2021-08-25 23:13:07
Οὐράνιον ἐφύμνιον, ἐν γῇ τελεῖται λαμπρῶς, ἐπίγειον πανήγυριν νῦν ἑορτάζει φαιδρῶς, ἀγγέλων πολίτευμα· ἄνωθεν ὑμνῳδίαις εὐφημοῦσι τοὺς ἄθλους, κάτωθεν Ἐκκλησίᾳ τὴν οὐράνιον δόξαν· ἣν εὗρες πόνοις καὶ ἄθλοις τοῖς σοῖς Φανούριε ἔνδοξε.
Ο Άγιος Φανούριος είναι από τους πιο αγαπητούς αγίους στις καρδίες των ελλήνων, όπου κάθε χρόνο η εκκλησία μας πανηγυρίζει την μνήμη του στις 27 Αυγούστου.
Σύμφωνα με τα στοιχεία από τον μέγα συναξαριστή του Κων/νου Χ. Δουκάκη (1891), δεν γνωρίζουμε πληροφορίες για τους γονείς του, σε ποιον καιρό έζησε και με ποιους άρχοντες έδωσε την αληθινή ομολογία επειδή ο βίος του έχει χαθεί. Το μόνο το οποίο είναι γνωστό είναι ότι τον καιρό που οι αγαρηνοί εξουσίαζαν την Ρόδο, ήθελαν να χτίσουν τα τείχη της πόλης όπου οι προηγούμενοι πολέμιοι τα είχαν κατεδαφίσει. Άρχισαν, λοιπόν να στέλνουν εργάτες έξω απ' το νότιο μέρος του φρουρίου για να μαζέψουν πέτρες απ' τα μισογκρεμισμένα σπίτια των κατοίκων, με στόχο να χτιστούν ξανά τα νέα τείχη της πόλης τους
. Εκεί σκάβοντας στον τόπον εκείνον βρήκαν μία ωραία εκκλησία αλλά με μισογκρεμισμένη την μια της πλευρά, στην οποία βρήκαν πολλές εικόνες οι οποίες όμως ήταν φθαρμένες από την πολυκαιρία. Η μόνη εικόνα που ήταν γερή και είχε τόσο ζωντανά χρώματα που φαινόταν σαν να την είχαν ζωγραφίσει εκείνη την ημέρα ήταν του Αγίου Φανουρίου. Μετά την εύρεση του ναού καλέστηκε ο αρχιερέας του τόπου Νείλος ο Β' ο Διασπωρινός (1355 - 1369 μ.Χ.) άνθρωπος αγιότητας και λόγιος ο οποίος διάβασε τα γράμματα της εικόνας τα οποία έλεγαν “ο Άγιος Φανούριος”. Ηαυθεντική εικόνα που βρέθηκε διασώζεται έως σήμερα στην Ρόδο (Εικ 1, Εικ 2) είναι δε αγιογραφημένη με σύνθετη τεχνοτροπία όπου στη μεγαλύτερη έκταση του κεντρικού μέρος είναι αγιογραφημένος ολόσωμος ο Άγιος, φορώντας στρατιωτική στολή και κρατώντας στο δεξί του χέρι σταυρό όπου πάνω από αυτόν υπάρχει μία αναμμένη λαμπάδα. Γύρω της εικόνας υπάρχουν 12 μικρότερες παραστάσεις των μαρτυρίων που υπέστη ο Άγιος.
Η γνήσια εικόνα του Αγίου Φανουρίου, που
βρέθηκε στη Ρόδο γύρω στα 1355-1369 μ.X
Η γνήσια εικόνα του Αγίου Φανουρίου, που βρέθηκε
στη Ρόδο γύρω στα 1355-1369 μ.X
Οι παραστάσεις από αριστερά προς τα δεξιά είναι ακόλουθες:
1. Ο Άγιος παρουσιάζεται όρθιος μπροστά στον ηγεμόνα και φαίνεται να υπερασπίζεται με θάρρος και τόλμη την Πίστη του.
