2021-08-08 20:37:23
Θεωρῶ μεγάλη εὐλογία ἀπό τόν Θεό πού γνώρισα τόν π. Παΐσιο καί εἶχα μιά πνευματική ἐπικοινωνία μαζί του. Πάντοτε τόν πλησίαζα μέ δέος καί εὐλάβεια καί ἄκουγα μέ προσοχή ὅσα μοῦ ἔλεγε.
Κατ’ ἀρχάς εἶχα πληροφορίες γι’ αὐτόν ἀπό διαφόρους ἀνθρώπους πού διηγοῦνταν διάφορα περιστατικά ἀπό τότε πού ἦταν λαϊκός καί ἀρχάριος μοναχός. Γεννήθηκα καί μεγάλωσα στά Γιάννενα, ἐνῶ ἐκεῖνος μεγάλωσε στήν κοντινή Κόνιτσα, καί ἄκουγα πάρα πολλά ἀπό τήν παιδική μου ἡλικία γιά τό πρόσωπό του. Ὅταν ἀργότερα στήν Κόνιτσα ἔγινε Μητροπολίτης ὁ πνευματικός μου πατέρας, δηλαδή ὁ Μητροπολίτης Δρυϊνουπόλεως, Πωγωνιανῆς καί Κονίτσης κυρός Σεβαστιανός, ὁ ὁποῖος πρίν γίνει Μητροπολίτης ἦταν Ἱεροκήρυξ στά Γιάννενα, πήγαινα πολλές φορές στήν Κόνιτσα γιά νά τόν συναντήσω. Ἐκεῖ γνώρισα τόν ἀδελφό τοῦ π. Παϊσίου (τότε ὁ π. Παΐσιος εἶχε ἀναχωρήσει ἀπό τήν Ἱερά Μονή τοῦ Στομίου καί πῆγε στό Σινᾶ κι ἔπειτα ἐπέστρεψε στό Ἅγιον Ὄρος) τόν Λουκᾶ Ἐζνεπίδη, ἕναν εὐλαβέστατο ἄνθρωπο, ἀλλά καί συγγενεῖς τοῦ π. Παϊσίου καί συζητούσαμε γι' αὐτόν.
Ἀργότερα γνώρισα στά Γιάννενα μιά εὐλαβεστάτη κυρία, τήν Καίτη Πατέρα, πού καταγόταν ἀπό τήν Κόνιτσα, τήν ὁποία ἀγαποῦσε πάρα πολύ ὁ π. Παΐσιος καί ἕνα διάστημα ἔμενε στό σπίτι της. Αὐτή ἦταν φίλη τῆς μητέρας μου καί ἐρχόταν στό σπίτι μου νά μέ δῆ καί νά συζητήσουμε ὁρισμένα πνευματικά θέματα, ἰδίως ὅταν ἔγινα Κληρικός. Καί θυμᾶμαι ὅτι μοῦ ὁμιλοῦσε μέ πολλή ἀγάπη γιά τόν π. Παΐσιο καί μέ ἐρωτοῦσε γι’ αὐτόν, γιατί εἶχα ἀρχίσει νά πηγαίνω στό Ἅγιον Ὄρος καί νά τόν ἐπισκέπτομαι. Ὅμως, ἀπό τίς ἀρχές τῆς ἱερατικῆς μου διακονίας, ὡς Πρεσβύτερος, δηλαδή ἀπό τίς ἀρχές τοῦ ‘70, ἄρχισα νά ἐπικοινωνῶ μέ τόν π. Παΐσιο ὅταν ἀσκεῖτο στό Ἅγιον Ὄρος. Πρώτη φορά συναντήθηκα μέ τόν Γέροντα Παΐσιο τό 1973, πού τότε ἀσκεῖτο στήν καλύβη τοῦ Τιμίου Σταυροῦ, πλησίον τῆς Μονῆς Σταυρονικήτα, καί ἀπό τότε τόν συναντοῦσα συχνά. Ὁ λόγος του μέ ὠφέλησε πάρα πολύ στήν ζωή μου. Ὁ Γέροντας Παΐσιος ἦταν ἀπό τά σημαντικότερα πρόσωπα, καί τούς σημαντικότερους ἀσκητές τοῦ Ἁγίου Ὄρους, πού ἔπαιξαν πολύ μεγάλο ρόλο στήν ζωή μου.
