2021-07-20 20:33:43
Μια μέρα, ένα πολύ φτωχό αγόρι που πουλούσε μικροπράγματα από πόρτα σε πόρτα, για να πληρώνει τα εισιτήρια του για το σχολείο, ένοιωσε πολύ πεινασμένο και στην τσέπη του δεν είχε παρά μόνο μερικές δεκάρες και δεν έφταναν να αγοράσει κάτι να φάει
Έτσι, αποφάσισε να ζητήσει φαγητό στο επόμενο σπίτι που θα χτυπήσει την πόρτα
Περπάτησε λίγο ακόμα και βρέθηκε μπροστά σε ένα μικρο σπιτάκι. Χτύπησε την πόρτα και όταν του άνοιξε μια όμορφη νεαρή κοπέλα, ντράπηκε και αντί για φαγητό της ζήτησε λίγο νερό.
Η γυναίκα κοίταξε το αγόρι, κατάλαβε ότι ήταν πεινασμένο και αντί για νερό του έδωσε ένα ποτήρι γάλα.
Το ήπιε αργά και στη συνέχεια ρώτησε τη γυναίκα:
- Πόσα σας χρωστάω;
- Δεν μου χρωστάς τίποτα» απάντησε εκείνη. Η μητέρα μου με έχει διδάξει, να μην αποδέχομαι ποτέ χρήματα για μια πράξη καλοσύνης.
Το αγόρι ευχαρίστησε θερμά τη γυναίκα και συνέχισε την πορεία του. Ένοιωσε δυνατότερος, όχι μόνο σωματικά αλλά και ψυχικά, αφού η πίστη του στους ανθρώπους και στο Θεό, είχε γίνει ισχυρότερη με το περιστατικό αυτό.
Λίγο πριν χτυπήσει την πόρτα της κοπέλας, σκεφτόταν να τα παρατήσει. Είχε χτυπήσει πολλές πόρτες, είχε συναντήσει πολλούς ανθρώπους, αλλά κανένας δεν σκέφτηκε να του προσφέρει ένα ποτήρι νερό. Ελάχιστοι μόνο ψώνισαν.
Χρόνια αργότερα, η υγεία της γυναίκας κλονίστηκε και η ζωή της έφθασε σε κρίσιμη κατάσταση. Οι γιατροί του τοπικού ιατρείου, σήκωσαν τα χέρια ψηλά. Δεν μπορούσαν να αντιμετωπίσουν εκεί την ασθένειά της. Την παρέπεμψαν σε ιατρικό κέντρο μεγαλύτερης πόλης, όπου την εξέτασαν οι γιατροί και της έγιναν οι απαραίτητες εξετάσεις. Ο καθηγητής ιατρός, κλήθηκε να κάνει τη διάγνωση.
Όταν άκουσε το όνομα της πόλης απ’ όπου ήρθε η ασθενής, ένα περίεργο συναίσθημα τον έλουσε. Αμέσως σηκώθηκε και πήγε κάτω από την αίθουσα του νοσοκομείου στο δωμάτιό της, ντυμένος με τη στολή του γιατρού.
Την αναγνώρισε αμέσως. Πήγε πίσω στο δωμάτιο ιατρικών συσκέψεων αποφασισμένος να κάνει το καλύτερό δυνατόν, για να σώσει τη ζωή της. Από εκείνη την ημέρα έδωσε ιδιαίτερη προσοχή στην περίπτωση.
Μετά από ένα μακρύ αγώνα, η μάχη κερδήθηκε. Η ασθενής έγινε καλά.
Ο γιατρός ζήτησε από το γραφείο οικονομικού, να του προσκομίσουν τα έγγραφα του ασθενή και το λογαριασμό, για την τελική έγκριση.
Όταν έφθασε στα χέρια του ο λογαριασμός της ασθενή, τον κοίταξε και στη συνέχεια έγραψε κάτι στην άκρη του χαρτιού και τον έστειλε πίσω, για επίδοση στην ασθενή. Εκείνη φοβόταν να το ανοίξει. Ήταν σίγουρη, ότι θα έπρεπε να πληρώνει τα έξοδα νοσηλείας της, μέχρι το τέλος της ζωής της.
Τελικά άνοιξε το φάκελο. Όπως διάβαζε το τιμολόγιο, μια φράση με μεγάλα γράμματα στο τέλος του χαρτιού, τράβηξαν την προσοχή της.
«Ολοσχερώς εξοφλημένο, με ένα ποτήρι γάλα». Από κάτω, υπήρχε η υπογραφή του καθηγητή ιατρού.
Θυμήθηκε!
Δάκρυα χαράς πλημμύρισαν τα μάτια της, την στιγμή που θυμήθηκε εκείνο το μικρο παιδί, που της είχε χτυπήσει την πόρτα.