2.Στην σκηνή αυτή ο Άγιος παρουσιάζεται στην φυλακή γονατιστός προσευχόμενος νιώθοντας την θεία παρηγοριά και λαμβάνοντας το φως της Χάριτος του Τριαδικού Θεού.
3.Στην επόμενη παράσταση της αγιογραφίας φαίνεται περιτριγυρισμένος στο μέσο από στρατιώτες που τον έχουν γυμνό καθισμένο και με σιδερένια εργαλεία τρυπούν τον θώρακα και τα πλευρά του. 4.Στην συνέχεια, ο Άγιος παρουσιάζετε δεμένος εξεταζόμενος εμπροσθέν του εικονίζονται ένας ηγεμόνος και ένας στρατιώτης ο οποίος πίσω του κρατάει μια μεγάλη πέτρα χτυπώντας τον για ν' αναγκασθεί να υποκύψει και ν' αρνηθεί τον Κύριο.
5.Στην σκηνή αυτή απεικονίζεται ο Άγιος στο έδαφος και στρατιώτες τον χτυπούν με μαστίγια για να κάμψουν το ακμαίο ηθικό του.
6. Ο Άγιος παρουσιάζετε ακινητοποιημένος στο μέσο και δύο λιοντάρια τον έχουν περικυκλώσει.
7. Ο Άγιος παρουσιάζετε καταπλακωμένος από ένα τεράστιο λίθο καταμήκος του σώματός του, βέβαιοι πια οι δήμιοι πως θα τον αποτελειώσουν.
8. Η σκηνή παρουσιάζει τον Άγιο μπροστά σε βωμό, όπου οι δήμιοι του τον προτρέπουν να θυσιάσει, βάζοντας στις παλάμες του αναμμένα κάρβουνα. Σε αυτήν διακρίνεται ένας διάβολος που έχει τη μορφή δράκου, που πετά στον αέρα και κλαίει για την αποτυχία του.
9.Στην σκηνή αυτή οι δήμιοι του Αγίου με μανία και σκληρότητα καίουν με αναμμένες λαμπάδες το ολόγυμνο σώμα του, όπου φαίνεται έτσι η καρτερικότητα και η αληθινή αγάπη του για τον Κύριο. 10.Στην παράσταση αυτή ο Άγιος Φανούριος βρίσκεται και πάλι στη φυλακή και προσεύχεται με δάκρυα στον θεό, για να τον ενισχύσει ν' αντέξει μέχρι τέλους τα βασανιστήρια.
11. Η προτελευταία σκηνή παρουσιάζει τον Άγιο μέσα σ' ένα μεγάλο καμίνι να στέκεται όρθιος πάνω σ' ένα σκαμνί και να τον περιζώνουν φλόγες και καπνοί. Ο Άγιος φαίνεται να προσεύχεται αδιάκοπα στον Θεό
12. Η τελευταία σκηνή είναι πιθανόν το τέλος του μαρτυρίου του όπου οι άγριοι βασανιστές του χρησιμοποιούν και μηχανικά μέσα για να φθάσουν στο κορύφωμα του μαρτυρίου του. Έχουν δέσει τον Άγιο πάνω σ' ένα κύλινδρο με ατσάλινα καρφιά κι αυτό καθώς περιστρέφεται, του συντρίβει τα κόκαλα. Υποφέρει εκείνος αγόγγυστα κι έτσι άκαμπτος κι ανυποχώρητος παραδίδει την ψυχή αυτού στα χέρια του Πανάγαθου Θεού και λαμβάνει τον αμάραντο στέφανον.
Αυτά τα 12 μαρτυρικά σημεία που ήταν ζωγραφισμένα στην εικόνα κατάλαβε ο αρχιερέας πώς ο Άγιος ήταν μάρτυρας. Ο καλός και ευλαβής αρχιερέας έστειλε ανθρώπους στον ηγεμόνα του τόπου να του δώσουν τον Ιερό Ναό για να τον ανακαινίσει αλλά δεν δέχθηκε. Ο αρχιερέας πήγε μόνος του τότε στην Κωνσταντινούπολη στον Σουλτάνο και εκεί του παραχωρήθηκε η οριστική άδεια για να χτιστεί και να ανακαινισθεί ο Ιερός Ναός.
