Όσοι αγαπούν το θέατρο περίμεναν από καιρό αυτή τη στιγμή για να μπορέσουν να απολαύσουν ζωντανά θεατρικές παραστάσεις τόσο στην Αθήνα όσο και στην επαρχία γιατί πάντα το καλοκαίρι έχει πλούσιο πολιτιστικό περιεχόμενο.
Ας δούμε όμως αναλυτικά κάποιες από τις θεατρικές παραστάσεις που μπορούμε το καλοκαίρι να παρακολουθήσουμε στο θέατρο.
1821, Η Επιθεώρηση
Τον Ιούνιο έκανε πρεμιέρα η παράσταση «1821: Η επιθεώρηση» που συνεχίζει την πορεία της στο Βεάκειο Θέατρο του Πειραιά, ενώ στις 13 και 14 Ιουλίου θα παρουσιαστεί για δύο παραστάσεις στο Θέατρο Βράχων. Είναι η παράσταση η οποία συζητήθηκε περισσότερο από τις αρχές του Ιουνίου, οπότε και πραγματοποίησε την πρεμιέρα της και οι αντιδράσεις ήταν ενθουσιώδεις. Η φρέσκια προσέγγιση στο νεοελληνικό θεατρικό είδος της επιθεώρησης από τον Δημήτρη Καραντζά και τον Φοίβο Δεληβοριά δικαιώνει τους δύο καλλιτέχνες. Η θεματική προσέγγιση της παράστασης που αντλεί από την επέτειο των 200 χρόνων της Ελληνικής Επανάστασης αποδεσμεύει τους δημιουργούς του, από την ανάγκη να ασχοληθούν μόνο με τον σχολιασμό της επικαιρότητα ενώ τα δυνατά κείμενα και ο εξαιρετικός θίασος προσθέτουν στην προσπάθεια.
Το βασικό χαρακτηριστικό που κάνει την παράσταση «1821: Η επιθεώρηση» ξεχωριστή, ένα θέαμα που αξίζει να παρακολουθήσεις, είναι το γεγονός ότι είναι κάτι εντελώς καινούργιο ακόμα και για τους συντελεστές της. Ακόμα και οι ηθοποιοί της παράστασης, Eλένη Κοκκίδου, Νίκος Καραθάνος, Γιώργος Γάλλος, Γαλήνη Χατζηπασχάλη, Γιάννης Νιάρρος, Μιχάλης Οικονόμου, Γιάννης Κουκουράκης, Γιάννης Κλίνης, Βάσω Καβαλιεράτου, Πάνος Παπαδόπουλος, Ηλίας Μουλάς και Ιωάννα Πιατά, με μοναδική εξαίρεση τη Guest StarΜίρκα Παπακωνσταντίνου δεν έχουν παίξει ξανά επιθεώρηση. Η φρεσκάδα όπως καταλαβαίνεις είναι βέβαια ακόμα κι αν δεν έχεις διαβάσει γραμμή γι’ αυτή την παράσταση. Και η ανάγκη όλων μας να δούμε την ιστορία των 200 αυτών χρόνων υπό διαφορετικό πρίσμα μεγάλη.
Ιππείς
Ακόμα πιο εντυπωσιακή ήταν για μένα προσωπικά, η έναρξη των Επιδαυρίων με τους «Ιππείς» του Εθνικού Θεάτρου σε σκηνοθεσία του Κωνσταντίνου Ρήγου. Μια προσωπική παραδοχή θα κάνω εδώ, δεν λατρεύω τον Αριστοφάνη, στις περισσότερες περιπτώσεις μου φαίνεται μη συγγενής στον δικό μου ψυχισμό και διάθεση. Όταν τα φώτα έσβησαν στην Επίδαυρο και όλοι στρέψαμε τα μάτια μας στον ουρανό και πάλι πίσω στη σκηνή για το χειροκρότημα μία σκέψη με κατέκλυσε, αν κάποιος είχε παρουσιάσει έτσι τον Αριστοφάνη την πρώτη φορά που παρακολούθησαν μια κωμωδία του, θα τον είχα λατρέψει.