Η ιστορία βασίζεται σε πραγματικά γεγονότα από την ζωή του Δρ. Χάουαρντ Κέλι (1858-1943).
Πηγή
paraklisi
Έτσι, αποφάσισε να ζητήσει φαγητό στο επόμενο σπίτι που θα χτυπήσει την πόρτα
Περπάτησε λίγο ακόμα και βρέθηκε μπροστά σε ένα μικρο σπιτάκι. Χτύπησε την πόρτα και όταν του άνοιξε μια όμορφη νεαρή κοπέλα, ντράπηκε και αντί για φαγητό της ζήτησε λίγο νερό.
Η γυναίκα κοίταξε το αγόρι, κατάλαβε ότι ήταν πεινασμένο και αντί για νερό του έδωσε ένα ποτήρι γάλα.
Το ήπιε αργά και στη συνέχεια ρώτησε τη γυναίκα:
- Πόσα σας χρωστάω;
- Δεν μου χρωστάς τίποτα» απάντησε εκείνη. Η μητέρα μου με έχει διδάξει, να μην αποδέχομαι ποτέ χρήματα για μια πράξη καλοσύνης.
Το αγόρι ευχαρίστησε θερμά τη γυναίκα και συνέχισε την πορεία του. Ένοιωσε δυνατότερος, όχι μόνο σωματικά αλλά και ψυχικά, αφού η πίστη του στους ανθρώπους και στο Θεό, είχε γίνει ισχυρότερη με το περιστατικό αυτό.
Λίγο πριν χτυπήσει την πόρτα της κοπέλας, σκεφτόταν να τα παρατήσει. Είχε χτυπήσει πολλές πόρτες, είχε συναντήσει πολλούς ανθρώπους, αλλά κανένας δεν σκέφτηκε να του προσφέρει ένα ποτήρι νερό. Ελάχιστοι μόνο ψώνισαν.
Χρόνια αργότερα, η υγεία της γυναίκας κλονίστηκε και η ζωή της έφθασε σε κρίσιμη κατάσταση. Οι γιατροί του τοπικού ιατρείου, σήκωσαν τα χέρια ψηλά. Δεν μπορούσαν να αντιμετωπίσουν εκεί την ασθένειά της. Την παρέπεμψαν σε ιατρικό κέντρο μεγαλύτερης πόλης, όπου την εξέτασαν οι γιατροί και της έγιναν οι απαραίτητες εξετάσεις. Ο καθηγητής ιατρός, κλήθηκε να κάνει τη διάγνωση.
Όταν άκουσε το όνομα της πόλης απ’ όπου ήρθε η ασθενής, ένα περίεργο συναίσθημα τον έλουσε. Αμέσως σηκώθηκε και πήγε κάτω από την αίθουσα του νοσοκομείου στο δωμάτιό της, ντυμένος με τη στολή του γιατρού.
Την αναγνώρισε αμέσως. Πήγε πίσω στο δωμάτιο ιατρικών συσκέψεων αποφασισμένος να κάνει το καλύτερό δυνατόν, για να σώσει τη ζωή της. Από εκείνη την ημέρα έδωσε ιδιαίτερη προσοχή στην περίπτωση.
Μετά από ένα μακρύ αγώνα, η μάχη κερδήθηκε. Η ασθενής έγινε καλά.
Ο γιατρός ζήτησε από το γραφείο οικονομικού, να του προσκομίσουν τα έγγραφα του ασθενή και το λογαριασμό, για την τελική έγκριση.
Όταν έφθασε στα χέρια του ο λογαριασμός της ασθενή, τον κοίταξε και στη συνέχεια έγραψε κάτι στην άκρη του χαρτιού και τον έστειλε πίσω, για επίδοση στην ασθενή. Εκείνη φοβόταν να το ανοίξει. Ήταν σίγουρη, ότι θα έπρεπε να πληρώνει τα έξοδα νοσηλείας της, μέχρι το τέλος της ζωής της.
Τελικά άνοιξε το φάκελο. Όπως διάβαζε το τιμολόγιο, μια φράση με μεγάλα γράμματα στο τέλος του χαρτιού, τράβηξαν την προσοχή της.
«Ολοσχερώς εξοφλημένο, με ένα ποτήρι γάλα». Από κάτω, υπήρχε η υπογραφή του καθηγητή ιατρού.
Θυμήθηκε!
Δάκρυα χαράς πλημμύρισαν τα μάτια της, την στιγμή που θυμήθηκε εκείνο το μικρο παιδί, που της είχε χτυπήσει την πόρτα.
Η ιστορία βασίζεται σε πραγματικά γεγονότα από την ζωή του Δρ. Χάουαρντ Κέλι (1858-1943).
Πηγή
paraklisi
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
21 Ιουλίου: ΑΝΑΓΝΩΣΜΑΤΑ ΚΑΙ ΣΥΝΑΞΑΡΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