Ὁ ἅγιος Παΐσιος
Ἀξιώθηκα πολλές φορές νά περπατήσω μαζί του, μάλιστα μιά φορά γιά τέσσερεις ὧρες περπατήσαμε ἀπό τήν Σιμωνόπετρα μέχρι τήν καλύβη του στήν Παναγούδα, στήν Σκήτη τοῦ Κουτλουμουσίου, κοντά στίς Καρυές. Μιά ἄλλη φορά περπατήσαμε ἀπό τήν καλύβη τοῦ Τιμίου Σταυροῦ μέχρι τήν Μονή Σταυρονικήτα. Πολλές φορές συζήτησα γιά πνευματικά θέματα, ἀγρύπνησα μαζί του στό Μοναστήρι Σταυρονικήτα. Μιά φορά διανυκτέρευσα στήν καλύβη του καί προσευχηθήκαμε ὅλη τήν νύκτα μέ κομποσχοίνι σέ διαφορετικά κελλιά.
Κάθε φορά πού τόν πλησίαζα ἀναζητοῦσα κυρίως νά μάθω γιά τήν ἐσωτερική κατάσταση τῆς πνευματικῆς ζωῆς, γιά τό μηχανάκι τῆς καρδιᾶς, ὅπως ἐκεῖνος ἔλεγε, ἀπό τήν ὁποία βγαίνει ἡ καρδιακή νοερά προσευχή. Ἰδιαιτέρως ἦταν μιά περίοδος τῆς ζωῆς μου πού εἶχα σκοπό νά μάθω γιά τήν εὐχή τοῦ Ἰησοῦ καί ὅταν πήγαινα στό Ἅγιον Ὄρος ρωτοῦσα ὅποιον μοναχό συναντοῦσα γιά τήν νοερά προσευχή. Σέ μιά τέτοια κατάσταση συνάντησα τόν Γέροντα Παΐσιο καί μοῦ εἶπε θαυμαστά πράγματα –βγαλμένα μέσα ἀπό τήν πείρα του– γιά τήν νοερά προσευχή, κυρίως γιά τήν διάκριση μεταξύ τοῦ νοῦ καί τῆς λογικῆς, καί γιά τήν ἐνεργοποίηση τῆς καρδιᾶς ὥστε νά προσεύχεται ἀδιάλειπτα στόν Θεό.
Ἀκόμη, ὅσες δυσκολίες ἀντιμετώπιζα στήν ἱερατική μου διακονία, καί μάλιστα σέ πολύ κρίσιμες στιγμές τῆς ζωῆς μου, τίς συζητοῦσα μαζί του καί μοῦ ἔδινε πάντοτε σημαντικές συμβουλές. Τοῦ ἔγραφα καί γράμματα, ποτέ ὅμως δέν μοῦ ἀπάντησε, ἀλλά πάντοτε καταλάβαινα τήν πυρφόρα προσευχή του καί ἔβλεπα νά λύωνται τά προβλήματα πού ἀντιμετώπιζα. Πιστεύω ὅτι μιά τέτοια μυστική προσευχή του ἔφερε τά πράγματα ἔτσι ὥστε νά ἀποχωρήσω ἀπό τήν Ἱερά Μητρόπολη Ἐδέσσης καί νά προσληφθῶ ὡς Ἱεροκήρυξ στήν Ἱερά Ἀρχιεπισκοπή Ἀθηνῶν. Σέ μιά ἄλλη δύσκολη φάση τῆς ζωῆς μου, μέ ἀντιμετώπισε μέ πολλή ἀγάπη καί μοῦ εἶπε πολλά παραδείγματα ἀπό τήν ἀσκητική του ζωή καί πῶς ἐκεῖνος ἀντιμετώπισε παράλληλα προβλήματα.
Ἔτσι, ὕστερα ἀπό τόσα χρόνια συγκινοῦμαι βαθύτατα ὅταν σκέπτομαι τόν Γέροντα Παΐσιο. Γιά μένα εἶναι μιά ὕπαρξη πού μοῦ δίνει ζωή, ἐλπίδα, εἶναι μιά ἀπό τίς καλύτερες ἀναμνήσεις τῆς ζωῆς μου. Ἡ συνάντηση μαζί του, ὅπως καί ἡ συνάντηση μέ μερικούς ἄλλους Γέροντες, μοῦ ἔδωσαν τό πραγματικό ὀρθόδοξο ψωμί πού ἱκανοποιοῦσε τήν πνευματική μου πείνα. Μερικά περιστατικά ἀπό τήν ἐπικοινωνία μας εἶναι δημοσιευμένα σέ διάφορα βιβλία μου.
Τό σημαντικό εἶναι ὅτι ἀπό τότε πού τόν γνώρισα, καί ὄχι μόνον τώρα πού κατατάχθηκε στό ἁγιολόγιο τῆς Ἐκκλησίας, μιλοῦσα στά κηρύγματά μου γι’ αὐτόν καί ἀνέφερα διάφορα θεόπνευστα λόγια του, καθώς ἐπίσης ἐπικαλούμουν συχνά τήν βοήθειά του καί ζητοῦσα τίς προσευχές του καί τίς πρεσβεῖες του γιά μένα καί γιά τά πνευματικά μου παιδιά.