Ο Κωνσταντίνος Ρήγος και η σκηνοθεσία του κατάφεραν να φέρουν τον Αριστοφάνη στο σήμερα, χωρίς να εκβιάσουν τον εκσυγχρονισμό του. Οι «Ιππείς» ήταν μια ουσιαστικά μοντέρνα παράσταση, με σεβασμό στο κείμενο του Αριστοφάνη και στην βαρύτητα των λόγων αυτού του πολιτικού έργου, με υπέροχη μουσική και κίνηση και εντυπωσιακά σκηνικά. Μια νεολαία τότε όπως μια νεολαία σήμερα, βρίσκεται αντιμέτωπη με τον λαϊκισμό, τη δημαγωγία και την ευθύνη της για ένα διαφορετικό (καλύτερο ή χειρότερο μέλλον). Ο Κώστας Κόκλας, ο Κωνσταντίνος Αβαρικιώτης, η Στεφανία Γουλιώτη, ο Πάνος Μουζουράκης, ο εξαιρετικός χορός και ιδιαιτέρως ο Κωνσταντίνος Μπιμπής παρουσίασαν μια εξαιρετική δουλειά κάτω από τα αστέρια στην Επίδαυρο.
Οι πεταλούδες είναι ελεύθερες»
Κι από την Επίδαυρο πίσω στην Αθήνα και στην παράσταση «Οι πεταλούδες είναι ελεύθερες» σε σκηνοθεσία της Ρέινας Εσκενάζυ, που παρουσιάζεται στο καλοκαιρινό θέατρο Λαμπέτη. Η κωμωδία του Λέοναρντ Γκετς, είναι βέβαιο ότι θα σου εξασφαλίσει 105 λεπτά ανάλαφρης τρυφερότητας. Οι Αναστάσης Ροϊλός και Ερριέτα Μανούρη είναι αρμονικοί στη σκηνή (ο Αναστάσης Ροϊλός έχει κάνει πολύ καλή δουλειά με την κίνησή του υποδυόμενος έναν τυφλό), ενώ η έκπληξη της παράστασης είναι η κωμικότητα της Πέμης Ζούνη. Το τραγούδι του Σταμάτη Κραουνάκη έχει τον δικό του «πρωταγωνιστικό ρόλο» και τυλίγει γλυκά μια ιστορία αγάπης και ανεξαρτητοποίησης που απευθύνεται στην πρώτη νεότητα του ανθρώπου. Το κείμενο της παράστασης μερικές φορές ξεκάθαρα παραπέμπει σε μία άλλη εποχή, αφού το έργο γράφτηκε το 1972. Η σκηνοθεσία και η παράσταση δεν υπόσχονται καινοτόμα ευρήματα, αλλά όπως σου είπα και νωρίτερα, 105 λεπτά διασκέδασης και συναισθημάτων.
Ιφιγένεια εν Ταύροις
Πίσω στην Επίδαυρο όπου το περασμένο Σαββατοκύριακο παρουσιάστηκε η παράσταση «Ιφιγένεια η εν Ταύροις» σε ένα τριήμερο sold out. Στο Αρχαίο Θέατρο με τα δεδομένα που θέτει στην εποχή μας η πανδημία του Covid – 19 δεν έπεφτε καρφίτσα και η παράσταση του Γιώργου Νανούρη ήταν το πιο άξιο sold out. Μία παράσταση δοσμένη με απλότητα αλλά όχι απλοϊκότητα, με έμφαση στον λόγο που στην Αρχαία Ελληνική Γραμματεία θα έπρεπε να παίζει πάντα τον πρώτο ρόλο, χτισμένη πάνω στις πολύ δυνατές ερμηνείες των Λένα Παπαληγούρα, Μιχάλη Σαράντη, Προμηθέα Αλειφερόπουλου, Πυγμαλίωνα Δαδακαρίδη (ο ηθοποιός που πάντα καταφέρνει να ξεχωρίσει στη σκηνή με κάθε ρόλο του), Νίκου Ψαρρά και στην επιβλητική παρουσία και φωνή της Χαρούλας Αλεξίου στο τέλος.
