“Η πρώτη προσωπική γνωριμία μας έγινε το 1995 σε μια γιορτή στο Παναθηναϊκό στάδιο για τα 70 χρόνια του. Τότε, ήταν μια πάρα πολύ μεγάλη συναυλία, στην οποία παρουσιάσαμε μαζί με τη Μάρω Κοντού, τον Γιώργο Κιμούλη και τον Κώστα Καζάκο. Βέβαια, μετά είχαμε πολλές συνεργασίες, κάναμε και μια δισκογραφική απόπειρα με τραγούδια από το θέατρο και τον κινηματογράφο. Ζήσαμε μεγάλες στιγμές, δεν χρειάζεται να βαθμολογήσω εγώ το έργο του Μίκη Θεοδωράκη. Έχει αποφασίσει ο κόσμος γι΄ αυτόν, το παρελθόν και το μέλλον.
Μιλάμε για μια ουσιαστική απώλεια και ένα κλείσιμο μιας πολύ μεγάλης εποχής. Ήταν ο τελευταίος επιζών από μια γενιά που προσέφερε πάρα πολλά στον τόπο και δεν έχουν αποτιμηθεί ακόμα δεόντως. Δεν έχουμε καταλάβει τι ακριβώς μας προσέφεραν αυτοί οι άνθρωποι και ελπίζω κάποτε να το καταλάβουν. Είναι πολύ μεγάλη η απώλεια του Θεοδωράκη. Νομίζουμε ότι έφυγε ένας άνθρωπος που ανακατευόταν με την πολιτική ή έκανε κάποιες συναυλίες, το έργο του το εμπεριέχουμε χωρίς να το καταλαβαίνουμε.
Ο Μίκης μας έφερε σε επαφή με μεγάλα κείμενα, με μεγάλες μελωδίες και μαζί με τον Μάνο Χατζηδάκη δημιούργησαν μια πολύ μεγάλη εποχή. Το έργο τους και οι προσωπικότητές τους. Αυτά θα μας ακολουθούν και θα πρέπει να στοιχιζόμαστε πίσω από τέτοιες προσωπικότητες και όχι πίσω από ανόητους. Να συλλυπηθούμε την οικογένεια και ας τον έχουμε και στη μνήμη και στην καρδιά μας”.
Πηγή: TVNEA.COM
tvnea