Πηγή: parembasis
paraklisi
Κατ’ ἀρχάς εἶχα πληροφορίες γι’ αὐτόν ἀπό διαφόρους ἀνθρώπους πού διηγοῦνταν διάφορα περιστατικά ἀπό τότε πού ἦταν λαϊκός καί ἀρχάριος μοναχός. Γεννήθηκα καί μεγάλωσα στά Γιάννενα, ἐνῶ ἐκεῖνος μεγάλωσε στήν κοντινή Κόνιτσα, καί ἄκουγα πάρα πολλά ἀπό τήν παιδική μου ἡλικία γιά τό πρόσωπό του. Ὅταν ἀργότερα στήν Κόνιτσα ἔγινε Μητροπολίτης ὁ πνευματικός μου πατέρας, δηλαδή ὁ Μητροπολίτης Δρυϊνουπόλεως, Πωγωνιανῆς καί Κονίτσης κυρός Σεβαστιανός, ὁ ὁποῖος πρίν γίνει Μητροπολίτης ἦταν Ἱεροκήρυξ στά Γιάννενα, πήγαινα πολλές φορές στήν Κόνιτσα γιά νά τόν συναντήσω. Ἐκεῖ γνώρισα τόν ἀδελφό τοῦ π. Παϊσίου (τότε ὁ π. Παΐσιος εἶχε ἀναχωρήσει ἀπό τήν Ἱερά Μονή τοῦ Στομίου καί πῆγε στό Σινᾶ κι ἔπειτα ἐπέστρεψε στό Ἅγιον Ὄρος) τόν Λουκᾶ Ἐζνεπίδη, ἕναν εὐλαβέστατο ἄνθρωπο, ἀλλά καί συγγενεῖς τοῦ π. Παϊσίου καί συζητούσαμε γι' αὐτόν.
Ἀργότερα γνώρισα στά Γιάννενα μιά εὐλαβεστάτη κυρία, τήν Καίτη Πατέρα, πού καταγόταν ἀπό τήν Κόνιτσα, τήν ὁποία ἀγαποῦσε πάρα πολύ ὁ π. Παΐσιος καί ἕνα διάστημα ἔμενε στό σπίτι της. Αὐτή ἦταν φίλη τῆς μητέρας μου καί ἐρχόταν στό σπίτι μου νά μέ δῆ καί νά συζητήσουμε ὁρισμένα πνευματικά θέματα, ἰδίως ὅταν ἔγινα Κληρικός. Καί θυμᾶμαι ὅτι μοῦ ὁμιλοῦσε μέ πολλή ἀγάπη γιά τόν π. Παΐσιο καί μέ ἐρωτοῦσε γι’ αὐτόν, γιατί εἶχα ἀρχίσει νά πηγαίνω στό Ἅγιον Ὄρος καί νά τόν ἐπισκέπτομαι. Ὅμως, ἀπό τίς ἀρχές τῆς ἱερατικῆς μου διακονίας, ὡς Πρεσβύτερος, δηλαδή ἀπό τίς ἀρχές τοῦ ‘70, ἄρχισα νά ἐπικοινωνῶ μέ τόν π. Παΐσιο ὅταν ἀσκεῖτο στό Ἅγιον Ὄρος. Πρώτη φορά συναντήθηκα μέ τόν Γέροντα Παΐσιο τό 1973, πού τότε ἀσκεῖτο στήν καλύβη τοῦ Τιμίου Σταυροῦ, πλησίον τῆς Μονῆς Σταυρονικήτα, καί ἀπό τότε τόν συναντοῦσα συχνά. Ὁ λόγος του μέ ὠφέλησε πάρα πολύ στήν ζωή μου. Ὁ Γέροντας Παΐσιος ἦταν ἀπό τά σημαντικότερα πρόσωπα, καί τούς σημαντικότερους ἀσκητές τοῦ Ἁγίου Ὄρους, πού ἔπαιξαν πολύ μεγάλο ρόλο στήν ζωή μου.
Ὁ ἅγιος Παΐσιος
Ἀξιώθηκα πολλές φορές νά περπατήσω μαζί του, μάλιστα μιά φορά γιά τέσσερεις ὧρες περπατήσαμε ἀπό τήν Σιμωνόπετρα μέχρι τήν καλύβη του στήν Παναγούδα, στήν Σκήτη τοῦ Κουτλουμουσίου, κοντά στίς Καρυές. Μιά ἄλλη φορά περπατήσαμε ἀπό τήν καλύβη τοῦ Τιμίου Σταυροῦ μέχρι τήν Μονή Σταυρονικήτα. Πολλές φορές συζήτησα γιά πνευματικά θέματα, ἀγρύπνησα μαζί του στό Μοναστήρι Σταυρονικήτα. Μιά φορά διανυκτέρευσα στήν καλύβη του καί προσευχηθήκαμε ὅλη τήν νύκτα μέ κομποσχοίνι σέ διαφορετικά κελλιά.
