιασμό, μπορεί να μην έχουμε ποτέ καλή ιδέα για το πόσο συχνές είναι οι επείγουσες περιπτώσεις - ή γιατί συμβαίνουν.
Bottom line
Επειδή το CDC φαίνεται μοναδικά κατάλληλο για την εργασία, είναι απογοητευτικό που δεν παρακολουθούν όλες τις σημαντικές περιπτώσεις. Αλλά αξίζει να σημειωθεί ότι το CDC δεν είναι η μόνη επιλογή: το NIH, ακαδημαϊκά ιατρικά κέντρα, κρατικά και περιφερειακά τμήματα υγείας, ιδιωτικές εταιρείες και μια ποικιλία χρηματοδοτημένων επιχορηγήσεων, καθώς και ερευνητές σε άλλες χώρες, μπορούν να αποφασίσουν να υποστηρίξουν τις προσπάθειες για να εντοπίσετε breakthrough περιπτώσεις.
Σε ημέρες, εβδομάδες ή ακόμη και μήνες που θα έρθουν, είναι πιθανό το CDC να αντιστρέψει την απόφασή του και να συνεχίσει να παρακολουθεί όλες αυτές τις περιπτώσεις. Ανεξάρτητα από το πώς ρίχνουμε φως σε όλες τις breakthrough περιπτώσεις, θα ήταν σοφό να δίνουμε περισσότερη προσοχή, όχι λιγότερη.
Πηγή
themaygeias
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
