Η Ελένη Καρακάση εξομολογείται: «Ήταν οδυνηρό, μια δύσκολη στιγμή»...

Ισχύει ότι ο πατέρας σου έφυγε από τη ζωή την ημέρα των γενεθλίων σου;

Ναι! Όταν έκλεινα τα 20. Μάλιστα, ακριβώς πέντε χρόνια μετά, πάλι ανήμερα των γενεθλίων μου, πέθανε και η αδελφή του, η λατρευτή μου θεία, η οποία με σπούδασε. Την είχα σαν γιαγιά μου.

Πώς κατάφερες να το διαχειριστείς;

Ο μπαμπάς μου πέθανε στις 5 Φλεβάρη του 1994, στα γενέθλιά μου. Εκείνη την περίοδο ήμουν στην πρώτη μου θεατρική δουλειά στο Εθνικό. Αντικαθιστούσα μια κοπέλα, η οποία ήταν έγκυος και συμπτωματικά γέννησε την ημέρα θανάτου του πατέρα μου.

Εκεί αντιλαμβάνεσαι πως τα πράγματα κάνουν έναν κύκλο και πως η ζωή, δυστυχώς ή ευτυχώς, συνεχίζεται. Ήταν οδυνηρό, ήταν μια δύσκολη στιγμή, αλλά μέσα από αυτά τα βιώματα, ανακαλύπτουμε τη δύναμη που έχουμε μέσα μας.