O Άγιος και τα Θαύματά του.
Ένα από τα θαύματα τα οποία έχουν καταγραφεί στην ιστορία ήταν τον καιρό που το νησί της Κρήτης δεν είχε χριστιανό αρχιερέα αλλά λατίνο. Βρισκόταν δηλαδή υπό την κυριαρχία των Λατίνων (1204 - 1669 μ.Χ.) οι οποίοι με πονηριά δεν άφηναν να γίνει νέος μητροπολίτης ούτε επίσκοπος ούτε Ιερέας όταν απεβίωναν οι παλαιότεροι. Η κίνηση αυτή είχε πονηρό σκοπό για να μπορέσουν με τον καιρό να γυρίσουν τους ορθόδοξους σε παπικά δόγματα. Όσοι χριστιανοί ήθελαν εκείνο τον καιρό να ιεροθούν πήγαιναν στο νησί των Κυθήρων για να χειροτονηθούν. Κάποια στιγμή ταξίδεψαν από την Κρήτη τρεις διάκονοι και πήγαν στον αρχιερέα των Κυθήρων και αφού τους χειροτόνησε, κατά την διάρκεια της επιστροφής τους αιχμαλώτισαν οι αγαρηνοί στο πέλαγος και τους έφεραν στο νησί της Ρόδου όπου τους πούλησαν πάλι σε αγαρηνούς.
Οι δύστυχοι εκείνοι χειροτονηθέντες ιερείς θρηνούσαν για τη συμφορά τους ημέρα και νύχτα. Εκεί άκουσαν από ντόπιους για τα μεγάλα θαύματα του Αγίου Φανουρίου και αμέσως προσευχήθηκαν με θερμά δάκρυα προς τον Άγιο δεόμενοι να τους ελευθερώσει από την αιχμαλωσία. Πήραν την άδεια από τους αφέντες τους να πάνε να προσκυνήσουν στο ναό του Αγίου και καθώς βρέθηκαν και οι τρεις μπροστά στην εικόνα του, έπεσαν με δάκρυα για να τους ελευθερώσει από τα χέρια των αγαρηνών. Ο Άγιος είδε τα δάκρυά τους και άκουσε τη δέηση τους και την πρώτη εκείνη νύχτα εμφανίστηκε μπροστά στους αγαρηνούς αφέντες τους και τους πρόσταξε να αφήσουν τους δούλους του Θεού ελεύθερους διαφορετικά θα τους βρει μεγάλη δοκιμασία. Οι Αγαρηνοί νόμιζαν ότι αυτό που είδαν ήταν προϊόν μαγείας και τους έβαλαν αλυσίδες και υπέστησαν βαρύτερα βάσανα.
Ο Άγιος ήρθε ξανά την επόμενη νύχτα και τους ενθάρρυνε λέγοντας τους ότι αύριο θα τους ελευθερώσει. Έπειτα φανερώθηκε στους αγαρηνούς και ελέγχοντας αυτούς αυστηρώς είπε ότι αν και αύριο δεν τους ελευθερώσετε θα δείτε τη δύναμη του Θεού και μετά έφυγε ο Άγιος. Όσοι ήταν σε εκείνα τα τρία σπίτια όλοι τυφλώθηκαν και έμειναν παράλυτοι με δριμύτατους πόνους και ξημέρωσαν βασανιζόμενοι μικροί και μεγάλοι. Ρωτώντας τους συγγενείς τους τι να κάνουν, αποφάσισαν να καλέσουν τους τρεις ιερείς και να τους ρωτήσουν αν είναι δυνατόν να τους γιατρέψουν. Όταν εμφανίστηκαν οι Ιερείς απάντησαν ότι εμείς θα παρακαλέσουμε τον Θεό και εκείνος θα κάνει το θέλημά του.
