2021-06-25 18:51:51
Από την Κέλλυ Φαναριώτη
Έναν ιδιαίτερο τρόπο προκειμένου να επικοινωνεί και να καθοδηγεί πνευματικά τους πιστούς, σκέφθηκε η γερόντισσα Σωφρονία Φαρμακίδου που από το 2017 «ανέστησε» το μοναστήρι της Αγίας Τριάδος στην Ακράτα που ήταν εγκαταλελειμμένο για δέκα ολόκληρα χρόνια.
Ακολουθώντας λοιπόν τις τάσεις της εποχής που θέλουν το διαδίκτυο αναπόσπαστο κομμάτι της καθημερινότητάς μας, η 52χρονη μοναχή επικοινωνεί καθημερινά με δεκάδες πιστούς από κάθε γωνιά της Γης με τη βοήθεια των μέσων κοινωνικής δικτύωσης. Μάλιστα, δεν είναι λίγες οι φορές που κάνει Παρακλήσεις σε ζωντανή σύνδεση δίνοντας έτσι τη δυνατότητα σε εκατοντάδες άτομα να συντονιστούν και να προσευχηθούν όλοι μαζί παρόλο που βρίσκονται σε διαφορετικά μέρη της χώρας ή και του κόσμου. «Μέχρι πριν δύο χρόνια δεν είχα καν ίντερνετ.
Όμως επειδή το μοναστήρι είναι στο βουνό και δεν έχει τόσους πολλούς προσκυνητές, θέλησα να δημιουργήσω προφίλ στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης όπου μέσα από τις αναρτήσεις μου θα ενημερώνω τον κόσμο για τις λειτουργίες», μου εξηγεί τονίζοντας πως τελικά αυτό το εγχείρημα εξελίχθηκε σε κάτι πολύ όμορφο καθώς έφερε κοντά στην εκκλησία ανθρώπους κάθε ηλικίας.
«Σε καθημερινή βάση λαμβάνω επιστολές και γράμματα μέσω του παραδοσιακού ταχυδρομείου αλλά και πάρα πολλά μηνύματα στο facebook, όπου οι άνθρωποι μου μιλούν για κάτι που τους απασχολεί και πολλές φορές μου δίνουν ονόματα συγγενών τους προκειμένου να τα διαβάσω στη λειτουργία».
Η γερόντισσα κάθε βράδυ αφιερώνει λίγο χρόνο προκειμένου να απαντήσει στον καθένα ξεχωριστά αλλά και να καταγράψει σε χαρτί τα ονόματα που της δίνουν ώστε το επόμενο πρωί να προσευχηθεί γι’αυτά. «Αυτή η επαφή με τους πιστούς είναι πολύ σημαντική για εμένα και εκείνους.
Πολλές φορές με τους ανθρώπους που είμαστε δίπλα σωματικά δεν έχουμε τόσο μεγάλη ψυχική επαφή ενώ με κάποιους που είναι χιλιόμετρα μακρυά και δεν τους έχουμε αντικρίσει ποτέ, αισθανόμαστε ότι επικοινωνούμε βαθύτερα. Αυτό λοιπόν συμβαίνει και με αρκετούς ανθρώπους που μιλάμε μέσω διαδικτύου κι έχω προσευχηθεί γι’αυτούς», σημειώνει.
Ενδεικτικά της βαθύτερης αυτής επικοινωνίας που αναπτύσσει με κάποιους, είναι όπως λέει, τα μηνύματα που έλαβε την ημέρα που χτύπησε σοβαρά σε τροχαίο ατύχημα. «Το αυτοκίνητο στο οποίο επέβαινα αναποδογύρισε και πετάχτηκε εκατοντάδες μέτρα μακρυά. Σώθηκα από θαύμα κι όταν τελικά επέστρεψα στο μοναστήρι και άνοιξα το διαδίκτυο, είδα ότι μου είχαν έστειλαν τρεις γυναίκες μήνυμα ότι με είχαν δει στον ύπνο τους νεκρή. Οι δυνάμεις της προσευχής είναι πολύ δυνατές», τονίζει με νόημα.
Η ίδια διάγει μοναστικό βίο για τρεις δεκαετίες και όπως λέει, δεν μετάνιωσε στιγμή για την απόφαση που είχε πάρει πριν καν ενηλικιωθεί. Όταν στα 18 της χρόνια ήρθε από τη Ρόδο στην Αθήνα προκειμένου να σπουδάσει στην Φιλοσοφική, μπήκε ενεργά μέσα στην Εκκλησία. «Από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου προσευχόμουν. Μέσα στην εκκλησία ένιωθα ελευθερία και χαρά κι έτσι αποφάσισα να αφιερωθώ στο Θεό και να δώσω αγάπη και συμπαράσταση στους ανθρώπους», αναφέρει.