Ο Γιώργος Νανούρης δημιούργησε εικόνες, βασισμένες στο φως και τη σκιά κατά τον δικό του χαρακτηριστικό τρόπο και οδήγησε το κοινό μέσω της αγάπης και μιας σκηνής – κλειδί της αγκαλιάς στην ουσιαστική κάθαρση που έχουμε ανάγκη όλοι στους καιρούς της κοινωνικής αποστασιοποίησης. Ιδιαίτερη αναφορά οφείλω να κάνω στον χορό, με κορυφαία την Κίττυ Παϊταζόγλου, ο οποίος πρόσφερε τα μέγιστα στη δημιουργία της επιβλητικής ατμόσφαιρας της τραγωδίας, με την ίδια λιτότητα που διέπνεε όλη την παράσταση. Προσωπικά είναι η πρώτη παράσταση που βλέπω στην Επίδαυρο και νιώθω ότι κάθε λέξη είχε την βαρύτητα, την καθαρότητα και τη στόχευση που είχε κατευθείαν στην καρδιά και το μυαλό των θεατών. Η πορεία του Γιώργου Νανούρη και της Λένας Παπαληγούρα, κοινή από τη στιγμή που έδωσαν πνοή σε εκείνο το αναλόγιο στον Ιανό όπου πρωτοπαρουσίασαν σε ακατέργαστη μορφή την «Κατερίνα» μέχρι σήμερα, είναι μια πορεία που αξίζει να παρακολουθεί κανείς σε κάθε βήμα.
Προσεχώς
Παραμένοντας στην Επίδαυρο, έμαθα ότι οι κρατήσεις για το διήμερο κατά το οποίο θα παρουσιαστεί ο «Ορέστης» σε σκηνοθεσία του Γιάννη Κακλέα είναι ήδη πολλές κι αυτό είναι το καλύτερο κριτήριο για να μετρήσει κανείς τι περιμένει το κοινό να δει στην Επίδαυρο από εδώ και πέρα.
Με ενδιαφέρον αναμένεται και η παράσταση Ιχνευταί του Σοφοκλή, σε σκηνοθεσία Μιχαήλ Μαρμαρινού στην οποία θα πρωταγωνιστήσουν οι Χάρης Φραγκούλης (Απόλλων), Σταμάτης Κραουνάκης (Σιληνός), Αμαλία Μουτούση (Κυλλήνη), Steve Katona(Ερμής) (23, 24, 25/7 στην Επίδαυρο).
Σίγουρο είναι επίσης πώς όποιος βρεθεί να παρακολουθεί την παράσταση Mute τον ερχόμενο Αύγουστο οπότε και θα συνεχιστεί η περιοδεία της στην Αττική και την Εύβοια θα εντυπωσιαστεί από τις ικανότητες (και το μυαλό που γέννησε αυτή την παράσταση για τη φασαρία της σιωπής) του Γιώργου Χρυσοστόμου.
Κι όλα αυτά ενόψει του επόμενου θεατρικού χειμώνα για τον οποίο ανακοινώνονται ήδη μεγαλόπνοες επαναλήψεις, όπως το «Τρίτο Στεφάνι» του Κωνσταντίνου Μαρκουλάκη στο θέατρο Παλλάς (Από 8 Οκτωβρίου 2021) αλλά και το “Master Class” με τη Μαρία Ναυπλιώτου σε σκηνοθεσία Οδυσσέα Παπασπηλιόπουλου (Από Δευτέρα 1 Νοεμβρίου 2021 στο θέατρο Παλλάς), όπως και η εξαιρετική «Γίδα, ή ποια είναι η Σύλβια» με τον Νίκο Κουρή. Το αν τα σχέδια αυτά ευοδωθούν είναι μια άλλη υπόθεση. Υπόθεση κυρίως του Covid 19.
-Το ρεπορτάζ ανήκει στη Λία Παπαϊωάννου
Πηγή: TVNEA.COM
tvnea