Την τρίτη νύχτα παρουσιάστηκε πάλι ο Άγιος Φανούριος στους Αγαρηνούς και τους ανακοίνωσε πως αν δεν έστελναν οι τρεις άρχοντες γραπτώς στο ναό το γράμμα απελευθέρωσης τότε ούτε υγεία θα είχαν ούτε το ποθούμενο φως. Τότε συμβουλεύτηκαν τους συγγενείς τους και τους φίλους τους και έστειλαν το απελευθερωτικό γράμμα και αφήσαν και τα τρία έμπροσθεν στην εικόνα του Αγίου και ο του θαύματος μόλις γύρισαν οι απεσταλμένοι από τον Ιερό Ναό βρέθηκαν υγιείς οι παράλυτοι και οι τυφλοί, οι οποίοι βλέποντας το μεγάλο θαύμα έδωσαν τα έξοδα του ταξιδιού στους Ιερείς και τους έστειλαν στην πατρίδα τους. Οι δε ιερείς ζωγράφισαν την εικόνα του Αγίου Φανουρίου και την πήραν στη Κρήτη δοξολογώντας και ευχαριστώντας τον Άγιο για την ευεργεσία του.
Πηγή: sinaxari
paraklisi
Ο Άγιος Φανούριος είναι από τους πιο αγαπητούς αγίους στις καρδίες των ελλήνων, όπου κάθε χρόνο η εκκλησία μας πανηγυρίζει την μνήμη του στις 27 Αυγούστου.
Σύμφωνα με τα στοιχεία από τον μέγα συναξαριστή του Κων/νου Χ. Δουκάκη (1891), δεν γνωρίζουμε πληροφορίες για τους γονείς του, σε ποιον καιρό έζησε και με ποιους άρχοντες έδωσε την αληθινή ομολογία επειδή ο βίος του έχει χαθεί. Το μόνο το οποίο είναι γνωστό είναι ότι τον καιρό που οι αγαρηνοί εξουσίαζαν την Ρόδο, ήθελαν να χτίσουν τα τείχη της πόλης όπου οι προηγούμενοι πολέμιοι τα είχαν κατεδαφίσει. Άρχισαν, λοιπόν να στέλνουν εργάτες έξω απ' το νότιο μέρος του φρουρίου για να μαζέψουν πέτρες απ' τα μισογκρεμισμένα σπίτια των κατοίκων, με στόχο να χτιστούν ξανά τα νέα τείχη της πόλης τους
Η γνήσια εικόνα του Αγίου Φανουρίου, που
βρέθηκε στη Ρόδο γύρω στα 1355-1369 μ.X
Η γνήσια εικόνα του Αγίου Φανουρίου, που βρέθηκε
στη Ρόδο γύρω στα 1355-1369 μ.X
Οι παραστάσεις από αριστερά προς τα δεξιά είναι ακόλουθες:
1. Ο Άγιος παρουσιάζεται όρθιος μπροστά στον ηγεμόνα και φαίνεται να υπερασπίζεται με θάρρος και τόλμη την Πίστη του.
2.Στην σκηνή αυτή ο Άγιος παρουσιάζεται στην φυλακή γονατιστός προσευχόμενος νιώθοντας την θεία παρηγοριά και λαμβάνοντας το φως της Χάριτος του Τριαδικού Θεού.
3.Στην επόμενη παράσταση της αγιογραφίας φαίνεται περιτριγυρισμένος στο μέσο από στρατιώτες που τον έχουν γυμνό καθισμένο και με σιδερένια εργαλεία τρυπούν τον θώρακα και τα πλευρά του. 4.Στην συνέχεια, ο Άγιος παρουσιάζετε δεμένος εξεταζόμενος εμπροσθέν του εικονίζονται ένας ηγεμόνος και ένας στρατιώτης ο οποίος πίσω του κρατάει μια μεγάλη πέτρα χτυπώντας τον για ν' αναγκασθεί να υποκύψει και ν' αρνηθεί τον Κύριο.
5.Στην σκηνή αυτή απεικονίζεται ο Άγιος στο έδαφος και στρατιώτες τον χτυπούν με μαστίγια για να κάμψουν το ακμαίο ηθικό του.
6. Ο Άγιος παρουσιάζετε ακινητοποιημένος στο μέσο και δύο λιοντάρια τον έχουν περικυκλώσει.