Η γερόντισσα από το 2017 επέλεξε να εγκατασταθεί στο μοναστήρι της Αγίας Τριάδας στην Ακράτα που ήταν κλειστό για μια δεκαετία και ακατάλληλο για διαβίωση. «Αναζητώντας ένα ησυχαστήριο, ζήτησα από τον προστάτη της Ρόδου, τον Άγιο Φανούριο, να μου φανερώσει έναν τόπο όπως τον ονειρευόμουν πάντα. Μετά από λίγους μήνες μου παρουσιάστηκε μέσω διαφόρων προσώπων το μοναστήρι της Αγίας Τριάδας. Αυτό έγινε τρεις φορές. Όταν λοιπόν ήρθα και το είδα, αποφάσισα ότι εδώ ανήκω», διηγείται.
Η μοναχή την ώρα που αγιογραφεί
Η γερόντισσα ακολουθεί ένα δύσκολο – για τους περισσότερους – πρόγραμμα που περιλαμβάνει πρωινό ξύπνημα στις 5π.μ. και μετά την ολοκλήρωση της Θείας Λειτουργίας ακολουθεί το δείπνο στις 9.30 π.μ., κατά τα πρότυπα του Αγίου Όρους. Για το υπόλοιπο της ημέρας η ηγουμένη μαζί με τις τρεις δόκιμες που βρίσκονται στη Μονή ασχολούνται με την αγιογραφία εικόνων, το πλέξιμο κομποσκοινιών καθώς και την παρασκευή αλοιφών.
Βαζάκια με θυμίαμα ζωγραφισμένα με σμάλτο.
Πρόκειται για δημιούργημα της μοναχής
Η ίδια μάλιστα έχοντας το χάρισμα της γραφής, το οποίο και εξέλιξε κατά τη διάρκεια των σπουδών της στη Φιλολογία, ασχολείται με τη συγγραφή βιβλίων. Στο τελευταίο της εκδοτικό εγχείρημα με τίτλο «Το τώρα του Θεού» ωθεί τους αναγνώστες να ζουν το παρόν αφήνοντας κατά μέρος το παρελθόν που δεν μπορεί να αλλάξει και χωρίς να σκέφτονται το μέλλον που είναι από τη φύση του αβέβαιο. «Δυστυχώς εμείς οι άνθρωποι πιστεύουμε ότι ο θάνατος είναι για τους άλλους, όμως είναι το μόνο σίγουρο στη ζωή. Ασχολούμαστε με το παρελθόν και προσπαθούμε να προβλέψουμε το μέλλον. Νομίζουμε ότι μπορούμε να βάλουμε σε κουτάκια τη ζωή μας αλλά δεν είναι σίγουρο αν θα υπάρχουμε το επόμενο δευτερόλεπτο. Χάνουμε το παρόν για ένα επερχόμενο ωραίο μέλλον που ονειρευόμαστε», καταλήγει.
Πηγή: kellyfanarioti
paraklisi
Έναν ιδιαίτερο τρόπο προκειμένου να επικοινωνεί και να καθοδηγεί πνευματικά τους πιστούς, σκέφθηκε η γερόντισσα Σωφρονία Φαρμακίδου που από το 2017 «ανέστησε» το μοναστήρι της Αγίας Τριάδος στην Ακράτα που ήταν εγκαταλελειμμένο για δέκα ολόκληρα χρόνια.
Ακολουθώντας λοιπόν τις τάσεις της εποχής που θέλουν το διαδίκτυο αναπόσπαστο κομμάτι της καθημερινότητάς μας, η 52χρονη μοναχή επικοινωνεί καθημερινά με δεκάδες πιστούς από κάθε γωνιά της Γης με τη βοήθεια των μέσων κοινωνικής δικτύωσης. Μάλιστα, δεν είναι λίγες οι φορές που κάνει Παρακλήσεις σε ζωντανή σύνδεση δίνοντας έτσι τη δυνατότητα σε εκατοντάδες άτομα να συντονιστούν και να προσευχηθούν όλοι μαζί παρόλο που βρίσκονται σε διαφορετικά μέρη της χώρας ή και του κόσμου. «Μέχρι πριν δύο χρόνια δεν είχα καν ίντερνετ.
Όμως επειδή το μοναστήρι είναι στο βουνό και δεν έχει τόσους πολλούς προσκυνητές, θέλησα να δημιουργήσω προφίλ στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης όπου μέσα από τις αναρτήσεις μου θα ενημερώνω τον κόσμο για τις λειτουργίες», μου εξηγεί τονίζοντας πως τελικά αυτό το εγχείρημα εξελίχθηκε σε κάτι πολύ όμορφο καθώς έφερε κοντά στην εκκλησία ανθρώπους κάθε ηλικίας.
«Σε καθημερινή βάση λαμβάνω επιστολές και γράμματα μέσω του παραδοσιακού ταχυδρομείου αλλά και πάρα πολλά μηνύματα στο facebook, όπου οι άνθρωποι μου μιλούν για κάτι που τους απασχολεί και πολλές φορές μου δίνουν ονόματα συγγενών τους προκειμένου να τα διαβάσω στη λειτουργία».
Η γερόντισσα κάθε βράδυ αφιερώνει λίγο χρόνο προκειμένου να απαντήσει στον καθένα ξεχωριστά αλλά και να καταγράψει σε χαρτί τα ονόματα που της δίνουν ώστε το επόμενο πρωί να προσευχηθεί γι’αυτά. «Αυτή η επαφή με τους πιστούς είναι πολύ σημαντική για εμένα και εκείνους.