Κάθε φορά πού τόν πλησίαζα ἀναζητοῦσα κυρίως νά μάθω γιά τήν ἐσωτερική κατάσταση τῆς πνευματικῆς ζωῆς, γιά τό μηχανάκι τῆς καρδιᾶς, ὅπως ἐκεῖνος ἔλεγε, ἀπό τήν ὁποία βγαίνει ἡ καρδιακή νοερά προσευχή. Ἰδιαιτέρως ἦταν μιά περίοδος τῆς ζωῆς μου πού εἶχα σκοπό νά μάθω γιά τήν εὐχή τοῦ Ἰησοῦ καί ὅταν πήγαινα στό Ἅγιον Ὄρος ρωτοῦσα ὅποιον μοναχό συναντοῦσα γιά τήν νοερά προσευχή. Σέ μιά τέτοια κατάσταση συνάντησα τόν Γέροντα Παΐσιο καί μοῦ εἶπε θαυμαστά πράγματα –βγαλμένα μέσα ἀπό τήν πείρα του– γιά τήν νοερά προσευχή, κυρίως γιά τήν διάκριση μεταξύ τοῦ νοῦ καί τῆς λογικῆς, καί γιά τήν ἐνεργοποίηση τῆς καρδιᾶς ὥστε νά προσεύχεται ἀδιάλειπτα στόν Θεό.
Ἀκόμη, ὅσες δυσκολίες ἀντιμετώπιζα στήν ἱερατική μου διακονία, καί μάλιστα σέ πολύ κρίσιμες στιγμές τῆς ζωῆς μου, τίς συζητοῦσα μαζί του καί μοῦ ἔδινε πάντοτε σημαντικές συμβουλές. Τοῦ ἔγραφα καί γράμματα, ποτέ ὅμως δέν μοῦ ἀπάντησε, ἀλλά πάντοτε καταλάβαινα τήν πυρφόρα προσευχή του καί ἔβλεπα νά λύωνται τά προβλήματα πού ἀντιμετώπιζα. Πιστεύω ὅτι μιά τέτοια μυστική προσευχή του ἔφερε τά πράγματα ἔτσι ὥστε νά ἀποχωρήσω ἀπό τήν Ἱερά Μητρόπολη Ἐδέσσης καί νά προσληφθῶ ὡς Ἱεροκήρυξ στήν Ἱερά Ἀρχιεπισκοπή Ἀθηνῶν. Σέ μιά ἄλλη δύσκολη φάση τῆς ζωῆς μου, μέ ἀντιμετώπισε μέ πολλή ἀγάπη καί μοῦ εἶπε πολλά παραδείγματα ἀπό τήν ἀσκητική του ζωή καί πῶς ἐκεῖνος ἀντιμετώπισε παράλληλα προβλήματα.
Ἔτσι, ὕστερα ἀπό τόσα χρόνια συγκινοῦμαι βαθύτατα ὅταν σκέπτομαι τόν Γέροντα Παΐσιο. Γιά μένα εἶναι μιά ὕπαρξη πού μοῦ δίνει ζωή, ἐλπίδα, εἶναι μιά ἀπό τίς καλύτερες ἀναμνήσεις τῆς ζωῆς μου. Ἡ συνάντηση μαζί του, ὅπως καί ἡ συνάντηση μέ μερικούς ἄλλους Γέροντες, μοῦ ἔδωσαν τό πραγματικό ὀρθόδοξο ψωμί πού ἱκανοποιοῦσε τήν πνευματική μου πείνα. Μερικά περιστατικά ἀπό τήν ἐπικοινωνία μας εἶναι δημοσιευμένα σέ διάφορα βιβλία μου.
Τό σημαντικό εἶναι ὅτι ἀπό τότε πού τόν γνώρισα, καί ὄχι μόνον τώρα πού κατατάχθηκε στό ἁγιολόγιο τῆς Ἐκκλησίας, μιλοῦσα στά κηρύγματά μου γι’ αὐτόν καί ἀνέφερα διάφορα θεόπνευστα λόγια του, καθώς ἐπίσης ἐπικαλούμουν συχνά τήν βοήθειά του καί ζητοῦσα τίς προσευχές του καί τίς πρεσβεῖες του γιά μένα καί γιά τά πνευματικά μου παιδιά.
Πηγή: parembasis
paraklisi
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
ΕΡΤ: Ηχηρή αποχώρηση στην πρωινή ζώνη
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