7. Ο Άγιος παρουσιάζετε καταπλακωμένος από ένα τεράστιο λίθο καταμήκος του σώματός του, βέβαιοι πια οι δήμιοι πως θα τον αποτελειώσουν.
8. Η σκηνή παρουσιάζει τον Άγιο μπροστά σε βωμό, όπου οι δήμιοι του τον προτρέπουν να θυσιάσει, βάζοντας στις παλάμες του αναμμένα κάρβουνα. Σε αυτήν διακρίνεται ένας διάβολος που έχει τη μορφή δράκου, που πετά στον αέρα και κλαίει για την αποτυχία του.
9.Στην σκηνή αυτή οι δήμιοι του Αγίου με μανία και σκληρότητα καίουν με αναμμένες λαμπάδες το ολόγυμνο σώμα του, όπου φαίνεται έτσι η καρτερικότητα και η αληθινή αγάπη του για τον Κύριο. 10.Στην παράσταση αυτή ο Άγιος Φανούριος βρίσκεται και πάλι στη φυλακή και προσεύχεται με δάκρυα στον θεό, για να τον ενισχύσει ν' αντέξει μέχρι τέλους τα βασανιστήρια.
11. Η προτελευταία σκηνή παρουσιάζει τον Άγιο μέσα σ' ένα μεγάλο καμίνι να στέκεται όρθιος πάνω σ' ένα σκαμνί και να τον περιζώνουν φλόγες και καπνοί. Ο Άγιος φαίνεται να προσεύχεται αδιάκοπα στον Θεό
12. Η τελευταία σκηνή είναι πιθανόν το τέλος του μαρτυρίου του όπου οι άγριοι βασανιστές του χρησιμοποιούν και μηχανικά μέσα για να φθάσουν στο κορύφωμα του μαρτυρίου του. Έχουν δέσει τον Άγιο πάνω σ' ένα κύλινδρο με ατσάλινα καρφιά κι αυτό καθώς περιστρέφεται, του συντρίβει τα κόκαλα. Υποφέρει εκείνος αγόγγυστα κι έτσι άκαμπτος κι ανυποχώρητος παραδίδει την ψυχή αυτού στα χέρια του Πανάγαθου Θεού και λαμβάνει τον αμάραντο στέφανον.
Αυτά τα 12 μαρτυρικά σημεία που ήταν ζωγραφισμένα στην εικόνα κατάλαβε ο αρχιερέας πώς ο Άγιος ήταν μάρτυρας. Ο καλός και ευλαβής αρχιερέας έστειλε ανθρώπους στον ηγεμόνα του τόπου να του δώσουν τον Ιερό Ναό για να τον ανακαινίσει αλλά δεν δέχθηκε. Ο αρχιερέας πήγε μόνος του τότε στην Κωνσταντινούπολη στον Σουλτάνο και εκεί του παραχωρήθηκε η οριστική άδεια για να χτιστεί και να ανακαινισθεί ο Ιερός Ναός.
O Άγιος και τα Θαύματά του.
Ένα από τα θαύματα τα οποία έχουν καταγραφεί στην ιστορία ήταν τον καιρό που το νησί της Κρήτης δεν είχε χριστιανό αρχιερέα αλλά λατίνο. Βρισκόταν δηλαδή υπό την κυριαρχία των Λατίνων (1204 - 1669 μ.Χ.) οι οποίοι με πονηριά δεν άφηναν να γίνει νέος μητροπολίτης ούτε επίσκοπος ούτε Ιερέας όταν απεβίωναν οι παλαιότεροι. Η κίνηση αυτή είχε πονηρό σκοπό για να μπορέσουν με τον καιρό να γυρίσουν τους ορθόδοξους σε παπικά δόγματα. Όσοι χριστιανοί ήθελαν εκείνο τον καιρό να ιεροθούν πήγαιναν στο νησί των Κυθήρων για να χειροτονηθούν. Κάποια στιγμή ταξίδεψαν από την Κρήτη τρεις διάκονοι και πήγαν στον αρχιερέα των Κυθήρων και αφού τους χειροτόνησε, κατά την διάρκεια της επιστροφής τους αιχμαλώτισαν οι αγαρηνοί στο πέλαγος και τους έφεραν στο νησί της Ρόδου όπου τους πούλησαν πάλι σε αγαρηνούς.