Πολλές φορές με τους ανθρώπους που είμαστε δίπλα σωματικά δεν έχουμε τόσο μεγάλη ψυχική επαφή ενώ με κάποιους που είναι χιλιόμετρα μακρυά και δεν τους έχουμε αντικρίσει ποτέ, αισθανόμαστε ότι επικοινωνούμε βαθύτερα. Αυτό λοιπόν συμβαίνει και με αρκετούς ανθρώπους που μιλάμε μέσω διαδικτύου κι έχω προσευχηθεί γι’αυτούς», σημειώνει.
Ενδεικτικά της βαθύτερης αυτής επικοινωνίας που αναπτύσσει με κάποιους, είναι όπως λέει, τα μηνύματα που έλαβε την ημέρα που χτύπησε σοβαρά σε τροχαίο ατύχημα. «Το αυτοκίνητο στο οποίο επέβαινα αναποδογύρισε και πετάχτηκε εκατοντάδες μέτρα μακρυά. Σώθηκα από θαύμα κι όταν τελικά επέστρεψα στο μοναστήρι και άνοιξα το διαδίκτυο, είδα ότι μου είχαν έστειλαν τρεις γυναίκες μήνυμα ότι με είχαν δει στον ύπνο τους νεκρή. Οι δυνάμεις της προσευχής είναι πολύ δυνατές», τονίζει με νόημα.
Η ίδια διάγει μοναστικό βίο για τρεις δεκαετίες και όπως λέει, δεν μετάνιωσε στιγμή για την απόφαση που είχε πάρει πριν καν ενηλικιωθεί. Όταν στα 18 της χρόνια ήρθε από τη Ρόδο στην Αθήνα προκειμένου να σπουδάσει στην Φιλοσοφική, μπήκε ενεργά μέσα στην Εκκλησία. «Από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου προσευχόμουν. Μέσα στην εκκλησία ένιωθα ελευθερία και χαρά κι έτσι αποφάσισα να αφιερωθώ στο Θεό και να δώσω αγάπη και συμπαράσταση στους ανθρώπους», αναφέρει.
Η γερόντισσα από το 2017 επέλεξε να εγκατασταθεί στο μοναστήρι της Αγίας Τριάδας στην Ακράτα που ήταν κλειστό για μια δεκαετία και ακατάλληλο για διαβίωση. «Αναζητώντας ένα ησυχαστήριο, ζήτησα από τον προστάτη της Ρόδου, τον Άγιο Φανούριο, να μου φανερώσει έναν τόπο όπως τον ονειρευόμουν πάντα. Μετά από λίγους μήνες μου παρουσιάστηκε μέσω διαφόρων προσώπων το μοναστήρι της Αγίας Τριάδας. Αυτό έγινε τρεις φορές. Όταν λοιπόν ήρθα και το είδα, αποφάσισα ότι εδώ ανήκω», διηγείται.
Η μοναχή την ώρα που αγιογραφεί
Η γερόντισσα ακολουθεί ένα δύσκολο – για τους περισσότερους – πρόγραμμα που περιλαμβάνει πρωινό ξύπνημα στις 5π.μ. και μετά την ολοκλήρωση της Θείας Λειτουργίας ακολουθεί το δείπνο στις 9.30 π.μ., κατά τα πρότυπα του Αγίου Όρους. Για το υπόλοιπο της ημέρας η ηγουμένη μαζί με τις τρεις δόκιμες που βρίσκονται στη Μονή ασχολούνται με την αγιογραφία εικόνων, το πλέξιμο κομποσκοινιών καθώς και την παρασκευή αλοιφών.
Βαζάκια με θυμίαμα ζωγραφισμένα με σμάλτο.
Πρόκειται για δημιούργημα της μοναχής
Η ίδια μάλιστα έχοντας το χάρισμα της γραφής, το οποίο και εξέλιξε κατά τη διάρκεια των σπουδών της στη Φιλολογία, ασχολείται με τη συγγραφή βιβλίων. Στο τελευταίο της εκδοτικό εγχείρημα με τίτλο «Το τώρα του Θεού» ωθεί τους αναγνώστες να ζουν το παρόν αφήνοντας κατά μέρος το παρελθόν που δεν μπορεί να αλλάξει και χωρίς να σκέφτονται το μέλλον που είναι από τη φύση του αβέβαιο. «Δυστυχώς εμείς οι άνθρωποι πιστεύουμε ότι ο θάνατος είναι για τους άλλους, όμως είναι το μόνο σίγουρο στη ζωή. Ασχολούμαστε με το παρελθόν και προσπαθούμε να προβλέψουμε το μέλλον. Νομίζουμε ότι μπορούμε να βάλουμε σε κουτάκια τη ζωή μας αλλά δεν είναι σίγουρο αν θα υπάρχουμε το επόμενο δευτερόλεπτο. Χάνουμε το παρόν για ένα επερχόμενο ωραίο μέλλον που ονειρευόμαστε», καταλήγει.
Πηγή: kellyfanarioti
paraklisi
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