Οι δύστυχοι εκείνοι χειροτονηθέντες ιερείς θρηνούσαν για τη συμφορά τους ημέρα και νύχτα. Εκεί άκουσαν από ντόπιους για τα μεγάλα θαύματα του Αγίου Φανουρίου και αμέσως προσευχήθηκαν με θερμά δάκρυα προς τον Άγιο δεόμενοι να τους ελευθερώσει από την αιχμαλωσία. Πήραν την άδεια από τους αφέντες τους να πάνε να προσκυνήσουν στο ναό του Αγίου και καθώς βρέθηκαν και οι τρεις μπροστά στην εικόνα του, έπεσαν με δάκρυα για να τους ελευθερώσει από τα χέρια των αγαρηνών. Ο Άγιος είδε τα δάκρυά τους και άκουσε τη δέηση τους και την πρώτη εκείνη νύχτα εμφανίστηκε μπροστά στους αγαρηνούς αφέντες τους και τους πρόσταξε να αφήσουν τους δούλους του Θεού ελεύθερους διαφορετικά θα τους βρει μεγάλη δοκιμασία. Οι Αγαρηνοί νόμιζαν ότι αυτό που είδαν ήταν προϊόν μαγείας και τους έβαλαν αλυσίδες και υπέστησαν βαρύτερα βάσανα.
Ο Άγιος ήρθε ξανά την επόμενη νύχτα και τους ενθάρρυνε λέγοντας τους ότι αύριο θα τους ελευθερώσει. Έπειτα φανερώθηκε στους αγαρηνούς και ελέγχοντας αυτούς αυστηρώς είπε ότι αν και αύριο δεν τους ελευθερώσετε θα δείτε τη δύναμη του Θεού και μετά έφυγε ο Άγιος. Όσοι ήταν σε εκείνα τα τρία σπίτια όλοι τυφλώθηκαν και έμειναν παράλυτοι με δριμύτατους πόνους και ξημέρωσαν βασανιζόμενοι μικροί και μεγάλοι. Ρωτώντας τους συγγενείς τους τι να κάνουν, αποφάσισαν να καλέσουν τους τρεις ιερείς και να τους ρωτήσουν αν είναι δυνατόν να τους γιατρέψουν. Όταν εμφανίστηκαν οι Ιερείς απάντησαν ότι εμείς θα παρακαλέσουμε τον Θεό και εκείνος θα κάνει το θέλημά του.
Την τρίτη νύχτα παρουσιάστηκε πάλι ο Άγιος Φανούριος στους Αγαρηνούς και τους ανακοίνωσε πως αν δεν έστελναν οι τρεις άρχοντες γραπτώς στο ναό το γράμμα απελευθέρωσης τότε ούτε υγεία θα είχαν ούτε το ποθούμενο φως. Τότε συμβουλεύτηκαν τους συγγενείς τους και τους φίλους τους και έστειλαν το απελευθερωτικό γράμμα και αφήσαν και τα τρία έμπροσθεν στην εικόνα του Αγίου και ο του θαύματος μόλις γύρισαν οι απεσταλμένοι από τον Ιερό Ναό βρέθηκαν υγιείς οι παράλυτοι και οι τυφλοί, οι οποίοι βλέποντας το μεγάλο θαύμα έδωσαν τα έξοδα του ταξιδιού στους Ιερείς και τους έστειλαν στην πατρίδα τους. Οι δε ιερείς ζωγράφισαν την εικόνα του Αγίου Φανουρίου και την πήραν στη Κρήτη δοξολογώντας και ευχαριστώντας τον Άγιο για την ευεργεσία του.
Πηγή: sinaxari
paraklisi
VIDEO
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Όσιος Αρσένιος ο Νέος εν Πάρω - Βίος και Θαύματα
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
